R

**************************************************************

[P. 727] Rabache Stephanus, natione Gallus, Patria Carnotensis, A­lumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Aurelianensis, vixit Saeculo 17 adhuc, nam die 5 Septembris 1616, aetatis circiter 62, diem obiit. Anno 1581 die 4 Augusti in Universitate Sorbonica Lauream Doctoratus obtinuit, postea Prior electus Conventus Aurelianensis communitatem Bituricensem in Galliis felicibus auspiciis inchoavit, teste Claudio Roberto, qui in Gallia Christiana pag. 60 haec scribit : et paulo post anno 1594 felix Augustinensium communitati Bituricensi exordium datum est per R. P. Stephanum Rabachium Priorem. Simplicianus a S. Martino refert pag 771 Stephanum, dum Romam pergeret, detentum a civibus Bituricensibus pro reforrnatione Monasterii, et a Mag. Christino Clorat tunc Provinciali Tolosano in Superiorem Coenobii institutum fuisse. Novam hanc reformationem Augustinus Fivizanus Sacrarii Apostolici Praefectus et Ordinis nostri Vicarius Generalis approbavit, decretis instruxit, privilegiisque munivit. Demum dum in Gallia Regina Mater domum Parisiensem reformari cuperet, Reverendissimus P. Mag. Prior Generalis Reginae sequentes Patres, qui munus hoc cum magno Reipublicae emolumento obire possent, proposuit, ut ex illis unum aut duos ad eam reformationem eligeret, nempe P. Provincialem Fran­ciae, P. Mag. Stephanum Rabaschum, Mag. Petrum Bernardum et Mag. Rolandum Bordon. Ex his Regina P. Mag. Stephanum Rabaschum elegit, et P. Prior Generalis ad reformationem con­firmavit, ac die 18 Decembris 1616 in defectum illius P. Mag. Petrum Bernardum substituit. [P. 728] A P. Mag. Stephano Rabasche edita sunt:

Vita S. Monicae excerpta ex operibus S. Augustini. Typis Antonii Hernault 1613.

Breves observationes in regulam nostram.

Exercitia spiritualia gallice. Parisiis 1633 apud Joannem Billaine.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1851. Lipsiae 1751.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 404, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 638. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Rabi Petrus, natione Gallus, Patria Avenionensis, Alumnus Provinciae Burgundiae, Filius Coenobii Narbonensis ad S. Petrum, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor, vir qui laudem haud vulgarem variis scientiis adeptus est, prodire fecit:

Annotationes in regulam nostram. Lugduni apud Simonem Rigiud 1619.

Sylvam Poeticam. Lugduni 1610.

Vitam et miracula B. Clarae de Monte Falco. Lugduni 1616 apud Simonem Rigiud, in 4.

Librum in Idiomate gallico sub titulo: La rose d’or du Paradis de la Vierge a Paris 1613.

Librum de vero amore.

Librum Sermonum ad populum, qui in nostra Bibliotheca Tolosae exstitit.

Meditationes in orationem S. Augustini: ante oculos etc.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 91, col. II. Coloniae 1683.

Petrus de Alva in sua militia universali, col. 1185.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 153. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 288, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 580. Bruxellis 1654.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 365. Romae 1704.

**************************************************************

Rackenfels Leopoldus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae, Filius Coenobii Pruggensis, vixit Saeculo 18, artium liberalium Magister, Sacerdos ordinatus, quia facundus erat Orator, Fürstenfeldii, Pruggae, Leucae, Corneoburgi et Viennae ad populum verba facere jussus est, donec Leucae die 16 Januarii anno 1759 piam animam efflavit. In lingua vernacula in publicum emisit:

Panegyres II quarum primam in festo S. Peregrini in Ecclesia Servorum B. V. Mariae Viennae in Austria peroravit. Typis Mariae Theresiae Voigtin 1734, in 4, alteram in festo S. Francisci Xaverii in Ecclesia S. J. Clagenfurti dixit. Typis Joannis Friderici Cleinmayr 1736, in 4. [P. 729]

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

de Rada Martinus, natione Hispanus, Patria Navarrus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmaticensis, vixit Saeculo 16. Quae de praestanti hoc viro Thomas de Herrera in suo Alphabeto refert, merentur publicari, et de verbo ad verbum ita sonant: Venerab. Martinus de Rada Navarrus, antiquo et nobili stemmate ortus, Provinciae Castellae decus insigne, in Sacra Theologia non mediocriter instructus, rari fuit vir ingenii, ut in historia Provinciae Mexicanae, libro II, cap. 17, Grixalva testatur, et in Mathematica, Geographia, et Astrologia eminentissimus suo Saeculo, et quod praecipuum est, Dei servus Eximius, sanctitate et litteris celebris. Parentes habuit Leonem de Rada et ejus uxorem Margaritam Cruzate, cives Pampelonenses, et in felici aede Salmaticensi, die 21 Novembris, anno 1554 in Augustinensium Eremitarum numerum fuit adscriptus. Anno 1557 ex Hispaniis in regnum Mexicanum transfretavit, ut gentibus nondum ad fidem conversis evangelizaret pacem, evangelizaret bona. Et quasi parum ad Evangelii praedicationem navigasset anno 1564 ad Insulas Philippinas profectus est, ubi tunc messis erat multa, et operarii pauci. Ibi anno 1572 in Provincialem Philippinarum electus, anno 1575 simul cum P. Hieronymo Marin, cum Aumone Regis Chinarum, Duce generali ad Chinas, die 12 Junii, e portu Manillensi solvit; et die 14 Septembris cum Sociis regressus est, aliis Manillam die 28 Octobris, aliis die 1 Novembris appellentibus. Eodem anno antequam iter aggrederetur, a Thaddaeo Perusino die 7 Martii ob eruditionem suam (verba sunt registri) et vitae integritatem, et labores pro fide Christi, et Religione perpessos, authoritate Apostolica ad Magisterium assumitur. Anno 1577 a Doctore Francisco Sandi, Philippinarum gubenatore iterum ad Chinas legatus fuit cum Fr. Augustino de Albuquerque, ut a Rege responsu acciperent, ac ipsius nomine foedus inirent, et con­ditiones apponerent ad utriusque gentis commercium. Hujus itineris relationem, et vocabularium, et artem linguae Chinae edidit, ut in sua Bibliotheca Orientali et Occidentali pag. 23 et 31 tradit Antonius de Leon. At in Insula Bulinao ipse, et Socius detenti omnibus privati vesteque nudati sunt, nec tamen occisi, relicti, ut ab insulanis inhumanius extinguerentur. [P. 730] At nolente Deo, duo illa earum Insularum sidera extingui, providit Joannem de Morones, rei bellicae thesaurarii majoris (Hispanice Sargento major) titulo Praefectum, illac casu navigare, qui eos in urbem Manillam reduxit incolumes, ibi Martinus post varios pro Deo et Rege exantlatos labores, postquam praedicationibus et sermonibus plura hominum millia in Dominici gregis ovile traxisset, et salutari tincta lavacro reddidisset novella germina sanctitatis, aeterni praemii denarium accepturus volavit in coelos. Ab eo exstant:

Relatio itinenis, quod ut Legatus ad Chinas fecit.

Vocabularium, et ars linguae Chinae

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo II pag. 88, col. I.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 124. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 135. Antuerpiae 1613.

Joannes Grixalva in historia Provinciae Mexicanae, libro II, cap. 17.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 63, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 472. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 402, num. 16; carte 461, num. 23; carte 476, num. 21; carte 569, num. 35; carte 622, num. 60.

**************************************************************

Radclyf Thomas, natione Anglus, Patria Leicestrensis, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Leicestrensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor, anno 1360, ut Joannes Waleus scribit: Verbi Divini praedicator exstitit. Erat vir (teste Joanne Pitseo) alti plane ingenii et ad res magnas accomodati, acuminosi ac subtilis praecipue in Philosophicis, Theologicisque, nec minorem sibi peperit laudem per facundiam, si ejus in Concionibus consideretur eloquentia. Ob celebrem scientiarum praestantiam et virtutum copiam, regnante in Anglia Eduardo III, ad infulam Episcopalem Lincolniensem, aut Leicestrensem promotus fuit. Bono publico commisit:

Lecturas scholasticas.

Librum pro introitu sententiarum.

Conciones ad populum.

Thomas Tannerus in Bibl. Brit. Hib. pag. 613.

Ioannes Baleus in cathalogo Scriptorum illustrium majoris Britanniae centuria VI, pag. 463. Basileae 1559.

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae, pag. 504.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 664, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 799, col. I. Tiguri 1583. [P. 731]

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome V, pag. 8, col. I. Paris 1718.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIX, pag. 728.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo VI, pag. 259, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1864. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 60. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 174. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 17, pag. 159. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 449, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 663. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 575, num. 14 e carte 592, num. 3. Bologna 1680.

**************************************************************

Radulphus Marham, vide Lit. M. Marham Radulphus.

Raffard Franciscus, vide infra de Rosalia Angelus.

**************************************************************

Raggius Leonardus, natione Italus, Patria Genuensis, Alumnus Congregationis S. Mariae de Consolatione, vixit Saeculo 17. Vir eloquentissimus et in studio Theologico exercitatissimus, primum Provincialis, postea per plures annos Vicarius Generalis exstitit, ab ejus ingenio profectae sunt:

Conciones Quadragesimales, quae M. S. S. in Bibliotheca Aprosiana asservantur.

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 400. Perusiae 1680.

**************************************************************

Ramirez Petrus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, Provincialis Provinciae Bethicae, Marchionem Montium Clarorum, Proregem Mexicanum et Peruntinum, in praedictum regnum comitatus est, eique a Sacris Confessionibus, et secretioribus consiliis fuit; erat enim Theologus profunde doctus et praestans Ecclesiastes. Hispali, die 9 Aprilis anno 1628, defunctus est. Cura P. Mag. Martini de Leon ejus discipuli, postea Episcopi Puteolani in lucem prodiit:

Sermo funebris Limae in Indiis anno 1612 in exequiis Margaritae Hispaniarum Reginae recitatus.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo II pag. 185, col. I.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 388, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 582. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Ramos Gauilan Alphonsus, natione Hispanus, Patria Peruntinus, Alumnus Provinciae Peruntinae, Filius Conventus Limensis, vixit Saeculo 17. Vir insigni eruditione ornatus, [P. 732] ac in historia, monumentisque antiquis versatus, typis in lucem sequentia edidit opera:

Historia de la imagen de la nuestra Sennora de Capacabana, y de la Cruz de Carabuco. Limae 1621, typis Hieronymi a Contreras.

Sermones de transitu B. V. Mariae. Super illud: non est mortua puella. Hispali 1619, in 4.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I pag. 34, col. I.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 41, col. I. Coloniae 1683.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo II, col. 818. Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 66, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 40. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Rampegolus, sive Antonius de Janua, natione Italus, Patria Januensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 14. Teste Joanne Trithemio, fuit vir in Divinis Scripturis eruditus, et Juris Canonici Professor, et celeberrimus interpres, ingenio praestans, et clarus eloquio. Anno 1390 Patavii, Bononiae et Neapoli cathedram Theologicam sua doctrina illustravit, magnamque et sibi et Religioni nostrae in Concilio Constantiensi, cui nomine Reipublicae Genuensis interfuit, peperit laudem, strenue enim contra Hussitas decertavit. Josephus Pamphilus scribit, quod in Scripturis sanctis et Jure tam Pontificio, quam Caesareo peritus, Philippus Jacobus Bergomensis vero refert, eum suo saeculo praeclarissimum fuisse Concionatorem, qui populo Christiano ad bene, beateque vivendum verbo pariter, et exemplo quoad vixit, incessanter viam optime ostendit. Scripsit quaedam praeclara opera, quibus nomen suum non sine laude ad posteros transmisit, nam suo calamo in lucem prodiere:

Figurae Bibliorum, quae in variis editionibus publico expositae fuerunt nempe Mediolani 1494, in fol. Venetiis 1496, in 8, teste Michaele Maittaire in Annalibus typographicis parte II, tomi I, pag. 621, item pag. 729. Venetiis 1500. Argentorati 1509. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Monacensi, sicut et sequens Parisiis 1510. Venetiis 1519, in 8 et 1550 in 8. Lugduni 1570, in 8. Argentorati 1579, in 8. Lugduni 1585, in 12. Venetiis 1587, in 4. Coloniae 1609. Antuerpiae 1667, in 12. M.  S. conservatur in Bibliotheca Monasterii principalis ad S. Emmeramum Ratisbonae sub hac inscriptione: Fr. Antonii de Janua Ordinis S. Augustini tractatus, seu liber figurarum ad Fratres sui Ordinis.

Biblia aurea excusa sunt, Ulmae 1475, per Joannem Zemer de Rutlingen, in 4 et 1476, in fol. Basileae 1495, in 4. Michael Maittaire in Annalibus typographicis parte II, tomi V, pag. 196. Parisiis 1503, in 4; 1513, in 4 et 1515 hae tres editiones exstant Parisiis in Bibliotheca regia Coloniae 1628, in 8, ubi per errorem loco Rampe­golus positum fuit Ampigollus. [P. 733]

Haec Biblia in linguam patriam, nempe Bohemicam, vertit Wenceslaus Hagecius, ita testantur Bohuslaus Balbinus S. J. in Epitome rerum Bohemicarum, et Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo II, col. 1315.

Aureum Bibliorum repertorium continens locos communes de titulis Theologicis impressum in Germania 1477 sine loco. Norimbergae 1481, per Fridericum Crüssner. Exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. Coloniae 1505, germanice teste Michaele Maittaire in Annalibus typographicis parte II, tomi I, pag.. 423.

Dictionarium pauperum. Parisiis 1497, in 8, ita Michael Maittaire in Annalibus typographicis parte II, tomi I, pag. 645.

Opus casuum conscientiae et quadragesimale pulchris characteribus scriptum. Thomas de Herrera hoc opus Genuae apud P. Mag. Fulgentium Baldnanum se vidisse testatur.

Volumina aliqua Sermonum. Testibus Cherubino Ghirardaccio et Philippo Jacobo Foresto.

Compendium figurarum moralium exstat M. S. in Ambrosiana.

Joannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 298. Coloniae 1546.

Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam sub nomine Antonii Ampigollis, pag. 10, col. II.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 54, col. II.  Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 66, col. II. Tiguri 1583.

Robertus Gerius in appendice ad historiam literariam Guilielmi Cave, pag. 121, col. I.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Raphael Soprani in Catalogo Scriptorum Liguriae.

Petrus de Alva in Bibliotheca Virginali.

Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana, pag. 31, col. I.

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 50. Perusiae 1680.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome V, pag. 16, col. I. Paris 1718.

Philippus Argelati in catalogo librorum Mediolani editorum, parte I, tomi I, pag. 596.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I, pag. 341.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 130, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1893.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 73. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 37. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 3. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 53, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 77. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 276, num. 42 e carte 474, num. 5. Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 68. Romae 1704.

**************************************************************

[P. 734] Rampini Innocentius, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Dertonensis, vivebat adhuc ad initium Saeculi 17. S. Theologiae Magister, vir multis animi dotibus decoratus Provinciam Lombardiae egregie gubernavit. Huic debetur translatio ex Idiomate Hispanico in Italicum, impressioque: Libri de origine Fratrum Eremitarum, quem P. Mag. Joannes Marquez, Philippi III Regis Hispaniarum Ecclesistes scripsit.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 489, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 318. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, pag. 736, num. 12.

**************************************************************

Ranterus Petrus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Gallo-Belgicae, Filius Coenobii Iprensis, vixit Saeculo 17. Vir bonarum literarum cognitione conspicuus, ab eo lucem publicam viderunt:

Thesaurus devotionis Marianae.

Eustachius patiens.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 129. Lovanii 1727.

**************************************************************

Raphael Bonherba, vide Lit. B. Bonherba Raphael.

Raphael Perrerius, vide Lit. P. Perrerius Raphael.

**************************************************************

Rasponinus Aemilius, natione Italus, Patria Ravennas, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii Ravenatensis, vixit Saeculo 17. Vir qui doctis Concionibus magnam acquisivit laudem, et prelo subiecit:

Vitam B. Thomae de Villa nova, cujus sermones imprimi curavit Ravennae typis Petri de Paullis, in 4.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 66, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 20. Bruxellis 1654.

**************************************************************

de Ratisbona Bertholdus, vide Lit. P. Puechauser Bertholdus.

**************************************************************

de Ratisbona Fridericus, natione Germanus, Patria Bavarus, Alumnus Provinciae Bavaricae, Filius Coenobii Ratisbonensis. Vir zelo Religiosae disciplinae, pacis studio, omnique virtute celebris, ab hoc in Bibliotheca nostra Monacensi inter libros manuscriptos existit M. S. sub hac Epigraphe: [P. 735] Moralizationes ex naturis animalium et aliis rebus. Incipiunt: Abiicit mundus pauperes et honorat potentes. In fine: Expliciunt naturalia animalium et avium per manus Friderici Fratris Heremitarum S. Augustini Ratisbonensis non apposito die, mense neque anno.

**************************************************************

Raulin Joannes a S. Facundo, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii Caesar Augustani, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Magister, qui humanis, divinisque scientiis ornatus eluxit; erat enim vir singularis eruditionis et praestantis doctrinae, atque Hispaniarum, Indiarumque Assistens, literato orbi innotuit per insigne volumen, cujus titulus:

Historia Ecclesiae Malabaricae cum Diamperidana Synodo apud Indos Nestorianos S. Thomae christianos nuncupatos coacta ab Alexio de Menezes Augustiniano anno 1599 nunc primum ex idiomate Lusitano in latinum versa, cui accedunt tum Liturgia Malabarica, tum dissertationes variae omnia perpetuis animadversionibus illustrata. Romae 1745, ex typographia Mainardi. Exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.

**************************************************************

Raw Patritius, natione Hybernus, Alumnus Provinciae Austriae, vixit Saeculo 17. Fit anno 1638 in Universitate Viennensi in Austria S. Theologiae Doctor, pluribus annis Viennae officium Regentis studiorum, et publici in moralibus Professoris munus exercuit. Anno 1641 erat Procurator nationis Saxonicae et post separationem a Provincia Bavarica primus Provinciae Austriae Rector salutatur. Anno 1642 in supra dicta Universitate Decanum Theologicae facultatis egit. Demum Romae anno 1646 ad aliam vitam properavit. Typis excudi fecit:

Theses ex universa Philosophia per Cormerovium, Vienna 1525 et per dictum impressorem sequentia nostri fundatissimi Doctoris Aegidii Romani opuscula nempe:

Tractatum de resurrectione mortuorum.

Quaestiones de gradibus formarum accidentalium.

Quaestiones de gradibus formarum in ordine ad Christi opera.

Quaestiones de intentionibus in medio.

Quaestiones de differentia Ethicae, Politicae et Rhetoricae.

Tractatum de praedestinatione, praescientia, Paradiso, Purgatorio et inferno.

Tractatum de peccato originali.

Tractatum de Arca Noe.

Tractatum de articulis fidei.

Haec omnia anno 1641 in 4 impressit Matthaeus Cormerovius.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

Ravennas Bartholomaeus, natione Italus, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii Ravenatensis, vixit Saeculo 16. [P. 736] S. Theologiae Magister Vir naturae dotibus et scientiis excellens, anno 1508 Conventui Bononiensi Prior praeficitur, tantum disertae linguae beneficio valuit, ut Concionatores sui temporis antecelleret. Ejus cura in lucem emissa sunt:

Commentaria nostri Pauli Veneti in libros de generatione et corruptione, quae Alberto Carpensi dicavit.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 113, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 110. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 595, num. 29. Bologna 1682.

**************************************************************

Raymundus ab Alto Ponte, vide Lit. A. ab Alto Ponte Raymundus.

Raymundus Gallus, vide Lit. G. Gallus Raymundus.

**************************************************************

Raynalduccius Simon, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Tudertini Saeculo 14 nimirum die 20 Aprilis, anno 1322 cum fama Sanctitatis utpote miraculis clarus, rebus humanis exemptus est; erat S. Theologiae Lector et juxta Josephum Pamphilum vir doctus et sanctus, ac praedicationis dono celebris. Cum esset per Umbriam Provincialis Praeses et Bononiam Concionator destinatus in eadem praedicatione praedicens obitum, felici exitu vitam loco et tempore, ut praenuntiaverat, terminavit. Ab eo Tuderti in monasterio S. Praxedis reperiuntur: Sermones festivi, et de B. Virgine M. S. S.

Hippolitus Marraccius in Bibliotheca Mariana, tomo II, pag. 370. Coloniae 1683.

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum sanctae Scripturae.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVIII, pag. 540.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo VI, pag. 191, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1937.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 67. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 114. Romae 1713.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 21, pag. 163. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 376, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 631. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 385 a num. 5 fino 23. Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 324. Romae 1704.

**************************************************************

[P. 737] Reatinus Nicolaus, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Reatini, vixit Saeculo 17. Erat Concionator disertissimus, et anno 1636 Procurator Generalis, sive universi Ordinis nostri electus fuit, huic autem dignitati, una cum vita valedixit anno sequenti posteris relinquens:

Orationem prelo dignissimam, quam anno 1605 coram Clemente VII habuit, et Eminentissimo Cardinali Montelparo nuncupavit.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 197, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 516. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Recanatensis Felix, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Recanatensis, vixit Saeculo 17, doctrinae atque eruditionis suae excellentiam manifestavit per opus, quod prelo tradidit intitulatum:

Vinea Augustiniana, in qua recenset 65 Ordines sub regula S. Augustini militantes. Perusii 1610.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 193. Bruxellis 1654.

**************************************************************

a Rechabuto, vide Lit. L. Lamanius.

Reclusus Gualterus, vide Lit. G. Gualterus Reclusus.

**************************************************************

de Regio Prosper, natione Italus, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii Reggiensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis. De eo in actis Comitiorum Generalium Arimini anno 1318 celebratorum legitur: studentium in aliquo studio de Italia pro presenti anno fit examinator Mag. Fr. Prosper de Regio, in hoc viro pietas cum doctrina pro palma decertabat, ubi enim humilitas, ibi vera pietas est, nullus autem nostro Prospero humilior erat, eapropter virtutem hanc B. Jordanus de Saxonia, qui ejus discipulus fuit, in suo quondam Magistro, in libro vitas Fratrum Leodii 1625 edito. Libro II, cap. 6, pag. 127, his verbis commendat: Item exemplum experimentaliter cognovi de venerabili viro, in ordine Mag. Prospero de Regio S. Theologiae Professore, cujus studens sui olim Bononiae. Ipse enim hanc virtutem habuit, quod si aliquando verbum durum dixisset alicui Fratri, quantumcunque parvo, ipse semper, antequam dormiret, mittebat pro fratre illo, et sibi humiliter petebat indulgeri, quam etiam humilitatem mihi indigno saepe exhibuit. Ab eo reperiuntur:

Comment. in quatuor libros sententiarum.

Comment. in quatuor Evangelia. [P. 738]

Quaestio utilissima de sensibus interioribus sumpta ex quaestionibus ab eo Parisiis disputatis.

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum sanctae Scripturae.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVI, pag. 49.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo VI, pag. 18, col. I. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1792. Lipsiae 1751.

Angelus Rocca tomo II, pag. 114. Romae 1719.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 242, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 596. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 363, num. 7.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 306. Romae 1704.

**************************************************************

Regius Alphonsus, natione Italus, Alumnus Provinciae Romanae, Filius Coenobii Urbevetani, vixit Saeculo 17. Religiosus doctus et honestate vitae clarus, atque in Theologia morali excellens, ab eo posteritas habet:

Resolutiones casuum conscientiae impressas 1621.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 66, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 40. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Reichenbach Aurelius, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae, Filius Coenobii Pruggensis, vixit Saeculo 18. Graecii anno 1746. Fuit Lector Theologiae moralis, postea Philosophiae ac Theologiae scholasticae, in Universitate autem Viennensi propter absentiam duorum Professorum per duos menses publice docuit, his laboribus propter debilem valetudinem, viribus exhaustus, die 6 Januarii anno 1760 excessit e vita. Vir Italicis, Gallicis, Graecis, Hebraicis literis insignitus, nec non in lingua Hispanica et Bohemica aliqualiter eruditus, plane longiore vita erat dignissimus, inchoavit historiam Ecclesisticam, primamque dissertationem de Primatu Petri, ejusque adventu Romam absolvit. Praeter hanc sanctam occupationem evulgavit:

Asserta Theologica Scholastico-dogmatico-historica de Deo uno et trino. Viennae 1756. typis Haeredum Heyingerianorum, in 4. [P. 739]

Recitavit in Universitate Viennensi in consensu Theologico consueto Dissertationem Teologico-canonicam in ea verba capit. 8. de Simon: prohibemus, ne ab iis, qui ad Religionem transire volunt, aliqua pecunia exigatur. Haec dissertatio libro II dissertationum collectarum apud facultatem Theologicam inserta est. Autographum autem asservatur in Bibliotheca nostra Viennesi.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

Reinhardus a Lautenburch, vide Lit. L. a Lautenburch Reinhardus.

**************************************************************

Reinlein Oswaldus, natione Germanus, Patria Norimbergensis, Alumnus Provinciae Austriae, vixit Saeculo 15. Erat unus ex illis, imo praecipuus, qui decretum a Concilio Constantiensi, dein a Martino V Pontifice Maximo reformationem Religiosorum in Austria concernens promoverunt. Ab anno 1421 usque ad annum 1435 Conventum Viennensem summo cum splendore et utilitate gubernavit, et in sui memoriam publico communicavit:

Sermones Dominicales, quos Viennae 1432 habuit. Existunt in nostra Bibliotheca Monacensi.

Tractatum de quindecim signis extremum diem praecedentibus.

Epistolam seu mandatum ad Fratres proprietarios. Exstat in Bibliotheca Caesa­rea Viennae.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

Renerus Judoci, vide Lit. I. Judoci Renerus.

**************************************************************

Rentius Gratianus, natione Italus, Patria Umber, Alum­nus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Mevaniensis, vixit Saeculo 17. Vir moribus et literis illustris luci exposuit:

Vitam Bernardini Feltrensis.

Ludovicus Iacobilli in Bibliotheca Umbriae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2018. Lipsiae 1751.

**************************************************************

a Resurrectione Emmanuel, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Portugalliae, vixit ad finem Saeculi 17. Vir ob eruditionem historicam magni semper habitus, dum Romae moraretur, circa finem Saeculi 17, elegans opus adornavit, sub titulo: Elenchus Cardinalium Portugalliae. An hoc opus lucem publicam aspexerit, Gerardus Ernestus de Franckenau asserere non est ausus, ad illustrium autem Lusitanorum Stemmatum notitiam plurimum conducere hoc exemplo ostendit, quod docte evicerit, Joannem XXI Pontificem Maximum ex nobili Lusitana stirpe de Rebolo vel Rabello prognatum fuisse.

Iosephus Saenz d’Aguirre Cardinalis in suis ad Bibliothecam veterem Hispanam Nicolai Antonii Hispalensis notis marginalibus, tomo II, pag. 50 et 151. [P. 740]

Ger­ardus Ernestus de Franckenau in Bibliotheca Hispanica Historico-Genealogico-Heraldica, pag. 410. Lipsiae 1724.

**************************************************************

de Retz Joannes, natione Germanus, Patria Austriacus, Alumnus Provinciae Austriaco-Bavaricae, Filius Coenobii Viennensis, ad initium Saeculi 15 vivebat adhuc. S. Theologiae Magister. Vir fama non solum in Bavaria, Austria, Bohemia et Moravia, sed etiam in Italia inclytus, in cujus laudes divagari supervacaneum duco, quia notissimum est, quod Provinciam nostram Bavaricam admirabili cumulaverit gloria, Reverendissimus enim P. Mag. Prior Generalis Bartholomaeus Venetus ei lice­ntiam dedit die 24 Septembris anno 1391 Universitatem et Conventum S. Augustini Papiae frequentandi, ibique permanendi donec lecturam sententiarum absolverit. Circa annum 1393 Provincialem Bavariae, postea usque ad mortem Priorem Brunensem in Moravia maximo cum honore egit. Anno 1400 in Universitate Viennensi officio Decani facultatis Theologicae functus est. Tandem Viennae in Austria, in Coenobio nostro anno 1402 mortalitatem deposuit, et in sepulchro Thomae de Argentina et Gregorii Ariminensis Generalium sepultus fuit, prout colligitur ex sequentibus vetustis versibus: De Retz Australis servantur et ossa Joannis / Post hunc. O simul hos solve, benigne Deus! / Sic precor, orate pro Doctis his, ut et ipsi / Pro nobis orent, quos docuere prius. Ex ingenii monumentis hujus doctissimi viri superest:

Oratio de Assumptione B. V. Mariae M. S.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 60.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 466, col. II. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 304, num. 35.

Angelus Höggmair in Catalogo Provincialium Provinciae Bavariae, pag. 10.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

de los Reyes Gaspar, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Antiquariensis, vixit Saeculo 17, egregius Musicus et Poeta, lingua emisit vernacula:

Tesoro de conceptos Divinos. Hispali 1613, in 8.

La Passion de Christo en octavas. Hispali.

Romances de las historias antiquas. [P. 741]

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I pag. 406, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2036. Lipsiae 1750.

**************************************************************

de los Reys Antonius, natione Lusitanus, Alumnus Congregationis Indiae Orientalis. De hoc Religioso Didacus Barbosa nullam facit mentionem, quo tempore vixerit, cujus Patriae, aut Coenobii fuerit, sed solum scribit, quod pulcherrimis talentis dotatus, et in studio Theologico Polemico doctus, multumque versatus fuerit, quod inde deducit, quia duos tomos Contra modernos haereticos in lingua Lusitana exaraverit sub titulo:

Refutaçaon das heregias modernas fundada sobre a solida baze da sagrada Ecritura. Tomi II, in fol.. M. S.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica e cronologica tomo I, pag. 367, col. I, Ulyssippone 1741.

**************************************************************

Reilofs Alipius, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Gandavensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, vir incomparabilis, et in Philosophicis aeque quam Theologicis disciplinis ornatissimus, elucubravit: Librum de anima ad mentem S. P. Augustini Gandavi impressum, in fol.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 144. Lovanii 1727.

**************************************************************

Ribadineira Petrus, natione Hispanus, Patria Toletanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Toletani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor Salmanticensis, Regens Studiorum in Regali Complutensi Augustinianorum Collegio, dein post varia honorifica Ordinis nostri munia Provincialis Castellae eligitur, Romae vero Assistens Generalis pro ultramontanis, in quo munere elapso termino confirmatus fuit. Anno 1635 circiter a Philippo IV Hispaniarum Rege ad Mutinensem Ducem, et Lucensem Rempublicam Legatus mittitur, et quia in hac legatione gratissima Regi praestitit servitia; ab eo anno 1637 Episcopus Cotronensis in regno Neapolitano denominatus fuit, tandem Madriti die 20 Augusti anno 1643 in fata concessit. Ab eo prostant:

Commentaria in passionem Dominicam.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 49, pag. 252. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 271, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 568. Bruxellis 1654.

**************************************************************

[P. 742] Ribeiro Augustinho (latine) Augustinus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Portugalliae, Filius Coenobii Dominae nostrae de Gratia Olyssippone. Vir in Sacra Scriptura, Sanctis Patribus et Expositoribus peritus scripsit librum, cujus titulus:

Doctrina moralis Sacrae Scripturae auctoritatibus comprobata, Patrum sententiis ac Philosophorum dictis ampliata, nec non similitudinibus illustrata et Evangeliis accommodata, Alphabeto digesta Concionatoribus valde utilis. M. S. in fol. Custoditur in nostra Bibliotheca Dominae nostrae de Gratia Ulyssippone.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica e cronologica, tomo I, pag. 72, col. I, Lisboa 1741.

**************************************************************

Ribera de Tordehumos, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Mexicanae, vixit Saeculo 16. Vir insigni, spectataque virtute, atque scientia Theologica praeditus scripsit:

Apologiam Theologicam de interioribus animae actibus et libertate voluntatis, applicationeque Sacrificii altaris.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I pag. 70, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 1251. Lipsiae 1751.

**************************************************************

de Ribera Angelus Franciscus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor. Vir gravis et pulchris ornatus moribus, Divinas, humanasque literas perfecte calluit, ab eo exstant:

Practica de perfeccion en la vida de la perfecta viuda S. Monica.

Discorsos Quaresimales sobre la vida de S. Nicolas Tolentino.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 356, col. I.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 208. Bruxellis 1654.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2062. Lipsiae 1751.

**************************************************************

de Ribera Bonaventura, vide Lit. F. Furster de Ribera Bonaventura.

**************************************************************

de Ribera Pelagius, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Mechoacanensis, vixit Seculo 17. Vir non obscura, sed nobili familia natus; erat enim Filius Ferdinandi de Alcala, Neapolitani Proregis, Nobilitati superaddidit insignem pietatem, omnemque literaturam, quapropter semper in pretio est habitus, et primo Episcopus Guatimalensis, postea Mechoacanensis et demum Archi-Episcopus Mexicanus creatus fuit. Edita ab eo in lingua Hispanica fuit:

Aclamation por el principio santo y Concepcion immaculanda de Maria. Pinciae 1653, in fol. [P. 743]

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo II, pag. 130, col. I.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2064. Lipsiae 1751.

**************************************************************

Riccius Archangelus, natione Italus, Patria Venetus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, vixit Saeculo 16. Vir eloquentia, variarumque scientiarum cognitione clarissimus, in arte poetica nulli cessit, ut videre est ex ejus editis opusculis poeticis Italicis, posteritati enim tradidit:

Due canzioni per la promozione del P. Angelo Rocca alla Sagristia del Papa Clemente VIII intitolate: due sorelle di Pallade. Venetiis.

Tre Canzioni di Don Felice Passaro, una al sacro speco, ove il Patriarca San Be­nedetto se penitenza. L’altre due sorelle al sacro monte Cassino, ove visse e moriò. In Pavia presso gli eredi di Giorolamo Bartoli 1597, in 12.

Canzone di Giovan Paolo Braccino al Cardinale Aldobrandino Nipote e legato di Clemente VIII nel giorno, che sua Signoria Illustrissima e Reverendissima prese il possesso della città di Ferrara a nome di sua Santità a dì 29 Gennaio l’anno 1598, in Ferrara per Vittorio Baldini, in 4.

Canzone di Vinzenzo Billota nelle noze.

Varia poemata.

Orationem latinam et Italicam.

Francesco Saverio Quadrio nella Storia e ragione d’ogni Poesia, lib. II, volume II, carte 119.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 84. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Richard, natione Anglus, Alumnus Provinciae Anglicanae, ad finem Saeculi 12 vixit. Fuit vir singularis doctrinae et exquisitae eruditionis, qui de re literaria per suam historicam scientiam optime promeruit, exaravit enim:

Historiam de statu et Episcopis Ecclesiae Hagulstadiensis.

Historiam de rebus gestis Stephani.

De Bello Standarii ab anno 1135 usque ad annum 1139.

Gesta Henrici II.

Chronicon ab Adamo periit.

Wilhelmus Cave in historia literaria de scriptoribus Ecclesiasticis.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2075. Lipsiae 1751.

**************************************************************

Richardotus Franciscus, natione Gallus, Patria Burgundus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Champlitensis, vixit Saeculo 16, emissa professione statim radios felicis sui ingenii et virtutum sparsit, nam Parisiis 21 aetatis anno publice D. Pauli Epistolas exposuit, ob certam autem causam Lutetia Parisiorum discessit, [P. 744] et cum Blasio Piperio, Ordinjs nostri, in Italiam profectus est, ubi per aliquot annos commoratus, cum doctissimis viris familiaritatem iniit, per quam occasionem in omni genere scientiarum insigniter profecit, ita ut postquam fama suae doctrinae ad aures Illustrissimi Antonii Perenotti Granvellani, Atrebatium Episcopi, pervenit, ab eo in familiam suam adscitus, Romam cum illo, aliisque literatissimis viris profectus sit, a Granvellano autem tanti aestimatus fuit, ut eum teste Cornelio Curtio ad initia Vesontione nascentis Academiae adhibere voluerit. In hac noviter erecta Academia Sacras literas interpretatus est cum tanto honore, ut ab Archi-Praesule in Pro-Episcopum assumptus, et Episcopus Christopolitanus consecratus fuerit. Quia vero Pius IV Pontifex Maximus cathedram Mechliniensem in Metropolitanam erexit, et ad hanc Gravellanum promovit, ei in Episcopatu Atrebatensi Richardotus successit. Verum tempore infaustissimo, nam Calvinus non tantum in Gallia, sed etiam in Germania virus sceleratae suae haereticae doctrinae evomuit. Richardotus ne haec pestis oves suas inficeret, pastorem vigilantissimum egit, et tum docendo, quam praedicando feliciter effecit, ne Atrebatenses pestiferae hujus haeresis doctrinam benevolis exciperent auribus, infecti autem resipiscerent, et ad Catholicum ovile redirent. Hic laudabilissimus animarum zelus haereticos in tantam iram et furorem praecipites egit, ut non solum eidem mortem minitati sint, sed quidam de faece Calviniana in Richardotum Concionantem sclopetum glande plumbea armatum exploserit, sed irrito conatu, quia Franciscum minime tetigit. Anno 1563 Concilio Tridentino interfuit, habuitque durante Concilio doctam et elegantem Concionem, quae Lovanii fuit impressa. 7 Kal. Augusti anno 1574 diem clausit extremum, postquam zelosissimus hic Praesul Ecclesiam suam periculosissimis temporibus per spatium 13 annorum laudabilissime rexisset. Joannes Richardotus ex sorore Nepos, Artesiensis consilii. Tum Praeses, Avunculi sui, cujus scriptus haeres fuit, funeri perelegans Mausolaeum ex marmore et alabastrite dedit, atque studiose componi curavit, quod in cathedrali Ecclesia ad dexteram cernitur cum hoc Epitaphio: D.O.M. D. Francisco Richardoto Burgundo, Atrebatium Episcopo, viro in omni disciplinarum genere versatissimo ac Concionatori eloquentissimo, qui ob singularem doctrinam, et praeclaras animi dotes [P. 745] omnibus Ordinibus unice charus, postquam hanc Ecclesiam periculosis temporibus ingenii dexteritate, et assiduis concionibus annis tredecim feliciter rexisset, maximo sui relicto desiderio annum aetatis agens 67 e vivis excessit. Joannes Richardotus invictissimo Philippo a rerum statu, secretisque consiliis ac libellis, et Artesiae Praeses, Avunculo optimo, Nepos moestissimus posuit. Obiit 7 Cal. Augusti 1574 pro coronide discutienda est majoris momenti quaestio, an Franciscus Richardotus fuerit Ordinis nostri Religiosus, quid ad hoc dubium reponendum sit, vide adnotationes in fine additas num. 47. Memoriam Francisci Richardoti ab oblivione vindicant opera partim scripta, partim edita, nimirum:

Sermones in Orationem Dominicam.

Sermones duo de Sacris Divorum imaginibus et indulgentiis. Lovanii 1557.

Sermones quatuor de Incarnatione super Evangelium missus est.

Oratio in Synodo Cameracensi anno 1565 habita.

Institutio Pastorum Atrebatensis ditionis in fidei Capitulis controversis. Atrebati 1562.

Statuta Synodalia Dioecesis Atrebatensis a Francisco Richardoto ejusdem Dioecesis Episcopo ordinata cum veteribus Praedecessorum suorum statutis adjectis. Antuerpiae 1588, in 4.

Oratio funebris habita Gandavi in Exequiis Henrici II Galliarum Regis.

Oratio funebris in obitu Isabellae Uxoris Philippi II habita.

Oratio funebris Carolo V Imperatori dicta.

Orationes in Concilio Tridentino et in Senatu Duacensi habitae.

Oratio in auspiciis ejusdem Academiae.

Oratio de venia rebellibus a Rege et Pontifici concessa 1570.

Ordo de Pastorum officiis. Antuerpiae 1562.

Disputatio cum haereticorum Ministro Duaci, quem etiam ad fidem Catholicam convertit. Duaci 1568, typis Begardi.

La regle et guide des curees et Vicaire.

Ferreolus Locrinus in catalogo Scriptorum Artesiensium 1616.

Paulus Freberus in theatro virorum eruditione clarorum, pag. 234, col. II.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis, pag. 252.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 307, col. I.

Nicolaus Andreae in Bibliotheca Belgica.

Hieronymus Ghilini nel teatro d’uomini letterati.

Claudius Robertus in Gallia christiana.

La Croix du Maine dans la Bibliotheque de France. [P. 746]

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome V, pag. 66, col. I. Paris 1718.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2080. Lipsiae 1750.

Hieronymus Roman, centuria 12, pag. 129.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 123 et 126. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 69. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39, pag. 205. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 157. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 241, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 214. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 592, a num. 5 fino 12. Bologna 1686.

**************************************************************

Richardus Chefferus, vide Lit. C. Chefferus Richardus.

Richardus Hampolus, vide infra Rollus.

**************************************************************

Riederer Alexius, natione Germanus, Patria Bavarus Zu­mershausanus, Alumnus Provinciae Bavariae, vixit Saeculo 17. Erat Laicus seu conversus, Religiosus bonus et pius, qui multis annis rem oeconomicam in villa nostra Creuzen dicta, quae ad Conventum Monacensem pertinet, et a civitate Monacensi duobus millaribus distat, solerter et laudabiliter administravit, et quia ab hominibus separatus, vitam agebat solitariam, librum mox producendum scripsit, dein ad Conventum Monacensem revocatus, vitae suae cursum, sicut per omnes vitae suae dies continuabat, ita in magna pietate finiebat die 28 Octobris anno 1666. Opusculum quod in lingua vernacula exaravit, inscribitur:

Spirituale animarum rete impressum Monachii 1668, in 8. Haec editio non est prima, quia saepius fuit impressum.

**************************************************************

Rigos Jacobus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae, Filius Coenobii Viennensis, vixit Saeculo 18. Vir variis muniis nimirum Sacristae, Concionatoris, Supprioris, Custodis Confraternitatis, ac Visitatoris laudabiliter functus, Baadae die 19 Julii anno 1739 e vivis abiit. In vita typis commisit: Sermonem Germanicum in festo dedicationis in Ecclesia S. Helenae Dominica quarta post Pentecosten Rauchensteinii die 29 Junii anno 1727 habitum. Typis Joannis Baptistae Schilgen. Viennae, in 4.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

a Rilaer Nicolaus Notkenius, vide Lit. N. Notkenius.

**************************************************************

[P. 747] de los Rios et Alarcon Bartholomaeus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Matritensis, vixit Saeculo 17, ex Hispania in Provinciam Belgicam venit, ubi anno 1625 Serenissimae Hispaniarum Infantis Archi-Ducissae Brabantiae et anno 1635 Ferdinandi Austriaci S. R E. Cardinalis, Belgii Gubernatoris, Concionator institutus est. Fuit vir, qui verbum Dei summa cum eloquentia, insigni audientium fructu et omnium admiratione annuntiavit, ita quidem ut suo tempore inter Concionatores vix parem numeraverit, tandem Madriti die 4 Maii 1652 piissimam animam suam Deo restituit. Ex ingenii sui monumentis videntur:

Phoenix thenensis e cineribus redivivus Serenissimo Principi Ferdinando nuncupatus Antuerpiae 1637, apud Plantinum, in 8.

Sex libri Hierarchiae Marianae. Antuerpiae 1641.

Horizon Marianus, sive de excellentia et virtutibus B. V. Mariae, in novem tractatus divisus super totidem ejus festa; decimus vero tractatus agit de nomine Ma­riae. Antuerpiae 1642, apud Guilielmum Lesteenium, in fol.

Vitta coccinea, seu Comment. in Evangelia Passionis et Resurrectionis Christi. Antuerpiae 1646.

Christus Dominus in cathedra crucis docens et patiens.

Orationes et regulae Sodalitatis Mancipiorum Deiparae.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 157, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 181.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 113.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 192. Lovanii 1727.

**************************************************************

a Ripa Basilius, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius coenobii Brixiensis, ad initium Saeculi 16, scilicet anno 1505, placita morte emisit spiritum. Pueriles egressus annos, in litteris bonarum artium et altioribus disciplinis tantos fecit profectus, ut ista aetate inter Theologos et Concionatores paucos sibi similes habuerit. Fuit Prior Bergomensis et Brixiensis, nec non anno 1500 Vicarius Generalis suae Congregationis. Ab ejus calamo et industria Brixiae in nostra Bibliotheca habentur:

Liber de vita privata ad R. P. Benignum de Janua. Post exordium incipit: Vari­os de te loquentium suscitasti sermones amicorum.

Tractatus, cujus titulus est: Publica descriptio ficulneae, cucurbitoeque. Incipit: Ficulneam in agello suo colonus quidam plantavit. [P. 748]

Vita B. Fr. Bartholomaei de Palazzolo ad R. D. Paulum de S. Genesio Episcopum Heneapolitanum.

Libellus de jure canonico.

Orationes non paucae praecipue in coena Domini.

Conciones Sacrae, quas in unum collegit volumen duabus partibus distinctum, quo­rum unam nominavit Adventuarium, alteram quadragesimale. In Adventuario tractat de laudibus Sacrae Scripturae, de miraculis, de spe, de Verbo incarnato, de laudibus S. Joannis Evangelistae, de educatione filiorum, de adoratione Magorum. In Quadragesimali de dignitate Verbi Dei, de charitate, de conversione hominis, de virtute poenitentiae, de juste vivendo, de judicio universali, de confessione, de abstinentia, de cognitione peccatorum, de conscientia, de judicio temerario, de lingua venenata, de laudibus virtutis, de tribulationibus, de defectibus fidei, de infelicitate mundana, de Sacramento altaris, de passione Christi, de resurrectione, de prudentia, de pace.

Antonius Possevinus, tomo I, apparatus Sacri, pag. 208.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2107.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 100. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 49. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 33, pag. 187. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 113, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 118. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 540, num. 15.

Donatus Calvi nelle memorie Istoriche della Congregatione osservante di Lombardia dell’Ordine Eremitano di S. Agostino.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 95. Romae 1704.

**************************************************************

Ripa Isidorus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Italiae Excalceatorum, Filius Coenobii Mediolanensis. Sua perorandi gratia magnam obtinuit laudem et aestimationem, nam in omnibus fere Italiae civitatibus tempore quadragesimae cum grandi animarum messe concionatus est; erat Religiosus nobilibus moribus, et fidei zelo exornatus, ea­propter non tantum a nostris, sed etiam ab exteris magnopere aestimatus fuit. Sapientissime Provinciam suam gubernavit, po­steris vero in lingua Italica dedit:

Vita di Santa Rosalia. Milano 1696, per Francesco Vigone, in 12.

Applausi poetici per la gran Romita e Vergine Santa Rosalia di Palermo. Milano 1691, per lo stesso Vigone, in 8.

Prediche quaresimali, vol. II, in fol. M. S.

Discorsi vari. M. S. in. fol.

Miscellanea varia tam latino, quam italico sermone. M. S. in fol. [P. 749]

Haec tria M. S. S. asservantur in Bibliotheca Coenobii ad S. S. Cosmam et Damianum Mediolani.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi II, pag. 1229.

**************************************************************

a Ripa Transona Thaddeus, natione Italus, Alumnus Provinciae Anconitanae, Filius Coenobii Ripae Transonae, vixit Speculo 16. Vir capacissimi ingenii et magnae scientiae in studiis Philosophicis atque Theologicis Lector eximius, divulgavit: Vitam B. Monicae, et indulgentias hujus confraternitatis, quas Summi Pontifices concesserunt.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 460, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 645. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 597, num. 21. Bologna 1686.

**************************************************************

de Ripis Joannes, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor. Anno 1476 die 1 Maji fit Prior Conventus Bononiensis; huic muneri magno cum honore satisfecit, quia Superiorem se exhibuit solertissimum cultum divinum ampliando, bona temporalia augendo, pacem in Conventu conservando, et spiritualia exacte dirigendo, propterea a Reverendissimo P. Generali anno 1478 in suo officio confirmatus fuit. In lucem protulit:

Theoremata de Corpore Christi nostri Aegidii Romani. Bononiae 1481, typis Balthasaris de Hymberia.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 472, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 361. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, carte 702, num. 35.

**************************************************************

Rivarola Joannes Antonius, natione Hispanus, e Genuensium Patriciis, vixit Saeculo 17, divinis et humanis literis, ac Theologicis magnam assecutus est famam, et patria lingua exposuit:

La perfecta Muger B. Ritta de Cassia. Neapoli 1626, apud Franciscum Savio consideravit bene quinque status ipsius Beatae videlicet Virginitatis, Matrimonialis, Viduitatis, Monachatus et in coelo, tomi II, in 4.

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 301. Perusiae 1680.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2121.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 369. Romae 1704.

**************************************************************

Rivius Joannes, natione Germanus, Patria Belga, Alum­nus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Lovaniensis, vixit Saeculo 17. [P. 750] S. Theologiae Doctor Trevirensis. Vir insigni eruditione excultus, et celeberrimus historicus, variis Monasteriis ut Prior praefectus, et anno 1643 ad dignitatem Provincialatus assumptus fuit. Ab ejus omnigena scientia profecta et in lucem data sunt:

Poemata. Antuerpiae 1629, typis Henrici Aertssens, in 12.

Panegyris in festo S. P. Augustini. Tornaci 1631, in 8.

Diarium obsidionis Lovaniensis anno 1635. Lovanii 1645, apud Petrum Pangartium, in 4.

Zodiacus mysticus e Gallico in latinum translatus. Tornaci 1628.

Epicedium P. Cornelii Curtii. Lovanii 1638.

Vita S. P. Augustini ex illius operibus ordine chronologico contexta. Antuerpiae 1646, in Rerum Franciscanarum decades quatuor in 10 libros distributae. Bruxellis 1651, typis Martini Bossuit, in 4.

Rudimenta tumultuum Belgicorum.

Libri III de Arcibus, Castellis, Agrariis limitaneis et mediterraneis.

Prelo etiam paratum habebat supplementum Anastasis Augustinianae P. Thomae Gratiani.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 716, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2128.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 105. Lovanii 1727.

**************************************************************

de Rius Gabriel Augustinus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii Barcinonensis, vixit Saeculo 17. Religiosus non minus virtutibus quam scientiis praesertim Theologia praestans, Barcinone cathedram Theologicam ut Professor doctrina sua illustravit, et in idiomate Hispanico publicavit:

Cristal de la verdad.

Espeio de Catalunna.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 386, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2130.

**************************************************************

Riuvere Augustinus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Parisiensis, vixit Speculo 17. Vir qui accuratam Theologiae polemicae scientiam cum saecularibus di­sciplinis conjunxit, seque Calvini haeresi pro viribus opposuit, et eam calamo acerrime oppugnavit per librum sub titulo: [P. 751]

Calvinismus bestiarum religio.

Exaravit etiam et typis evulgavit Apologiam pro D. Bannes, quem Petrus Paulus de Bellis Italis Calvinismi reum fecerat. Lugduni 1630, apud Claudium Landin.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 102. Bruxellis 1654.

**************************************************************

de Roa de Avila Joannes, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Abulensis, vixit ad finem Saeculi 16. S. Theologiae Doctor. Vir omnium scientiarum gloria illustris, qui totam vitam pietati, scribendisque libris dedit, ut patet ex operibus, quae hic subiiciuntur, elaboravit enim:

Libros tres de providentia Dei et praedestinatione.

De juribus principalibus.

Tabulas quinque de annis mundi ac successionibus, et genealogia Jesu Christi. M. S.

De potestate Ecclesiastica, et concursu Principum, tomos IV.

Apologias varias de materiis Theologicis.

Tractatum de immaculata Conceptione B. V. Mariae.

Tractatum de explicatione Divinarum Mysteriorum.

Tractatum de actibus misericordiae eleemosyna, et fraterna correctione.

De Cambiis, et contractibus nummulariis.

Resolutiones morales.

Tractatum de Astrologis, theoricis et judiciis.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2131.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana.

**************************************************************

de Robertis Dionysius, natione Italus, Patria Hetruscus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Burgi S. Sepulchri, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis. Teste Joanne Villano erat Poeta, Orator, Philosophus, Politicus, Astrologus, Theologus, et S. Evangelii disseminator egregius, nec minore cum laude extollunt Joannes Trithemius et Josephus Pamphilus, primi verba sunt: vir in divinis Scripturis doctus, et in saecularibus literis eruditissimus, ingenio subtilis et disertus eloquio, alter vero eum in hunc modum laudat: Religiosus quidem venerandus et doctus, hac tempestate propter ejus doctrinam, ac ipsius in omnem discendi et docendi artem promptitudinem magno in pretio habitus est, qui cum omnes poetas, Historiographos, Oratoresque, ac Philosophos diligenti studio evolvisset, inter caetera suae elucubrationis opera commentarios perpulchros et elegantes reliquit. [P. 752] Benedictus XII Pontifex Maximus eum 1339 Episcopum Monopolitanum creavit. Propter suas dotes, praesertim propter scientiam Astronomicam multis Principibus Christianis fuit acceptissimus, specialiter Roberto Regi Neapolitano, qui magnus doctorum virorum ama­tor exstitit, ab hoc ad aulam suam invitatus, illic usque ad promotionem Episcopalem permansit. Fuit tenerrime amatus ab omnibus Eruditis Europae et in particulari a famosissimo Francisco Petrarcha, qui ejus mortem amare deflevit in Epistola ad Regem Robertum, quae sic incipit: Flere libet, sed flere vetor etc. In fine hujus Epistolae sequens invenitur Epitaphium, quod Dionysio composuit: Qui fuit Esperiae decus, et nova gloria gentis, / Cultor amicitiae fidus, charisque benignus. / Convictus placitus, vultuque animoque serenus, / Religione pius, satisque habituque modestus. / Altus et ingenio, facundo splendidus ore, / Flos vatum, coeli scrutator, cognitus astris, / Rarus apud Veteres, nostro rarissimus aevo, / Unicus ex mille jacet hic Dionysius ille. Neapoli dum anno 1342 apud Regem Robertum, die 14 Januarii, tertio sui Praesulatus anno vitam cum morte commutavit. Opera, quae composuit et scripsit, sunt:

Postillae in Epistolas S. Pauli ad Romanos. Exstabant Florentiae in nostra Bibliotheca ad S. Spiritum.

Comment. super Magistrum Sententiarum.

Comment. in libros Politicorum Aristotelis.

Comment. in libros Metamorphoseos Ovidii.

Comment. in libros Rhetoricorum.

Comment. in Poeticam Aristotelis.

Comment. in Valerium Maximum.

Comment. in Virgilium.

Comment. in tragoedias Senecae.

Fabulas omnes ad tam praecellentem sensum tropologicum, teste nostro Amhrosio Corano, traduxit, ut in admonendis populis nihil vehementius, nihil jucundius, nihil denique utilius possit afferri.

Franciscus Petrarcha libro IV Epistolarum familiarum tomo II, pag. 627, in senilibus libro XIV, Epistola 7 ad Ludovicum Marsilium. In Epistola ad Regem  Robertum pag. 86. [P. 753]

Joannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 291. Coloniae 1546.

Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo I, col. 968, num. 20 de Episcopis Monopolitanis. Venetiis 1717.

Raphael Volaterranus, libro XXI Antropologiae, pag. 766.

Ludovicus Iacobilli de Scriptoribus Umbriae, pag. 94.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2279. Lipsiae 1751.

Jacobus Philippus Forestus Bergomensis in supplemento Chronicorum, libro XIV, anno 1414, pag. 363.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 49. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 62. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 13, pag. 151. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 195 et 199, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 171. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 449, num. 28; carte 517, num. 16 e 17; carte 534, num. 3 e 4. Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 113. Romae 1704.

**************************************************************

Robertus Eliphatus, vide Lit. E. Eliphatus Robertus.

Robertus Waldeby, vide Lit. W. Waldeby Robertus.

Robertus Worsop, vide Lit. W. Worsop Robertus.

**************************************************************

Robine Nicolaus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Fran­ciae, vixit Saeculo 17. Vir integerrimae vitae et haud vulgari scientia praeditus in lingua Gallica typis submisit librum, cujus titulus: La vie de Saint Jean de Goncalez de Sahagun, ou de Saint Facund Religieux de l’Ordre de Saint Augustin. Paris 1692, in 12. Exstat in nostra Bibliotheca Manacensi.

**************************************************************

Robini Petrus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 15. Vir ob sanctitatem et doctrinam in Gallia ab omnibus plurimum aestimatus anno 1419 Provincialis Narbonae eligitur, in quo officio anno 1432 adhuc stetti, postea anno 1433 ab hac dignitate ad Infulam Episcopalem Ecclesiae Hipponensis exaltatus fuit. Ex qua promotione Aloysius Torelli insert, quod credibiliter ab aliquo Archi-Episcopo vel Episcopo in Gallia pro suo Suffraganeo assumptus fuerit, quia illo tempore civitas Hipponensis a Saracenis jam erat occupata, sicut de facto adhuc sub eorum protestate et do­minio existit. Petrus Robini posteritati tradidit:

Sermones ad populum, qui in nostra Bibliotheca Tolosae asservantur. [P. 754]

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 73. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 153. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 266, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 581. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 639, num. 2. Bologna 1680.

**************************************************************

Rocca Angelus, natione Italus, Patria Picenus de Rocca contrata, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Camerini. Ad initium Saeculi 17 Romae ad meliorem vitam abiit nempe die 8 Aprilis anno 1620 Rocca contrata ignobile agri Piceni Oppidum, tum primum inter nominatiora coepit haberi loca, postquam Angelo nostro natales et cognomen dedit, id quod contigit, si rite ab anno emortuali calculum subducimus, anno christianae salutis 1545. Alterum Angelo agnomen adiecit Camerinum, ubi 1552 Augustinianae Religionis habitum septennis assumpsit, ibidemque majori ex parte humanioribus literis, Perusiae vero Romae ac Venetiis sublimioribus disciplinis fuit excultus, ea comparata exquisitae scientiae fama, ut in publico Pataviensi Lyceo anno 1577 die 9 Septembris Theologici Magisterii non modo laurea donari, verum etiam inter Universitatis Doctores adscitus, ad emolumenta meruit admitti. Fuisse Angelum graecis aeque ac latinis literis eruditum Nicius Erythraeus affirmat, Hebraice et Chaldaice peritissimum Gratianus et Elssius adstuunt. Et profecto in his idiomatibus haud vulgariter versatum labores, quos in recensendis Papali jussu Bibliis, et in conscribendis corundem emendationibus subiit, testatum reddunt. Hoc eo fine hic inserere libuit, quod pro viro occupationibus semper immerso tempus non inveniamus, quo linguas has addiscere potuerit, nisi eas valde juvenis jam apprehenderit. Porro Angelus Padua Venetias reversus, tum in Ordinis sui ad S. Stephanum; tum in Cruciferorum Collegio et religiosam et saecularem maxime nobilem juventutem praelegendo et disputando efformavit, simul Ecclesiastae munere fuctus, cujus numeros ita implevit, ut pro concione dicentis omnes facundiam mirarentur, omnes doctrinam suspicerent. Neque his se satis occupatum ratus, insuper libris praeter eos, quos ipse tunc temporis composuit, tum veterum, tum recentiorum Authorum quam emendatissime edendis insignem operam navavit. Horum e numero fuere Cornelii Jansenii Homiliae in Evangelia Dominicalia ex quatuor Commentariorum in Concordiam Evangelicam libris a Georgio Braun collectae. Venetiis 1578 item Francisci Samarini thesaurus Sacerdotalis in 4 partes divisus anno 1580 Venetiis Angelo curante impressus. [P. 755] Prae omnibus autem applausum tulit Aegidii Columnae, Archi-Episcopi Bi­turicensis Commentarius in secundum sententiarum tomis duobus, in fol. Venetiis apud Franciscum Zilletum industria Angeli Rocchae excusus, illustratus, et a mendis purgatus, opus a summis viris Hieronymo Seripando, aliisque pridem desideratum, a nemine ob laborum, et sumptuum magnitudinem eousque tentatum. Ex hoc labore feliciter ad finem perducto perspiciens Augustinus Fivizanus, qui tunc temporis praeter Sacrarium Pontificium etiam universam Augustinianorum familiam ceu Vicarius Apostolicus moderabatur, Angeli Rocchae indefessam diligentiam cum acri judicio conjunctam, eum Romam accersivit, ut Ordini quidem a Secretis esset, simul vero Augustini Triumphi de potestate Ecclesiastica Summam nitidioribus typis procuderet, scholiisque, et notationibus illustraret. Obsecutus Roccha, quamvis aegre ab assuetis Venetiae studiis avulsus, Romam contendit, et memoratae Summae tam exemplaris emendationem, quam typographicam correctionem magno animo aggressus, anno 1584 prelo Romano Georgii Ferrari, Eruditorum usibus quam curatissime stitit, sibi vero ea opera viam denuo ad altiora stravit: nam Sixtus V Pontifex Maximus considerata viri industria eum anno 1585 ad typographiam Apostolicam pro Bibliis, Conciliis, Sanctorum Patrum scriptis, aliisque Ecclesiasticis Monimentis publicandis in Vaticano magnificentissime instructam adhibuit. Ubi forte fortuna factum est, ut in aula Pontificia habitationem Aldo Manucio proximam obtinuerit, quo viri doctissimi mutuis se facilius officiis juvarent; et exstat Manutii erga Roccham Observantiae testimonium, Aurelii Brandolini de virtutibus Christi in passione ostensis Oratio, quam a se Romae anno 1596 recusam ad eum direxit Consessui item, quem Summus Pontifex e Purpuratis Patribus, aliisque personis praestantissimis Bibliorum emendationi praefecerat, ceu Consultor, et arcanorum scriba adjunctus Angelus, frequentibus deliberationibus interfuit, quibus tanti momenti negotium ventilatum, atque perfectum est; quo finito ut res decisa executioni mandaretur, et S. Scriptura Sixti V Pontificis Maximi jussu recognita magno Ecclesiae commodo iteratis saepius typis in lucem prodiret, ipse curavit eliminandorum sphalmatum labore sibi a Papa commisso. Nec minus in edendis S. S. Patrum operibus desudavit. Quantum in publicandis noviter D. Bonaventurae sententiarum libris industriae posuerit, ipsus in dedicatione et praefatione tomi V hujus Seraphici Doctoris operum fusius exequitur. [P. 756] D. Gregorii vero Magni et vitam et scripta, quibus commentariis illustraverit, inferius in Elencho recensebitur, ipseque Roccha, quid circa opera magni hujus Ecclesiae Doctoris praestiterit, in prooemio ad tomum V insinuat. Hisce occupationibus, quae solae integrum hominem requirunt, non contentus, multis praeterea tum proprio Marte elaboratis typothetarum tam Romanorum quam Venetorum manus et prela fatigavit. Et qui primi quidem generis sunt ab ipso nimirum authore profecti, infra inter Angeli Rocchae opera referentur, aliorum vero scripta ipso movente et revidente impressa potissimum sunt ista: 1) Augustini Triumphi in Orationem Dominicam tractatus ante hac ineditus. Romae 1587, typis Vincentii Avolti, iterumque 1590, in 4. 2) Ejusdem in canticum Deiparae Virginis Mariae Commentarius. Romae, typis Dominici Basae 1590, in 4. 3) Draudius haud dubie hallucinatur, dum hunc Commentarium Augustino Steucho tribuit. 4) Ejusdem in salutationem et Annuntiationem Angelicam Deiparae praestitam commentarius. Romae typis Dominici Basae 1592, in 4. 5) Pelwarti de Temeswar Stellarium coronae Beatae Virginis. Venetiis 1586, in 4. 6) Aurelii Filiucii vel Filucci Pisaurensis, Augustiniani Concionatoris Auximatis Conciones in Evangelia et Festa totius anni. Venetiis apud Antonium Bertanum 1587, in 4. Ita Roccha decem prope annos continuos negotiis typographicis Romae cumulatus exegit, eosque infirma saepe valetudine, de qua re audiamus propria ejus verba ex praefatione in scholia in librum Sacrament. S. Gregorii: gravissimae ac diuturnae aegritudines, quas olim perpessus fui, effecerunt, ut scholia haec jam diu promissa, et ad me pridem conscripta ad hanc usque diem fuerint protracta. Opera enim B. Gregorii Magni in Vaticana typographia superioribus annis impressa, quibus post multos, incredibilesque labores extremam mihi manum imponere contigit, me in lecto ob adversam valetudinem, semivivo jacente, divulgata sunt. Praeterea animo et corpore ita consternatus evasi, ut multorum mensium intervallo non nisi animi et corporis virium reparationem cogitare quiverim. [P. 757] Demum per obitum Augustini Fivizani, qui die 30 Januarii anno 1595 e vita migravit, januam ad Pontificii Sacrarii Praefecturam sibi apertam vidit, qua Clemens VIII Pontifex Maximus eodem anno virum de Ecclesia et Republica literaria optime meritum auxit et ornavit, nisi verius Praefectura illa tanto viro ornata fuerit, qui, ut verbis Nicii Erythraei utar, dignus est prae caeteris, cui Sacrarium illud, ejusque recte administrandi ratio immortales gratias agat: solus enim omnia, quae ad eam Provinciam, cui tot annos magna cum laude praefuit, pertinet, chronhistoria sua pro Successorum instructione docte, eleganterque prosequitur. Ad quem finem praeter alia quaedam opuscula etiam servit Commentarius de Sacro sancto Christi corpore Romanis Pontificibus iter conscientibus praeferendo. Quem Angelus occasione itineris, quod memoratus Clemens Pontifex ad capessendam possessionem Ferrariae, mortuo sine liberis Alphonso II Estensi, ad Sacram sedem devolutae anno 1598, mense Aprili susceperat, et in quo ipse pro muneris sui ratione cum S. S. Eucharistiae Sacramento Papam uno semper die praecesserat, magna doctorum hominum approbatione composuit, cujus libri exemplar per Cardinalem Ossatium, uti ex hujus literis discimus, ad potentissimum Regem Galliae Henricum IV misit munus eidem pergratum, ut clementissimis responsoriis testatus est, quae Angelo animum adiecere, etiam alterius operis, quod occasione Raymundi de Pennafort inter Divos relati de canonizatione Sanctorum anno 1601 publicavit, exemplar ad Regem mittendi. His, aliisque functionibus, Sacristae Pontificii partes scite, et graviter implentem Roccham anno 1605, die 31 Januarii, Clemens VIII mitra Episcopali Civitatis Tagastensis decoravit, ita tamen, ut Abbatiam S. Mariae de Plano Castilionis dioecesis Senogalliensis, cujus proventibus Pontificia liberalitate hactenus fruebatur, simul retineret. Absque horum quippe redituum ope nunquam celebrem illam Bibliothecam, quae hodiedum sub Angelicae nomine Romae visitur, comparare valuisset; quam Bibliothecam, dum commemoro, meritum commemoro, quo solo, si caetera abessent, orbem eruditum Angelus sibi maximopere obstrinxit. Eam per quadraginta prope annos nullis laboribus, nullis impensis parcendo collegit. Jam anno 1595 die 16 Februarii potestatem a Summo Pontifice Clemente VIII obtinuerat, eandem alicui ex sui Ordinis Monasteriis, cui vellet, elargiendi, [P. 758] quo Brevi (ut vocant) Apostolico summus Pontifex ejus simul probitati et virtutibus, nec non gratis obsequiis, quae sedi Romanae in typographia Vaticana diu noctuque praestiterat, luculentum perhibuit testimonium. Facultatem illam dein Paulus V anno 1609 die 4 Novembris amplissime confirmavit, postquam Angelus Roccha jam antea anno 1604 Bibliothecam suam Monasterio Romano ad S. Augustinum destinaverat, ut vetus inscriptio a Cornelio Curtio exhibita docet, quae tamen postea correcta est, adjecta Rocchae, Episcopi Tagastensis titulo, et anno 1604 in annum 1605 mutato. Tabulae vero donationis primum anno 1614 die 23 Octobris per Cesum Cusanum publicum notarium confectae sunt. Porro ea conditione Angelus Bibliothecam hanc Romano Conventui cessit, ut perpetuo publici juris esset, ut cuicunque petenti licitum investigare, legere, excerpere quae vellet. Ut adeo Roccha primus fuerit, qui Romae literatorum propria librorum suppellectili carentium commodis consuluit, caeterisque Bibliothecarum publicarum Authoribus facem praetulit. Inscriptiones autem Angelicae Bibliothecae sunt sequentes: Super Januam: Tois Boylomenois id est Volentibus. Ad januae dexteram marmori incisa: F. Angelus Roccha Camers, Episcopus Tagastensis, Ordinis Fratrum Eremitarum S. Augustini Alumnus, et Apostolici Sacrarii Praefectus, Bibliothecam hanc omnium artium et scientiarum genere refertissimam, virorum item illustrium iconibus ad vivum expressis ornatam, longo temporum spatio, magnoque labore, ac sumptu comparatam, Coenobio S. Augustini, urbis, studiosorumque omnium non solum Religiosorum, sed etiam Clericorum et laicorum commoditati dat, dicat, donat, ut animi grati pietatem erga familiam Augustinianam, Parentem Altricem suam et erga literatos, literarumque Amatores propensionem, vivis, posterisque patefaciat. Anno Salutis MDCV. Ad laevam januae marmori insculpta: [P. 759] Cautum est, ne quis hanc Bibliothecam vel minimam ejusdem Bibliothecae seu libri, sive cujuscunque alterius rei in diplomate Pontificio contentae partem auferre, abstrahere, alio­ve etiam studendi commoditate asportare audeat. Qui secus fecerit, anathematis vinculo statim alligatus esto, non nisi a Summo Pontifice absolvendus. Qui vero dictam Bibliothecam, vel minimam item ejus partem vendere aut ullo pacto ab hac domo alienare ausus fuerit, praeter excommunicationis latae sententiae poenam, Bibliothecam ipsam universam cum omnibus et singulis rebus ad eam spectantibus ad Cameram Apostolicam pro Bibliotheca Vaticana illico devolutam esse scito. Demum vir clarissimus hominibus ereptus, Angelis redditus est Romae die 8 Aprilis anno 1620 aetatis 75. Tumulum nactus in Ecclesia D. Augustini ante Sacellum S. Nicolai de Tolentino ubi ejus effigies mitra et episcopalibus indumentis conspicua in sepulchrali lapide incisa est, cui grati Confratres Romani tale elogium inscribi curarunt: Reverendissimo Episcopo Tagastensi Fr. Angelo Rocchae Camerti, Ord. Eremit. S. Augustini, Sacrarii Apostolici Praefecto, insignis Bibliothecae Angelicae liberalissimo largitori, viro eruditissimo, ac de Augustiana Religione optime merito, piissimi Patres et Fratres S. Augustini de urbe, gratitudinis ac benevolentiae argumento posuere die 8 Aprilis 1620. Icon Angelum Roccham ad vivum repraesentans non solum praefixa est ejus operibus Romae 1719 editis, verum etiam reperitur inserta Cornelii Curtii elogiis virorum illustrium Ord. Erem. S. Augustini. Lucubrationum suarum Catalogum ipsemet primo contexuit, et Chronhistoriae Sacrarii Apostolici subjunxit. Dein cumulatiorem Romae edidit. Anno 1610 quem ad verbum Thomas Gratianus in Appendice ad calcem Anastasis Augustinianae Antuerpiae anno 1613 editae repetiit, quem Cornelius Curtius et Philippus Elssius secuti sunt. Opera omnia Angeli Rocchae in unum collecta Romae prodiere hoc titulo: Fr. Angeli Rocca Camertis, Ordinis S. Augustini, Apostolici Sacrarii Praefecti, ac Episcopi Tagastensis, Opera omnia tempore ejusdem Auctoris scilicet impressa, nec non Autographa, et Romae in Angelica Bibliotheca originaliter asservata etc. tomi II. Romae 1719 ex typographia S. Michaelis ad ripam, in fol. [P. 760] Exstat in nostra Bibliotheca Monachii. Neque tamen haec collectio omnia omnino opera Angeli complectitur, uti probe advertit diligentissimus Joannes Petrus Niceron, tome XXI dans les memoires des hommes illustres. Ubi in referendis Angeli Scriptis ordinem hujus collectionis sequitur. Dabo itaque in praesentiarum operam, ut omnes eujusmodi catalogos combinando quam exactissimum indicem omnium ejus librorum hic sistam. Primo illos recensendo, qui pridem separatim typis vulgati sunt; postea eos ponendo, qui hactenus inediti, primum in memorata collectione publice comparuere, aut adhucdum manuscripti delitescunt, ni omnino perierint. Elenchus operum Angeli Rocchae, quae dudum prodiere:

Observationi intorno alle Bellezze della lingua latina (id est) Observationes de lingua latina, in quibus habetur fermo de imitatione, de conficiendis Epistolis, ac locis latinae linguae occultis. Ipse Rocca in indice testatur, hunc librum esse et Italice, ac latine conscriptum. In collectione extat italice. Venetiis 1576, iterumque 1590, in 8; et Romae 1589, in 12.

Observationes latina lingua conscriptae in sex libros elegantiarum Laurentii Vallae, eum apologia pro Boëthio de Personis Divinis contra eundem Vallam. Venetiis 1576, in collectione omissum est hoc opus utpote potius Vallae, quam Rocchae. Ego hic reponendum censui ratione Apologiae.

Discorso Filosofico e Teologico delle Comete (id est) Commentarius Philosophicus, ac Theologicus de Cometis, in quo tres Cometarum species, Crinita scilicet, caudata, et barbara explicantus. Venetiis 1577, in 4. In collectione hic libellus omissis est, prout etiam sequens.

Oraculum heroico versu latino de auspicata salute Urbi Venetae divinitus addita tempore pestis adventante aurea Rosa a Summo Pontifice benedica, et ad Venetos a Gregorio XIII missae. Venetiis 1577.

Discorso intorno alla virtù della patienza, seu Commentarius de virtute patientiae Italice et latine editus. Romae 1588, in 4 et 12 in collectione reperitus italice.

Le visite del Signore, seu Commentarius de tribulationibus, earum causis item effectibus contrariis pro tribulatis et afflictis erigendis. Romae 1591 deest in collectione.

Commentarius de nuce stemma gentilitium Innocentii IX Pontificis Optimi Maximi mystice repraesentante (hoc est) optimum regimen, longaevam, felicemque vitam indicante. Romae 1591, in 4.

Bibliotheca Apostolica Vaticana a Sixto V Pontifice Maximo in splendidiorem, commodioremque locum translata commentario illustrata. Romae 1591, in 4. Aloysius de Comitibus, vir eruditus, qui editionem operum Angeli collectim curavit, huic Commentario [P. 761] Appendicem adiecit, qua eas accessiones, quibus Vaticana Bibliotheca post Sixtum V tam quoad structuram, quam quoad ornamenta et volumina aucta est, prosequitur.

Bibliothecae Theologicae et Scripturalis Epitome ordine Alphabetico digesta. Romae 1594, in 8. Draudius affirmat, quod etiam in 4 prodierit.

Spositione intorno all’Oratione Domenicale, seu Expositio in orationem Dominicam italico et Latino sermone conscripta. Romae 1594, in 4, in collectione Italice invenitur sicut et sequens.

Sette Settenarii intorno alle sette petitioni dell’Oratione Dominicale (id est) septem Septenarii in ordine ad septem petitiones orationis Dominicae collecti e S. Scriptura, Patribus, aliisque Scriptoribus antiquis Romae 1594, in 4.

Opusculum de Praesentationis Deiparae V. Mariae in templo istoria et festivitate Sanctorum Patrum et aliorum Scriptorum monimentis comprobata, deque indulgentiis atque decretis Romanorum Pontificum in eadem festivitate concessis, nec non Divinum ac proprium Officium duplex in ejusdem Praesentationis Festo recitandum. Romae 1597 et istud opusculum in collectione desideratur.

S. Gregorii Magni, ejusque Parentum imagines aeri incisae et in ipsas, nec non in ejusdem Sacramentorum librum scholia: Index quoque in vitam ejusdem Sancti a Joanne Diacono conscriptam; tabulae denique Donariorum Beatissimis Apostolis Petro et Paulo ab eodem S. Gregorio dicatae, omnia haec uno libro impressa. Romae 1597, in fol. deinde cum operibus S. Gregorii. Parisiis 1605. Scholia in imagines et in tabulas Donariorum etiam a R. R. Patribus Congregationis S. Mauri, in tomum IV novissimae editionis S. Gregorii adscita sunt. Parisiis 1705.

De Sacro Sancto Christi corpore Romanis Pontificibus iter conficientibus praeferendo Commentarius. Romae 1599, in 4.

Commentarius de Canonizatione Sanctorum etc. additis coeremoniis in ea observari consuetis, Sanctorumque omnium Canonizatorum catalogo accedente. Romae 1601, in hac editione additamenta de caeremoniis, et catalogo Canonizatorum absuerunt. Editio secunda aucta Romae 1610 ex typographia Camerae Apostolicae, in 4. Agit de definitione, auctorirate et antiquitate, deque causis et ordine judiciario canonizandi Sanctos. Haec editio existit in Bibliotheca regia Parisiensi, ut videre est dans le catalogue des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 211, col. II, num. 95. Paris 1739.

Chronhistoria de Apostolico Sacrario nomenclaturam, insitutionem et instructionem, munia item et seriem Sacristarum in Augustiniana familia tercentum abhinc annis conservatam comprehendens. Romae 1605 per Guilielmum Facciottum, in 4. Haec editio pariter existit in Bibliotheca regia Parisiensi ita le Catalogue des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 210, num. 83. Paris 1739.

Bibliotheca Angelica omnium artium ac scientiarum generibus refertissima Literatorum, literarumque Amatorum commoditati dicata. Romae in aedibus Augustinianis, ad Bibliothecas item construendas et erigendas idonea. Romae 1608 de quo opere nihii in collectione. [P. 762]

De Particula ex pretioso et vivifico ligno sanctissimae crucis Christi desumpta, S. S. imaginibus et elogiis eodem ligno incisis insignita, et in Apostolico Sacrario asservata. Romae 1609, in 4, per Guilielmum Facciotum. Exstat in Biblioteca Regia Parisiis ita legitur dans le Catalogue des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 211, col. I, num. 89. Paris 1739.

De sacra Summi Pontificis communione missam solemniter celebrantis commentarius. Romae 1610 per Guilielmum Facciottum, in 4. In Bihliotheca regia Parisiis dans le Catalogue dos livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 211, col. I, num. 89. Paris 1739.

Commentarius de campanis. Accedit ad calcem declaratio de horologiis et campanis hoc in Commentario delineatis, et aere incisis cum figuris. Romae per Guilielmum Facciottum 1612, in 4. Dans le Cataloque des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 210, col. II, num. 78. Paris 1739. Idem Commentarius insertus est tomo II novi thesauri antiquitatum Romanorum ab Alberto Henrico Salengre congesti. Hagae Comitum edito 1718, in fol.

Commentarius contra ludum alearum Romae 1616, in 4. Joannes Petrus Niceron memorat, se Italicum librum Angeli Rocchae ridisse sub titulo: Trattato contra i giuocchi delle charte e Dadi. In Roma 1617, in 4 forsan est idem cum priori.

Francisci Samarini Sacerdotale, sive Sacerdotum thesaurus juxta consuetudinem S. R. Ecclesiae et Concilii Tridentini sanctiones ex diversis voluminibus compendiose collectus. Industria Angeli Rocchae a Camerino auctus, cui adjectum est Calendarium Gregorianum. Venetiis 1593, per Jordanum et Nicolaum Zilettum, in 4. Dans le Catalogue des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 230, col. II, num. 383. Paris 1739.

Libri et tractatus Angeli Rocche, qui primum in collectione anno 1719 publicam lucem viderunt:

De Romani Pontificis nomenclatura ac muneribus. Collectionis Editor recte monet, Commentarium hunc esse mutilum, nam in Indice a se edito promiserat Auctor, se ibi etiam acturum de Ministeriis vel obsequiis Summo Pontifici praestandis, de quibus tamen nihil occurrit in impresso tractatu.

De Tiarae Pontificiae, quam regnum mundi vulgo appellant, origine, significatu et usu.

An Summo Pontifici Sacrum facienti conveniat, uti sacris vestibus colore viridi affectis.

De S. S. Apostolorum Petri et Pauli imaginibus, utra scilicet inter eas collocandas praeferenda sit?

De Sacrosanto Jubileo anni 1600. Commentarius. [P. 763]

Aurea Rosa, ensis, et pileus, quae Regibus et Magnatibus a Summo Pontifice benedicta in donum mittuntur, quid sibi velint? accedit Reginaldi Cardinalis Poli Epistola desuper ad Philippum Regem et Mariam Reginam Angliae.

Dubia septem sacros ritus concernentia resoluta et declarata. Sunt autem sequentia. Cur Sanctorum obitus dies natalis, vel dormitio in Ecclesia vocetur?

De origine benedictionis cereorum in festo Purificationis B. V. Mariae.

Unde cineres super caput spargendi usus.

De precatione, qua lectiones in matutino praevenimus, nec non de fine, quo eas concludimus ac definimus.

Feria quidnam sit et cur dies ab Ecclesiasticis viris feriarum nominibus in Ecclesia nuncupetur?

An Reliquiae novae ab Ecclesia nondum approbatae absque expressa Summi Pontificis concessione publice vel privatim venerari queant.

De Salutatione Sacerdotis in Missa et in Divinis officiis, nec non de ministri vel Chori responsione.

Commentarius de sanguine a Christo Domino in Resurrectione reassumpto.

De Praeputio Christi Domini in Resurrectione reassumpto et in Basilica Lateranensi asservato.

Dubia quatuor Sacram Scripturam concernentia risoluta et explicata scilicet, an Christus Dominus post coenam cum discipulis factam vinum tantum vel vinum aqua mixtum in calice portaverit.

Quinam fuerint illi Magi, qui stella moniti, Christum Infantem adoraverunt.

An Salomon sit salvus?

Quid significet dictum illud S. Ambrosii. Pro octava multi inscribuntur psalmi.

Sacrorum Bibliorum emendationes juxta Concilii Tridentini Decretum.

An carnisprivii male consuetudo ab Ethnicorum lupercalium superstitione origi­nem trahat.

Explicatio inscriptionis: Semoni Sanco Deo Fidio Sacrum.

De dictione illa Palea in Decretis Pontificiis passim reperta.

Supplementum ad Chronhistoriam de Apostolico Sacrario.

Speculum Episcopale.

Vitae humanae speculum climactericum Philosophicum, Historicum ac Theologicum.

Bibliothecae Vaticanae appendix nova.

S. Sylvestri pars Mitrae, nec non Ejusdem, S. Martini ac Honorii Summorum Pontificum calcei, sive Sandalia.

Canonis libellus de praeceptis vitae humanae studio Angeli Roccha impressus est.

Interpretatio obscurarum vocum, quae apud S. Gregorium Magnum praesertim in registro Epistolarum inveniuntur. [P. 764]

Opusculum de mendaciis et deliramentis Poetarum et Philosophorum per Scripturam sanctam patefacta.

Comment. de Summi ac Romani Pontificis potestate spirituali ac temporali, de donatione Constantini Magni etc.

Opusculum de Confessione Sacramentali, quam vocalem, aut auricularem vocant, non praestanda per literas ad Confessarium absentem missas.

Notae, sive scholia in utrumque testamentum ad ea comprobanda, quae ex Concilii Tridentini decreto in Sacris Bibliis vulgatae editionis corrigendis a Sacris Congregationibus tam linguarum varietate ac manuscriptorum antiquitate, ac lectione Sanctorum Patrum praestita sunt.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 323, col. II. Paris 1718.

Ioannes Petrus Niceron dans les Memoires des hommes illustres, tome XXI, pag. 91.

Dans le Dictionaire historique, litteraire et critique, tome I, pag. 153, col. II.

Henningus Witte in Diario biographico ad annum 1620.

Ludovicus Iacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 254.

Ioannes Celsius in Elencho librorum, pag. 85.

Ioannes Antonius Surmontius, tomo I historiae Neapolitanae.

Jacobus le Long, parte II Bibliothecae Sacrae.

Carolus Arndius in Biblioteca Politico Heraldica.

Burckardus Strupius in introductione ad notitiam historiae literariae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2150. Lipsiae 1751.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 62. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 44, pag. 221. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 247. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 47, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 62. Bruxellis 1654.

**************************************************************

de Roccha contrata Antonius, natione Italus, Patria Picenus, Alumnus Provinciae Anconitanae, Filius Coenobii Rocchae contratae, vixit Saeculo 15. Officio Lectoris anno 1431 functus est, quem sibi Antonius de Fano Confessarius et Legatus Alphonsi V Regis Aragoniae Comitem et socium individuum elegit, tam arcta autem erant juncti amicizia et mutuo devincti amore, ut Antonius de Roccha contrata formaverit:

Descriptionem compendiosam meritorum Antonii de Fano.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 54, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 78. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Rodericus de Argenturu, vide Lit. A. de Argenturu Rodericus.

Rodericus de Sancta Cruce, vide Lit. C. de Sancta Cruce Rodericus.

Rodericus de Louisa, vide Lit. L. de Louisa Rodericus.

Rodericus de Solis, vide Lit. S. de Solis Rodericus.

**************************************************************

[P. 765] Rodriquez Emmanuel, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis, vixit Saeculo 17. Vir non obscura familia natus, et literis humanioribus eruditus praecipue insignis. Poeta exstitit, propterea Antuerpiae publicum Poëseos Professorem agere jussus est. Prelo subiecit:

Herodem furentem tragoediam, sive Drama tragicum de infanticidio. Antuerpiae 1616 et 1626 apud Joannem Cnobbarum.

Rodericum fatalem (hoc est) comoediam de infelicitate Roderici ultimi in Hispania Gothorum Regis. Lovanii 1631.

Grammaticam mysticam ad scribendum secrete (id est) Grammaticam Angelorum mysticorum, sive labyrinthum cryptographicum, quo sibi mutuo ejus artis periti occultos animi sui conceptus per literas omni suspicione carentes multifariam tute, secrete atque fideliter significare possunt. Antuerpiae 1639 apud Gerardum Wolschat.

Nicolaus Antonius Hispalensis in appendice ad Bibliothecam Hispanam, tomo II, pag. 322, col. II.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 260, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2165. Lipsiae 1751.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 177. Lovanii 1727.

Didacus Barbosa in Bibliotheca Lusitana, tomo III, pag. 355, col. II.

**************************************************************

Roebart Martinus, natione Germanus, Patria, Provincia, Conventus et Saeculum quo vixit, me latent, hoc solum reperi, quod suo calamo prodierint:

Sermones decem de septem doloribus B. V. Mariae sub hoc textu: Cui adaequabo et consolabor te, filia Sion?

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 80, col. I. Coloniae 1683.

**************************************************************

Rösler Gregorius, natione Germanus, Patria Palatinus Neumarkensis, Alumnus Provinciae Bavaricae, degit adhuc in vivis Musicae peritissimus et optimus Religiosus, modo muneri Supprioris praefectus est, quod multis annis jam peregerat, excepto illo triennio, quo Bettbrunii ad miraculosam statuam S. Salvatoris populo Verbum Dei annuntiavit, nunquam otiosus, omne enim tempus, quod a Concionibus, et officio Supprioris supererat, Musicae impendebat, nam composuit et typis excudi fecerat:

Melodrama Ecclesiasticum in 15 scenas divisum (id est) quindecim Offertoria festis Domini et communi Sanctorum accommodata a 4 vocibus. 2 Violinis obligatis. 2 Clarinis vel cornibus et tympanis cum duplici Basso. Augustae Vindelicorum 1748 sumptibus Philippi Ludovici Klaffschenckelii. [P. 766]

Oves octo harmoniacas in ovile fraternum receptas, seu octo symphonias a 2 violinis et organo stylo moderno, ac facili elaboratas. Augustae Vindelicorum sumptibus et typis haeredum Jacobi Lotter 1748.

Vineas florentes, seu 6 Litanias lauretanas 4 vocibus, 2 Violinis necessariis, 2 Clarinis seu cornibus et tympanis ad libitum. Cum duplici Basso. Augustae Vindelicorum sumptibus et typis haeredum Jacobi Lotter 1749.

Sex Missas, quarum ultima de Requiem. 4 Vocibus, 2 Violinis necessariis, 2 Clarinis seu cornibus et tympanis ad libitum cum duplici Basso continuo stylo facili et moderno elaboratas. Sumptibus et typis Joannis Jacobi Lotter, Augustae Vindelicorum 1749.

**************************************************************

Rogerius Girard, vide Lit. G. Girard Rogerius.

Rogerius Glactonus, vide Lit. G. Glactonus Rogerius.

Rogerius de S. Ivone, vide Lit. I. de S. Ivone Rogerius.

Rogerius Lavello, vide Lit. L. Lavello Rogerius.

Rogerius Tuifordus, vide Lit T. Tuifordus Rogerius.

Rogerius de Vanray, vide Lit. V. de Vanray Rogerius.

Rogerius de S. Victoria, vide Lit. V. de S. Victoria Rogerius.

Rolandus Bourdon, vide Lit. B. Bourdon Rolandus.

**************************************************************

Rolliers Antonius, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis ad initium Saeculi 18 vivebat adhuc. S. Theologiae Doctor Lovaniensis, in qua Universitate plurimis annis Moderator cathedrae Theologicae exstitit. Vir incomparabilis ingenii, Divina, humanaque scientia clarus praeter multas theses in Belgio reimprimi curavit 1710:

Opusculum cui titulus: Mens Augustini, quem Reverendissimus P. Mag. Fulgentius Bellelli Generalis composuit.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 177. Lovanii 1727.

**************************************************************

Rollus Richardus, communiter de Hampolo dictus, a quibusdam Scriptoribus Ordinis nostri male appellatus Pampolitanus. Vide adnotationes in fine additas, num. 33. Erat natione Anglus, Patria Eboracensis, Alumnus Provinciae Angliae, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor. Cognomen de Hampolo acquisivit a Coenobio Sanctimonialium, quod Hampolense vocabatur, et quatuor plus minus milliaribus ab oppido Duncastro in agro Eboracensi distat, ubi Eremitam egit, et quidem cum tanta laude, [P. 767] ut non minus sanctitate, quam doctrina resplenduerit, doctrina enim in eo cum pietate contendebat, testes hujus sunt opera ab ejus felici ingenio profecta, quae a Joanne Fabro Hailbrunensi, Ordinis Praedicatorum Coloniae edita fuere 1536 in fol. Quorum seriem hic damus:

De emendatione peccatoris et de regala vivendi liber vulgatus pridem Parisiis 1510 in 4, et recusus etiam in Bibliotheca Patrum tomo 26 editionis Lugdunensis, pag. 609 et pag. 618. M. S. exstat in Bibliotheca Sorbonica. Oxonii in Bibliotheca Mertonensi. Ballionensi. Cantabrigiae.

Enarratio compendiosa in psalterium universum. M. S. existit Cantabrigiae in Collegio S. Benedicti et Parisiis in Bibliotheca regia, teste Bernardo de Montraucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. pag. 46. Totum psalterium in linguam Anglicam convertisse dicitur, ita testantur Joannes Pitseus et Joannes Baleus, clare autem probat Henricus Wharthon ex testimonio Authoris speculi B. Virginis, qui in Prologo haec habet: paucos admodum psalmos translatos dedi ideo, quod vobis praesto sint ex Richardi Hampoli versione.

Enarratio compendiosa in threnos, sive lamentationes Jeremiae. Parisiis 1542, in 8, dans le Catalogue des livres imprimez de la bibhotheque du Roy, tomo I, pag. 345, col. I, num. 245. Paris 1739.

Exegesis in Cantica Veteris Testamenti in Ecclesiasticis observata Officiis.

Commentarius specialis in psalmum 20 Domine in virtute tua laetabitur Rex.

In Orationem Dominicam.

In Symbolum Apostolorum.

In Symbolum Athanasii.

Haec tria inveniuntur in Bibliotheca Patrum Editionis Lugdunensis, tomo 26, pag. 618 et 172.

In non nulla loco Cantici Canticorum.

Commentarius duplex verbis S. Gregorii Magni concinnatus in novem lectiones Jobi, quae leguntur in exequiis mortuorum. M. S. in regia Parisiis.

Encomium nominis Jesu. Incipit: Oleum effusum nomen tuum.

Officium nominis Jesu. Incipit: Salutem mentis et corporis.

De Incendio amoris, ubi vitam suam Eremiticam breviter perstringit. Incipit: Admirabar amplius. M. S. habetur in Bibliotheca Sorbonica.

De amore summo, eoque singulari in verba Salomonis Cant. I. Adolescentulae dilexerunt te nimis. Etiam haec tria recusa in Bibliotheca Patrum tomo 26 editionis Lugdunensis, pag. 627, 629, 630 et 632.

Alia ejus M. S. S. in variis praesertim Angliae et Galliae Bibliothecis asservantur scilicet in Bibliotheca Cottoniana.

Annotationes in Apocalypsim. [P. 768]

Tractatus de vita activa et contemplativa. In Bibliotheca Cottoniana.

Commendatio castitatis. Incipit: Cum enim secundum B. Hieronymum etc. In Bibliotheca Sorbonica.

De contemptu mundi et timore Dei.

Scala mundi. Cantabrigiae in Collegio S. Benedicti.

De Spiritualibus ascensionibus. Incipit: Beatus vir etc.

De Stimolo conscientiae opus versu Angelico concinnatum et in octo partes distributum. In Bibliotheca Lambetana, Angliae et Oxonii. Latine incipit: Ab aeterno etc.

Scriptum latinum diversum a poemate Anglico ejusdem argumenti. In Bibliotheca Lambetana.

Philomela carmen Rhythmicum. In Bibliotheca Patrum Carmelitarum. Londinii.

De Poenitentia. Incipit: Poenitemini, ut deleantur etc.

Liber de excellentia contemplationis. Incipit: O dulce lumen, Deus illumina etc.

Meditatio sui ex Scripturis. Incipit: Memento miser homo etc.

Super Salve Regina. Incipit: Ad salutandam Virginem gloriosam.

Meditationes ex S. Patre Augustino. Incipiunt: Augustinus Sanctus Doctor etc.

Horologium sapientiae. Incipit: Quoniam ita res habet etc.

De Bello spirituali. Incipit: Frater qui desideras etc.

De non judicando proximo. Incipit: Iudica me Deus et discerne causam meam. In Bibliotheca regia Parisiis.

De Virtutibus revelatis. Incipit: De pauperibus meis unum etc.

Contra amores mundi. Incipit: Quoniam mundanorum insania etc.

Commendatio vitae Eremiticae. Incipit: Exstiterunt antiqui et adhuc forte.

Super mulierem fortem. Incipit: Nemo ambigit humanae Divinaeque etc.

Sermones quadragesimales. Incipiunt: Pulvis es et in pulverem reverteris etc.

De Glorificatione Sanctorum etc.

Libri IV super libros sententiarum.

Meditationes Divini amoris.

De Reparatione lapsi. Oxonii in Bibliotheca Mertonensi.

De Mysteriis rerum, quae sunt in Ecclesia.

Formula componendi Sermones.

Vehiculum vitae.

Tractatus super primum versiculum Canticorum. In Bibliotheca Cottoniana. Melodia amoris. 

De Arte moriendi. Incipit: Quia mortis praesagium etc. [P. 769]

Officium ipsius exstat in Bibliotheca Cottoniana sub hoc titulo: Officium de S. Richardo Heremita, postquam fuerit ab Ecclesia canonizatus, in quo quaedam de ipsius vita et miraculis. Obiit ille Richardus in festo S. Michaelis A. D. 1349.

Ioannes Baleus in cathalogo Scriptorum illustrium majoris Britanniae centuria V, pag. 431. Basileae 1557.

Guilielmus Cave in historia Scriptorum, tomo II, in Saeculo Wiclesiano, pag. 40, col. I.

Henricus Wharton in appendice ad Guilelmi Cave opus de Scriptoribus, pag. 24.

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae, pag. 465.

Thomas Tannerus in Bibliotheca Britannico Hibernica, pag. 374. Londini 1748.

Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam, fol. 94. Tiguri 1557.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 602, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 724, col. II. Tiguri 1583.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome V, pag. 65, col. I. Paris 1718.

Ioannes Gottfridus Olearius in Biblioteca Scriptorum Ecclesiasticorum, tomo II, pag. 128.

Casimirus Oudin in Comment. de Scriptoribus Ecclesiasticis tomo III, col. 927.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro VIII, pag. 553.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo III, pag. 186, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2676. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 73. Romae 1581.

Angelus Rocca, tomo II, pag. 112 et 113. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 159. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 24, pag. 168. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 332, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 602. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 596, a num. 3 fino 9.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 309. Romae 1704.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis, fol. 159. Dilingae 1565.

Quia plures ex his Authoribus silentio praetereunt, quod Richardus Rollus, Religionem nostram professus fuerit, et solum scribunt, quod Heremita exstiterit non addendo qualis fuerit, ideo vide adnotationes in fine additas, num. 48, ibi inveniens scriptores illos, qui Richardum Rollum Augustinianum fuisse asserunt.

**************************************************************

de Roma Paulus, vide Lit. M. de Martabuffis Paulus.

**************************************************************

Romagnanus Nicolaus, natione Italus, Patria Pedemontanus a Carignano, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Taurinensis, vixit Seculo 16. Erat Religiosus non tam ab nobili sua familia, quam a singulari doctrina celebris, praecipue fuit primae notae Concionator, ubicunque enim Verbum Dei seminavit, grandem fecit animarum fructum. [P. 770] Tempore, quo officio Vicarii Generalis suae Congregationis fungebatur, quod quinquies ei collatum fuit, summo studio laborabat, ut observantia regularis intacta, et in suo primo flore maneret, quare seipsum in omnibus praebuit exemplum. Propter suas raras virtutes a Principibus multum aestimatus fuit, praesertim a Summo Pontifice Paulo III qui eum constituit Visitatorem et Reformatorem Congregationis Pisanae B. Petri, cujus Summus Pontifex ut Cardinalis adhuc Protector erat, Nicolaus vero eo tempore Romae Conventus S. Mariae de Populo Priorem egit, Bulla autem ad eum data ita sonat: Paulus Episcopus Servus Servorum Dei. Dilecto filio Nicolao Romagnano Priori Domus S. Mariae de Populo urbis Ordinis Eremitarum S. Augustini Congregationis Lombardiae Salutem et benedictionem. Pastorale nostrum officium, quod nobis Divina voluntate traditum et commissum est, nos cogit, ut eorum, qui sacras Religiones professi, caeteris exemplo vitae bene traducendae, esse debeant, culpas et scandalum, quantum cum Domino possumus, prohibeamus. Cum igitur intellexerimus fide dignissimorum testimonio, id quod nos quoque experientia multa aliqua ex parte cognoveramus, dum in minoribus costituti Protectores fuimus Congregationis Fratrum Religiosorum B. Petri de Pisis, Eremitarum S. Hieronymi nuncupatorum, dictam Congregationem ita corruptam et confusam esse, ut nulla amplius in ea disciplina, nullus Dei timor, nulla bonae famae cogitatio videatur residere, paucique boni, si qui sunt, multitudine malorum Fratrum deprimentur. Nos volentes huic tanto scandalo pro­videre, direximus oculos mentis nostrae in devotionem tuam, de cujus virtute, prudentia, Religione plenam in Domino fiduciam habemus, ut tibi hoc onus imponeremus, visitandi, examinandi, emendandi, corrigendi et reformandi Monasteria Congregationis Conventus dictorum B. Petri de Pisis, quae in Provincia Anconitana nuncupata existunt, atque in tam sancto et Deo grato opere virtutem et diligentiam tuam exerceremus. Quam ob rem mente nostra et ratione in Deum conversa tibi commisimus et mandamus, ut receptis litteris nostris praesentibus ad iter te accingas, et dictorum Conventus Congregationis monasteria visites corrigas et reformes, facto principio ab alma urbe nostra Roma, ut diligenter, atque accurate moribus eorum, [P. 771] qui praesunt, eoque et aliorum requisitis, et cognitis, tam Generalem, quam Provincialem, et Priores Conventuum, et caeteros quoscunque dilapidantes bona Ecclesiarum, aut in regimine parum aptos, aut factionibus et dissidiis implicitos, quo inprimis malo ista Congregatio laborare dicitur, aut denique notabilibus culpis maculatos amoveas, et quae erepta sunt Ecclesiis, maleque alienata restituere eos cogas, etiamsi carceribus mancipandi, aut alia via cogendi essent, et in locum amotorum alios aptiores, et non factiosos, nostra auctoritate institues, fratresque alios sive discolos, sive qui arma tractaverint, et tractent, sive sceleribus pollutos, et flagitiis infames, sive qui Ecclesiarum bona surripuerint, disciplinam non servaverint, obedientiam contempserint, atque alios cujusque modi infectos, criminosos, rebelles debitis poenis et poenitentiis afficias, bonos, et modestos extollas, ac officia, et procurationes illis committas. Qui excellere in scelere, et non facile corrigi posse videbuntur, eos spoliatos Religionis habitu poenitus a Congregatione eiicias, justaque severitate in omnibus adhibita, et tamen vere culpas suas dolentibus misericordia non negata ita omnia geras, agas, constituas, ut repressa insolentia et confusione reducta in ordinem, malisque compressis et bonis in virtute corroboratis illa Congregatio nunc deturpata, et sordibus jacens, tua opera, virtute, providentia, in veterem observantiam bonorum morum et operum, et in exemplum melioris vitae, ac frugis restituatur. Super quo vel quibus omnibus, et aliis, quae opportuna ad id duxeris plenam tibi, et omnimodam, et omnino liberam, omni prorsus appellatione rejecta facultatem tribuimus, et potestatem. At quoniam ambitu praevalente, ut intelligimus, Priores Conventuum, et qui discretos eligunt, eos qui in creandis Congregationis Officialibus vocem habent, omnes pene certorum hominum insidiis, et factione corrupti, et contaminati sunt, aut quorundam ambitioni addicti, mandamus etiam tibi, ut aliquem modum creandorum discretorum invenias, quo sine electione, quam nullo modo pro hac vice fieri volumus, sed alia ratione, quae tibi visa fuerit commodior, tales eligantur, qui neque empti, neque corrupti sint, sed voces suas libere et secundum conscientiam dent, ut bonis ad Officia potiora electis ac promotis, tota Congregatio ad meliorem observantiam Ordinis revocetur. In quo etiam a te hoc requirimus, ut Constitutionibus et privilegiis dictae Congregationis bene lectis et examinatis, si quae tibi deesse videbuntur, [P. 772] ad conservandam melius disciplinam ipsorum Fratrum nobis ea vel dilecto filio nostro Jacobo tit. S. Calixti, Card. Sadoleto simul eum actis reformationis et correctionis cum primum licebit, significare cures, atque in omnibus ita te geras, ut fidem tuam diligentiam, integritatem pleno ore in Domino collaudare possimus, in quo facies nobis rem valde gratam. Non obstantibus etc. Volumus insuper, quod domus praedictae onera et expensas, quas in hac visitatione feceris, pro rata redituum suorum sufferre, et tibi persolvere teneantur, et ad id per te cogi et compelli, etiam sub poenis et censuris Ecclesiasticis possint et debeant. Mandantes omnibus Archi-Episcopis, Episcopis, Vicariis, et personis Ecclesiasticis, quibuscunque in dignitate aliqua constitutis, nec non Gubernatoribus, Rectoribus, Syndicis, Prioribus Civitatum, et locorum per quae te transire, et exequi nostram Commissionem contigerit, ut omnibus tibi auxilio et favore mandata haec nostra peragenti assistant, tuasque sententias, decisiones, deliberationes, praecepta ab omnibus faciant dictae Congregationis Religiosis observari. Non obstantibus quibuscunque etc. Datum Romae apud S. Petrum sub annulo Piscatoris die II Februarii 1538. Pontificatus nostri anno 4, Biennio post peractam hanc cum magna laude Visitationem Romae Prior Monasterii S. Mariae de Populo in sancta pace quievit anno 1540. Ipsius cura typis mandati fuerunt: Sermones Quadragesimales nostri Alberti Patavini, quos pulcherrima praefatione, doctisque observationibus ornavit.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 108. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 138. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 196, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 516. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 54, num. 17; carte 87, num. 10; carte 155, num. 8; carte 187, num. 17; carte 215, num. 10 e 11; carte 220, num. 20; carte 236, num. 17.

**************************************************************

Roman Hieronymus, natione Hispanus, Patria Lucroniensis, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Halensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. De hoc eruditissimo viro Patriota suus Thomas de Herrera in suo Alphabeto haec nobis reliquit: Hieronymus Roman Provinciae Castellae Filius totius Augustiniani Ordinis Chronographus Generalis, vir indefessi laboris et studii, librorum helluo, pluribus editis opusculis nomen suum posteritati divulgavit. [P. 773] Mirum profecto quot Provincias peragravit, ut antiquarum rerum notitiam ex instrumentis fidelioribus compararet, quotque volumina, quae olim in Conventu Salmanticensi vidimus asservari, manuscripta reliquerit. Eum Christophorus Patavinus Generalis die 24 Januarii anno 1569 inter Chronistas Ordinis connumeravit. Thaddaeus Perusinus Christophori Successor die I Octobris anno 1573 nomen et titulum Chronistae Ordinis Hieronymo concessit, et die 7 Januarii anno 1578 Provinciali Castellae scribit, quod curam suscipiat operum et laborum Fr. Hieronymi Roman Hispani, si vita functus sit. Spiritus Vicentinus Generalis die 26 Martii an­no 1583 ei privilegia Magistralia donavit, et Gregorius Petrochinus die 26 Junii anno 1589 eidem apud illustrissimum Archi-Episcopum Braccarensem commoranti quaedam indulsit. Circa annum 1597 vitae fabulam Metimnae Duelli peregit ad meliorem vitam translatus, opera ejus a potiori in lingua Hispanica exarata sunt:

Chronica de la Orden de los Eremitanos de S. Augustin. Centuriis duodecim (id est) annorum 1580. Salmantica anno 1569, in fol.

Primiera parte de la Historia de la Orden de los Frailes Eremitanos de S. Augustin. Compluti 1572, opus diversum a priori.

El Defensorio por la antiquidad de la misma Orden.

Republicas del mundo lib. 16, duobus voluminibus. Medinae Campi 1575, in fol.

Salamanticae 1595 apud Joannem Fernandez auctiores prodierunt sub hoc titulo:

De Rebus publicis, Haebraea, Christiana, Gentilica, sive Romana, Moscowitica, Veneta, Genuensium, Helvetiorum, Aethiopum, Anglorum, Lucensium, Ragunna, Indica, Tartarica, Sinica, Turcica, atque Fezensi.

Historia de la vida de los dos Religiosos Infantes de Portugal Don Fernando Hiio de Don Juan I y Juana Hiia de Don Alfonso V. Medina Campi anno 1595 apud Jagum del Canto.

Vida de San Nicolas de Tolentino. Caesar Augustae 1600, in 8.

Vida de Luis de Montoja.

Historia S. Jacobi Apostoli Patroni Hispaniae.

Fundatio Ecclesiae Compostellae.

Inedita adhuc latent in Conventu Salmanticensi ab Illustrissimo Domino Fr. Augustino Antolinez possessa.

Historia Ecclesiastica de Espanna.

Sagrada Chronica Hebrea III.

Annales de la Orden S. Augustin. [P. 774]

Las Monarquias.

Catolica historia de los Santos de Espanna. De la predicacion del santo Evangelio por todo el orbe de la tierra.

De las tres Ordenes militares de Portugal.

Historia de la real Casa y monasterio de Santa Cruz de Coimbra.

Historia de Braga.

Historia de Casa de Braganza.

Historia do Convento de Alcobaza.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 456, col. I.

Andreas Schottus in Bibliotheca Hispanica.

Samuel Schurzfleischius Disput. 45, pag. 6, num. 3.

Antonius Teissier in Catalogo Authorum et Bibliothecarum.

Christianus Gryphius de Scriptoribus Lusitaniae.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome V, pag. 121, col. II. Paris 1718.

Lucas Wadingus in Apologia, § V, num. 21.

Gerhardus Ernestus de Franckenau in Bibliotheca Hispanica Historico- Genealogica-Heraldica, pag. 190. Lipsiae 1724.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2202. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 130. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 96. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 40, pag. 212. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 356, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 294. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 531, num. 30. Bologna 1686.

**************************************************************

a S. Romano Antonius, natione Hispanus, Patria Granatensis, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Granatensis, vixit Speculo 16. S. Theologiae Magister fuit Praefectus Conchensis domus, Sacraeque fidei Judicibus a censuris vir probitate, scientia et eruditione clarissimus, in publicum lingua patria per prelum prodire fecit:

Consuelo de Penitentes, tomi II. Salmanticae 1583, in 8.

De la Historia de nueve Santos Augustinos de Mexico.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 124, col. II.

**************************************************************

Romanus Augustinus, vide Lit F. de Favaronibus Romanus Augustinus.

**************************************************************

Romanus Simon, natione Italus, Alumnus Provinciae Romanea, vixit Saeculo 15. Patavii erat Lector Theologiae, vir tam Philosophicis et Theologicis, quam Historicis scientiis dives, scripsit: [P. 775]

Vitam B. Helenae viduae tertiariae Ordinis nostri Authographum hujus Operis periisse videtur, versionem ex antiquo Italico pulchriorem dedit Joannes Baptista Sartorius Utini 1632. Inde versionem latinam confecerunt Historiographi Sanctorum Antuerpienses tomo III Aprilis pag. 247.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVIII, pag. 540.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo IV, pag. 192, col. I. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2204. Lipsiae 1750.

**************************************************************

le Rond Albertus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Leodensis, vixit Speculo 17. Vir ingenio praestans, sacrisque literis bene instructus, typis sermone Gallico submisit:

Exhortationem animae peccatricis ad poenitentiam, cujus titulus: Reveil matin. Tornaci 1650.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana. Lovanii 1727.

**************************************************************

Roobaert Martinus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Angiensis, vixit Speculo 16. S. Theologiae Doctor, Theologus omni laude dignus et Concionator praestantissimus, populoque charissimus composuit:

Sermones novem de doloribus B. Virginis Mariae. Antuerpiae 1519.

Sermones de miraculis B. Mariae Virginis.

Georgius Colvenerius de Confraternitate B. V. Mariae Bruxellis erecta.

Jacobus de Porta libro de doloribus B. V. Mariae, cap. 25.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 133. Lovanii 1727.

**************************************************************

de Santa Rosa Felix, natione Lusitanus, Patria Ulyssipponensis, Alumnus Congregationis Lusitaniae, Filius Coenobii S. Mariae de Conceptione, die 19 Martii anno 1727 in praedicto Conventu extra muros civitatis Olyssipponensis in Monte Oliveto professionem emisit. Postea necessariis et Religiosum decentibus scientiis imbutus, Irenopoli artes liberales et Theologiam docuit, in arte autem oratoria tam perfectus evasit, ut omnibus eloquentiae suae splendorem clarescere fecerit, in lingua Lusitana eb eo editus est:

Sermaon Accaon de graças a Maria Santissima Senhora da Consolaçaon, e ao grande Patriarcha Santo Agostinho, pela feliz milhora e perfeita saude, que por sua intercessaon conseguio de huma maligna infermidade o Serenissimo Senhor D. Antonio Infante de Portugal, pregado em a Igreia do Convento dos Religiosos Agostinhos Descalços de N. S. da Boa Hora desta cidade de Lisboa 1739. [P. 776]

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica et cronologica tomo II, pag. 8, col. I. Olyssippone 1747.

**************************************************************

de S. Rosalia Angelus, alias Francisus Raffard Excalceatus, natione Gallus, Alumnus Congregationis Gallicae Saculo 18 ad aternae salutis tramitem properavit, nam Parisiis die 4 Januarii 1726 defunctus est. Egregius hic vir certe eruditissimus, eloquentissimus atque multis scientiis clarus, in studio genealogico tempus omne posuit, ut patet ex celeberrimo opere, quod anno 1722 in lucem prodiit sub titulo:

Etat de la France en 5 vol., in 12.

Continuavit etiam novam editionem Honorati Caille du Fourny, cujus titulus: Histoire Genealogique de grands Officiers de la Couronne, morte autem abreptus, opus hoc socio hujus laboris P. Simpliciano prelo dandum reliquit, qui novem volumina edidit.

Dans le Dictionaire historique, litteraire et critique, tomo I, pag. 154, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 404.

**************************************************************

a S. Rosalia Bonaventura, alias Renolius, Excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Italicae, Filius Coenobii S. Franciscae Romanae, Saeculo 18 vivebat adhuc. Propter pulcherrima naturae suae dona, scientias atque virtutes variis officiis decoratus fuit, scilicet Magistri Novitiorum, Concionatoris, Prioris, Provincialisque. Tandem Cremonae cum fama modestissimi, humillimique Religiosi piissimo fine quievit, bono committens publico in lingua Italica sequentia opuscula:

Anagrammi puri, sillabici, latini e volgari. M. S. Codex magnus in 4. Exstat in Bibliotheca ad S. S. Cosmam et Damianum Mediolani. In hoc volumine continentur anagrammata ultra 10 millia, quorum pleraque in laudem immaculatae Conceptionis. Ex his septem millia et quingenti e folis verbis salutationis Angelicae eduxit.

Elogia plura et carmina in ejusdem Deiparae commendationem existunt in variis Coenobiis Excalceatorum.

Ejus vitam cum specimine nonnullorum puriorum anagrammatum syllabicorum tam Latino, quam Italico idiomate exaratorum edidit Religiosus dictae Provinciae Mediolani 1741, typis Petri Francisci Malatesta, in 4.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi II, col. 1202.

**************************************************************

a S. Rosalia Marcus, Excalceatus, natione Italus, Panormitanus, Alumnus Congregationis Italiae, Filius Coenobii ad S. Georgium Panormi, vixit Saeculo 17. Erat Lector, saepius Prior, et demum Provincialis. [P. 777] Vir in omni scientiarum jugi studio exercitatus, die 14 Martii anno 1676 mortem oppetiit. Typis evulgavit:

Breviloquium, seu Compendium Sacrarum caeremoniarum pro Missa solemni ac privata. Panormi 1668, in 8.

Compendium Sacrarum caeremoniarum pro hebdomada majore. Panormi 1668, typis Domini de Anselmo, in 8.

Antoninus Mongitor in Biblioteca Sicula, tomo II, pag. 37.

**************************************************************

a S. Rosalia Sebastianus, Excalceatus, natione Italus, A­lumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 18. Sacrae Inquisitionis Consultor in Sicilia. Vir, qui amoeniores literas praesertim artem poeticam cum disciplinis Theologicis perrecte conjunxit, et lucem publicam decoravit cum opuscolo Italico, cujus titulus:

L’Eustachio Drama per Musica. Venetiis 1691, apud Stephanum Curtum, in 12.

Antoninus Mongitor in Biblioteca Sicula, tomo II, pag. 216.

**************************************************************

Rosarius Menaldus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Burdegalensis, Saeculo 16 vitae suae diem ultimum clausit, mortuus enim est anno 1513. Ob doctrinae Theologicae praestantiuam, Parisiis Cathedrae Theologicae Moderator constitutus, a suis vero Provincialis Provinciae Tolosanae electus fuit. Ab eo reperiuntur:

Quadragesimale.

Libri III de poenitentiis et remissionibus. Parisiis 1513.

Expositio Decretalis: omnis utriusque sexus.

Antonius Possevinus, tomo II apparatus Sacri.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 486. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Rosignoli Constantinus, Excalceatus, natione Italus, Alumnus Congregationis Italicae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 17. Fuit Theologiae Professor. Vir praeter Theologicam scientiam in aliis optimis artibus versatus. Ab eo prostat opus complectens 66 libros sub titulo:

Regale Solium B. V. Mariae in ter mirabili aula Nazarenae domus, vulgo Lauretanae, toti mundo conspicuum.

Augustinus Oldoinus in Ateneo Ligustico.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2239. Lipsiae 1751.

**************************************************************

[P. 778] Rosiz vel Rousiz, natione Germanus ex Silesia, vixit Saeculo 15. Vir ab ingenio, pietate, doctrina et eruditione historica omni laude dignissimus, publico cominunicavit:

Chronicon et numerum Episcoporum Wratislaviensium. Opus hoc duos complectitur tomos, in quorum primo viginti quinque Episcopi Wratislavienses, in secundo res Silesiacae ab anno 680 usque ad annum 1147 referuntur.

Rungius in Miscellaneis Silesianis.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2231. Lipsiae 1751.

**************************************************************

de Rossis Petrus, vide infra de Rubeis Petrus.

de Rota Antonius Gagliardi, vide Lit G. Gagliardi Antonius.

**************************************************************

Rotarius Waltherus, vulgo de Raemaecker, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Prugensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor. Vir verbo et calamo potens tam strenue haereticos oppugnavit, ut eum non semel carceribus manciparint, sed etiam exulare coegerint, tandem importuna mors eum anno 1599 non sine magno luctu catholicorum rapuit. Sequentia cudit opera contra haereticos:

Super orationem Dominicam et salutationem Angelicam.

Super Symbolum Apostolorum.

Libros III Concionum.

Antonius Sanderus de claris Brugensibus, pag. 73.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis, pag. 705.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2245. Lipsiae 1751.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 507, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 678. Bruxellis 1654.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 123. Lovanii 1727.

**************************************************************

Rousado Antonius, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de Gratia Ulyssippone, vixit Speculo 18, in praedicto Conventu die 29 Septembris anno 1709 tria vota emisit. Noster factus totis viribus disciplinis scholasticis incubuit cum tali fructu, ut concionatoris munus ei demandatum fuerit, quod officium cum tanta laude peregit, ut titulo Praedicatoris Generalis decorari meruerit. Et quia cum doctrina integerrimos mores, vitae innocentiam, atque mirificam prudentiam coniunctos habuit, in Priorem electus est. [P. 779] Prelo typographico in lingua Lusitana publicavit:

Oraçaon do Hercules divino Christo Jesu representaçon do Monte Calvario na In­greia Matriz da villa de Arronches. Lisboa na Officina Rita Cassiana 1736, in 4.

Prelo autem ante 20 et aliquot annos paratum habuit egregium opus in lingua Lusitana, cujus titulus: Pomarium genealogicum, historicum, chronologicum et criticum plantatum in Eremo Augustiniana Lusitana. Tomi IV, in fol.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica et cronologica tomo I, pag. 378, col. I. Lisboa 1741.

**************************************************************

le Roy Albertus, natione Germanus, Patria Belga, Alum­nus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis, vixit Saeculo 17. Historiographus Provinciae Belgicae, Conventum Antuerpiensem ut Prior cum magno honore moderatus est. Vir omni doctrina politissimus, et quod palmarium est, propter vitae ac morum candorem summo loco habitus, elucubravit: Notas in Petrum Scholirium impressas. Lovanii 1683.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 178. Lovanii 1727.

**************************************************************

van Roy Leonardus, natione Germanus, Patria Belga, Alum­nus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Licentiatus. In hoc viro, teste Nicolao de Tombeur, scientiae, eloquentiae et pietatis donum simul eminebat, erat magnus quietis et solitudinis amator, Antuerpiae, et in Monasterio Canonicorum Regularium S. Augustini S. Elisabethae, et viridis vallis Theologiam fructuose tradidit, in cathedra et suggestu facundus, in disputationibus solidus, cla­rus et succinctus. Post mortem typis tradita fuit ejus:

Theologia tomis V comprehensa. Antuerpiae 1702.

Item praxis poenitentialis.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 178, ubi legitur, quod die 7 Octobris anno 1699 obierit.

**************************************************************

de la Roze Laurentius, natione Gallus, Alunmus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 17. Religiosus ab ingenio, a pietate, a doctrina et mira dicendi facultate maxime laudandus, ex idiomate Hispanico in latinum vertit:

Meditationes de amore Dei Didaci de Stella, quae Tornaci in nostra Biblioteca asservantur.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 425. Bruxellis 1654.

**************************************************************

[P. 780] Rozzonus Pomponius, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 16. Vir summae auctoritatis et virtutis, in Sanctorum Patrum lectione plurimus, praestantia ingenii paucis aequandus, disserendo de scholasticis Quaestionibus longe acutitissimus et ad stuporem facundus anno 1597 ad aeternam vitam properavit. Exstat ab eo opus intitulatum: Contemplatio in divinam et symbolicam visionem rotarum Ezechielis Prophetae. Bergomi 1556 apud Cominum Venturam.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi II, pag. 1253.

**************************************************************

de Rubeis Augustinus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 17. Vir singulari magnitudine ingenii ornatus, atque multarum scientiarum notitiam assecutus, varia exaravit, de quibus tamen sub nomine solum nota est: Mulier fortis. Mediolani 1617.

Augustinus Oldoinus in Ateneo Ligustico.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2277. Lipsiae 1751.

**************************************************************

de Rubeis sive de Rossis Petrus, natione Italus, Alunmus Provinciae Senensis, Filius Coenobii ad S. Augustinum Senarum, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister, quem Reverendissimus P. Generalis Ambrosius Coranus virum perfectae sanctirtatis et doctrinae illustris proclamavit, ejusque laudem his finiit verbis, gratis pro Deo libenter docebat, imo pauperibus studentibus e suo subveniebat patrimonio. Divinis operibus semper intentus, plenus dierum et sanctarum actionum migravit ad Dominum. Probabiliter anno 1477 ut Josephus Pamphilus scribit. Fuit Sacrarum literarum peritissimus, ab acri, profundoque ingenio Theologus maximi nominis, atque Philosophus celeberrimus. Orbi literato haud ignotus ob sequentia praeclara opera, quibus abundantem ingenii sui venam ostendit, sunt autem:

Comment. in libros posteriorum. M. S. exstat Romae in nostra Biblioteca S. Mariae de Populo.

Comment. in opus de civitate Dei S. P. Augustini.

Comment. in Sacram Scripturam.

Annotationes multae super libros logicales et Philosophicas Aristotelis.

Comment. in Magistrum sententiarum. [P. 781]

Insuper continuavit historiam Senensem a Joanne Bandino de Bartholomaeis ab an­no 1402 productam usque ad annum 1422, et a Francisco Thomasio ejus pronepote peractam usque ad annum 1468, quam Muratorius tomo 20 thesauri Scriptorum Italiae edidit Mediolani 1731, in fol.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 566, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 683, col. I. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XV, pag. 821.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 2278. Lipsiae 1751.

Ambrosius Coranus in Chronicis Ordinis nostri.

Philippus Jacobus Bergomesis in supplemento Chronicorum, fol. 298.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 90. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 154. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 281, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 569. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 202, num. 33.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 301. Romae 1704.

**************************************************************

Rues Georgius, natione Germanus, Patria Styro-Graecensis, Alumnus Provinciae Austriae, Filius Coenobii Fürstenfeldensis, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Doctor Viennensis Confratres suos ab anno 1707 usque ad annum 1719 in Philosophia et Theologia cum magno Provinciae emolumento et honore imbuit, postea in Universitate Viennensi, cujus anno 1728 De­canum egit, officio Professoris Theologici usque ad mortem functus est, insuper clavum Conventus Viennensis ter, et semel Provinciae laudabilissime tenuit. Anno 1718 laurea Magisterii ornatus, his omnibus superadditum est munus Consultoris et Qualificatoris Sacrae Inquisitionis Hispaniarum. Tandem die 19 Septembris anno 1748 Viennae in Austria rebus humanus ex­emptus est. Ab eo in nostra Bibliotheca Viennesi asservantur:

Resolutiones animasticae collectae ex libris nostri Aegidii Columnii, et anno 1710 publicae disputationi expositae.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Viennensis.

**************************************************************

Ruffi Arnaldus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor anno 1427 erat Regens Studiorum Montis Pesulani, Pro­vinciae Narbonae. Teste Nicolao Bertrando, in nostra Religione non minus sanctitate, quam doctrina resplenduit, adeptus enim est nomen perfecti Philosophi et  Teologi accuratissimi. [P. 782] Magno cum studio conscripsit:

Annotationes in quodam tractatus S. P. Augustini precipue in ejus libros de Civitate Dei.

Nicolaus Bertrandus in gestis Tolosanorum.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 37. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 55, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 84. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 135, num. 31.

**************************************************************

Runger Josephus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae, Filius Coenobii Viennensis, ad initium Saeculi 18, nempe die 27 Martii anno 1728 ad aeternam felicitatem abiit. Erat S. Theologiae Baccalaureus, et per 21 annos Populo Verbum Dei annuntiavit scilicet Baadae, Pruggae, Graecii et Viennae, Conventui autem Pruggensi per triennium ut Prior praefuit. Sequentia ab eo in publicum prostant:

Oratio panegyrica, quam in festo S. Crucis exaltatae in Ecclesia Patrum Cistercensium in valle S. Crucis nominata habuit, dicavitque Reverendissimo Abbati dicti Monasterii. Typis Joannis Georgii Schlegel 1515 in 4, in lingua Germanica.

Oratio panegyrica germanica in honorem santissimi sanguinis Christi ex sacratissima Hostia a Judaeis in civitate Neoburgensi ante aliquot centenos annos expressi. Typis Francisci Antonii Schönstein Rötzii 1716.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.

**************************************************************

de Rupemaura Petrus de Bruniquello, vide Lit. B. de Bruniquello Petrus.

**************************************************************