[P. 649] Pacheco Eduardus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Conventus Olyssipponensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, fuit Rector Collegii Olyssipponensis, vir bonarum litterarum cognitione praestans, magnae eruditionis ac singularis doctrinae, nec non Divini verbi declamator fervidus, posteritati per prelum tradidit:

Un tratado da vida Don Luis de Montoja.

Vitam B. Clarae de Monte-Falco, Olyssippone 1629, per Antonium Alvarado, in 4.

Vitam B. Thomae de Villa Nova a Michaele Salon scriptam in compendium redegit, et in linguam patriam transtulit. Olyssippone 1630.

Triumphum S. S. Eucharistiae Sacramenti, ac de ipsius debita adoratione et cultu.

Conciones pro festivitatibus Christi et B. V. Mariae, nec non de Sanctis Ordinis nostri.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 260, col. II.

Leo Allatius in Apibus Urbanis.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1165. Lipsiae 1751.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 536. Bruxellis 1654. [P. 650]

**************************************************************

Pacheco Emmanuel, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Ulyssipponensis Dominae nostrae de Gratia, vixit Saeculo 17. Lucem publicam decoravit cum opere, cujus titulus: Thesauro de pecadores, on correa de S. Agostinho. Lisboa 1663, in 8.

Didacus Barbosa Machado tomo I, pag. 331, col. II, na Bibliotheca Lusitana historica, critica e cronologica, Lisboa 1752.

**************************************************************

Paganus Caspar, natione Italus, Patria Romanus, Alumnus Provinciae Romandiolae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, in variis Academiis cathedram Theologicam moderatus est; Romae vero Sacram Scripturam exposuit. Provinciae Romandiolae clavum tenuit vir disciplinas Theologicas, et literas Sacras ita edoctus, ut nemo ejus in disceptando acumen, in abstrusis facilitatem, in evolvendis difficultatibus diligentiam, in resolvendis controversiis solertiam, in omnibus rebus profundam doctrinam satis admirari potuerit. Formavit: Sermones varios.

Mandosius in Bibliotheca Romana.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1177. Lipsiae 1751.

**************************************************************

Pagi Matthaeus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Marcum Mediolani, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister, inter Concionatores Italiae sui aevi vix non primus, per conciones in primariis Italiae civitatibus habitas, ubique celeberrimi Oratoris famam sibi peperit. Tandem his laboribus fractus Cal. Aprilis anno 1354 vitam amisit. Ejus Conciones in charta pergamena exaratae olim in Bibliotheca nostra ad S. Marcum asservabantur.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi I, col. 1019.

Philippus Pincinelli nell’Ateneo dei Letterati Milanesi, pag. 427.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 90, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 477. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 3, num. 7.

**************************************************************

de Pallazuolo Bartholomaeus, natione Italus, inter limites Brixianos et Bergomenses ortus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 15. Ejus vitam, teste Pamphilo, scripsit Basilius de Ripa Brixiensis circa annum 1502 et illam nuncupavit Paulo de S. Genesio Episcopo Heneapolitano, quam Thomas de Herrera studio inquisivit, sed acquirere non valuit; [P. 651] eapropter ea referam, quae Herrera ex Registris Generalium et aliis M. S. S. excerpsit, et sic sonant: Fuit in sua sodalitate ab anno 1455 usque ad annum 1500 Vicarius Generalis quater; Diffinitor quatuor decies; Visitator undecies; et Praeses Capituli semel; et anno 1492 Conventus Romani S. Mariae de Populo Priorem agebat. Repetita toties electio Bartholomaei et ipsum commendat, et suam Congregationem, illum, quia toties a tantis viris eligi meruit, et hanc, quia tam sanctum Praesulem majoribus etiam muneribus dignum toties elegit. Tandem Brixiae in corona Fratrum die 3 Octobris anno 1502 fatis cessit, aetatis suae 76 cum fama sanctitatis. Reliquit opus prelo dignissimum:

Martyrologium copiosum Papiae, impressum per Georgium de Pallazzolo 1484, in 4. In hoc opere plurimorum Beatorum et Venerabilium Ordinis nostri merita recensentur. Hujus copia exstat in Bibliotheca Angelica Romae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 826.

Donatus Calvus in memoriis historicis Congregationis Insubriae, a pag. 135 usque ad 147.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 31, pag. 180 et cap. 32, pag. 183. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 99, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 114. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 527, num. 3 fino a num. 14. Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 91. Romae 1704.

**************************************************************

Paludanus Michael, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Gandavensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor Lovaniensis, Regens Facultatis Theologicae et ejusdem Professor, Provincialis, ac Missionis Hollandicae Praefectus Apostolicus, vir voce et stylo elegans, sive Philosophiae et Theologiae arcana e superiori loco aperuit, sive etiam ad populum e cathedra verba fecit. Lovanii die 17  Aprilis anno 1657 vivere desiit. Posteritati tradidit:

Isagogem seu Dialecticam. Antuerpiae 1621, typis Verdusii, in 8.

Duos priores libros S. Augustini contra Julianum operis imperfecti. Lovanii 1642, in 4.

Varios versus et poemata.

Sacram et Theologicam Chronologiam ac concordantiam temporum Regum Juda et Israel. Lovanii 1628, in 4. Exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. [P. 652]

Comment. in Primam secundae. Lovanii apud Coenestenium 1664, in fol. Opus posthumum.

Apologiam pro Bulla Urbani VIII in Eminenti. Lovanii 1651.

Librum cui titulus: Veritas Bullae Urbanianae demonstrata in eo, quod asserit, in Augustino Jansenio multas e propositionibus a Pio V et Gregorio XIII damnatis contineri. Namurci 1650 apud Joannem Godefrin, in 4.

Appendicem ad veritatem Bullae Urbanianae demonstratam, seu notas ad Aurelii Aviti Mosinomachiam, verius Urbanomachiam. Est contra Joannem Sinnichium S. Theologiae Doctorem Lovaniensem.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 895, col. II.

Valerius Andreae in Bibliotheca Belgica.

Albertus Miraeus in elogiis illustrium Belgii.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome IV, pag. 575, col. II. Paris 1718.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1212. Lipsiae 1751.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 491. Bruxellis 1654.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 143. Lovanii 1727.

**************************************************************

de Palz Joannes vulgo Zenser, natione Germanus, Alumnus Provinciae Saxonicae, Filius Coenobii Erfordiensis Saeculo 16 adhuc vivebat S. Theologiae Doctor, Serenissimo Electori Archi- Episcopo Trevirensi a Sacris Confessionibus. Fuit vir undequaque doctissimus, ac omnium litterarum scientia decoratus, Declamator Verbi Dei fervidus, et summus B. V. Mariae cultor, in Universitate Trevirensi magno perspicacis ingenii acumine Theologiam professus est. Composuit in laudem B. Virginis:

Coeli fodinam absconditos Scripturae thesauros pandentem. Erfordiae 1504 per Wolfgangum Schenken, in 4. Est in nostra Bibliotheca Monacensi. Fuit etiam germanice impressa Serenissimo Friderico Electori Saxoniae dicata.

Supplementum coeli fodinae. Lipsiae 1510, in 4; reperitur in nostra Bibliotheca Perusiae.

De septem floribus seu festis gloriosae Virginis Mariae. Incipit: Beati qui vigilant ad fores meas quotidie etc.

Hortulum Aromaticum ejusdem B. Virginis.

Christophorum Motschman in Erfordia litterata.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 402, col. II. Tiguri 1574. Sed male nostrum de Palz, Ordinis S. Domini fuisse asserit.

Petrus de Alva in Bibliotheca Conceptionis, col. 840.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 68, col. I. Coloniae 1683.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1211. Lipsiae 1751.

Prosper Stellartius in disquisitione historica de regula S. Augustini, pag. 322. [P. 653]

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 32, pag. 184. Monachii 1623, verum erronee eum appellat de Pfalz.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 475, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 391. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 595, num. 31.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 228. Romae 1704.

**************************************************************

Pamphilus Josephus, natione Italus, Patria Veronensis, Alumnus Provinciae Tarvisinae, Filius Coenobii Veronensis, vi­xit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, vir, teste Ferdinando Ug­helli, tam generis nobilitate, quam omnigena doctrina clarissi­mus, et de antiquitate optime meritus, erat enim in historia et lectione antiquorum Patrum, atque notitia Bibliothecarum ac arte Musica insignis. Anno 1560 in edendis libris nostri Aegi­dii Columnii laborabat; post mortem vero Aegidii de Valentibus Episcopi Nepesini et Sutrini fit anno 1568 Sacrista Apostolicus et scholae Cantorum Capellae Pontificiae Praefectus. Anno 1570 die 6 Februarii a Pio V Pontifice Maximo electus est Episco­pus Signinus in Provincia Romana. Anno 1581 in sua Patria ad meliorem vitam abiit et in nostra Ecclesia S. Euphemiae sepultus fuit, in qua ante altare S. Nicolai, ut Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra scribit, hoc habet semiexesum Epitaphium: D.O.M. Josepho Pamphilo Episcopo Signino patruo (...) B (...) Ja­cobus et Michael Fratres (...) P (...)  Magdalenae Pamphilae, quae vixit annos III, Menses X et dies III Jacobus, et Leonard Parentes moest. P. Noster Pamphilus prelo typographico evulgavit:

Chronica Ordinis Fratrum Eremitarum S. Augustini, in quibus praeter alia scitu digna juxta temporum seriem exponuntur breviter, qui cum superioribus, tum suo saeculo viri vel sanctitate vel doctrina, vel rebus egregie gestis in eo Ordine illustres fuerint, ac sint Romae ex typographia Georgii Ferrarii 1581, in 4.

De origine multarum gravissimarum in Ecclesia caeremoniarum.

De exorcistis et antiquo ritu torquendi ex expellendi daemones.

Synodum dioecesanam Segninam, quam habuit die 26 Aprilis 1579.

De canonibus Apostolorum et Epistolis primorum quorundam Romanorum Pontificum longam et eruditam disputationem.

De sacris ritibus apud veteres Pontifices in consiciendis et administrandis baptismatis, chrismatis et Eucharistiae Sacramentis. [P. 654]

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 378.

Langlet de Fresnoy dans le Catalogue des Historiens.

Antonius Teissier in Catalogo Authorum et Bibliothecarum.

Nei supplementi alla Cronica di Pier Zagata, carte 173.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1216. Lipsiae 1751.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 3.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 443, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 414. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 538, num. 14. Bologna 1686.

**************************************************************

Pampolitanus Richard, vide Lit R. Rollus.

**************************************************************

Pancerus Joannes Bartholomaeus a S. Claudia, Excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Italiae, Filius Coenobii S. S. Cosmae et Damiani Mediolani. Adhuc vivebat Saeculo 18, nam die 6 Junii anno 1711 e vivis abiit. Erat Provincialis in sua patria, Diffinitor Generalis Romae, et Commissarius Apostolicus in Germania, vir in historiarum cognitione ad miraculum excultus, perspicacis ingenii acumine clarus, eloquio dissertus, ac metro excellens, et prosa. Ejus opera tam in lingua latina, quam italica, partim edita, partim inedita sunt:

Rinforzo dello spirito Religioso con dieci Giornate di ozio santo appresso nella scuola del gran Padre S. Agostino. Milano appresso Francesco Vigone 1697, in 8.

Litterae Apostolicae, decreta et alia hujusmodi pro Congregatione Fratrum Eremitarum Excalceatorum Italiae, Ord. Erem. S. Augustini a primo suae institutionis anno 1592 usque ad annum 1676, in fol.

Lustri Storiali de’ Scalzi Agostiniani. Milano 1700, per il Vigone, in fol. Liber hic continet integram Excalceatorum historiam tam in Italia, quam in Germania una cum variis Apologiis contra oppositores.

Cronica Generale di tutta la riforma de’ Scalzi Agostiniani non solo in Italia e Germania, ma ancora nelle Spagne e nella Francia, vol. V. M. S. in fol. Exstat in Bibliotheca Conventus S. S. Cosmae et Damiani Mediolani.

Quaresimale Ambrosiano con sermoni del S. S. Rosario per il Sabbato.

Quaresimale Agostiniano, Avvento Ambrosiano e Romano.

Discorsi per la Novena inanzi a Natale.

Varie cantate spirituali.

Discorsi per principio di governo per visite Regolari etc.

Discorsi per Professioni Religiose.

Discorsi sopra la regola del S. P. Agostino.

Varia praedicabilia ex S. P. Augustino, vol. XII, in 4. M. S. S. asservantur in Bibliotheca ad S. S. Cosmam et Damianum, Mediolani. [P. 655]

Chronismus rerum Mediolanensium ex probatis historicis ab anno urbis conditae 2277 ad annum Christi 1492. M. S. in fol. vol. II, in supra dicta Bibliotheca.

Rerum Mediolanensium Insubres, et alii Scriptores, eorumque tempora, circa quae floruerunt usque ad annum 1692. M. S. fol. ibidem.

De vita et baptismo S. P. Augustini et Ordinis Eremitici institutione, ac de schola Palatina M. S. in fol. in eadem Bibliotheca.

De Basilica et duobus Monasteriis S. Petri in coelo aureo Papiae, ac de inven­tione corporis S. P. Augustini 1695. M. S. in fol. in saepius hucusque citata Bibliotheca.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi II, col. 1024.

**************************************************************

de Pandino Timotheus, natione Italus, Alunnnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 16, fuit Theologus et Concionator sui temporis celeberrimus. In actis Congregationis Lombardiae de eo sequentia referuntur, quod anno 1550 Conventus Civitatis Castelli, anno 1555, anno 1558 Cremonae, et anno 1562 Ferrariae Prior exstiterit; functus etiam est munere Visitatoris Congregationis Lombardiae. Quod summae eloquentiae fuerit, inde patet, quia dum Cremonae in Ecclesia Cathedrali tempore Quadragesimae Cremonenses ad charitatem et misericordiam e cathedra excitare intenderet, auditores ita commovit, ut ad sustentationem pauperum, et refugium hospitale sub titulo Divi Alexii erexerint, et viros probos e civitate constituerint, qui eis de congruis alimentis providerent. Ab oblivione memoriam Timothei Pandini vindicant:

Volumina quatuor Concionum pro Quadragesima.

Franciscus Arisius in Cremona literata, tomo II, pag. 319.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 460, col. I. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 530, num. 26. Bologna 1686.

**************************************************************

Panizzoni Augustinus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, vixit Saeculo 16. Erat Lector Congregationis Lombardiae, vir in Theologicis disciplinis insignis. Ipsius cura et diligentia in lucem prodiit opus nostri Aegidii Columnii: In artem Veterem nempe de universalibus, praedicamentis, postpraedicamentis, sex Principiis Gilberti Poretani et Perihermanias. Bergomi 1591, typis Venturae, in 4.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 28. Romae 1704.

**************************************************************

[P. 656] Panormita Paulus, natione Italus, Alumnus Provinciae Siciliae, Filius Coenobii Panormitani, vixit Saeculo 15. Religiosus doctus et vitae honestate praestans, in Philosophicis bene instructus correxit et luce publica decoravit: Joannem de Gandavo una cum libris Aristotelis de anima. Venetiis 1493 per Octavium Scotum.

Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte II, tomi I.

**************************************************************

Panvinius Onuphrius, natione Italus, Patria Veronensis, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Conventus Veronensis, vixit Saeculo 16 ex antiqua et perillustri familia oriundus, Romae anno 1553. in Lycaeo Magister studii constituitur et anno 1554 in Coenobio Florentino Lector designatur. Verum quia Panvinius magis ad studium historicum, quam scientias speculativas inclinabat, totum se ad anteactorum temporum abdita evolvenda dabat. Erat maximi ingenii et simul studii indefessi, ac antiquitatum indagator solertissimus, Sacram omnem, profanamque historiam accuratissime evolvit et rerum seriem ac tempora distinxit, expressit, lemenque accendit, qui ad scribendum post eum animum adjecere. In studio historico ita eminuit, ut vix parem numeraverit, majorem habuerit nullum, quapropter ab Isaaco Causabono Pater historiae Romanae, et a Josepho Scaligero, et Justo Lipsio, Pater omnis historiae appellatus fuerit, a Thuano vero vir ad omnes et Romanas et Ecclesiasticas antiquitates erudiendas natus celebrabatur; Paulus Manutius autem antiquarum historiarum helluonem proclamabat. Lazarum Bonamicum et Hieronymum Girelli in suis studiis ductores sibi elegit. Dein Romae Bibliothecam Antonii Augustini, Rotae Auditoris continuo frequentavit. A Pio IV Pontifice Maximo, a Cardinali Marcello Cervino, maxime vero a Cardinali Farnesio intime amabatur; hunc tanquam Patronum suum in Siciliam secutus est, hoc in itinere Panormi anno 1568, 18 Kal. Aprilis, finem vitae attigit aetatis suae 38. Corpus ejus Romam translatum in nostra Ecclesia ad S. Augustinum tumulatum marmoreo sepulchro cum ejus imagine ahenea condecoratum fuit, quod amici honoris causa posuere. Supra 65 volumina omni eruditione referta exaravit, e quibus plura typis tum Italicis, tum ultra montanis excussa fuerunt, aliqua male perierunt, aliqua nomine falso insignita prodierunt. Opera impressa et edita sunt: [P. 657]

Epitome Pontificum Romanorum a S. Petro usque ad Paulum IV gestorum videlicet, electionisque singulorum, et conclavium compendiaria narratio. Item Cardinalium nomina, dignitatumque tituli, legationes, insignia, Patria et obitus. Vene­tiis 1557 impensis Jacobi Stradae Mantuani, in fol. Postea Venetiis 1567 apud Tramezinum, in 4. Utraque editio exstat in nostra Bibliotheca Viennae in Austria.

Editio correctior et auctior prodiit Coloniae 1574 apud Cholinum in fol. Cura Jacobi Stradae, qui in praefatione conqueritur de editione Veneta utpote surreptitia et edita 1573. Coloniae 1624 apud Cholinum, in 4.

Viginti septem Romanorum Pontificum elogia et imagines accuratissime ad vi­vum aeneis typis delineatae. Romae 1568, Antonii Lafrerii formis, in fol. Item Antuerpiae 1572 cum imaginibus a Philippo Gallaeo expressis.

De Episcopatibus, titulis et Diaconiis Cardinalium. Venetiis apud Trapezinum 1557 cum Epitome Pontificum, in 4. Item Venetiis 1567 exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. Parisiis 1568 apud Droillart, in 4. Francofurti 1614, in 8. In primo volumine operis Joannis Gruter, editi sub nomine Joannis Gualteri, hujus operis titulus est: Chronicon Chronicorum Ecclesiastico-Politicum.

Chronicon Ecclesiasticum a Caii Julii Caesaris tempore usque ad Imperatorem Maximilianum II Augustum. Coloniae 1568, apud Cholinum, in fol. exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. Lovanii 1573, in fol. Venetiis in lingua Italica 1674, per Abundinum Menafolium. Venetiis 1643 sub titulo: La Cronologia Ecclesiastica. Haec editio invenitur in Bibliotheca Monasterii Principalis ad S. Emmeramum Ratisbonae. Codex 5111.

Platina de vitis Pontificum restitutus, cum 60 ad eas adnotationibus ad Pium IV. Venetiis 1557 et 1562, per Tramesinum, in 4. Item cum Joannis Antonii Petramillarii et Antonii Cicarelli continuationibus. Lovanii 1571, apud Joannem Bogardum, in 4. Venetiis 1563, per Lucium Faninum in linguam Italicam translat., in 4. Coloniae 1574, apud Petrum Cholinum, in fol. et ibidem 1610, in 4; et 1626, in 4, ac alibi pluries.

De Primatu Petri et Apostolicae sedis potestate libri III contra centuriatorum Authores. Veronae 1589 apud Hieronymum Discipulum, in 4, existit in nostra Bi­bliotheca Monachii. Venetiis 1591, apud Franciscum Francisium, in 4. Romae in Bibliotheca maxima Pontificia, tomo 17.

De precipuis urbis Romae sanctioribus Basilicis, quas septem Ecclesias vulgo vo­cant. Romae 1570, in 8. Coloniae 1584, in 4.

De Baptismate Paschali, origine et ritu consecrandi Agnus Dei. Romae 1556, cum corollariis Josephi Suarezii per Angelum Bernabo, in 8. Romae 1560, apud Bladum, in 4. Romae 1630, ibidem in 8.

Chronicon Augustiniani Ordinis per annorum seriem digestum a S. P. Augustino usque ad annum 1510. Romae 1510 apud Bladum, in 4.

De Ritu sepeliendi mortuos apud veteres Christianos et eorum coemeteriis. Romae 1581, eodem anno Lovanii. Item Coloniae cum Chronico Ecclesiastico 1568, in fol. Cum vitis Pontificum et Platina restituto, Lovanii 1572, in 8. Parisiis 1613, in 8. Francofurti anno 1717, in 4. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. [P. 658]

De Sibyllis ac carminibus Sibyllinis et Oraculis. Venetiis 1567, in 8. Heidelbergae 1588, in fol.

Ante Sibyllina graece et latine Parisiis 1599, item 1607, in 8, apud Societatem typographicam, et ad calcem Danielis Glasenii de oraculis gentilium. Helmstadii 1573, in 4. Exstat etiam editio cum 12 Sibyliis aeri incisis a Jacobo Verheyen, in 4, sine loco et anno. Parisiis 1607 cum notis Opsopaei. In nostra Bibliotheca Monacensi.

Interpretatio multarum Ecclesiasticarum vocum, quae obscurae vel barbarae videntur, una cum stationibus urbis Romae. Lovanii 1571, apud Joannem Bocardum, in 4. Coloniae 1600, in 4.

De urbis Romae stationibus, sive solemnibus ad diversa templa processionibus ad calcem Platinae. Lovanii 1572, in fol. Coloniae 1574, in fol. Ibidem 1600, 1611 et 1626, in 4, una cum interpretatione vocum quarundam obscuriorum Ecclesiasticorum, sive libello de Officiis Ecclesiasticis, qui etiam cum Chronico Ecclesiastico prodiit 1568 Coloniae, in fol.

Libri V Fastorum et triumphorum Romanorum a Romulo Rege usque ad Imperatorem Carolum V, additis Imperatorum Orientalium Iconibus, impensis Jacobi Stradae. Venetiis 1557 et 1573 in fol. Heidelbergae cum commentariis 1588, in fol. Exstat in nostra Bibliotheca Monachii. Antuerpiae 1597 cum figuris aeneis, in 4.

Appendix in fastos consulares, in qua continentur Ordinariorum fasti a Caesare Dictatore usque ad Justinianum, Marci Verii Filuccii consularia et triumphalia fragmenta Cassiodori, Prosperi Aquitanici,  incerti Authoris, et Marcellini Comitis Chronica. Heidelbergae 1588. Venetiis 1569.

Libri II de ludis saecularibus et antiquis Romanorum nominibus. Heidelbergae 1588, in fol. Venetiis 1558, in Erasmiana Valgrisii 1558, in fol. Parisiis 1601 apud Claudium Morel, in 8. Hi duo libri inserti sunt operi Joachimi Joannis Maderi intitulato: Syntagma libellorum de Bibliothecis. Helmstadii 1702, in 4.

Bibliotheca Pontificis Vaticana ex M. S. Panvinii. Edidit etiam Joannes Baptista Cardona, Episcopus Dertosanus, Tarraconae 1587 apud Philippum Mey, in 4 cum ejusdem Cardonae consilio de Bibliotheca Escurialensi.

Libri III de Republica Romana, quorum primus descriptionem veteris Romae continet. Venetiis 1558 apud Volgrisium, in 8. Francofurti 1597 apud haeredes Wecchelii, in fol. In nostra Bibliotheca Monacensi. Primus liber separatus impressus fuit Parisiis 1587, in 8 et Francofurti ad Moenum 1617, in fol.

Comment. de triumpho. Venetiis 1557 apud Michaelem Tramezinum, in Parisiis 1575, apud Aegidium Corbinum, in 8.

Descriptio triumphi Romanorum amplissimi ex lapidum monumentis desumpti. Antuerpiae 1556, in forma oblonga.

Libri II de ludis Circensibus, et liber de triumpho, quibus universa fere Romanorum vetera Sacra declarantur. Antuerpiae 1596. Venetiis 1600 apud Joannem Baptistam Ciottum, in fol. Nec non cum notis Joannis Argolii et additamentis Nicolai Pinelli. Patavii 1642 apud Paulum Frambotti, in fol. Item ibidem 1681, in fol. Parisiis 1601, in 8. [P. 659]

Libri VII antiquitatum Veronensium, quibus loco VIII libri Sylloge inscriptionum antiquarum Veronensium subiicitur. Veronae 1647, in fol. Ex hoc opere decerptus liber VI de Urbis Veronae viris doctrina et bellica virtute illustribus, qui Veronae in lucem prodiit 1621 apud Angelum Tanum, in 4. Exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.

Viginti quatuor Romanorum Imperatorum imagines a Julio Caesare. Romae 1578, in fol.

Catalogus de Bibliothecae Vaticanae initiis, Bibliothecariorum et Custodum.

Vitae Patriarcharum quatuor primarum sedium Romae editae, ut Antonius Verdier et Georgius Draudius testantur.

Libri IV Romanorum Principum et eorum, quorum maxima in Italia fuerunt imperia. Basileae 1558, apud Oporinum, in fol.

De imperatoribus Romanis, Graecis et Latinis, deque Gothis, Francis, Germanis, Hispanis et aliis nationibus cum eorum Genealogiis et arboribus a Caesare Dictatore usque ad Ferdinandum Imperatorem. Basileae 1558, apud Oporinum, in fol.

De Comitiis et potestate Imperatoris cum institutione VII Electorum Imperii libri III. Tempore, quo noster Dominicus Antonius Gandolfus vivebat, adhuc erant inediti, nempe 1704 quo suam dissertationem historicam de 200 Scriptoribus Augustinianis publici juris fecit.

Praefatio hujus ad Imperatorem Maximilianum II data Romae Kal. Nov. 1563, sic incipit: Scripseram olim, magnanime Rex, tantum ad usum meum parvum de Comitiis Imperatorum librum, quo carptim, quae ad id argumentum pertinebant, annotaveram, eum, cum aliquot annis jacuisset, ubi primum audivi, te Regem Romanorum feliciter electum esse, iterum in manus sumpsi, cursim legi, et multa in ipso valde scitu digna deesse animadverti. Maximo igitur in Majestatem tuam, cujus eximiis in omni genere laudibus fama omnium aurium personat, studio incensus, facere non potui, quin eundem librum ita multis rebus notitia dignis auctum et locupletatum, ut in tres libros dividi oportuerit, sub Majestatis tuae nomine in lucem ederem. Multa enim erant, quae me, ut id consilii caperem etc. Autographum hujus libri est in Bibliotheca Caesa­rea inter Codices M. S. S. historicos 206. Liber de Comitiis Imperatoriis editus est in fine quatuor librorum de Romanis Principibus. Basileae 1558 typis Henrici Petri, in fol. separatim autem Argentorati 1613, in 8, sumptibus Lazari Zetzneri.

Libri XII de antiqua apud gentes Religione, vel potius superstitione, videlicet de Sacrificiis, auguriis, aruspicibus, fortibus, sacris epulis, ludis scenicis et feriis. Hi libri teste Antonio Verdier, Romae editi fuere.

Libri V de varia creatione Papae, seu Romanorum Pontificum, in quibus ea om­nia exarantur, quae inter infirmitatem et mortem unius Papae et creationem, ac coronationem alterius acciderunt, cum legibus super his emanatis a S. Petro usque ad Pium IV. Antonius Verdier asserit, opus hoc Romae impressum fuisse; Andreas Victorellus vero in additionibus ad Alphonsum Ciacconium de vitis Pontificum ut M. S. citat; et Sanctus Martinus Codicem hunc M. S. asservari in nostra Bibliotheca Tolosae scribit. [P. 660]

Onuphrii Panvinii, Bartholomaei Marliani, Petri Victoris, Joannis Jacobi Boissardi typographia Romae. Edita Francofurti 1627 exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.

Modus eligendi Pontificem a B. Petro usque ad tempora Onuphrii, authore Hunuphrio Panvinio M. S. in Bibliotheca Vaticana Reginae Sueciae. Codex 453. Item in Bibliotheca Regia Parisiis, Codex 1050 et 96.

Fasti et alia opuscula M. S. S. habentur in Bibliotheca Vaticana, Codex 3451.

Rituales varii collecti ab Onuphrio M. S. in Bibliotheca Vaticana, Codex 4973. Item in Basilicae D. Petri Archivo num. 96. In Bibliotheca Regia Parisiis.

Nomenclatura Authorum ab Onuphrio visorum et collectorum. M. S. in Bibliotheca Vaticana. Codex 5302.

Elogia viginti septem Pontificum M. S. in Bibliotheca Diviobenigniana.

Onuphrii Panvinii Veronensis de praestantia Basilicae S. Petri libri VII. M. S. in Bibliotheca Regia Parisiis.

Onuphrii Panvinii libri X de varia Romani Pontificis creatione. M. S. in Bibliotheca Regia Parisiis.

Epitome horum decem librorum de creatione Pontificis. In praedicta Bibliotheca M. S.

Indice de’ libri di Honofrio Panvinio copiata da una scrittura di mano proprio di esso Panvinio. M. S. in Bibliotheca Regia Parisiis.

Gregorii VII celeberrimi Pontificis vita V libris ab Onuphrio digesta. M. S. teste Andrea Victorello, in additionibus ad Alphonsum Ciaccinium de vitis Pontificum.

De Cardinalium origine, dignitate, officio, habitu etc. M. S. hujus meminit ipse Panvinius in libro impresso de eorum Episcopatibus, titulis etc.

De Ecclesia, Baptisterio et Patriarchio Lateranensi. M. S. in Bibliotheca Regia Parisiis.

Historia familiae Frangipaniae libri IV. M. S. hoc asservantur Nemis in palatio Dominorum ejusdem Prosapiae.

Historia familiae Sabellae libri IV. M. S. teste Dominico Antonio Gandolfo, in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 282.

Historia familiae Maximorum libri II. M. S. Ita Dominicus Antonius Gandolfus loco primum citato.

Historia familiae Cenciorum libri II. M. S. Gandolfus loco citato.

Historia familiae Matthaeorum, II. M. S. Denuo Gandolfus, pag. 282.

Vitae Romanorum Pontificum diversae a libro edito. M. S. exstat in Bibliotheca Barberina.

Historia Ecclesiastica contra centuriatores Magdeburgenses. M. S. in Bibliotheca Vaticana.

De antiquis et recentioribus Ecclesiis, Monasteriis, Coemeteriis et aliis locis piis urbis Romae. Libri X. M. S.

Bibliotheca seu compendium vitarum et judicium de Historicis antiquis Latinis et Graecis. M. S. [P. 661]

De Porticibus una cum tribus millibus Inscript. Romanorum. M. S.

De Origine septem Sacrorum Ordinum. M. S.

Omnia M. S. S. nostri Onuphrii Panvinii tribus tomis comprehensa asservantur in Archivo Basilicae D. Petri. Romae.

Insuper exstant a nostro Onuphrio sequentes libri partim absoluti, sed non recogniti, partim semiabsoluti et partim delineati, nempe:

Vitae Archi-Episcoporum et Primatus primarum Ecclesiarum occidentalium Aquileiae, Gradensis, Ravennae, Mediolani, Moguntiae, Treviris, Conturberii, Senonensis, Lugduni, Carthaginis etc.

Historia Ordinis Eremitarum et de Origine aliorum Ordinum Religiosorum, qui sunt apud Christianos.

Breviarium Imperii Romani cum iis, quae pace, bellove gesta sunt Romae et foris, a Romulo usque ad Justinianum Imperatorem.

De antiquis institutis, ritibus, caeremoniis, et Ecclesiae Romanae usibus.

De antiquis officiis, et Magistratibus urbis Romae.

Brevis collectio Conciliorum Generalium et Provincialium, historia Ecclesiastica universalis.

Volumen, quo universus mundi status describitur tam de iis, quae ad Religionem, quam quae ad Politiam spectant. Itaque et de fectis, haeresibus, Ethnica superstitione. De vera Religione imprimis, mox de falsis seu abolitis, Judaica, Mahometana et aliis. Deinde de Imperiis, Regnis, Rebus publicis, bellis inter eas, opibus, dependentiis (ut vocant) et origine uniuscujusque Principatus.

Bernardus Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. Tomo I, pag. 26, col. I; pag. 108, col. II; pag. 109, col. I; pag. 119, col. I; pag. 122, col. I; pag. 158, col. II; pag. 159, col. II. Tomo II, pag. 891, col. II; pag. 901, col. I; pag. 1286, col. II.

Joannes Petrus Niceron dans les Memoires des hommes illustres, tome XVI, pag. 352.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome IV, pag. 509, col. II. Paris 1718.

Ellies du Pin dans la Bibliotheque des Auteurs Ecclesiastiques, tome XVI, pag. 96, col. II.

Hieronymus Ghillini nel teatro d’uomini letterati.

Paulus Freberus in theatro virorum eruditione clarorum, pag. 1464, col. II.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 408.

Antonius Teissier in elogiis Thuaneis, tomo II, pag. 306.

Commenus in historia Gymnasii Patavini, tomo II, pag. 220.

Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo II, pag. 312.

Martinus Hanckins de Romanarum rerum Scriptoribus, tomo I et II.

Christianus Henrici in vitis eruditissimorum in re literaria virorum editis Francofurti 1713, in 8.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 532, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 641, col. II. Tiguri 1583. [P. 662]

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIV, pag. 485.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1229. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 125. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 141. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39, pag. 207. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 147. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 218, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 537. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 511 fino 543. Bologna 1686.

**************************************************************

Paoletus Augustinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii Ilcini, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, tantum valebat disertae linguae beneficio, ac varia scientiarum suppellctili, ut vix non omnes sui temporis Concionatores antecelleret. Typis commisit in idiomate Italico:

Discorsi predicabili di tutte le Domeniche e feste correnti. Verona 1656 qui a R. P. Gratiano a S. Elia ex Italico in Latinum fuere translati, et Coloniae 1643 impressi. Item 1677 per Hermanum Demen sub signo Monocerotis, in 4.

Quaresimale in Venetia 1651. Item in lingua Latina sub titulo: Quadragesimale sive discursus praedicabiles in omnes totius Quadragesimae Dominicas et ferias. Typis Hermanni Demen. Coloniae 1662 et 1677.

Santuario. Venetiis 1659 etiam latine sub titulo: Sanctuarium (id est) Sermones panegyrici Sanctorum omnium. Coloniae 1677, typis Hermanni Demen. Haec et sequentes duae editiones existunt in nostra Bibliotheca Monacensi.

Discursus praedicabiles sive Viridarium sacrarum Concionumn in Dominicas et festa a Dominica Adventus usque ad Dominicam Quinquagesimae. Coloniae 1677, in 4.

Discursus praedicabiles sive Viridarium sacrarum Concionum a Dominica in Albis usque ad Dominicam Adventus. Coloniae 1677, in 4.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 84, num. 21. Bologna 1678.

**************************************************************

Parayte Bertrandus, natione Gallus, Patria Tolosanus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Savarduni, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister. Vir in Divinis scripturis et Sacra Theologia jugi studio exercitatus anno 1420 munere Regentis studii Parisiensis, dein Provincialis Provinciae Tolosanae per undecim annos magna auctoritate et virtutum exemplis fungebatur. Per prelum divulgavit:

Libros quatuordecim in Epistolas Canonicas duplicem expositionem continentes.

Comment. in Apocalypsim B. Joannis Apostoli, quae olim asservabantur in Bibliotheca Ordinis nostri Parisiis, ut constat ex Indice librorum, qui ibi exstabant. [P. 663]

Nicolaus Bertrandus in gestis Tolosanorum. Verum Bertrandus in hoc fallitur, quod scribat, nostrum Parayte, qui in Registris Generalium semper appellatur Bertrandus Paratoris, incoepisse milleloquium veritatis D. Augustini; Bartholomaeus enim Urbinas teste Thoma de Herrera hoc opus consummavit, qui Bertrando longe antiquior fuit.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 100, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 119, col. II. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 669.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 244, col. II. Patavii 1574.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1250. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 65. Romae 1581.

Jacobus Philippus Bergomesis in supplemento Chronicorum.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 53. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 21, pag. 162. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 112, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 128. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 494, num. 16. Bologna 1680.

**************************************************************

Parmensis Mauritius tertius, natione Italus, Alumnus Con­gregationis Januensis, Filius Cenobii Parmensis, vixit Saeculo 16. Ideo tertius appellatus, quia in Conventu Parmensi tres florebant Magistri Mauritii, viri doctissimi, ad quorum distinctionem unus dicebatur Primus, alter secundus, et de quo hic agi­mus tertius. Hic Mauritius ter nominatus Magister, Juniorum, Studiosorum, ac divinarum litterarum, ex speciali privilegio Gregorii XIV Sacrae paginae Doctor, et Magister est appellatus. Laudat eum in humanioribus litteris Genua, Ticinum, Bononia, Roma, quibus in locis summa cum utilitate suos erudivit. Co­ram Sanctissimis Pontificibus Sixto V, Gregorio XIV et Innocen­tio IX praeclaras habuit Conciones, ac coram Clemente VIII insignis functus est Oratoris munere. Tandem unanimi suorum Patrum consensu Vicarius Generalis in Germaniam et Poloniam venit, claustralemque induxit disciplinam, accepta ab invictissimo Imperatore Rudolpho, et Serenissimo Duce Bavariae Guilielmo, facultate visitationes suas incepit, ac feliciter persolvit. In Bohemia multa ab haereticis diruta et capta Monasteria recu­peravit, sanam doctrinam secundum morem Romanum reduxit, multaque alia, et pietatis, et doctrinae, et morum, et maturi ingenii, et seduli, ac continui laboris opera exercuit, in quorum praemium ab invictissimo Imperatore ante mortem accepit, ut ejus [P. 664] insignia decoraret donata Aquila. Anno 1592 Provinciam meam Bavaricam moderabatur; durante hoc officio Viebachii die 18 Februarii anno 1594 e vita exiit, et terrae Ecclesiae nostrae Viebacensis traditus est magno cum gemitu et nostrorum et Italorum. Lapis ejus sepulchralis haec habet: Hic tumulata quiescunt ossa Reverendi P. Mauritii tertii Parmensis S. Theologiae Doctoris, Ordinis Heremit. S. Augustini Provincialis, ac Vicarii Generalis per Germaniam ac Poloniam, aetatis suae quadragesimo tertio. Obiit die 18 Februarii anno Domini 1594. In hujus exsequiis solemnis habita fuit in templo Conventus Viepacensis ab adm. Reverendo P. Mag. Sanctes Ariminensi nono Calendas Martii anno 1594 (hoc enim die persoluta sunt illi justa funebria) oratio, quae typo fuit mandata Monachii, et dedicata Reverendissimo P. S. Theologiae Doctori celeberrimo Augustino Fivizano, Ordinis nostri S. Spiritus Commendatori, et Sacristae Summi Pontificis. Teste Aloysio Torelli erat Mathematicus fundatissimus, ita ut ab omnibus Litteratis, et a magnis Principibus supra modum aestimatus fuerit. Collegerat:

Breve Chronicon Ordinis ut Epitomen, quod Reverendissimo P. Mag. Augustino Fivizano nuncupavit, Venetiis editum 1582, in fol.

Major pars operum Jacobi Capoccii Viterbiensis, Ordinis nostri Archi-Episcopi Beneventani, deinde Neapolitani a Mauritio collecta fuit.

Quodlibeta Jacobi Viterbiensis Parisiis disputata temporis antiquitate jam fere labefactata summo studio emendavit, purgavit, annotationibusque necessariis exornavit.

Summam de potestate Ecclesiastica nostri Augustini Triumphi Anconitani Indice illustravit.

Quodlibetum primum Gerardi Senensis Parisiis disputatatum edidit Viterbii 1567, in fol.

Bonaventura Angeli Ferrariensis in historia Parmae, pag. 461.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 298. Pragae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 44, pag. 219. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 98, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 480. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 596, num. 20.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 136 et 186. Romae 1704.

**************************************************************

Parodius Desiderius, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis ad S. Augustinum, Saeculo 16 adhuc vivebat. [P. 665] S. Theologiae Magister. In hoc viro praeter profundam scientiam Theologicam et admirabilem juris Pontificii cognitionem singularis in disputando acrimonia fuit. Per prelum divulgavit:

Tractatum de paghis (hoc est) de solutionibus, quae fiunt in monte S. Gregorii Genuensis. Incipit: Non possum non dolere vehementer, mi Dilecte etc.

Tractatum, in quo docetur quomodo homo cum Deo vivere possit. Incipit: Omnis homo, qui illam ineffabilem vitam etc.

Hi duo tractatus una cum tractatu de cambiis Joannis Baptistae Signorii Genuensis in Gratiam suorum civium conscripto, Genuae in Monasterio nostro ad S. Augustinum asservantur.

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Ligustico, pag. 151. Perusiae 1680.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro IV, pag. 66.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1266. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 104. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 60. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 35, pag. 189. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 201, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 162. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, pag. 86, num. 8.

**************************************************************

Paschalis Perinus, vide infra Perinus Paschalis.

Paschalis a S. Francisco, vide Lit. C. de Comitibus Paschalis.

**************************************************************

Pasqual Augustinus Antonius, natione Hispanus, Patria Guadasvensis, Alumnus Provinciae Aragoniae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, ob celebrem scientiarum praestantiam in Universitate Valentina cathedram Theologicam, et artium laudabilissime rexit, nec non in Setabitana; moderatus etiam est annis quatuor Conventum aquarum vivarum Setabitanum per annos 24 et Valentinum etiam quatuor annis, in regno Coronae Aragonia Provincialis electus fuit, exstitit Examinator Synodalis, oraculum consultationis Majorum Hispaniarum Principum. Nostri vero Ordinis grande decus et illustre ornamentum fuit. Ejus opera succincte enarrantur in ipsius oratione funebri, quam Setabi D. Franciscus Laus Presbyter et Doctor habuit, ac Valentiae impressa fuit per Franciscum Mestre 1692, in 4, nam anno 1691 die I Julii, aetatis 84, eum mors Setabi oppressit.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 357. Romae 1704.

**************************************************************

[P. 666] Passaretti Fulgentius, natione Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Congregationis Carbonariae, Filius Coenobii ad S. Joannem de Catbonaria Neapoli, vixit Saeculo 17. In scientia historica praecipue Congregationis Carbonariae laudem haud vulgarem adeptus, Prior Conventus ad S. Joannem de Carbonaria ob Zelum Religiosae disciplinae, pacis studium, et prudentiam constitutus fuit; erat Notarius Apostolicus, et membrum Sacrae Inquisitionis. Quae exaravit, potiora sunt, quae hic subiiciuntur, nempe:

Tractatus contra lusores, divisus in duos libros.

Expositio super regulam nostram.

Expositio super admonitiones a S. Thoma Villanovano relictas.

Epistolae multae familiares.

Liber, cui titulus Chronhistoria Carbonaria tres complectens partes, in quarum prima discurrit de principio fundationis Conventus S. Joannis de Carbonaria; in secunda de fundatione omnium Conventuum dictae Congregationis Curbonariae; in tertia recenset viros sanctitate, et doctrina illustres qui in hac Congregatione floruere.

Liber cujus titulus: Bullarium Congregationis Carbonariae in hoc cantinentur multae Bullae et privilegia tam a Summis Pontificibus quam a Regibus et aliis Magnatibus huic Congregationi concessa.

Tractatus pro examine Confessariorum, per modum dialogi inter Episcopum interrogantem et Sacerdotem respondentem.

Liber intitulatus: Miscellanea Passaretti. In hoc libro multa annotantur curiosa et memoria digna.

Incoepit etiam Bibliothecam Eremitarum, sed non absolvit.

Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana, carte 360, col. I.

Antonius Teissier in Catalogo Authorum et Bibliothecarum.

**************************************************************

Passi Joannes Augustinus, natione Italus, Patria Bergomas, Alumnus Congregationis Lombardiae de Observantia, Filius Coenobii Bergomensis ad S. Augustinum, ad initium Saeculi 16 adhuc erat in vivis. Cremonae, Bergomi, et aliis in monasteriis propter sapientiam, doctrinam et fervorem pro cultu Divino, conservandis privilegiis, atque immunitate Ecclesiastica non sine magna laude officium Prioris peregit. Trina vice suprema dignitate Vicarii Generalis suae Congregationis resplenduit. Tandem Bergomi anno 1513 Prioratui et rebus humanis valedixit, postquam elaboraverat:

Quaestiones selectas de Deo uno et trino, juxsta principia Gregorii Ariminensis quas dicavit Reverendissimo P. Mag. Generali Fulgentio Fulginati. [P. 667]

Comment. per quaestiones et dubia in quatuor libros sententiarum.

Ecclesiasticas traditiones variis quaestionibus illustratas.

Libros II de cultu et veneratione Ecclesiarum.

Logicam parvam pro tyronum instructione.

Donatus Calvi nella scena letterata de gli Scrittori Bergamaschi, parte I, carte 213, in Bergamo 1664.

**************************************************************

Pastoris Bertrandus, natione Gallus, Patria Tolosanus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor. Vir multis animi dotibus exornatus, in studium Theologicum tanta animi contentione incubuit, ut primus haberetur, erat acerrimus Ecclesiasticae dignitatis propugnator. Posteris dedit:

Libros II in Priora Aristotelis.

Libros IV in ejus Topica.

Libros III de triplici bono Ecclesiae.

Librum de Ecclesiastica potestate.

Librum de Ecclesiastica veritate.

Librum de Ecclesiastica paupertate.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 100, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 119, col. II. Tiguri 1583.

Nicolaus Bertrandus in gestis Tolosanorum, ubi eum Doctorem luculentissimum et Ecclesiasticae dignitatis defensorem acerrimum appellat.

Antonius Possevinus ad annum 1390.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1293. Lipsiae 1751.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 53. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 112, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 128. Bruxellis 1654.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 669.

**************************************************************

de Pastrana Didacus, natione Hispanus, Alumnus Provin­ciae Castellae, Filius Coenobii Toletani, Saeculo 17 adhuc in vita commorabatur. Erat ingenuis ornatus moribus, et omnes bonas artes ac scientias perfecte calluit, ac in idiomate Hispanico typis commisit librum, cujus titulus:

El Camino de la Ciudad de Dios. Toleti 1603, per Thomam de Guzman, in 4.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 236, col. II. [P. 668]

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 164. Bruxellis 1654.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1294. Lipsiae 1751.

**************************************************************

Patavinus Albertus, natione Italus, Patria Patavinus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, Saeculo 14 adhuc vita fruebatur, quia Scriptores nostri Josephus Pamphilus, Cornelius Curtius, Thomas de Herrera, et Aloysius Torelli asserunt, quod eum mors praematura anno 1323 oppresserit; alii autem arbitrantur, quod anno 1328 cursum vitae suae terminaverit. Quidquid sit, hoc certum est, quod Antotonius Sabellicus immerito Albertum nostrum Ordini S. Francisci attribuat, prout fat superque patebit ex sequentibus. Inprimis enim innegabile est, quod patria hujus magni viri fuerit nobilissima et doctissima civitas Patavina; ejus autem familiam et parentes nullus ex tot authoribus, qui de Alberto tractant, recenset. Interim ex educatione ejus apparet, eos fuisse cives timoratos, et laudabilis vitae: nam filium suum in sancto timore Dei educarunt, eique de bonis Magistris providerunt, a quibus in litteris humanioribus optime instrueretur; sub his Magistris in praefatis literis egregie profecit, praesertim in arte Rhetorica, in qua eo tempore parem vix habuit. Quam primum annum 16 circiter attigit, ei fallax mundus cum suis pompis villescere incepit, inspirante igitur Deo, statum Religiosum amplecti se resolvit, et ex tam multis Religionem nostram elegit, habitumque Augustinianum induit die 25 Aprilis anno 1285. Finito probationis anno a Superioribus suis Parisios missus est, ubi sub fundatore Aegidio Columnio (ut multi ex nostris Scriptoribus referunt; verum an haec relatio subsistat? vide adnotationes in fine additas num. 45) tantos in Theologicis disciplinis fecit progressus, ut Lauream doctoralem obtinuerit, insuper brevi tempore tam excellens evasit Orator, ut paucos sibi aequales numeraverit: propterea Bonifacius VIII tam celebrem Oratorem videre atque audire cupiens, Albertum in Italiam accersivit, et coram se, Sacroque Cardinalium Collegio concionari jussit. P­ostea Parisios reversus, Magistrum sententiarum summa discipulorum frequentia explanavit. Dein in Italiam regressus, vitam suam aut libros scribendo, aut concionando transegit. In praecipuis enim Italiae civitatibus Verbum Dei cum tanto applausu disseminavit, ut novus Paulus, et aureum eloquentiae flumen appellaretur; quare ob singularem doctrinam ac sanctimoniam in Patavino Palatino marmoreum simulacrum aureis decoratum literis habere meruit. [P. 669] Exstat adhuc in Patavino Praetorio super flores ad Septentrionalem plagam, et super statuam hoc habet elogium: Alberto Eremitarum Patri singularissimo / Vitae continentissimae, Patria Patavino, / Studiorum Alumno et Reipublicae / Christianae summo splendori. / Sub statua autem haec leguntur aureis quoque literis incisa: Albertus liberalium artium, ac urbis nostrae splendor, in Ordine Eremitarum regulam professus, continentissimae vitae fuit. Is claruit ingenio sub celeberrimo Aegidio Romano ejus­dem Ordinis sacris literis apprime imbutus, sumpta Parisiis infula Magistrali tam clarus evasit, ut Paulum Apostolum, Moysen, Evangelia, ac librum sententiarum expositione splendidissima reseraverit, idemque ante omnes suae aetatis viros facundissimus Praedicator immortali memoriae hic optimo jure datur. Catalogus elucubrationum ejus partim editarum, partim manuscriptarum hic est:

Expositio in Genesim, in Leviticum, in Deuteronomium, in Exodum et Nume­ros. M. S. exstat in nostra Bibliotheca Patavii, in fol. membr.

Libri XIV in omnes D. Pauli Epistolas.

Libri IV in quatuor Evangelia. Venetiis 1476, in fol. Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte I, tomi V, pag. 20. M. S. servatur Patavii.

Sermones Dominicales. M. S. S. exstant in Bibliotheca Equitum Hierosolym. Ar­gentinae, et in claustro Neoburgensi.

Postilla Alberti Patavini. Incipit: Domine Deus, ecce nescio loqui. M. S. exstat in nostra Bibliotheca Monacensi, in fol.

Sermones de tempore impressi fuere Parisiis 1544 et Venetiis 1550.

Expositio in Evangelia Dominicalia totius anni et aliquarum solemnitatum. Parisiis 1550, in 8.

Sermones de Sanctis. Venetiis 1584.

Sermones quadragesimales. Venetiis 1584, typis Jacobi Pontii, in 8. Ita Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte I, tomi V, pag. 20.

Expositio Evangeliorum quadragesimalium Mag. Alberti de Padua M. S. in fol. membr. habetur in nostra Bibliotheca Patavii.

Alterum volumen exspositionum in Evangelia M. S. in fol. miniatum, ubi ipse depictus sermocinans. [P. 670]

Sermones ad Clerum.

Sermones in festa Nativitatis et Purificationis B. Virginis. Madriti 1648, in fol.

Lectiones in Sacram Scripturam, habitae in Gymnasio Patavino. M. S. S. exstant Patavii in nostra.

Liber de veritate Christianae Religionis. Praeludium: cur Sacra Scriptura in scholis recepta sit? M. S. in primum citata Bibliotheca.

Libri IV in Magistrum Sententiarum.

Libri de praedestinatione et reprobatione.

Comment. de Paradiso terrestri.

Volumina V impressi fuere Parisiis 1544.

Joannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 219. Coloniae 1546.

Conradus Gesnerus in sua Bibliotheca et catalogo Universali Scriptorum, fol. 18. Tiguri 1545.

In eadem Bibliotheca per Iosiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 18, col. I.  Tiguri 1574.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis, fol. 132. Dilingae 1565.

Guilielmus Cave in historia literaria Scriptorum Ecclesisticorum in Saeculo Wiclesiano, tomo II, pag. 20, col. II.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Jacobus Philippus Thomasinus in Bibliothecis Patavinis M. S. S., pag. 72, col. II et pag. 76, col. I.

Nicolaus Comnenus in historia Gymnasii Patavini.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 154, col. I. Paris 1718.

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum sanctae Scripturae.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I, pag. 124.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 47, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 209.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 45. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 115 et 116. Romae 1713.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 10. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 12, pag. 148. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 117. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 53, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 23. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 394 a num. 3 fino 12. Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 39. Romae 1704.

**************************************************************

Patavinus Albertus Novellus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 15. Natus Hebraeus, et inter Hebraeos educatus, [P. 671] postea per infinitam Dei misericordiam non tantum ad fidem Christianam et ovile catholicum, sed etiam ad Sacram nostram Religio­nem vocatus, et ad distinctionem Alberti Patavini, de quo pri­mum egimus, Novellus cognominatus fuit. In nostro Sacro Ordine tam egregios in Sacris literis fecit progressus, ut non solum S. Theologiae Magister creatus, sed etiam perfidae sectae He­braeorum severissimus reprehensor factus sit. Testis hujus rei est:

Tractatus, quem scripsit de Adventu Messiae. Hoc M. S. asservatur in nostra Bibliotheca Patavii.

In    Bibliotheca Conradi Gesneri a Joanne Jacobo Frisio ex Bibliotheca Cesarea Viennensi amplificata, pag. 20, col. II. Tiguri 1583.

In Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis a Joanne Dominico Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 48, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 206.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 12. Antuerpiae 1613.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, pag. 432, num. 10.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 94. Romae 1581.

**************************************************************

Patavinus Bartholomaeus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 15. Vir in divinarum Scripturarum studium propensissimus, anno 1480 Provinciae Marchiae Tarvisinae magna cum laude praefuit; mul­tos scripsit libros, de quibus isti feruntur:

Liber in quatuor Evangelia.

Liber in omnes D. Pauli Epistolas.

Quaedam in defensionem Ordinis Eremitarum contra Eusebium Corradi Mediolanensem Canonicum Regularem 1575.

Postilla super Evangelia Quadragesimae. M. S. exstat in nostra Bibliotheca Patavina, teste Jacobo Philippo Thomasino.

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum Sanctae Scripturae.

Ioannes Gottfridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo I, pag. 27.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 481.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 180, col. II. Patavii 1574.

Angelus Rocca tomo II, pag. 114 et 115. Romae 1713.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 113, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 116. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 302, num. 21.

**************************************************************

Patavinus B. Bonaventura, vide Lit. B. Baduarius B. Bo­naventura.

**************************************************************

[P. 672] Patavinus Cristophorus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, fit anno 1530 Regens studii Bononiensis, et 1540 Patavini. Anno 1542 moderabatur Provinciam Marchiae Tarvisinae; postea anno 1544 Procurator Generalis totius Ordinis declaratur, in quo officio in Capitulo Generali anno 1547 confirmatus fuit. Anno 1551 Comitia habita sunt Bononiae sexto decimo Kal. Junii, ubi cum Hieronymus Seripandus Prior Generalis interesse noluisset, literisque ac internuntiis se officio abdicasset penitus, electus est tandem Prior Generalis Cristophorus Patavinus. Anno 1564 Synodus Ordinis peracta est Mediolani die 20 Maij, in qua Cristophorus Prior Generalis ad quadriennium confirmatus est. Anno 1568 habita sunt Comitia generalia Patavii, die 5 Junii, in his denuo Prior Generalis confirmatur propter raram suam eloquentiam, profundissimam doctrinam et pietatem. Tandem Romae die 4 Februarii anno 1569 vitam cum morte commutavit. Ab eo habemus:

Expositionem in Epist. ad Galatas. M. S. Anno 1540 exstitit in nostra Bibliotheca Patavii, in 4.

Item in Epistolas ad Corinthios. M. S. exstat Patavii in nostra Bibliotheca.

Tractatum de Sanctissimo Eucharistiae Sacramento.

Tractatum de Sacrificio Missae.

Tractatum de poenitentia.

Tractatum de extrema unctione.

Tractatum de voto solemni.

Tractatum de Episcoporum residentia.

Orationes et Sermones plures.

Jacobus Philippus Thomasinus in Bibliotheca Patavina. M. S. S., pag. 76, col. II.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 56. Antuerpiae 1613.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 118, 123 et 128. Romae 1581.

Cornelius Curtius in elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 141. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 147, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 144. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 330, num. 4; carte 456, num. 4; carte 513, num. 44; carte 525, num. 17. Bologna 1686.

**************************************************************

Patavinus Gregorius, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. [P. 673] In hujus doctissimi viri laudes Josephus Pamphilus his divagatur verbis: Gregorius Patavinus ita cum Sacrae Scripturae studiis scientiarum omnium suppellectilem et eloquentiae ornamenta conjunxit, ut Romae, ubi multijuges coram sanctissimo Senatu habuit orationes, ingentem sibi sapientiae et eloquentiae gloriam adeptus sit; is licet excellentis ingenii vir, multarumque scientiarum copia praeditus, ut per omnium nostrae familiae dignitatum gradus ad Ordinis usque in Romana cu­ria summum pene in Religione Magistratum ascenderit, quibus­dam tamen sui ingenii miseris conditionibus cum in eo munere vix quadriennio permansisset, ex autoritate P. Generalis Christo­phori Patavini in Comitiis Arimini congregatis Magistratus ei abrogatus est. Clarus fuit in Concilio Tridentino sub Pontifice Maximo Paulo III Romae in Academia, quam Sapientiam vocant, Divinas literas edocuit. Aemulorum invidia (ut creditur) apud Sacram Inquisitionis tribunal anno 1553 accusatus fuit; verum a Purpuratis Judicibus ad Sacram hanc Congregationem deputatis innocens inventus, ab omni accusatione absolutus fuit. Romae anno 1555 die 27 Augusti ad alteram vitam abiit, in memoriam sui relinquens: Orationes tum Romae coram sanctissimo Senatu, tum alibi habitas.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 117. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 81. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 311, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 249. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 291, num. 13; carte 330, num. 5; carte 391, num. 36.

**************************************************************

Patavinus Leoninus, vide Lit. L. Leoninus Patavinus.

**************************************************************

Patavinus Matthaeus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 14. Theologus Parisiensis propter insignem doctrinam et raram eloquentiam Avenione a Clemente VI Pontifice Maximo magnopere aestimabatur, eique valde charus erat, quapropter eum Avenione cum purpurata aula saepius e cathedra dicentem audi­vit. Reliquit sui ingenii monumenta:

Multos variosque Sermones, qui olim in nostra Bibliotheca Veronae asserva­bantur.

Bernardinus Scardeonius de antiquitate urbis Patavinae et claris civibus Patavinis, libro II, classe 7. [P. 674]

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XII, pag. 155.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo V, pag. 52, col. I. Patavii 1574.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 56. Romae 1581.

Angelus Portenarius in felicitate Paduae, libro IX, cap. 27, pag. 453.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 136. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 87, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 478. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 593, num. 44 et 45.

**************************************************************

de Paternis Petrus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Provinciae, Filius Coenobii Paterniensis, vixit Saeculo 14. Vir doctrinae singularis et exquisitae eruditionis in lucem exire fecit:

Librum contra Judaeos.

Librum de necessitate et sufficentia vitae humanae. M. S. exstat in Bibliotheca regia Parisiis.

Ludovicus Elias du Pin dans la Bibliotheque des Auteurs Ecclesiastiques, Siecle 14.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome IV, pag. 748, col. I. Paris 1718.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XV, pag. 596.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo V, pag. 201, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1297.

**************************************************************

Patrisonius Guilielmus, natione Scotus, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, vir eximiae integritatis, scientiae et prudentiae olim per Scotiam Vicarius Generalis idiomate Anglico typis dedit: Theologiam Protestantium. Mechliniae 1620.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 177. Lovanii 1727.

**************************************************************

de S. Patritio Josephus, natione Lusitanus, Patria Algarbiensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae Ulyssippone, Saeculo 17, die 16 Januarii anno 1679 in supradicto Conventu per tria vota noster est factus. Vir non minus omni virtute, quam scientia praestans, Tavilae Prior eligitur, erat Theologiae Lector jubilaeus et Examinator Synodalis Archi-Episcopi Bracarensis. Tavilae anno 1712 obdormivit in Domino. Typis consignavit in idiomate Lusitano: [P. 675] Sermaon do Principe dos Apostolos S. Pedro na Dominga setima depois do Pen­tecostes na Igreia Parochial de S. Tiago do Tavira. Lisboa 1705, in 4, por Antonio Pedrozo Galraon.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 886, col. I, Lisboa 1747.

**************************************************************

Patritius Culin, vide Lit. C. Culin Patritius.

Patritius Lusitanus, vide Lit. L. Lusitanus Patritius.

Patritius Raw, vide Lit. R. Raw Patritius.

Patritius Scharinger, vide Lit. S. Scharinger Patritius.

Patritius Wadingus, vide Lit. W. Wadingus Patritius.

**************************************************************

Pauli Matthias, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Hasselensis, vixit Saeculo 17. Fuit Brugis, Lovanii, Teneramundae et Trajecti Prior, vir, qui non tantum singulari doctrina, sed etiam exemplari pietate, atque humilitate summopere enituit, morti proximus, quam Trajecti ad Mosam oppetiit, non aliud Epitaphium sibi fieri voluit, quam ipse scripsit, nempe: Fr. Matthias Pauli, Religiosus et Sacerdos Ordinis Erem. Divi Augustini, vixi ab anno 1580, vivere desii anno 1651 mense Januario die 14, Professionis meae 56. Abii lectores, quo vos properatis. Miseremini quaeso animae meae. Juvate me pre­cibus et Sacrificiis vestris, ut eripiar ab igne devorante, liberer ab exilio, et requies mihi detur aeterna. Felicis sui ingenii ac omnis literaturae monumenta notitiae posteriorum transmisit:

Tractatus varios controversiarum in lingua Flandrica.

Septem horas parvas nominis Jesu et S. Annae cum meditationibus vitae et mortis Christi 1614.

Fasciculum devotionis ac soliloquiorum animae ad Sponsum. Gandavi 1615.

Arborem vitae fructus duodecim proferentem, seu Meditationes de venerabili Sacramento Eucharistiae. Antuerpiae 1612 et 1621.

Cingulum militare de institutione Confrat. Ord. mendic. Gandavi 1619.

Vitam S. Nicolai de Tolentino.

Processionale sive itinera Salvatoris.

Officium S. Josephi cum psalterio D. Augustini latine et flandrice. Gandavi 1621 et Leodii 1646.

Parvas horas septem dolorum B. V. Mariae. [P. 676]

Historiam Venerabilis Sacramenti miraculosi Herkenrodiani, Bruxellensis, Lovaniensis et Gandensis. Antuerpiae 1620.

Speculum perfectionis. Brugis 1624.

Expostulationem Christi super ingratitudine Judaeorum ad Christianos hujus temporis accomodata, tomi II. Lovanii 1623, apud Hastenium.

Threnos seu lamentationes Christi. Lovanii 1624, tomi II.

Epithalamium Jesu et Mariae. Lovanii 1630, in 8.

Indicem solarem. Lovanii 1631.

Portam coeli seu Mariam duodecim ornatam stellis. Antuerpiae 1634.

Tractatum de praesentia Dei. Gandavi 1633.

Vitam S. Rochi. Leodii 1636, in 12.

Libellum supplicem animarum fidelium in purgatorio. Leodii 1637.

Tractatum de duobus malis maximis et remediis. Leodii 1636, in 12.

Dialogum de ritu sepeliendi, de purgatorio et Sacrificio. Leodii 1637.

Tractatum de septem doloribus. Leodii 1639.

Assertionem purgatorii, Gallice. Leodii 1640, in 12.

Jubilum devotionis in suo Jubilaeo Professionis. Leodii 1645.

Scalam coeli in duas partes divisam. Leodii 1650.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 878, col. II.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1312.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 479. Bruxellis 1654.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 97. Lovanii 1727.

**************************************************************

Paulinus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Mediolanensis, vixit Saeculo 15. Fuit Prior Savonensis et Conventus S. Mariae de Populo Romae, bis Vicarius Generalis. Vir, qui sanctitatis suae radios circumquaque diffudit, tempus enim omne in exercendis virtutibus posuit, scilicet in jejunio, oratione et zelo Divini honoris. Anno 1481 Romae in Coenobio S. Mariae de Populo ad Superos evolavit, ab omnibus passim Beatus appellatus. Prelo subjecit: Observationes in universam Sacram Scripturam.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi II, col. 1048.

Donatus Calvi nelle memorie Istoriche della Congregatione osservante di Lombardia dell’Ordine Eremitano di S. Agostino, parte I, pag. 215. [P. 677]

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 248, num. 13; carte 302, num. 22; carte 316, num. 7 fino 12.

**************************************************************

Paulinus Bergomensis, vide Lit. B. Bergomensis Paulinus.

Paulinus Berti, vide Lit. B. Berti Paulinus.

Paulus Aemilius Barbarossa, vide Lit. B. Barbarossa Pau­lus Aemilius.

Paulus Anca, vide Lit. A. Anca Paulus.

Paulus Belloni, vide Lit. B. Belloni Paulus.

Paulus a Bergamo, vide Lit. B. a Bergamo Paulus.

Paulus a S. Catharina, vide Lit. C. a S. Catharina Paulus.

Paulus Ciera, vide Lit. C. Ciera Paulus.

Paulus Cnopius, vide Lit. C. Cnopius Paulus.

Paulus Fraxinellus, vide Lit. F. Fraxinellus Paulus.

Paulus a Genazzano, vide Lit. G. a Genazzano Paulus.

Paulus a S. Genesio, vide Lit. G. a S. Genesio Paulus.

Paulus a S. Joanne Evangelista, vide Lit. I. a S. Joanne Evangelista Paulus.

Paulus Lulmius, vide Lit. L. Lulmius Paulus.

Paulus de Martabuffis, vide Lit. M. de Martabuffis Paulus.

Paulus Masius, vide Lit. M. Masius Paulus.

Paulus Nolanus, vide Lit. N. Nolanus Paulus.

Paulus Panormita, vide Lit. P. Panormita Paulus.

Paulus Paumer, vide infra Paumer Paulus.

Paulus Romanus, vide Lit. R. a Roma vel Romanus Paulus.

Paulus Venetus, vide Lit. V. Venetus Cretensis Paulus.

Paulus Venetus, vide Lit. V. Venetus Neotericus Paulus.

Paulus e Verona, vide Lit. V. e Verona Paulus.

Paulus Wuntschnigg, vide Lit. W. Wuntschnigg Paulus.

Paulus Zabarella, vide Lit. Z. Zabarella Paulus.

**************************************************************

[P. 678] Paumer Paulus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, Filius Coenobii Fürstenfeldii, vixit Saeculo 18. Bruggae, Fürstenfeldii, Budae et Leucae decem annis Concionatoris munere functus est, ac per annum Parochus Pilgerstorfensis exstitit, die 14 Aprilis anno 1736 vitam alteram adiit. Typis publicatus ab eo habetur in lingua Germanica:

Sermo Panegiricus in laudem S. Catharinae V. et M. per Joannem de Ghelen 1736, in 4.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriacae.

**************************************************************

Pauwens Franciscus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Bruxellensis, ad initium Saeculi 18, nempe die 5 Maij anno 1725 excessit e vivis. Erat S. Theologiae Doctor, et multis annis Lovanii cathedram Theologicam rexit. Demandata etiam ei fuere officia Regentis studiorum et Prioris Bruxellensis. Posteritati reliquit praeter varias theses:

Orationem funebrem latinam in exequiis Illustrissimi Domini Cancellarii Consilii Brabantiae Simonis de Fierland habitam. Bruxellis 1680.

Orationem funebrem, quam dixit in exequiis Reverendissimi D. D. Pauli de Bruyn, Abbatis Parcensis prope Lovanium 1719.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 169. Lovanii 1727.

**************************************************************

Pelagius de Ribera, vide Lit. R. de Ribera Pelagius.

**************************************************************

Pencket Thomas, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Conventus Waringtonensis, vixit Saeculo 15. Vir fama per totam Angliam et Italiam inclytus, in cujus laudes di­vagari supervacaneum duco, eapropter solum referam, quae de eo Dominicus Antonius Gandolfus in sua dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis habet, et ita sonant: Tho­mas Pencket, Anglus, S. Theologiae Doctor excellentissimus suo tempore Ordinem nostrum et patriam egregie illustravit; tan­to etenim in Philosophicis et Theologicis studiis effulsit splendore, ut omnium eruditorum oculos in se converteret, accla­matusque fuerit in disceptationibus alter subtilissimus Doctor, et in declamationibus ornatissimus. Hae rarae dotes ipsius anno 1469 et anno 1470 illum ad totius Anglicanae Provinciae nostrae regimen extulerunt. [P. 679] Deinde anno 1473 ad cathedram Theologicam in praecellenti Universitate Oxoniensi et anno 1474 in Patavinam Academiam vocatus ibidem quoque subsellium scholasticum obtinuit, eoque tempore subtilissimi Joannis Duns Scoti Quodlibeta impressioni tradidit. In patriam postea reversus, primam cathedram anno 1477 reassumpsit, inibique suae Provinciae gubernio denuo admotus. Denique anno 1487, die 20 Maij, Londini decessit, ac in Ecclesia nostra tumulatus est. Vir revera fuit Thomas Pencketus, celeberrimae famae, ac uti testatur Sabellicus Aeneade 10, libro 8, Pontificij, Caesariique juris illa tempestate Princeps, et meus Bergomas Forestus in supplemento Chronicorum addidit: ob doctrinae magnitudinem ex Anglia in Italiam vocatus, Patavii publico salario diu sacram Theologiam docuit, et ut alter Esdras Hebraeus incredibili me­moria praeditus, Scoti opera tam exacte retinebat, ut exempla­ribus destructis, revocare omnia sciret. Inde frequenti audito­rio Patavii rogatus, emendatissima et quasi denuo edita, typo­graphis excudenda tradidit. Verum hujus excelsae famae luci­dus splendor anno 1483 aliqualiter obtenebratus exstitit, pro­prium enim nomen, et Ordinem maculavit, quia saecularibus re­bus se immiscere voluit, et Richardo III regni usurpatori Consi­liis, et concionibus plus justo favere. Fusius successum aperit ex Baleo, Harpsfeldio et Pitsaeo Anglis Scriptoribus meus diligentissimus Herrera, tomo II Alphabeti pag. 658. Doctrinae autem Pencketh memoria nunquam inperitura est tam in nostro, quam in Seraphico Ordine. Justissime ergo exposuit Illustrissi­mus Episcopus Nicaraguae Ildefonsus Brisenno Minorita Chilen­sis in librum I sententiarum Scoti, § 18, num. 14, pag. 78. Illud silentio non praetereundum, in quo Franciscanus Ordo clarissimae Augustinianorum familiae se agnovit obstrictum, quod primus, qui haec Oxoniensia Scoti scripta prelo commisit (per Albertum de Standael, anno 1474 paulo post impressoriam artem inventam) fuit Thomas Pencket, Anglus Augustinianus, sicut et anno 1617 idem opus Scoticum recusum fuit a Paulino Berti Lucense etiam Augustiniano, qui praefixit Oxoniensibus Commentariis ornatissimum elogium de vita et doctrina Scoti. Hucusque Gandolfus. De caetero noster Pencket posteris me­morabilem se effecit per sequentia opera, quae sunt: [P. 680]

Joannis Scoti opera in quatuor libros sententiarum elucidavit et emendavit, et in publicum dedit. Venetiis 1474, per Albertum de Standael, in fol. Ibidem 1481 et Nurembergae impensis, et mandato Antonii Koburger 1481. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Viennae in Austria.

Joannis Duns Scoti distinctiones quadraginta octo super primum sententiarum, cum additionibus Thomae Pencket Anglici. Venetiis 1477, per Joannem de Colonia et Joannem Marten de Gherretzem, in fol. Exstat in Bibliotheca regia Parisiis.

Joannis Scoti. Quaestiones super secundo sententiarum emendatae per Thomam Pencket Anglicum ex Ordine Heremitarum, impressae per Mag. Albertum de Standael 1474, in fol.

Joannis Scoti in quartum sententiarum ex recognitione Thomae Pencket Angli. Venetiis per Joannem de Colonia et Joannem Marten de Gherretzem 1477, in fol.

Super Metaph. Quaestiones Antonii Andreae, Ord. Minorum R. P. eximiusque S. Theologiae Professor Thomas de Anglia, Ord. Heremit. in civitate Patavina instantia, expensisque Mag. Nicolai Petri, de Harlem de Hllandia, coadjutore Mag. Hermanno Levilapide de Colonia, quarum impressio a principio usque ad finem exstat peracta anno Dominicae Incarnationis 1477 die 12 Maij in clara civitate Vicentina, in fol.

Summa Dialectices.

Elucidationes naturalium.

Praeceptiones Philosophantium.

Annotationes in S. Augustinum.

De Arte sermocinandi.

Actus Magistrales.

Lectura in Magistrum sententiarum.

Libri XII in Metaphysicam Aristotelis.

Placita Theologica.

Disputationes Ordinariae.

Conciones ad utrumque statum.

Lectiones super Scotum.

Ioannes Baleus in cathalogo Scriptorum illustrium majoris Britanniae centuria VIII, pag. 621. Basileae 1559.

Nicolaus Harpsfeldius in historia Anglicana, cap. 17, pag. 638, Saeculo XV.

Ildephonsus Brizenus in apparatu historico vitae Joannis Scoti, §. 18, num. 14, pag. 78.

Joannes Lelaridus in elogiis illustrium aliquot et eruditorum virorum in Anglia, col. 580.

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 664, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 798, col. II. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIX, pag. 726.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1364. Lipsiae 1751.

Thomas Tannerus in Bibliotheca Britannico Hiberica, pag. 589. Londini 1748. [P. 681]

Ambrosius Coranus in Chronicis Ord. nostri.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 92. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 173. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 30, pag. 179. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 457, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 662. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 223, num. 7 et 8. Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 340. Romae 1704.

**************************************************************

Penne Joannes Baptista, natione Italus, Patria Nobilis Pe­rusinus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Pe­rusi­ni, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister. Praeclarus Theo­logus et Sacrarum literarum indagator accuratus, Professorem Sacrae Scripturae in Romana Universitate cum laude egit, pro­pterea Episcopus Vigiliarum creatus, anno 1664 vitam efflavit. Sine suo nomine in lingua Italica luci exposuit:

Vitam S. Thomae Villanovani. Romae 1658 per Angelum Bernabo, in 4.

Conciones Ejusdem Divi Thomae una cum vita, elogiis etc. apud eundem Ange­lum Bernarbo. Romae 1659, in fol. Apposito suo nomine.

Pompeius Sarnellus in memoriis Episcoporum Vigiliensium, editis Neapoli 1662 apud Rosellum.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 196. Romae 1704.

**************************************************************

Perachinus Augustinus Maria, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Taurinensis, vixit Saeculo 16. Erat Socius Vicarii Generalis Lombardiae, magna eloquentia fulgens per suas doctas Conciones magnam laudem acquisivit et per suam diligentiam e Bibliothecarum tenebris in lucem exire fecit :

Dominicale et Quadragesimale nostri Alberti Patavini.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 58, col. II. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 146, num. 11.

**************************************************************

de Peraga Bonaventura, vide Lit. B. Baduarius Bona­ventura.

de Peralta Ferdinandus Montanes, vide Lit. M. Monta­nes Ferdinandus.

**************************************************************

de Perea Martinus, natione Hispanus, Patria Pacensis, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. In Hispania officio Lectoris Artium Liberalium functus est [P. 682] et Rectorem Collegii Complutensis egit; postea anno 1566, zelo Christo animas lucrandi accensus, ad Indos abiit, ubi circa annum 1576, ab Universitate Mexicana Primarius Theologiae Professor eligitur, bis Conventui Mexicano ut Prior praefuit, deinde anno 1580 in Comi­tiis Provincialibus Atorpani celebratis unanimi consensu Provincialis proclamatur; absoluto suo triennio in Patriam suam re­diit, et Provinciam Bethicam a Castellana jam separatam pro mansione sibi elegit. Anno 1589 die 15 Aprilis in Capitulo Provinciali Hispali habito coram Reverendissimo Gregorio Petrochino, postea S. R. E. Cardinali, ei munus Prioris Provincialis dictae Provinciae offertur. Ut Provincialis Reverendissimum P. Mag. Generalem in Provinciam Aragoniae comitatur, in quo iti­nere in Conventu Castelli maligna febri correptus, die 18 Au­gusti praedici anni ad coelum avolavit. Hujus calamo prodivit:

Commentarius in Regulam S. P. Augustini.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo II, pag. 87, col. I.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 64, col. I. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 473, num. 12; carte 488, num. 31; carte 628, num. 20. Bologna 1686.

**************************************************************

de Perea Petrus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Burgensis, vixit Saeculo 17. S. Theo­logiae Doctor, erat Sacrae inquisitionis Hispaniarum Qualificator. Romae anno 1608 in Capitulo Generali Assistens Generalis ultramontanus eligitur, et annno 1617, die 4 Septembris, ad instantiam Philippi III Regis Episcopus Arequipensis in Indiis occidentalibus a Paulo V Pontifice Maximo creatur. Anno 1630 vel 31 inter vivos desiit esse. Publicatus ab eo habetur: Tractatus non vulgaris de Conceptione B. V. Mariae. Limae 1629.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo II, pag. 183, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1378. Lipsiae 1751.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 47, pag. 238. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 271, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 568. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Peregrinus de Aderno, vide Lit. A. de Aderno Peregrinus.

Peregrinus Nasellus, vide Lit. N. Nasellus Peregrinus.

**************************************************************

Pereira Franciscus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, ad initium Saeculi 17, nempe anno 1621, vitam piissime clausit. Erat S. Theologiae Magister et tantae eloquentiae, [P. 683] ut Paulus V Pontifex Maximus eum Concionatorem sibi elegerit. Anno 1602 fit Assistens Generalis pro ultramontanis Provinciis, et anno 1609 Provincialis Lusitaniae. A Pililippo Rege Lusitaniae post mortem Reverendissimi D. D. Joannis de Gama, Infula Episcopalis Ecclesiae Mirandensis in Lusitania ei confertur; postea ab eodem Rege ad finem anni 1620 ad Ec­clesiam Lamecensem translatus, ante confirmationem Pontifi­ciam obiit. Bono commisit publico:

Tractatum de rebus ab Augustinianis in Oriente gestis.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 350, col. II.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 243, col. I. Madriti 1644.

**************************************************************

Perez Jacobus, natione Hispanus, Patria Ajorensis in regno Valentino, Alumnus Provinciae Aragoniae, vixit Seculo 15. S. Theologiae Doctor Professoris publici munere functus est, et teste Zacharia Boverio, praeclaris voluminibus non solum Ecclesiam illustravit, sed suis etiam regularis observantiae ac vitae probitatis normam et exemplar praebuit. Anno 1455 die 31 Maij Avenione in Comitiis Provincialibus a Patribus Provincialis proclamatur. Anno 1468 die I Octobris ab Eminentissimo Cardinali Vice- Cancellario Roderico Borgia, Episcopo Por­tuensi ad Christopolitanam titularem cathedram promotus, pro suo Suffraganeo assumitur. Anno 1490 vel 91 e corporis vinculis evolavit. Prostant ab eo in publicum emissa sequentia opera:

Centum et quinquaginta psalmi, cum diligentissima etiam titulorum omnium expositione, et cum ad christianam fidem solertissima totius Prophetici sermonis applica­tione longe Reverendi in Christo P. D. Jacobi Perez, de Valentia, Christopolitani Epi­scopi dignissimi, et Ordinis Divi Augustini observantissimi, cum tabula ac indice dictorum magis illustrium. Praeterea non minus diligentes in cantica Officialia: seu (ut ipse scribit) ferialia simul, et Evangelica: Benedictus, Magnificat, Nunc dimittis; Gloria in Excelsis, quin etiam in Canticum S. S. Augustini et Ambrosii, Te Deum Laudamus, ejusdem doctissimi Patris Expositiones. Accessit ad haec tractatus contra Judaeos, in quo quinque quaestionum subtilissimae continentur decisiones, quaae rursus diligentius in Officina Ascensiana partim coimpressa venundantur Parrhisiis in aedibus ipsius Ascensii sub tribus Luciis, et in aedibus Joannis parvi in via regia Divi Jacobi sub leone argenteo. Inferius: Ex Officina Ascensiana ad Idus Julias 1509 ad Arche­typum clarevallis, in fol. min. Haec editio exstat in Bibliotheca regia Dresdensi. Valentiae per Lambertum Palmart, 1493, 94, 95 et 96, in fol. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Perusina. Venetiis 1526 et 1586, tomi II, in 4.

Cantica Canticorum Salomonis cum expositione disertissima, er quaestionis finalis discussione foecundissima D. Jacobi Perez, de Valentia, Christopolitani Episcopi meritissimi, [P. 684] et Professionis Fratrum Eremitarum S. P. Augustini observantissimi, quibus doctissime demonstrat, Sapientem in spiritu Prophetico cecinisse Epithalamion Chriti Domini, et Ecclesiae Catholicae sponsae ejus. Post materiarum principalium indicem est carmen. Venundantur sub tribus lupis aquatilibus in aedibus Ascensianis ad Idus Decembris 1507. Ope Clarevallis. In fol. min., in Bibliotheca regia Dresdensi, etiam in nostris Monachii et Viennensi cum discussione quaestionis finalis: utrum solus Christus sit metrum, et mensura et largitor amnium bonorum, et reparator humanae naturae 1498 per Ascensium, in fol. Lugduni apud Bernardum Rosier, 1512, in fol. Item ibidem ex Officina Joannis Thomae 1514, in fol. Parisiis 1533. Venetiis 1568, tomi II, in 4.

Hic bene notandum est, quod tractatus contra Judaeos de Christo reparatore generis humani, et discussio finalis de Christo Reparatore, duo diversa sint opera. Tractatus contra Judaeos quinque complectitur quaestiones, quarum prima est: Utrum omnia legalia debuerint cessare tanquam mortua per adventum Christi? Secunda: Utrum Sabbathum legale debuerit cessare et celebrari dies Dominica? Tertia: Utrum terra Chanaan materialis cum suis fractibus fuerit praecise promissa filiis Israel in praemium praecise propter observantiam legis? Quarta: Utrum Jesus Christus, quem nos recepimus, fuerit verus Messias in lege et Prophetis promissus et expectatus? Quinta: Utrum cessante lege Moysis debuerit succedere lex Evangelica, quam Christus tulit, et praedicavit? Hae Quaestiones plane diversae sunt a Quaestione finali, quae est appendix ad Commentarium in Cantica Canticorum. Male igitur noster Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 195. Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis sive latinitatis, tomo IV, pag. 39 et Robertus Bellarminus de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 300. Haec duo opera confundunt, arbitranes unum, idemque esse.

Josephus Pamphilus in suis Chronicis, fol. 96, haec scribit de Jacobo Perez: hic Jacobus asserit authorem Divine Scripturae editionis Syriacae fuisse Jonathan Abenuziel Judaeum, qui anno primo et vigesimo Octavii Augusti (hoc est) anno ante Christum natum 21 transtulit totum Vetus Testamentum in linguam Chaldaicam sive Syriacam, sensum magis de sensu, quam verbum de verbo exprimens. Narrat item in expositione psalmi vigesimi, hunc Jonathan in sua Thargum multa de Christi divinitate, ac de Sancta Trinitate mysteria explicasse, veluti in editione psalmi secundi, in quo dum paraphra­sticos illustrans illam sententiam, Dominus dixit ad me, filius meus es tu, ego hodie genui te; ita scripsit: duo hi Pater et filius, tres sunt in una tertia persona, nimirum Spiritu Sancto, et hi tres unum sunt; una (inquam) substantia, una essentia, et unus Deus. Quae dum Jonathas literis mandaret, repente vox ad eum de coelo allata est inquiens: Quis est iste, qui audet Secreta mea Gentibus revelare? Tum Jonathas: Ego (inquit) Domine ob reverentiam, et gloriam nominis tui hoc tentare ausi.

Joannes  Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 463. Coloniae 1546.

Robertus Bellarminus de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 300. Coloniae 1622.

Zacharias Boverius tomo II demonstrationum, libro III, art. 4, pag. 112.

Petrus de Alva in Bibliotheca Conceptionis, col. 654.

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum sanctae Scripturae, libro IV, pag. 255.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 325, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 387, col. I. Tiguri 1583. [P. 685]

Joannes Clessus in Elencho librorum, pag. 123.

Franciscus Titelmanus in Psalmos, pag. 33.

Hippolitus Marraccius in Bibliotheca Mariana, tomo I, pag. 638. Coloniae 1683.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro IV, pag. 39.

In eadem Bibliotheca a Joanne Dominico Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo IV, pag. 20, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1386. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 96. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 111, 112 et 117. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 61. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 31, pag. 183. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 438, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 313. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 166, num. 3; carte 348, num. 6; carte 386, num. 9. Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 193. Romae 1704.

**************************************************************

Peri Benignus, natione Italus, Patria Januensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 15. Magna cum aestimatione officia Procuratoris et Vi­carii Generalis peregit. Vir praestanti pollens ingenio et re­rum suae Congregationis notitia perfectissime instructus exa­ravit:

Opusculum de primordiis suae Congregationis, in tres libros divisum, in quorum primo de ortu, humilitate, et Innocentia Congregationis; in secundo de Caeremoniis et augmento ac impugnationibus; in tertio de Beatis Patribus ac Fratribus defunctis tractat.

Commentaria in Cantica Canticorum anno 1486, dicavitque Mag. Joanni Baptistae Signorio, Procuratori Generali. Thomas de Herrera M. S. hoc Genuae se vidisse testatur.

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 108. Perusiae 1680.

Michael Justiniani de Scriptoribus Ligusticis.

Raphael Soprani in Catalogo Scriptorum Liguriae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1388. Lipsiae 1751.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 113, col. II. Madriti 1644.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 32, pag. 183. Monachii 1623.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 122. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 354, num. 13.

**************************************************************

[P. 686] Perinus Paschalis, natione Italus, Patria Bergomas, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensi, ad initium Saeculi 16 quippe anno 1512 ad meliora transiit. Erat vir valde pius et doctus, ac multarum virtutum titulis illustris, praecipue cultui B. V. Mariae singulariter deditus, in cujus honorem formavit:

Opus de miraculis gloriosissimae Genitricis Dei ad devotorum consolationem, et fidelium aedificationem 1509.

Donatus Calvi nella Scena letteraria. In Bergamo 1664.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 84, col. II. Coloniae 1683.

**************************************************************

Perrerius Raphael, natione Italus, Alumnus Provinciae Thuringiae et Saxoniae, vixit Saeculo 16. Fuit S. Theologiae Lector, et Prior in Provincia Thuringiae et Saxoniae. Haec olim florentissima Provincia extincta est, haereticis illius monasteria invadentibus; vicinas habebat a meridie Provincias Rheni et Bavariae; ab ortu Provinciam Poloniae. Anno 1318 hanc Proviciam moderatus est B. Henricus de Urimaria. Noster Perrerius egregius Ecclesiastes erat, et in disciplinis Theologicis haud vulgarem acquisivit aestimationem. Elaboravit:

Opus Theologicum.

Libellum, cujus titulus: Donum pretiosum panis S. Nicolai de Tolentino.

Prosper Stellartius in Augustinomachia, libro II, dissert. 15.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 599. Bruxellis 1654.

**************************************************************

de Persico vel a Cremona Joannes, natione Italus, Patria Cremonensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 14. Erat Congregationis in Latio supremus Moderator, Theologus profundus et subtilis Philosophus, nec non celebris Historicus. E libris, quos scripsit et edidit, agmen ducit:

Historia Ecclesiastica. Hoc M. S. laudat Gerardus Vossius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 708.

Comment. in Divum Thomam.

In librum Divi Thomae de fallaciis. Hoc M. S. exstat in nostra Bibliotheca Cremonae.

In Dialecticam Petri Hispani. Reperitur in primum citata Bibliotheca.

Liber contra Judaeos et rebelles Ecclesiae. Hoc M. S. asservatur in nostra Cremonensi.

Expositiones super Biblia. Hoc M. S. exstat etiam in nostra Cremonae. [P. 687]

Postillae super Evangelia Dominicalia totius anni. M. S. hoc habetur in Bibliotheca nostra Cremonensi.

Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo II, pag. 377.

Gerardus Vossius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 708.

Georgius Draudius in Bibliotheca classica.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro IX, pag. 332.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo IV, pag. 114, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1406. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 31 hoc habet: Centum cellae hoc eodem anno Comitia habentur 14 Kal. Decemb. in quibus Provincialis Romanae Provinciae creatur Joannis Cremonensis.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 358. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Perugia Carolus Maria, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Marcum Mediolani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, vir Sacris, profanisque literis ornatus, et magna in negotiis tractandis dexteritate excultus, per multos annos Regens studiorum et bis Provincialis Provinciae Insubricae non sine ingenti incremento tam in spiritualibus, quam temporalibus exstitit. Postea Reverendissimi P. Mag. Generalis nostri Hieronymi Valvasorii et universi Ordinis Secretarium laudabiliter egit. Dein in patriam rediens, reliquas vitae horas piis exercitationibus ad animae suae solatium impendit. Tandem senio et laboribus exhaustus, anno 1700 die 2. Junii extremum spiritum effudit. Ab ejus calamo sequentia M. S. S. quae in nostra Bibliotheca ad S. Marcum Mediolani custodiuntur, profecta sunt:

Summulae Theologiae. M. S. in 4.

Tomi V Epistolarum, latino idiomate Provinciis Germaniae, Galliae et Hispaniae scriptarum tempore quo erat a Secretis Ordinis. M. S. in 4.

Tomus Epistolarum, quas ut Secretarius Ordinis in lingna Italica ad Provincias Italiae dedit. M. S. in 4.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 1063.

**************************************************************

Perusinus Gregorius, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Perusini, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister in Concionibus Sacris eximius, anno 1488 Pro­vincialis Spoletanus electus est; anno 1497 vero Visitator Ge­nera­lis constituitur. [P. 688] Reverendissimus P. Mag. Generalis Marianus eum in Siciliam Verbum Divinum disseminandi causa misit, ubi in concionibus suis populo tam charus fuit, ut ejus intuitu cives Mazarenses Ordini nostro circa annum 1510 novae Coloniae receptaculum obtulerint. De re literaria bene promeruit per:

Commentarium, quem in librum III sententiarum scripsit, qui M. S. in nostra Bibliotheca Perusiae existit.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 311, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 249. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Perusinus Jacobus, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Perusini, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor, a Clemente VI Pontifice Maximo propter doctrinae praestantiam, quam insigni pietate copulaverat, 14 Kal. Maij anno 1352 Episcopus Tarracinae in Campania sub Ponti­ficia dictione ad limites Neapolitani regni prope maris ripam creatus est: huic Ecclesiae decem annis cum magna laude et ovium sibi concreditarum salute praefuit. Tandem anno 1362 ad Superos avolavit. Ex ingenii sui monumentis prostant:

Opus in quatuor libros sententiarum.

Expositio super threnos, seu lamentationes Jeremiae. Utrumque exstat in nostra Bibliotheca Perusiae, partim in membrana, partim in charta descriptum.

Ferdinandus Ughellus in Italia Sacra, tomo I, col. 1297. Venetiis 1717 apud Sebastianum Coleti, in fol.    

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Augusto, pag. 158. Perusiae 1678.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 426, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 309. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 629, num. 9. Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 196. Romae 1704.

**************************************************************

Perusinus Innocentius, natione Italus, Patria Perusinus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Perusini, Saeculo 17 adhuc vixit. S. Theologiae Magister, inter praestantes suis aevi viros numerabatur, qui suis literis latine exaratis, pu­blicaeque luci commissis anno 1606 typis patriis Angelo Roccae, Apostolici Sacrarii Praefecto et Episcopo Tragastensi nucupavit:

Orationem Marci Antonii Bonciarii habitam in parentalibus Thaddaei Prioris Generalis.

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Augusto, pag. 163. Perusiae 1678.

**************************************************************

Perusinus Thaddaeus, vide Lit. G. Guidelus Thaddaeus.

**************************************************************

[P. 689] Petit Jacobus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Galliae, vixit Saeculo 15. Vir singularis eruditionis, subtilis ingenii et magnae doctrinae, qui in lingua Gallica emisit:

Memoires touchant le Gouvernement du Royaume de France du tems de Charle VI.

**************************************************************

Petrellus a Sigillo Fulgentius, natione Italus, Patria Um­ber, Alumnus Provinciae Spoletanae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister. Cum Romae anno 1645 Patres Conscripti con­venirent, ut universo Ordini post mortem Hippolyti Montii Firia­lensis de novo et idoneo Gubernatore providerent, et propterea bene deliberarent, examinarentque, quis ad hoc tam ar­duum et grave officium debitis ornatus esset qualitatibus et donis; Fulgentium ob merita et virtutum praestantiam, pietatem nimirum mansuetudinem ac prudentiam Priorem Genera­lem proclamarunt, qui Religioni nostrae maximo fuisset emolu­mento, si diutius vixisset: tribus enim tantum annis clavum te­nuit, et terris valedixit. Exstant ab eo:

De auxiliis Divinae Gratiae.

Quaestiones sub titulo: Tentationes Fulgentianae.

Lectura casuum conscientiae scholastico more digesta.

De horis canonicis.

Thesaurus Hippolyti.

De intercessione B. Virginis erga peccatores ei devotos.

Orationes.

Ludovicus Jacobilli in Bibliotheca Umbriae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1440. Lipsiae 1750.

**************************************************************

Petrellus a Sigillo Dionysius, natione Italus, Patria Umber, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Perusini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, excellens Philosophus et Theologus mire acutus, anno 1544 munus Regentis studii Pa­tavini, et anno 1548 S. Scripturae Expositoris, nec non anno 1557 publici Theologiae Professoris exercebat. Anno 1560 exstitit Praeceptor Monachorum S. Salvatoris, et anno 1568 Monachorum Oliveti. Demum Perusiae anno 1575 in Conventu S. Augustini mortalis esse desiit, in Ecclesia nostra sepultus. Hic a Gregorio XIII Pontifice Maximo ad Congregationem Theo­logorum Romam vocatus, ejus Summi Pontificis ore audire meruit:­ [P. 690] sigillo bene sigillasti tua dicta et vota. Publico communicavit:

Annotationes doctas et accuratas in opera nostri Aegidii Romani, quem egregie imitatus est.

Tractatum super Salutationem Angelicam.

Orationes.

Ludovicus Iacobilli in Bibliotheca Umbriae.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 31, col. II. Coloniae 1683.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1439. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 131. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 64. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 201, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 170. Bruxellis 1654.

**************************************************************

a S. Petro Aquilinus Sertorius, vide Lit. S. Sertorius Aquilinus.

**************************************************************

Petrus, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Lisbonensis, vixit Saeculo 13. Puer nobilibus moribus, ac vivaci, ac subtili ingenio ornatus, Astrologiae, ac Medicinae operam dedit tam felici successu, ut aequales facile superaverit. Verum concepto erga vanitates Saeculi fastidio, ad Religionem Augustinianam a Deo se vocatum sensit, propterea in Coenobio Olyssipponensi inter Donatos adscribi humillime rogavit, voti compos factus, annum probationis peregit, et post emissam professionem ad speculativas scientias acquirendas promotus fuit, in quibus altissimos statim progressus fecit: et quia cum doctrina omnes in eo virtutes suspiciebantur, teste nostro Antonio a Purificatione primo ad Ecclesiam Bracharensem, dein ad Pontificatum Romanum elevatus est. Quid de hac relatione sentiam, vide adnotationes in fine additas, num. 46. Interim ad opera, quae praefato Petro adscribuntur, me converto, typis enim submisisse fertur:

Summulas logicales, seu parvam Logicam, cum interpretatione variorum. Lugduni 1509, typis Jaunot de Campis, in fol.

Tractatus sex Logicae cum copulatis elucitatoriis. Coloniae apud Joannem Quentel, 1503, in 4.

Comment. in Isaacum de Dietis universalibus et particolaribus, et ejusdem de urinis simul cum operibus Isaaci. Lugduni 1515 apud Bartholomaeum Tort, in fol.

Thesaurum pauperum, seu de medendis humani corporis morbis per experimenta suporistica simplicia et particularia, librum empiricum ex omni genere Authorum, et experientia propria congestum. Lugduni 1525 apud Jacobum Myr. Parisiis apud Jacobum du Rys 1577. [P. 691]

Comment. in Physiognomiam Aristotelis M. S. Exstat in Bibliotheca S. Petri Cantabrigiae.

Glossas in Hypocratem de natura puerorum. M. S. Patavii apud Lateronenses.

Dialecticam M. S. Patavii in Bibliotheca S. Joannis in viridario.

Volumen Epistolarum asservatur in Bibliotheca Vaticana.

Sermones praedicabiles. M. S. Cremonae in nostra Bibliotheca.

Antonius a Purificatione de viris illustribus Augustinianis Provinciae Lusitaniae, libro I, cap. 18. Ulyssippone 1641, typis Dominici Lopez.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 299. Romae 1704.

**************************************************************

Petrus de Aguro, vide Lit. A. de Aguro Petrus.

Petrus de Amely, vide Lit. A. de Amely Petrus.

Petrus de Aragon, vide Lit. A. de Aragon Petrus.

Petrus de Aretio, vido Lit. A. de Aretio Petrus.

Petrus de Avila, vide Lit. A. de Avila Petrus.

Petrus Aurelianus, vide Lit A. Aurelianus Petrus.

Petrus Aurelius, vide Lit A. Aurelius Petrus.

Petrus e Balneo, vide Lit. B. e Balneo Petrus.

Petrus Barri, vide Lit. B. Barri Petrus.

Petrus Bilswardiensis, vide Lit. B. Bilswardiensis Petrus.

Petrus Bretagne, vide Lit. B. Bretagne Petrus.

Petrus Brufferi, vide Lit. B. Brufferi Petrus.

Petrus Bruniquellus, vide Lit. B. Bruniquellus Petrus.

Petrus de Campo, vide Lit. C. de Campo Petrus.

Petrus Carpentier, vide Lit. C. Carpentier Petrus.

Petrus Clenaerts, vide Lit. C. Clenaerts Petrus.

Petrus de Comitibus, vide Lit. C. de Comitibus Petrus.

Petrus Coninck, vide Lit. C. Coninck Petrus.

Petrus de Cremona, vide Lit. C. de Cremona Petrus. [P. 692]

Petrus Dominicus, vide Lit. D. Dominicus Petrus.

Petrus Donatus ab Aretio, vide Lit. A. ab Aretio Petrus Donatus.

Petrus Düdesfelder, vide Lit. D. Düdesfelder Petrus.

Petrus de Escobar, vide Lit. E. de Escobar Petrus.

Petrus Farget, vide Lit. F. Farget Petrus.

Petrus Ferretus, vide Lit. F. Ferretus Petrus.

Petrus Figuera, vide Lit. F. Figuera Petrus.

Petrus Gerardi, vide Lit. G. Gerardi Petrus.

Petrus de Herrera, vide Lit. H. de Herrera Petrus.

Petrus Hoydonck, vide Lit. H. Hoydonck Petrus.

Petrus a S. Jacobo, vide Lit. I. a S. Jacobo Petrus.

Petrus Jacobus Borsa, vide Lit. B. Borsa Petrus Jacobus.

Petrus a S. Josepho, vide Lit. I. a S. Josepho Petrus.

Petrus Le Drou, vide Lit. L. Le Drou Petrus.

Petrus Loy, vide Lit. L. Loy Petrus.

Petrus Mainanus, vide Lit. M. Mainanus Petrus.

Petrus Mainerius, vide Lit. M. Mainerius Petrus.

Petrus Maldonado, vide Lit. M. Maldonado Petrus.

Petrus Malon, vide Lit. M. Malon Petrus.

Petrus Manso, vide Lit. M. Manso Petrus.

Petrus Muranus, vide Lit. M. Muranus Petrus.

Petrus de Otalora, vide Lit. O. de Otalora Petrus.

Petrus Paulus Vasolius, vide Lit. V. Vasolius Petrus Paulus.

Petrus de Perea, vide supra de Perea Petrus.

Petrus Rabbi, vide Lit. R. Rabbi Petrus.

Petrus Ramirez, vide Lit. R. Ramirez Petrus.

Petrus Ribadineira, vide Lit. R. Ribadineira Petrus. [P. 693]

Petrus Robini, vide Lit. R. Robini Petrus.

Petrus de Rubeis, vide Lit. R. de Rubeis Petrus.

Petrus Salquero, vide Lit. S. Salquero Petrus.

Petrus Sanutus, vide Lit. S. Sanutus Petrus.

Petrus Sarget, vide Lit. S. Sarget Petrus.

Petrus Scacchi, vide Lit. S. Scacchi Petrus.

Petrus Schenckelius, vide Lit. S. Schenckelius Petrus.

Petrus Simancas, vide Lit. S. Simancas Petrus.

Petrus de Spira, vide Lit. S. de Spira Petrus.

Petrus Vega, vide Lit. V. Vega Petrus.

Petrus e Vena, vide Lit. V. e Vena Petrus.

Petrus de Vos, vide Lit. V. de Vos Petrus.

Petrus de Uzeda, vide Lit. V. de Uzeda Petrus.

Petrus Waegemacker, vide Lit. W. Waegemacker Petrus.

Petrus Walderama, vide Lit. W. Walderama Petrus.

Philibertus Haresche, vide Lit. H. Haresche Philibertus.

**************************************************************

Philippini Aurelius, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Rochae contractae, vixit Saeculo 17. Vir pietate et eruditione conspicuus edi curavit: Vitam B. Ritae. Romae 1612, in 4.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 66, col. I. Madriti 1644.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 367. Romae 1704.

**************************************************************

Philippini Thomas, natione Italus, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii Ravenatensis, vixit Saeculo 18. Vir magnae eruditionis, et ardens in indagandis, acquirendisque scriptis nostri P. Mag. Christiani Lupi amator: ejus enim cura et opera novissimae editioni operum praedicti Lupi Venetiis anno 1724 factae multa, quae laudatus P. Christianus Lupus scripsit et antea typis non erant edita, fuerunt addita.

Joannes Petrus Niceron dans les Memoires des hommes illustres, tome X, pag. 236.

**************************************************************

a S. Philippo Angelus Maria, vide Lit. Q. Quadius Angelus Maria. [P. 694]

Philippus Abrev, vide Lit. A. Abrev Philippus.

Philippus Agazzari, vide Lit. A. Agazzari Philippus.

Philippus Jacobus Bergomensis, vide Lit. F. Forestus Philippus Jacobus.

Philippus a Domina nostra, vide Lit. D. a Domina nostra Philippus.

Philippus Elssius, vide Lit. E. Elssius Philippus.

Philippus de la Gandara, vide Lit. G. de la Gandara Philippus

Philippus Groppantes, vide Lit. G. Groppantes Philippus.

Philippus Haresche, vide Lit. H. Haresche Philippus.

Philippus Lombardus, vide Lit. L. Lombardus Philippus.

Philippus de Luce, vide Lit. L. de Luce Philippus.

Philippus de Mantua, vide Lit. M. de Mantua Philippus.

Philippus Venetus, vide Lit. V. Venetus Philippus.

Philippus Vice-Comes, vide Lit. V. Vice-Comes Philippus.

Philippus van Wavre, vide Lit. W. van Wavre Philippus.

Philotheus de Cremona, vide Lit. C. de Cremona Philotheus.

**************************************************************

a Piceleone, seu Picighitone Angelus, natione Italus, Patria Cremonensis, Alumnus Congregationis Insubriae, Filius Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 16. In arte Musica ita eminuit, ut omnibus in hac arte excellentibus suo aevo par haberetur. Anno 1541 dignitate Procuratoris Generalis decoratus fuit. Elucubravit:

Opus de Musica practica et speculativa.

Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo II, pag. 162.

Donatus Calvus in memoriis historicis Congregationis Insubriae.

**************************************************************

de Pietate Antonius, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, vixit Saeculo 18. Anno 1709 die 27 Septembris fit noster et die 28 Septembris 1610 ad professionem admissus est; postea in studiis tam egregie profecit, ut Lector deputatus fuerit, cui obedientiae tam in studio Fhilosophico, quam Theologico cum tanta laude satisfecit, [P. 695] ut non tantum Lector Jubilaeus denominari, sed etiam praeseritatis ad Doctoratum annumerari meruerit. Anno 1726 erat Prior Irenopoli. Suae eloquentiae testimonium perhibuit in canonizatione B. Joannis a Cruce, Reformatoris Carmelitarum, ad quam solemnitatem, ut Oratorem ageret, invitatus fuit, et tam bene dixit, ut ejus Concio in lingua Lusitana habita impressa fuerit sub hoc titulo:

Triumfo glorioso do reformado Carmelo na canoniçaon do segundo Elias S. Joaon da Cruz, pregado no ultimo dia da solemne triduo, com que a festeiaraon os Religiosos Padres Carmelitas descalçaos de villa de Santarem. Lisboa por Miguel Rodrigues 1727, in 4.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica et cronologica tomo I, pag. 350, col. II. Olyssippone 1741.

**************************************************************

a Pietate Simon, natione Lusitanus, Patria Ulyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Lisbonensis, Saeculo 18 adhuc vivebat. Erat Excalceatus, et Confessarius Sere­nissimae Infantis Franciscae filiae Petri II Regis Portugalliae. Ex idiomate Castellano in Lusitanum transtulit: Novennam admirabiis et gloriosae sponsae Jesu Christi B. Rita da Cassia. Ulyssippone 1723 per Philippum de Susa Villela, in 12.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica et cronologica tomo III, pag. 720, col. II. Lisboa 1752.

**************************************************************

Piette Aurelius, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Leodiensis, Saeculo 18. Lovanii anno 1730 vitam naturae reddidit. Fuit S. Theologiae Doctor et Professor Lovanii. Vir magnae famae, maximique in schola Lovaniensi nominis, cujus gloria in aeternum manebit, in lucem enim exire fecit:

Elucidationes difficiliorum Theologiae Quaestionum. Partes VI. Lovanii 1730, in 8.

Et e gallico in latinum vertit primam, secundam et tertiam institutionem pastoralem Joannis Josephi Languet, Episcopi Suessionensis contra appellantes a Constitutione Unigenitus.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 166. Lovanii 1727.

**************************************************************

de Pineda Cyprianus, natione Hispanus, Patria Cordubensis, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Cordubensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Vir in omni doctrinarum genere eruditus, summaque Religione praeditus. Propterea in Universitate Ossunensi Primarius Sacrorum librorum interpres constitutus fuit, et Dux Ossunensis, [P. 696] ac Marchionissa de Priego Cyprianum sibi in Confessarium elegerunt. Teste Thoma de Herrera varia opuscula composuit, sed eorum materiam reticet.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 200, col. I.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 152, col. II. Madriti 1644.

**************************************************************

Pinella Valentina, natione Itala, Patria Genuensis, Monialis Ordinis nostri in Coenobio Hispalensi, vixit ad initium Saeculi 17. Non minus a Scientiis, quam pietate celebris, typis submisit in lingua Hispanica:

Opus de laudibus et excellentiis S. Annae Parentis Matris Dei, et Joachimi ac S. Josephi.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana.

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Ligustico, pag. 523. Perusiae 1680.

**************************************************************

Pinus Maurus a S. Francisco, Excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Italiae, Filius Coenobii ad Sanctos Cosmam et Damianum Mediolani, vixit Saeculo 17. Erat Concionator ad stuporem facundus et Lector in Sacra Theologia, aliisque optimis artibus exercitatissimus, quem Leopoldus Imperator maxima cum voluptate praedicantem audivit. Non minore etiam laude functus est officio Procuratoris et Vicarii Generalis. Egregium hunc virum praematura mors oppressit. Ab eo in idiomate Italico publicatae sunt:

Orazioni panegiriche dedicate all’Augustissimo Imperatore de Romani Leopoldo I. Romae apud Joannem Jacobum Komarck, 1695, in 4.

Quaresimale, Avventuale, e discorsi claustrali, prelo parata erant, modo exstant M. S. S. in nostra Bibliotheca Mediolani ad S. S. Cosmam et Damianum.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi II, col. 1085.

**************************************************************

Pisaurensis Christophorus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Pisaurensis, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor et Magister, vir, qui singulari Juris Pontificii cognitione enituit, et suam Provinciam doctis suis operibus insigniter illustravit. Anno 1451 Monasterium Ariminense cum sui honore et Conventus emolumento direxit, et anno 1459 quorundam Conventuum generalium Vicarius exstitit. Nomina operum ejus sunt:

Liber Definitionum, in quo brevi explicatione propriam cujusque rei vim declarat.

Tractatus de Simonia. [P. 697]

Tractatus, in quo declarat arborem affinitatis et consanguinitatis.

Explicatio pulcherrima in orationem Dominicam.

Haec omnia existunt in nostra Bibliotheca Pisaurensi.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1899. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 84. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 57. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 28, pag. 174. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 150, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 145. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 210, num. 6. Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 108. Romae 1704.

**************************************************************

Pisaurensis Eugenius, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Pisaurensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Vir eloquentia, variarumque sci­entiarum gloria clarissimus, Theologus et Concionator egregius. Anno 1563 et anno 1569 erat Regens studii Romani; postea anno 1571 electus est Provincialis Anconitanus. In Concilio Tridentino, cui interfuit, Dominica tertia Adventus Domini orationem ad Synodum, et durante hoc Sacro Quadra­gesimae tempore conciones habuit celeberrimas et gratissimas, quem prae aliis multis Guido Ferrerius Vercellensis Cardinalis elegit, ut a conscientiae colloquiis sibi esset, ac sui, suaeque domus Theologiae Doctor et Lector. Anno 1575 Episcopus Smir­nensis et Veliternorum suffraganeus instituitur, in qua dignita­te Velitris die 21 Junii anno 1580 mortalitatem exuit, et in Ecclesia Cathedrali S. Clementis sepultus fuit. Ab eo prostant:

Conciones Quadragesimales.

Oratio in Concilio Tridentino habita.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 124 et 131. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 66. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 40, pag. 213. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 213, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 185. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 550, num. 12. Bologna 1686.

**************************************************************

Placentinus Amadeus, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Placentini, vixit Saeculo 15. Doctor Parisiensis non minus eloquentia, quam aliis scientiis praestans, in lucem emisit orationem, cujus titulus: [P. 698] Oratio Amadei Placentini, Ordinis Eremitarum S. Augustini habita, in Ecclesia Cathedrali Vercellensi in festo S. Eusebii Episcopi et Martyris. Venetiis 1473.

Vitalis Sartor Ordinis Minorum in Annalibus Sardiniae, parte II, pag. 116.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 48. Romae 1704.

**************************************************************

Placentinus Augustinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Placentini, vixit Saeculo 16. Cathedrae Theologiae Moderator, vir in omni fere scientia im­butus, in Philosophicis potissimum disciplinis excelluit ita, ut vix parem in ea scientia aetas illa tulerit. Expurgavit et prodire fecit:

Tractatum nostri Augustini Anconitani de cognitione animae, ejusque potentiis, dicavitque Reverendissimo P. Mag. Priori Generali Gratiano Fulginati. Bononiae ex Officina de Benedictis.

Destructionem Arboris Porphyrianae.

Expositionem cujusdam Decretalis, cujus initium: Reverendo et discreto viro D. Joanni de Ungaria, Rectori Ecclesiae Varadicensis.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 56, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 102. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Plantullus Thomas, natione Italus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii Neapolitani, Saeculo 18 adhuc vivebat. S. Theologiae Baccalaureus literas politiores, ita edoctus, ut inter Oratores sui temporis praevaluerit, magnumque in arte dicendi honorem acquisiverit. Testes hujus sunt sedecim panegyres, quas edidit sub titulo:

Il primo Mobile con più cieli inferiori stelle fitte, e con ordine erranti riscontrato ne’ santi Agostiniani. Napoli 1701, per Nicolò Abri, in 4. Hoc opus exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.

**************************************************************

Plenevaux Nicolaus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Leodiensis, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Doctor, Theologicis ac saecularibus disciplinis, praecipue historicis, nec non in Divinis scripturis jugi studio exercitatus, luci publicae per prelum communicavit:

Primatem Augustinianaeum nostri Aegidii a Praesentatione, quem ex idiomate Lusitanico vertit et auxit. Coloniae 1627 in 8. Exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.

Comment. in Cantica Canticorum. Coloniae.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 918, col. I. [P. 699]

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 165. Lovanii 1727.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 516. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Plumbinensis Aurelius, natione Italus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii Plumbinensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Anno 1588 erat Benedictinorum prope Mediolanum Professor, vir humanis literis excultus, et probitate vitae celebris. Anno 1598 denuo edi curavit: Figuras Biblicas Antonii de Rampegolis.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 63, col. I. Madriti 1644.

**************************************************************

Podius, vel Poggius Joannes Baptista, natione Italus, Patria Ligur, Patricius Genuensis, Alumnus Congregationis Lombardiae de Observantia, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 15. Quae de piissimo hoc Religioso noster Dominicus Antonius Gandolfus in sua dissertatione historica, pag. 201, refert, me­rentur, ut hic inserantur. Verba ejus haec sunt: eo quod antiqua Regesta meae Congregationis tempore pestis deperdita sunt, ideo ulla antiquior memoria ipsius non invenitur, nisi in Manuscripto membranaceo S. Augustini Savonae, in quo cerni­tur, ipsum Religiosum Congregationis Lombardiae fuisse ante annum 1462. In actis quoque ejusdem Congregationis extat, quod in Capitulo Mutinae 1468 celebrato Fr. Joannes Baptista de Genua Concionator et Confessor designatus fuit Socius Vicarii Generalis Augustini de Crema. Cum esset anno 1471 Magister Novitiorum in Coenobio S. Mariae de Cella S. Petri in are­na, secum ducens aliquos Novitios ad meam Congregationem Januensem instituendam accessit. Ac anno 1473 ut ex Regestis Ordinis ostendit Herrera, 22 Maij obtinuit facultatem et titulum a Reverendissimo Jacobo Aquilano Generali, sic enim iste notavit: concessimus Fratri Joanni Baptistae de Podio de Janua, et caeteris Fratribus per eum congregatis etc. et titulum Congregationis eis dedimus, ut dicta Congregatio debeat appellari et nominari Congregatio S. Mariae de Consolatione Ordinis Fratrum Eremitarum S. Augustini de Observantia de Pedemontibus, et quod nulli alteri, nisi Generali subiiciatur etc. Inde supradictus Herrera sequitur: Ecce celebris illius Congregationis certa nativitas. Unde Mirraeum corriges, qui sub anno 1486 eam exortam affirmat. Confirmata etiam fuit eadem Congregatio a B. Joanne Baptista instituta 1482 a Generali Ambrosio Corano, die 8 Junii ejusdem anni; et anno 1489 a B. Anselmo Montefalconio. [P. 700] Ab eodem Anselmo die 8 Junii ejusdem anni, electus Podius antea a Congregatione Patribus, confirmatur in Vicarium Generalem, et adhuc durabat in regimine 1492, 30 Junii. Denique plenus bonis virtutibus, ac sanctis operibus illustratus ad supernam Beatorum Congregationem evolavit die 13 Maii anno 1497. Hoc expresse patet ex vera imagine in aere incisa, asservata in Angelica Romae cum subscritione sequenti: B. Fr. Joannes Baptista Bodius, Genuensis, Congregationis S. Mariae de Consolatione Institutor 1471, obiit pridie Kal. Junii 1497. Augustinus Justinianus Nebiensis Episcopus contemporaneus, quippe qui Religionem Domenicanam ingressus est 1487, in Annalibus Genuensibus ad annum 1472 scripsit: eo tempore floruit Ven. P. Fr. Baptista de Bodio, Genuensis, Ordinis D. Augustini de Observantia, Religiosus quidem et vitae integritate et congruenti eruditione decoratus, ut ex multis dignis operibus perspicue intelligi potest; quandoquidem, ut percupidus Religiosae, et reformatae vitae sub titulo S. Mariae Consolationis instituit et fundavit dignam Congregationem Fratrum de Observantia, S. Augustini soccos ligneos gestantium, majori observantia et paupertate, quam aliae multae Congregationes. Et post plura ab eo fundata monasteria concludit: induit praeterea multos viros probos habitu ad suam Religionem allectos bono suae sanctitatis odore. Erat valde humilis, suoque in sermone jucundus et in Italia admodum salutifer, in explicando verbo Dei, et in suis actionibus singulari refertus charitate, qua de causa apud viros insignes diffundebatur fama sua et bonus odor operum suorum, ob quae gratissimus apparebat, et specialiter acceptus a Carolo Galliae Rege, et Galeatio Vice-Comite Mediolanensium Duce, singulariterque ab illis dilectus; demum perseverans in ministerio Verbi Dei et multis aliis bonis, et sanctis operibus, tandem requievit in pace. Hucusque Augustinus Justinianus. Eum Ven. Alphonsus ab Orosco et Hieronymus Roman, Hispani, qui parum distantes a nostro Podio floruerunt, Beatum vocarunt, etiamque plurimi moderni. Propter suorum ingratitudinem Congregationem a se fundatam deserere, et Romam adire coactus fuit. Quo loco postea, et quomodo sancte decesserit, cum sit incertum, traditionem aperuit Marianus Grimaldus, Augustinianus Excalceatus, in Sanctuario urbis Genuae inibi edito 1613, in 4, sic scribens in principio: de ejus vita memoriam non conservarunt antiqui Patres illius Congregationis, nisi quod per traditionem dicunt, eum obiisse in mari, cum iter ageret et quod nautae eum nolentes piscibus tradere, [P. 701] quem ut Sanctum venerabantur, miserant eum in vas quoddam ligneum, quod postea in alto mari magno splendore circumdatum a Plumbiensibus visum fuit, qui subito ad designatum locum naviculis pervenientes, et cadaver invenientes, illud in suo oppido honorifice sepelierunt. Sed licet sic enarrent, cum non habet majus fundamentum, nec affirmamus, nec negamus. Audivi tamen a viris fide dignis, corpus ipsius exstare non longe a Plumbino in Ecclesia Fratrum Minorum observantiae, vulgo S. Mariae Montis muri. Teste Raphaele Soprano Genuae in Coenobio nostro asservantur: Conciones Quadragesimales Joannes Baptistae Podii M. S. S.

Augustinus Justinianus Nebiensis Episcopus, in Annalibus Genuensibus ad annum 1470 et 1472.

Augustinus ab Ecclesia Salutiorum Episcopus in corona regali Sabaudiae, parte II, pag. 99.

Joannes Petrus Crescentius in Praesidio Romano, libro III, pag. 99.

Octavius Pancirollus in thesauris absconditis almae urbis, pag. 717.

In    Bibliotheca Conradi Gesneri a Joanne Jacobo Frisio ex Bibliotheca Cesarea Viennensi amplificata, pag. 243, col. II. Tiguri 1583.

Hilarion a S. Antonio in vita S. Catharinae Svetiae, parte II, cap. 4, pag. 302.

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 87. Perusiae 1680.

Daniel Papebrochius cum Sociis ad diem 31 Maii.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1642. Lipsiae 1751.

Marianus Grimaldus Augustinianus, Excalceatus, in Sanctuario urbis Genuae.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 29, pag. 176. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 390, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 330. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, a carte 62 fino a 72. Bologna 1682.

Anonymus Excalceatus August. in Speciminibus Chronologicis Genuae urbis ibidem impress. 1692, pag. 148.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 201. Romae 1704.

Noster Ludovicus de Casa Ioanni Baptistae de Pogio sequens praeclarum Elogium confecit, quod in veteri monasterio Genuae sub Beati statua expositum fuit: B. Joannes Baptista Podius / Patritius Genuensis, Augustinianus / Congregationis S. Mariae de Consolatione / Institutor, Coenobiique Fundator, / Arctiorem viam aggressus, quae ducit ad vitam, / Praecursoris nomen, et munus implevit. / Sanctimoniae aeque ac doctrinae luci conspicuus, / Evangelicum Praeconem facundia, et virtutibus exprimens, / altera vox clamantis in deserto Religionis / insonuit. [P. 702] / Virum aequitate dignissimum cecidisse rata, Mors falleris. / Claustralem observantiam, quam vivus / invexit / Mortuus vigere desiderans / Etiam nunc stat: / Congregationis erectus in titulum, Patriae in ornamentum / disciplinae in Basin, filiis in exemplum. / Memento Congregationis tuae, quam possedisti ab initio, 1471.

**************************************************************

de Poirino Jacobus Philippus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, vixit Saeculo 16. Vir summae humilitatis et maximus solitudinis amator, eapropter dum Brixiae in Conventu S. Barnabae anno 1522 a Patribus capitulariter congragatis tam viva voce, quam suffragiis unanimiter Vicarius Generalis eligeretur, precibus et lachrymis gravem hanc Provinciam a se amovere studebat, sed frustra: invitus igitur et reluctans ad munus hoc promotus, nihil magis, quam solitudinem diligebat, in qua nunquam otiosus inveniebatur, vel enim orationi vocali et mentali, vel scribendis libris spiritualibus vacabat usque ad mortem, quae anno 1522 secuta est cum opinione Sancti Religiosi. Libri ab eo conscripti sunt:

Felicitas vitae solitariae.

Examinatorium conscientiae.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 82, num. 12.

**************************************************************

Pokorni Leopoldus, natione Germanus, Patria Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemicae, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Magister apud nostros tantum valuit doctrina, prudentia et nobilibus moribus, ut non solum Prior ad S. Thomam Pragae, sed etiam Provincialis electus fuerit. Die 22 Aprilis anno 1735 a mortalium consortio recessit posteritati relinquens: Theses ex universa Theologia scholastica sententiis S. P. Augustini refertissimas, in Universitate Pragensi propugnatas, typis Caroli Francisci Rosenmüller.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Bohemiae.

**************************************************************

Polydorus Gregorius, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisanae, Filius Coenobii Pistoriensis, vixit Saeculo 16. Vir eximiae venerationis, ingentis doctrinae et maximae eruditionis, qui munus Historici perfecte implevit per opus, quod in publicum prodire fecit, cui titulus: [P. 703]

Gregorianum. In hoc de quatuordecim Gregoriis Pontificibus, de tredecim Episcopis Gregoriis et de uno Presbytero, eorumque vitis, moribus et gestis agit. Florentiae 1598, apud Michaelem Angelum Sermatellum.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro I.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 312, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 250. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Ponce de Leon Basilius, sive Basilius Pontius, natione Hispanus, Patria Legionensis, Alumnus Provinciae Castellae, Fi­lius Coenobii Salmanticensis, Saeculo 17 nimirum die 28 Augusti, ipsa S. P. Augustini festa luce ad meliorem, uti pie speramus, vitam migravit fere sexagenarius. Parentes nactus est Roderi­cium Ponce de Leon, Comitem de Beaylem perquam illustri fa­milia, et Menciam Varelam anno 1569 genitus. Augustinianum habitum suscepit in Conventu Salmanticensi anno 1591 inque eodem votis Religiosis se Deo mancipavit anno sequente die 10 Septembris, D. Nicolao Tolentinati sacra. Mox a probationis anno Grammaticam docuit in Badayensi Conventu S. Catharinae, postea Theologiam in Regali Collegio de Alcala per complures annos, ubi primum suae eruditionis specimen dedit anno 1604 librum vulgando de legitimo tempore immolationis Agni typi­ci. Nec multo post lingua patria edidit sermones quadragesimales. Erat enim non minus facundus Orator, ac celebris Do­ctor velut fortis Aod utraque manu decertans (quo elogio ipsum Herrera mactat) e cathedra docebat, e suggestu declamabat, quid melius ageret, haud facile diceres. Anno 1605 inter Candidatos ad Cathedram Universitatis Salmanticensis a Provincia denominatus, eam Scoti anno 1608, die 21 Martii, consecutus est. Inde sequente anno die 11 Maij ad primariam, non tamen nisi vicaria opera obeundam translatus, quodlibeticas suas disputationes digessit, quas anno 1611 prelo subiecit. Anno 1612 ultima Octobris cathedram D. Thomae obtinuit, et sequenti librum de impedimentis matrimonii typis mandavit. 7 Aprilis an­no 1618 Durandi cathedram conscendit, quam dum regeret, majus illud opus de Sacramento matrimonii anno 1620 censuris subiecit, quod deinde anno 1624. Si Thomae de Herrera credi­mus, publici juris fecit. Quo ipso anno in Capitulo Provinciali ad finem Aprilis coacto Madriti, celeberrimi Monasterii Salman­ticensis Prior est electus. Non minori sollicitudine Basilius Con­ventum sibi creditum, quam Theologicas eousque cathedras gubernavit. [P. 704] Primo statim sui muneris anno die 5 Decembris difficilem et diuturnam litem, quae Conventui cum Illustrissimis Ducibus de Bexar, seu Beyar ratione opulentae haereditatis intercedebat, quam Domina Maria de Zuniga Vidua ad fun­dandum Salmancae Collegium pro nostris studentibus anno 1533 legaverat, feliciter cum excellentissimo D. Francisco Diego Lopez de Zuniga, Duce Bexariensi in eas conditiones composuit ut nominatus Dux, suique Successores Jure Patronatus in Conventum Salmanticensem, cui memoratum collegium auctoritate Apostolica unitum erat, et in Sacellum majus perpetuo gauderent, econtra iidem, nec non Marchiones de Ayamonte et Villamanrique circiter mille quingentorum aureorum reditus Conventui ultra eos, quibus jam fruebatur, cederent. Memoratum Sacellum majus jam vetustum utpote anno 1520 aedificatum idem Basilius destruxit, et multo quam ante splendidius restituit. Tabernaculum etiam D. Thomae de Villanova construi fecit, in quod Jus Patronatus insigni collegio S. Pelagii de los Verdes detulit. Eodem anno 1624 in Salmanticensi Schola iterum ad primariam Theologicam cathedram substitutus est, donec tandem post mortem Reverendissimi Antolinez, Archi-Episcopi Compostellani eandem sibi propriam reportavit. Quo tempore ni fallor, etiam Decretorum Doctoris laurea fuit donatus, nec non almae Universitatis Cancellarius declaratus. Anno 1627 congregato iterum Madriti Castellanae Provinciae Capitulo, Mag. Basilius Pontius Salmanticensis Conventus Prior per novum tri­ennium raro exemplo est confirmatus. Nescio, quibus per id tempus turbis ex adventu Cornelii Jansenii Salmanticam excitatis graves querelae contra Universitatem, quasi novitatibus studeret, tam ad S. Inquisitionis tribunal, quam ad curiam regiam delatae sunt, quas ut a se amoliretur, inclyta haec schola per sexaginta propemodum suffragia commune statutum fecit, se suosque Professores ad tenendam doctrinam S. S. Augustini et Thomae Aquinatis juramento adstringendi. Porro in hoc nego­tio Basilius noster omnium et lingua, et calamus et mens fuit, prout alia occasione de S. Fulgentio scriptum reperitur. Cum enim omnia ejus consilio et directione potissimum fierent, libellum in fine sub titulo: Celeberrimae Academiae judicium etc. edidit, quo totius facti rationem exposuit, et contra adversan­tium cavillos et obtrectationes praemunivit. Cum diversi diversimode, quilibet pro suo affectu, de statuto illo, et juramento scribant, [P. 705] non abs re fore arbitror, illud ad verbum hic apponere, quo manifestum fiat, quam provide, quave circumspectio­ne conceptum sit. Sequens igitur erat juramenti forma: Juro, in quotidianis lectionibus, quas in Academia vel cathedrae Moderator, vel voluntarius Professor legero, me docturum atque lecturum in Theologia scholastica doctrinam Augustini, et con­clusiones D. Thomae, quas in Summa Theologiae docet, ubi ho­rum Sanctorum mens aperta fuerit: ubi vero anceps et dubia, nihil docturum, neque lecturum, quod eorum doctrinae adver­sari senserim, sed quod vel juxta meum sensum, vel eorum, qui discipuli Sanctorum Augustini et Thomae communiter censentur, tantorum Patrum doctrinae magis conforme judicaverim Excipio opinionem de immaculata Virginis Conceptione, et ea, quae Jure Ecclesiastico immutata sunt, vel postea immutabuntur, et quae, cum olim controversa essent, jam Constitutionibus Apostolicis definita sunt. Et si aliquando cathedram Scoti vel Du­randi moderabor, quamvis ad id teneri nolo, licere tamen mihi volo, pro eo tantum tempore probabiles eorum Doctorum opi­niones sequi absque perjurii crimine. Habuit quidem uti hoc juramentum, ita libellus in ejus defensionem scriptus suos ad­versarios, contra quos tamen ulteriores vindicias edere Author matura morte praeventus non potuit. Quippe absoluto necdum altero sui Prioratus triennio anno 1629 die 28 Augusti ipsa S. Augustini festa luce fere sexagenarius ad meliorem vitam migra­vit. Corpus terrae mandatum in claustro Monasterii coram alta­ri B. V. Mariae de Populo, infra sepulturam Mag. P. Aloysii Legio­nensis, cum sequenti Epitaphio lapidi inciso: Clari vir nominis Mag. Fr. Basilius Pontius Legionensis, hujus Coenobii bis Prior, Salmanticae Cancellarius Scholae, S. Theologiae primarius Professor omnigena doctrina dives, Divini Verbi vivus et efficax Ecclesiastes, sui aevi felix prodigium, anno 1629 aetatis suae 59, die D. P. Augustino sacra orbi praereptus abiit in coelum. Aegerrime jacturam tanti viri tulit Schola Sal­mantica, suumque erga eum affectum Doctores, aliique viri clarissimi diversis elogiis, carminibus et inscriptionibus in ejus obitum compositis testati sunt, quae omnia Franciscus de Montes de Oca in unum collegit, et anno 1630 imprimi fecit sub titulo: Doctissimi ac Reverendi Patris Mag. Fr. Basilii Pontii Legionensis, Hispaniarum ornamenti, inclytae Salmanticensis Academiae lustri, Cathedratici Theologiae primarii, et Cancellarii ejusdem, ingeniorum Principis, [P. 706] felicis germinis Augustinianae familiae fama posthuma, quam ab oblivione vindicavit per sequentia opera ab eo enim publicam aspexerunt:

Liber de Agno typico, sive de legitimo tempore immolationis Agni typici sacratus Deiparae Virgini, impressus Madriti apud Michaelem Serano de Vargas 1604.

Sermonario Quadragesimal. opus distinctum in II et inscriptum nomini Illustrissimae Dominiae Annae de Herrera, Marchionissae de Aunnon, Patronae Conventus Madritensis S. Philippi.

Liber de impedimentis matrimonii, dicatus honoribus Don Fr. Alexii de Meneses, ex Ordine Eremitarum S. Augustini, Archi-Episcopi Bracarensis in Lusitania. Salmanticae 1613 per Antoniam Ramirez viduam.

Variarum disputationum ex utraque Theologia scholastica, et expositiva. Pars prima, directa ad excellentissimum D. Franciscum Gomez de Sandaval et Roxas, Ducem de Lerma. Salmanticae 1611 per Ramirez viduam. Elssius fallitur, dum hoc opus diversum putat a Quaestionibus Quodlibeticis citatis apud Baezam. Communiter enim Quodlibeticorum nomine citatur.

De Sacramento matrimonii tractatus, cum appendice de matrimonio Catholici cum haeretica, dedicatus Serenissimo Ferdinando Hispaniae Infanti, Cardinali Toletano. Elssius dicatum asserit Philippo IV Hispaniarum Regi, sed haec dedicatio non est nisi Bibliopolae, qui Bruxellensem editionem curavit. Salmanticae per viduam Antoniam Ramirez 1624. Bruxellis per Joannem Meerbeck 1627. Lugduni apud haeredes Boissart et Laurentium Anisson 1640. Venetiis apud Combi 1645, in fol.

Celeberrimae Academiae Salmamticensis de tenenda ac docenda doctrina S. S. Augustini et Thomae Aquinatis judicium statuto, juramentoque solemni firmatum, et contra impugnantes propugnatum. Salmanticae 1627 vel 28. Romae, nescio quo anno. Duaci 1634. In hoc opusculum quidam Scholae Scotisticae addicti stylum vehemen­tius acuerunt; econtra Thomistae miris laudibus extulerunt. Celeberrimus Combe­filius, Ordinis Praedicatorum in recensione Authorum Bibliothecae Patrum Concionatoriae loquitur de Basilii Pontii Legionensis, Ord. S. Augustini, aureo sane tractatu pro Salmanticensis Academiae juramento de S. Thomae doctrina tenenda.

Liber de Sacranaento Confirmationis. Salmanticae per viduam Antoniam Ramirez 1638 post mortem Authoris editus, quod ipsum in causa puto esse tot enormium sphalmatum, quae hanc editionem dedecorant, ut vel in ipso tituli limine magnum men­dum irrepserit, dum legitur: Magni Basilii Pontii, loco: Magistri Basilii. Quare mul­tum debemus eximio Patri Mag. Petro Damaso de Coninck, Brugensi Augustiniano, quod novam eamque emendatiorem impressionem exornaverit, factam Lovanii typis et sumptibus Jacobi Zegeri, 1642, in 4.

Premiera parte de discursos para todos los Evangelios de la Quaresima. Tomi II. Salmanticae apud Didacum de Cussio 1608, in fol. Barcinonae apud Joannem Amello, 1610, in 4.

Conciones in Evangelia totius anni.

Conciones de Sanctis. [P. 707]

Tractatus de auxiliis divinae gratiae. M. S. servabatur in Provincia nostra Bavarica; uti non solum ex plurium nostrorum, qui viderunt, relatione percepi, verum etiam constat ex typis vulgato libello R. P. Friderici Antonii Widmann, quem 1706 sub titulo: Auxilia gratiae divinae ad mentem S. P. Augustini exposita publicae disputa­tioni pro thesibus subiecit, in quo inter alia sic praefatur: In omnibus Ducem sequi statuimus Basilium Pontium Legionensem, Academiae Salmanticae Cancellarium et S. Theologiae primarium Professorem, in tractatu de auxiliis divinae gratiae, eo quod ipse in praesenti controversia mentem S. P. N. prae caeteris nobis videatur penetrasse, quo vero iste tractatus post mortem istius viri devenerit, hactenus indagari non potuit.

Relectio de necessitate gratiae. Gabriel de Henao in Scient. media historice propugnata Num. 734 conqueritur, se eam integram nusquam potuisse offendere, et dubitat, an non Author morte praeoccupatus imperfectam reliquerit.

Comment. de redditibus Ecclesiasticis. Citatur ab ipso Basilio Pontio libro I de matrimonio cap. 17, num. 10. An in lucem prodierit valde dubito.

De Poenitentia. Ad hunc tractatum se refert libro II de matrimonio. Cap. 7, num. 15.

Disputatio de aquae et vini conversione in Eucharistia.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome IV, pag. 802, col. II. Paris 1718.

Antonius Teissier in catalogo Authorum et Bibliothecarum.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 46. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 116, col. II et tomo II, pag. 419, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 118. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Ponce Didacus, natione Hispanus, vixit Saeculo 17. Vir probus et doctus, ac Concionator disertissimus prelo subiecit: Sermones 25 sub titulo: Poenitentia Ninive ad praedicationem Jonae pro Adventu dicenda. Hoc opus prodiit Parisiis 1612 in lingua Gallica.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 168. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Pontius Angelus, natione Italus, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii Ariminensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, Philosophiae ac Theologiae scientia claruit, ideo apud doctos eruditionis et scientiarum haud vulgarem sibi peperit famam. Idiomate Italico elucubravit librum: De ratione status Ecclesiastici et civilis.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 66, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 59. Bruxellis 1654.

**************************************************************

Pontius Basilicus Legionensis, vide supra Ponce de Leon Basilius.

**************************************************************

[P. 708] de la Porte Jacobus, natione Flander, Patria Insulensis, Alumnus Provinciae Gallo-Belgicae, Filius Coenobii Tornacensis, vixit Saeculo 17. Vir insigni eruditione, variisque scientiis ornatus, Tornaci, Insulis, Duaci et Basaeae magno Conventuum emolumento Priorem egit. Sequentia ab eo opera reperiuntur:

Historia praedictorum Conventuum M. S. Exstat in Bibliotheca Coenobii Tornacensis.

Lucubrationes in vitam S. P. Augustini.

Chronotaxia Calendarii Romani.

De pane benedicto S. Nicolai de Tolentino, in lingua Gallica. Duaci 1647, typis Balthasaris Belleri.

Liber gallicus, cui titulus: Le glaive de douleur, qui outre perça l’ame de la trés sainte Vierge Marie. Duaci 1643, apud Balthaseram Bellerum.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 533, col. II.

Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 55, col. I. Coloniae 1683.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 308. Bruxellis 1654.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 161. Lovanii 1727.

**************************************************************

de Porta coeli Theodoricus, natione Germanus, Patria Saxo, Alumnus Provinciae Saxoniae et Thuringiae, Filius Coenobii de Porta coeli prope Wernigerodam, diocesis Halberstadiensis, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Lector, Theologus profundus, in scripturis Sacris egregie eruditus, et devotissimus B. V. Mariae cliens, in ejus laudem composuit librum, cujus titulus:

Hortulus Virginitatis. Initium operis est: Incipit opus Fratris Theodorici Lectoris de Porta coeli natione Saxonis viri erga B. Virginem devotissimi. Nunc humiliter tibi est auscultandum. In fine: explicit, ortulus Virginitatis. Dividitur in quinque distinctiones et octoginta capita. M. S. reperitur in nostra Bibliotheca Monacensi.

Hippolitus Marraccius in Bibliotheca Mariana, tomo II, pag. 387.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIX, pag. 640.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo VI, pag. 228, col. II. Patavii 1574.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 287. Pragae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 32, pag. 185. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 459, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 649. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 509, num. 14. Bologna 1682.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 1099. Lipsiae 1751.

**************************************************************

[P. 709] Portenarius Angelus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister. Ab anno 1595 usque ad annum 1606 cathedram Philosophicam in Universitate Patavina moderatus est cum tanta aestimatione et laude, ut aetas illa vix parem in disciplina Philosophica tulerit; huic scientiae insignem traditionem, variarumque literarum cognitionem addidit. Demum 1624 fatis cessit. Plura sui laboris monumenta elucubravit:

Della felicità di Padova libri nove, nelli quali si commemorano li cittadini suoi il­lustri per santità, Prelature, lettere, armi e Magistrature. In Padova 1623, per Pie­tro Paulo Tozzi, in fol.

Apologia della libertà delli popoli Veneti antichi. In Padova 1629, in 4.

de Romanorum, Graecorum et Haebreorum moneta. 

Paraphrasin poetices Aristotelis cum notis.

De Jubileo et indulgentiis.

Comment. in libros de generatione et anima. M. S.

Jacobus Philippus Thomasinus in Gymnasio Patavino.

Nicolaus Comenus Papadopolus in historia Gymnasii Patavini.

Christianus Gryphius de Scriptoribus Saeculi 17.

Antonius Teissier in catalogo Authorum et Bibliothecarum.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1712. Lipsiae 1751.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 65, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 62. Bruxellis 1654.

**************************************************************

de Portiis Joannes Rochus, natione Italus, Patria Papien­sis, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Papiensis, vixit Saeculo 15. Papia, quae antiquitus erat regia Metropolis Longobardorum, anno reparatae salutis 1391 nostro Joanni Ro­cho humanae vitae primordia dedit, eadem et Religiosae. Pater appellabatur Martinus, ex non minus nobili, quam antiqua familia de Portiis; Mater vero Eleonora, haud disparis nobilitatis. Ab his, quia christianissimi erant, in lege divina, et praeceptis, ac virtutibus tenerae huic aetati convenientibus educatus fuit; et quia a Deo nactus est indolem docilem, et ad pietatem pronam, cum omni facilitate apprehendit omne id, in quo tenerum hunc juvenem tam Parentes, quam Ludimagistri instruebant. Ante omnia pietati et devotioni erat deditus, nam non tantum in Ecclesia, sed etiam domi orationi vacabat; et in schola tam ma­turos exhibebat mores, ut omnes in sui admirationem raperet: et sic de die in diem in virtutibus moralibus et naturalibus magnos faciebat passus. Postquam decimum septimum attigit annum, [P. 710] ­se ad Sacram nostram Religionem vocatum esse sentiens, promptus Divinae voluntati obtemperavit, ac cum consensu Parentum ad nostrum Conventum S. P. Augustini potius volavit, quam ivit, atque a Superioribus cum magna humilitate habitum petiit, quam cum magno Patrum gaudio obtinuit. Exacto tyrocinio altiores disciplinas sub optimis Magistris hauserat, cum tali fructu, ut anno 1419 jam Lector et S. Theologiae Baccalaureus fuerit, et in dicto anno Reverendissimus P. Generalis Augustinus Romanus eum primum Lectorem super Magistrum Sententiarum in studio Patavino nominaverit. Anno 1421 die 22 Decembris laurea Doctoris Theologiae meruit condecorari; Magister creatus anno 1422 die 21 Januarii a Reverendissimo Priore Generali Papiae in suo Conventu Regens studiorum destinatur, et quia Reverendissimus optime noverat, Rochum non solum insigniter doctum, sed magnum amatorem regularis observantiae esse, eum Priorem Coenobii Papiensis constituit, ut in eo propter suam exemplarem vitam, et per ejus prudentem directionem regularis observantia conservaretur, sed etiam cresceret. Huic obedientiae ut satisfaceret, integros duos annos conservationi et incremento regularis disciplinae pro viribus impendit; finitis duobus annis nimirum anno 1424 ab utroque officio Regentis et Prioris absolvi enixe postulavit. Verum solum obtinuit licentiam dimittendi munus Regentis, non autem Prioris; timebat enim Reverendissimus, ne observantia Regularis, quae sub Rochi directione egregie floruit, deficere incipiat, quapropter Reverendissimus quamdiu Generalis exstitit, eum in officio Prioris Papiensis confirmavit, et hoc duravit usque ad annum 1431. Postea anno 1432 ei impositum fuit officium Visitatoris Conventus Patavini, cujus anno sequenti nempe 1433 Vicarius Generalis constituitur cum expresso mandato, ut observantiam regularem conformem regulae, et Sacris Constitutionibus in celeberrimo hoc Monasterio induceret, quod ad punctum executus est non sine magno emolumento praefatae familiae. Post duos annos a Reverendissimo P. Generali cum eodem titulo Vicarii Generalis Papiam missus est, ad quam dignitatem quater fuit promotus; et licet tam gravibus officiis, scilicet Regentis studiorum, Prioris, Visitatoris et Vicarii Generalis fuerit occupatus, nihilominus tanta animi contentione concionibus incubuit, ut in Italia primus haberetur, teste Hippolyto Donesmundo, qui libro VI Historiae Ecclesiasticae Mantuanae de nostro Rocho ita scribit: [P. 711] praedicabat cum ea acceptatione et fama in tota Italia, quod Ecclesiae concursus populi illum desiderantis audire non erant capaces, quare oportebat in publico foro disseminare Verbum Dei, quod pluries miraculis expressis confir­mavit, ut fecit Cremae, ubi proprium nomen fecit immortale. Anno 1439 Cremam se contulit, ut ibi vitam solitariam ageret, audiebat enim, quod Reverendissimus P. Prior Generalis Gerar­dus Ariminensis P. Georgium Lazzoli de Cremona magnum Dei servum in novo hoc Conventu Priorem creaverit, ut incumbe­ret fabricae spirituali verae et exactae observantiae Sacrae no­strae regulae et Constitutionum. Ita legitur in Registris Gene­ralium, ubi sub die 4 Aprilis 1439 haec habentur: Creavimus Rectorem et gubernatorem Observantiae Mag. Georgium de Cremona in Conventu Cremae cum potestate ibidem instituendi Observantiam secundum formam nostrarum constitutionum etc. Inde patet, quod Conventus Cremae primus fuerit reformatio­nis, et in hoc originem sumpserit Congregatio Lombardiae de Observantia, cujus auctor fuit Georgius Lazzoli; Rocho enim de Portiis cura novae fabricae monasterii, et ut Georgium in pro­movenda Observantia juvaret: primus igitur Reformator Observantiae in Lombardia, teste Ambrosio Corano, extitit Mag. Ge­orgius Lazzoli Cremonensis; Rochus vero magnam diligentiam et zelum in ea dilatanda et promovenda monstraverit, propter quod a multis auctor et institutor Reformationis proclamatur, sed non bene. Interim certum est, quod ob suam raram sancti­tatem et doctrinam ab Illustrissimo Archi-Episcopo Mediola­nensi, Gabriele Sforza, et ejus Fratre Francisco, atque Maria Ducissa, magnopere fuerit aestimatus et amatus. Medio mensis Aprilis anno 1462 Mediolano discedens, Cremam profectus est ad dilectum suum Augustinum Lazzoli, qui tunc Prior erat, cui mor­tem suam vicinam esse aperuit, rogavitque, ut inter confratres suos sepeliretur, et corpus ejus, ubicunque moreretur, Cremam deportaretur: quae omnia sancte se servaturum Prior promisit, et Venerabilem Senem inter anplexus, et lachrymas dimisit, qui iter suum Cremonam direxit, inde ad Capitulum Provinciale Vi­talianae celebrandum, in quo officium Vicarii Generalis una cum sigillo in manus Joannis de Novaria dicti Capituli Praesidenti resignavit, ubi licet febri correptus, nihil ominus Mantuam per­rexit. In hoc Conventu, quia morbus ingravescebat ad mortem, Ecclesiae Sacramentis muniri voluit, his igitur devotissime susceptis, [P. 711] inter haec verba: Jesu Christe, in manus tuas pro me cruci confixas accipe animam commendatam, ad coelum abiit die 13 Julii anno 1462, aetatis 71. In Martyrologio a Bartholomaeo de Palatiolo anno 1487 edito haec leguntur: Die 13 Julii Mantuae depositio M. R. Joannis Rochi, qui divinitus in Lombardiae partibus Fratrum Eremit. S. Augustini Ordinem reformavit, nam Cremae primum condidit Monasterium, quo initio tredecim, postea tum fundata, tum reformata sunt. Demum post multos pro Deo labores, cum Mantuam venisset, plenus fide, gratia Dei, virtutumque dives, magno cum desiderio vitae futurae, corpori quasi carcere solutus est. Vix fama de ejus obitu ad aures P. Augustini de Crema pervenit, ut suis staret promissis, corpus illius Cremam transferre voluit. Verum Marchionissa Mantuae cum tota civitate contra hanc translationem protestata est, quare in medio Capituli Conventus Mantuani sepultus est. Teste Jacobo Philippo Bergomensi, vir fuit acuti ingenii, declamator suo aevo conspicuus, Ordinisque nostri in Insubria instaurator, Doctor insignis, omni virtutum genere illustris, Pater eruditissimus. Sequentia bono reliquit publico:

Homilias in Evangelia Adventus et Quadragesimae. Incipiunt: Omnes quidem currunt etc.

Comment. super Epistolas Divi Pauli.

Comment. super quatuor libros sententiarum.

Recollectas super sententiis nostri Aegidii Columnii.

Vitam Xisti IV Pontificis Maximi.

Hippolytus Donesmundus libro VI historiae Ecclesiasticae Mantuanae.

Marcus Antonius Coccius Sabellicus aeneade 10, libro VI, pag. 313.

Carolus de Turre in libro: effigies Civitatis Mediolanensis, pag. 229.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1713. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 75 et 77. Romae 1581.

Danatus Calvi nelle memorie Istoriche della Congreg. di Lombardia dell’Ordine Eremitano di S. Agostino, pag. I.

Bartholomaeus de Palatiolo in Martyrologio ad diem 13 Julii.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 385, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 398. Bruxellis 1654.

Jacobus Philippus Bergomensis in supplemento Chronicorum, libro VI.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 24, pag. 169. Monachii 1623.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 113, a num. 6 fino 22.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 230. Romae 1704.

**************************************************************

[P. 713] S. Possidius, vixit Saeculo V. S. P. Augustini per 40 annos contubernalis, Calamensis Episcopus factus, strenue contra Do­natistas decertavit. Demum a Wandalis Africa exactus, ad Hip­ponem Regium confugit, ubi Augustino morienti adfuit. Joan­nes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 65 sub nomine Possidonii ita describit: Poffidonius Afer, Episcopus Ca­lamensis, B. Augustini quondam auditor, atque discipulus, vir in Divinis Scripturis studiosus, et secularium literarum non igna­rus, multis annis cum Augustino familiariter conversatus, vita et doctrina inter Ecclesiasticos Praesules clarus effulsit. Post Augustini obitum anno 430 quanto tempore, ubi, et quomodo vixerit omnino ignotum. Certum tamen, quod in Apulia sanctissimo vitae fine animam efflaverit. Major lis est, an fuerit Cano­nicus Regularis, vel Eremita Augustinianus? Sanctissimus enim ordo Canonicorum Regularium illum sibi vendicat; Ordo quo­que noster eum sibi arrogat: pro utraque parte graves pugnant rationes et Authores. S. Possidius posteritati tradidit et in publicum commodum scriptis consignavit:

Vitam S. P. Augustini. Incipit: Inspirante rerum omnium etc.

Indicem librorum ejus. Incipit: Contra paganos etc.

Ioannes Trithemius de scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 65. Coloniae 1546.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 586, col. I. Tiguri 1574.

Marcus Antonius Coccius Sabellicus aeneade VII, libro IX.

De Critana in Epitome Hist., § 6, cap. I.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVI, pag. 23.

In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo VI, pag. 9, col. II. Patavii 1574.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1724. Lipsiae 1751.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 228, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 592. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo I, carte 82 a num. 71 fino 78; carte 275, num. 1; carte 330, num. 1; carte 369, num. 4 e 6; carte 433 a num. 1 fino 5; carte 578, num. 2 e 6.

**************************************************************

Pousam Emmanuel, natione Lusitanus, Patria Transtaganus de Villa Landroal, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de Gratia Ulyssippone, vixit Saeculo 17, post depositam Sacram professionem altiores scientias perfecte addidicit; arti vero Musices ita prae aliis deditus erat, ut ipsi usque ad finem vitae firmiter adhaeserit. [P. 714] Fuit Magister Capellae chori Conventus Dominae nostrae de Gratia, eumque Serenissimus Monarcha Joannes IV, qui insignis Musicorum Maecenas exstitit, magnopere aestimabat. Erat vir ornatus magna gravitate et amator exactae regularis observantiae, eapropter Visitator Provinciae et Magister Novitiorum constitutus fuit. Die 17 Junii anno 1683 Ulyssippone lucis usuram reddidit, cum fere annum 90 attigisset. Publici juris fecit:

Librum Passionum, et eorum, quae a Dominica Palmarum usque ad Sabbatum Sanctum cantari solent. Lugduni, typis Petri Guillimin 1676, in fol.

Missam defunctorum a 8 vocibus.

Vilhancicos e Motetes. Haec opera asservantur in Bibliotheca regia Musices.

Didacus Barbosa in Bibliotheca Lusitana, tomo III, pag. 347, col. I. Lisboa 1752.

**************************************************************

de Praedabissis Joannes, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Papiensis, vixit Saeculo 17. Vir probitate et eruditione insignis, nec non scientiae Philosophicae gioria illustris, scripsit:

In libros Physicorum Aristotelis. Hoc M. S. exstat in nostra Bibliotheca Patavii.

Jacobus Philippus Thomasinus in Bibliothecis Patavinis M. S. S., pag. 78.

**************************************************************

de Praesentatione Aegidius, vide Lit. F. Fonseca.

**************************************************************

a Praesentatione Cosmas, natione Lusitanus, Patria Ulyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, vixit Saeculo 16. Natus est ex illustri familia de Andrada: Pater Ferdinandus Alvarez, et Mater Isabella vocabatur; Ven. Thomas a Jesu ejus Frater erat. In juvenili aetate abnegavit non tantum quod erat, sed quod perfectius est seipsum, reliquit enim omnia, et secutus est Christum in Religione nostra, in qua pro divitiis, quas possidebat, paupertatem, pro dignitatibus, in quibus aliis imperare potuisset, obedientiam, et pro lubricis mundi deliciis castitatem elegit. Omnes ejus vivum ingenium, modestiam et eruditionem in literis Sacris ac profanis admirati sunt. Hae dotes Reverendissimum P. Mag. Generalem Christophorum Patavinum permoverunt, ut P. Cosmam Romam vocaret: non multo ibi morabatur tempore, et statim ejus pro fide catholica zelus, et desiderium erigendi labentem jamjam disciplinam Monasticam praesertim in Germania eluxere, quapropter a Gregorio XIII Pontifice maximo, et Generali nostro in Germaniam missus est. [P. 715] Hanc obedientiam ambabus amplexus est manibus ob innatum pro reformatione zelum, sta­timque itineri se accinxit; verum, dum Bononiam pervenit, gra­vi correptus morbo, citius in coelum, quam in Germaniam ve­nit: morte enim die 15 Junii anno 1580 extremum vitae diem confecit, aetatis 36 annorum. Jussu Reverendissimi et Eminentissimi Cardinalis Henriquez ex idiomate Lusitano in latinum transtulit:

Sermones Didad de Payva de Andrada.

Scripsit insuper Tractatum super Mysteria Rosarii. M. S.

Quaestiones oeconomicas. M. S.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica e cronologica, tomo I, pag. 602, col. I. Olyssippone 1741.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 143, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 157. Bruxellis 1654.

**************************************************************

de Praga Nicolaus, alias etiam Nicolaus de Luna, natione Germanus, Patria Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemiae, Filius Coenobii ad S. Thomam, vixit Seculo 14. S. Theologiae Magister. De hoc doctissimo viro Fridericus de Hradek, Canonicus Metropolitanus Pragensis in sua Chronica haec habet: anno 1374 die 26 Julii, anno primo promulgatae Bullae erectionis Academiae Pragensis, hoc ipso 26 Julii factus est primus Theologiae Magister Fr. Nicolaus, Augustinianus apud S. Thomam Eremita, postquam domui suae hanc ipsam magna ingenii perspicacitate Fratres docuisset. Ab eo Monasterium nostrum Pragae ad S. Thomam habet:

Librum rerum memorabilium praedicti Monasterii a sui origine usque ad annum 1409. Liber hic constat foliis membran. 163 et passim ab Historicis Thomaeus vocatur. Huic P. Joannes de Dobrowiz, tunc Prior ad S. Thomam Registrum librariae Pragensis inseruit, in quo testatur, quod Nicolaus de Praga praeter plurimos Theologiae tractatus ediderit.

Sermones de Sanctis.

Sermones de Quadragesima.

Sermones de Adventu.

Sermones de majoribus festivitatibus.

Sermones super Cantica.

Expositionem in primum et secundum psalmum.

Expositiones duas Missae.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 195, col. I. Madriti 1644.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Bohemiae.

**************************************************************

[P. 716] Pratensis Jacobus, natione Italus, Patria Tuscus, Alumnus Provinciae Pisanae, Filius Coenobii Pratensis, vixit Seculo 15. S. Theologiae Magister, vir, qui propter doctrinae praestantiam, quam insigni cum pietate conjunxerat, et artem oratoriam, in qua nulli cessit, anno 1484 Provincialis Pisarum electus fuit. Anno 1486 a mortalium consortio jam recesserat. Ab eo prostant:

Sermones super Epistolas Dominicales, ad petitionem venerabilis viri Fr. Andreae Bergomensis. Super qualibet Epistola tres facit sermones, incipiens a prima Dominica Adventus.

Sermones super Evangelia Dominicalia, incipiens similiter a Dominica prima Adventus hoc modo: Dominus Legifer noster, Dominus et Judex.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 85. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 101. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 28, pag. 174. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 473, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 315. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 354, num. 14. Bologna 1682.

**************************************************************

a Prato Felix, natione Hebraeus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Pratensis, vixit Seculo 16. S. Theologiae Magister, ex famoso Hebraeo, Rabbinoque factus Eremita Augustinianus, trium linguarum scientia, ac solida eruditione ornatus, a Reverendissimo P. Generali, Gabriele Veneto, Lector Theologiae constitutus, adeo in hac scientia profecit, ut inter omnes Doctores Theologos similem suo tempore habuerit neminem. Anno 1522 Reverendissimus P. Mag. Generalis praefatus Gabriel Venetiis illum ad Adrianum VI Pontificem Maxi­mum misit, ut negotia nostra tractaret. Multis annis Hebraeorum Concionator Romae exstitit, e quibus plurimos ad fidem convertit, passim enim Hebraeorum flagellum audiebat. Anno 1523 fit auctoritate Pontificia S. Theologiae Magister. Anno 1526 et 28 suae Congregationis Procuratorem egit. Romae prope centenarius, teste Josepho Pamphilo, die 5 Novembris anno 1559 finem vitae attigit; Thomas vero de Herrera arbitratur, eum anno 1558 diem clausisse extremum, quia in Registris die 15 Decembris anno 1558 Conventus Romanus literas dedit ad quosdam de corona Aragoniae, qui pensionem P. Mag. Felici Pratensi solvere tenebantur. In lucem emisit:

Biblia Sacra hebraea cum utraque Masora et Targum, item cum Commentariis Rabbinorum. Editio prima, cura et studio Felicis Pratensis cum praefatione latina Leoni X Pontifici Maximo nuncupata. Venetiis 1518, 4 tomi, in fol. Exstant in Bibliotheca regia Parisiis. [P. 717] Dans le catalogue des libres imprimez de la Bibliotheque du Roy tomo I, pag. 1, col. I, num. 1. Item psalterium sextuplex cum punctis hebraeum, et tribus versionibus latinis scilicet D. Hieronymi, Sanctis Pagnini et Felicis Pratensis Graecum, septuaginta Interpretum cum Latina Vulgata. Lugduni 1530 dans le Catalogue des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tomo I, pag. 20, col. I, num. 288.

Psalterium ex Hebraeo diligentissime ad verbum fere translatum, per Summum Pontificem Leonem X approbatum. Venetiis 1515, in aedibus Petri Liechtenstein, Coloniensis impressoris, impensis ac sumptibus Danielis Bombergi. Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte I, tomi II, pag. 262 et parte I, tomi V, pag. 394. In principio hujus editionis posita est Bulla Leonis X, in qua haec verba habentur: Cum dilectus filius Felix Pratensis, Ord. Eremit. S. Augustini Professor ad publicam omnium praesertim eorum, qui Sacrarum literarum studiosi sunt, utilitatem, quanto maxime potuit, labore et diligentia Psalterium ex Hebraeo in latinum a se translatum etc. Po­stea editum Hagenoae 1522, in 4, adjectis adnotationibus. Haec editio exstat in Bi­bliotheca regia Parisiis. Dans le catalogue des livres imprimez de la Bibliotheque du Roy, tome I, pag. 21, num. 310, col. II. Basileae 1524 et 1526. Lugduni 1530, in 8. In Bibliotheca civitatis Viennensis cum textu Hebraico, et versionibus S. Hieronymi, Pagnini, graeca Interpretum 70 et Vulgata Latina. Praeterea in Bibliotheca Polingana Canonicorum Regularium habetur tomus rerum hebraicarum, scriptus manu Joannis Eckii 1521, qui continet septem psalmos poenitentiales cum versionibus 70 Interpretum, S. Hieronymi, et Felicis Pratensis cum annotationibus Grammaticalibus.

Librum Job ex idiomate Hebraico in latinum transtulit cum aliis S. Scripturae codicibus.

Bibliis Hebraicis Danielis Bomberg Venetiis 1518 impressis praefationem, et Catalogum lectionum variantium addidit, teste Christiano Jöcher.

Franciscus Titelmanus in Annotationibus in psalmos, pag. 31. Parisiis 1545.

Paulus Colomesius Rupellensis in Italia et Hispania Orientali, pag. 19.

Matthaeus Aurogallus in libro de Hebraicis nominibus.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 196, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 231, col. II. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro VI, pag. 479.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo II, col. 551.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 108. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 67. Antuerpiae 1613.

Angelus Rocca, tomo II, pag. 111.Romae 1713.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 36, pag. 294. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 250, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 192. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 86, num. 6. Bologna 1686.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 120. Romae 1704.

**************************************************************

[P. 718] Prein Josephus, natione Germanus, Patria Austriacus, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae praesentatus, inter Concionatores suo tempore ob suam facundiam plurimum laudandus, praeter alia munia, quibus ornatus erat, Prior Provincialis, et plurium e prima nobilitate arbiter conscientiae exstitit. Die I Octobris anno 1694 in fata concessit nobis relinquens:

Sermonem de S. Josepho B. Virginis sponso in Austriae Patronum electo, dictum ad S. Stephanum Viennae, dum electionis octava celabrabatur. Thema erat: Amicus fidelis, protectio fortis: qui autem invenit illum, invenit thesaurum. Eccles. 6, typis Joannis Baptistae Hacque, 1676, in 4.

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae.

**************************************************************

Presbyter Lucas, vide Lit. L. Lucas Presbyter.

**************************************************************

Prezner Christianus, natione Germanus, Patria Tyrolensis de Kuffstein, Alumnus Provinciae Bavaricae, vixit Saeculo 14. Erat anno 1367 Prior Conventus Monacensis. Vir in declamandis sermonibus excellens, ab eo in nostra Bibliotheca Monacensi habentur:

Sermones 109 de tempore et 20 de Sanctis. Hujus M. S. titulus est: Stimulus Rusticorum.

**************************************************************

Prignano Joannes Baptista, natione Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister, e nobili familia Salernitana. Postquam Summo Pontifici Innocentio VIII relatum fuit, quod in quibusdam Coenobiis Ordinis nostri observantia regularis deficere incipiat, illuc literis Apostolicis Joannem Baptistam una cum Augustino Interamnensi, duos viros a doctrina et gravitate celebres misit, ut monasteria ab Ordinis statutis, et vita regulari deviantes reformarent. Joannes non tantum erat a pietate, Religione, humanitate, charitate laudandus, sed etiam in indagandis antiquitatibus versatissimus, hujus testimonium perhibet:

M. S. nobis relictum, quod continet curiosa et erudita de variis familiis et civitatibus regni Neapolitani.

Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana, pag. 284, col. II.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 94. Romae 1581.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 395, num. 12. Bologna 1682.

**************************************************************

Primasius, vide adnotationes in fine additas, num. 31.

**************************************************************

[P. 719] Privitera Franciscus, natione Italus, Patria Siculus, Alum­nus Provinciae Siciliae, Filius Coenobii S. Augustini Cataniae, Sae­culo 18 (id est) die 18 Ianuarii anno 1702 vitam Creatori suo reddidit. Honorificis in sua Provincia munus fungebatur, artes, quas humaniores vocant, optime calluit, et varia scripsisse perhibetur, nimirum:

Manuale Antistitum.

Varias vitas.

Tragoedias.

Antonius Mongitor in Bibliotheca Sicula.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1782.

**************************************************************

Proles Andreas, natione Germanus, Patria Dresdensis, A­lumnus Provinciae Saxoniae. Saeculo 16 e vivis abiit scilicet, feria tertia Pentecostes anno 1503, aetatis 74. Dresdae anno 1429 die 1 Octobris natus, Lipsiae anno 1448 fit Baccalaureus, et anno 1451 Magister Philosophiae, et hoc ipso anno Augustinianus. Anno 1454 in Italiam profectus est, et anno 1455 Lector Theo­logiae constituitur. Anno 1456 Parthenopolim vocatur, ut ibi Professoris Theo­logiae secundi munere fungeretur, et hoc ipso anno Prior Conventus Portae Coeli eligitur. Fuit magnus Con­gregationis Saxonicae Zelotes, quam per 43 annos laudabiliter rexit et ampliavit. Hoc doctissimo viro Reverendissimus D. D. Joannes de Salhusiorum, familia Episcopus Misnensis utebatur in emendandis libris Ecclesiasticis, nam Eidem a Consiliis fuit, et Ecclesiastes Ducum Saxoniae. Josephus Pamphilus hoc ei vitio vertit, quod novam quandam Congregationem in Germa­nia sub colore reformationis excogitaverit, cujus non tantum confirmationem, sed etiam exemptionem a Reverendissimo P. Generali a Summo Pontifice Alexandro VI obtinuit. Thomas de Herrera in suo Alphabeto Augustiniano eum contra Felicem Milensium, qui Andream Proles nigris depin­git coloribus, hisce verbis defendit: stet ergo firmum et inconcussum testimonium Joannis de Paltz, Authoris coaevi et ca­tholici, qui in sua coelifodina ante ruinam Lutheri edita Andream Proles summis extollit laudibus, et ejus observantiam ac pietatem commendat. Ab ejus ingenio profecti sunt:

Sermones doctrinales in omnia festa et Dorninicas, quorum collectaneum a nostro P. Bartholomaeo Usinger conscriptum habetur Herbipoli in nostra Bibliotheca. [P. 720]

Item edidit in lingua Germanica instructionem Christianam, quomodo Pater, Mater, Sacerdos et Patrinus apud Baptismum se gerere debeant. Straubingae 1594. Existit in nostra Bibliotheca Monacensi et Heilsbrunensi.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 41, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 48, col. I. Tiguri 1583.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1789.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 97. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 32, pag. 184.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 56. Madriti 1644.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 4. Pragae 1613.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 57. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 539, num. 13.

Antoninus Hohn in Chronologia Provinciae Rheno-Svevicae.

**************************************************************

S. Prosper Aquitanicus, vide Adnotationes in fine additas num. 32.

Prosper Cherle, vide Lit. C. Cherle Prosper.

Prosper Fabarius, vide Lit. F. Fabarius Prosper.

Prosper Hilmer, vide Lit. H. Hilmer Prosper.

Prosper a S. Josepho, vide Lit. S. Staurengus.

Prosper de Regio, vide Lit. R. de Regio Prosper.

Prosper Stellartius, vide Lit. S. Stellartius Prosper.

**************************************************************

Puczen Adamus, natione Gernanus, Patria Rhenanus, Alumnus Provinciae Rheno-Svevicae, Filius Coenobii Spirensis, vixit Saeculo 15, celebris Lector et Professor studii Generalis Argentinensis, in lucem exire fecit librum intitulatum:

Funiculus triplex difficile rumpitur.

Sermones aliquot praecipue de laudibus B. Virginis, qui M. S. S. habentur in nostra Bibliotheca Ratisbonae.

Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVI, pag. 61.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1803.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 3. Pragae 1613.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 10.

Antoninus Hohn in Chronologia Provinciae Rheno-Svevicae, pag. 97.

**************************************************************

Puechauser Bertholdus, quem Thomas de Herrera, Nicolaus Crusenius, Philippus Elssius, Aloysius Torelli et Dominicus Antonius Gandolfus [P. 721] cum Christiano Jöcher male Ruchavoser appellant, vixit Saeculo 15. Erat natione Germanus, Alum­nus Provinciae Bavariae, Filius Coenobii Ratisbonensis. Post Professionem in Angliam ad studia missus, in Universitate Oxoni­ensi S. Theologiae Doctor creatur, inde in Germaniam reversus, studia nostra per Germaniam moderatus est, postea in Univer­sitate Viennensi in Austria anno 1400 Theologiam publice tra­didit. Anno 1419 Provincialis Bavariae eligitur, in quo mune­re anno 1423 in Comitiis Provincialibus Rachenbachii in Silesia celebratis, et Rambsavii in Bavaria anno 1425 habitis confir­matus fuit. Anno 1435 Reverendissimus P. Mag. Generalis Ger­ardus Ariminensis eum Vicarium Generalem in Bavaria constituit. Magno cum studio elaboravit:

Lecturam super Apocalypsim S. Joannis duas complectentem partes. Hoc M. S. asservatur in noflm Bibliotheca Ratisbonensi.

Quaestionem de Sacramento Baptismi. Hoc quoque M. S. exstat in nostra Ratisbonae, in fol.

Expositionem in Evangelium S. Joannis.

Comment. in Magistrum Sententiarum.

Quaestiones in libros Aristotelis de anima.

Considerationes in salutationem Angelicam, et super Salve Regina.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum sub nomine Ruchavoser, tomo III, col. 2282.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 73. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 53. Antuerpiae 1613.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 10. Pragae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 22, pag. 166.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 112, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 127.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 432, num. 5.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 102. Romae 1704.

**************************************************************

de la Puente Gonzalez, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii Turricellensis, vixit Saeculo 17. Vir doctissimus et eruditissimus, in lingua vernacula opus sic inscriptum composuit:

La historia de S. Augustin de la Provincia de Mechoacan.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 538.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1803.

**************************************************************

[P. 722] Pugalis Bernardus, natione Gallus, Patria Tolosanus, Alumnus Provinciae Tolosae, Filius Conventus Tolofani, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor. Vir magnae peritiae, summae prudentiae et rarae sanctitatis; ita Nicolaus Bertrandus de gestis Tolosanorum, ubi haec habet Bernardus Pugalis, Doctor quidem magnae peritiae, prudentiae et sanctimoniae, qui non modo vivens, sed etiam mortuus Tolosana sublimavit Gymnasia. Eum anno 1398 floruisse Thomas de Herrera, Elssius et Torelli asserunt. Sequentia posteritatis memoriae consecravit opera:

Comment. super primum et secundam sententiarum.

Comment. super Paulum ad Romanos et Corinthios.

Tractatum de Usuris.

Tractatum de intensione et remissione formarum.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita et in duplum aucta, pag. 99, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 118, col. I. Tiguri 1583.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri, pag. 217.

Nicolaus Bernardus in gestis Tolosanorum.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 52. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 107, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 124. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 345, num. 6 e 7.

**************************************************************

a Purificatione Antonius, natione Lusitanus, Patria Interamnensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de Gratia Olyssippone, vixit Saeculo 17. Religionem nostram ingressus, die 10 Februarii, anno 1617 tribus votis Deo se consecravit. Finitis suis studiis, suos Confratres multis annis in disciplinis Philosophicis ac Theologicis instruxit, et quia mira altitudine, eruditionis historicae tam in Sacris, quam profanis excultus erat, officium Chronistae Provinciae ei demandatum fuit, in hoc studium tanta animi contentione incubuit, ut propter exantlatos labores Superiores illum Parochum Ecclesiae Portuensis ad S. Joannem constituerint, in quo officio, se ad conciones Quadragesimales pararet, vires deficere sensit, humillime igitur rogavit, ut alius substitueretur, affirmans se feria sexta, quae fuit dies 16 Aprilis Anno 1658 moriturum, quare Ecclesiae Sacramenta devotissime recepit, atque praedicto die vitam cum morte piissime commutavit, caeterum memoriam non solum suae pietatis, sed etiam doctrinae apud posteros  aeternam fecit, [P. 723] nam sequentia opera ejus lucem publicam viderunt:

Theatrum triumphale, sive Index rerum notabilium suae Provinciae Lusitaniae sexdecim choris distinctum. Olyssippone 1634, in fol.

Libri tres de viris illustribus antiquissimae Provinciae Lusitaniae, Ordinis Eremit. S. Patriarchae Aurelii Augustini, Hipponensis Episcopi et Ecclesiae Doctoris. Ulyssippone 1642, apud Dominicum Lopez Rosa, in 4.

Chronologia Monastica Lusitana, in qua omnes Sancti ac Beati, ac etiam Venerabiles Personae Regulares, qui in Lusitaniae regnis, ejusque ditionibus natae, aut sepultae sunt, perhibentur, quoad fieri potuit, fidelissime ac brevissime referuntur. Ulyssippone 1642, apud Laurentium de Anveres, in 4.

Chronica da antiquissima Provincia de Portugal da Ordem dos Eremitas de S. Agostinho Bispo de Hiponia, e principal Doutor da Igreia. Part. I. Lisboa por Manoel da Sylva 1642, in fol.

Chronica da antiquissima Provincia de Portugal da Ordem dos Eremitas etc. Com huma adiçaon no cabo na qual se responde aos priocipaes jugares da Benedictina Lusitana. Part. II. Lisboa 1656 por Domingos Lopez, in fol.

Memorial de diversas Missas e oraçaoens para proveito dos fieis vivos e defun­tos instituida pelo glorioso Patriarcha S. Agostinho Bispo de Hiponia e Doutor Igreia, e por sua devotissima Many S. Monica, e outros Religiosos da sua Ordem Eremitica, que ello fundou em Africa no anno 390. Lisboa por Domingos Lopez Roza 1642, in 8.

Antitodo Augustiniano em o quel se convencem, e desfazem as fallacias e enganos da Apologia intitulada: Quinta essencia de verdades escritas pelo Padre Fr. Gil. de S. Bento. Coimbra por Thome Carvalho 1660, in 4.

Cursus Philosophicus tomi III, in 4. M. S.

Promptuarium triumphale, in quo continentur vitae omnium Sanctorum Lusitaniae et ditionum ejus. M. S. in fol.

Omnia haec conservantur in Bibliotheca nostra Conventus Dominae nostrae da Gratia Ulyssippone.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica e cronologica, tomo I. Lisboa 1741.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 122, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1812.

**************************************************************

Puteanus Joannes, natione Gallus, Patria Cimontius, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani. Saeculo 17 mortalitatem exuit, nempe die 16 Januarii anno 1623, aetatis 66, vir ob sanctimoniam vitae et profundam doctrinam aeterna me­moria dignus. Circa annum 1620 erat Regius Professor in Universitate Tolosana. Per typum publico communicavit: [P. 724]

Duplicem tomum in quatuor partes Divi Thomae docta compendiositate omnem Theologiam explanantem.

Henningus Witte in Diario biographico ad annum 1623.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1816. Lipsiae 1750.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 267. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 489, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 394. Bruxellis 1654.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 30.

**************************************************************

du Puy Joannes, natione Gallus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani; Saeculo 17 vivebat adhuc, nam anno 1623 mortalitatem primum deposuit. Prima specimina suae scientiae Theologicae Tolosae dedit; Professorem enim in hac Universitate egit, dein obedientia eum ad cathedram Parisiensem transtulit, ubi cum cursum suum Theologicum jam incepisset, ob diu grassantem pestem Tolosam redire compulsus est; verum hoc iter ei fuit infaustum, ab Hugenotis enim captus, combustis ejus scriptis, tam crudeliter verberibus fuit exceptus, ut eum extinctum esse crediderint. Ast, viribus reparatis, Tolosam venit, ubi anno 1593 Regius Professor constituitur. Ex ingenii sui monumentis prostant: Commentaria in Summam Divi Thomae.

Louis Moreri dans le grand Dictionaire historique, tome IV, pag. 889, col. I. Paris 1718.

**************************************************************