|
W ************************************************************** |
|
[P. 958] de Waegemaeker Petrus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae
Belgicae, Filius Coenobii Bruxellensis, vixit Saeculo 17, in sua Provincia
tantum valuit doctrina, prudentia, vigilantia, industria et in rebus
tractandis dexteritate, ut Teneramundae,
Hazelbrouce et Roularii Prior electus fuerit. Bruxellis die I. Novembris 1651 plenus meritis exspiravit: Suspiria S. P. Angustini et Soliloquia B. Alphonsi ab Orosco ex gallico sermone
in Flandricum vertit, ediditque Antuerpiae 1633. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 572. Bruxellis 1654. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 171. Lovanii 1727. ************************************************************** [P. 959] Waddingus Patritius,
natione Hibernus, Alumnus Provinciae Hiberniae, quo Saeculo vixerit,
silentio praeterit Elssius et solum refert, quod scripserit: Vitas Sanctorum Hiberniae. Grammaticam
novam de modo docendi. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 546. Bruxellis 1654. ************************************************************** Waldebius
Joannes,
natione Anglus, Patria Eboracensis, Alumnus Provinciae Angliae, Filius
Coenobii Eboracensis, vixit Saeculo 14.
S. Theologiae
Magister, Provinciam Angliae egregie moderatus est, et teste Joanne Baleo,
Concilio Stanfordiensi contra Wiclephistas interfuit, Joannes Pitseus vero
aetate 14, pag. 558 de eo haec habet:
defuncto Archi-Episcopo Eboracensi Alexandro Nevillo, ipse in ejus locum
eligitur, quamvis nunquam confirmatus fuerit: nam Summus Pontifex Thomae
Arundellio contulit Archi-Episcopatum Eboracensem et Waldebium in Hibernia ad
Archi-Episcopatum Dublinensem transtulit. Huic relationi Thomas de Herrera in
suo Alphabeto Augustiniano tomo I, pag. 428, col. I, haec opponit: translatio
haec ad sedem Dublinensem vel fuit facta anno 1390 et recusata a Joanne, vel Joannes non interfuit
concilio Stanfordiae, vel supervixit usque ad annum 1395. Robertus enim frater ejus, qui 18 Cal. Decembris anno 1390 ex Episcopo Adurensi fuerat promotus in
Archi-Episcopum Dublinensem anno 1395 ut Thomas Walsinghamus in historia
Anglicana enarrat, ad Episcopatum Cicestrensem in Anglia promotus est,
tuncque potuit Joannes Fratri suo in Archi-Episcopatu Dublinensi succedere,
et ante consecrationem obire. Quidquid sit, hoc certum est, quod de eo
Josephus Pamphilus e Thoma Colbio scribit, quod Eboracensi in urbe non infimo
loco natus, rem literariam domi, forisque summa coluerit industria ita futurum
putans, ut non modo sibi, sed etiam patriae suae aliquando usui esset, quae
opinio adeo illum non fefellit, ut magno usui fuerit Insulae suae, multa enim
edidit tam latino, quam patrio sermone ad utriusque et Cleri, et Populi
commodum videlicet: Librum in Symbolum
Apostolorum, qui incipit: Cum in loco sacro etc. Librum
in orationem Dominicam, cujus initium: Septies in die laudem etc. Librum
in salutationem Angelicam. Incipit: Vas electionis
Paulus etc. |
|
Librum contra septem peccata
mortalia. [P. 960] |
|
Librum sermonum duodecim. Incipiunt: Credo, Domine, adjuva
incredulitatem etc. Librum de Sacramenta Eucharistiae. Incipit: Ratione
solemnitatis jam instantis etc. Libros IV super Magistrum
sententiarum. Librum cujus titulus: Itinerarium salutis etc. Determinationes
Oxonienses. Lectiones
sacrarum Scripturarum. Lectiones
Theologicas. Sermones
ad Clerum. Sermones
ad populum. Placita Theologica. Quaestiones ordinarias. Thomas Tannerus Episcopus
Asaphensis in Bibliotheca Britannico-Hibernica, pag. 745. Londini 1748. Ioannes Baleus in
cathalogo Scriptorum illustrium majoris Britanniae. Basileae 1559. Ioannes Pitseus in Indice Doctorum et Praelatorum Angliae, et in catalogo Scriptorum dicti regni aetate 14, pag. 558. Thomas Walfinghamus in
historia Anglicana. Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis
fol. 193. Dilingae 1565. In Bibliotheca Conradi
Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 425, col. I.
Tiguri 1574. Joannes
Dominicus Mansi in Bibliotheca Alberti Fabricii latina mediae et infimae
aetatis, sive latinitatis a se correcta, illustrata et aucta, tomo IV, pag. 167, col. I.
Patavii 1754. Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 64. Romae 1581. Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
124. Antuerpiae 1613. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 427, col. II. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 408. Bruxellis 1654. Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 311, num. 8. Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200
Scriptoribus Augustinianis, pag. 236. Romae 1704.
************************************************************** Waldebius
Robertus,
Joannis Frater, natione Anglus, Patria Eboracensis, Alumnus Provinciae
Angliae, Filius Coenobii Tikilliensis agri Eboracensis, vixit Saeculo 14. Thomas de Herrera eum laudat
ac nominat virum pietate et eruditione clarum, atque a Principibus plurimum
aestimatum. Cum Eduardo Nigello Principe in Galliam transfretavit, ibique in
studio Philosophico ac Theologico ita profecit, ut non tantum in Universitate
Tolosana S. Theologiae Doctor creatus, sed etiam Professor publicus
constitutus fuerit, brevi autem tempore in linguarum peritia atque eloquentia
adeo excelluit, ut inter literatos primus, et Concionatorum Princeps
haberetur, [P. 961] ob quas singulares qualitates, dotesquae primus
factus est Episcopus Adurensis in Vasconis, non Carducensis, ut noster
Gratianus in Anastasi, et Pitseus hallucinantur, quos errasse Guilielmus de
la Croix in actis Episcoporum Carducensium pag. 291 convincit. Anno
1390 a sede Episcopali Adurensi ad Archi-Episcopalem Dublinensem exaltatus
est. Ut manifeste eruitur ex sequentibus contra Claudium Robertum, qui in
Gallia Christiana translationem nostri Roberti Waldebii ab Episcopatu Adurensi
ad Archi-Episcopatum Dublinensem anno 1388 contigisse arbitratur, et contra
Jacobum Varaeum, qui in libro de Praesulibus Lageniae scribit, quod 18 Cal.
Decembris anno 1391
post mortem
Roberti de Wickefort, qui die 29 Augusti cursum vitae consummavit, in
Archi-Episcopatu Dublinensi successerit, et denique contra Balaeum de
Scriptoribus Angliae, qui anno 1389 nostrum Robertum sedem Archi-Episcopalem
Dublinensem conscendisse opinatur. Contra hos veritas superius producta primo
ostenditur ex Manuscriptis chronicis Henrici de Maulchurgh, e quibus in Annalibus Hiberniae
adjectis fini Britanniae Campdeni pag. 832, sub anno 1390 haec leguntur. Eodem anno translatio Roberti de
Waldebii Archi-Episcopi Dubliniae, Ordinis Fratrum Augustini. Adeo praedicta
veritas adhuc magis illucescit e Bulla Bonifacii IX Pontificis Maximi data
Romae 18 Cal. Decembris anno
secundo Pontificatus, et Christi 1390 per quam Robertum post alterius Roberti obitum ex
Episcopo Adurensi, Archi-Episcopum Dublinensem instituit. Anno 1395 Richardus Metfordus ab
Ecclesia Cicestrensi ad Sarisberiam translatus fuit cui in Episcopatu
Cicestrensi Robertus successit. Verum huic Ecclesiae non diu praesedit.
Etenim quia Thomas Arundelius, Comitis Arundelii frater ad Ecclesiam
Cantuariensem ab Eboracensi promotus fuit, Robertus Archiepiscopus
Eboracensis est institutus. Ita Walsinghamus
in historia Anglicana, cujus verba haec sunt: Thomae in Archi-Episcopatu
Eboracensi quidam Frater provisione Papali successit contra vota totius Cleri
Eboracensis. Quo anno, Mense et die Robertus noster mortali vitae terminum
imposuerit, aut in qua Ecclesia tumulatus quiescat, Scriptores discrepant.
Thomas Colbius, Josephus Pamphilus, Joannes Pitseus et Claudius Robertus
scribunt, Robertum ad aeternam felicitatem abiisse, et in Ecclesia cathedrali
Eboracensi sepultum fuisse anno 1399 Joannes Pitseus vero, et Varaeus cum Harpsfeldio volunt, eum Londini
cursum vitae consummasse, et Westmonasterii jacere in medio capellae S.
Edmundi [P. 962] marmoreo conditum tumulo
anno 1397 felicissimi sui ingenii monumenta reliquit: Libros IV Lecturae
sententiarum. Quaestiones ordinarias. Quodlibeta varia. Librum contra
Wiclephistas. |
|
Sermones per annum. |
|
Vide
adnotationes in fine additas num. 38. Ioannes
Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, centuria VI, pag. 499. Conradus Gesnerus in
appendice ad suam Bibliothecam, fol. 72. Tiguri 1555. In ejus Bibliotheca a Josia
Simlero recognita et in duplum aucta, pag. 608, col. II. Tiguri 1574. In eadem
Bibliotheca a Joanne Jacobo Frisio ex Bibliotheca Caesarea
Viennensi amplificata, pag. 731, col. II. Tiguri 1583. Thomas Walfinghamus in
historia Anglicana ad annum 1395. Ioannes Pitseus in catalogo Scriptorum Angliae, pag.
567. Louis Moreri dans le grand dictionaire historique,
tome V, pag. 344. Paris 1718. Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo IV, col. 1779. Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 64. Romae 1581. Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
159. Antuerpiae 1613. Nicolaus Crusenius in
Monastico Augustiniano, parte III. cap. 20, pag. 161. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 338, col. II. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 605. Bruxellis 1654. Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 312, num. 9; carte 332, num. 3; carte 344, num. 4. Bologna 1680. Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200
Scriptoribus Augustinianis, pag. 310. Romae 1704.
************************************************************** Walderama Petrus, vide Lit. V. Valderama Petrus. ************************************************************** Wallaeus
Theodorus,
natione
Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Gallo-Belgicae, Filius Coenobii Insulensis, vixit
Saeculo 17, literis humanioribus et moribus illustratus claruit, in variis
enim collegiis literas humaniores, Lovanii autem Rhetoricam docuit, ubi die
20 Septembris anno 1635 dies vitae implevit. Elucubrationum
ejus hic est catalogus: Orationes
de quatuor novissimis. Lovanii
1631, typis Dormalii, in 8. Theatrum Divinae
justitiae, seu tragoedia de Maria Ottonis III Imperatoris. Lovanii. Orationes in laudem
Sodalitatis corrigiatae. Lovanii. Oratio de S. Monica. Lovanii. [P. 963] Orationes
octo Marianae. Has ejus Germanus Matthaeus Wallaeus post ipsius mortem prelo
subjecit. Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 1130, col. I. Henningus Witte in Diario
biographico. Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo IV, col. 1787. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 650. Bruxellis 1654. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 186. ************************************************************** Waltherus
Rotarius,
vide Lit. R. Rotarius Waltherus. Waltherus a Strevesdorf, vide Lit. S. a Streversdorf Waltherus. ************************************************************** Watzel
Simplicianus,
natione Germanus, Patria Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemiae, vixit Saeculo
18. S. Theologiae Magister; vir ingenio praestanti, Divinarum rerum studio,
ac Sacrae Scripturae peritia praeditus in variis dictae Provinciae Coenobiis
praecipue Pragae ultra 20 annos egit Ecclesistem famosissimum ac
celeberrimum. Bielae die 25 Octobris anno 1755
mortalem vestem exuit, suaeque eloquentiae monumenta in idiomate Germanico
reliquit: Dominicale et Festivale
sub titulo: Augustinus Praedicans, quem titulum ideo operi suo praefixit,
quia praeter Sacrae Scripturae textus non nisi sententias S. P. Augustini
dictae Conciones in se continent. Orationes
Panegyricas, quae prelo jam parata erant, easque publici juris fecisset, si a
morte non fuisset surreptus. Exstant M. S. S. in libraria Provinciae. Catalogus Scriptorum
Provinciae Bohemiae. ************************************************************** van Wavre Philippus, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Gallo-Belgicae, Filius Coenobii Iprensis, vixit
Saeculo 18. S. Theologiae Licentiatus; vir in Theologicis disciplinis impense
doctus, et in libris S. Augustini versatissimus, Conventum Mechliniensem laudabilissime
rexit, suisque operibus per prelum evulgatis se posteris memorabilem fecit,
quarum index est subsequens: Cornelii Jansenii Iprensis
Episcopi Augustinus Europaeus perperam dictus in ferali famosarum suarum
Pentade per Augustinum verum maximum Ecclesiae Doctorem (salva gratia Christi
per se efficiente) triumphatus, damnatus, priusquam natus, atque Apostolico fulmine
ictus, opera et studio Fr. Philippi van Wavre, Ord. Eremit. S. Augustini S. Theologiae Licentiati, et Provinciae Flandro-Belgicae Diffinitoris. Antuerpiae
1709, typis Joannis Pauli Robyns
ad insigne Bibliorum aureorum, in 8. Dissertatio de praesenti
haeresi et schismate quorumdam in Gallia exortis, nec non medicinali
sanctissimi Domini nostri Clementis XI acinace, quo damnabilem pervicaciam
detruncavit. Authore Fr. Philippo van
Wavre. Lovanii 1718, typis Joannis Baptistae Schellekens in platea
Bruxellensi sub unicornu. [P. 964] S. Augustini sensus de
appellationibus a Papa ad Concilium generale per scholia historica contra
novos Appellantes enubilatus authore Fr. Philippo van Wavre. Lovanii 1719,
typis Joannis Baptistae Schellekens in platea Bruxellensi sub unicornu. Privilegium S. Petri ac
Successorum ejus ex S. Augustino assertum. Lovanii
typis Joannis Baptistae Schellekens 1719,
in 8. Causa
dispar inter oppositionem S. Cypriani Carthaginensis Episcopi contra
rescriptum S. Stephani Papa, et inter oppositionem quorundam contra
novissimam sanctissimi Domini Clementis XI Bullam unigenitus corde pacifico
elucidata. Lovanii 1719 apud Guilielmum Stryckwant sub aurea lampade, in 8.
Ad faciliorem hujus opusculi captum sciendum est, quod S. Augustinus libro de unico baptismo cap. 14
dissensum inter S. Cyprianum Episcopum Carthaginensem, et S. Stephanum Papam
ita recenseat: duo erant eminentissimarum Ecclesiarum, Romanae scilicet, et
Carthaginensis Episcopi Stephanus et Cyprianus, ambo in unitate catholica
constituti, quorum Stephanus baptismum Christi in nullo iterandum esse
censebat. Cyprianus autem in haeresi et
schismate baptizatos tanquam non habentes baptismum Christi baptizandos in Ecclesia
catholica existimabat. Multi cum illo, quidam cum isto etiam sentiebant,
utrique cum eis in unitate consistentes. Peremptoria Augustini
sententia: causa finita est. Ab iniquo staterae libramine ex ipso Augustino
vindicatur. Lovanii 1719 typis Joannis Baptistae Schellekens in platea
Bruxellensi sub unicornu. Dissertatio tripartita, in
qua S.
Augustinus
docet, pastores Dominici gregis et Principes Christianos Catholicos. Secundo:
Quam sit necessarium Episcopis pro tutela gregis et reducendis ovibus
aberrantibus implorare Principum auxilium. Secundo: Quam gloriosum sit, et
vere regium, opem ferre pastoribus eam postulantibus, aut desiderantibus.
Tertio: Quam utile sit sive haereticis, sive schismaticis, eos regia
severitate coerceri, et compelli ad veritatis et unitatis Ecclesiasticae
convivium. Lovanii per Joannem Baptistam Schellekens. S.
Augustinus docens, quam sit dolosa statera opponens Constitutioni Unigenitus
versiculum primum psalmi 126: nisi Dominus aedificaverit domum, in vanum
laboraverunt, qui aedificant eam. Lovanii 1719, typis Joannis Baptistae
Schellekens, in 8. Apologia contra
impugnatores Constitutionis Unigenitus signanter pro Unigeniti Salvatoris
gratia, in qua simul obviatur excursionibus eorum, qui per latus
Quesnellianum Augustinianae scholae viscera petunt. Lovanii 1719. Commonitorium ad
orthodoxos suppresso nomine. De his opusculis vix non
omnia existunt in nostra Bibliotheca Monachii. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 106. Lovanii 1727. ************************************************************** Weidner
Valentinus,
natione Germanus, Patria Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemicae, vixit Saeculo
18. Insignis Poeta, nec non historicus et antiquitatum indagator, compilatorque indefessus, Boemo-Lippae
die 20 Julii anno 1736 fatis debitum persolvit, aeternitati hosce partus
laboris sui consecrans scilicet: [P. 965] Tomos
II quorum primus in tres partes divisus. Primo tractat de stemmate
Leporeo, seu Hasenburgico. Secundo de Conventu nostro Insulano a Leporea
familia fundato. Tertio de S. Virgine et Martyre Benigna, cujus statua
prodigiosa, ac Sacra Lipsana magno populi concursu ibidem asservata quotannis
devote venerantur. Alter tomus cantinet et tractat historiam Illustrissimae
familiae Kolowrateae et monasterii Roczoviensis per eandem familiam fundati.
Tomi I titulus est: tria memorabilia: Insula, virgo, lepus. Tomo II praefixit
titulum: vestigia rotae in Aquilam commutatae ad notam accepta. Post mortem Authoris P. Mag. Hugolinus Mitis tomum II non solum
continuavit et ampliavit, sed Kolowrataeum Stemma ad modernos usque annos
conscripsit. Catalogus
Scriptorum Provinciae nostrae Bohemiae. ************************************************************** Weigl Paulus, natione Germanus, Patria Bavarus Monacensis,
Alumnus Provinciae Bavariae, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Baccalaureus; vir moribus et literis tam Philosophicis quam Theologicis clarissimus,
qui multis annis Provinciae nostrae maxima
cum laude praefuit. Jacet in nostro templo Monacensi cum hac lapidi
sepulchrali incisa inscriptione: Anno Domini 1469 obiit deificus ac devotus Fr. Paulus Weigl, S. Theologiae Baccalaureus, qui
multo tempore fuit Provincialis, cujus anima requiescat in pace. Memoriam sui in nostra Provincia
aeternam fecere manuscripta, que nobis reliquit, et in Bibliotheca nostra
Monachii asservantur, videlicet: Quadragesimale Bernardini
abbreviatum per Venerabilem Baccalaureum Paulum Weigl, quod his finitur
verbis: Anno Domini 1466. Dominica infra octavam S. P. Augustini. Quadragesimale de
peregrino spiritu per Paulum Weigl ex Bernardino extractum. Sermones
de passione Domini et de multis aliis per eundem ex Italicis authoribus collecti. Historia
S. Monicae Matris S. Augustini Patris nostri et quadam de vita monastica et habitu S. P. Augustini. Felix Milensius in Alphabeto, pag. 226. Pragae 1613. ************************************************************** de Wels vel Welys Guilielmus, vide Lit. F. Fontanus Guilielmus. ************************************************************** Westhoven Aurelius, natione Germanus, Alumnus
Provinciae Coloniensis, Filius Coenobii Coloniensis, Saeculo 18 adhuc
vivebat, erat S. Theologiae Baccalaureus;
vir a suis propter praeclaras dotes tam intellectuales, quam morales
magnopere aestimatus, ex idiomate germanico in latinum transtulit: [P. 966] |
|
Eremum Mysticam et librum, cujus titulus: Homo
interior. 1707. |
|
Reliquit
etiam ingens volumen manuscriptum sub titulo:
Mundus praeposterus. Josephus Harzheim in Bibliotheca
Coloniensi, pag. 26, col.
II. ************************************************************** Westermayr
Franciscus,
natione Germanus, Patria Bavarus Weilhamensis, Alumnus Provinciae Bavariae,
vixit Saeculo 18. S.
Theologiae
Magister, nostris Ratisbonae cursum Philosophicum tradidit, postea in
Moraviam missus, Brunae in conventu nostro ad S. Andream Theologiam docuit,
absoluto vero cursu anno 1713 in
Bavariam rediit, et Monachii Lector Theologiae, ac Secretarius Provinciae
constitutus est. Anno 1718 fit Prior Conventus Monacensis, et anno 1721 Provincialis eligitur.
Anno 1727 eidem denuo gubernium Coenobii Monacensis committitur, et anno 1730
in Comitiis Provincialibus iterato Provincialis proclamatur, finito hoc
officio paulo post apoplexia tactus, in miserabili hoc statu usque ad annum
1751 vitam degens, die 7 Octobris e vivis ereptus est. E Gallico, in idioma
Germanicum vertit: Vitam S. Nicolai de
Tolentino, quam noster P. Mag. Petrus Bretagne gallice scripsit. Haec versio
Monachii anno 1724 per Mariam Magdalenam Riedlin viduam
impressa fuit. ************************************************************** de Widenbrugge Joannes, cujus nationis, Patriae et
Provinciae fuerit, nullam mentionem faciunt Authores qui de eo scribunt.
Vixit Saeculo 15. Suum clarum ac profundum
ingenium opera nobis relicta ostendunt, simulque produnt quod Sacris et
profanis literis illustratus, excellens verbi disseminator exstiterit,
scripsit enim: |
|
Sermones
ad Clerum populumque. |
|
Vaniloquium
(id est) Commentarium in Ecclesiastem in duas divisum partes. Henricus Meibonius tomo II Scriptorum rerum Germanicarum. Albertus
Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis,
libro IX, pag. 497. In
eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta,
tomo IV, pag. 270. Patavii 1574. Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 1948. ************************************************************** Widmann
Adeodatus,
natione Germanus, Patria Palatinus, Alumnus
Provinciae Bavaricae, vixit Saeculo 18. Per multos annos in variis monasteriis Sacris concionibus operam
dedit. Vir doctrina, pietate atque integritate vitae commendabilis. Anno 1737 die 21 Maji in Conventu
nostro Schönthallensi naturae debitum reddidit,
[P. 967]
ac publicae communitati sermones duos panegyricos communes fecit: De S. Pio Pontifice Maximo
in ejus Canonizatione Ingolstadii habitum anno 1712, typis Thomae Gras, in 4. De S. Felice, Ordinis S.
Francisci Eustadii in Ecclesia Patrum
Capucinorum in ejus canonizatione habitum. Ingolstadii
typis Thomae Gras, in 4. Exstant in nostra Bibliotheca Monacensi. ************************************************************** Wieland Franciscus, de hoc nostri Scriptores infra citati pariter
silentio praetereunt, cujus nationis,
Patriae, Provinciaeque fuerit. Vixit Saeculo 15. Erat
concionator excellentissimus et sacrarum literarum cognitione illustris. Felicis ingenii sui dedit argumentum per: Quadragesimale
titolo Peregrini praenotatum, impressum 1453, asservatur in nostra Bibliotheca
Ratisbonensi. Hieronymus Roman in sua chronica. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 248, col. II. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 216. Bruxellis 1654. Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 835. ************************************************************** Wilemaert
Jacobus,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Brugensis, vixit
Saeculo 17. S.
Theologiae Baccalaureus; vir, qui propter suas egregias qualitates non tantum
Prior Brugensis, sed etiam Provincialis electus fuit, erat sacris in rostris
audientibus gratissimus, suaeque doctrinae partus notitiae posterorum
transmisit: Historiam sacram B. Mariae
de regula anno 1683. Lectiones Evangelicas in
Dominicas et ferias Quadragesimae cum meditationibus in passionem Domini, et
sermonibus Paschalibus. Antuerpiae 1685. Habentur in nostra Bibliotheca
Monacensi. Indicem in comment. S.
Augustini super psalmos. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 124. Lovanii 1727. ************************************************************** Winterton Thomas, natione Anglus, Alumnus
Provinciae Angliae, vixit adhuc ad initium Saeculi 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis, positis enim
in patria sua primis disciplinarum scholasticarum fundamentis, Parisios
profectus est, ibique publici Theologiae Professoris munus in se suscepit,
quod in Angliam reversus, non minore fructu ac gloria in Universitate
Oxoniensi exercuit, propterea apud doctos eruditionis et doctrinae fama, apud
omnes vero incredibilis crevit aestimatio. [P.
968]
Oxonii supremis fatis
succubuit circa annum 1310 et sui memoriam apud posteros aeternam fecit per sua opera, de quibus ista feruntur: Libri IV lecturae
sententiarum. Sermones
hyemales, quorum initium: Sicut in die honeste etc. Sermones aestivales incipiunt: Quae sursum sunt,
quaerite etc. Sermones
quadragesimales incipiunt: Memor esto, unde excideris etc. |
|
Sermones de Sanctis incipiunt: Simili poena
afflictus est etc. |
|
Libri II in Priora
Aristotelis. Libri II in posteriora
Aristotelis. |
|
Libri X in Ethicam ejusdem. |
|
Determinationes
Theologicae. Thomas Tannerus in
Bibliotheca Britannico-Hibernica, pag. 778. Londini 1748. Ioannes Baleus in
cathalogo Scriptorum illustrium majoris Britanniae, centuria IV, pag. 365.
Basileae 1559. Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae, pag. 395. In Bibliotheca Conradi
Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 426, col. II. Tiguri 1574. Louis Moreri dans le grand dictionaire historique,
tome V, pag. 363, col. I. Paris 1718. Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et
infimae aetatis, sive latinitatis, libro IX, pag. 498. In
eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta,
tomo IV, pag. 170, col. I. Patavii 1574. Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 2001. Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 45. Romae 1581. Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
124. Antuerpiae 1613. Nicolaus Crusenius in
Monastico Augustiniano, parte III, cap. 12, pag. 148. Monachii 1623. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 462, col. I. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 409. Bruxellis 1654. Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 319, num. 58. Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200
Scriptoribus Augustinianis, pag. 237. ************************************************************** de Wingge Theodoricus, natione Germanus, Alumnus Provinciae Thuringo-Saxonicae,
Filius
Coenobii Osnabrugensis, vixit circiter Saeculo 14. Profundus Theologus, in
Scripturis sacris egregie eruditus et defensor immaculatae Conceptionis B. V.
Mariae acerrimus, teste praeclaro suo opere, quod in signum devotionis suae
erga B. Virginem sine labe conceptam exaravit videlicet: Tractatum de Conceptione
Virginis gloriosae, in quo per longum discursum probat, B. Virginem non
fuisse conceptam in peccato originali. Hippolytus
Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 101, col. I. Coloniae
1683. [P. 969] Joannes de Meppis in suo
tractatu de Conceptione. ************************************************************** Winterton Thomas, natione
Anglus, Patria Lincolniensis, Alumnus Provinciae
Angliae, Filius Coenobii Stanfordiensis, vixit Saeculo 14. S.
Theologiae Doctor Oxoniensis, quem praeclarissimae animi
qualitates anno 1389 ad Provincialatum totius Angliae promoverunt, in qua
dignitate anno 1391 die I. Julii post reelectionem confìrmatus fuit. Erat Joanni Wiclefo contemporaneus,
et a puero cum eo valde familiaris, quam primum autem ejus impietatem
erroresque cognovit, suasque admonitiones, quibus eum a pessimis suis
principiis, erroribusque ad veram doctrinam revocare conatus est, frustraneas
esse deprehendit, acerrimus ejus calamo et lingua infectator evasit,
scripsitque: Librum super Eucharistiae
assertione. Librum contra confessionem
Wiclefi. |
|
Disputationes Theologicas. |
|
Sermones per annum. Thomas Tannerus in
Bibliotheca Britannico-Hibernica, pag. 781. Londini 1748. Ioannes
Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, centuria IV, pag. 490. Basileae 1559. Ioannes
Lelandus, cap. 468. In Bibliotheca Conradi
Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 666, col. II. Tiguri 1574. Albertus
Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis,
libro XIX, pag. 745. In
eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta,
tomo VI, col. I. Patavii 1574. Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 2617. Lipsiae 1751. Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 63 e 64. Romae 1581. Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
176. Antuerpiae 1613. Nicolaus Crusenius in
Monastico Augustiniano, parte III, cap. 20, pag. 161. Monachii 1623. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 455, col. II. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 664. Bruxellis 1654. Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 258, num. 15. Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis
fol. 149. Dilingae 1565. ************************************************************** de Witte Antonius, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Bruxellensis, Saeculo 18 vivebat adhuc. Vir ob suam
doctrinam, prudentiam, vigilantiam et in agendis tractandisque negotiis
experientiam variis monasteriis praepositus fuit, ac ipsius cura reimpressae
fuere: [P.
970] Conciones
Divi Thomae a Villa nova, easque e manuscripto ad medietatem auxit, ita ut editio
haec quatuor comprehendat tomos, quorum primum dedicavit excellentissimo D.
D. Francisco Antonio de Agurto, Equiti Ordinis de Alcantara Belgii
Gubernatori, cui a sacris confessionibus et consiliis erat. Bruxellis 1685.
Hic tomus exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. Tomus II editus fuit 1690. III 1695 et IV 1703. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 171. Lovanii 1727. ************************************************************** de Wittenberga
Stephanus,
natione Germanus, Patria Wittenbergensis, Alumnus Provinciae Rheno-Svevicae,
vixit Saeculo 15. Moribus et literis adeo excultus erat, ut ei
regimen Conventus Hagenoviensis demandatum fuerit. Ab eo in nostra
Bibliotheca Monacensi reperitur M. S. anno 1400 compilatum sub titulo: |
|
Quadragesimale doctrina Sanctorum Patrum maxime S. P. Augustini redundans. |
|
Albertus
Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis,
libro XVIII, pag. 599. In
eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta,
tomo VI, pag. 214, col. I. Patavii 1754. Felix Milensius in Alphabeto, pag. 286. Pragae 1613. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 398, col. II. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 637. Bruxellis 1654. ************************************************************** Wolfgangus
Cäpplmair,
vide Lit. C. Cäpplmair Wolfgangus. Wolfgangus Eder, vide Lit. E. Eder Wolfgangus. Wolfgangus Lanius, vide Lit. L. Lanius Wolfgangus. ************************************************************** Woller Godefridus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae
Austriae et Hungariae, Filius Coenobii Pruggensis, adhuc vitam agit. Viennae
et Graecii munere concionatoris, Fürstenfeldii vero ac Corneoburgi officio
Prioris functus est, vir moribus candidus et ingenio acutus. Nominis sui
famam memoriae prodidit per duos sermones panegyricos, nempe per orationem
latinam sub hac epigraphe: Ignis hospitans, sive
igneus Hospes Spiritus sanctus Solymaeum collegium illuminans dictione
oratoria exhibitus est coram Universitate Viennensi, oratore P. Godefrido
Woller. Viennae Austriae 1733 typis Wolfgangi
Schwindeman, in 4. |
|
Sermonem
secundum in lingua Germanica habuit in Ecclesia Patrum piarum scholarum in
honorem S. Joannis Nepomuceni die 9 Julii 1744, quem impressit Franciscus
Andreas Kirchberger, in fol. |
|
Catalogus
Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae. ************************************************************** [P. 971] Worsop vel Wersop Robertus, natione Anglus, Patria Eboracensis,
Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Ticullensis, vixit Saeculo 14. S.
Theologiae Doctor; vir, qui doctis Concionibus, eruditis lectionibus, acutis disputationibus et operibus suis
immortalem laudem acquisivit, ac propterea ut Joannes Lelandus, Joannes
Pitseus et Josephus Pamphilus volunt, ad Infulam Episcopalem promotus fuit,
et quidem ad Eboracensem, teste Nicolao Crusenio. Verum Thomas de Herrera
asserit, quod nominando hanc Ecclesiam, hoc sine ullo fondamento scripserit.
Caeterum probabilius est, quod mortalitatis vestem anno 1350 exuerit. Ab oblivione
memoriam ejus vindicant sequentia opera: Introitus sententiarum. Scholasticae Quaestiones. Sermones vulgares. Ioannes
Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, centuria V, pag. 429. Basileae
1559. Ioannes
Lelandus de Scriptoribus Britannicis. Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae. Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam,
fol. 95. Tiguri 1555. In Bibliotheca Conradi
Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 609, col. I.
Tiguri 1574. In
eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea
Viennensi amplificata, pag. 731. Tiguri 1581. Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis
fol. 140. Dilingae 1565. Albertus
Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis,
libro XVII, pag. 315. Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 2075. Lipsiae
1751. Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 60. Romae 1581. Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
160. Antuerpiae 1613. Nicolaus Crusenius in
Monastico Augustiniano, parte III, cap. 17, pag. 159. Monachii 1623. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 337, col. II. Madriti 1644. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 606. Bruxellis 1654. Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 617, num. 42. Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200
Scriptoribus Augustinianis, pag. 312. Romae 1704. ************************************************************** Wunder Bonaventura, natione Germanus, Patria
Gentiforensis, Alumnus Provinciaae Austriae et Hungariae, Filius Coenobii
Gentiforensis floret adhuc. In Universitate Viennensi Baccalaureus creatus et
in ordine nostro ad Magisterium praesentatus, Pruggae et Fürstenfeldii
cathedram Philosophicam, Graecii vero Theologicam moderatus est. Anno 1763
clarissimo P. Mag. Provinciali a Secretis fuit; [P. 972] vir bonarum literarum
cognitione praestans, quae hic subiiciuntur edi curavit, videlicet: Orationem de S. Joanne
Evangelista sub hac inscriptione: Increatae Sapientiae sapientia et virtute,
nobilis sponsus Divus Joannes Evangelista, coram Universitate Viennensi
panegyrica dictione celebratus oratore P. Bonaventura Wunder 1748, ex typographia Kaliwodiana,
in fol. Assertiones ex Theologia
scholastico-dogmatico-historica de peccato originali, gratia Salvatoris,
Sacramentis in genere, et tribus prioribus
in specie una
cum controversiis historico chronologicis. Graecii
1758, typis Haeredum Widmanstetterianorum. Libellum in lingua Germanica
intitulatum: Sanctitas et miracula S. Nicolai de Tolentino. Viennae 1752, typis
Joannis Ignatii Hayinger. Novenam
devotionem erga S. Nicolaum Tolentinatem in idiomate Germanico. Graecii apud
Widmanstetterianos haeredes. Catalogus
Scriptorum nostrorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae. ************************************************************** Wutschnigg Paulus, natione Germanus, Patria
Styrus Marenbergensis, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae. Saeculo 18
nempe die 25. Septembris anno 1718
Graecii placide ad Deum migravit. Erat S. Theologiae Doctor, et circa annum
1689 Concionator festivus Graecii, ubi sicut et Viennae Philosophiam,
Theologiamque tradidit, in qua Universitate non tantum Professorem publicum,
sed etiam Decanum facultatis egit. Domi -vero laurea Magisterii decoratus, officiis Regentis studiorum, Procuratoris Provinciae et Prioris Provincialis summo
cum honore functus est, postea Prior Conventus Graecensis electus, huic oneri
succubuit. Vir excellentissimi ingenii non tantum in disciplinis Theologicis,
sed etiam in declamandis Concionibus; hujus veritatis testimonium perhibent: Sermo infra octavam
Canonizationis S. Joannis Sahaguntini habitus, Clagenfurti 1692 impressus, in 4. Commentaria M.S.S. in quinque libros
decretalium. Exstant Viennae nostra Bibliotheca. Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae. ************************************************************** Wynantus
Guilielmus,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus
Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Trajectensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Baccalaureus.
Rara ejus prudentia, diligentia, pietas ac doctrina eum primo ad Prioratum Trajectensem,
postea ad Provincialatum evexere. Notitiae posterorum
transmisit: Epistolam
dogmaticam Rodulphi Abbatis S. Trudonis, aliasque Epistolas et scholia 1684. Item typis mandari laboravit opuscula posthuma P. Mag. Christiani Lupi. Bruxellis
1690. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 138. Lovanii 1727. ************************************************************** |