M
**************************************************************
[P. 529] de la Magdalena Ioannes,
natione Lusitanus, Patria Olyssiponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius
Coenobii Lisbonensis ad initium Saeculi 16 adhuc vivebat, primum enim anno 1513
e vivorum numero discessit. In Registris Ordinis de eo legitur, quod ex
dispositione Reverendissimi P. Mag. Generalis anno 1467 in Conventu Florentino
studiis vacaverit. Die I Januarii anno 1480 Reverendissimus ei concessit, ut
jam Baccalaureus a Magistro Sacri Palatii Magisterium accipiat, eique die 6
Julii officium Vicarii Generalis in tota Provincia Portugalliae contulit cum
potestate in Coenobio Olyssiponensi observantiam inducendi. Anno 1482 die 22
Julii eum Reverendissimus a munere Provincialis dimittit, et Regentem Studii
Ulyssipponensis denominat. Anno 1491 die 27 Martii denuo Provincialis eligitur,
in qua dignitate a Reverendissimo P. Mag. Generali die 6 Januarii 1493 et die
20 Augusti anno 1496 confirmatur, ad quod munus annis 1497, 1499, 1500, 1505
assumptus fuit. Ex Italia in Patriam suam reversus, Olyssipone per 26 annos
cathedram publicam Theologiae moderatus, et Ioannes II Rex Portugalliae illum
Instructorem Principis sui Alphonsi constituit, Legatumque ad Regem Castellae
pro matrimonio Alphonsi Filii sui, et Elisabethae misit. Ab ejus ingenio
profecta sunt: [P.
530]
Comment. in quatuor libros
sententiarum.
Tractatus de sanguine
miraculoso, qui non semel fluxit ex hostia sanctissima Eucharhistiae,
quae veneratur in nostra Ecclesia ad S. Augustinum Cassiae in Provincia
Spoletana, seu Umbriae. M. S. hoc asservatur Cassiae in nostro Coenobio.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 557, col. II.
Abraham Bzovius in Annalibus
Ecclesiasticis ad annum 1490.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 30. Lipsiae 1751.
Iosephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 92. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi
Augustiniana, pag. 117. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in
Monastico Augustiniano, parte III, cap. 30.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 452, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag.
355.
Luigi
Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 310, num. 17; carte 340, num.
13; carte 345, num. 10; carte 556, num. 7; carte 640, num. 15. Bologna 1682.
**************************************************************
Compendiosa historia vitae
gloriosi P. Aurelii Augustini rhytmice conscripta ab indignissimo tanti Patris
filio P. Antonio Magerl, Ord. Eremit. S. Augustini, Viennae Austriae typis Wolfgangi Schwendimann, in 8.
Christianae
Considerationes de triplici passione
Christi Jesu, peccatoris, et diaboli, quas Celsissimo Principi, et Episcopo
Pataviensi, seu Passaviensi Comiti de Lamberg, cujus effigies est
praefixa, dicavit. Viennae Austriae typis Gregorii Kurtzböck 1735, in 4. Secunda editio facta est in
lingua Germanica et impressa Viennae Austriae per Joannem Christophorum Held
1751, in 4.
Festivale continens 99
Conciones germanicas, sumptibus Philippi Jacobi Veith Augustae Vindelicorum et
Graecii 1746, in fol.
Conciones Dominicales jam praelo paratae erant, sed morte praeventus typis mandare nequivit. Extant tamen M. S. S. in Bibliotheca nostra Viennensi.
**************************************************************
Magi Basilius, natione Italus, Patria
Genuensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Augustinum
Genuae, vixit Saeculo 16. Vir magnae eloquentiae, Rhetor insignis, et Orator
plurimum laudandus, sui felicis ingenii monumenta dedit duas orationes, quae M.
S. S. existunt in Bibliotheca Aprosiana: [P.
531]
Unam evulgavit typis
Mediolanensibus 1590, in 4, ob promotionem ad Cardinalitiam dignitatem
Illustissimi ac Reverendissimi D. D. Gregorii Petrochini Parentis S. R. E.
Cardinalis amplissimi, tit. S. Augustini, ac universae Augustinianensis
Religionis vigilantissimi Generalis.
Alteram de laudibus Reverendissimi Fr. Spiritus Vicentini, universae Augustinianae Reipublicae Mag. Generalis vigilantissimi.
Augustinus Oldoinus
in Athenaeo Ligustico, pag. 97. Perusiae 1680.
**************************************************************
Magirus Joannes, alias Dencock vel
Clencock, natione Germanus, Patria Saxo, Alumnus Provinciae Turingo Saxonicae,
Filius Coenobii Erfordensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor
Pragensis, vir ob rerum Divinarum speculationem, et morum dulcedinem mire
aestimatus, per quod in Universitate Oxoniensi in Anglia, et Pragensi in
Bohemia magnam sibi peperit famam. Pragae die 15 Junii anno 1352 ad aliam
vitam properavit. Ea, quae pro posteris exaravit, sunt:
Solemnis expositio literalis super quatuor libros sententiarum Magistri Petri Lombardi, in fol. Exstat in Bibliotheca nostra Senis. In fine leguntur haec verba: Et hic finitur expositio literalis quatuor librorum sententiarurn Mag. Petri Lombardi, quondam Episcopi Parisiensis, per me Fr. Ioannem Clencock Praeceptorem Theologiae Universitatis Oxoniae Ordinis Heremitarum.
Quaestiones variarum
Propositionum Pragae disputatarum.
Historia suae Patriae.
Liber contra Adelbertum
Solemnitatis Visitationis B. V. Mariae impugnatorem.
Sermones
de tempere.
Sermones
de Sanctis.
Epistolae ad diversos.
Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Bohemicae.
Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam,
fol. 61. Tiguri 1555.
In eadem Bibliotheca per
Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 360, col. I. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per
Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag.
428, col. II. Tiguri 1583.
Guilielmus Eysengrein in catalogo
testium veritatis, fol. 140. Dilingae
1565.
Christianus Iöcher in universali
Lexico Eruditorum, tomo III, col. 36. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis, fol.
52. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana,
pag. 111. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano,
parte III, cap. 13. Monachii 1623.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 387.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani tomo V,
carte 536, num. 13. Bologna 1678.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione
historica de 200 scriptoribus
Augustinianis, pag. 224. Romae 1704.
**************************************************************
[P. 532] Magni Jacobus, natione Gallus, Patria
Tolosanus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Parisiensis, vixit
Saeculo 15. S. Theologiae Doctor. Exstitit in Universitate
Patavina publicus Philosophiae et Theologiae Professor, dein Carolo VII Francorum
Regi tanta cum satisfactione a Sacris confessionibus fuit, ut eidem
Archi-Episcopatum Burdigalensem obtulerit, quem pro innata humilitate
recusavit. Vir non tantum nomine, (nam a Gallis Jacques le grand appellatur)
sed etiam in omni fere litteratura magnus, in omnibus enim disciplinis,
Philosophicis, Theologicis, et potissimum Sacra Scriptura ita excelluit, ut vix
parem illa aetas tulerit. Tandem in bona senectute Parisiis anno 1422
placide ad Deum migravit, sepultusque est in nostro magno Monasterio
Parisiensi, qui apud orbem litteratum propter sua nobis relicta opera in
aeterna erit memoria, scripsit enim:
Sophologium, seu opus de
inquisitione Divinae sapientiae, divisum in decem libros. Principalis intentio
Authoris est, inducere legentes ad amorem sapientiae. Opus hoc primo impressum,
et editum fuit Parisiis die I Junii 1477 per Martinum Grantz et Socios
in fol. Dein Lugduni 1485, teste Michaele Maittaire in Annalibus
typographicis parte II, tomi I, pag. 779. Lugduni 1495 antiquis characteribus,
in 8. Lugduni 1498 per Joannem Richard, in 4. Ita Michael Maittaire in
Annalibus typographicis parte II, tomi I, pag. 659. Parisiis 1506 per Philippe
impensis Joannis Petit, in 4; item Parisiis 1516, in 4 denique Lugduni cum
Joannis de S. Geminiano opere de similitudinibus 1585, in fol. Hoc opus M. S.
exstat in Bibliotheca Basileensi. In Bibliotheca Monasterii S. Martini
Turonensis. Codex 132. In Bibliotheca S. Victoris Parisiis. In
Bibliotheca Cathedrali Metensi. In nostra Bibliotheca Viennae in Austria. Et
ter in Regia Parisiis cum inscriptione: Jacobi le Grand Sophologium ad
Michaelem Episcopum Antisiodorensem, et Illustrissimi Principis Francorum Regis
Confessorem.
Librum bonorum morum sub hoc
titulo gallico: Livre des bonnes. Meurs de Jacques le Grand del Ordre de Saint
Augustin, dedié au Duc de Berry avec son portrait.
Livre des Eschets amoureux en prose avec
l’archiloque sophie par Jacques le Grand Augustin, dedié à Louis de Françe Duc
d’Orleans, dont le portrait au commençement du Livre.
Annotationes in libros Sacros universos.
Comment.
in quatuor libros sententiarum, teste Antonio Possevino in Bibliotheca selecta
libro III, pag. 277.
Compendium
Philosophiae, quod sic incipit: Illustrissimi Principis Regis Francorum
devotissimo Confessori D. Michaeli Divina Providentia gratia
Episcopo Antisiodorensi humilis sui Patroni Cappllanus Fr. Iacobus Magni
Ordinis Heremit. S. Augustini continuam famulandi affectum; compendium
Philosophiae, quod studentium, sociorumque meorum contemplatione compegeram,
vestrae paternae Dominationi solito more decrevi adscribere, quod etiam nulli
hominum hucusque adscripseram. [P. 533] In fine: Explicit praesens
opus complete scriptum in vigilia Nativitatis B. V. Mariae anno 1402. M. S. membr. in 4, in nostra Bibliotheca
Aprosiana Ventimilii.
Quaestiones in libros de anima.
Expositionem litteralem et mysticam super libros Genesis per Jacobum Magnum Conventus Parisiensis Ordinis Heremit. S. Augustini M. S. seu hic Codex asservatur Romae in Angelica, et Ratisbonae in nostra Bibliotheca, in cujus fine haec leguntur:Descripta per Michaelem Kreudl de Novo Foro cursore anno 1470, die 21Iulii, in solemni studio et Conventu Tolosano.
Bernardus Montfaucon in
Biblioteca Bibliotecarum M. S. S. tomo I, pag. 612, col. II; tomo II, pag. 139,
col. I, pag. 1338, col. II, pag. 1372, col. I.
Joannes
Trithemius de Scriptoribus Ecclesisticis, pag. 279. Coloniae 1546.
Dans la
Bibliotheque d’Antoine du Verdier, pag. 604. Lyon 1585.
Henricus Warthon in appendice ad historiam
litterariam Guilielmi Cave, pag. 86, col. II.
Joannes Gottfridus Olearius in Bibliotheca
Scriptorum Ecclesiasticorum, tomo I, pag. 357.
In Bibliotheca Conradi
Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 319, col. I.
Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per
Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi
amplificata, pag. 379, col. I. Tiguri 1583.
Albertus Fabricius in
Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis seu latinitatis, libro IX, pag.
31.
In eadem Bibliotheca
per Josephum Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo IV, pag. 13,
col. II. Patavii 1754.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 40. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol 72. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana,
pag. 100. Antuerpiae 1613.
Thomas de Herrera in
Aphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 429, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in
Encomiastico Augustiniano, pag. 312. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 429, num. 13. Bologna
1680.
Dominicus Antonius Gandolfus
in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 191.
Ramae 1704.
**************************************************************
Magri Nicolaus, natione Italus, Patria
Drepanitanus, Alumnus Provinciae Siciliae, Filius Coenobii Drepaniensis, vixit
Saeculo 17. Vir soluta et ligata dictione non inamoenus evulgavit
carmine latino:
Triumphum gloriosae Virginis
S. Catharinae. Venetiis 1640, in 8. Italice vero: L’origine di
Livorno. Florentiae 1642, typis Amatoris, Massae, in 8.
Antonius
Mongitor in Bibliotheca Sicula, tomo II, pag. 91.
**************************************************************
Maigretius
Georgius,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Bulloniensis, vixit Saeculo 17. S.
Theologiae Doctor Lovaniensis, vir omni literarum eruditione imbutus, munere
Prioris Leodiensis et Tornacensis, [P. 534] postea Provincialis egregie
functus est. Anno 1633 vivere desiit. Ab eo sequentia opera lucem publicam
viderunt:
Novitiatus, seu
perpendiculus vitae monasticae pro Novitiorum instructione in lingua gallica. Duaci 1602 et 1609, item Leodii 1615.
Thesaurus, sive toreuma honoris
Christi, et Sanctorum, ac de Confraternitate cincturatorum. Duaci 1604. Leodii 1611.
Antuerpiae 1628, in 8.
Radiolus, sive Atomus vitae
monasticae, in quo exponuntur fructus et utilitates, quas percipiunt civitates in Religiosorum in urbes adventu.
Duaci 1608.
Surculi pullulantes e palma priorum Martyrum S. P. Augustini.
Leodii 1615.
Theatra tragico-comica et anatomica Belgicarum miseriarum, quas
Provinciae Belgicae passae sunt spatio 40 annorum.
Vita S. Joannis Sahaguntini. Tornaci 1610.
Martyriographia Augustiniana. Antuerpiae
1625, typis Verdusii.
Augustino Pictacium Provinciae Flandriae, seu inferioris
Germaniae. Bruxellis 1625.
Tractatus
brevis, quo ostenditur Religiosos Mendicantes ad alium Ordinem etiam
strictiorem (excepto Carthusiano) absque Papae licentia transire non posse.
Leodii 1630.
Litaniae Augustinianae. Lovanii 1626.
Compendium vitae B. Thomae a Villa Nova. Leodii 1626, in 8.
Antiphonale et Processionale Ordinis nostri, 1625.
Laudatio funebris Josinae Eleemosynariae Comitissae a Maria
Illustrissimi Comitis Rupefortii Conjugis. Leodii 1627, in 12.
Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo
I, pag. 341, col. I.
Valerius Andreae in Bibliotheca Belgica.
Franciscus
Swertius in Athenis Belgicis.
Henningus Witte in Diario Biographico, ad
annum 1633.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 48.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
77. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano,
parte III, cap. 49. Monachii 1623.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 237. Bruxellis 1654.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 174. Lovanii 1727.
**************************************************************
Mainanus sive
Mainerius Petrus, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii ad S.
Marcum Mediolani, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister, doctus
Religiosus, et vitae honestate clarus, Theologus insignis, ac inter primos sui
aevi Predicatores elaboravit:
Sermones de tempore et de Sanctis, qui Mediolani ad S. Marcum pulcherrimis
characteribus in charta
pergamena exarati custodiuntur. [P. 535]
Philippus Argelati in Bibllotheca Scriptorum
Mediolamensi, pag, 887.
Philippus Pincinelli nell’Ateneo dei Letterati
Milanesi, pag. 462.
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae
et infimae etatis, sive latinitatis libro XV.
In
eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta,
tomo V, pag. 265, col. I.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 52. Lipsiae
1751.
Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 52. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
153. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Angustiniano,
parte III, cap. 13. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo
II, pag. 277 et 281, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 578. Bruxellis 1654,
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V,
carte 537, num. 7. Bologna 1678.
**************************************************************
Malabranca Hugolinus,
natione Italus, Patria Urbevetanus, Alumnus Provinciae Romanae, Filius Coenobii
Urbevetani, vixit Saeculo 14. S.
Theologiae Doctor. Viri hujus celeberrimi brevem delineationem ex eruditissimo
P. Mag. Dominico Antonio Gandolfo referam, quae ita sonat: Ugolinus Malabranca,
Patricius Urbevetanus, vir celeberrimus, ac sui aevi
longe doctissimus. Prima ipsius memoria a me observata est sequens: Anno 1304
praesentavit in autentica forma Cardinali Bernardo tit. S.
Marci Legato Apostolico, tunc in Monte Falisco residenti BulIam nunc asservatam
in nostro Perusino Archivo, Clementis VI, anno ejusdem Pontificis 7. Postea
1358 cum Magistro Francisco de Fulgineo deputatus exstitit a Capitulo Generali
Examinator eorum, qui ad Conciones habendas destinati erant. Anno 1364
Episcopus Urbevetanae patriae electus a Capitulo, sed a Pontifice, qui jam alium
designaverat, confirmationem non obtinuit.
Eodem anno selectus fuit a Cardinali Androvino secundus in ordine inter novem
doctissimos Theologos, qui instituere, et fundare debebant, mandante Innocentio
VI Pontifice famigeratum Theologorum Collegium Bononiense. Deinde Patres
Ordinis Avenione in Gallia Congregati, prospectis lucidis meritis, et
virtutibus Hugolini eum primum Religionis Praesulem instituerunt. Demum 1370 ob
praeclara gesta in Romanae Ecclesiae utilitatem
Urbanus V Constantinopolitanum Patriarcham illum creavit, et anno 1371 ad
Ariminensem cathedram regendam Successor direxit. Eam prudenter et perfecte
annis tribus administravit. Multoties vero absens. Quippe qui a Pontificibus
explicandis gravibus negotiis saepissime adhibebatur. Dum digressus Parisiis
Romam reverteretur, in oppido tunc, nunc civitate Aquaependentis ad feliciorem
vitam migravit, [P. 536] ejus corpus
urbem veterem delatum in nostro D. Augustini templo Conditum est. Huc usque
Gandolfus; Trithemius vero de Hugolino nostro encomiastice ita loquitur:
Hugolinus Patriarcha Constantinopolitanus Ordinis Fratrum Eremitarum S.
Augustini, vir in Divinis Scripturis longo studio exercitatus, et satis
eruditus, ingenio subtilis, sermone scholasticus, moribus et vita spectabilis.
Quam laudem adhuc magis amplificat noster Josephus Pamphilus his verbis: in
confutandis aliorum dictis parem habuit neminem, neque apud quemcunque
diffidebat utramque contradictionis partem defendere. Subtilissimus in
sententiis, breviloquus, distinctus et formalis in dicendo, communia reliquens,
ad singularia quaedam, et propria se extulit, quod praeclara illius testantur opuscula, quorurn hic est
catalogus:
Comment. in quatuor libros sententiarum. M. S. asservatur in nostris
Bibliothecis Romae in Angelica, Mediolani ad S. Marcum, Bononiae, et Neapoli in
Carbonaria, Venetiis in Bibliotheca S. Francisci in vinea, et in librum primum
in Bibliotheca S. S. Joannis et Pauli, teste Thomasino, pag. 29 et 106.
Tracatus de perfectione specierum, quem descripsit Fr. Conradus
Frechich. Exstat hoc M. S. in nostra Bibliotheca Ratisbonae.
Quaestiones super octo libros Physicorum, partes II quarum prima in
primos quatuor libros Mediolani ad S. Marcum in nostra Bibliotheca invenitur.
Libri
II Quaestionum super Praedicamenta et Perihermanias.
Libri
II de Idiomatum differentia.
Liber de Deo trino et uno.
Liber
de Principiis Ordinis.
Liber
de Sacris disciplinis.
Sermones de tempore.
Sermones de Sanctis.
Comment. in Boethium de Philosophica consolatione.
Joannes Trithemius de Scriptoribus
Ecclesiasticis, pag. 208. Coloniae 1546.
Marcus Antonius Coccius
Sabellicus, Aeneade IX, libro VII, pag. 257.
Alphonsus Ciacconius in vita Honorii IV, pag.
780.
Raphael Adimarius in situ urbis Ariminensis, pag.
131.
Abraham Bzovius in Annalibus ad annum 1291, tomo
XII, col. 1007.
Ferdinadus Ughelli in Italia Sacra, tomo II, col.
432, editionis primae.
Casimirus Oudin in Comment. de Scriptoribus
Ecclesiasticis, tomo III, col. 1141.
In Bibliotheca Conradi
Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 307, col. I.
Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum
Frisium ex Bibliotheca Casarea Viennensi
amplificata, pag. 364, col. II. Tiguri 1583. [P. 537]
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae
aetatis sive latinitatis, libro VIII, pag. 890.
In eadem
Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo
III, pag. 303, col I; tomo V, pag. 8, col. I. Patavii 1754.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 68. Lipsae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri,
col. 59 et 60. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
98. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano,
parte III, cap. 18. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano tomo II, pag. 502, col. I.
Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 300. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne Secoli Augustiniani, tomo V, a
carte 101 usque ad 103, ubi gravibus rationibus ostendit, quod Thomas de
Herrera male arbitretur, duos Hugolinos Malabranca exstitisse, et utrumque
Episcopum Ariminensem atque Patriarcham Constantinopolitanum fuisse. Vide
adnotationes in fine additas. Num. 206.
Dominicus Antonius Gandolfus in dssertatione
historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 343. Romae 1704.
**************************************************************
Maldonado Michael,
natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, vixit Saeculo 17. Vir
admirabilis ingenii, doctrinae singularis, eruditionis exquisitae, et
Historicus insignis, composuit in lingua Castellana:
Librum, de gestis nostri
Alexii Menesii.
Philippus Elssius in
Encomiastico Augustiniano, pag. 488. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Maldonado Petrus,
natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Hispalensis,
vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor ex Jesuita factus
Eremita Augustinianus, Divini Verbi declamator celeberrimus, et Divinarum
Scripturarum Explanator, ac interpres insignis, die 27 Decembris
anno 1615 decessit e vita. Typis submisit in lingua vernacula:
Lectiones
Sacras in Epistolam primam S. Joannis ad Joannem Baptistam Centurionem Estenae
Marchionem. Olyssippone 1609, apud Antonium Alvarez, in 8.
Comment. in priores 27 psalmos.
Primera
parte del Consuelo dejustos. Olysslppone 1609, in 4.
Traça,
y exercicios de un Oratorio, ibidem eodem anno.
Libro
Espiritual, que sirve para leccion, y Meditacion. Hispali 1631, in 12.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo II, pag. 169, col. I.
Henningus Witte in Diario biographico, ad annum
1615.
Andreas Gelsomini in
coelesti thesauro.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 388, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 578. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Malon de Chaide Petrus,
natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis,
vixit Saeculo 16. [P. 538] S.
Theologiae Doctor, excellens Poeta et egregius Theologus, fuit in Universitate
Caesar Augustana Cathedraticus, et Prior Coenobii dictae civitatis, qui in sui
memoriam in lingua Hispanica reliquit: Librum de Maria Magdalena, qui
continet ejus statum peccati, poenitentiae et gratiae. Compluti 1590,
item 1603, in 8. Barcinone 1588.
Tractatus II de S. S. Apostolis Petro et Joanne.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo II, pag. 169, col. II.
Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca
Pontificia, libro II, pag. 422.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo I, col. 1822.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
153. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 42.
**************************************************************
Mancini Marianus, natione Italus, Alumnus
Provinciae Anconitanae, Filius Coenobii Pisaurensis, Saeculo 17 adhuc in vita
fuit. Erat S. Theologiae Magister, Regens studii Ariminensis, Socius nostri
Reverendissimi P. Mag. Generalis Petrochini, Confessarius Christiernae Danorurn
Reginae, et Theologus, ac Consiliarius Ducis Urbinatis, vir in declamandis
sermonibus excellentissimi ingenii. Proelo dedit:
Sermones in Italia et Hispania habitos anno 1601.
Orationem Recaneti anno 1602 in Comitiis Generalibus in commendationem
defunctorum dictam.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo II, pag. 89, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 467. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Manfredi Octavius appellatus Simonino,
natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis,
vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, Philosophus, Theologus et Orator magnae
famae apud Italos et Gallos. Erat Prior Coenobii Lugdunensis, et in toto
Galliarum regno Vicarius Generalis ac Visitator, Parisiis notissimus utpote
Mariae Mediceae Regis Henrici IV, uxoris a Sacris Confessionibus. Litterato
orbi reliquit in idiomate Italico:
Orationem
funebrem, quam Lugduni in laudem Henrici IV Franciae et Navarrae Regis, qui
manu parricidali occisus fuit, habuit, quae ob sui praestantiam in Gallicum
versa prelo data est.
Sermonem M. S. de Annuntiatione B. V. Mariae, et peccato originali. Exstat
in nostra Bibliotheca Monacensi, in cujus fine legitur: Haec compilavit Fr.
Manfredus Ordinis Heremit. S. Augustini. Sermo hic rarus est.
Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo III,
pag. 241. [P. 539]
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 141. Antuerpiae 1613.
Prosper Stellartius in Augustinomachia, libro II, dissert. 15.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 48 e 49. Monachii 1623.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 536. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Manriquez Sebastianus, natione Lusitanus,
Patria Porta Callensis, Alumnus Congregationis Indiae Orientalis, Filius
Coenobii Goënsis, vixit Saeculo 17. Anno 1604 Goae sacram professionem
deposuit. Anno 1628 a suo Patre Provinciali Missionarius regni Bengalae
denominatur, in hac missione tredecim consumpsit annos. Postea Romam profectus,
in aula Romana Procurator, et Diffinitor suae Provinciae
eligitur. De Roma anno 1669 Londinum in Angliam abiit, et in hoc
itinere mortem oppetiit, vir longiore vita propter suas in variis Indiae
Orientalis regnis cum magno animarum lucro, peractas Missiones dignissimus.
Publicatum ab eo habetur in lingua Lusitana:
Itinerarium Missionum in India
Orientali cum summaria relatione magni et opulenti Mongolis Imperii et aliorum
infidelium Regum, in quorum regnis Missionarii Ordinis nostri
existunt. Romae 1649, per Franciscum Gaballum, in 4. Exstat in Bibliotheca
Barberina. Item Romae 1653 ad instantiam Guilielmi Halle, in fol.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo III, pag. 692, col. II. Lisboa
1752.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo II, pag. 227, col. II.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 118. Lipsiae
1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 621. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Manso Petrus, natione Hispanus, Alumnus
Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis ad initium Saeculi 18
adhuc vivebat. Erat Doctor Salmanticensis S. Theologiae, in qua Universitate
per aliquot annos cathedram S. Thomae magna cum gloria et profectu auditorum,
et postea Conventum Salmanticensem non minori laude rexit. Orbi litterario
innotuit per opus tripartitum, cujus titulus:
Sanctus Augustinus sanctae vocationis exaltator
contra haereticos priscos et recentes, tom. I et II. Tomus III exhibet
disputationem dogmaticam de existentia, quidditate, necessitate et utilitate
gratiae excitantis, ut contradistinctae ab adjuvante, quam simpliciter
necessariam docent Patres et Concilia. Salmanticae 1721 ex Officina Francisci
Garzia onorato, et San Miguel typographi. Exstat in nostra Bibliotheca
Monachii.
**************************************************************
Mantelius Joannes, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Hasselensis, vixit Saeculo
17. [P. 540] S. Theologiae Doctor,
plures Conventus in sua Provincia laudabilissime moderatus est, scilicet
Antuerpiensem, Iprensem, Hasselensem et Coloniensem. Fuit Poeta, Rhetor,
Philosophus, et Concionator tam excellens, ut inter suos tunc temporis in
omnimoda litterarum eruditione vix parem numeraverit. Hasseleti die 23
Februarii anno 1676 ad alteram vitam ex hoc mundo discessit. Opera ejus tam
scripta, quam edita sunt:
Manuale Confraternitatis corrigiatorum in lingua Flandrica. Leodii 1627.
In eodem idiomate: dies devotarum mentium. Antuerpiae 1634.
Oratio in laudem statuae B. V. Mariae Thenis apud nos exaltatae.
Antuerpiae 1638.
Speculum peccatorum, seu admiranda S. Augustini conversio, emblematice.
Antuerpiae 1637.
Tabula chronographica Principatus Leodiensis et Comitatus Lossensis.
Amstelodami 1639.
Libellus, cujus titulus: Ars artium seu Diatribe de regimine
Sanctimonialium. Antuerpiae 1640, in 8.
Liber feriarum Academicarum.
Libri duo de officio pastorali. Antuerpiae 1643.
Epicedium et oratio in funere P. Henrici Lancilloti. Antuerpiae.
Emblemmata Hieropolitica. Coloniae 1647.
Prodromus thaumaturgici Physici. Antuerpiae 1649.
Libri duo ex S. Augustino de Venerabili Sacramento. Leodii 1655.
Hasseletum seu historiae Lossensis compendium. Lovanii 1663.
Liber de officio Oratoris Christiani.
Libri X historiae Lossensis cum ejusdem Comitatus
topographia.
Joannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo
II, pag. 686, col. I.
Valerius Andreae in Bibliotheca Belgica.
Antonius Teissier in Catalogo Bibliothecarum
et Authorum.
Christianus
Gryphius in Catalogo Bipliopolii Anisoniani Lugdunensis, pag. 97.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 120. Lipsiae
1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 387.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 99. Lovanii 1727.
**************************************************************
Mantimus Marianus. Quo Saeculo vixerit, aut
cujus nationis, Patriae, Provinciae et Coenobii fuerit, nihil habet Philippus
Elssius; solum refert, quod teste Talamello libro VI in Magnificat
composuerit:
Conciones Quadragesimales. [P. 541]
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 467. Bruxellis 1654.
**************************************************************
de Mantua Albertinus, natione Italus,
Patria Mantuanus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii
Cremonensis, vixit Saeculo 15. Vir ad enodandas et interpretandas Sacras
litteras aptissimus, et Theologus fundatissimus, nec non Ecclesiastes insignis,
reliquit plura ingenii sui monumenta, de quibus mihi nota sunt:
Tractatus valde eruditus de corpore Christi.
Tractatus de coelo et mundo, qui una cum ejusdem
Quadragesimali sed incompleto M. S. exstat Cremonae in nostra Bibliotheca.
Franciscus Arisius in
Cremona litterata, tomo II, pag. 377.
In
Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta,
pag. 16, col. II. Tiguri 1574.
In
eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Casarea Viennensi
amplificata, pag. 18, col. II. Tiguri 1583.
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis sive latinitatis, libro I, pag. 100.
In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 41, col II.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo I, col. 197. Lipsiae 1750.
Jacobus Philippus Bergomensis libro VI Chronicorum.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 10. Antuerpiae 1613.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 52, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 21.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
de Mantua Albertus, natione Italus,
Patria Mantuanus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Mantuani,
vixit Saeculo 13. Vir ad stuporem facundus, sua etenim in perorando movendi
gratia inter cives Bononienses et Mutinenses pacem restituit et posteris dedit:
Lectiones Scripturarum.
Georgius Draudius in Bibliotheca classica.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 52, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 23.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
de Mantua Philippus, natione Italus, cognomine
Longobardus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Mantuani,
vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor Parisiensis eluxit in Divinis Scripturis
versatissimus, et in praedicando elegantissimus. Marcus Antonius Coccius
Sabellicus eum his extollit verbis: Philippus Eremitanus per idem tempus
Mediolani clarum nomen adeptus ob ea, quae scripsit, in quo eloquentiae defectum
industria compensamus. [P. 542] Et
noster Silvester Meucius Philippum ita laudat: Magister Philippus de Mantua ita
clare docteque dixit, ut ei parem viderim neminem. Opus, quod scripserat, in
publicum typis prodire fecerat praedictus Meucius sub sequenti titulo:
Lectura perlucida in Apocalypsim R. Mag. Philippi de Mantua,
Augustinianae Eremiticae familiae Doctoris clarissimi. Paduae 1516, in
4. Venetiis in Chalcographia Francisci Bindoni et Maphaei Patynii 1527,
in 4.
In
Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta,
pag. 573, col. I. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium
ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 691, col. II. Tiguri 1583.
Jacobus de Long in Bibliotheca Sacra, tomo II, pag. 924.
Sixtus Senensis in catalogo Expositorum Sanctae
Scripturae.
In Bibliotheca latina mediae it infimae aetatis sive
latinitatis Alberti Fabricii per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata
et aucta, tomo V, pag. 295, col. I, Patavii 1754.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 1524. Lipsiae
1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri,
fol. 104. Romae 1581.
Angelus Rocca, tomo II, pag. 116. Romae 1713.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 157. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 25. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 283, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 588.
Bruxellis 1654.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 305. Romae 1704.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII,
carte 145, num. 9. Bologna 1686.
**************************************************************
Manzebon Gaspar, natione Hispanus, Patria
Oriolensis, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii
Valentini, vixit adhuc ad initium Saeculi 17. Vir a doctrina et virtutibus non
mediocriter laudandus, non absque honore egit Diffinitorem Provinciae Aragoniae,
Priorem Conventus Valentini, et Superiorem domus nostrae de Succursu
Majoricensis, in qua domo anno 1625 res humanas deseruit. Ab eo publicatae
sunt:
Vita nostrae Venerabilis Joannae Guilen, 1617 in 4.
Vita nostri Melchioris de Arazil.
Liber, cujus titulus: a pacible entretinimento de las carnestolendas de
Castilla.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 405, col. II.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 127. Lipsiae
1751.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 313, col. II et tomo II, pag. 536, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 621. Bruxellis 1654.
**************************************************************
[P. 543] Marasca
Carolus Caesar, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus
Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii S. Marci Mediolani, vixit Saeculo
17. S. Theologiae Magister. Ex obedientia sequentia in se suscepit officia,
nempe Prioris in Conventu ad S. Marcum, et Papiae, nec non Provincialis
Provinciae in Insubria. Templum S. Marci Mediolani funditus exstruxit,
maximumque ejus negotium erat, ut propriae, atque proximorum saluti
invigilaret, a quo se non exemit, donec die 25 Novembris anno 1662 mors huic
negotio finem imposuit. In lucem exire fecit:
Orationem in laudem D. Catharinae V. M., Patavii
1620 apud Joannem Baptistam de Martinis, in 4.
Pregi della Sagra Cintura del gran Patriarca S. Agostino, e S. Monica con
breve raccolta delle grazie ed indulgenze concesse da vari Sommi
Pontefici alla compagnia de’ Cinturati, confermate da Gregorio XV, per opera
del M. R. P. Fr. Carolo Cesare Marasca, Agostiniano Bacciliere in sagra
Teologia. All’Illustrissimo Sig. Senatore Pietro Petracina. Milano per Gioan
Battista Malatesta 1633, et reimpresso 1660 in 12.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum
Mediolamensi, tomo II, col. 855.
**************************************************************
Marasca Nicolaus, natione Italus, Patria
Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Marcum
Mediolani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, Caroli Caesaris germanus
Frater natu minor, sed non minoris pro salute proximi, cui procurandae tam
concionibus, quam audiendis confessionibus totus intentus erat: quare nihil
magis fugiebat, quam honorifica munia, ut eo plus temporis lucraretur, suae et
proximorum saluti incumbendi; et in hoc laudabilissimo zelo perseveravit usque
ad diem 27 Octobris anno 1688, quo satis debitum persolvit. Ab eo in nostra
Bibliotheca ad S. Marcum Mediolani reperiuntur: Volumina II M. S. S.
variarum Concionum latinarum et italicarum, in 4.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum
Mediolamensi, tomo II, col. 856.
**************************************************************
Marathoni Haerennius, natione Italus,
Alumnus Provinciae Laboris Terrae, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo
16. S. Theologiae Baccalaureus, vir Theologica scientia excultus, omni animi
contentione incubuit, nullique labori pepercit, ut opera minus nota, prelo tamen
publico dignissima Eminentissimi nostri Cardinalis Aegidii Columnii
imprimerentur, et sua industria effecit, ut sequentia opuscula fuerint excusa,
nempe: [P. 544]
Quaestiones septem de resurrectione mortuorum.
Quaestio de gradibus formarum in Ordine ad Christi opera.
Quaestio de intentionibus in medio.
De differentia Ethicae, Politicae et Rhetoricae.
Haec omnia Neapoli Antonius de Fritis de Corinaldo
1525 impressit in 4.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 31. Romae 1704.
**************************************************************
de Marchia Alexander, natione Italus,
Alumnus Provinciae Marchiae, alias S. Nicolai de Tolentino, vixit Saeculo 14.
In disciplinis Theologicis haud vulgarem obtinuit laudem, publicavit enim:
Comment. in librum primum sententiarum.
Albertus Fabricius in
Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis seu latinitatis, libro I, pag.
173.
In eadem Bibliotheca
per Josephum Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 66.
Patavii 1754.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 258. Lipsiae 1750.
Thomas de Herrera in
Aphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 54, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in
Encomiastico Augustiniano, pag. 27. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 505, num. 11. Bologna
1678.
**************************************************************
Marcellinus Marmori, vide infra Marmori Marcellinus.
Marcus de Camos, vide Lit. C. de Camos Marcus.
Marcus Forstal, vide Lit. F. Forstal Marcus.
Marcus Lanzonius, vide Lit. L. Lanzonius Marcus.
Marcus de Lebrixa, vide Lit. L. de Lebrixa Marcus.
Marcus a S. Rosalia, vide Lit. R. a S. Rosalia Marcus.
**************************************************************
Mareschi Michael, natione Germanus, Patria
Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemicae, vixit Saeculo 18. S. Theologiae
Doctor. Fuit per plures annos Theologicae Facultatis Professor, quartum
Provincialis et Assistens Generalis utriusque Germaniae, vir immortali memoria
dignus, cujus preclarissimas qualitates, et merita digne describere
difficillimum foret, fuit cultus Mariani zelosissimus Promotor. Stockae in
Bohemia die 8 Octobris 1749 mortali vitae terminum imposuit. In vita typis
mandavit:
Libellum de gratiosa imagine B. V. Mariae Roczoviensis, in lingua
Germanica et Bohemica.[P. 545] Libellum
de gratiis B. V. Mariae de bono Consilio Pragam
translatae.
Libellum exercitiorum sub titulo: Columna nubis et
ignis.
Catalogus Scriptorum nostrae Provinciae Bohemicae.
**************************************************************
de S. Margarita Joannes,
Excalceatus, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Congregationis
Portugalliae, Filius Coenobii Montis Oliveti extra muros civitatis
Ulyssipponensis, vixit Saeculo 18. Nam die 3 Novembris anno 1708 nostram
professus est Religionem, et finitis suis studiis nostros Olyssippone, et
Irenopoli in disciplinis Philosophicis, et Theologicis ut Lector instruxit;
postea officium Prioris in Conventu Dominae nostrae de Assumptione, et in
Coenobio Dominae nostrae de Pietate Irenopoli in se suscepit. Erat Qualificator
Sacri officii, et ex ordinatione Eminentissimi Cardinalis Olyssipponensis
Professor Theologiae moralis Clericorum Saecularium, nec non Concionator sui
temporis praecipuus, cujus testimonium perhibent:
Sermones varii politici, panegyrici et morales in
diversis solemnitatibus habiti, et impressi Olyssippone 1744 per Josephum de
Sylva, in 4.
Sermaon panegyrico de maximo dos Doutores, Assombro dos penitentes, e
Norma dos Monges, primeiro Padre de Palestina, Pay e Fundador de toda a
Religiaon Hyeronymiana o grande S. Jeronimo pregado no Real Convento da Pena.
Lisboa per Pedro Ferreira Impressor da Serenissima Reynha 1734, in 4.
Sermaon da Canoniçaon de S. Joaon Francisco Regis
pregado em o segundo dia do solemne triduo com que os Religiosos da Companhia
de Jesus do Collegio de Santarem aplaudiraon a nova Canoniçaon do mesmo Santo
em 10 Fevereiro de 1738. Lisboa na Officina da Musica, e da sagrada Religiaon de
Malta 1739, in 4.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 690, col. II. Lisboa
1752.
**************************************************************
Marggl Leopoldus, natione Germanus, Patria
Austriacus, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, vixit Saeculo 17. Fuit
Supprior, et Concionator secundarius Graecensis, in quo Conventu die II Aprilis
anno 1684 optimum hunc virum mors oppressit. Typis publicatum ab eo habetur
poema sub titulo:
Apprecatio Genethliaca pro natali die oblata et decantata Adm. Reverendo
et Eximio P. Mag. Ferdinando Hartisch, Conventus Generalis Viennensis Priori, a
Rel. P.
Leopoldo Marggl, typis Petri Pauli Viviani, Viennae 1681, in 4.
Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae.
**************************************************************
Mari Joannes Augustinus,
natione Italus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii
Neapolitani, vixit Saeculo 17. [P. 546]
Erat magnus venerator B. V. Mariae de Consolatione, ejusque Fraternitatis
promotor, cujus testis est liber, quem in lingua Italica publici juris fecit
sub hoc titulo: La cintura Sacra del glorioso S. P. Agostino e sua Madre S. Monica, in
Neapoli 1654 per Francesco Savio, in 12.
Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napoletana,
pag. 125, col. II.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 167. Lipsiae 1751.
**************************************************************
Marham Radulphus, natione Anglus, Alumnus
Provinciae Angliae, Filius Coenobii Linnensis, vixit Saeculo 14. Cantabrigiae
sedulam bonis literis operam dedit, et ibi S. Theologiae Doctor evasit, vir qui
per suam historicam eruditionem non tantum suae Provinciae, sed universo
Ordini summum conciliavit honorem, quem summopere auxit per sua opera in lucem
emissa, inter quae primatum tenet opus inscriptum:
Manipulus Chronicorum complectens libros VII. Incipit: Fratribus
Religioni animo etc. Nomen operi huic insigni non addidit; sed in exordio primi
libri primorum verborum capitales literae conficiunt: Frater Radulphus Marham.
In hoc opere ab origine mundi usque ad suum tempus describit praecipuorum
Regum, et regnorum exordia, progressus, incrementa, decrementa, mutationes,
ruinas variarum gentium, diversos mores, ritus, consuetudines. Exstat in
Bibliotheca Regia Parisiis sub hac inscriptione: Fr. Radulphi Marham, Ord.
Herem. S. Augustini Manipulus Chronicorum ab orbe condito usque ad ascensionem
Christi. Indices ampli in eadem Chronica.
Conciones plures.
Thomas Tannerus, Episcopus Asaphensis, in Bibllotheca
Britannico-Hibernica, pag. 510. Londini 1748.
Ioannes Baleus in cathalogo Scriptorum illustrium
majoris Britanniae, centuria VI, fol. 485. Basileae 1559.
Ioannes Ptseus de Scriptoribus Angliae, fol. 525.
In Bibliotheca Conradi Gesneri a Josia Simlero
recognita, et in duplum aucta, pag. 595, col. II. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca a Joanne Jacobo Frisio ex
Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 516, col. II. Tiguri 1583.
Louis Moreri dans le grand
Dictionaire historique, tome IV, pag. 114, col. II. Paris 1718.
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et
infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVII, pag. 96.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 206 et 1870.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri,
fol. 59. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 157. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 17, pag. 159. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 348, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 598.
Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI,
carte 196, num. 20.
**************************************************************
[P. 547] de
Virgine Maria Anselmus, Excalceatus, natione Gallus, Alumnus
Congregationis Gallicae, Filius Coenobii Parisiensis et ideo communiter dictus
Anselminus Parisiensis, vixit Saeculo 17. Vir omni fere litteratura decoratus,
genealogico potissimum studio ita excelluit, ut vix similem in ea scientia
Gallia tunc temporis tulerit. Parisiis die 27 Januarii 1694 vitam cum morte
commutavit. Primum suum opus Parisiis anno 1663, in 4 cum figuris prodivit in
lucem, cujus titulus:
Le Palais d’honeur, quod continet originem et explicationem gentilitiorum
insignium, institutionem Ordinum militarium, caeremonias observari solitas in
inauguratione Regum et Reginarum, in eorum solemnibus ingressibus, in
collatione baptismatis filiorum, in exsequiis Regum et filiorum, atque originem
ac progressum familiarium Franciae, Lotharingiae ac Sabaudiae. Liber hic
reimpressus fuit 1664 sub titulo: Le Palais de la gloire cum additionibus et
correctionibus. Per hunc laborem multos acquisivit amicos, qui ei nova
subministrarunt auxilia, quae eum incitarunt, Historiam Genealogicam et
Chronologicam scribendi, quam Parisiis anno 1674 duo continentem volumina in 4
edidit. Titulus est:
Histoire Genealogique et Chronologique de la
Maison Royale de France, de grands Officiers de la couronne. Et quia audiebat,
quod opus hoc summe aestimetur, se resolvit, illud corrigendi et locupletandi.
Verum quia ob imminentem mortem optimam hanc intentionem exequi non valuit,
apparatum suum D. Caille consignavit, qui opus hoc egregie auxit, et anno 1712
in duobus tomis imprimi fecit il fol. Integer titulus hujus operis est:
Histoire Genealogique et Chronologique de la Maison
Royale de France, de grands Officiers de la couronne et de la Maison du Roy
avec le qualitez, l’origine et le progrés de leurs familles. Ensemble les Statuts et le
Catalogue des Chevaliers, Commendeurs et Officiers de l’Ordre du Saint Esprit.
Le tout dresse sur le titres originaux, Registres de chartes du Roy, du
Parlement de la Chambre des Comptes, et du chatelet de Paris. Cartulaires
d’Eglises, Manuscrits et memoires de la Bibliotheque du Roy, et autres. Par le
P. Anselme Augustin dechausé. Reveue, corrigée et augmentée par
l’auteur, et apres son deces continuée jusques a present par un de ses Amis. A
Paris par la Compagnie des libraires 1712, tomes II, in fol.
Histoire de
Maison Souverains de l’Europe et des ançiens Ducs, Comtes et Barons du Royaume.
M. S.
L’Origine et explication des armes, devise et tournis.
David Clement dans la Bibliotheque curieuse,
historique, geographique, tome I, pag. 355.
Louis Moreri dans le grand
Dictionaire historique, tome I, pag. 365, col. II. Paris 1718.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 433. Lipsiae 1750.
**************************************************************
a S. Maria Cyrillus Crippa, vide
Lit. C. Crippa Cyrillus a S. Maria.
**************************************************************
a S. Maria Franciscus, natione Lusitanus,
Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Lisbonensis
[P. 548] Dominae
nostrae de Gratia, vixit Saeculo 18. Die 5 Decembris anno 1695 habitum
Ordinis nostri Ulyssippone induit, postea studiis tam ardenter adhaesit, ut
omnium bonarum artium cultu illustratus apparuerit, sive enim ab exedra Logices
et Metaphysices suis explicationem tradens, sive cathedram
Theologicam moderans, sive ut Rector Collegii
Conimbricensis anno 1728, sive ut Provincialis anno 1740.
Provinciam suam invisens consideraretur, semper magnae prudentiae ac
doctrinae specimina praebuit, teste Emmanuele Cajetano de Souza, qui virum hunc
hisce extollit verbis: vir doctissimus utpote qui est totius antiquitatis
Ecclesiasticae peritissimus, ut praeteream Romani sermonis, latinaeque Poeseos
elegantiam et ubertatem, qua mirifice praestat. Ex optimo ingenii sui thesauro
sequentia partim typis publicata, partim manuscripta adhuc existentia
deprompsit nimirum:
Sermaon do desagravo do Sanctissimo Sacramento, que no Solemne triduo
celebra todos os annos no Mez de Janeiro a Real.
Magestade destes Reynos com a Nobreza mais qualificada em satisfaçaon do
desacato, que se fez ao mesmo Sacramento na Igreia de santa Engracia pregado no
terceira dia do triduo do anno 1711. Lisboa por
Miguel Manescal 1711, in 4.
Epigrammata et alios versus latinos. Olyssippone 1711, per Paschalem
de Sylva.
Novas notas da Analysis Benedictina. Madrid por Bernardo Pealta 1734,
in fol.
Apologia Historica e Critica sobre os milagrosos ossos de S. Joaon
Marcos, que se veneraon no seu Hospital de Braga. M. S.
Dissertaçaon Apologetica, Historica, Critica e Genealogica da ascendencia
sobre millenaria dos Religiosos Eremitas Augustinianos Portuguezes
antecedente anno de 1400. M. S.
in fol.
Promontorio Sacro Augustiniano, ou Sylva illustre dos
Eremitas de S. Agostinho da Provincia
de Portugal adornado com crise e Cronologia. M. S.
Annales Eremitarum S. Augustini ab anno 1147 Regni Portugalliae, M. S..
Reparos ao livro de viris illustribus Ord. Eremit.
D. Augustini P. Antonii de Purificazione. M. S.
Annotaçoens ao Crisol Purificativo. M. S.
Apostolicarum Constitutionum ad Augustinianos Breviarium a Leone Papa
III, anno Domini 802. M. S.
Additiones et illustrationes Bullarii Augustiniani.
M. S.
Defensorium Ordinis Mag. Coriolani. M. S.
Regulam nostram S. Augustini verbis tantum explanatam. M. S.
Alphabetum Eucharisticum eruditione omnigena instructum. M. S., in fol. [P. 549]
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 191, col. I. Lisboa
1747.
**************************************************************
de S. Maria Guilielmus, natione Lusitanus,
Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Comitis de
Linares, e regia progenie, vixit Saeculo 15. Propter
sua merita, et dona naturalia Provincialis Lusitaniae eligitur, et Visitator
Apostolicus in dicto regno constituitur. Erat vir doctissimus et vitae
honestate clarissimus, Philosophusque insignis. Obiit 1634 et prelo
typographico evulgavit: Expositiones in octo libros Physicorum, una cum commentariis
Simonis de Visitatione in libros Meteorum, et de coelo. Urcellis 1604.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 420, col. I.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 979. Lipsiae 1751.
Thomas de Herrera, tomo II, pag. 405, col. II.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 259.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 422, col. II. Lisboa
1747.
**************************************************************
a S. Maria Guilielmus, Excalceatus, natione
Lusitanus, Patria Algarbiensis de Pavila, Alumnus Congregationis Lusitaniae,
vixit Saeculo 17. Vir certe eruditus, felicissimi ingenii, et rerum
suae Congregationis peritissimus, Illustrissimo Archi-Episcopo Olyssipponensi
acceptissimus erat, qui ejus consiliis in gravioribus negotiis utebatur. Ejus
memoriam vivaciorem reddunt:
Chronica Congregationis Discalceatorum Augustinianorum regni
Portugalliae, Tomi II, quorum primus sex libris, alter quinque constat.
M. S.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 423, col. I. Lisboa
1747.
**************************************************************
a S. Maria Hieronymus, natione Hispanus,
Alumnus Provinciae Castellae. Ad initium Saeculi 17 adhuc
in vivis erat. Officium Procuratoris Generalis Romae peregit inter viros
eruditos nulli secundus, sequentia ab eo publicata habentur:
Tractatus de sandaliis et calceamentis Apostolicis.
Index Sanctorum et virorum sanctitate illustrium in Hispania.
Catalogus Episcoporum Sedium Hispanicarum, seu apparatus ad librum, cujus
titulus: Hispania Christiana sive dioecesium Hispanicarum historia
sacro-profana.
Exercitia spiritualia. Salamanticae 1613 apud Didacum Cassio, in 12.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana,
tomo I, pag. 445, col. II.
Gerardus Ernestus de Franckenau in Bibliotheca Hispanica
historico-geneologico-heraldica, pag.
185, Lipsiae 1724. [P. 550]
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 170. Lipsiae 1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 285.
**************************************************************
a S. Maria Hieronymus, cognomento Lopez de
Mesa, Excalceatus, natione Hispanus, Alumnus Congregationis Hispanicae, vixit
Saeculo 17. Vir linguarum Graecae et Hebraicae exquisita
cognitione conspicuus, anno 1625 Romam se contulit, ubi in monasterio ad S.
Ildephonsum usque ad obitum suum, qui anno 1666 contigit, vitam non otiose
transegit, reliquit enim opus plurium annorum Latina, Graeca et Hebraica eruditione
distinctum, cujus titulus:
Etymologico de las lenguas Latino, Griega y Espannola, tomi III.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 560.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 170. Lipsiae 1751.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 452, col. II. Madriti 1644.
**************************************************************
de S. Maria Ignatius, natione Lusitanus,
Excalceatus, Alumnus Congregationis Italicae, quia in Italia ingressus est
Religionem nostram, vixit Saeculo 17. Propter Theologiae scientiam, qua
excelluit ut Professor, Diffinitor Generalis factus est. Ex libris, quos
scripsit, et edi curavit, noti sunt:
Turris salutis, seu contra animae hostes
militia spiritualis. Venetiis 1630, in 4.
Propugnaculum contra vitia. Romae 1638, in 4.
Preparacion al bien morire. Firmi 1646, in 16.
Compuntione del cuore utile e necessaria per la salute.
Milano 1654, in 4.
Mediolani ex hac mortali ad immortalem vitam in
Conventu S. Franciscae Romanae die 18 Augusti
anno 1644 transiit, aetatis 54, Religionis
32. In praedicto Coenobio ista invenitur inscriptio:
P. Ignatius a S. Maria, Augustinianus Excalceatus,
Lusitanus, S. Theologiae Lector, Divinarum literarum,
Sanctorumque Patrum assiduus scrutator, vitae solitariae
et contemplative mirifice deditus, editis libris mystica Theologia plenis,
relicto regularis observantiae nobili exemplo. Obiit Mediolani in D. Franciscae
Romanae Coenobio die 18 Augusti 1644, aetatis 54, Religionis 32.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 541, col. II. Lisboa
1747.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca
Hispana, tomo I, pag. 474, col. I.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 171. Lipsiae 1751.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 489, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 317.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
Maria Joannes, natione Italus, Patria
Foro-Juliensis, Alumnus Provinciae Venetae, Filius Coenobii Concordiensis,
vixit Saeculo 17. [P. 551] S.
Theologiae Doctor. A Reverendissimo P. Mag. Generali in Germaniam Vicarius
Generalis missus fuit, quia vir erat magnae prudentiae, et non minoris
eloquentiae, ac proclamatus Ecclesiastes, qui suis concionibus Ordinem nostrum
decoravit, qui eas publicae communitati per prelum communes fecit, edidit enim:
Conciones Qnadragesimales.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 45 et 48. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 48, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano,
pag. 388.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
a S. Maria Joannes, natione Gallus,
Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 17. S.
Theologiae Doctor. Vir, in quo dubites devotionern erga B. V. Mariam admireris,
an doctrinam. Erat enim fervidissimus defensor immaculatae V. Mariae
conceptionis, qui prelo subjecit opusculum intitulatum:
Libellus supplex Innocenzio X Pontifici Maximo cum Decretis Summorum
Pontificum, et Sacrosancti Concili Tridentini, nec non disputatio Illustrissimi
Ambrosii Catharini, Archiepiscopi Compsani ex Ordine Fratrum Praedicatorum
assumpti. Additis S. Scripturae et Sanctorum Patrum testimoniis pro immaculata
B. V. conceptione, contra opusculum F. Petri de Vincentia, seu potius Vincentii
Bandelli. Tolosae 1649.
Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibbliothecam Marianam, pag. 69, col.
II, col. 1683.
**************************************************************
de S. Maria Joannes, natione Hispanus,
Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis, vixit Saeculo 16.
Sacram scientiam in Monasterio Salmanticensi docuit; domum rexit Pincidanam
Vicariatu Provinciali ornatus. Diffinitor inde fuit Generalis (id est) totius
Congregationis Hispaniae Praefectus, vir pietate, ac prudentia insignis, cui
Philippus IV, Hispaniarum Rex, in extremo morbo negotium salutis et animae suae
commisit, quapropter agonem regium in exemplum relicturus posteris scripsit
hispanice:
Dichoso sin a la vida humana, y feliz transito del gran Monarca
Felipe IV Rey de las Espannas. Ad Serenissimam
Mariam Annam, Reginam viduam. Madriti, in 4.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I,
pag. 560, col. I.
**************************************************************
a S. Maria Joannes, natione Lusitanus,
Patriam Eboracensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Villae
Vitiosae, vixit Saeculo 16. Professionem fecit anno 1259. Hac emissa [P. 552] Provincialis
Fr. Antonius de Chellas eum Parisios ad studia misit, in qua Universitate
statim suum acutum ingenium ostendit: nam non tantum in Facultate Theologica,
sed etiam in literis humanioribus, nimirum in Rhetorica, et Poesi egregie
floruit, teste Petro Fernandez, qui ad P. Franciscum de Ebora, Augustinianum,
in laudem Fr. Joannis de S. Maria haec scripsit: Fr. Joannis a S. Maria
doctrina, et humanitas, et in Poesi dexteritas, religionisve observatio in
tantam unumquemque adegit admirationem, ut eum plerique omnes demirari haud
facile desinant, posteaque aut huc sese contulit, operam
protinus literis politioribus Poesi praesertim, et solutae orationi navare
decrevit, in queis dies aliquot versatus, illico et poetice, et oratorie
declamare, literasque palam profiteri auspicatus est: qui ita utramque implet
Minervam, ut quae illi genuina, quae infiticia sit, minus facile queat
discerni; deinde non multo post se dialecticis cavillationibus aut si mavis
grifos emancipavit, quibus omnibus tantum valet, ut magis quispiam
mortalium valere haud quamque posset. Hic insignis Poeta nomen suum non
sine gloria ad posteros transmisit per opus, cujus titulus:
Aurelii Patris Augustini Ecclesiae Doctoris celeberrimi, ac
Eremitici Ordinis primipilaris Ducis Ecclesiae
quondam Hipponensis Antistitis regula, ex soluta ac pedestri oratione a
Fr. Joanne Mariano Portugallensi Eremita ad heroicae dignitatis
fastigium evocata. Impressum fuit hoc opus Parisiis
anno a nato Domino sesquimillesimo vicesimo quarto, in 4, incipit:
Dogmata sub numeris animus fert, stringere primis
/ Melliflui quondam Tuscus, quae Matre sepulta / Congreditur canis qua
fluctibus aequora Tibris.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo II, pag. 691, col. I. Lisboa 1747.
Joannes Soares de Brito in theatro Lusitanorum litteratorum, lit. I, num.
50.
Antonius a Purificatione de viris illustribus
Ordinis Eremit. D. Augustini, libro II, cap.
14.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 452, col. II. Madriti 1644.
Fhilippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 323.
**************************************************************
de S. Maria Josephus, natione Hispanus,
Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Madritensis, vixit
Saeculo 17. Vir facundissimi ingenii, Concionator fervidus,
divinarumque litterarum expositor accuratus, qui suis doctis concionibus, et
eruditis commentariis magnam acquisivit laudem. Ex libris, quos edidit, agmen
ducunt: Tabulae copiosae super Evangelia Adventus,
Quadragesimae, et festa totius anni Madriti 1619, m. 4.
Liber de poenitentia Ninivitarum. [P. 553]
Fhilippuss Elssius in Enconomastico Agostiniano, pag. 413.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
Maria Laurentius, cognomento Blanchetto,
natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis,
vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, vir integritate vitae et
eruditione commendabilis, iterato evulgavit:
Resolutionem dubitationis de Missis pro defunctis nostri Fraxinelli.
Fhilippuss Elssius in Enconomastico Agostiniano, pag. 427.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
de S. Maria Michael, natione Lusitanus,
Patriam Transtaganus de Villa Penamacor, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius
Coenobii Dominae nostrae de Gratia Ulyssipone, vixit Saeculo 18 adhuc, nam die 29 Aprilis
anno 1728 diem clausit extremum apoplexia tactus, aetatis 71. In
Collegio Conimbricensi propter penetrans ingenium suum in disciplinis
scholasticis magnos fecit passus, non tantum in humanioribus scilicet Poesi et
Historia, sed etiam in Philosophia et Theologia praecipue Polemica et Historia
Ecclesiastica: propterea meruit annumerari Academicis Academiae Regiae. Fuit
Prior Conventus Irenopolitani, Secretarius Provinciae et Chronista. Edita ab eo
sunt:
Dissertatio historica de primo, potius Unico Evangelii Praedicatore in
Lusitania, totaque Hispania. Ulyssippone 1722 apud
Paschalem da Sylva, typographum regium, in fol.
Contra hanc dissertationem, in qua Author prabat, quod S. Paulus, et non
Jacobus Major in Hispania Evangelium Christi praedicaverit, Doctor Joannes de
Ferreras major Bibliothecarius Regis invectivam scripsit, quem etiam alii
Scriptores Castellani secuti sunt. Contra hos noster Michael non tam amore
veritatis, quam novitatis in lingua Lusitana prodire fecit sequens opus cujus
titulus:
Voz da Verdade, que proferida pela loca dos antiquissimos, e santissimos
Pontifices Romanos, dos Santos, e antiquissimos Padres da Igreia, dos
Martyrologios de ambas as Ingreias latina, e grega, dos menos antigos, e
sapientissimos Theologos, e Expositores parte expressamente, parte por
evidentes discursos clama, que na on o Apostolo S. Tiago Mayor, mas S. Paulo
mayor Apostolo quam S. Tiago, e hum dos Principes dos
Apostolos he, o que illustroa a Hespanha com as primeiras luzes do Evangelho.
Lisboa na impressa real, 1726, in
fol.
Huic operi Reverendissimus P. D. Emmanuel Cajetanus de Sousa, Clericus
Regularis, Pro-Commissarius Bullae Cruciatae,
et Censor Academiae Regiae aliud valde magnum opposuit sub titulo: Expeditio
Hispanica Apostoli S. Jacobi Majoris afferta, Ulyssippone apud Josephum
Antonium da Sylva 1732, in fol. In hoc opere ad finem tomi secundi facit
parallelum inter opus, cujus titulus: Voz do verdade, et disserentationem [P. 554] latinam, in qua defendere intendit,
S. Paulum, non autem S. Jacobum Evangelium
in Hispania praedicasse, ostenditque quod Author sibi contradicat.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo III, pag. 477, col. I. Lisboa 1747.
**************************************************************
de S. Maria Nicolaus, natione Hispanus,
Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Hispalensis, vixit Saeculo 17. Vir
omnibus non solum moralibus virtutibus, sed etiam perorandi gratia ornatus, in
lingua Hispanica typis mandavit librum, cujus titulus:
Del origen, y antiquedad de la S. S. imagen de nuestra Sennora de regia. Hispali
1645, in 4.
Librum de los glorioros Martyres S. Liberato, Bonifacio,
Siervo, Rustico, Rogato, Septimio y Maximo. Hispali.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
II, pag. 122, col.
I.
Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam
Marianam, pag. 83, col. II, Coloniae
1683.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 173. Lipsiae 1751.
**************************************************************
Marianus Cavensis, vide Lit. C. Cavensis Marianus.
Marianus a Genezzano, vide Lit. G. a Genezzano Marianus.
Marianus Manzini, vide supra Manzini Marianus.
Marius Augustinus, vide adnotationes in fine
additas, num. 2.
**************************************************************
de Marliano Joannes, natione Italus,
Patria Mediolanensis, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenoobii
Mediolanensis, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor, Patavii
Regens studiorum, dein Provincialis Lombardiae, Visitator Generalis omnium
Provinciarum Ultra-Montanarum, Vicarius Generalis in tota Italia a nostro
Reverendissimo Patre Mag. Generali Gerardo Ariminensi anno
1433 ad Concilium Basileense missus fuit, ut ibidem vices suas
ageret: nam vir erat summae auctoritatis et doctrinae, tantisque
animi dotibus dives, ut aptiorem ablegare non potuisset. Die 13 Decembris anno 1451
mortalitatem deposuit. De cujus scriptis extant:
Chronicon Ordinis nostri post Franciscum de Franchis usque
ad annum 1440.
Abbreviationes in primum Michaelis de Massa M. S. In fine leguntur haec
verba: Quas inchoaveram anno 1410
abbreviationes in primum
sententiarum. Doctoris insignis Michaelis
de Massa, Ordinis S. Augustini, ego Fr.
Joannes Mediolanensis de Marliano Conventus Lector, tandem
consummavi anno 1430, die 12 Octobris, dum Padua essem Magister Regens. [P. 555] Hic Codex M. S. valde magnus
asservatur in nostra Bibliotheca Mediolanensi, teste Thoma de Herrera. Quid de reliquis operibus a Philippo Elssio ei
attributis tenendum sit, vide adnotationes
in fine additas, num. 42.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, tomo II, col. 869.
Philippus Picinelli nell’Ateneo dei
Letterati Milanesi, pag. 309.
Philippus Vice Comes in suis Manuscriptis.
Petrus Papiensis in Prolegomenis ad Abbreviationes.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 470, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Enconomastico Augustiniano, pag. 356.
Bruxellis 1654.
Luigi Torelli, tomo VI, carte 493, num. 14;
carte 551, num. 12; carte 581,
num. 10; carte 642, num. 11; carte 631,
num. 13; carte 817, num.
26, in Bologna 1680.
**************************************************************
le Marlier Clemens, natione Gallus,
Patria Belga, Alumnus Provinciae Gallo-Belgicae, Filius Coenobii Tornacensis,
vixit Saeculo 17. S. Theologiae Licentiatus, vir inter
Historicos suo tempore valde celebris, ac humanis, Sacrisque disciplinis
decoratus, plures in Provincia Gallo-Belgica rexit Conventus, nempe Angiensem,
Insulensem, Duacensem, Bassaeum, et quintum Tornacensem, hic ex optimo ingenii sui
thesauro deprompsit:
Catalogum Summorum Pontificum juxta Annales Baronii. M. S.
In Gallicum ex latino transtulit P. Henrici Lancillotti Haereticum.
Quare? quia etc. Tornaci 1635.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag.
161.
**************************************************************
Marmori Marcellinus, natione Italus,
Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Mariae
Incoronatae Mediolani, vixit Saeculo 15. S.
Theologiae Magister, qui tantae facundiae, et perorandi gratiae fuit, ut
concurrentem ad conciones suas gregem Ecclesiae non caperent, quare saepius sub
dio conciones habere debuit. Fuit primus Coenobii nostri Pontremolensis Prior
et tertium Vicarius Generalis. Exstitit Gabrieli Sfortiae Illustrissimo
Archi-Episcopo Mediolanensi a Consiliis, et Sacris Confessionibus. Linguam
hebraicam ita calluit, ut in ea expedite Verbum Dei e suggestu proposuerit, quo
factum est, ut plures Judaei fidem catholicam amplexati fuerint.
Notitiae posterorum transmisit:
Sermones de Sanctis sine Authoris nomine, qui in fine signati sunt
his literis F. M. de Mediolano. In fronte libri
legitur Epistola nuncupatoria ad Gabrielem Sfortiam in commendationem operis,
in 4.
Leges pro conservatione Instituti Eremitici. [P. 556]
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum
Mediolanensium, tomo II. Col. 877.
**************************************************************
Marotte Leo, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Gandavensis ad initium
Saeculi 18 vivebat adhuc. Vir ab ingenio, pietate, prudentia, et regendi
dexteritate summe depraedicandus, cujus testes sunt Conventus Gandavensis et
Bruxellensis, quorum Priorem egit. Publicam lucem ab eo vidit:
Regula tertii Ordinis Eremitarum S. P.
Augustini in tres partes divisa, in
lingua Flandrica. Gandavi 1709.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag.
144. Lovanii 1727.
**************************************************************
Marquez Antonius, natione Hispanus, Pratria
Catalaunensis, Alumnus Provinciae Aragoniae, vixit Saeculo 17, in
suggestis Concionator clarissimus, eruditionis ejus vestigia habentur in
sequenti opere, cujus titulus:
Asuntos predicabiles sobre los tres majores Estados
de la Iglesia, es a saber del Sacerdote, predicator y Obispo.
Christianus Jöcher in universali Lexico
Eruditorum, tomo III, col. 204. Lipsia 1751.
**************************************************************
Marquez Joannes, natione Hispanus, Patria
Toletanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Cenobii Salmanticensis, vixit
Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, in Universitate Salmanticensi,
cathedrae, Theologicae Moderator, et dicti Conventus Prior, Qualificator in
Senatu S. Inquisitionis, nec non Philippi III Hispaniarum Regis
Ecclesiastes, vir omni scientiarum varietate excultus, qui lectissimis moribus
omnes ejus saeculi virtutum, et scientiarum
aestimatores in admirationem facile convertit. Salmanticae die 16 Januarii anno
1621 aetatis 56 e vivis ereptus est longiore vita dignissimus. Huic celeberrimo
viro Conventus Salmanticensis sequens Epitaphium posuit: Joannes Marquez H. S.
E. / Corporis, et animi specie insignis / Eloquentiae flumen, et fulmen. /
Regius Ecclesiastes, rerum fidei Censor, / Vespertinus apud Salmanticenses
Theologos / primus Antecessor, / ad miraculum doctus, hujus Coenobii Prior, /
litterarum damno raptus 16 Jan. 1621. / Heu
quis non abibit, si hic abit. Ejus opera ab oblivione memoriam
vindicant, scilicet: [P. 557]
Origine delli Frati Eremitani dell’Orden di S. Agostino. In Tortona 1620,
in fol.
El Gobernador Christiano deducido de las vidas de Moysen, y
Josue Principes del pueblo de Dios. Salmanticae 1612. Compluti
1634. Pampelone 1615. Salmanticae 1619. Madriti 1640. Bruxellis 1664.
Opus hoc in Idioma italicum Martinus de S. Bernardo Cisterciensis vertit.
Napoli 1646 in fol. et Gallice edidit D.
de Virion, Consiliarius Ducis Lotharingiae Nancei 1621.
Los dos Estados de la Espiritual Gerusalem sobre los psalmos 125 et 130
ad Christophorum Gomezium Sandovalium Ducem Uzedae Medinae 1603, in 4.
Salmanticae 1610, in 4.
Origens de los Padres Eternitanos de S. Augustin, y su verdadera institucion
antes del gran Concilio Lateranense ad Franciscum Gomezium Sandovalium
Lermae Ducem. Salmanticae 1618 apud
Antonium Ramirez, in fol. Librum hunc noster Innocentius Rampino in linguam
Italicam vertit. Taurini 1620, in fol.
Vida del Venerable P. Fr. Alonso de Horozco. Hoc opus noster Thomas de
Herrera prelo dedit Madriti 1648, in 8.
Modo que se a de Guardar en predicar
a los Principes. M. S.
Sermones plures de immaculata Conceptione.
Composuit etiam Comediam in Academia Salmanticensi recitandam, in qua sub
velamine historiae Esther Reginae a lege communi mortis in omnes lata regia
immunitate exemptae omnimodam Virginis Mariae ab omni originali
labe immunitatem mira eloquentia explicavit.
Joannes Antonius Velasquez libro V de Maria immaculate concepta.
Dissert. III.
Hieronymus Quintana in opere de rebus Madritensibus.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo I, pag.
561, col. II.
Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag.
66, col. I. Coloniae 1683.
Laurentius Cuperus in Commentario previo ad
vitam S. Augustini.
In Bibliotheca du Boisiana, tomo I, pag. 494.
Henningus Witte in Diario biographico ad annum 1621.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 204. Lipsiae
1751.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano parte III, cap. 46. Monachii
1623.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 118.
Antuerpiae 1613.
Thomaas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 457,
col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssus in Enconomastico Agostiniano, pag. 388.
Bruxellis 1654.
**************************************************************
Marra Donatus, natione Italus, Patria
Beneventanus, Alumnus Provinciae Neapolitanae, Filius Coenobii Beneventani,
vixit Saeculo 16. Vir in omnibus artibus praecipue humanioribus exercitatus,
fit anno 1557 Provincialis Neapolitanus.
Teste Josepho Pamphilo erat Theologus insignis,
et in componendis monasteriis industrius, qui confectionis
magnificae, et nobilis fabricae Monasterii S. Augustini
civitatis Neapolitanae fuit hortator, et author multumque diligentiae adhibuit, ut construeretur
et prosequeretur; [P. 558]
monasterium quoque Beneventanum non solum convenientibus aedificiis exornavit,
et pene ex integro restauravit, sed et fundis, reditibusque auxit,
et ampliavit. Anno 1580 naturae debitum reddidit.
Composuisse memoratur:
Enarrationes optimas in hymnos omnes, qui cantantur
in Ecclesia secundum morem Sacrae Romanae Ecclesiae, et secundum
ordinem Breviarii, nec non Religiosorum Ordinum S.S. Augustini, Benedicti,
Dominici, Francisci et Carmelitarum. Neapoli apud Horatium Salvianum impressas,
et Thaddaeo Perusino, Ordinis Fratrum Eremitarum S.
Augustini, Priori Generali dignissimo dicatas nonnullisque egregiis poematibus,
quae Melidonius Coriolanus, et Antonius Siculus, fratres Eremitae Augustiniani
posuere, exornatas.
Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana,
pag 74, col. I.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 204. Lipsiae
1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 31. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 66. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap.
46. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 201, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Agostiniano, pag. 177. Buxellis 1654.
**************************************************************
de Marsiliis Ludovicus seu Aloysius, natione
ltalus, Patria Nobilis Florentinus, Alumnus Provinciae Pisarurn, Filius
Coenobii Florentini, vixit Saeculo 14. S. Theologiae
Magister, vir aeterna memoria dignus, Florentinorum
delicium, Academiarum oraculum, Religionis nostrae fidus splendidissimum,
Divinarum scripturarum Explanator eminentissimus, in omni
genere dicendi facundissimus, Ecclesiastes omnibus numeris mirabilis,
Philosophus subtilissimus, Theologus profunde doctus, multis annis sacrae
paginae cum magna admiratione Professorem egit. Hic vir ille est, qui per
admirabiles animi sui dotes apud florentinos tantam acquisivit aestimationem,
ut eum non solum ad amplissimos Principes Oratorem miserint, sed etiam ad ipsum
velut ad quoddam oraculum sapientiae, et prudentiae in arduis negotiis consilii
gratia venerint. De cujus autem eximiis qualitatibus sequentes omni fide
dignissimos audiamus Scriptores, inter quos primum obtinet locum D. Antoninus
Archi-Epscopus, qui III parte Hist. titulo 22. cap. II, § 14, anno 1387, mense
Novembris (inquit) Clemens Antipapa destinavit solemnes Oratores ex Avenione
Florentiam, qui honorifice suscepti sunt quibusdam Nobilibus obviam
egredientibus; Magistratus tamen ante audientiam eorum, uti viri timorati,
voluerunt habere Consilium a Venerabili S. Paginae Professore Mag. Aloysio
Marsilio, [P. 559] Ord. Eremit. peritissimo viro, et laudabilis vitae, ac
famae eximiae, utrum liceret eos Legatos audire. Quibus vir ille
magni consilii respondit, licite fieri posse, quia exponendo rem utilem Christianitati,
poterunt juvare, et exsecutioni mandare: si contrarium proponerent, non exsequi
illa, sed eos licentiare a civitate. Quod fuit observaturn
etc. Secundus est Franciscus Petrarcha, qui in libro 15 Epistolarum
senilium haec inter alia ipsi Marsilio scripsit: Magnam tui
nominis materiam uberem, et laetandi tribuit, et sperandi, ante alios mihi, quo
fortasse non alius in te oculos altius defixit. Clarum tibi lumen ingenii Deus
dedit, industriaeque nobilis stimulos addidit, atque ex his
notitiam rerum variarum pro aetate mirificam etc. Tertius est Poggius Patriota
Ludovici nempe Florentinus, hic in oratione III in Nicolai Nicoli funere haec
habet: Cum floreret in hac civitate eximia virtus doctissimi omnium viri
Ludovici Marsilii, ex Religione Augustini, contulit se in ejus familiaritatem,
ut una cum studiis doctrinae, vitae quoque, et morum
institutionem perciperet. Erat domus Ludovici referta tunc egregiis
adolescentibus, qui sibi vitam ejus, et mores proposuerant imitandos.
Frequentabatur quoque ab optimis, ac praestantissimis viris hujus civitatis,
qui ad eum velut ad Divinum quoddam oraculum confluebant. Erudivit autem,
liberaliterque instituit plures, qui viri doctissimi evaserunt; sed emersere
inter alios praecipue Joannes Laurensis, Robertus Rossus, et hic noster
Nicolaus, qui caeteris rebus posthabitis nunquam a latere Ludovici discedens,
optimis praeceptis vivendi institutus est, et plurimum temporis impertiit.
Morum autem severitatem, et loquendi harmoniam quandam, ac in reprehendendis
vitiis libertatem ab illo hausit, qui erat promptissimus, et paratissimus ad
vitiorum objurgationem. Accedit enim, in imitemur
mores, quibus cum ab adolescentia educamur. Hac ratione vitae imbutus, duas
res, quae fere ab omnibus summe exoptantur, studio aperte contempsit, divitias
videlicet, et honorum cupiditatem etc. Quartus Paulus Minius in Nobilitate
Florentina pag. 89 ubi haec leguntur: Ludovicus Marsilius sibi acquisivit famam
singularissimam disputans subtiliter in Concilio Florentino contra Graecos, et
cogens illos vividis rationibus ad confitendum Spiritum Sanctum aequaliter
procedere a Patre et Filio. Unde Florentia illum donatum honoravit sepulchro,
et Epitaphio ad S. Mariam de Flore. Quintus est Scipio Ammiratus, qui Libro 74
historiarum Florentinarum ad annum 1384 pag.
763, et ad annum 1387, libro 15, pag. 787 [P. 560] et libro 16, pag. 843,
haec de nostro Ludovico in laudem ipsius exarat: Obiit mense Augusti Fr.
Aloysius de Marsiliis de Florentia Ord. Eremit. S. Augustini et quia habitus
fuit vitae et morum exemplaris, doctrinae et scientiae excellentis, et vir
magnae eloquentiae: ac cum multis in negotiis domi, forisque diversis cum
Principibus egregie suae Reipublicae inservisset; Magstratus ultra honorem
delatum publicis expensis in exsequiis, sepulchrum ipsius confici mandavit,
quod hodie adhuc depictum in magna Ecclesia S. Mariae de Flore conspicitur. Ex
nostris Scriptoribus solum Josephum Pamphilum produco, qui Ludovicum de
Marsiliis encomiastice ita describit: Luisius, sive Ludovicus Marsilius Florentinus
omnibus disciplinis tam Sacris, quam humanis imbutus, Orator facundus,
Philosophus et Theologus singularis. Qui ob suas animi dotes tantam apud
civitatem Florentinam sibi gloriam comparavit, ut non solum ad eum viventem
praestantissimi civitatis Primates tanquam ad Divinum quoddam oraculum undique
confluerent, suaeque insigni sapientiae ac prudentiae in maximis
Reipublicae perturbationibus res magnas committere, Oratoremve designare
ad amplissimos Principes non dubitarent, sed etiam eum ipsum vita functum
Patres publicis sumptibus in cathedrali Ecclelsia humandum, atque elegantissimo
sepulchro cohonestandum instituerent. Obiit Florentiae. Et cum vivens omnibus
profuisset, publicaeque consuluisset commoditati, curavit etiam, ut post
exactam sanctissime vitam, laborum suorum fructus ad posteros emanarent. Ob id
ingentem librorum copiam, quos multis ex locis conquisierat, Bibliothecae sui
Ordinis legavit, quem adhuc multis praestantissimis codicibus ditavit Joannes
Boccacius. Ipsius ossa recondita sunt in cathedrali Ecclesia Florentina ad
dexteram illius amplissimi templi, ubi adhuc imago conspicitur, et hoc
Epitaphium ab omnibus legi potest: Florentina civitas ob singularem eloquentiam
et doctrinam clarissimi viri Magistri Luisii de Marsiliis sepulchrum hoc ei
publico sumptu faciendum statuit. Quo autem anno decesserit, Scriptores minime
conveniunt. Michael Pocciantus de Scriptoribus Florentinis pag. 117 scribit,
illum obiisse anno 1450. Josephus Pamphilus obitum ejus
ponit ad annum 1378. Thomas de Herrera ad annum 1389. Nicolaus Crusenius ad
annum 1377. Si horum trium opinio subsistit, tunc captu difficile est, [P. 561] quod Concilio Florentino primum anno
1438 celebrato interfuerit, in Paulus Minius scribit, qui
forsan ad hoc dicendum a Michaele Poccianto inductus fuit, qui (ut primum
audivimus) Ludovicum Marsilium anno 1450 obiisse tenet. Dominicus Antonius
Gandolfus putat veritati magis consentaneum esse, si dicatur, quod anno 1436 vitam
posuerit, et hoc deducit ex vitis Pictorum Georgii Vasarii parte I, pag. 15. Caeterum
aeternitati hosce partus scientiae suae consecravit:
Tractatum de passione Christi, divisum in septem discursus
per omnes horas canonicas.
Sermones de conceptione B. V. Mariae.
Quaestiones Theologicas.
Vetus et Novum Testamentum heroicis versibus. Exstat in
nostra Bibliotheca ad S. Spiritum Florentiae.
Epistolam ad Carolum Regem Francorum. Existit M. S. in Bibliotheca regia
Parisiis. Comment. diversa.
Sermones varios.
Librum variarum Epistolarum, qui M. S. asservatur in Bibliotheca Laurentiana, et in domestica
Magliabechii. Multae literae
ejusdem impressae fuere Florentiae 1547, inter
quas duae continentur celeberrimae, una ad Domicillam Virginem, quae Christi
Domini ad sepulchrum invisendum pergere volebat. Data in Sancto Spiritu de
Florentia die 7 Julii 1372. Altera
ad Guidonem Tomasi contra depravatos mores Clericorum tunc
temporis. Data est Parisiis 22 Julii 1375.
Franciscus Petrarcha, libro XV Epistolarum senilium.
Joannes Franciscus Poggius, in oratione funebri Nicolai
Nicoli.
Paulus Minius, in Nobilitate Florentina, pag. 89.
Scipio Ammiratus libro 74 Historiae Florentinae, ad
annum 1384.
Albertus Fabius in Bibliotheca Latina mediae et infimae
aetatis sive latinitatis libro XI, pag. 856.
In eadem Bibliotheca per Joannem Domenicum Mansi
correcta, illustrata et aucta,
tomo I, pag. 76, col. II et tomo IV, pag. 286, col. I. Patavii 1754.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 211. Lipsiae
1751.
In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum
recognita, et in duplum aucta, pag. 28, col. II. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex
Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 33, col. II. Tiguri 1583.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 62. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 23. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 20. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 16, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Agostiniano, pag. 440. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 221, num. 14; et
carte 275, a num. 38 usque ad num. 42.
**************************************************************
[P. 562] de Martabussis Paulus, natione
Italus, Patria Romanus, Alumnus Provinciae Romanae, Filius Coenobii ad S.
Augustinum Romae, vixit Saeculo 15. Juris utriusque Doctor,
Summi Pontificis Ecclesiastes Ordinarius, Poenitentiarius in Basilica S. Petri,
Capellanus Nicolai V, Vicarius Generalis Romanae et Spoletanae Provinciae,
Prior Commendatarius Monasterii S. Matthaei in Merulano, vir singulari
scientia Juris, stupenda eloquentia, ac profunda
doctrina decoratus, Religionis nostrae illustre fidus exstitit. Nomina operum
ejus sunt:
Liber Confessionum.
Liber de usu et exercitio clavium.
Liber de pensione Ecclesiastica.
Tractatus Juris. Romae 1539.
Sermones tum ad amplissimum Cardinalium Collegium
praesentibus Summis Pontificibus, tum ad Clerum et populum eleganter habiti.
Carolus Sigonius de Episcopis Bononiensibus, libro
IV, pag. 196.
Ambrosius Coranus de viris illustribus Ordinis nostri.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 86. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
148. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 28. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 273, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Agostiniano, pag. 550. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 148, num. 13.
Bologna 1682.
**************************************************************
de Martellinio Bernardus,
natione Italus, Patria Florentinus e nobili familia, Alumnus Provinciae
Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister.
Hic propter eminentem suam scientiam in disciplinis Fhilosophicis, Theologicis,
et Sacris litteris a Clemente VI Pontifice Maximo ad Episcopalem dignitatem
Caesenae post mortem Joannis Baptistae Acciajoli Nobilis Florentini die 15
Julii anno 1342 fuit promotus, quam Infulam die 28
Julii anno 1348 cum morte commutavit. Multa scripsit, teste
Josepho Pamphilo, horum tamen nihil ad nostram notitiam pervenit. Quoad
Saeculum autem quo vixit, et creatus est Episcopus Caesenatensis Pamphilus,
Nicolaus Crusenius et Thomas de Herrera integro a veritate aberrant Saeculo.
Vide adnotationes in fine additas Num. 43.
Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo II, in serie Episcoporum
Caesenatensium, col. 459. Venetiis 1717 apud Sebastianum Coleti.
Giulio Negri ne l’Istoria dei Scrittori Fiorentini, pag. 104, col.
I.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 80. Romae
1581. [P. 563]
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 26. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 107, col. II. Madriti 1644.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 535, num. 9.
**************************************************************
Martinez Jacobus, natione Gallus, Alumnus
Provinciae Franciae, Filius magni Coenobii ad S. Augustinum Parisiis, vixit
Saeculo 16. S. Theologiae Doctor Sorbonicus, qui propter suas raras et
singulares virtutes tota sua vita Francisco I Galliarum
Regi charissimus fuit, cujus Theologus exstitit, erat acerrimus persecutor
haereticorum in Saxonia, contra quos scripsit, evulgavitque:
Libros aliquot praecipue contra haereticam doctrinam Lutheri.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 114. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
100. Antuerpiae 1613.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 476, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 312. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 217, num. 12.
**************************************************************
Martini Honorius, natione Italus, vixit
Saeculo 16, vitae probitati bonarum artium studium conjunxit. Ab eo publicam
lucem per prelum vidit: Vita Christinae de S. Cruce Ord. nostri typis
Lucae Bonetti 1593.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 98. Antuerpiae 1613.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 299. Buxellis 1654.
**************************************************************
Martini Onuphrius, natione Italus, Patria
Senensis, Alumnus Congregationis Ilicetanae, Filius Coenobii
Ilicetani, vixit Saeculo 16. Vir nobilitate morum conspicuus, et doctrina
celebris, praeclarissimi sui ingenii dedit monumentum: Vitam
B. Ritae de Cassia, Senis 1593, in 4.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 218, col. II. Madriti 1644.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 370. Romae 1704.
**************************************************************
a S. Martino Simplicianus,
natione Gallus, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani, vixit
Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, Professor Regius in
Academia Tolosana, propter sua merita, et obstupescendam doctrinam Provinciae
Tolosanae praefectus fuit: erat enim vir, cujus in disceptando acumen, in
abstrusis facilitatem, in evolvendis difficultatibus diligentiam, in
resolvendis controversiis solertiam, in rebus omnibus judicium, et in
disciplinis historicis eruditionem omnes sunt admirati, [P. 564] cujus testimonium perhibent opera ab
eo in lingua Gallica typis evulgata scilicet:
Vie de S. Augustin et des autres hommes illustres de son Ordre. Toulouse
1641.
Vie de S. Thomas de Villeneuve dit Paumonier, Arch. de Valence. Toulouse
chez Jean Boude 1659, in 8.
Refutatio historiae tripartitae a Gabriele Pennoto exaratae.
Laurentius Cuperus in commentario praevio ad vitam S. Augustini,
pag. 250.
Author Anonymus, qui Philippi
Bonatti historiam Ordinum gallice vertit et auxit in praevio catalogo
Scriptorum Ordinum.
Antonius Teiffier in catalogo Bibliothecarum et Authorum.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 406, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 633. Buxellis 1654.
**************************************************************
Martinus Alphonsi, vide Lit. C. de Corduba Martinus Alphonsi.
Martinus de Alviz, vide
Lit. A. de Alviz Martinus.
Martinus Bartenstein, vide
Lit. B. Bartenstein Martinus.
Martinus Buschere, vide Lit. B. Buschere Martinus.
Martinus Claver, vide Lit. C. Claver Martinus.
Martinus a Corbenis, vide
Lit. C. a Corbenis
Martinus.
Martinus Cordubensis, vide
Lit. C. Cordubensis Martinus.
Martinus Corneio, vide
Lit. C. Corneio Martinus.
Martinus a Cruce, vide
Lit. C. a Cruce Martinus.
Martinus Dröscher, vide
Lit. D. Dröscher
Martinus.
Martinus Niger, vide
Lit. N. Niger Martinus.
Martinus de Perea, vide Lit.
P. de Perea Martinus.
Martinus de Rada, vide
Lit. R. de Rada Martinus.
Martinus Roobaert, vide Lit. R. Roobaert Martinus.
Martinus Wouter, vide
Lit. W. Wouter Martinus.
**************************************************************
Masciolus Gabriel,
natione Italus, patria Anconitanus, Alumnus
Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Anconitani, vixit Saeculo 16. S. Theologiae
Doctor, officio Lectoris Bononiae et Perusiae cum laude functus est. Ab anno
1503 usque ad annum 1506 Provinciam Marchiae Anconitanae gubernavit. [P. 565] Anno 1507 ut Socius Reverendissimi P.
Mag. Prioris Generalis Aegidii Viterbiensis post mortem P. Mag. Nicolai Foresii
Sacristae Sacri Palatii P. Mag. Generalis ad pedes
Summi Pontificis Julii prostratus humillime rogavit, ut in locum
defuncti alium e Religione nostra substitueret, ad quas preces
Sanctissimus promptum se ostendit, quare Reverendissimus Eidem schedam
porrexit, in qua scripta erant nomina illorum, quos ad insigne
hoc munus aptos, dignosque judicabat, inter quos etiam erat Gabriel Masciolus,
ad cujus nomen cum Summus Pontifex venisset, dixit: hunc volumus pro nostro
Sacrista, quia natus est Anconae, quae civitas Ecclesiae semper fuit fidelis,
simulque eum Archi-Episcopum Dyrrachiensem fecit, anno
vero 1511, die 30 Aprilis,
Ecclesiae Castrensi praeficitur, quam absens septem annis rexit. Anno 1529
Praelatus domesticus Palatii Apostolici et miles S. Petri
declaratur. Demum moribus, et literis illustris, atque in Sacris Ecclesiae
caeremoniis versatissimus Romae decessit e vita.
Anconae in nostra Ecclesia cernitur lapis sepulchralis cum hac inscriptione: D.
O. M. Hoc Cenotaphio honoratur Magister Fr. Gabriel Fuscus Anconitanus Ordinis
S. Augustini Sacrarii Pontificii Praefectus Julio II, Leone X, Adriano VI et
Clemente VII Pontificibus, Archi-Episcopus Dyrrachiensis, mox
Castrensis creatus est, ac Pontificale Sacrificium coram Leone X celebravit.
Idem in Consistorio sententiam suam inter Patres de referendo inter Divos B.
Francisco de Paula primus dixit, excipiensque Oratorem Venetum a Clemente VII,
Caroli V coronationi destinatur, unaque cum tribus S. R. E. Cardinalibus
coronationis ejusdem Caroli Caesaris apparatum decrevit; suavissimis moribus,
parem habuit pietatem, doctrinam, et eximiam caeremoniarum peritiam bono senio
confectus obiit anno salutis 1534. Magister Gabriel Fuscus
Anconitanus Archi-Episcopus Dyrrachiensis Summorum Pontificum Sacrista per
plures annos, et Magister Capellae Pontificiae anno 22 sui
officii, qui fuit annus millesimus quingentesimus vigesimus nonus libellum
edidit propria manu conscriptum, cujus titulus:
Instructio pro successoribus Sacristiae Papae pro Capellis totius anni,
et aliis varietatibus occurrentibus.
Sermones Quadragesimales, teste Angelo Rocca.
Lectiones varias super libros sententiarum M. S. in fol. Exstat in
Bibliotheca Angelica Romae. [P. 566]
Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo I, col. 581, in serie
Episcoporum Castrensium. Venetiis 1717.
Gianmaria Mazzuchelli dei
Scrittori d’Italia, parte II, vol. I, carte 688.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 255. Lipsiae
1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 103 et
113. Romae 1581.
Angelus Rocca tomo II, pag. 116. Romae 1719.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 301, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 223. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 574, num. 14; carte 623, num. 7. Bologna 1682.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 126. Romae 1704.
**************************************************************
Masselli Antonius, natione Italus, Patria
Neapolitanus, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii Anversani,
vixit Saeculo 17. Vir integritate morum, et perorandi gratia
commendabilis, in lucem emisit in lingua Italica: La
copia originale de Sacro discorso per la
solemnissima festa della santa Casa di Loreto celebrata nella Catedrale di S.
Paolo della citta d’Aversa, ove si vede eretta la
copia similissima di quella composto dal P. Maestro Celestino Sinagra
Agostiniano dato in luce dal sudeto Priore del Convento d’Aversa, in Napoli
1655, per Francesco Savio, in 4.
Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana, carte 29, col. II.
**************************************************************
de Masi Cyprianus, natione Italus, Patria
Florentinus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit
Saeculo 17. Erat Lector Theologiae, et Regens studiorum Pisae
et Firmi, eruditis lectionibus, et acutis disputationibus haud vulgarem
acquisivit laudem, in testimonium suae doctrinae publici juris
fecit:
Disputationem de praedestinationis et reprobationis mysterio juxta mentem
S. P. Augustini et D. Thomae ex Aegidii Columnii sententia. Pisis 1621, in 4.
Item Maceratae 1622, apud Petrum Salvionum, in 4.
Giulio Negri nell’Istoria dei Scrittori Fiorentini,
carte 124, col. I.
**************************************************************
Masius Matthaeus, natione Italus, Patria de
Monte Sancto in Piceno, Alumnus Marchiae Anconitanae,
Filius Coenobii S. Mariae in Georgio. In quo Saeculo floruerit, apud authores,
qui de eo scripserunt, nihil invenire est, solum enim referunt, quod
exaraverit:
Vitam S. Gerii circa annum 1270 defuncti, eamque dicaverit
Martino Priori Ecclesiae S. Pauli de Monte Sancto. Vitam
hanc Henschenius in actis Sanctorum tomo VI, pag. 159 edidit. [P. 567]
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et
infimae aetatis, sive latinitatis, libro XII, pag. 147.
In eadem Bibliotheca per Joannem Domenicum Mansi
correcta, illustrata et aucta,
tomo V, pag. 49, col. II. Patavii 1754.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 261. Lipsiae
1751.
**************************************************************
Masius Paulus, natione Germanus, Patria Belga,
Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Hasselensis, ad initium Saeculi 17 adhuc vitam agebat, famosus suo
tempore Verbi Dei Declamator, qui in habendis ad populum sermonibus nemini cessit.
Anno 1617 ad alteram vitam transivit. Nominis ejus famam
memoriae produnt: Sermones in Dominicas, festa, ferias Quadragesimae, in
Octavam Venerabilis Sacramentis, et B. V. Mariae, qui Hasseleti M. S. S. in
nostra Bibliotheca exstant.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 98. Lovanii 1727.
**************************************************************
de Massa Michael, natione Italus, Patria Senensis
ex oppido Massae, vixit Saeculo 14. S.
Theologiae Baccalaureus. A Joanne Trithemio insignis hic vir his
celebtatur verbis: vir in divinis scripturis studiosus,
eruditus, et veterum lectione dives, atque in saecularibus literis
nobiliter doctus, ingenio subtilis, eloquio clarus, et sermonum declamator
egregius, vita quoque, et conversationis honestate
insignis. Dominicus Antonius Gandolfus vero eum hac laude ornat: Hic
humanis et divinis scientiis decoratus eluxit, subtilis ingenii, eruditionis,
et doctrinae singularis, Theologus scholasticus mire acutus, et concionator
dissertissimus, inter omnes sui temporis viros praeclaros non infimum locum
obtinebat. Dolendum est quod Parisiis die 20 Maij
anno 1336 praematura morte e terris raptus sit. Teste Joanne
Trithemio et aliis tam exteris quam nostris infra
citandis edidit multa praeclara volumina ad aedificationem
fidelium, quibus nomen suum cum gloria transmisit ad notitiam posteritatis e
quibus subjecta feruntur:
Volumen magnum super librum primum sententiarum. Asservatur in nostris
Bibliothecis Bononiensi et Carbonaria, in fol.
Volumina III in secundum, tertium et quartum sententiarum, in fol.
Comment. in omnes libros Veteris Testamenti.
Comment. in quatuor Evangelistas lib. 4. Exstabant olim in nostris Bibliothecis
Mediolani et
Patavii.
De Passione Domini ex quatuor Evangelistis. Hic Codex M. S. exstat in
nostra Bibliotheca Monacensi sub hoc titulo: Tractatus de Passione Domini
nostri Jesu Christi a R.
Mag. ac Sacrae paginae Professore dignissimo Fr. Michaele de Massa, Ordinis
Fratrum Heremit. S. Augustini. [P. 568] Habetur etiam hoc M. S. in Bibliotheca Academica
Lovaniensi, cujus titulus est: Passio
Domini per Michaelem de Massa Ord. Erem. S. Augustini. Incipit: Angeli
pacis amare flebunt etc. Item in Bodleiana Angliae.
Liber de quatuor virtutibus Cardinalibus.
Liber de virtutibus Divinis.
Liber de meritis, et efficacia bonorum operum.
Liber de vita Christi. Exstat Lipsiae in Paulina.
Sermones varii. Teste Joannes Trithemio.
Sermones in honorem Sanctorum habiti. Ita Guilielmus Eysergrein.
Notabilia et Quaestiones, teste Dominico Antonio Gandolfo.
Joannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 253. Coloniae
1546.
Isidorus Ugurgerius in Pompis Senensibus, parte I, pag. 367.
Marcus Antonius Coccius Sabellicus Aeneade, IX, libro 8.
Sixtus Senensis libro VIII, pag. 279.
Ludovicus Elias du Pin dans la Bibliotheque des Auteurs Ecclesiastiques
Siecle 14.
Louis Moreri dans le grand Dictionaire historique, tome IV, pag. 219,
col. I. Paris 1718.
Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis,
fol. 141. Dilingae 1565.
Conradus Gesnerus in Bibliotheca et catalogo universali
Scriptorum, fol. 512. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et
in duplum aucta, pag. 505, col. I. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex
Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 607, col. II. Tiguri 1583.
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et
infimae aetatis, sive latinitatis, libro XII, pag. 229.
In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi
correcta, illustrata et aucta, tomo V, pag. 76, col. II. Patavii 1574.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 605. Lipsiae
1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 49. Romae
1581.
Angelus Rocca tomo II, pag. 113 et 114. Romae 1719.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
137. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte II,
cap. 13. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 90, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 488. Buxellis
1654.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 267. Romae 1704.
**************************************************************
Massarius Ambrosius, vide Lit. C. Coranus Ambrosius.
**************************************************************
Massainus
Tiburtius,
natione Italus, Patria Cremonensis, Alumnus Congregationis Insubriae, Filius
Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 16, celeberrimus sua aetate Musicus, fuit
Praefectus Musices in nostra Ecclesia Romae ad S. Mariam de Populo, Rudolpho
Imperatori acceptissimus. Praeclarissima artis suae, qua in Musica eminebat,
monumenta dedit: [P. 569]
Sacros modulorum concentus, qui impressi fuere Senis et Venetiis 1592.
Musicam super threnos Jeremiae. Venetiis 1599
per Ricciardum Amadinum, quinque vocibus.
Il quarto libro de Madrigali Venetiis 1594 per
Angelum Gardanum, quinque vocibus.
Omnia ejus opera excusa fuerunt. Venetiis 1578 et 1580.
Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo II, pag. 454.
Georgius Draudius in Bibliotheca classica.
**************************************************************
Matthias Agolla, vide Lit. A. Agolla Matthias.
Matthias Chefneux, vide Lit. C. Chefneux Matthias.
Matthias Pauli, vide Lit P. Pauli Matthias.
**************************************************************
a Matre Dei Mauritius, Excalceatus, natione
Italus, Alumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17. Philosophus,
Theologus et Historicus valde celebris evulgavit opus publico
prelo dignissimum:
Sacram Eremum Augustinianam. Camberii 1688 ex
typographia Fratrum du Four, in 4.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 375.
**************************************************************
de Mattabuffis, vide Lit. R. de Roma Paulus.
**************************************************************
Matthaeus, natione Italus, Patria
Ariminensis, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii Ariminensis, vixit
Saeculo 17. Omni fere literatura imbutus, Theologicis tamen disciplinis
potissimum excelluit, ut primis in ea scientia annumerari meruerit, quod patet
ex: Comment. quem in librum tertium sententiarum scripsit. Hoc M. S. exstat
apud Angelum Vantium Ariminensem.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 476. Buxellis 1654.
**************************************************************
Matthaeus Bossus, vide Lit. B. Bossus Matthaeus.
Matthaeus Corbist, vide Lit. C. Corbist Matthaeus.
Matthaeus Dolles, vide Lit. D. Dolles Matthaeus.
Matthaeus Giberti, vide Lit. G. Giberti Matthaeus.
Matthaeus Lottiero, vide Lit. L. Lottiero Matthaeus.
Matthaeus de Pagis, vide Lit. P. de Pagis Matthaeus.
Matthaeus Patavinus, vide Lit. P. Patavinus Matthaeus. [P.
570]
Matthaeus de Vorster, vide Lit. V. de Vorster Matthaeus.
**************************************************************
Maurer Corbinianus, natione Germanus,
Patria Bavarus Ottersingensis, Alumnus Provinciae Bavaricae, vixit adhuc
Saeculo 18. Ratisbonae nostris
Philosophiam, Monachii vero Theologiam tradidit, vir ob felicitatem ingenii
praeter disciplinas majores scilicet Fhilosophiam, Theologiam et Mathesim, in qua eminuit,
linguarum Graecae, Hebraicae et Gallicae non ignarus, Superiorem hospitii
nostri Rözensis in Palatinatu superiore, et dictae civitatis Parochum
laudabiliter egit. Monachii die 23 Octobris
anno 1727 ut Diffinitor Provinciae corpore exutus est. Prelo
subjecit:
Novum horologium universale seu analema sciathericum.
**************************************************************
Maurilius di S. Britio, cognomento Cerus
Excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis
Italicae, vixit Saeculo 17. Concionator facundissimus sacrum Dei Verbum tempore
Adventus in Metropolitana Basilica Mediolani populo ministravit, ac Genuae in
templo S. Mariae ad vineas, item in Cathedrali Derthonensi quadragesimales
Conciones habuit, nec non in Ecclesia Apostolorum Venetiis, aliisque pluribus
Italiae urbibus laudatissimis Praesulibus Carolo Septalio, Mediolanensi
Patricio, qui Derthonae rexit Ecclesiam, Danieli Justiniano Bergomensi, Josepho
Mirabiliae Novariensi, Augustino Isimbrado Cremonensi Episcopis, nec non Duci
Francisco de Moles, urbis Mediolanensis Moderatori inter primos charus per
quadraginta integros annos officio Concionatoris cum magno populi fructu, nec
minori laude functus est, donec fractis viribus die 11 Junii anno 1688 ad
coelum avolavit, aeternitatique hosce partus scientiae suae in lingua Italica
consecravit:
Espositioni morali sopra li Vangeli festivi di tutto l’anno parte I.
Milano, per gli Stampatori Arcivescovili 1664, in 4. Hoc
opus dicavit Reverendissimo D. D. Danieli Justiniano, Episcopo Bergomensi.
Espositioni morali parte II. Milano per gli stessi
1666, in 4.
Advento consecrato all’Illustrissimo e Reverendissimo Signore Conte
Alfonso Litta, Arcivescovo di Milano. In Milano 1661, in 4. Exstat in nostra
Bibliotheca Monacensi.
Prediche per l’Avvento, et altri vari discorsi. Milano per il Vigone
1665, in 4. Opus hoc nuncupavit
Reverendissimo Carolo Septalae, Episcopo Derthonensi.
Discorsi predicabili per le Dominiche di tutto l’anno. Milano per lo
stesso 1669, in 4. Hoc opus Reverendissimo D. D. Josepho Mariae
Mirabiliae Novariensi, Antistiti inscripsit. [P. 571]
Panegyrici recitati in Milano et altri luoghi. Ivi
per lo stesso 1676, in 4. Dicati Reverendissimo D. D. Augustino Isimbardo,
Episcopo Cremonensi.
Mariale con dodici discorsi o prediche del santissimo Rosario consecrato all’Illustrissimo
e Reverendissimo Monsignore Ludovico Settala, Vescovo di Cremona. In Milano
1682, in 4. Exstat in nostra Monachii.
Quaresimale dicato all’Illustrissimo ed Excellentissimo Signore il
Signore D. Francesco Moles, Duca di Parete. In Milano 1684, in 8. Habetur in
nostra Bibliotheca Monacensi.
Translazione di S. Maria d’Intra. Milano sine anno, in 4.
Nove Discorsi di S. Anna. M. S.
Discorso di S. Giovanni Battista. M. S.
Discorso per la decollazione dello stesso. M. S.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II,
tomi I, col. 412.
Philippus Picinelli nell’Ateneo dei Letterati Milanesi, pag. 422.
**************************************************************
Mauritius Annapacher, vide Lit. A. Annapacher Mauritius.
Mauritius a Matre Dei, vide supra a Matre Dei Mauritius.
Mauritius Tertius, vide Lit. P. Parmensis Mauritius Tertius.
Maurus a S. Francisco, vide Lit. P. Pinus.
Maximilianus Antonius a Jesu, vide
Lit. I. a Jesu Maximilianus.
**************************************************************
Mayr Felix, natione Germanus, Patria
Bavarus Monacensis, Alumnus Provinciae Bavaricae, vixit Saeculo 18. S.
Theologiae Magister, Fhilosophiam nostros Ratisbonae et Theologiam Monachii per
12 annos docuit cum tanta laude, ut sicut corporis statura,
ita et doctrina magni Theologi nomen adeptus sit. Erat
in operibus S. Augustini versatissimus, fundatissimusque Bis Prior Conventus
Monacensis exstitit, et in Comitiis Provincialibus anno 1740
Provincialis electus fuit. Post obitum P. Agnelli Cändler, Summi
Provinciae nostrae Capitis a Reverendissimo P. Mag. Generali Rector Provinciae
constitutus est, in quo officio a die 20 Februarii anno 1745 usque ad annum 1746 stetit,
quo die 10 Martii subitanea morte non sine magna Provinciae nostrae jactura e
vivis exemptus est longaeva vita dignissimus. Nominis ejus famam memoriae
prodit egregium opus ex operibus S. Augustini extractum, cujus titulus:
Divus Augustinus vitae spiritualis Magister, seu instructio hominis
Christiani per pia qaedam, ac salutaria documenta ex S. P. Augustini operibus
collecta, et pro quotidiana spiritus alimonia in singulos dies, ferias ac festa
totius anni distributa. [P. 572] Monachii 1727, typis Theodori a Colonia, partes II,
in 8. Hoc opus Romae 1732, typis
Bernardo in quinque tomulis in 8 reimpressum fuit. Postea in lucem publicam anno
1734. Venetiis prodiit ex typographia
Balleoniana in lingua latina et Italica, ita ut in qualibet pagina una columna
textum latinum, et altera Italicum repraesentet in 6 tomulis
in 8. Demum Venetiis typis Balleonianis 1735 in tribus tomulis.
Prelo etiam commisit gemitus et devotos affectus animae amantis et
poenitentis, ac peccata sua confitentis ex S. Augustino amoris, et poenitentiae
Magistro desumptos. Monachii typis Jacobi Vötter 1744, sine suo nomine.
Reliquit insuper lecturas Polemico Theologicas ad mentem S. Augustini. M.
S.
**************************************************************
de Medina Joannes, cognomento Rincon, natione
Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Segoviensis,
vixit Saeculo 16. In India novae Hispaniae doctrina et vitae sanctomonia
clarus, linguam Mexicanam et Othomitidam bene calluit, eapropter in Civitate
Mexicana ob singularem prudentiam, et in Ecclesisticis
rebus notitiam anno 1566 Vicarius Provincialis denominatur. Erat vir, teste
Thoma Gratiano, vere Apostolicus, et summae paupertatis, Deo, hominibusque
dilectus, quare Episcopus nobilissimae Ecclesiae Cathedralis in Mechoaca
civitate Metropolitana, in regione Mexicana, parte occidentalis Indiae anno
1573 creatur, verum quia Religiosus, et summus amator paupertatis,
ac Religiosae quietis fuit, quam primum haec promotio ad aures ejus pervenit,
amare flevit, eamque Regi catholico resignare voluit, Superiores vero hoc
audito ex obedientia ei imposuerunt, ut laborem hunc in se
suscipiat, quod et fecit non sine maximo dolore dictamque Ecclesiam
per quindecim annos sancte gubernavit; tanto autem Divinae charitatis, et
Christianae Religionis fervore succensus est, ut deserta Insula, et Episcopatu
totam illam Regionem percurrens, immensos labores subierit, animas plurimas
verbo et exemplo Christo lucraturus, tandem meritis dives
Mechoacanae anno 1588 ad Superos avolavit. Scripsit:
Conciones pias et doctas.
Collationes varias.
Vitam ac miracula B. Joannis de Moya.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
I, pag. 565, col.
II.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 347. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 119 et 124. Romae
1581.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 406, col. I. Madriti 1644.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
118. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 39 et 40. Monachii 1623. [P. 573]
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 356. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 577, num. 6. Bologna 1686.
**************************************************************
Mediolanensis Andreas, natione Italus,
Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Mediolanensis, vixit Saeculo 16.
Vir multis animi dotibus insignis, concionandi munere praeclare functus
est, quod Josephus Rippamontius his testatur verbis: hujus
oratio plausibili concionum eloquentia, magna vitae auctoritate,
solidaque doctrina, et verborum vi, aspectu quoque venerando, et ob jejunia
torvo inter ingentes urbis calamitates lenimen quasi coeleste miseriarum eo
tempore habebatur. Ejus memoriam vivaciorem reddunt:
Commentaria in Genesim.
Sextus Senensis in catalogo Expositorum Sanctae
Scripturae.
Angelus Rocca, tomo II, pag. 110. Romae 1718.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 58, col. II. Madriti 1644.
**************************************************************
de Meirelles Benedictus,
natione Lusitanus, Patria Portus Calensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae,
Filius Coenobii Ulyssipponensis, vixit Saeculo 18. S. Theologiae praesentatus,
in scientiis scholasticis domesticos in Collegio Bracarensi et Conimbricensi
instruxit; erat Examinator Synodalis Archi-Episcopi Bracarensis,
et sua industria reimprimi curavit: Theologiam nostri Augustini Gibbon
auctam variis argumentis, responsionibus, ac fundamentis cum indice generali,
et quatuor tractatibus contra Lutherum, ac uno de scientia Ideali. Opus in
septem divisum tomos. Conimbricae apud Antonium Simones, Universitatis
typographum, in fol. Primus tomus impressus fuit 1740; secundus 1741; tertius
et quartus 1742; quintus 1744; sextus 1745.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana
historica, critica e cronologica, tomo V, pag. 73, col. I. Lisboa 1759.
**************************************************************
Melchior Daelhemius, vide
Lit. D. Daelhemius Melchior.
**************************************************************
Melidonus, natione Italus, Alumnus
Provinciae Romanae, Filius Coenobii ad S. Augustinum Corae, ideo a Scriptoribus
appellatur Melidonus Coranus, vixit Saeculo 16. In literis politioribus eluxit,
et cum Antonio Siculo: Egregiis Poematibus exornavit Enarrationes nostri
Donati Marrae in omnes hymnos, qui cantantur in Ecclesia secundum morem Romanae
Ecclesiae.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 132. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 136. Antuerpiae 1613.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 38. Buxellis
1654.
**************************************************************
[P. 574] Melissenus
Nicephorus Sebastianus, natione Italus, Alumnus
Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 17. Vir
literis politioribus excultus, felicis ingenii sui partus dedit:
Epigrammaton in feriis nuptialibus Augustissimorum Principum Philippi IV
et Mariae Annae Austriacae Madriti celebratis die 15 Novembris
anno 1649. Ex typographia Martini Barreo 1650,
in 8.
Vitam B. Joannis Ghisii Senensis Ordinis nostri. Romae anno 1656, typis
Francisci Cavalli, in 4.
Epicinia ad Alexandrum VII in
Epidimiam ab urbe novissime profligatam. Itemque de Parthenopaea
illic feliciter absumpta, in geminos bipartita choros. Romae 1657.
Resolutionem moralem de chocolatis potione. Neapoli 1655, in 12, per
Girolamo Fasulo.
Indulgenze e gratie concedute da diversi Sommi
Pontefici a quelli che sono ricevuti nella compagnia della centuria de Padri
dell’Ordine Eremitano. In Napoli per Girolamo Fasuli 1668, in 16.
**************************************************************
Melius Antonius,
natione Italus, Patria Cremonensem fuisse autumant Ludovicus Cavitellus,
Josephus Bressianus, Antonius Possevinus, Josephus Pamphilus, Thomas de
Herrera, Philippus Elssius et Aubertus Miraeus; Cremensem vero fuisse volunt
Franciscus Arisius, Donatus Calvus, Aloysius Torelli et Dominicus Antonius
Gandolfus, qui nobis Antonium Melium ita describit: Antonius
Melius Cremensis Patricius, non Cremonensis (ut plerique errando scribunt) ad
Religionem, et Congregationem Insubricam illustrandam ingreditur anno 1479,
in ipsa statim virtutum summe amator, vitiorumque hostis acerrimus enituit,
ac non multo post fundatissimus Theologus, consumatissimus Canonista,
Concionator praeclarissimus, Sacrarumque Scripturarum scrutator indefessus
etiam ad discipulorum et Religiosorum profectus evasit. Inter fines tamen
Italicos non se restrinxit fama excellentium qualitatum nostri Melii, sed cum
Nuntius extraordinarius Venetae Reipublicae oras Germanicas et Gallicas
peteret, eum requisivit, et obtinuit a Vicario Generali Thaddaeo de Ipporegia,
ac secum summa consolatione duxit. Cum Parisiis moraretur Antonius, inter alia
omnibus admirationem peperunt conclusiones ab ipso expositae, et disputatae in
materia de usuris ad mentem authentici Doctoris Gregorii Ariminensis, ex
tractatu de impraestantiis Venetorum; qui neque si titulum
hujus tractatus Gregorius edidisset, agnoverant. Hac de causa post reditum
in Patriam eum extraxit ab antiqua nostra Bibliotheca Cremonensi, ac anno 1508
impressioni tradens, Parisios transmisit. [P.
575] Tot disputationes et Controversiae a nostro
Antonio confectae oculos Sorbonicorum Doctorum rapuerunt: Quapropter ne meritum
ipsius corona careret, Parisiensem Doctorem crearunt. Ultra eandem
Universitatem etiam Bruxellensem, ac praeclarissimam Lovaniensem illustravit.
In Italiam redux per Breve Julii II, utriusque Juris Doctor creatus est. Anno
1512 cum Verbum Dei in Regiensi urbe gloriose, et utiliter disseminaret, civile
bellum, et cruentas factiones inter Nobiles et cives sedavit, extinxitque.
Biennio uti socius Vicario Generali anno 1497 et anno 1500 inservivit. Ter fuit
Visitator, quaterque Diffinitor. Demum anno 1516 Vicarius Generalis, quo in
gubernio ejus doctrinam, integritatem et prudentiam omnes suspexere. Exorta
lite praecedentiae inter Minores et Augustinianos ad instantiam Reverendissimi
Generalis Gabrielis Veneti sequentibus literis exoratus Romam transmigravit:
Fr. Gabriel Venetus, Prior Generalis Ord. Eremit. S. Augustini indignus. Venerabili
in Christo Fr. Antonio, Priori Conventus de Crema observantiae Regularis, Ord.
Eremit. S. Augustini, nobis dilecto salutem. Hodie Cremonam devenimus, ubi mox
relatum nobis est a Priore negotium de praecedentia cum Fratribus Minoribus
Sanctissimum Dominum nostrum ad se vocasse, ac fuisse statutum, ut Religio tam
nostra, quam Minorum quaeque de suis juribus Vice Protectores suos debeat
informare. Intelleximus etiam Vener. Congregationis Vicarium, qui Prior est
Romae, suas volentem tueri partes, delegisse et advocasse te unum ad causam
Ordinis dicendam, tuendamque, ac informandos Reverendissimos Cardinales omnes,
in quorum publico consessu de rei summa est agendum. Probavimus certe nos,
laudavimusque factam de te pro re tanta electionem, quasi non ab homine sed
divinitus potius inspiratam. Valebit ingenium, valebit eruditio, valebit
modestia, valebit inprimis probitas, vel certe tua in Religionem pietas;
valebit deinde plurimum te usu rerum, longaque experientia Reverendissimos D.
D. Praelatos, mores Curiae, Religionis cultus optime nosse: ipse enim in Curia
Praesidentibus fere omnibus (ut scimus) non modo valde notus, sed maxime charus
diu et semper fuisti. Quod si speremus (quamquam cum labore multo) provinciam
te non recusaturum; [P. 576] ut tamen
officio nostro, nobisque satisfaciamus has (licet ex itinere fatigati)
praescribere ad te voluimus, quibus te hortamur, et per
eam charitatem, qua tuam complecteris Rempublicam, astringimus, ut juxta tuo jam dicti
Vicarii sententiam ad id in urbe te conferas, curesque Ordini tuo hac una in re
non desis, sicuti hactenus nunquam defuisti, conversa est in te Congregatio
tua, imo tota Religio nobiscum te petit, orat, obtestatur, in te omnium
spes sita est, quasi solus victoriam sis reportaturus. Viarum te
discrimina non terreant, sicut honoris Ordinis causa nos longe corpore
imbecilliores non terrent. Imus Romam opem tibi, ut poterimus,
allaturi, et multorum auxilium, favorem patrocinii imploraturi, non
ergo est, cur timeas a facie eorum, quia ego tecum sum, onus audacter,
ardenterque subeas, plures enim quam illis nobiscum erunt. Vale. Cras hinc
recedemus Vitalianae hospitaturi per noctem, ad vota tua utique paratissimi. Iterum
vale. Cremonae 28 Septembris 1519 Romae strenue se gessit, et
aliqua in Ordinis utilitatem obtinuit. Cum denuo
in Patriam regressus Pater Alphonsus Mussius, Vicarius Generalis curam,
et Monialium gubernium ad ipsum per Pontificium Breve directum,
Antonio resignasset, his usus est verbis: non opus est, ut
virtutes vestras celebremus, quia manifestae sunt: non mores, non
doctrinam, non sapientiam, non denique integritatem,
et affectum erga vestrum Ordinem, quoniam jam pridem id compertum habemus.
Creatori suo animam redddit, cum esset Prior Cremae anno 1528, die 12
Septembris. Sequentia opera publicae communitati fecit communia:
Librum de potestate dispensandi et absolvendi. Venetiis 1566.
Tractatum de gabellis et aliis laicorum exactionibus ab Ecclesiis et
Ecclesisticis personis non exigendis, 1506.
Librum de impraestantiis Venetorum et de Usuris Gregorii Ariminensis cum
duplici Praefatione nostri Melii una ad P. Mag. Innocentium Astensem, S.
Theologiae Professorem Parisiis. Regii Aemiliae. Typis de Mazala 1508,
in 4.
Tractatum de vero ac legitimo intellectu privilegiorum praecipue
Confessariorum, ac potestate absolvendi et dispensandi in casibus reservatis
ordinariam potestatem integrae potestati restituente. Brixiae 1525,
in Officina Joannis Antonii Morandi de Gandino, in 4.
Lectionem primam, et brevem introductionem quasi
prima elementa praebentem juvenibus, qui in Jure Canonico studere incipiunt.
Tractatum super Orationem Dominicam.
Tractatum de libero arbitrio contra Lutheranos. [P. 577]
Tractatum de valore
privilegiorum in casibus reservatis.
Denique in lingua Italica: Scala de Paradiso
con espositione mistica di historie Divine.
Brixiae apud Joannem Antonium Morandi, dicata Reverendissimo P. Mag. Generali
Gabrieli Veneto. Cremae 1611, in 4. Cremonae 1626 apud Hiacynthum Belpieri, in 4.
Lettione, meditatione, oratione, contemplatione.
Ludovicus Cavitellus in Annalibus ad annum 1517.
Iosephus Bressianus in corona virorum illustrium.
Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo II,
pag. 50.
Ioannes Baptista Zilettus in Indice librorum Iuris Caesarei
et Pontificii, pag. 45.
Petrus de Alva in Bibliotheca conceptionis, col. 109.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 401. Lipsiae 1751.
Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae, et infimae aetatis sive latinitatis, libro I, pag. 337.
In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata et aucta, tomo I, pag. 129, col. I. Patavii 1574.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 105. Romae
1581.
Donatus Calvus ne’ Memorie Istoriche della Congregazione
di Lombardia, carte 207.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 35. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 35. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 58, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 82. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 26, num. 13; carte 61, num. 18 et 19; carte 154, num. 5. Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 66. Romae 1704.
**************************************************************
Melius Gaspar vel Melo,
natione Hispanus, Alumnus Provinciae Peruntinae, Filius Coenobii
Truxilliensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor,
Professor Primarius Vallisoleti, vir omnium literarum eruditione eximius,
praesertim Divinarum expositor praestantissimus, in Philosophicis vero studiis
ita excelluit, ut superiorum aetatum Philosophis ingenio, doctrinaque par haberetur.
In communem usum evulgavit:
Comment. in Evangelia S. Matthaei. Vallisoleti 1584,
apud Didacum Fernandez, in fol.
Comment. in Divum Lucam 1597, apud eundem, in fol.
Comment. in Apocalypsim 1589, ibidem, in fol.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
I, pag. 405, col.
II.
Georgius Draudius in Bibliotheca classica.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 404. Lipsiae 1751.
Angelus Rocca, tomo II, pag. 116. Romae 1713.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 77. Antuerpiae 1613. [P. 578]
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 312, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 232. Buxellis
1654.
**************************************************************
Mellinus Franciscus, natione Italus,
cognomento Zoppus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini,
vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor in Universitate Florentina
anno 1437, sub Gerardo de Arimino Priore Generali S. Theologiae Magister
creatus, anno 1455. Regentem studiorum Florentiae egit. Anno 1454 erat
Praesidens in Capitulo Provinciae Pisanae, quo munere etiam functus est anno
1460. Ejus opera nostrum S. Spiritus templum, quod ignis in festo Ascensionis
Domini destruxerat, Reipublicae Florentinae impensis structuram, dirigente
Philippo Brunellesco, architecto nobilissimo, construi, atque aedificari
coepit. Fuit excellens Theologus, et Concionator disertissimus, qui circa annum
1462 e vivis excessit, Conventui Florentino in sui memoriam
relinquens:
Sermones, qui in Bibliotheca dicti Coenobii
asservantur.
Giulio Negri nell’Istoria dei Scrittori Fiorentini, carte 204,
col. II.
Raphael Badius in catalogo Theologorum
Universitatis Florentinae.
Michael Pocciantus in catalogo Scriptorum Florentinorum.
Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 80. Romae
1582.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 26. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 248, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 213. Buxellis
1654.
**************************************************************
Melorius Hieronymus, natione Italus,
Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Fulginei, vixit Saeculo 16. S.
Theologiae Magister. Litterarum Divinarum scientia, et morum majestate ac
comitate, teste Josepho Pamphilo, omnibus admirabilem se praebuit, et
Religionem mirabilius magnificentiusque quam alius aliquis auxit et honestavit.
Per sedecim annos ut Procurator Generalis Ordini nostro summa cum diligentia,
modestia ac fide servivit. In Comitiis Venetiis habitis elegantem habuit
orationem, tandem Romae anno salutis 1534 die 7 Maij fato sublatus est. Felicis
ingenii sui dedit argumenta: Epistolas et poemata.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 111. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 95. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 36. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 355, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 292. Buxellis
1654. [P. 579]
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 52, num. 11; carte 60, num. 16; carte 190, num. 6. Bologna 1686.
**************************************************************
de Mello Nicolaus, natione Hispanus, Alumnus
Provinciae Castellae, ex illustri familia dos Mellos et Cabraes de Belmont, ad
initium saeculi 17 adhuc vixit. Zelo conversionis Gentilium inflammatus Insulas
Philippinas in India Occidentali petiit, ibique postquam eorum linguam
addidicit, fere septem millia hominum baptizavit; postea ex India Occidentali
ad Orientalem perrexit, ubi cum magno fructu animarum Evangelicum operarium
egit; dein in Persiam profectus est cum eadem intentione et fervore Christo
barbaras illas gentes lucrifaciendi, verum nec hic finis, et meta suae
Missionis erat, sed in Russiam transiit: in hoc Imperio, quia fidem catholicam
intrepidus publice docuit, per quindecim annos horribiles carceres,
persecutiones, et contemptus perpessus, die 2 Januarii
anno 1616 ad Superos abiit nobis scripto relinquens:
Relationem laborum, quos durante missione passus est.
Descriptionem Martyrii P. Nicolai a S. Augustino, qui in civitate
Astracan in Moscovia die 30 Novembris anno 1611 in sua
praesentia pro fide catholica decollatus fuit.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana,
tomo III, pag. 495, col. I. Lisboa 1759.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 48, pag. 244. Monachii 1623.
**************************************************************
Melyn Gerardus, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis, vixit
Saeculo 18. Vir eloquentia, variisque
scientiis clarus, prelo excudi fecit:
Orationes variis in locis habitas. Primam recitavit anno 1703 in Comitiis
Provincialibus Thenis celebratis. Secundam Antuerpiae anno 1707 in exaltatione
S. Cruoris S. Nicolai de Tolentino. Tertiam Bruxellis anno 1726 in
solemni Jubilaeo S. Mariae de bono successu.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 177. Lovanii 1727.
**************************************************************
Menaldus Rosarus, vide Lit. R. Rosarus Menaldus.
**************************************************************
de Mendoza Henricus, natione Hispanus,
Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Madritensis ex illustri familia,
vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, Divinis,
humanisque scientiis ornatus, subtilis ingenii, singularis eruditionis, et
incomparabilis doctrinae, in lingua Hispanica sui laboris
monumentum elucubravit: [P. 580] El
privado Christiano. Madriti 1626, in 8.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
I, pag. 432, col.
I.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 425. Lipsiae 1751.
**************************************************************
Menelli Lucas, natione Italus, Patria
Neapolitanus de Diano, Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii Neapolitani,
vixit Saeculo 17. Theologus et antiquitatum indagator celeberrimus reliquit
Manuscriptum jam approbatum, et prelo paratum, cujus titulus:
La Lucania illustrata. Opus hoc asservatur in nostro Conventu Salerni.
Nicolaus Tappi nella Bibliotheca Napoletana, pag.
162, col. I.
**************************************************************
Menesius Alexius, natione Lusitanus, Alumnus
Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis. Parentes nactus Alexium
Meneses Comitem de Cantaneda, et Aloysiam Noronha, et mundo die 25 Januarii
anno 1556 datus est. Augustinianum postquam induit, in doctrina et sapientia
tales fecit progressus, ut non tantum S. Theologiae Magister creatus, sed etiam
Regius in Curia Lusitana Ecclesistes, et Rector
Academiae Conimbricensis a Philippo Rege denominatus fuerit. Anno 1595 die 13
Februarii a Summo Pontifice Clemente VIII confirmatur Archi-Episcopus Goensis,
et Primas Indiarum Orientalium. Ibi non semel Prorex salutatus fuit, zelo vero
convertendi animas misit in Aethiopiam Michaelem Silvium Jesuitam, et in
Persidem Augustinianos; ipse vero profectus est in Insulas Malabares, ut animas
Christo lucrifaceret, quod iter non sine optato effectu in se suscepit, teste
P. Joanne Hay, S. J. qui in libro de rebus japonicis ita scribit:
Archi-Episcopus Goae Alexius Menesius Archi-Episcopatum Angamalensem visitare
decrevit eo fine, ut sedem illam ad suscipiendum Praelatum de manu Summi
Pontificis paratiorem redderet. At hostis humani generis, cum hoc unum praecipuum
his tot incommodis remedium esse perspiceret, variis technis Archi-Episcopo
profectionem intercludere conatus est, dehortantibus hinc Religiosis, illinc
Secularibus, iisque non infimae fortis hominibus. Dicebant enim hac visitatione
non solum honorem, personam, et vitam Archi-Episcopi, verum etiam Rempublicam
ipsam in periculum non dubium vocari. Haec illi tanta
pertinacia inculcabant, atque urgebant, ut optimus Praelatus ad me scriberet,
coelum et terram in ipsum conjurasse. Verum tamen omni
torriculamento contempto visitationem singulari constantia cum providentia [P. 581] conjuncta, praesente Divini Numinis
auxilio, incepit, promovit, perfecit. Archidiaconus post multas
tergiversationes, et verfutias ita, in parum abfuerit, quin a communione
fidelium eiiceretur, tandem ad cor rediens, se sub Apostolicae sedis obedientia
victurum pollicitus est. Multa in hac visitatione praestitit
Archi-Episcopus, quae magnum ad animarum salutem momentum attulisse
compertum est. Primum ut Sacramenta valide conferrrentur, effecit: deinde libros
Nestorianos, quorum maximus erat numerus, a sexcentis erroribus et sententiis
catholicae fidei repugnantibus expurgandos curavit: quidquid Supremam
auctoritatem impugnabant, deleri fecit. Postremo Parochos idoneos, qui nullibi
pene reperiebantur, diligenter conquisitos, Ecclesiis praefecit. Media, quae
Archi-Episcopum ad hunc finem consequendum maxime juverunt, haec fere fuerunt.
Ipse per se Ecclesias visitavit, octoginta Paroecias instituit,
Synodum dioecesanam indixit, ad quam Ecclesisticos illius Archi-Episcopatus,
et nostros Sacerdotes solummodo juxta antiquam
consuetudinem convocavit, assistente Praefecto Cocinensi
Antonio Noronna, et Primariis civitatis, qui Regis Lusitaniae nomine horum
Christianorum tutelam in se susceperunt. Quae res quanto Regiae Majestati
emolumento sit futura, norunt, qui non ignorant, quanti sit
momenti gentem in tota India lectissimam a temporibus B. Thomae christiano
cultui deditam, tamque numerosam et potentem, ut armatos ad 30 millia in
promptu habeat, cum Lusitanis unire, ad Ecclesiae Romanae obedientiam revocare,
et in fidem, ditionemque Regis Catholici accipere. Magno etiam fuit adjumento
animarum zelus, et vitae exemplum, quo optimus ille Praelatus novem mensium
spatio plus (ut nostri affirmant) in animarum salute promovenda profecit, quam
quotquot a B. Thoma ad haec usque tempora illam sedem tenuerunt. In Malabaricis
Insulis maxima illius cura erat, ut antiquos illos, sed schismaticos
Christianos ad veram fidem reductos Romanae Ecclesiae obedientes submitteret.
Philippus III Lusitaniae Rex eum ex Indiis rovocavit, et ad sedem Braccarensem
evexit, in qua eum Paulus V Pontifex Maximus die 19 Martii
anno 1612 confirmavit; Rex vero anno 1614 Alexium Pro-Regem
Lusitaniae constituit. Anno 1615 fit Praeses
supremi Consilii Lusitanici in Curia Regia. Die 2 Maij
anno 1617 Madriti piissimam animam suam cum
fama sanctitatis Creatori suo reddidit. D. Rodericus de Acunha in historia
Ecclesiastica Braccarensi succinctam ejus vitae relationem nobis dat his
verbis: [P. 582] Alexius Ulixibonae
natus die 25 Januarii anno 1556 ex D. Alexio de Meneses filio Conitis de
Cantanheda, et Sebastiani Regis Paedagogo, et D. Luisa de Noronha. Annos 15 natus,
habitum Ulixibonae suscepit a Fr. Sebastiano Toscano Provinciali anno 1574 et
Professionem emisit die 27 Februarii anno 1575.
Fuit Prior Coenobii turrium veterum, Sanctarensis, Ulixbonensis, et
Provinciae Diffinitor. A Philippo II oblatum Rectoratum Academiae
Conimbricensis recusavit, sed munus Regii Concionatoris suadentibus amicis
admisit. Ab eodem Rege die 21 Novembris anno 1594 Archi-Episcopus
Goensis electus, et consecratus die 26 Martii anno 1595, die 29 pallium
accepit a D. Michaele de Castro Archi-Episcopo
Ulixbonensi in Conventu Dominae nostrae de Gratia, et eodem anno in Indiam
navigavit, Synodum ibi Provincialem congregavit, et in omnibus veri Pastoris
munera exercuit. Duo reclusoria instituit Goae unum foeminarum olim perditarum,
et aliud pauperum Virginum sub habitu Augustiniano, et doctrina Confessorum
Augustinianorum. Monasterium S. Monicae erexit sub obedientia Ordinarii, sed
sub administratione Sacramentorum ab Augustinianis praestanda. Indiam Pro-Rex
gubemavit, primo dum Aires de Saldanha Cochini immoratus est: secundo dum idem
Nottis partes visitavit: et tertio dum Prorex D. Martinus Alphonsus de Castro
Malaccam perrexit: et eo defuncto per quatuor
annos gubernavit. Renuntiante Fr. Augustino de Castro designatus fuit
Archi-Episcopus Braccarensis, et pallium accepit in Monasterio Ulixbonensi a
Fr. Georgio Quemado Augustiniano Episcopo titulari, Dominica tertia Julii anno 1612. Paulo
post Lusitaniae Prorex electus, et inde in Curiam Regiam vocatus, ut supremo
Lusitaniae Senatui praeesset. Ibi designatus ejusdem Regni Major Regum
Sacellanus, Prior Guimaranensis, et Prioratus de Castro Gubernator. Ex Coenobio
S. Fhilippi, ubi Madriti jacebat, translatum ejus corpus anno 1621, in quo
die 10 Martii inventae fuerant ejus exuviae incorruptae, et in Collegio
Braccarensi ad latus Epistolae hac inscriptione honestantur: Illustrissimo et
Reverendissimo D. D. Fr. Alexio de Meneses Augudtiniensi Archi-Episcopo,
ac Domino Braccarensi, Indiarum olim, postea Hispaniarum Primati, Orientis
Gubernatori, Lusitaniae Proregi, Supremi Consilii Praesidi, Catholicae
Majestatis Archi-Capellano, Christianorum Divi Thomae apud Malavaricos ad
Romanae Ecclesiae obedientiam reductori, viro Religione, [P. 583] ac fidei zelo illustri, grati
Clientes memoriam posuere anno Domini 1628. Illustrissimo
ac Reverendissimo D. D. Roderico de Acunha Praeside. Obiit Madrid 3 Maij
1617 annum agens 58. Reliquit studiorum suorum in gloriam Augustiniani nominis
sequentes partus:
As vidas dos Religiosos modernos, que na Religion
de S. Agostinho de Partugal
florecernon en virtudes et vida Religiosa.
Synodum Diamperensem, quae edita exstat in libro nostri Antonii a Govea
sub titulo: Da Jornada da Serra.
Vitam nostri B. Ludovici de Montoya.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
I, pag. 6, col.
I.
De la Croze dans l’Histoire du Christianisme des
Iudes.
Louis Moreri dans le grand
dictionaire historique, tome IV, pag. 188, col. I. Paris 1718.
Rodericus de Acunha in historia Ecclesiastica
Braccarensi, parte II, cap. 96, pag. 400.
Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.
Ioannes Hay libro de rebus Iaponicis.
Antonius Fernandez ad initium Theologiae moralis.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 428. Lipsiae 1751.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 15. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap.
44. Monachii 1623.
Cornelius Curtius in Encomiis virorum illustrium Ordinis nostri,
pag. 181. Antuerpiae 1636.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 30, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 30. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 395, num. 9; carte 597, num. 22. Bologna 1686.
**************************************************************
de Meppis Joannes, natione Germanus, Patria
Monasteriensis, Alumnus Provinciae Thuringo-Saxonicae, Filius Coenobii
Osnabrugensis, vixit Saeculo 15. Bene notandam est, quod duo extiterint
Scriptores ejusdem nominis, Patriae, et Coenobii, nempe Joannes de Meppis
Vennekerus, et Joannes de Meppis Schiphowerus, hic in Chronico Oldenburgensi
pag. 187 et 188 de Vennekero haec scribit: Eodem anno scilicet anno
1496 D. Joannes de Moppis, Laricensis Ecclesiae Episcopus, Suffraganeus Henrici
de Schwarzborg, Archi-Episcopi Bremensis, et Episcopi, ac Principis
Monasteriensis obiit circa festum Divi Martini, sepultus in majori Ecclesia
Monasteriensi. In Registris Ordinis legitur, ipsum fuisse S. Theologiae
Lectorem, et anno 1476 Priorem Conventus Osnabrugensis. In Theologiam
tanta animi contentione incubuit, ut inter primos numeraretur, vir fuit eximiae
integritatis, prudentiae et pietatis, atque B. V. Mariae sine labe conceptae
summus amator, posteritatis memoriae consecravit: [P.
584]
Comment. super Tobiam.
Librum de sanctissimo Eucharistiae Sacramento.
Librum de oblationibus.
Librum
de Ideis.
Sermones multos ad Clerum et populum.
Tractatum insignem de immaculata Conceptione B. V. Mariae, quem nunquam
antea impressum ex antiquis manuscriptis Petrus de Alva in lucem produxit.
Henricus Meibonius de Scriptoribus rerum
Germanicarum.
Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 66,
col. II. Coloniae 1683.
Albertus Fabricius in Bibliotheca latina
mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro IX, pag. 300.
In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi correcta, illustrata
et aucta, tomo IV, pag. 104, col. I. Patavii 1754.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo II, col. 1962. Lipsiae 1750.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 435, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 357. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 511, num. 3. Bologna 1682.
**************************************************************
Mercati Tiburtius, natione Italus, Alumnus
Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo
17. Vir virtutibus clarus, scientiis ornatus, et eloquio praestans, typis
consignavit:
Orationem Anniversariam in funere Illustris et admodum Reverendi D.
Miniatis Presbyteri Miniatensis. Florentiae 1613 apud
Juntas, in 4.
Giulio Negri nell’Istoria dei Scrittori Fiorentini, carte 510,
col. II.
Ioannes Cinelli in sua Bibliotheca volante.
**************************************************************
Mercatoris Clemens, natione Gallus,
Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 14. S.
Theologiae Doctor, Philosophus ac Theologus celeberrimus, in publicum commodum
evulgari curavit:
Comment. in librum primum sententiarum.
Quaestiones de anima.
Quaestiones de potentiis animae.
In Bibliotheca Conradi Gesneri a Josia Simlero recognita, et in duplum aucta, pag. 132, col. II. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex
Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 157, col. II. Tiguri 1583.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 58. Antuerpiae 1613.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 150. Bruxellis 1654.
**************************************************************
[P. 585] Merkelin
Joannes, natione Germanus, Patria Camiensis, Alumnus Provinciae
Poloniae, Filius Coenobii Bredebergensis, vixit Saeculo
15. Vir in exponendis Sacris literis excellentis ingenii, et non minus vita,
quam doctrina venerabilis officio Lectoris cum laude haud vulgari functus est.
Typis mandavit:
Expositionem super Epistolas Dominicales, quam dedicavit Reverendissimo
Episcopo Warmiensi Haynrico. M. S. invenitur in nostra Bibliotheca Monacensi.
Cujus initium: Prologus in Expositionem Epistolarum Dominicalium
Lectoris Ioannis Merkelini, Ord. Heremit. S.
Augustini. In Christo Reverendissimo D. D. Haynrico Divina et Apostolicae
sedis Providentia Warmiensis Ecclesiae Episcopo Fr. Joannes
Merkelin servorum minimus Ord. Heremit. S. Augustini Conventus Bredebergensis,
Caminiensis Dioecesis. Ipsa expositio incipit: Gloriosus
Doctor, Beatissimus Augustinus etc.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 389. Bruxellis 1654.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 490, col. I. Madriti 1644.
Felix Milensius in Alphabeto, pag. 60. Pragae
1613.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 252, num. 11. Bologna 1682.
**************************************************************
Merlius Augustinus, natione Italus,
Alumnus Provinciae Anconitanae, Filius Coenobii Offidani, vixit Saeculo 16. Vir
doctus, et vitae honestate clarus, ac Historicus egregius, Author est:
Historiae miraculosi Sanctissimi Sacramenti in nostra Ecclesia Offidana.
Firmi 1582.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 99. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Merz Agnellus, natione Germanus, Patria
Bavarus Monacensis, Alumnus Provinciae Bavaricae, vita fruitur adhuc, S.
Theologiae Lector, membrum Academiae Electoralis Bavaricae scientiarum, linguae
Gallicae peritus, in Philosophia Neoterica ita excelluit, ut celeberrimis
Neotericis ingenio, doctrinaque par habeatur. In lucem edidit opus, cujus
titulus:
Vires intellectus humani circa cognitionem rerum naturalium expensae.
Monachii 1761, in 4.
Schema systematicum Philosophiae Ecclecticae. Monachii 1758, in 4.
Arborem scientiae boni et mali secundum scripturas sanctas, et Ecclesiae,
ac magni Patriarchae Augustini expositam. Monachii 1765, typis Haered. Vötter,
in 4. Eruditum hoc opusculum consistit in unica Quaestione divisa in tres
articulos, scilicet de arbore scientiae boni et mali: articulus I agit de
existentia hujus arboris in paradiso. II an sub ligno scientiae boni et mali
possit intelligi usus matrimonii ad tempus Adamo interdictus? III quare haec
arbor scientiae boni et mali sit adpellata?
**************************************************************
de Mescheatis Augustinus,
natione Italus, Patria Pedemontanus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius
Coenobii Bugellae, vixit Saeculo 15. Anno 1496 erat Lector S. Theologiae in
studio Patavino. [P. 586] Josephus
Pamphilus aliique ex nostris, ac Gavantus in thesauro Sacrorum rituum una cum
Andrea Rossoto de Scriptoribus Pedemontii asserunt, quod composuerit prosam
defunctorum: Dies irae, dies illa etc. Verum alii plures tenent, Authorem
fuisse Humbertum Burgundum, Generalem Ordinis S. Dominici, vide adnotationes in
fine additas num. 29. Erat cognitione Scientiae Philosophicae et Theologicae
clarissimus, per prelum publicae luci donavit:
Librum Elenchorum nostri Aegidii Columnii, quem extraxit e nostra Bibliotheca
S. Petri de Bugella, et Reverendissimo Episcopo Vercellensi Joanni Stephano
Ferrerio, ejus affini postea Cardinali nuncupavit. In fine proprio Marte
adjunxit Quaestionem de medio demonstrationis, de qua in dedicatione haec
habet: Quaestionem quandam defensivam opinionis Aegidii Romani de medio
demontrationis a nostris Doctoribus, quanto potui studio, labore, vigilantia ab
illis ubicunque de hac materia dixerunt, notata excerpsi, in ordinemque redegi,
et prece nonnullorum commilitonum meorum, votoque coactus nuperrime imprimendam
statui. Venetiis 1496, per Locatellum, in fol.
Exempla virtutum et vitiorum.
Franciscus Augustinus ab Ecclesia in
Pedemontanis, pag. 4.
Andreas Rossotti de Scriptoribus Pedemontii.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 473.
Lipsiae 1751.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 681. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 396, num. 15. Bologna 1682.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 76. Romae 1704.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 84. Romae
1581.
**************************************************************
de Messana Lucas, natione Italus, Patria
Siculus, Alumnus Provinciae Siciliae, Filius Coenobii Messanensis, vixit
Saeculo 14. Vir subtilis ingenii, eruditionis, et singularis doctrinae
Theologicae, ita ut prelo et publica luce dignissima censerent ejus: Comment. in librum primum
sententiarum.
Antoninus Mongitor in Bihliotheca Sicula, tomo II, pag.
15.
Alphonsus Toletanus super librum primum Magistri
sententiarum.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 19, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 435. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 536, num. 12.
**************************************************************
Metermans Gabriel, natione
Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae,
Filius Coenobii Bruxellensis, vixit Saeculo 17. Vir
ingeniosus, doctus, ac pietate eruditioneque historica
conspicuus evulgavit: [P. 587] Vitam
B. Thomae a Villanova.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 170. Lovanii 1727.
**************************************************************
de Metz Laurentius, natione Germanus, Patria
Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius
Coenobii Gandavensis, vixit Saeculo 17. Vir
morum decore ornatus, atque naturae dotibus, scientiisque excellens, opus sic
inscriptum composuit:
Salutaria remedia pro laborantibus peste. Partes II. Gandavi 1632 upud Joannem van
den Kerckhoven.
Valerius Andreae in Bibliotheca Belgica.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 425. Bruxellis 1654.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 143. Lovanii 1727.
**************************************************************
Meucius Silvester, natione Italus, Patria
Venetus, Alummus Provinciae Senarum, Filius Coenobii Castellionis
Aretini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, vir in Divinis Scripturis jugi
studio exercitatus, literatorum suo tempore florentium magnus aestimator, qui
Venetiis per suas conciones Auditorum admirationem,
et amorem in se rapuit. Anno 1535 die 20 Martii
Venetiis in Conventu S. Christophori excessit e vivis,
orbi literato haud ignotus ob sua opera, quorum index est subsequens:
Joachimi Abbatis Expositio in librum S. Cyrilli de
magnis tribulationibus et statu Ecclesiae ab his temporibus usque ad finem
saeculi, una cum compilatione ex diversis Prophetiis Novi et Veteris Testamenti
Theolosphori de Cusentia.
Explanatio figurata in Apocalypsim de residuo statu Ecclesiae, et tribus
Veh venturis, debitis semper adjectis textibus Sacrae Scripturae, et
Prophetarum.
Tractatus de Anti-Christo Joannis Parisiensis.
Tractatus de septem Ecclesiae Statibus Fr. Ubertini
de Casalis. Haec omnia in uno Codice, Venetiis 1516, in 4 edita fuisse testatur
Philippus Jacobus Lambacher, tomo I, pag. 166. Ubi multis argumentis falsitatis
reos facit Bibliothecarios Dominicanos,
qui Fr. Rusticianum Dominicanum editorem operis proclamant, cum tamen
Rusticiano plus attribui non potest, quam quod tractatum Theolosphori in
compendium redegerit; ipsum vero editorem praedictus Lambacher Anonymum
Augustinianum fuisse ostendit ex Epistola nuncupatoria, in qua se nomitat
Ordinis Eremit. S. Augustini. Ex his noster P. Xystus Schier, Bibliothecarius
Conventus Viennensis in Austria sic insert: Equidem nullum opus Joachimi
Abbatis, aut Cyrilli in hac collectione adest, dicuntur tamen talia in
inscriptione, quod ex ipsis opus suum compilaverit Theolosphorus de Cusentia,
Provinciae Calabriae Presbyter et Eremita,
quem quidem etiam valde probabile existimo Augustinianum Eremitam Provinciae
Calabriae fuisse. Anonymum vero Editorem non alium esse ac Silvestrum hunc
Meucium de Castellione patebit ex recensione sequentis operis.
Abbatis Joachim divina prorsus in Jeremiam Prophetam interpretatio
plurimis referta vaticiniis, quorum nonnulla jam eventu comprobata, certam de
reliquis in posterum fidem faciunt. [P. 588] Coloniae apud Ludovicum Alectorium et haeredes
Jacobi Soleris 1577, in 8. Haec editio exstat in
nostra Bibliotheca Viennensi in Austria. In dedicatione, quae huic editioni
praemittitur, et data est apud Venetias in Insulari locello D. Christophori
idibus Junii 1525, Meucius opuscula a se edita
hoc recenset ordine: Abbatis Joachim explanatio in B. Cyrillum de statu
Ecclesiae ex modo usque in finem saeculi, et specialiter de horrendo illo
schismate mystici Antichristi praecursoris veri Antichristi etc. Ex his jam ad
oculum patet, illum in meridie caecutire, qui non videt Anonymum
editorem recensiti superioris operis nostrum Meucium esse.
Liber Concordiae Novi et Veteris Testamenti fundamentalis, atque
regularis operum caeterorum Ejusdem. Venetiis 1519 per
Simonem Luere.
Super Isaiam de oneribus in orbem universum.
Famosum ac celebre opus super Apocalypsim una cum psalterio decem
chordarum, in quo contemplantium et coelibem vitam ducentium describitur forma.
Quae quidem, vita post novae Babylonis, et Ecclesiae reformationem in tertio
videlicet mundi statu maxime vigebit. Huic operi praemissa est Epistola
dedicatoria ad Eminentissimum Cardinalem nostrum Aegidium Viterbiensem. Paduae
1616, in 4. Venetiis apud Franciscum Bindonum et socios 1527,
in 4.
In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 641, col. I. Tiguri 1574.
In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex
Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 770, col. I. Tiguri 1583.
Antonius Possevinus, tomo II apparatus Sacri.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 108. Romae
1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
168. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 36. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 399, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 625. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 25, num. 8 et carte 197, num. 13. Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 314 et pag. 413. Romae 1704.
**************************************************************
Mezger Casimirus, natione Germanus, Patria
Salisburgensis, Alumnus Provinciae Tyroli-Salisburgensis, in
cultioribus disciplinis insigniter versatus, nec non maximo ingenio, et
indefessa diligentia ornatus, in lingua Hebraica tam
egregie profecit, ut in alma Caesareo-regia Leopoldina Universitate Oenopontana
publicae disputationi exposuerit:
Poesim Hebraicam, impressam Augustae Vindelicorum 1765 apud Ignatium
Wagner.
**************************************************************
Micconus Anterus Maria,
Excalceatus, natione Italus, Patria Genuensis de Sevesta Tiguliorum, Alumnus
Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17. Vir in
omni scientia instructus, [P. 589] praesertim
in Divina Scriptura, [P.
589] per quod magnum obtinuit honorem, scripsit enim:
Ponderationes in psalmos, tomi III. Lugduni 1673, in fol.
Auri, gemmarumque fodinam mysticam, seu de Congregatione charitatis.
Genuae 1677, in fol., typis Antonii
Georgii.
Vitam B. Clarae de Monte-Falco.
De peste, quae anno 1657 Genuae et in locis mari Ligustico adiacentibus
grassabatur sub titulo: Lomodochia urbis, oraeque Ligusticae.
Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 40.
Perusiae 1680.
Scriptores Liguri.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 523.
Lipsiae 1751.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 362. Romae 1704.
**************************************************************
Michael Angelus Chimelli, vide
Lit. C. Chimelli Michael Angelus.
Michael Angelus Morellus, vide
infra Morellus Michael Angelus.
Michael d’Aguire, vide Lit. A. d’Aguire Michael.
Michael a S. Catharina, vide Lit. C. a S. Catharina Michael.
Michael Durazinus, vide Lit. D. Durazinus Michael.
Michael Hardi, vide Lit. H. Hardi Michael.
Michael van Hecke, vide Lit. H van Hecke Michael.
Michael Hoyerus, vide Lit. H. Hoyerus Michael.
Michael Maldonado, vide Lit. M. Maldonado Michael.
Michael Mareschl, vide Lit. M. Mareschl Michael.
Michael de Massa, vide Lit. M. de Massa Michael.
Michael Paludanus, vide Lit. P. Paludanus Michael.
Michael Salon, vide Lit. S. Salon Michael.
Michael Schmid, vide Lit. S. Schmid Michael.
Michael Verdiere, vide Lit. V. Verdiere Michael.
**************************************************************
de S. Michaele Didacus, natione Lusitanus,
Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii S. Michaelis, vixit Saeculo 17.
Vir integerrimae vitae, magnae prudentiae, ac pietatis,
Sacrarum Scripturarum Scrutator indefessus, commissam sibi Provinciam [P. 590] Lusitaniae laudabilissime gubernavit,
et magno cum studio conscripsit, ediditque anno 1634.
Explanationem regulae nostrae, sermone Lusitano, quae in
Pottugallia in multis Monasteriis tam virorum quam
foeminarum ad mensam legitur.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
I, pag. 230, col. I.
Antonius a Purificatione in theatro triuphali Provinciae Lusitaniae.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 202, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 165.
**************************************************************
Milensius Felix, natione Italus, Patria Neapolitanus,
Alumnus Provinciae Terrae Laboris, Filius Coenobii S. Augustini Laurini Saeculo
17 nempe anno 1633 adhuc vivebat, S. Theologiae Doctor, qui ob pietatem,
probitatem morum, prudentiam in rebus tractandis, eruditionem, et doctrinam
omnem meretur laudem. Anno 1600 Vicarius Generalis Congregationis Carbonariae
destinatus fuit. Postea ut Vicarius Generalis in Bavariam missus est, ubi
propter ingentem Conventuum distantiam Provinciam Bavaricam separavit in
Bavaricam proprie dictam cum comitatu Tyrolensi et Archi-Episcopatu
Salisburgensi et in Provinciam Bohemicam cum suis distrctibus, ita ut
monasteria regni Bohemiae, Archiducatus Austriae, Marchionatus Moraviae et
Comitatus Silesiae sub uno essent Provinciali. Modo Bohemia et Austria cum
Hungaria quaelibet proprium habet Provincialem. Ab anno 1604 usque ad
festum Pentecostes anno 1605 Provinciae
Bavaricae cum magno illius emolumento praefuit. Dein a Ferdinando postea
Imperatore Consiliarius adlectus et munere Nuntii Apostolici in Comitiis
Ratisbonensibus Imperialibus functus, Ordinum mendicantium in Bohemia Visitator
Apostolicus constituitur. Teste Thoma de Herrera in Italiam reversus sensit et
ipse inimicos suos, sed Judicis sententia innocentia Milensii reviviscere
coepit anno 1614 et Provincialis Calabriae anno 1622 electus
fuit. Anno 1631 Priorem Conventus Suessani egit. Seriem operum, quae ab eo
lucem publicam aspexerunt, nunc damus:
Dialogi tre dell’impressa dell’Elefante dell’Illustrissimo e
Reverendissimo Signore il Signor Cardinale Mont’Elparro. In Napoli per Gioan
Tomaso Aulisio 1595, in 4.
Oratio de gratiarum actione ad
Patres nostros pro Comitiis Generalibus congregatos Romae in templo D.
Augustini. Bononiae 1598, per Theodorum Mascheronium et Clementem Ferronium, in
4.
Alphabetum de Monachis et Monasteriis Germaniae ac Sarmatiae
citerioris, Ordinis Eremitarum S. Augustini. Pragae 1613, sumptibus Jacobi
Brechtani et typis Gasoari Kargesii, in 4. [P. 591]
Liber de quantitate hostiae contra errorem
Oswaldi, in quo historia Seefeldensis
de admirabili Sacramento explicatur. Neapoli 1618, typis
Costantini Vitalis, in 8.
De casu Lutheri.
Summa indulgentiarum Cincturatorum. Monachii 1605.
Scrutinium pro voto Illustrissimi et Reverendissimi Cardinalis Caesaris
Baronii in causa S. Matris Ecclesiae cum Republica
Venetorum. Moguntiae 1606 ex Officina Joannis
Albini, in 8.
Predica in honore della Vergine Annunciata Madre de Dio, et in lode della
Capella fondata nella chiesa di S. Agostino di Vienna a simiglianza della S.
Capella di Loreto dalla Caesarea Maestà dell’Imperatrice Leonora Gonzaga.
L’anno del Signore 1627 e ristampata in Napoli 1642
per Giuseppe Gaffaro, in 4.
Della Gigantomachia parte I, con l’osservationi di Gioan Battista
Masserengo. Napoli 1624.
Dichiaratione de’ lamenti e della oratione di Gieremia Profeta. in Napoli
1636, per Ottavio Beltrano, in 8.
Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napoletana,
carte 81, col. I.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 532. Lipsiae 1751.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 46. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 246, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 192. Buxellis 1654.
**************************************************************
Miller Coelestinus, natione Germanus,
Patria Austriacus Flumiensis, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, Filius
Coenobii Flumiensis, vivit adhuc excellens Philosophus et Theologus famosus,
utriusque Facultatis Lector exstitit, et typis publicis emisit:
Orationem de Augustissimo Verbi Divini Mysterio coram Universitate
Viennensi dictam anno 1752. Ei typographia Kaliwodiana, in
4.
Catalogus Scriptorum Provinciae Austriacae.
**************************************************************
Minato Augustinus, natione Italus, Alumnus
Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 17. Vir in
Sacra pagina, et disciplinis Theologicis exercitatus, profundam suam doctrinam
manifestavit per opus in lingua Italica exaratum et intitulatum:
Lettioni supra l’Apocalipsi 1614, in 4. Hoc M. S. existit in nostra
Bibliotheca Patavina.
Iacobus Philippus Thomasinus in Bibliothecis
Patavinis M. S. S., pag. 76, col. I.
**************************************************************
Miramanda Joannes, natione Gallus, Alumnus
Provinciae Franciae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 14. S. Theologiae
Doctor, [P. 592] vir non minus vita quam doctrina venerabilis,
egregius S. Scripturae Interpres, cujus testis est:
Commentarius in Evangelium Matthaei. Scripsit etiam libros duos in primum
sententiarum.
Librum de quatuor virtutibus.
In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 396, col. I. Tiguri 1574.
Nicolaus Bertrandus de gestis Tolosanorum et
Theologis Tolosanis.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
119. Antuerpiae 1613.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 467, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 389. Buxellis
1654.
**************************************************************
Mitis Hugolinus, natione Germanus, Patria
Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemicae, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Doctor,
ejusdemque Facultatis per multos annos Professor, Prior et Provincialis, vir
singularis prudentiae, scientiae ac
mansuetudinis. Pragae ad S. Thomam die 28 Martii anno 1760 diem extremum
clausit: Historiam, quam P. Valentinus Weidner, ejusdem Provinciae de
Illustrissima familia Kolowratea, et monasterio Roczoviensi a praedicta familia
fundato scribere incepit, non tantum continuavit, sed etiam ampliavit, atque ad
modernos annos praeclarissimum Kolowrateum stemma perduxit.
Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae
Bohemicae.
**************************************************************
Mitissini Alphonsus, natione Hungarus,
Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, vixit Saeculo 17. Vir
omni fere litteratura instructus praesertim in Theologia ita excelluit, ut in
Universitate Viennensi Doctor creatus, in Religione vero ad Magisterium evectus
fuerit. Baadae die 5. Octobris anno 1679
peste mortem oppetiit. Ab eo in lucem prodivit: Laus
panegyrica Divae Ursulae Dionoci Carnubiae Regis filiae in Universitate
Viennensi nationis Rhenanae Patronae
etc. Voluntate P. F. Patricii de Rau
Procuratoris etc. a Rel. Fr. Alphonso
Missini ejusdem Ordinis, D. Augustini Philosophiae studioso
Viennae in Basilica D. Stephani dicta 1640. Viennae
excludebat Matthaeus Cosmerovius, in 4.
Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et
Hungariae.
**************************************************************
Mixangas Joannes, natione Hispanus, Alumnus
Provinciae Mexicanae, Filius Coenobii S. Augustini Mexici, vixit Saeculo 17.
Vir in declamandis sermonibus ad populum excellens, et non minus doctrina, quam
zelo convertendi ad veram fidem Indos celebris Missionarius anno 1624 in lingua
Mexicana evulgavit:
Primam partem Sermonarii
Dominicalis et Sanctoralis Mexici 1624, in 4. [P. 593]
Espeio Divino seu speculum Divinum.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
I, pag. 569, col. I.
Antonius de Leon in Bibliotheca Orientali et Occidentali,
pag. 106.
Christianus Jöcher in
universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 559. Lipsiae 1751.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 489, col. I. Madriti 1644.
**************************************************************
Mnisenius vel Mnisevius Simon,
natione Polonus, Patria Lovicensis, Alumnus Provinciae Poloniae, Filius
Coenobii Cracoviensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor. Thomas de
Herrera arbitratur eundem esse fortasse cum Simone Polono, qui in Registris
anno 1580 die 2 Octobris privato Stanislao
Cancio Poloniae Provincialis institutus, et die 16 Octobris 1586 sub nomine
Mag. Simonis Cracoviensis in Provincialem Poloniae confirmatus fuit. Erat
Regius in Polonia Ecclesiastes, qui teste Nicolao Crusenio tantae eloquentiae
et doctrinae erat, quantae nullus a multis saeculis in regno Poloniae exstitit.
Is ut felix Milensius in suo Alphabeto pag 284 scribit:
Praeco Divini Verbi sapidus, Ferdinando Austriaco charus, charus Stephano
Poloniae Regi, cui et latinas interdum dixit conciones quadragesimales. Anno 1591 praematura
morte nempe aetatis suae 40 supremis fatis succubuit, et Cracoviae in Ecclesia
D. Catharinae ante Altare majus sepultus est. Opera ejus sunt:
Tabula copiosa in tres sectiones divisa de
Sacrificio Missae, ut totius de eo Mysterio manuale
compendium, quod Erasmo Debinchio Decano Cathedralis
Ecclesiae Cracoviensis dicavit 1578.
Liber Logicalium, cujus titulus: prima operatio intellectus.
Compendium naturalis Philosophiae.
Tractatus tripartitus de felicitate hominis, incipit: Convenere his
diebus etc. Hunc nuncupavit Andreae Firleio.
Quaestiones in librum primum sententiarum.
Quaestiones aliquot Metaphysicales.
Tabulae Concionabiles de
Sanctis et de tempore totius anni, tomi III.
Super librum secundum Physicorum.
Epitome de generatione et corruptione.
Felix Milensius in Alphabeto, pag. 284. Pragae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 42. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo II, pag. 394, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 630. Bruxellis 1654.
**************************************************************
[P. 594] Modeghe Henricus,
natione Germanus, S. Theologiae Magister, quo Saeculo vixerit et cujus
Provinciae Alumnus et Coenobii Filius fuerit, latet; plus de eo invenire non
potui, quam quod Saeculo 15 vel antea floruerit: citatur enim a Joanne
Schiphowero de Meppis, qui Saeculo 15 vixit,
in suo tractatu de conceptione Immaculatae Virginis Mariae. Henricus Modeghe
erat B. Virginis amator et cultor insignis, typis enim mandavit: Tractatum,
in quo tuetur Virginem Mariam fuisse
immunem a peccato originali.
Ioannes Schiphowerus de
Meppis in tractatu de Conceptione.
Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 48,
col. II. Coloniae 1683.
**************************************************************
Modestus a S. Sacramento, vide
Lit. S. a S. Sacramento Modestus.
**************************************************************
Molanus Franciscus, natione Germanus,
Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Bruxellensis, vixit
Saeculo 17. Doctus Religiosus, et zelo propagandae disciplinae Monasticae
notus, publici juris fecit: Regulam et aliquot puncta e Constitutionibus nostris
excerpta, cum tractatu de votis.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana. Lovanii 1727.
**************************************************************
Molanus Joannes, natione Italus, cujus
Provinciae aut Conventus fuerit, vel quo Saeculo vixerit, apud Philippum
Elssium altum silentium; tantum refert, quod congesserit et publicaverit: Privilegia
Ordinis nostri.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 389. Bruxellis 1654.
**************************************************************
Molarius Augustinus, vide Lit. F. Fivizanus Augustinus.
**************************************************************
Molitor Salvianus, natione Germanus, Patria
Austriacus Corneoburgensis, Alumnus Provinciae Austriae, Filius Coenobii
Corneoburgensis, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Doctor in Universitate
Viennensi creatus, et a Reverendissimo P. Mag. Generali Magister ejusdem
Facultatis factus, Philosophiam Labaci et Graecii, Theologiam autem Graecii et
Viennae docuit; Prior Graecensis et iterato Viennensis, nec non Provincialis;
nunc ab anno 1748 officio Professoris publici in Universitate Viennensi
fungitur. Obiit die 6 Decembris 1764. Typis evulgavit:
[P. 595]
Orationem coram Universitate Viennensi in
festo Pentecostes habitam. Viennae in Austria 1720,
in 4.
Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et
Hungariae.
**************************************************************
Moltrasius Nicolaus, seu Archangelus a S.
Nicolao, Excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus
Congregationis Italicae, vixit Seculo 17. Mediolani
per octodecim annos, et in aliis Monasteriis munus Lectoris Philosophiae et
Theologiae gessit, nec non Prioris, et Provincialis, demum ad initium Saeculi
18 ad alteram vitam abiit, plura monumenta Christi fidelibus profutura
relinquens in idiomate Italico:
Li Venerdì di Marzo e Sabbati della Vergine addolorata. Milano per il
Vigoni 1694, in 4.
Ammaestramento de figliuoli, che devono cominciare la santa
communione. Milano 1705 per
Giuseppe Malatesta, in 12.
Giorni Mariani per tutti li sabati, e festa della
Vergine. Milano 1703 presso il Gagliardi, in 16.
Vita di S. Anna cavata succintamente da quanto ne scrissero di piu
accertato li Santi Padri. Milano 1701, per il
Malatesta.
Relazione della Madonna del Bosco, che si venera nel territorio
d’Imbersago Pieve di Brivio, diocesi di Milano, 1701,
per l’Agnelli.
Vita di S. Eurosia Vergine e Martire. Milano 1720, per il
Malatesta.
Il Pelegrino Mariano istradato per ogni Giorno alle miraculose Imagini de
Maria Vergine, che si adorano
per tutto il mondo. Milano 1725, tomi II, per il Malatesta, in 12.
Compendium Quodlibetorum Regularium P. Eustachii de S. Ubaldo, additis
quibusdam appendicibus in fine.
Mediolani 1718, apud Malatesta.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte I, tomi II, col. 938.
**************************************************************
Monaldi Bernardus, natione Italus, Patria
Senensis, Alumnus Congregationis Ilicetanae, Filius Coenobii Ilicetani, vixit
Saeculo 16. Erat Prior praedicti Conventus, qui in
indagandis et annotandis viris illustribus dicti Conventus summam adhibuit
diligentiam et indefessum laborem, et ideo apud nostros est magnae fidei:
Ambrosius enim Landucci Episcopus Prophyriensis, et Praefectus Sacrarii
Apostolici sub Alexandro VII et Clemente IX eum in suis operibus saepius
allegat. Fuit enim vir in historia, monumentisque antiquis sui Coenobii
versatissimus, cujus testimonium perhibet opus illud pereruditum, quod
scripsit:
De viris illustribus Conventus Ilicetani. [P. 596]
Vita B. Ioannis Chisii.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 115, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 126. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 309, num. 20. Bologna 1686.
**************************************************************
Monaldi vel Cotta Basilius,
natione Italus, Patria Senensis, Alumnus Congregationis Ilicetanae, Filius
Coenobii S. Salvatoris Iliceti, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister,
sequentibus decoratus fuit officiis, saepius Prioris Ilicetani, et Vicarii
Generalis, suo tempore valde celebris eluxit pietate, prudentia, et doctrina.
Anno 1630 rebus humanis exemptus est. Ab eo sub hac epigraphe
prodiit:
Studium poenitentis, seu in septem psalmos poenitentiales expositio.
Senis 1528, per Simonem Nicolaum Nardi, in 4.
Quaestulus etsi parvus mole, magnus tamen virtute. M. S. exstat in nostra
Marciana.
In duodecim abusiones Saeculi M. S. membr. in 8, apud Illustrissimum
Ubertum Benvoglienti.
Isidorus Urgurgieri in Pompis Senensibus, pag.
369.
Christianus Jöcher in universali
Lexico Eruditorum, tomo III, col. 608. Lipsiae 1751.
Ambrosius Landucci in Sylva Ilicetana, pag. 147.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo I, pag. 114, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 118. Bruxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 155, num. 6. Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 95. Romae 1704.
**************************************************************
Mondulphensis Antonius, natione Italus,
Alumnus Provinciae Anconitanae, Filius Coenobii S. Mariae Mondulphi, vixit
Saeculo 16. S. Theologiae Magister, vir incomparabilis ingenii, divina,
humanaque sapientia excultus, Macerae cathedram Theologicam publice moderatus
est, et sui eum propter egregias animi dotes, virtutesque in Provincialem
elegerunt. Fuit Illustrissimo et Reverendissimo Archi-Episcopo Ravennatensi D.
D. Julio de Rivere, a Sacris Confessionibus, nec non in Concilio Tridentino
Orator, qui posteritatis memoriae consecravit: Orationem latinam, quam in
Concilio Tridentino die 13 Novembris, in quam tunc incidit Dominica 26 post
Pentecostes recitavit.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 124. Romae
1581.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 39. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 63, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 82. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 538, num. 17. Bologna 1686.
**************************************************************
[P. 597] Mondulphensis
Augustinus, natione Italus, Patria Britinensis, Alumnus
Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii S. Mariae Mondulphi, vixit Saeculo
17. Regens Sudiorum Venetiis. Hic, cum animadvertisset, quod in novis
editionibus verum Calepini nostri nomen ablatum fuisset, ut hoc literato orbi
innotesceret, imprimi curavit sub hoc titulo: F. Ambrosii Calepini
Bergomemsis, Ordinis Eremit. B. Augustini dictionarium septem linguarum.
Venetiis 1612, apud Joannem Guerilium, in
fol.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 53. Romae 1704.
**************************************************************
a S. Monica Martinus, natione Lusitanus,
Patria Eborensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae
nostrae de Gratia, vixit Saeculo 17. Erat in arte Musica ad stuporem
instructus, ita ut in ea praeclaram consecutus fit laudem,
et Magister Capellae in Ecclesia nostra Conventus Dominae
nostrae de Gratia, et Magister Novitiorum denominatus fuerit; per praeclara
autem in hac facultate elaborata opera nominis sui memoriam ad posteros
transmisit, quae M. S. S. in Bibliotheca regia conservantur.
Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca
Lusitana historica, critica e cronologica, tomo III, pag. 442, col. II. Lisboa
1752.
**************************************************************
Monsfalconius Augustinus,
natione Italus, Patria Tudertinus, Alumnus Provinciae Vallis Spoleti, Filius
Coenobii Montis-Falconii, vixit Saeculo 16. Ex familia Clare Vallensium vir
generis nobilitate, arte poetica, oratoria et historica
clarus, multa opera Scriptorum Ordinis nostri correxit,
illustravit et prelo mandavit, ac post tot labores circa annum 1522
cursum vitae consummavit, orbi literato
haud ignotus ob sequentia sua opera:
Subtiles, doctrinaque plenas abbreviationes libri Physicorum
praestantissimi Philosophi Marsilii, ab Ingen correxit et edidit, dicavitque
Mag. Nicolao Veneto S. Stephani Priori.
Venetiis 1521, apud haeredes Scoti, in fol.
Insuper prelo subiecit primum librum sententiarum Aegidii Columnii
correctum, et emendatum.
Ejusdem Defensorium, quod Reverendissimo P. Mag. Generali Aegidio
Viterbiensi nuncupavit. Venetiis 1516, per haeredes Scoti.
Expositionern super libros Priorum.
Tractatum de formatione corporis humani.
Librum primum et secundum Sententiarum Gregorii Ariminensis.
Posteriora in Physicam nostri Pauli Venetii.
Ipse vero doctissime confecit: [P. 598]
Vitam, miracula et revelationes B. Clarae Montis Falci. Venetiis 1515, in
4.
Vitam S. Matris Monicae.
Clypeum Ordinis Augustini.
Conclusiones duodecim in laudem Ordinis paratas habebat, ut ipsemet
testatur in fine vitae B. Clarae de Monte Falco.
Ioannes Baptista Piergilio in Vita B. Clarae Montis Falconiae in Indice
Authorum, parte III, cap. II.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 58, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 92. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 86, num. 7. Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 76. Romae 1704.
**************************************************************
Montagnesius Vincentius,
natione Hispanus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii Valentini, vixit
Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, vir omni disciplina praesertim Rhetorica,
Dialectica naturali, et divina Philosophia mire eruditus, quas Valentiae in
publico gymnasio professus est; rexit etiam cathedram Theologicam non tantum in
Universitate Valentina, sed etiam Ilerdae non sine magno applausu. Provincia
igitur, ut hisce laboribus, et honori exinde in eam redundanti debita deferret
praemia, Vincentium in Capitulo Provinciali per electionem caput suum
constituit; fuit etiam Sacrae Inquisitionis Qualificator. Demum Barcinonae die
11 Decembris anno 1573 naturae debitum reddidit. Multa scripsit et per prelum
publica fecit opuscula, quibus nomen suum ad notitiam posteritatis cum laude
transmisit, e quibus subiecta feruntur:
Tractatus de principiis Theologiae, quem dicavit Reverendissimo P. Mag.
Thaddaeo Perusino Generali nostro 1570, in 4.
Comment. in omnes Logicae libros Aristotelis.
Epitomen Progymnasmatum Dialecticae.
Comment. in Porphyrii Isagogen.
Chronicam, de qua quamprimum Reverendissimus P. Generalis Christophorus
Patavinus audivit, dedit ad Vincentium literas Encomiasticas die 29 Julii anno
1566. An vero haec Chronica tractaverit et continuerit historiam generalem
Ordinis nostri, vel de Provinciis Hispaniae, nullus Scriptor refert, quia
Author non subjecit prelo; in quibus autem scriniis M. S. S. lateat, Deus scit.
Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispana, tomo
II, pag. 264, col. II.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag.
178. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 40. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II,
pag. 506, col. II. Madriti 1644. [P. 599]
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 675. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 473, num. 10; carte 538, num. 18 et carte 580, num. 15. Bologna 1686.
**************************************************************
Montaltus Adamus, natione Italus, Patria
Patricius Genuensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Conventus
Genuensis, vixit Saeculo 15. Artes fere omnes, quas liberales
vocant, optime caluit, praecipue in arte poetica et oratoria eminuit. Composuit
nonnulla praeclara opera, quibus abundantem ingenii sui venam ostendit, e
quibus exstant:
Carmen celeusmaticum, quod in praesentia Summi Pontificis Xysti IV et
totius Purpurati Collegii cum magno applauso memoriter recitavit.
Ad Calistum III Summum Pontificem de clara vita Divi Alphonsi Regis.
Incipit: Vitam Regis Alphonsi, quam ego summopere ventilavi etc. Extat in
Bibliotheca Vaticana, tomo 1567.
Cohortatorium ad Papam Calistum III pro
Constantinopoli metrice. Incipit: Salve Sancte Pater, via, Dux, Rector et
Altor. In Bibliotheca Vaticana.
Oratio ad eundem Summum Pontificem de clara vita Excellentissimi
Arnoldi Rogerii, Alexandriae Patriarchae. Incipit: Solebant Papae Calisti etc.
In Bibliotheca Vaticana Codex 1568, de laudibus praeclarissimi D.
Patriarchae Alexandrini versus, qui incipiunt: Gloria si qua manet Syria data
gente latinis etc. In Bibliotheca Vaticana.
Oratio de laudibus Sanctissimi Patris Sixti Pontificis Maximi. Incipit:
Cum post captam civitatem Idrontinorum etc. In eadem Bibliotheca.
Carmina latina ad Sixtum Pontificem. Opus hoc
incipit: Ante Cephas mundi dignas dic Musa Carmenas etc.
Passio Domini nostri Jesu Christi carmine Heroico. Incipit: Hinc genus
humanum pecor etc. In fine: In quo nondum aliquis fuerat tamen inde sepultus.
Hoc opus typis prodiit ex vico Virginis 1475, die 8 Septembris.
Custoditur impressum in Bibliotheca S. Dominici Neapoli. Exstat etiam in nostra
Tridentini et M. S. in Bibliotheca Paulina Lipsiensi.
Excelsae domus Auriae Januensis, per Fr. Adam de Montaldo, clarissimi
triumphi M. S. Genuae, quod in Tomo 23. Thesauri rerum Italicarum publici juris
fecit illustris Muratorius.
Tractatus de nobili familia Genuensi de Cybo. Repetitur Romae in
Bibliotheca Barberina, in qua etiam exstat.
Disertum prooemium in Ortographiam Joannis Aretini, dicatum Philippo de
Leviz, Arelatensi Archi-Episcopo.
Carmen B. Christinae de Spoleto ex illustri familia de Vice-Comitibus,
Ordinis nostri, quod ita sonat:
[P. 600] Ecce Augustini Virgo
immaculata Parentis, / Exemplum humanae peropaca piacula vitae, / Filia, quae
quondam teneris exarsit in annis / Subdere se rigido Christo auxiliante labori.
/ Stabat habens habitum sacra Religiosa cruentum / Cilicii introrsum
domitans sua membra flagellis. / Tota videbatur siliquis contenta refundi. /
Morte tenus fuerant jejunia panis, et undae. / Saepe cibo cineres, asperrima
vita tot annis / Miscuit; urgebant lachrymae noctesque, diesque. / Saepe
flagellatum faciendo precamina corpus. / Destitit attonitum gravibus, dum vita
manebat, / Volgus imaginibus, quibus arida nympha rigebat. / Formosum diadema
Patris, spectabile fydus, / Lumen et Italiae, decus immortale potentis / Inter
Amadriades … campis. / Clara refulgebat Christina invicta nec usquam, / Defuit
armato contra idola marte triumphus. / Ornavit benedicta Patrem, Monicamque
gementem / Pro genito, atque eremi lux Tolentina coruscat: / Si qua fuit mulier
titulis famosa latinis / Si qua per Italiam sacra virgo refloruit annis / Nive
pudicitiae, aut si qua est celeberrima mundo, / Sed micat haec soboles,
atque eminet alma. / Quid unquam ulterius? redolet nitidis Eremita tiaris /
Prata virent, caelumque exaltat imagine tantae / Virginis accelerat gens
Spoletana per urbem / Accensas offerre faces. Tot stantia circum / Vota dabat,
populum et pendentia signa latinum / Plaude Augustini, et manibus jace lilia
plenis, / Regula, da flores roseis circum ista quadrigis / Marmora qui haec re
legis, tumultum cole munera confer / Oscula fer lapidi pia Virginis ossa
tegentis / Audiet Omnipotens populorum vota, precantis / Christinae in meritis,
superasque extollet in auras / Vosque Visitatores huc huc dare vota venite. /
Ut haec dedit aliis, vobis dabit, auxiliumque.
Epigramma ad tumulum:
Virginis Illustris Christinae hic sanguine Divae / Ossa sub hoc tumulo
sancta sepulta jacent. / Ipsam Augustini pia regula sustulit. O quam / Limite
servato, fortis et acris erat / Clara Ducum veteris Comitum Vice gloria gentis
/ Italiae, ut radiet cernite, signa docent.
De dolore B. V. Mariae
in passione Filii. [P. 601]
Carmina contra Antonium Raudensem acrem Lactantii
Firmiani censorem. Haec carmina ideo scripsit, quia Fr. Antonius Raudensis,
Ordinis Minorum Theologus collegit, et exaravit errores pratensos in septem
libros operum Lactantii Firmiani antiqui, et doctissimi Patris, propterea
noster Adamus Montaltus Fratrem Antonium carminice increpavit. Versus
incipiunt: Hic male corripuit / Stolidis Antonius ausis / Auctorem in variis causa pianda
locis.
Haec carmina reperiuntur in editione curata Venetiis per Mag. Theodorum
de Ragozonibus de Asula 1380, in fol. In hac editione videtur irrepsisse
error circa annum, potius debuisset poni annus 1490. Postea edita sunt Lugduni
1497. Basileae 1532.
Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico,
pag. 2. Perusiae 1680.
Augustinus Schiaffinus in Historia
Ecclesiastica Genuensi, tomo III.
Claudius Roberti in Gallia Christiana.
Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 5, col.
I. Coloniae 1683.
Antonius Possevinus tomo I apparatus Sacri, pag 14.
Christianus Jöcher in universali
Lexico Eruditorum, tomo III, col. 622. Lipsiae 1751.
Albertus Fabricius in Bibliotheca Latina mediae, et
infimae aetatis, sive latinitatis, libro XII, pag. 262.
In eadem Bibliotheca per Joannem Dominicum Mansi
correcta, illustrata, et aucta, tomo V, pag. 86, col. II. Patavii 1754.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 88. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 10. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 29, pag. 176. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 55, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 10. Buxellis 1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 302, num. 20.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 13. Romae 1704.
**************************************************************
de Montanches Joannes, natione Hispanus,
Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis, vixit Saeculo 16.
Sua erudita scientia in historicis magnum Ordini nostro attulit splendorem,
congessit enim:
Chronicam Augustinianam.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, Tomo I, pag. 570, col. I.
Hieronymus Roman in Alphabeto Augustiniano, centuria XII.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 476, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 358. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 44, num. 43. Bologna 1686.
**************************************************************
Montannes Ferdinandus de Peralta, natione Hispanus, Patria Poreunanus,
Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis, vixit Saeculo 17.
Cordubae Sacram Scripturam exposuit. Erat insignis Theologus et Concionator
famosus, [P. 602] nec non primus Provincialis post divisionem
Provinciae Bethicae. Ab eo in lingua Hispanica publicam lucem viderunt:
Liber Concionum de Adventu et festis usque ad Epiphaniam. Murciae anno
1605, in 4, per Augustinum Martinez. Venetiis 1612. Parisiis 1618, apud
Laurentium Sonnium. Has Conciones Hippolytus Maria Tagliapietra, Ordinis S.
Dominici in latinum vertit.
Libro do Christo y Maria. Primam partem nominat
prirnam partem Sanctoralis. Luciferi fano 1626.
Primiera parte de considerationes sobre los
Evangelios de Quaresma. Malacae 1612, apud Joannem Rene, in 4.
Aliqui etiam ei tribuunt tractatum contra comoediarum usum.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, Tomo I, pag. 294, col. I.
Christianus Jöcher in universali
Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1374. Lipsiae 1751.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 252, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico
Augustiniano, pag. 195. Buxellis 1654.
**************************************************************
de Montargon Hyacinthus,
natione Lotharingus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii nostrae
Dominae de Victoriis, Saeculo 18, nempe 1755 adhuc florebat. Virum hunc
stupenda doctrina et mirabilis eloquentia ad altos honorum apices extulere,
exstitit enim Concionator Regis, ejusque Eleemosynarius, Ecclesiastes Regis
Poloniae, Ducis Lotharingiae et de Bar, suumque nomen immemoriale fecit in
lingua Gallica Parisiis editum sub titulo:
Dictionaire Apostolique a l’usage de M. M. les cures
des villes, et de la campagne et de tous ceux, qui se destinent a la chaire.
Paris 1755, chez Augustin Martin Lottin, libraire et imprimeur, rue S. Jacques
au Coq. Opus hoc in quindecim consistit tomulis, in 8, de quibus octo
reperiuntur in celeberrima, et rarissimis libris abundante Bibliotheca
Monasterii Pollingani.
In fasciculo 12 Relationum de libris novis seu anni 1754. Gottingae
sumtibus Eliae Luzac.
**************************************************************
a Monte Cassiano Joannes, a S.
Guilielmo, Excalceatus, natione Italus, Patria Monscassianus Marchiae
Anconitanae, Alumnus Congregationis Italicae, Filius Coenobii S. Marci sui
oppidi. Ad initium Saeculi 17, nempe die 14 Augusti in vigilia
Assumptionis B. V. Mariae cum fama sanctitatis ad coelum ascendit anno
1621, die 14 Februarii anno 1626 corpus ejus inventum est incorruptum,
et translatum prope Battinianum in nostro Excalceatorum Coenobio. Otii erat
maximus Osor, ideo ejus continua occupatio fuit se exercere in bonis operibus,
scilicet in oratione, vel in lectione aut scriptione librorum [P. 603] vel spiritualium, vel scholasticorum,
hujus rei testes sunt libri ab eo scripti et editi, prelo enim commisit:
Coronam plagarum Christi.
Coronam oratoriam B. Virginis.
Vitam B. Angeli Burgi de S. Sepulchro.
Exercitium in honorem Domini nostri Jesu Christi. M. S.
Modus attente recitandi in choro Divinum officium. M. S.
Tractatus de laudibus B. V. Mariae. M. S.
Decem Mysteria in Missa meditanda. M. S.
Corona Spiritus Sancti viginti florum. M. S.
Corona miraculorum Jesu Christi. M. S.
Tractatus de amore et perfectione christiana. M. S.
Exercitium spirituale pro omnibus horis diurnis et
nocturnis. M. S.
Omnia haec manuscripta asservantur in Coenobio Battiniano.
Edidit etiam in lingua Italica: Scali di quindici
gradi per arrivare alla perfettione. Genuae 1615, per Pavonem.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione Historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 374. Romae 1704.
**************************************************************
de Monte-Falco Anselmus,
natione Italus, Patria Monsfalconius, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius
Coenobii Perusini, deinde Ilicetani, vixit Saeculo 15, S. Theologiae Magister.
Anno 1447 habitum nostrum assumpsit in monasterio Perusino, Professionem vero
emisit in Conventu Ilicetano, factus Professus, quia in Saeculo bona jaciebat
fundamenta in disciplinis inferioribus et Philosophicis a suis Superioribus,
quibus ejus rarum et vivum ingenium minime erat ignotum; et quia 25 jam
compleverat annum, ad studium Theologicum fuit admissus, in quo brevi tempore
talem fecit profectum, ut in variis primae notae monasteris nostris Theologiam
scholasticam docere jussus est; et quia cum doctrina sanctitatem morum
coniungebat, illi, in quos sors cecidit tam sancti et docti Magistri esse
discipulos, a potiori in utroque egregie profecerunt. Elapsis aliquot annis
fama de rara sanctitate, et singulari doctrina nostri Anselmi ad aures
Eminentissimii Cardinalis Spoletani pervenit, qui eum pro suo Theologo anno
1468 elegit, in quo officio credibiliter usque ad annum 1479, stetit, quo
electus fuit Vicarius Generalis Congregationis Ilicetanae, quod munus ejus
exigebat praesentiam, quare Ilicetum se contulit, ut suo offico
satisfaceret, per quatuor igitur integros annos, [P.
604] ut Scriptores Ilicetani asserunt, Vicarius Generalis Ilicetanus
exstitit. Post mortem Sylvestri de Balneo regio Vicarii Generalis totius
Ordinis Innocentius VIII Pontifex Maximus, cui sanctitas vitae, et doctrina
nostri Anselmi perquam notae erant, motu proprio per decretum eum Vicarium
Apostolicum 1485 substituit, postea anno 1486 die 4 Maij Comitia Ordinis habita
sunt Senis pridie Idus Maij, in quibus Prior Generalis creatus fuit, in hac
dignitate ei se obtulit optima occasio incomparabiles suas virtutes
manifestandi, zelumque pro honore Dei, et Religionis nostrae incremento. Ad
initium igitur hujus Synedrii sub ejus directione constitutum fuit, ut singulis
fextis feriis regula, quotidie vero aliquid de Constitutionibus nostris
legeretur, ut omni Mense die prima non impedita officium recitetur de
commemoratione S. P. Augustini, ut sestum transfigurationis Domini nostri Jesu
Christi cum officio, quod post ingentem christianorum apud Bellogradum
victoriam contra Turcas Calistus tertius composuerat, celebraretur. Anno 1496 a
Summo Pontifice Alexandro VI propter serventissimas preces, et decrepitam
aetatem ab hoc gravissimo onere absolutus fuit, hac obtenta gratia pro sua
habitatione sibi Romae Conventum S. Mariae de populo elegit, ut in pace et
quiete se ad mortem, quam non longe abesse sentiebat, praeparare posset, quae
etiam sequenti anno die 7 Septembris secuta est. In ejus laudem ita
effundebatur Ambrosius Coranus: Magister Anselmus de Monte-Falcone, homo quidem
et sanctimonia, et scientia clarus, hic cautus tum in legendo, tum in
disputando est. Typis in lucem edidit:
Comment. in Cantica, quae Carolo Sigonio dicavit.
Primordia Congregationis Lombardiae, in his tractat de origine,
progressu, humilitate, innocentia hujus Congregationis suo tempore. Dein agit
de caeremoniis chori, et Ecclesiae. In fine recenset Beatos, et magnos servos
Dei, qui in hac Congregatione defunctii sunt.
Josephus Pamphilus in
Chronicis Ordinis nostri, fol. 93, 94 et 96 in Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 33.
Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III,
cap. 30, pag. 179 et cap. 31, pag. 180. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I,
pag. 18, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius
in Encomiastico Augustiniano, pag. 66. Buxellis 1654.
Luigi
Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 494, a num. 78 usque ad num 86.
Bologna 1682.
**************************************************************
[P. 605] de
Monte-Falco Augustinus, vide supra Monsfalconius
Augustinus.
de Monte puellarum Conradus, vide
adnotationes in fine additas. Num. III.
**************************************************************
de Monte Rubiano Petrus,
natione ltalus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Montis
Rubiani, vixit Saeculo 14. Erat Lector Theologiae in Provincia Marchiae
Anconitanae, et coaevus S. Nicolai de Tolentino, qui auditis tot miraculis ab
eo patratis, ut ea ab oblivione vindicaret, se resolvit, quod ea annotare, et
posteritati consecrare velit, exaravit igitur:
Vitam S. Nicolai, quam Surius tomo V, suppresso nomine, teste Ambrosio
Frigerio, inseruit, et ex qua in festo S. Nicolai, et infra octavam
lectiones secundi nocturni leguntur. M. S. noster Aloysius Torelli se
vidisse et legisse testatur, et Dominicus Antonius Gandolfus scribit, quod
in Bibliotheca Angelica Romae asservetur.
Ambrosius Trigerius de Bassiano in vita S. Nicolai, cap. I, pag. 11.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano,
tomo II, pag. 276, col. II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 567.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 504, num. 7. Bologna
1678.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 36.
**************************************************************
de Montoja Ludovicus, natione Hispanus,
Patria Bellomontanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii
Salmanticensis, vixit Saeculo 16. Thomas de Herrera in suo Alphabeto tomo II,
de viris et foeminis sanctitate illustribus, ejus vitam breviter describit his
verbis: R. P. F. Ludovicus de Montoia Alvaro de Leon et Agnete de Montoja
conjugibus Bellomontanis, honestis Parentibus apud Bellum Montem in Marchia
Aragoniae natus die 15 Maij anno 1497, quo B. Veronica Mediolanensis ad Sponsum
abiit, gloriosus Coenobii Salmanticensis foetus a ven. Martino de Eztarrona
Novitiorum Magistro anno 1514 sancte educatus, die 28 Aprilis 1515 Professionem
emisit. Deinde cum Priorem Monasterii Metimnae Duellensis ageret, et ven.
Joannes Gallego a Gabriele Veneto Generali die 14 Januarii anno 1535
Visitator et Reformator Generalis Provinciae Lusitaniae una cum Francisco de
Villa-Franca designatus, ad coelos migrasset; a Rege Lusitaniae ex facultate
Prioris Generalis comes, et socius Francisco fuit datus in visitatione et
reformatione Lusitaniae. Inchoaverat sanctum illud opus anno 1536 die 17 Januarii;
et a Hieronymo Seripando die 26 Augusti [P. 606]
anno 1541 eo in munere confirmatur. Eis die 4 Septembris injunxit, ut a
Capitulo Provincia tantumodo per eos regeretur, nulla alterius Provincialis
electione facta, ne tam exiguae Provinciae, et tam paucorum Fratrum
numero tot capita imponerentur, ex quibus confusio potius, quam moderatio
oriretur. Id exsecutioni mandatum anno 1542 in Synodo Provinciali
universo Patrum coetu applaudente. Ludovici industria effectum est, ut Joannes
III Lusitaniae Rex Augustiniano Ordini supra modum devotus, anno 1542 ut ex
literis Seripandi ad Regem datis die 14 Januarii anno 1543 constat, Regale
Collegium Conimbricense parare inciperet Augustinianis adolescentibus, qui ad
Dei omnipotentis gloriam, et Regii nominis memoriam sempiternam bonis artibus
et disciplinis instituerentur, eosque interea cibo regio intra domum quandam
pasci, et educari mandaverat, velut in suae promissionis pignus singulare. Ad
hujus operis exsecutionem ferunt Ludovicum die 13 Novembris anno 1542 ingressum
fuisse Conimbricam, et die 13 Januarii anno 1543 primum lapidem in aedificio
locatum. Quod si ita accidit, ut ex Registris fatis clare saltem eodem anno
1543 infertur contigisse, male quidam asserunt, a Joanne Suarez et Francisco de
Cruce Eremitis Augustinianis jam Episcopis lapidem appositum, cum praeclari ii
viri usque ad annum 1545 Episcopale munus non obiverint. Anno 1530 die
30 Januarii in controversia Provinciae Castellae cum Conventu
Vallisoletano super Collegio D. Gabrielis a Generali Seripando cum aliis duobus
Judex deputatur, ut ipse, ait Generalis, cum reliquis duobus vestrae controversiae finem
imponat, prout de sua prudentia, Religione, zelo, pietate ac doctrina
confidimus. Hujus litis decisio postea in Comitiis Generalibus anno 1551 Banoniae
celebratis, Patrum decreto commissa fuit Ludovico de Montoja, Alphonso de
Orosco et Joanni de S. Vincentio tribus Judicibus purpuratis. Interfuit ei
Synodo Ludovicus, ut ex Registris Generalium, et ex Diario Seripandi notantis
die 22 Aprilis anno 1551 Montojam cum Toscano Lusitano pro Capitulo Generali
venisse, perspicue patet, fuitque iterum simul cum Francisco de Villa-Franca in
munere confirmatus. Eo anno die 25 Februarii in actis Consistorialibus noster
Ludovicus Monasterio S. Petri de Ceite Ordinis S. Benedicti Portugallensis
Dioecesis in Abbatem commendatitium praefectus fuit. In Lusitaniam reversus
Provinciae regimini renuntiare appetiit, et in quietem cellae regredi, ut a
curis expeditus, [P. 607] solus soli Deo vacaret. At Seripandus litteris ad
eum datis die 10 Octobris, ne id efficeret, persuasit. Mortuo Francisco de
Villa-Franca reformationis Socio circa annum 1555, Ludovicum in Registris die
11 Augusti, et anno 1560 die 22 Februarii, et anno 1562 die 2 Januarii et 1565
20 Julii reperio Provincialem Portugalliae. Per ea tempora electus, ut esset
Regi Sebastiano tunc puero a Sacris Confessionibus; deinde ad Cathedram
Ecclesiae Visensis in Lusitania promotus, sed utrumque onus dimisit; illud post
alicujus temporis exercitium, infirmo et occupato seni laboriosum; hoc, ne
Episcopali sarcina premeretur, oblatum renuit. Obiit tandem sanctus vir annis,
et meritis plenus Ulylissippone die Jovis, Septembris 7, anno 1569 in vita et
morte clarus miraculis. Exstat processus authoritate Archi-Episcopi Ulyssipponensis
efformatus de ejus vita, virtutibus et mirabilibus signis. Anno 1573, die 21
Decembris, in Registris Ordinis D. Helenae de Lancastro Joannis II Regis
Lusitaniae neptis, in Sanctum virum, et Religionem Augustinianam propensissime
affectae, ut corpus ven P. Fr. Ludovici de Montoja, jam olim vita functi,
posset ex eo loco, in quo est, transferre in Capellam ab ea constructam prope
Sacrarium nostrum, et sub illius altari condere et sepelire. Exstat modo juxta
altare Dominae nostrae de gratia ven. Ludovici corpus in superiori loco
collocatum de Ordinarii facultate, rem promovente D. Georgio de Ataide
Episcopo Visensi, et simul cum toto Coenobio processionaliter assistente, et
hoc elogio jaspidi insculpto decoratur: Mole sub hac lapidum
Montojam ex Bethide tellus / Lusitana tegit, si tamen ulla tegit. / Cujus ab
exculptu nullis stat decolor annis / Vivida Religio; non jacet ille jacens.
Antonius a Purificatione in suo theatro triumphali Provinciae Lusitaniae, in
quo Ludovicum Aragonensem fuisse falso asserit, haec de nostro Montoja habet.
Eum Provincialem reformasse, et rexisse 35 annis: vivum et mortuum miraculis
enituisse; et ex his celebriora ab Ordinario rite probata; ejusque corpus in
sepulchro jaspideo Lixbonae reconditum in magna veneratione haberi; eum fuisse
Sebastiani Lusitaniae Regis Paedagogum, duo volumina in lucem dedisse; et a S.
Patriarcha Ignatio de Lojola per litteras rogatum, a Joanne III Lusitanorum
Rege institutionem Illustrissimi Ordinis Societatis Jesu in urbe Lixbona
auspicatissime impetrasse. [P. 608] Memoriam sui nominis non
tantum per sanctimoniam vitae, sed etiam per doctrinam nempe per sequentia
opera posteritati commendavit, nam ab eo lucem publicam in lingua Hispanica
viderunt:
Una Meditacion breve de la partita de N. Sennor.
Del Santissimo Sacramento.
De la union del alma con Dios.
De la santa
Cruz.
Del
Agradecimento.
Exercicio
quotidiano de amor.
Estacion
espiritual del Christiano.
Doctrina que
el Auctor embio a un amico.
Haec omnia
in uno volumine impressa fuere Olyssippone 1563 apud Joannem de Barreira, in 8.
La vida de
Christo en quatro partes Olyssippone, in 4.
Sermones de Conceptione B. Mariae V. M. S.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, tomo II, pag. 44, col. I.
Hippolitus Marraccius in Bibliotheca Mariana, tomo II.
Antonius Possevinus, tomo II apparatus Sacri.
Albertus Miraeus de Scriptoribus Ecclesiasticis.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 647.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 114. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 132. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 37, pag. 197.
Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri,
pag. 177. Antuerpiae 1636.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 8, col.
I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 441. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 4, num. 6; carte
21, num. 31; carte 194, num. 6; carte 348, num. 36; carte 464, num. 7; carte
522, num. 7. Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 252. Romae 1704.
Thomas a Jesu in suis operibus.
Aegidius a Praesentatione.
Antonius a Purificatione in theatro triumphali Provinciae Lusitanae.
**************************************************************
Monzettus Joannes Benedictus, natione Italus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii
Castillionis Aretini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, perfecti
Philosophi, insignis Astronomi, et profundi Theologi nomen consecutus est. Egit Regentem
Studiorum Patavinum et Perusinum, [P. 609] in Gallia vero Vicarium Generalem, ut in
Provincia Parisina et Narbonensi corruptos mores corrigeret. De eo in Registris
invenitur, quod anno 1525, 12. Cal. Junii, Reverendissimus Generalis Gabriel
Venetus in causa Conventus S. Mustiolae Papiensis Mag. Benedictum Castillionensem
tunc Mediolani existentem, et Illustrissimis Ducis Secretarium in Judicem
designaverit, et anno 1526 Reverendissimus scribit Mag. Benedicto Castillionensi
in quadam causa Coenobii S. Andreae de Ferraria juxta concordiam initam inter
Monasterium Mediolanense et Ferrariense. Postea Ducali aulae valedixit, et
Ilicetum profectus est, ubi anno 1540, in Comitiis Patres conscripti eum suae
Congregationi incorporarunt. Denique anno 1547 diem clausit extremum. Litterato
orbi innotuit per:
Tractatum
aureum de distinctione rationis contra Scotum.
Per Codicem
Membr. qui exstat in Bibliotheca regia Parisiis, cujus titulus: Laudes
Francisci I Francorum Regis authore Joanne Benedicto Monzetto de Castillione Aretino, Ordinis Herem. S. Augustini.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 106. Antuerpiae 1613.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 397, col.
II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 332. Buxellis
1654.
**************************************************************
de
Morales Andreas, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii S.
Mariae Madriti, vixit Saeculo 17. Theologus praestantissimus, Qualificator
Sacrae Inquisitionis, et Prior Conventus ad S. Mariam Madriti. In idiomate
Hispanico scripsit: Escarmiento del alma y guia a la union con Dios.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 59, col. II.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 651.
**************************************************************
de
Morales Antonius, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae
Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de Gratia Olyssippone, vixit Saeculo 17. Religionem
nostram professus est die 27 Decembris anno 1583. Absolutis studiis
Philosophicis et Theologicis in Indiam profectus est, ubi propter prudentiam,
affabilitatem et dexteritatem agendi bis Vicarius Provincialis electus fuit. In
lingua Lusitana exaravit: Memorial das Missoens, que a
Provincia dos Eremitas de S. Agostinho de Portugal, mandou a India desde o anno
de 1572 ate o de 1630. M. S. [P. 610]
Didacus
Barbosa in Bibliotheca Lusitana historica, critica et chronologica, tomo I, pag. 335, col. I. Lisboa
1752.
**************************************************************
de
Morales Gabriel, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii
Madritensis, vixit Saeculo 17. Vir solidae doctrinae, multiplicis eruditionis
et spectatae pietatis, typis in lucem edidit in lingua Hispanica:
Complacenzias gozosas de la concepcion purissima de la S.
S. Madre de Dios Maria concepida sin mancha de peccado original. Madriti 1655, in fol.
Visita
general del Rey supremo Dios atodos sus vasallos racionales. Madriti 1651 apud Didacum Diaz de la Carrera.
Penas de la mas culpable innocencia en veinte sermones de la passion y
muerte de Christo nuestro Sennor. Madriti 1653 ex eadem Officina, in fol.
Relox despertador des alma fiel dia y de la noche en
exercicios espirituales. Madriti 16565, in 8.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 389, col. I.
Hippolitus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 43, col. II. Coloniae 1683.
Petrus de Alva in
militia universali.
**************************************************************
de
Morano Leo,
natione Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae,
Filius Coenobii S. Christophori in Murano, vixit Saeculo 17. Singularis Orator,
et e suggestu in declamando Verbum Divinum eloquentissimus, ac sublimium
litterarum cognitione praestans exaravit:
Quadragesimale.
Tractatum super Rhetoricam.
Haec M. S. S. ostenduntur in nostra Bibliotheca Morani.
Nicolaus Toppi nella
Bibliotheca Napolitana, pag. 188, col. I.
**************************************************************
Morellus
Cyprianus,
natione Italus, Patria Venetus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius
Coenobii ad S. Stephanum Venetiis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister,
exstitit publicus Philosophiae et Theologiae Professor in Universitatibus
Patavina, Bononiensi et Veneta. Anno 1527 erat Rector Provinciae
Marchiae Tarvisinae, et ex Registris Ordinis habetur, eum quaedam opera typis
excudi fecisse, verum in qua materia non recensetur, sed quod in Conventu ad S.
Stephanum Venetiis anno 1544 placide ad Deum migraverit. Teste Jacobo Alberico
scripsit: Orationes varias. [P. 611]
Iacobus Albericus in
Scriptoribus Venetis.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 151, col. I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 159. Buxellis
1654.
Luigi
Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 285, num. 15. Bologna 1686.
**************************************************************
Moreira
Fhilippus,
natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae,
Filius Coenobii Dominae nostrae de Gratia, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor Conimbricensis. Fuit Sacrae Inquisitionis
Consultor, et Regius Concionator, disertae linguae beneficio, et varia
scientiarum suppellectili vix non omnes sui temporis Theologos et Concionatores
antecelluit. Die
10 Septembris anno 1645 cum opinione sanctitatis placidissimo fine quievit, et
Conimbricae terrae datus est cum hac inscriptione: Fr. Philippus Moreira Doctor
Theologus, cathedrae vespertinae Sacrae paginae Professor eximius, Regius
Concionator eximius, Sanctae Iinquisitionis Censor gravissimus, gravitate morum
spectandus, Religionis observantia clarus obiit sexagenarius anno Domini 1645
die 10 Septembris. Felicissimi sui ingenii monumenta posteritati reliquit in
lingua Lusitana:
Sermaon na
Aclamaçaon d’el Rey Joaon o IV pregado em a Universidade de Coimbra no anno de
1640. Coimbra por Diego Gomes da Loureiro 1641, in 4.
Sermaon no
auto da Fe, que se celebrou em Evora a 30 de Junho de 1630. Evora por Manoel
Carvalho 1630, in 4.
Sermaon do
auto da Fe, que se celebrou no terreiro do Paço desta Cidade de Lisboa em 25
de Junho de 1645. Lisboa por Domingos Lopes
Rosa 1646, in 4.
Conceptus Praedicabiles 4 tomi. In fol. M. S. hoc
asservatur in nostra Bibliotheca Olyssippone.
Didacus
Barbosa in Bibliotheca Lusitana historica, critica et chronologica, tomo II, pag. 76, col. I. Olyssippone 1741.
Antonius a Purificatione de viris illustribus
Ordinis Eremit. D. Augustini, libro II, cap.
9 et na cronica da Provin. de Portug. da Ord. de S. Agostinho, part. II, lib.
VII, tit. I, § 4.
**************************************************************
Morellus Michael Angelus, natione Italus, Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius
Coenobii S. Nicolai in urbe Novaria, vixit Saeculo 17. Vir pietate, et literis
exornatus luce publica in idiomate Italico donavit librum, cujus titulus: Campo
di Marte overo le tre potenze atterate politiche e morali. Milano 1691. In hoc
opere desideratur pars illa, qua tertia pars contrita exhibetur, eamque M. S.
delitescere fertur in nostra Bibliotheca Mediolani in Conventu Mariae incoronatae. [P. 612]
Nazarus Augustinus Cotta nel
Museo Novarese, carte 233, num. 465.
Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum
Mediolanensium, parte II, tomi II.
**************************************************************
Moreschinus
Augustinus,
natione Italus, Patria Montalcinus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii
Montis-Alcini, vixit Saeculo 16. Concionator facundissimus, et
florentissimorum Ordinis Gymnnasiorum Moderator, Prior Mediolanensis ad S.
Augustinum. Dominicus Antonius Gandolfus ab eo refert, quod cum de rebus totius
Ordinis gravioribus apud aliquem Principem agendum erat, unus potissimum ex
omnibus a Christophoro Patavino Religionis Moderatore dignissimo deligebatur
non sine fructu et perfecto fine obtento. Incredibile est, quae per totam fere
Italiam magna cum Catholicae Ecclesiae, tum Religionis utilitate peregit,
praecipue in suggestis primarum civitatum nempe Romae, Venetiarum, Bononiae et
Mediolani, in quibus velut Paulus tonans, ac novus Augustinus docens, ardens et
erudiens a Magnatibus, Principibus, Sapientibus, et populis suspiciebatur. A
magno Ferrante Gonsalvo rara aestimatione pluries exceptus, ac semper cum
admiratione auditus, Infulam non ignobilem singulari humilitate in Regno
Neapolitano oblatam recusavit. Fuit moribus incorruptus, conversatione
honestissimus, Concilio Tridentino etiam interfuit. Huccusque Gandolfus
Mediolani anno 1560 maximo civium moerore e terris a morte raptus est anno
aetatis suae 42. Prostant ab eo partim in publicum per prelum emissa partim in
scriniis asservata subiecta opuscula:
De
purgatorio.
De cultu
et invocatione Sanctorum, eorum Reliquiis, imaginibusque venerandis.
De
orationibus, eleemosynis et Sacrificiis pro defunctis.
Liber de
patientia.
Liber de
Itineribus ad aeternitatem.
Haec omnia, testibus Josepho Pamphilo et Antonio Verdier, Neapoli excusa sunt. Sequentia M. S. S. asservantur in nostris Bibliothecis Mediolanensi ad S. Macum et in Perusina tribus tomis comprehensa.
De Septem Sacramentis.
De
praestantia Romani Pontificis et beatissimae sedis ejus.
De Ecclesia catholica, ejusque auctoritate.
De Ecclesiasticis traditionibus.
De Scripturis canonicis. [P. 613]
Expositio Symboli Apostolici.
Expositio
in librum primum Regum. Opus incompletum.
Antonius
Maria Venusti in Oratione funebri, quam in laudem nostri Augustini Moreschini
in ejus exsequiis habuit etc., Mediolani 1560, apud Antonium impressa fuit
Isidorus Ugurgieri in Pompis Senensibus, tit. 14,
pag. 370.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 667. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 123 et 124. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 42. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39, pag. 206. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 62, col.
I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 99. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, pag. 421, num. 8 et 9.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 78. Romae 1704.
**************************************************************
Moors
Bonaventura,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Hasselensis, ad initium Saeculi 18 adhuc in vita fuit. Erat vir moribus et
literis illustris, Concionator facundissimus, et flagellum Calvinistarum;
Prioris munere fungebatur Hasseleti et Thenis. Scripsit quaedam commendanda
opera, quibus nomen suum ad notitiam posteritatis deduxit, scilicet:
Catechismum
Calvinistarum in lingua Flandrica 1698.
Opuscula
quaedam controversiam concernentia 1695, 1699 et 1700.
Conciones,
quarum titulus: Lux Evangelizantium praecipue ex libris Magni Augustini
refulgens, in omnes totius anni Dominicas, tomuli III. Hasseleti 1712. Trajecti
1712. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Monacensi. Hasseleti 1715.
Lovanii 1720.
Meditationes
in passionem Domini nostri Jesu Christi. Hasseleti 1715.
Octavas de
Venerabili Sacramento. De assumptione B. V. Mariae; et de animabus in
purgatorio.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 100. Lovanii 1727.
**************************************************************
Moreau
Carolus,
natione Gallus, Alumnus Provinciae S Guilielmi, Congregationis Bituricensis,
vixit. Vir ingeniosus et eloquentissimus, tam magni et excellentis ingenii, ut
studio et eruditione similem vix habuerit. Per prelum erudito orbi
communicavit:
Omniloquium Tertulliani. Vol.
III. Parisiis 1658.
Vindicias
quatripartitas pro D. Augustino et Augustinianis, sive Epitome omnium, quae
disputari hactenus solent circa D. Augustini opera quaedam, Monachatum,
habitum, regulam, Christi Apostolorum, et Augustini calceaturam, antiquitatem
Ordinis [P. 614] Eremitarum, ejusque approbationem.
Antuerpiae 1650, apud Guilielmum Liesteenium. Exstat in nostra Bibliotheca
Monachii. Pars quarta hujus operis examinat librum Fr. Athanasii a S. Agnete,
Augustiniani Excalceati, inscriptum: Le chandelier d’or du temple de
Salomon, ou la chronologie des Prelats, et de Religions, qui suivent la Regle
de S. Augustin.
Franciscus Combesis in
Bibliotheca concionatoria.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 658. Lipsiae 1751.
**************************************************************
Munnatones
Joannes,
natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Toletani, vixit
Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Anno 1541. Carolus V. Imperator
eum sibi elegit pro suo Ecclesiaste, quem secutus est in Germaniam. Postea a
Sacris confessionibus fuit Serenissimis Infantibus Hispaniarum Mariae et
Joannae, quarum prima Romanorum Imperatrix, altera Lusitanorum Princeps,
exstitit. Insuper Praeceptor Caroli Hispaniarum Principis fuit, qui in
juventute diem claurit extremum. Anno 1556. die 12. Junii a Summo
Pontifice Paulo IV Episcopus Segobricensis et Albarrazinensis denominatur. Anno
1563 interfuit Concilio Tridentino, et anno 1567. Ecclesiam Collegii S. J.
Madrid dedicavit. Demum anno 1570 ad aliam vitam properavit, nobis relinquens:
Vitam B.
Thomae Villanovani, Archi-Episcopi Valentini, quam brevi stylo digessit.
Item Historiam Monasterii nostri Salmanticensis.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 573, col. I.
Antonius Teissier in catalago Bibliothecarum et
Authorum.
Josephus Pamphilus in Chronicis
Ordinis nostri, fol. 117 et 123. Romae 1581.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39, pag. 200 et cap. 39, pag.
205. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 442, col.
II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 390. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 211, num. 12;
carte 245, num. 13; carte 393, num. 4; carte 447, num. 21; carte 488, num. 29;
carte 549, num. 10.
**************************************************************
Mulerius
Carolus,
natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii
Antuerpiensis, vixit Saeculo 17. Vir non minus conversatione, quam scientia, et
zelosus suo tempore Missionarius effulsit. Serenissimo Duci Wirtenbergensi
librum nuncupavit, cujus titulus:
Compendiosa institutio linguae Hispanicae.
Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica
Augustiniana, pag. 177. Lovanii 1727.
**************************************************************
[P. 615] Munoz Franciscus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae novae
Hispaniae seu Mexicanae, vixit Saeculo 17. Vir eruditus et insignis Historicus,
qui nomen suum ad notitiam posteritatis cum gloria transmisit per opus, quod in
lingua Hispanica exaravit, cujus titulus:
La Historia de la Orden de S. Augustin de nueva Espanna.
Nicolaus Antonius Hispalensis in
Bibliotheca Hispana, tomo I, pag. 344, col. II.
Antonius
de Leon in Bibliotheca Indica.
**************************************************************
Muranus
Petrus,
natione Italus, Patria Siculus, Alumnus Provinciae Siciliae, vixit adhuc
Saeculo 17. Tantum valebat eloquentiae beneficio, et in Theologicis disciplinis
doctrina, ut multos sui temporis Theologos et Concionatores antecelleret.
Scripsit quaedam praeclara volumina, quibus nomen suum etiam posteris
notificavit, nempe:
De reali
praesentia Christi in Eucharistia.
Conciones,
quas Neapoli in templo S. Januario per octavam Sanctissimi Sacramenti habuit,
Parisiis 1613 in lingua Gallica impressa fuere.
Item in eadem lingua Adventuale. Parisiis 1613.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 579. Buxellis
1654.
**************************************************************
de
Murcia Dionysius, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii ad S.
Augustinum Murciae, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis. De hoc
doctissimo Religioso apud Thomam de Herrera in Alphabeto Augustiniano sequentia
leguntur: Is in Academia Parisiensi, ubi (ut aiunt) Doctoris suscepit
insignia, Theologum prope decem annis publice professus est. Eum celebrem
scriptorem, pastorem bonum, et Eleemosynarium fuisse Ven. Alphonsus ab Orosco
testatum reliquit in Chronica. Verum clariorem, certiorem, et uberiorem Dionysii
notitiam, et aevi quo floruit, accepimus ex Rocca Pirro parte II, voluminis I,
Ecclesiae Messanensis pag. 319, num. 17. Fuit itaque Dionysius apprime doctus,
et in Academia Parisiensi post Doctoratus insignia Theologiam docuit, et cum
olim fuisset Magister, Capellanus Regius Regum Siciliae ex Rescripto Urbani V,
quod exstat autographum in tabulario Ecclesiae Massanensis, dato Avenione Cal.
Aprilis anno primo Pontificatus, atque adeo Christi 1363 in Archi-Episcopum
Messanensem est promotus, et per Fr. Lucidum de Murcia, Ordinis Eremitarum suae
Ecclesiae Vicarium constitutum, litteris 10 die Novembris ejusdem anni
conscriptis, [P. 616] aedificandi Coenobium S. Placidi sub D. Benedicti regula concessit
facultatem. Ab Urbano V et Joanna Regina Neapolitana ad Fridericum Trinacriae
Regem de pace acturus, Nuntius destinatus, ut habetur in Registro Cancellariae,
fol. 316, ubi a Siciliae Proceribus Vir venerabilis, et magnae Authoritatis
appellatur. Ejus, et aliorum Oratorum opera diuturnum et molestissimum bellum
inter Gallos et Siculos cum Aragoniis sopitum est; et pacis pignus oblatum
Margarita, Joannae Reginae ex Maria sorore Neptis Friderico desponsa. Dionysii
memoria in tabulis Messanensibus durat usque ad diem 18 Julii anni 1380 unde
credendum videtur per ea tempora Archi-Episcopum ad feliciorem vitam migrasse.
Erat in Registris Generalium, ut in codicibus M. S. S. Hieronymus Roman
asserit, die 14. Augusti anno 1358 Provinciae Neapolitanae Vicarius Generalis.
In sequentibus operibus vivacitatem ingenii, eloquentiae et doctrinae
Theologicae ostendit, scripsit enim:
Super
quatuor libros sententiarum.
Sermones
notabiles ad Clerum et populum.
Roccus Pirrus, parte II, voluminis I, notitia I
Ecclesiae Messanensis, pag. 319, num. 17.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis
nostri, fol. 101. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 64. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 34, pag. 188. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 195, col.
II. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 170. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 68, num. 10, 11 et
12; carte 194, num. 15. Bologna 1680.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 112. Romae 1704.
**************************************************************
Musaeus
Augustinus,
natione Italus, Alumnus Provinciae Tarvisinae, Filius Coenobii ad S. Margaritam
Tarvisii, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor. Cum anno 1537 Senis officio
Concionatoris non sine magno fructu et honore fungeretur, invidia eum ad Sacrum
tribunal detulit, verum anno 1538, innocens declaratus fuit; verum ut apud
posteros famam suam illaesam conservaret, Apologiam, de qua infra, typis
commisit. Anno 1539 Neapoli Capitulum Generale celebrabatur, a quo cum aliis ad
Summum Pontificem Paulum III pro gravibus negotiis Orator missus fuit. In
Registris Generalium ad annum 1540 legitur, eum Joannis Seputii Hungariae Regis
familiarem et Consiliarium fuisse. Teste Josepho Pamphilo, circa annum 1550
naturae satisfecit. [P. 617] De ejus operibus prelo evulgatis inveniuntur:
Apologia Augustini Musaei Tarvisini Theologi Augustiniani adversus eos, qui eundem apud sanctam sedem Apostolicam accusarunt, quod Praedicans in civitate Senarum haeresim praedicarit, ostendens se non nisi catholicam professum fuisse doctrinam ex eminentissimo S. Ecclesiae Doctore Augustino ad sanctissimum Paulum III, 1537 in 4.
Tractatus
de formalibus et modalibus distinctionibus tum realibus, tum rationis,
entiumque graduali latitudine ad aures fundatissimi Aegidii per Fr. Augustinum
Musaeum S. Theologiae Lectorem in Gymnasio S. Jacobi Bononiae.
Quaestiuncula
de potentia materiae.
Quaestio de
medio potissimae demonstrationis. Bononiae 1524, per Justinianum de Ruberia, in
4.
Bartholomaeus
Burchelatus in Comm. memorab. Tarvisinis, pag. 44.
Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum,
tomo III, col. 769. Lipsiae 1751.
Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis
nostri, fol. 117. Romae 1581.
Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 42. Antuerpiae 1613.
Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 38, pag. 200. Monachii 1623.
Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 61, col.
I. Madriti 1644.
Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 100. Buxellis
1654.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 228, num. 19.
Bologna 1686.
Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica
de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 78. Romae 1704.
**************************************************************
Musotti
Stephanus,
natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii
Bononiensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, artes liberales fere
omnes optime caluit. Erat enim insignis Humanista, Poeta et Rhetor, qui
publicam lucem decoravit:
Multis
elegantibus orationibus et rariis carminibus tam latini quam Italicis.
Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, carte 703, num. 36. Bologna
1675.
**************************************************************