N
**************************************************************
[P.
617] Naevius sive Neevius
Joannes,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Mechliniensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Baccalaureus, ob eruditionem
historicam, et scientiam Theologicam magni semper habitus, Prior Mechliniae.
Hasseleti, Antuerpiae et Brugis constituitur, cujus muneris partes adeo
perfecte explevit, [P. 618] ut anno 1625 Provincialis electus fuerit; demum Mechliniae die 28 Junii anno 1656 e vivis
ereptus est. In lucem emisit:
Eremum
Augustinianam floribus honoris et sanctitatis vernantem, in qua tractat de
Eremitis sub veteri et nova lege, de Eremitarum Ordinis S. Augustini
institutione, approbatione, et propagatione, de vita S. Augustini et aliorum in
hoc Ordine sanctitate illustrium. Lovanii 1638 typis Hastenii, in 4.
Vitam S.
Monicae. Antuerpiae 1628.
Horologium monasticae
perfectionis. Lovanii 1630.
Pro
tertiariis Ordinis nostri. Antuerpiae 1632.
Regulam S. Augustini cum expositione trium votorum.
Tractatus
duos de poenitentia et eucharistia, cum discursibus de confraternitate et
indulgentiis Cincturatorum. Lovanii 1625.
Testamentum
Christi Salvatoris in lingua Flandrica.
Ioannes
Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 700, col. II.
Josephus
Hartzbeim in
Bibliotheca Coloniensi, pag. 189, col. II.
Franciscus
Swertius in Athenis Belgicis.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 803. Lipsiae 1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 390. Bruxellis 1654.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 116. Lovanii 1727.
**************************************************************
Nagengast
Ferdinandus,
natione Germanus, Patria Bavarus Ratisbonensis, Alumnus Provinciae Bavaricae,
vixit adhuc, per multos annos officio Concionatoris functus, Superior Rözensis
in superiori Palatinatu electus fuit; nunc tertium Priorem Conventus
Ratisbonensis agit, et prelo dedit: Orationem funebrem in exsequiis Reverendissimae et
Illustrissimae D. D. Mariae Catharinae Helenae natae de Aham, S. R. J. Principis in inferiore
Parthenone, Ratisbonae die 12 Novembris anno 1757 habitam. Typis Viti Rädimayr, in fol.
**************************************************************
Nani
Joannes a Facundo, natione Germanus, Patria Austriacus Fluminensis, Alumnus Provinciae
Austriae, Filius Coenobii Fluminensis, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Baccalaureus
Philosophiam et Theologiam docuit Labaci et Fürstenfeldii; postea Conventum
Fluminensem pluribus annis gubernavit, egitque Confessarium Monialium Ordinis
S. Benedicti, quarum Confessiones usque ad suam mortem, quae die 3 Novembris
anno 1751 contigit, indefesse audivit. Typis excudi fecit orationem panegyricam
sub titulo:
De portis mortis bina exaltatio
S. Joannis omnes laudationes Christi annuntiantis in portis filiae Sion. Psalm.
IX, v. 15, panegyrica dictione celebrata coram Universitate
Viennensi, deferente P. Mag.
Hyacintho Maristoni, Ord. Erem. S. Augustini p. t. Facultatis Theologicae Decano, [P.
619]
Oratore P. Joanne a S. Facundo Nani, ejusdem Ordinis S. Theologiae, et S. S. Canonum Auditore, anno
salutis 1720.
Viennae
Austriae. Typis Wolfgangi Schwendimann. Haec oratio dedicata est Eminentissimo
S. R. E. Cardinali Presbytero ab Althann, Episcopo Vaciensi.
Memoriae Ordinis Eremitarum Magni Patris Augustini, sive Panegyris in
honorem Sanctorum Ordinis nostri ab idiomate Italica in latinum translata, et
sub auspiciis Illustrissimi Augustini Codelli de Fahnenfeld in lucem edita et
vulgata, dum Labaci theses Theologicae de Sacramentis publice sub praesidio R.
P. Joannis a S. Facundo Nani, S. Theologiae Lectoris, propugnarentur, anno
1734. Labaci typis Adami Friderici Reichardt, in 4.
Catalogus
Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae.
**************************************************************
Nasellus Peregrinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Tarvisinae,
Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, suis
humanis, et Sacris scientiis ut Professor multas ornavit Academias; erat
haereticae pravitatis praeprimis Lutheranae debellator fortissimus, in quam
calamo et lingua acerrime est invectus, propterea Thomas Gratianus in laudem
ipsius sequens composuit distichon: Iste licet Patavi Peregrinus in urbe
Nasellus, / Perfricuit Nasum, Saxo Luthere tuum. Eum Patavii nonagenario
majorem anno 1556 mortem obiisse scribunt Josephus Pamphilus, Angelus
Portenarius et Thomas Gratianus; sed hi corriguntur ex Registris Ordinis, in
his enim legitur, quod die 23 Novembris
anno 1557 imo die 30 Augusti
1559 adhuc vixerit. Opera, quae suo calamo contra haereticos principaliter in
Germania prodiere, sunt:
Viginti
sex assertiones et dubia quaedam obscura explicuit et respondit adversus 41 impios articulos Lutheri.
De
operibus exsterioribus octo conclusionibus quaedam complexus est, in quibus haereticorum nodos, apud eos obscuros et insolubiles
solvit, et in lucem promit.
De
fide implicita et explicita, de informi et formata, et de ejus origine causaque efficiente, et quomodo fideles exaltat, et
reddit eos sapientes, ac juva, ac roborat.
Liber de legibus humanis, quantum et quomodo obligent.
Libri II de Potestate Summi Pontificis.
Liber de Concilii comparatione cum potestate Pontificia ad invicem.
Ludovicus
Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 415.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 818. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 115. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 150. Antuerpiae 1613. [P. 620]
Angelus
Portenarius nella felicità di Padova, libro IX, cap. 27, pag. 455. Padova 1623.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 37, pag.
198. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 285, col. II.
Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 558. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 415, num. 18.
Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 293. Romae 1704.
**************************************************************
a
Nativitate Antonius, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii
Olyssipponensis, vixit Saeculo 17. S.
Theologiae Doctor, propter singularem magnitudinem ingenii, profundam scientiam
Theologicam, morumque integritatem in Provincialem Lusitaniae electus fuit. Ab eo exstant in publicum emissa:
Stromata
oeconomica totius sapientiae stamine texta, sive de regimine domus opuscula nullius non litteraturae elaborata impendio.
Ulyssippone 1653. Item Parisiis 1656, in fol.
Silva de
sufragios per las animas de purgatorio. Praga 1635.
Loavores da
Eremitica familia di S. Agostino.
Montes de Coroas de S. Agostinho nelle e na sua Eremitica familia recebidas. Olyssippone 1663, in fol.
Sermaon nas exequias, que os Religiosos da Ordem de S. Agostinho fizeraon na fe de Lisboa pelo
Illustrissimo e Reverendissimo Senhor D. Rodrigo da Cunha Arcebispo da mesma
Cidade Josue Portugaez. Olyssipone 1643, per Antonium Alvarez, in 4.
Tratado da
devoçaon da correa de S. Agostinho. Olyssipone 1627, in 12, per eundem impressorem.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo I, pag. 337, col. II. Olyssipone
1741.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 115, col. I.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 825. Lipsiae
1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 96. Bruxellis 1654.
**************************************************************
a
Nativitate B. V. Mariae Tobias, Excalceatus, natione Germanus, Alumnus
Congregationis Germaniae, Saeculo 18 nempe anno 1731 inter
vivos morabatur. Vir in Scripturis sanctis eruditus, et in
saecularibus literis egregie doctus, publico per prelum communicavit:
Biblia Gregoriana. Augustae Vindelicorum,
et Graecii 1731.
**************************************************************
[P.
621] Naverius Lambertus, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Trajectensis, vixit Saeculo
17. S. Theologiae Baccalaureus,
Historicus celebris, et in suggestis Concionator eloquens, ac pietate
conspicuus, Trajecti anno 1733 peste infectis ex charitate inserviens, ab hoc malo rebus humanis
exemtus est. Publico prelo dignam evulgavit: Vitam B. Augustini Novelli, 1630.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 422. Bruxellis 1654.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 138. Lovanii 1727.
**************************************************************
Navarro
Bernardus,
natione Hispanus, Patria Catalaunus, Alumnus Provinciae Valentinae, Filius
Coenobii Valentini, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, vir in divinis
litteris eruditus, ingenio subtilis, sermone super omnes facundus, vita et
conversatione omni laude dignus, fit anno 1620
Provincialis.
Prelo typographico divulgavit:
Vitam S. Nicolai de Tolentino.
Barcinone 1614,
in 4.
Concionem
in Beatificatione B. Theresiae habitam.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 176, col. I.
Antonius Teissier in Catalogo Authorum et
Bibliothecarum.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 829. Lipsiae
1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 126.
**************************************************************
a
Nazareth Joannes, natione Lusitanus, Patria Transtaganus de Villa de Castello de Vide,
Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae da Gratia
Olyssippone, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Praesentatus,
vir eloquentia praestantissimus, de cujus Sermonibus in lingua Lusitana
sequentes fuere impressi:
Sermaon
historico e panegyrico da milagroza Virgem da Penha de França pregado no seu Convento no 3 dia das suas festas. Lisboa
1685, in 4.
Sermaon em
acçaon de graças, que o
Illustrissimo
Senado de Lisboa e sua corte vem dar a Milagroza Virgem da Penha de França todos os annos per voto, que Ihe fez quando livrou esta cidade da cruel peste, com que Deos a castigava. Lisboa 1698, in 4.
Sermaon do insigne Doutor da Igreia e Patriarcha dos Eremitas S. Agostinho. Lisboa 1698, in 4.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 708, col. II. Lisboa
1747.
**************************************************************
de
Neapoli Ambrosius Flandinus, vide Lit. F. Flandinus.
**************************************************************
[P.
622] de Neapoli Dionysius, natione Italus, Alumnus
Terrae Laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 15, egregius Comicus
in lucem emisit:
L’Erasmo tragoediam. In Napoli
per
Domenico Macerano 1644, in 12.
Nicolaus
Toppi nella Bibliotheca Napolitana, carte 331, col. II.
**************************************************************
de
Neapoli Hieronymus, natione Italus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii
Neapolitani, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister.
In hujus laudem Dominicus Antonius Gandolfus, his effunditur verbis: Hieronymus
Neapolitanus suo tempore clarus et illustris, nec non Philosophorum et
Theologorum facile Princeps enituit. Is in sua Neapolis
Patria valde
acceptus, ac Lector pro publica Universitate petitus, a Reverendissimo Gerardo
Ariminensi Generali anno 1432, die
26 Octobris facultatem obtinuit adeundi. Anno postea 1436
ab eodem Generali S. Theologiae Magister creatus, Vicarius Provincialis suae Neapolitanae
Provinciae designatur, et cum a fratribus demum Provincialis electus fuisset,
ab eodem Generali die I Decembris 1437 confirmatur. In eadem dignitate adhuc sedebat die 2 Junii 1439, anno tamen 1438, 6 Junii,
delectus fuerat in Regentem Coenobii S. Augustini Regalis pro anno 1439. Cum fuisset Nicolai V Pontificis maximi Praeceptor, ab eoque non parum dilectus; ad
Cathedram D. Petri assumptus, eum Episcopum civitatis oppidensis Calabriae
creavit Kal. Septembris 1449 tempore
sui gubernii sublato ritu graeco a sua dioecesi, latinus introductus fuit. Non
exstitit Praeceptor Nicolai V in graecis litteris, ut scribit Ughellus, sed in
speculativis scientiis
potius eum
erudivit. Hoc expresse apparet ex dicto nostri Coriolani contemporanei: in suo
senio graecas litteras didicit, in quibus sic evasit peritus, ut de graeco in
latinum, ac etiam e contra de latino in graecum multa memoratu digna
traduxerit, ac etiam in utraque composuerit. Rexit noster Episcopus egregie
sponsam sibi commissam per annos 23, decessitque anno 1472. De eo scribunt:
Ferdinandus
Ugelli in Italia Sacra, tomo IX, col. 419, num. 11.
Iosias
Simlerus in Bibliotheca Conradi Gesneri, pag. 294, col. II. Tiguri 1574.
Nicolaus
Toppi nella Bibliotheca Napolitana, carte 159, col. I.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 95. Antuerpiae 1613. [P. 623]
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 25, pag.
170. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 343, col. I.
Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 289. Bruxellis 1654.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione
historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 177. Romae 1704.
**************************************************************
de
Neapoli Jacobus, natione Italus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii
Neapolitani, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister,
de quo Josephus
Pamphilus scribit, quod fuerit Theologus et Concionator egregius, ingenio
acutus et vehemens, et ad disputandas, enodandasque quaestiones Scripturarum
satis idoneus; et juxta Nicolaum Crusenium, electus fuit Patriarcha Aquilanus:
quid de hac opinione tenendum sit, vide adnotationes in fine additas num. 43.
Composuit quaedam ingenium suum commendantia praesertim in facultate
Theologica, quibus nomen suum posteritati reliquit, scilicet:
Opus super primum et secundum sententiarum.
Quaestiones disputatas.
Summam de virtutibus et vitiis, ac
de Sacramentis. Hoc M. S. exstat in nostra Bibliotheca Cremonae.
Sermones
diversos.
Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo II, pag. 378.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 58. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 100. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 16, pag.
157. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 426, col. II.
Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 313. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo
VI, carte 31, num. 14. Bologna 1680.
**************************************************************
de Neapoli Theophilus, natione Italus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii ad S.
Augustinum Neapoli, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, vir eximiae
venerationis, ingentis animi, et maximae auctoritatis, qui artes politiores
perfectissime calluit, eapropter anno 1513 Regens Studii Bononiensis designatur, dein ut
Secretarius Reverendissimo P. Generali Gabrieli Veneto servitia sua praestitit.
Anno 1526 dimisso
officio
Secretarii in Patria sua Neapoli ad S. Augustinum denuo Regentem agere jussus
est; in hujus laboris praemium anno 1532 Provincialis
Terrae Laboris electus fuit. Finito autem hoc officio anno 1536 rursus Secretarius Generalis
et Ordinis denominatur. Anno 1537 in Sacello Pontificio suam summam eloquentiam
ostendit [P. 624] saepius in curia
Romana perorando. Anno 1539 in exsequiis Elisabethae
Imperatricis Neapoli concionem funebrem dixit, in cujus memoriam
Reverendissimus P. Generalis Hieronymus Seripandus suis Registris haec
inseruit: die 22 Maij anno 1539 in aedibus nostris S. Augustini Illustrissimo
D. Petro de Toleto, Proregi Neapolitano placuit justa persolvere magna funebri
pompa Proceribus omnibus totius regni adstantibus paulo ante defunctae
Isabellae Imperatrici Caroli Imperatoris uxori, ac Lusitaniae Regis sorori,
quam Mag. Theophilus Neapolitanus magna cum sui et Ordinis laude elegantissima
oratione laudavit, pro cujus anima omnes Capituli Patres Sacra fecere. Anno
1540 die 17 Aprilis Poenitentiarii Summi Pontificis munere ornatur. Anno 1543
cives Tudertini a Reverendissimo P. Mag. Generali Seripando Professorem
humanitatis humillime petunt; ad hanc obedientiam Mag. Theophilus sponte se
obtulit, mittitur igitur Tudertum ad Conventum S. Praxedis. Anno 1548
Reverendissimus Archi-Episcopus Florentinus Nicolaus Rodulphius cum postulat,
ad cujus preces Florentiam missus est, ut ei sua praestet servitia. Verum a
tanta dignitate ad officium Paedagogi se demisit, Conventui enim Ortano
adfiliari petiit, ut pro oblato a civitate stipendio publicum Grammaticae et
humanitatis Professorem agere posset. Ab eo reperitur: Tractatus super
Philosophiam.
Nicolaus
Toppi nella Bibliotheca Napolitana, carte 288, col. I.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 1122. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 115 et 131. Romae 1581.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo II, pag. 253, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 651. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 210, num. 6; carte
222, num. 3; carte 236, num. 14; carte 314, num. 4.
**************************************************************
Nelsbeck Arnoldus,
natione Germanus, Patria Coloniensis, Alumnus Provinciae Coloniensis, Filius
Conventus Coloniensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Licentiatus
bonarum artium notitia clarus omnem adhibuit diligentiam, ut res notatu dignas
sui Conventus annotaret, scripsit igitur :
Chronicam
Conventus Coloniensis.
Item libellum de Indulgentiis et privilegiis Cincturatorum.
Josephus Harzbeim in Bibliotheca Coloniensi, pag. 26, col. I.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 217. Lovanii 1727.
**************************************************************
[P.
625] de Nerli Franciscus, natione Italus, Patria Patricius Florentinus e
nobilissima familia, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini,
vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor. Hic
primus omnium Theologorum, teste Pamphilo, insignia et stemmata Doctorum
auctoritate Collegii Florentini cum summo totius Senatus ac populi applausu in
Divae Reparatae aedibus est adeptus. Anno 1439 interfuit Concilio Florentino. Die 9 Decembris anno 1459 cursum vitae suae cosummavit. Ab eo
prostant:
Summa de rebus Divinis.
Liber de
virtutibus et vitiis, qui incipit: In nativitate paupertatem et humilitatem, in
medio obedientiam et laborem, in fine patientiam et charitatem. Utrumque M. S.
asservatur in nstra Bibliotheca ad S. Spiritum Florentiae.
Raphael Badius in
catalogo Theologorum Universitatis Florentinae.
Eugenius
Gamurini parte V de Nobilibus Familiis Hetruriae et Umbriae.
Matthaeus
Villani libro IX histor., cap. 58.
Giulio Negri
nell’Istoria dei Scrittori Fiorentini, carte 206, col. I.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 864. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 78. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 68. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 25, pag.
170. Monachii 1623.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 213. Bruxellis 1654.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione
historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 124. Romae 1704.
**************************************************************
Neuser
Bruno, natione Germanus, Alumnus
Provinciae Rheno-Svevicae,
vixit Saeculo 17. Vir, qui suo tempore in Theologia morali celebris eluxit. Pro bono publico exaravit:
Integram Theolagiam morale.
Tractatum de horis Canonicis.
Prodromum
pro S. Augustino.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 888. Lipsiae 1751.
**************************************************************
Nicasius Baxius, vide Lit B. Baxius Nicasius.
Nicephorus Melissenus, vide
Lit. M. Melissenus Nicephorus.
**************************************************************
de S. Nicolao Andreas,
Excalceatus, natione Hispanus, Alumnus Congregationis Hispanicae, vixit Saeculo 17. Erat Rector Collegii Complutensis, Provincialis Novae Granatae in America, et Chirographus Ordinis nostri, vir insigni eruditione ornatus, et in historia Ordinis nostri versatissimus, [P. 626] formavit
ad Fratrum
suorum utilitatem praeclara opera, quibus nomen suum ad notitiam posteritatis destinavit, e quibus exstant:
Designos del Indice masdicoso sobre la regla de S. Augustin.
Tesoro de Palermo y su monte peregrino.
Vida da S.
Rosalea.
Historia
de nuestra Sennora de Capacavana. Madrid 1667.
Historia General de los Padres Augustinos descalcos.
Planctus
Passerculi solitarii, sive peccatoris ad Deum
conversio.
Proventus Messis Dominicae Excalceatorum B. Augustini
Congregationis Hispanicae.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 63, col. II.
Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 12,
col. I. Coloniae 1683.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 913. Lipsiae 1751.
**************************************************************
de S. Nicolao Archangelus, vide Lit. M. Moltrasius Archangelus de S. Nicolao.
**************************************************************
de S. Nicolao Constantinus, Excalceatus, natione Italus, Patria Genuensis, Alumnus Congregationis Italiae,
vixit Saeculo 17. S. Theologiae Professor egregius, et Sacrarum literarum exercitatissimus Expositor,
primus Diffinitor Vicarii Generalis concinnavit opus, cujus titulus:
Regale solium B. V. Mariae inter mirabili aula Nazarenae domus vulgo Lauretanae toti mundo conspicuum, auro
charitatis Divinarum personarum fabrefactum, gemmis virtutum ejus, Divinorumque
charismatum, quibus abundat, rutilans, totius vitae ipsius
gloriam exprimens, ad quod ascenditur per gradus laudum, quae Litaniae dicuntur Virginis, et in ipsa alma domo recitantur. Opus magnum libris 63 constans, ut magno operi annorum totidem ejus miraculosae vitae correspondeant.
Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 143. Perusuae 1680.
Michael Iustinianus in Bibliotheca Ligustica.
Hippolitus Marraccius in Bibliotheca Mariana.
**************************************************************
de
S. Nicolao Laurentius, Excalceatus, natione Hispanus, Alumnus Congregationis Hispanicae,
vixit Saeculo 17.
Erat laicus, seu conversus, fabricarum Magister
et Architecturae peritissimus, qui nomen suum amatoribus artis Architecturae reddidit
cognitum per opus ab eo in lingua Hispanica in publicum emissum, cujus titulus:
Arte y uso
de Arquitectura. Madriti 1639, apud Joannem Sanchez, in fol.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo II, pag. 4, col. II.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 913. Lipsiae 1751. [P. 627]
**************************************************************
Nicolaus
Acciajoli,
vide Lit. A. Acciajoli Nicolaus.
Nicolaus de Ancona, vide
Lit. A. de Ancona Nicolaus.
Nicolaus
Aoreolus,
vide Lit. A. Aoreolus Nicolaus.
Nicolaus
ab Aquapendente, vide Lit. A. ab Aquapendente
Nicolaus.
Nicolaus de Avanzi, vide
Lit. A. de Avanzi Nicolaus.
Nicolaus Barianus, vide
Lit. B. Barianus Nicolaus.
Nicolaus Biardo, vide
Lit. B. Biardo Nicolaus.
Nicolaus Byart, vide
Lit. B. Byart Nicolaus.
Nicolaus de Camiis, vide
Lit C. de Camiis Nicolaus.
Nicolaus Carmagnolensis, vide Lit C. Carmagnolensis Nicolaus.
Nicolaus
Castrucci,
vide Lit. C. Castrucci Nicolaus.
Nicolaus Ceppi, vide
Lit. C. Ceppi Nicolaus.
Nicolaus de Cremona, vide
Lit. C. de Cremona Nicolaus.
Nicolaus Crusenius, vide
Lit. C. Crusenius Nicolaus.
Nicolaus de Dünchelspiel, vide Lit. D. de Dünchelspiel Nicolaus.
Nicolaus Donellanus, vide Lit. D. Donellanus Nicolaus.
Nicolaus Foresius, vide
Lit. F. Foresius Nicolaus.
Nicolaus
Gavardi,
vide Lit. G. Gavardi Nicolaus.
Nicolaus de Grachis, vide
Lit. G. de Grachis Nicolaus.
Nicolaus Horanus, vide
Lit. H. Horanus Nicolaus.
Nicolaus
Juliani,
vide Lit. I. Juliani Nicolaus.
Nicolaus
Maresca,
vide Lit. M. Maresca Nicolaus.
Nicolaus Mari, vide
Lit. M. Mari Nicolaus.
Nicolaus de S. Maria, vide
Lit. M. de S. Maria Nicolaus.
Nicolaus
Notkenius,
vide infra Notkenius Nicolaus.
Nicolaus Plenevaux, vide
Lit. P. Plenevaux Nicolaus.
Nicolaus de Praga, vide Lit. P. de Praga Nicolaus.
Nicolaus Reatinus, vide Lit. R. Reatinus Nicolaus.
Nicolaus Rilaer, vide Lit. R. Rilaer Nicolaus.
Nicolaus Robine, vide Lit. R. Robine Nicolaus.
Nicolaus Romagnanus, vide Lit. R. Romagnanus Nicolaus.
Nicolaus Sarracenus, vide Lit. S. Sarracenus Nicolaus.
Nicolaus Scultellius, vide Lit. S. Scultellius Nicolaus.
Nicolaus Senior, vide Lit. S. Senior Nicolaus.
Nicolaus Stassart, vide Lit. S. Stassart Nicolaus.
Nicolaus Superantius, vide Lit. S. Superantius Nicolaus.
Nicolaus de Tombeur, vide Lit. T. de Tombeur Nicolaus.
Nicolaus de Verona, vide Lit. V. de Verona Nicolaus.
Nicolettus Paulus, vide Lit. V. Venetus Paulus.
**************************************************************
[P. 628] Nicolius Hieronytnus,
natione Italus, Patria Romanus, Alumnus Congregationis de Observantia
Lombardiae, vixit Saeculo 17. Fuit Lector Theologiae, et in Romana Curia pro
eadem Congregatione Procurator, nec non Ecclesiae nostrae S. Mariae de Populo
Parochus, vir in utroque jure clarissimus; qui per sua opera litterato orbi
satis innotuit, ejus enim calamo in publicum prodierunt:
Lucubrationes Utriusque Juris ad theoriam et praxim quatuor librorum
institutionum moralium conformes, in duos tomos distributae. Romae 1700, apud
Franciscum Antonium Galleri, in fol.
Flosculi, sive notabilia practica ex Utroque Jure, probatisque Authoribus
ac Theologiae praesertim fontibus libata, ad juridicam
praxim in unum collecta et methodo Alphabetica disposita. Venetiis 1683, apud
Bertanos, in 4. Item Venetiis 1706. Exstant in nostra Bibliotheca Monacensi.
**************************************************************
Niger Hieronymus, natione Italus, Patria
Pedemontanus a Fossano, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii
Saviliani, vixit Saeculo 16. In Capitulo Provinciali anno 1573 Saviliani
celebrato Vicarius Generalis Congregationis Lombardiae electus fuit; erat vir
bonarum literarum studiosissimus, ac illis valde doctus, publica luce donavit: [P. 629]
Librum in quatuor partes divisum de admirando Mysterio, et Christo
adorando in Eucharistia, cujus initium est: In tantis, ac tam atrocibus
perturbationibus etc. Opus hoc Reverendissimo P. Mag. Generali Hieronymo
Seripando nuncupavit.
Scripsit etiam contra Waldenses.
Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 120. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 95. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39, pag.
203. Monachii 1623.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 293. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 584, num. 25.
Bologna 1686.
**************************************************************
Niger Martinus, natione Gallus, Alumnus
Provinciae Franciae, Filius Coenobii Rothomagensis, vixit adhuc Saeculo 17. Vir
non minus literis, quam pietate venerabllis, qui totum se doctrinae asceticae
dedit, nam ex illius ascesis monumentis videntur:
Le tableau racorsi de l’homme inteurieure, et l’ame heretique. Rothomagi
1605.
Navigatio a littore mortis ad vitae portum. Rothomagi 1628.
De Adventu Antichristi.
De Jubilaeo et indulgentiis.
De peste, fame et bello.
Sermones de quatuor novissimis.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 136. Antuerpiae 1613.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 475. Bruxellis 1654.
**************************************************************
a Nobilibus Ambrosius a S. Carolo,
Excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis
Italicae, ad initium hujus Saeculi vivebat adhuc. Famam insignis Verbi Dei
Declamatoris, qui in Divinis literis et Sanctis Patribus ad stuporem versatus
erat, obtinuit. Anno 1715 vitam cum morte commutavit. Prelo
tradidit in lingua Italiana:
Oscula coelestia, sive explanationem in Cantica Canticorum, Mediolani
1677, apud Federicum Agnellum.
Prediche per l’avvento. Milano per Federico Vigone 1688, in 4.
Discorsi Sacri. Milano per lo stesso Vigone.
Prediche Quaresimali. Milano per gli Agnelli 1696, tomi II, in 4.
Discorsi sopra i dolori di Maria Vergine. Milano 1702, per Vigone, in 4.
Discorsi sopra l’eccellenze del santissimo rosario. Milano 1711, per
Vigone, in 4.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum
Mediolanensium, parte I, tomi II, col. 995.
**************************************************************
[P. 630] Nolanus Paulus, natione
Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Provinciae
Neapolitanae, Filius Coenobii Nolani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae
Magister. B. V. Mariae amator et cultor insignis, bono publico per prelum in
lingua Italica commisit libellum intitulatum:
Indulgenze della centura di S. Agostino e di S.
Monica.
Nicolaus Tappi nella Bibliotheca Napolitana, carte
354, col. I.
**************************************************************
de Nomis de Marciala vel Marzalla Antonius,
natione Italus, Patria Tuscus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii
Florentini, vixit Saeculo 15. Theologiae Magister. Teste Antonio Possevino a
Florentinis ad Summos Pontifices et Principes saepius Legatus fuit missus. In
Registris autem Ordinis nostri legitur, quod anno 1420 Provincialis
Provinciae Pisarum fuerit; anno 1424 vero
Prior, ac Regens studiorum Florentiae exstiterit; anno 1431 iterum
ad Provincialatum assumptus fuerit, quod officium anno 1432. resignavit.
Anno 1434 Procurator Generalis totius Ordinis proclamatur. Tandem
Florentiae die 28 Augusti anno 1438 e vita migravit, et in peristylio
Monasterii sepultus fuit cum hac inscriptione: Divini eloquii custos, atque
Magister / Antonius de Numis de Marciala / Hoc gelido sub marmore membra
reliquit, / Cujus in aethereo mens alma triumphat / olympo. Opera ejus publico
prelo dignissima sunt:
Flores Doctoris S. P. Augustini. In hoc opere quaedam capita ex libris S.
P. Augustini omnem fere litterarum Divinarum tractationem continentia in unum
librum collegit. Exstat Florentiae in nostra Bibliotheca ad S. Spiritum.
Annales suorum temporum, qui perierunt.
Raphael Badius in catalogo Theologorum Universitatis
Florentinae.
Michael Pocciantus in Catalogo illustrium
Scriptorum Florentinorum.
Giulio Negri nell’Istoria degli Scrittori Fiorentini,
carte 65, col. II.
Antonius Possevinus tomo I apparatus Sacri, pag. 100.
Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina
mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I, pag. 337.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 972. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 73. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 35. Antuerpiae 1613. [P. 631]
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 24, pag.
168. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 54, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 76. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo
VI, carte 494, num. 15. Bologna 1680.
**************************************************************
[P. 631] de Noris sive Norisius Henricus, natione Italus, Patria
Veronensis, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Venonensis,
Saeculo 18 nempe anno 1704 die 23 Februarii mors ei
oculos clausit. Patriam nactus est Veronam, Patrem vero Alexandrum Noris
Veronensem egregium Historicum, qui multa scripsit, et inter alia bellum in
Germania ab anno 1618 usque ad annum 1629 in lingua Italica sub hoc titulo:
Guerre di Germania dall’anno 1618 fino alla pace di Lubeca anno 1629. Ab hoc
Alexandro noster Henricus die 29 Augusti anno 1631 mundo datus
est. Postquam sufficientem usum rationis et capacitatem aliquid addiscendi
adeptus est, a Parentibus Ariminum missus fuit, ut in inferioribus imbueretur;
assumpto autem nostro habitu totis viribus studiis ita incubuit, ut ad
accuratissimam politiorum literarum scientiam Historiae et Antiquitatum
peritiam addiderit. Propterea non tantum S. Theologiae Magister creatus, sed
Regens studiorum Pisauri, Perusiae et Patavii constitutus fuit; in Universitate
vero Pisana publicum S. Theologiae Professorem agere jussus est; a Clemente autem
X Pontifice Maximo in Hetruria Qualificator S. Officii denominatur. Anno 1674
Magnus Dux Hetruriae Henricum Pisae publicum Historiae Ecclesiasticae
Professorem determinavit. Anno 1692 Innocentius XII eum ad officium
Bibliothecarii Bibliothecae Vaticanae promovit. Tandem anno 1695 ad dignitatem
Cardinalitiam elevatur die 12 Decembris, per quam promotionem Romanae Curiae,
per sua vero praeclarissima opera orbi literato innotuit, e quibus agmen ducit:
Historia Pelagiana et dissertatio de Synodo V Oecumenica,
in qua Origenis et Theodori Mopsuesiensi Pelagiani errores Authorum justa
damnatio exponitur, et Aquileiense Schisma describitur, additis Vindiciis
Augustinianis pro libris a S. Doctore contra Pelagianos et Semi Pelagianos
scriptis. Patavii 1673, in fol. Item Lipsiae 1677, in fol. Nova editio Lovanii 1702, in
fol., quinque eruditissimis dissertationibus historicis ab ipso authore
locupletata fuit.
Censura in notas Joannis Garnerii, ad
inscriptiones Epistolarum Synodalium XC et XCII inter Augustinianas. Florentiae
1674, in 4. Reimpressa Lovanii et Patavii.
Adventoria amicissimo et doctissimo V. P. Fr. Macedo, in Patavina
Academia Ethices Interpreti, in qua de inscriptione libri S. Augustini de
Gratia Christi disseritur. Florentiae 1674, in 4. In his literis scribit Patri
Macedo, ostenditque, quod in Historia Ecclesiastica, praesertim de Saeculo, in
quo S. Augustinus vixit, non satis fit versatus. [P. 632] Ad has literas P. Macedo sub nomine alicujus suorum
discipulorum responsum dedit per sequens opusculum, cujus titulus: Fr.
Archangeli a Parma Socii P. Mag. Epistola obvia adventoriae D. Noris super
Quaestione Grammatica. Romae 1674, in 4, stylus est valde vivus, cui pari
calamo P. Noris respondisset, nisi Sacra Congregatio in hac materia silentium
imposuisset.
Censura del P. Enrico Noris sopra le risposte raccolte dal P. Annibale
Riccio in nome del P. Macedo alle propositioni parallele del P. Giov. da
Guidicciolo lettore Giubilato Min. Observ. in 4. Opusculum hoc consistit in uno
quaternione. Ansam autem ad hoc folium dedit opusculum, quod inter alia opera
de historia Pelagianismi in lucem prodiit sub titulo: Propositiones parallelae
Michaelis Baii, et Henrici de Noris, Authore R. P. Joanne a Guidicciolo, Min.
Observ. Mantuano. Francofurti 1672, in 12. Aliqui
opus hoc P. Macedo attribuere; est autem
illius, cujus nomen gerit, quia contra has parallelas ipse Macedo edidit
opusculum sub titulo: Responsiones P. Fr. Macedo adversus propositiones
parallelas Fr. Joannis a Guidicciolo collectae ab Annibale Riccio Veneto S.
Theologiae Baccalaureo. Venetiis 1676, in 4. Et contra hoc opus noster Henricus
de Noris scripsit praedictam censuram.
Dissertatio duplex de duobus nummis Diocletiani
et Licinii, cum auctuario de votis decennalibus Imperatorum et Caesarum.
Patavii 1675, in 4. Haec dissertatio, quae summopere aestimatur, inserta fuit
tomo I antiquitatum Romanorum D. de Sallengrio.
Cenotaphia Pisana Caii et Lucii Caesarum dissertationibus illustrata.
Venetiis 1681, in fol.
Epistola Consularis, in qua collegia septuaginta Consulum ab anno
Christianae Epochae 29 usque ad annum 219 in
vulgatis fastis hactenus perperam descripta corriguntur et illustrantur.
Bononiae 1683, in 4. Annus et Epochae Syro-Macedonum in vetustis urbium Syriae
nummis, praesertim Mediceis expositae, additis fastis Consularibus Anonymi
omnium optimis. Florentiae 1689, in 4. Item Florentiae 1692, in fol. Haec
secunda editio aucta fuit per sequens opusculum. Item Lipsiae 1706, in fol.
Dissertationes II. Prima de paschali Latinorum
cyclo annorum 84. Secunda de Cyclo paschali Ravennate annorum 95. Florentiae
1691, in fol.
Somnia quinquaginta Fr. Macedo in Itinerario S. Augustini post baptismum
Romam. Excutiebat levi brachio P. Fulgentius Fosseus, Augustinianus Lugduni
Batavorum. Parisiis 1687, in 4. Reimpressa in fine editionis historiae
Pelagianae anno 1702. P. Noris, qui in hoc opere se
abscondit sub nomine Fosseus, aggreditur dissertationem, quam P. Macedo addidit
operi de Incarnatione contra Manichaeismum S. Augustini, et detegit sine
adulatione omnes falsitates in hoc opere contentas.
Historica dissertatio de uno ex Trinitate in carne passo. Accedunt
historiae Pelagianae Henrici Noris ab Anonymi scrupulis vindiciae. Romae 1695,
in 4. Item in editione historiae Pelagianae 1702. Quam primum Historia Pelagiana
publici juris facta est, mox nostro Henrico Norisio magnam peperit famam; apud
aemulatores autem et inimicos odium haud leve, nam statim in publico apparuit
libellus sub nomine Humberti, cujus titulus: Germanitates Cornelii Jansenii, et
Henrici Noris, authore Humberto Asceta Carthusiano, in fol. Huic responsum fuit
per alium librum intitulatum. Gerrae germanitatum Cornelii Jansenii, et Henrici
Noris. Inde ortae sunt quaerelae, et res delata fuit ad tribunal Sacrae
Inquisitionis, a quo summo cum rigore examinata, et post examen approbata fuit. [P. 633]
Verum hostes Norisii denuo historiam hanc ad praedictum tribunal detulerunt,
ubi 1676 strictissimum sustinuit examen; ast iterum ab omni censura fuit
absoluta, propterea Summus Pontifex Innocentius XII Norisium pro Bibliothecario
in Vaticano elegit. Per hoc oleum igni affundebatur inimici enim Norisium accusabant,
quod in suis operibus contineantur multi errores Jansenii ab Ecclesia damnati
quare Summus Pontifex jussit, ut libri Norisii a Theologis, qui neutri parti
faverent, examinentur. Examen hoc tam feliciter et laudabiliter pro Norisio
finitum fuit, ut Qualificator Sacrae Inquisitionis constitutus fuerit. Post
haec tria tam favorabilia pro Henrico nostro judicia tres novi libelli impressi
fuere, quorum primi titulus est: De his, quae spectant ad fidem catholicam,
authore Anonymo scrupuloso. Secundi:
Informatio de libro Henrici Noris ab uno Theologo Parisiensi. Tertii: Lettera
d’Cavalier dimorante in Parigi ad un suo amico in Italia. His Norisius opposuit
librum sub titulo: Henrici Noris Paraenesis ad virum clarissimum Joannem
Harduinum S. J. Patrem. Opus posthumum.
Accedit ejusdem Thraso, seu miles Macedonicus Plautino sale perfrictus, opera
Annibalis Corradini Veronensis. Amstelodami 1709, in
12. Secunda pars hujus operis, in qua Norisius sub nomine Corradini apparet,
tangit Patrem Macedo, et pridem jam evulgata fuit, in 4. Totum opus est
spiritualis
Satyra. Quaestio quae inter nostrum
Norisium et P. Macedo agitabatur, tenuis momenti erat. P. Macedo enim tenuit,
quod S. Augustinus Albinum pro Albina posuerit, et per hunc virum intellexerit,
et sic Norisius in tractatu de gratia Christi erraverit, quod loco Albini
scripserit Albinam; econtra Norisius ostendit, quod per hoc non erraverit.
Omnia Henrici de Noris opera e typographia
Tumermaniana quatuor tomis prodierunt, in fol. primi tres 1729 quartus vero
1732.
I Tomi contenta sunt: Historia Pelagiana. Dissertatio
historica de Synodo quinta oecumenica, in qua Originis et Theodori Mopsuestensi
Pelagianae scholae Doctorum justa damnatio exponitur, et
Aquileiense schisma describitur. Vindiciae Augustinianae, quibus S. Doctoris
scripta adversus Pelagianos et Semi Pelagianos a recentiorum
censuris asseruntur. Adventoria P. Francisco Macedo, in qua de inscriptione
libri S. Augustini de gratia Christi disseritur. Responsiones P. Francisci
Macedo adversus propositiones parallelas F. Joannis a Guidicciolo. Confutatio
Palinodiae sub nomine P. Henrici Noris publicatae.
Responsa P. Francisci Macedo adversus gerras germanas germanitatum Cornelii
Jansenii et Henrici Noris. Huic accedit confutatio pseudo
epistolae sub nomine P. Henrici Noris per dolum publicatae.
II Tomi contenta sunt: Annus et Epochae Syro-Macedonum in vetustis urbium
Syriae nummis praesertim Mediceis quinque
dissertationibus expositae. Fasti Consulares Anonymi e M.
S. Bibliothecae Caesareae descripti. Dissertatio ad eosdem fastos. Epistola ad
virum clarissimum Antonium Pagum de nummo Herodis Antipae. Dissertatio de
Paschali latinorum Cyclo annorum 84. Dissertatio de Cyclo
Paschali Ravennate annorum 95 Epistola Consularis. Duplex
dissertatio de duobus nummis Diocletiani et Licinii. Dissertatio
chronologica de votis decennalibus.
III Tomi contenta sunt: Cenotaphia Pisana Caii et Lucii Caesarum
dissertationibus illustrata cum Parergo de annis Herodis, de Praesidibus
Syriae, ac Romanis in Asiae Provinciis, Historia controversiae de uno e
Trinitate passo. Apologia Monachorum Scythiae. Anonymi Scrupuli circa veteres
Semi-Pelagianorum sectatores evulsi ac eradicati. [P. 634] Responsio ad
appendicem auctoris scrupulorum. Janseniani erroris calumnia sublata. In notas
Joannis Garnerii ad inscriptiones Epistolarum Synodalium 90 et 92 inter Augustinianas censura. Somnia 50 Fr. Macedo
in Itinerario S. Augustini post baptismum Mediolano Romam. Paraenesis ad virum
clarissimum Joannem Harduinum.
IV Tomi contenta sunt: Historia Donatistarum ex Norisianis schedis
excerpta, in ordinem digesta et suppleta. Appendix
ad eandem historiam seu lectiones Norisianae, habitae in Academia Pisana.
Historiae Gothescalcanae Synopsis. Dissertatio de sanctitate Syricii
Papae. Corrigenda et addenda ad historiam Pelagianam. Epistolae
variae. Appendix ad Norisii editionem, seu observationum in sacra Norisii opera
libri III. Defensio Norisianae dissertationis de Synodo quinta adversus P.
Garnerium. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.
Franciscus Bianchini in vitis Arcadum, tomo
I.
Joannes Petrus Niceron dans les Memoires des hammes
illustres, tome III, pag. 247.
Ludovicus Elias du Pin dans la Bibliotheque des Auteurs
Ecclesistiques, Siecles 17 et 18.
Louis Moreri dans le grand
dictionaire historique, tome IV, pag. 459, col. II. Paris 1718.
Nei supplementi alla Cronica di Pier Zagata, carte 185.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 977. Lipsiae 1751.
**************************************************************
Notkenius a Rillaer Nicolaus,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Hasselensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Licentiatus, Concionator facundissimus,
et antiquitatis Ecclesiasticae indagator sedulus. Erat Prior Coloniensis,
concinnavit, sed non edidit:
Catalogum Sanctorum Ordinis nostri.
Sacram S. P. Augustini Monasticem.
Utrumque M. S. asservatur in Conventu nostro Lovaniensi.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 98. Lovanii 1727.
**************************************************************
de Novaria Joannes, natione Italus,
Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Novariensis, vixit Seculo 15. S.
Theologiae Magister. Vir satis doctus (ait) Jacobus Philippus Forestus
Bergomensis, et in Divinarum Scripturarum sensibus subtilissima exercitatione
limatus, quem pro merito virtutum laudare, et extollere tenemur; cum nostrae
Religionis jam diu a Patrum institutis collapsa, una cum Joanne Rocho Papiensi
et Georgio viro optimo primus Reformator exstiterit. Quomodo autem haec
reformatio facta sit, Bergomensis his recenset verbis: ipse apud Bergomum ortus
nostri civitatem, ob doctrinae praestantiam et morum consummatissimorum
amplitudinem magno fuit in pretio. Vir quidem magni consilii et prudentia
plurimum decoratus, qui suo consilio suaque constantia, Joanni Rocho praedicto
Religionis instauratori plurimo fuit auxilio. [P.
635] Eidem namque secundo anno in Praelatione
Conventus Cremae succedens, magnum incrementum dedit. Indeque a Bergomatibus
nostris propter ipsius vitae integritatem, ad instaurationem sui Conventus in
anno salutis 1441 evocatus, Conventum illum tum verae Religionis observantia,
et tum exquisitissimis pulcherrimisque aedificiis brevi temporis spatio
pulcherrimum reddidit; in quo innumerabiles pene adolescentes Christi servitio
mancipavit, quos inter et me indignum in anno salutis
nostrae prima die Maij 1451 aggregavit. Haec Bergomensis. Jam peculiaria
quaedam ex Registris Ordinis et actis Congregationis Lombardiae de hoc B.
Religioso referam. Anno 1422 die 9 Februarii
Reverendissimus P. Generalis Augustinus Romanus eum Patavium ad studia misit,
in quibus cum tali fructu in Philosophiam et Theologiam incubuit, ut
Reverendissimus P. Mag. Generalis Gerardus Ariminensis Joannem die 4 Novembris
anno 1431 Arimini Lectorem constituerit, quod officium anno 1434 in
studio Patavino etiam exercuit. Anno 1449 jam S.
Theologiae Magister interfuit Capitulo Fratrum regularis observantiae Italiae,
in quo a Reverendissimo P. Mag. Generali Juliano de Salem inter alios
designatus fuit, ut modum regiminis observantiarum in Italia praescriberent.
Anno 1454 erat Prior Conventus Mediolanensis Mariae Incoronatae,
et anno 1456 Coenobii Cremonensis, ubi ei in Capitulo Dertonensi etiam commissa
fuit cura Monialium, his verbis: item volumus et ordinamus quod Monasterium
Monialium, quod inceperat Ven. Fr. Augustinus de Crema in Crema pro posse finiatur,
curamque Monialium ibidem residentium habeat Vicarius Provinciae, qui pro
tempore fuerit, sed interim, quod Rev. Mag. Joannes de Novaria in Crema
fecerit mansionem, curam habeat ipse. Anno 1457 in Capitulo
Mediolanensi secunda vice Vicarius Generalis electus fuit. Anno 1466 die 14
Septembris Bergomi in coelum avolavit, nobis relinquens: Supplementum Chronicorum.
Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae et
infimae aetatis, sive latinitatis, libro IX, pag. 318.
In eadem Bibliotheca a Joanne Dominico Mansi correcta,
illustrata et aucta, tomo IV, pag. 110, col. I. Patavii 1574.
Josephus
Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 80. Romae 1581.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 24, pag.
169. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 386, col. II. Madriti 1644. [P. 636]
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 358. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo
VII, carte 14, num. 16 et carte 152, num. 3. Bologna 1682.
**************************************************************
Nunnez de Andrada Andreas,
natione Hispanus, vixit Saeculo 16. Vir in Divinis Scripturis versatissimus
incepit scribere opus; sed pene in limine, ut videtur, derelictum, quandoquidem
alphabeti ordinem secutus, ut communes locos Bibliorum adornaret, primam ejus
partem non ultra limites literae A. promovit, quae integrum constituit volumen,
ediditque in lingua Hispanica sub titulo: Vergel de la Escritura divina (id
est) hortus Divinarum Scripturarum. Cordubae 1600, apud Joannem Barrera.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 63, col. II.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo I, col. 380. Lipsiae 1750.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 30. Antuerpiae 1613.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 57. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Nunnez de Avendano Franciscus, natione Hispanus, Alumnus
Provinciae Valentinae, Filius Coenobii Valentini, vixit Saeculo 17. S.
Theologiae Doctor, publicus artium Professor in Academia Tarraconensi et
Valentina, Rector Collegii S. Fulgentii, in Philosophicis studiis ingenio,
doctrinaque omnibus par habitus fuit. Scripsit: In totam artem Dialecticam.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 345, col. I.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo II, pag. 536, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 213. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Nunnez Joannes, natione Hispanus, Alumnus
Provinciae Mexicanae, Filius Coenobii ad S. Augustinum Mexici, vixit Saeculo
16, diligens, insignis ac eruditus Historicus anno 1584 placide
ad Deum migravit. Scripsit: De rebus Provinciae Mexicanae.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 574, col. I.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 486, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 391. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Nunnius Coronel Gregorius,
natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, ad initium Saeculi 17 adhuc
vivebat. Erat S. Theologiae Doctor, et Ducis Sabaudiae Ecclesiastes; deinde
Romam vocatus, multis annis Theologiam scholasticam tradidit. [P. 637] A Clemente VIII Pontifice Maximo
Secretarius in Congregatione de Auxiliis et Consultor declaratur; a Paulo V
autem anno 1607 Episcopus Castellanensis et Hortensis
denominatur, verum hanc dignitatem ex innata humilitate deprecatus est. Fuit
vir omnium litterarum eruditione eximius, famosus Theologus et Concionator
disertissimus, memoriam sui nominis per subjecta doctrinae suae opera
posteritati commendavit, luci enim publicae per prelum dedit:
Libros 10 de vera Christi Ecclesia. Romae 1594, apud
Jacobum Lunam, in 4.
Libros 6 in totidem tomos divisos de optimo Reipublicae statu. Romae 1597, apud
Jacobum Lunam, in 4.
Apologeticum de traditionibus Apostolicis. Romae 1597.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 418, col. I.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 999. Lipsiae 1751.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 81. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 46, pag.
232.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 304, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 249. Bruxellis 1654.
**************************************************************