[P. 94] Bacherius Joannes Augustinus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Lovaniensis, vixit Saeculo 17. Erat Secretarius, et Diffinitor Provinciae Belgicae, atque Prior Antuerpiensis, vir humanis literis excultus, ac versificandi laude imprimis celebris. Ab eo typis impressa reperiuntur:

Joannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 567. col. I.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 105. Lovanii 1727.

Badericus Gildas, vide Lit. G. Gildas Badericus.

[P. 94] Baduarius Bonaventura, natione Italus, Patria Patavinus, vixit Saeculo 14. Eum ex Comitibus de Peraga, et domo Principum Cararriensium ortum fuisse, noster Ambrosius Coranus, et Onuphrius Panvinius volunt. Universitas Parisiensis, in qua decem annis in cathedris absque paribus suspiciebatur, doctorali laurea eum ornavit. Anno 1362 jussu Innocentii VI, ad erigendum collegium in universitate Bononiensi inter novem insignes Doctores adscitus fuit. Arctissimam familiaritatem cum celeberrimo Francisco Petrarcha iniit, eapropter eidem die 18 Julii ammo 1374 in exsequiis insignem orationem dixit. Anno 1377 Veronae die 17 Maji in Comitiis Generalibus ad dignitatem, et Gubernium universi Ordinis nostri exaltatus, circa annum 1379 ab Urbano VI Pontifice Maximo in collegium Purpuratorum assumitur, sub titulo S. Caeciliae. Die I Junii anno 1381 se subscripsit Bullae ejusdem Pontificis Urbani investiturae Regni Siciliae Carolo Regi factae his verbis: Fr. Bonaventura Presbyter Cardinalis tit. S. Caeciliae. Anno 1380 erat Nuncius Apostolicus in regno Hungariae, patet hoc ex certis indulgentiis, quas Ecclesiae nostrae Pruggensi ad Leytham tunc Passaviensis Dioecesis concessit. [P. 95] Literae incipiunt: Frater Bonaventura miseratione Divina tit. S. Caecilie pbr. Cardinalis in regno Ungarie Apostolice sedis Nuncius etc. In fine: Datum in Nora civitate Salzeburgensis diecesis (id est Neostadii Austriae, quae tunc Salisburgensi Praesuli suberat) die 4 Mensis Novembris Pontificatus Domini nostri Urbani Papae anno secundo. Qui fuit annus millesimus trecentesimus octogesimus. Demum pro libertate Ecclesiastica, quam contra Franciscum Carrariensem Patavii Dominum acerrime defendit, Romae in ponte S. Angeli telo occulte trajectus Martyr occubuit. Inopinatum, tristissimumque hunc casum Alphonsus Ciacconius in vita Urbani VI Pontificis Maximi ita describit: Ecclesisticae libertatis unicus assertor, et patronus cum esset, ortis inter eum, et Franciscum Carrariensem Patavii Dominum ob jus Ecclesiasticum simultatibus, impiis Principis conatibus constantissime sese opposfuit, et iniqua ejus postulata insigni constantia contempsit. Haud multo post tantae virtutis vir Romae, dum pontem Elium transiens, ad Basilicam Vaticanam ire pergeret, sagitta ab incerto emissa immaniter transfixus, nefarie interfectus est ita occulte, ut neque de homicida, neque de tanti sceleris auctore quidquam unquam certi sciri potuerit. Caeterum omnes suspicati sunt Carriarensem iratum per occultos siccarios id egisse. Circa annum, quo haec nefanda, et ab ominalibilis internecio facta est, Scriptores discrepant. Daniel Papebrochius rem acu tetigisse videtur, assignando diem 10 Junii anni 1388. Dominicus Antonius Gandolfus in sua dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 106, sequens Epitaphium producit: Hic Bonaventura est, qui doctus dogmate Sacro, / Augustine tuis Eremis jam praefuit orbis. / Padua provectus ad folium Cardinis, inde / Anni milleni decies, septemque triceni. / Additis bis novem Christi, requievit in urbe. / Coeli cives animam, tu possides ossa sepulchrum. Eruditionis, et doctrinae ejus vestigia in sequentibus habemus, prostant enim ab eo:

Vita Christi, vel Meditationes devotae in vitam Christi. Opus divisum in 95 capita typis prodiit. [P. 96]

Sermonarium scholasticum in Evanglia totius anni, sive Sermones de tempore. Incipit: Venit desideratus cunctis gentibus.

Ioannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, fol. 232. Coloniae 1546.

Conradus Gesnerus in Bibliotheca, et Catalogo universali Scriptorum, fol. 148. Tiguri 1545.

Idem Conradus in appendice ad suam Bibliothecam, fol. 19. Tiguri 1555.

In eadem Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 103, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 122, col. I. Tiguri 1583.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium Veritatis, fol 151. Dilingae 1565.

Henricus Warthon in appendice ad historiam literariam Guilielmi Cave, pag. 76, col. I.

Ioannes Godefridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo I, pag. 142.

Paulus Corbesius, libro I, de Cardinalibus.

Bernardinus Scardeonius libro II, clas. 7. Antiquit. Patav.

Angelus Portenarius in felicitate Patavina, cap. 7, pag. 390.

Franciscus Petrarcha, libro XI, rerum senilium.

Ludovicus Elias Du Pin, dans la Bibliotheque des Auteurs Ecclesiastiques.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 932, col. I, a Paris 1718.

Raphael Maffeius Volaterranus libro XXI Antropologiae.

Daniel Papebrochius, tomo II, Mensis Iunii, pag. 382.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 700. Hamburgi 1746.

Ioannes Dominicus Mansi in Bibliotheca latina Alberti Fabricii correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 255, col. II. Patavii 1754.

Christianus Iocher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 704. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 62, 64, 67. Romae 1581.

Angelus Rocca, tomo II, pag. 116. Romae 1581. [P. 97]

Georgius Maigretus in Martyrographia.

Iordanus de Saxonia in libro: Vitas Fratrum, libro II, pag. 283. Leodii 1625.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 53. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 20. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in Encomiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 49. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 94, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 130. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 228, a num. 3 usque ad num. 9 in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 104. Romae 1704.

Backer Gualterus, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, vixit Saeculo 14. Lingua tam gallica, quam latina dives ex idiomate gallico in latinum vertit:

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro VII, pag. 325. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo III, pag. 112, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 721. Lipsiae 1750.

Baldanus Fulgentinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Savonensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor insignis, et famosus Poeta, ac ob raram vitae, morumque probitatem multum laudandus, tam in lingua latina, quam gallica publico communicavit:

Haec omnia typis Genuensibus ab anno 1624 usque ad annum 1644.

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Ligustico, pag. 209. Perusiae 1680.

Henricus Pantaleon in Chronographia Ecclesiae Christi.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 727. Lipsiae 1750.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 363. Romae 1704. [P. 98]

Bandini Julius, natione Italus, Patria Pedemontanus de Cuneo, Alumnus Congregationis Lombardiae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Professor, et Regens studiorum in Conventu Paviae, Regii Julii Apuae, et Bergomi Priorem egit, vir variarum scientiarum cognitione, et eruditione clarissimus, Bergomi die 10 Januarii 1557. vitam cum morte commutavit. Ab eo typis evulgatum extat opus, cui titulus:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 525.

Balduinus de Housta, vide Lit. H. de Housta Balduinus.

a Balneoregio Christophorus, natione Italus, Alumnus Provinciae Romanae, Filius Coenobii Balneoregii, vixit Saeculo 17. Vir Divina humanaque scientia ornatus elucubravit:

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 48. Monachii 1623.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 141. Bruxellis 1654.

De Balneo Petrus, natione Italus, cujus Patriam Christianus Jöcher Bagnaream, sive Balneum regium fuisse arbitratur, consequenter fuit Alumnus Provinciae Romanae, et Filius Coenobii Balneoregiensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor, qui famam suarum virtutum, doctrinae, et sapientiae undique sparsit, de cujus operibus duo M. S. S. remansisse post mortem nostri Scriptores testantur, nempe:

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1455. Lipsiae 1751.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XV, pag. 723. Hamburgi 1746.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 151. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 277, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 564. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 333, num. 7 in Bologna 1680.

De Balneoregio Silvester, natione Italus, Patria Hetruscus, Alumnus Provinciae Romanae, Filius Coenobii Balneoregiensis, vixit Saeculo 15. [P. 99] Vir fuit omni doctrinarum genere instructus, summaque vitae probitate praeditus, de quo in registris Ordinis legitur, quod anno 1469 Senis in Collegio ad S. Augustinum, et anno 1472 Romae Regentem studiorum, atque anno 1477. Provincialem Provinciae Romanae, nec non anno 1483 Procuratorem Generalem Ordinis laudabilissime egerit, et ut talis in funere Guilielmi de Estoutevilla, S. R. E. Cardinalis, pro rostris verba fecit, ut Jacobus Maffaeus his verbis testatur: anno 1483, die 24 Januarii sermonem habuit Silvester, Procurator Augustinensium, in exsequiis Cardinalis Rothomagensis Ordinis, Protectoris. Demum anno 1485 post mortem nostri Reverendissimi P. Mag. Prioris Generalis, Ambrosii de Cora, ab Innocentio VIII Pontifice Maximo die 17 Maii Vicarius Generalis denominatus fuit, in quo munere hoc ipso anno die 13 Septembris beato fine quievit. Aloysius Torelli in Saeculis Augustinianis tomo VII, pag. 237, num. 12 scribit, quod anno 1475. die 24. Martii Tridenti a perfidis Hebraeis parvulus, nomine Simon, crudelissime fuerit occisus, et quia aliqui dubitarunt, an verus Martyr fuerit, ideo noster Silvester, qui eodem anno Tridenti Conciones quadragesimales habuit, in favorem dicti pueruli Simonis, quod verus fuerit Martyr, egregie disputavit, quod factum in libro rationum praedicti Conventus ad S. Marcum Tridenti his verbis fuit annotatum: Magister Silvester a Balneoregio, Ord. Erem. S. Augustini, fecit in diebus ipsis, et mense isto magnam disputationem pro B. Simone, et magnum honorem habuit. Silvester Balneoregionensis scriptis consignavit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 65.

In Bibliotheca latina Alberti Fabricii per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo VI, pag. 184, col, I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo VI, col. 961. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 93. Romae 1581.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 389, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 624. Bruxellis 1654. [P. 100]

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 237, num. 12, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 313. Romae 1704.

Balthasar Capuzanus, vide Lit. C. Capuzanus Balthasar.

Balthasar de Salas, vide Lit. S. de Salas Balthasar.

Bannardus Joannes, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Oxoniensis, vixit Saeculo 15. Vir omni literatura doctissimus, et Theologus sui temporis nobilissimus, propterea Cancellarius Academiae Oxoniensis electus fuit. Scripsit:

Antonius Wood in historia, et antiquitatibus universitatis Oxoniensis, pag. 118.

Thomas Tonnerus in Biblioteca Britannico Hibernica, pag. 72. Londini 1748.

Bankinus, natione Anglus, Patria Londinensis, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Londinensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor, exstitit Oxonii in Universitate cathedrae theologicae Moderator primarius, disputator rerum theologicarum acutissimus, Ecclesiastes facundissimus, impugnator errorum Wicleffi vehementissimus, in Concilio Londinensi Wicleffitas doctissimis argumentis publice convicit. Felicis sui ingenii, et Sacrarum literarum peritiae, ac profundae suae theologicae scientiae testes reliquit:

Ioannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. IV, pag. 173. Basileae 1559.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 705, col. II, a Paris 1718.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 450. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 196, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 763. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 62. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 46. Antuerpiae 1613.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 111. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 207, num. 4 ,in Bologna 1680.

Barrahona Antonius, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Madritensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, [P. 101] vir non minus vita, quam doctrina celebris, in lingua Hispanica elucubravit: Doctrina moral, e espiritual

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 81, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 763. Lipsiae 1750.

Baptista Franciscus, natione Lusitanus, Patria Transtaganus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, vixit Saeculo 17 Annos suos impendit addiscendae Musicae, in qua celeberrimum Antonium Pinheiro instructorem, et Magistrum habuit, atque in hac arte tantos fecit progressus, ut multa opera composuerit, quae in Bibliotheca regia sunt, et in Indice Olyssippone per Petrum Craesbeeck 1649 impressum inveniri possunt.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e cronologica, tomo II, pag. 115, col. I. Lisboa 1747.

Barbarussa Paulus Aemilius, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Mediolanensis, vixit Saeculo 17. Studiis altioribus junxit amoena, et principaliter poesin, ac historiam, vir suae aetatis eloquentissimus, Rhetor egregius, ac in Theologia exercitatissimus. Erat in gravissimis negotiis Eminentissìmo Cardinali Friderico Borromaeo a consiliis, et servitiis. Anno 1612 fuit Mediolani electus Vicarius Generalis. Tandem die 14 Decembris 1614 extremum vitae spiritum edidit. In communem usum evulgavit:

Speculum Praedicatorum consistens in 25 discursibus. [P. 102]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 274.

Philippus Argelati in sua Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 115.

Barianus Nicolaus, natione Italus, Patria Placentinus, Alumnus Congregationis Insubricae, Filius Coenobii Placentini, adhuc inter vivos morabatur Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, qui suo aevo propter Philosophiae, et Theologiae scientias, nec non utriusque juris prudentiam semper magno in pretio est habitus, ideo orta controversia inter nostros, et Minores de praecedentia, causam nostram acerrime defendit, et tam fundatissime scripsit, ut Delegatus Apostolicus D. Jacobus de Schitiis contra Fratres minores sententiam tulerit. Ipse solus institutioni montium pietatis se opposuit. Opera felicis sui ingenii nobis relicta sunt:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 357.

Henricus Warthez in appendice ad historiam literariam Guilielmi Cave, pag. 216, col. II. [P. 103]

Antonius Verdier in supplemento Epitomes Bibliothecae Gesnerianae, pag. 40, col. I.

Ioannes Godefridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo II, pag. 16.

Nicolaus Elias Du Pin dans la Bibliotheque des Auteurs Ecclesiastique Siecle XV.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome IV, pag. 407, col. II, a Paris 1718.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIII, pag. 319. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo V, pag. 105, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 787. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 91. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 139. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 194, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 503. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 251, num. 10, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 268. Romae 1704.

Baringuedus Simon, natione Gallus, Patria Tolosanus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Conventus Toletani, quem Nicolaus Beltrandus de gestis Tolosanorum Brenguerium nominat, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis, eruditione sua, et scientiarum copia omnibus admirationi fuit, et ideo Bertrandus in ejus laudem his effunditur verbis: Hic profecto vas scientiarum extitit, acerrimus disputator, memoriosus valde, aegidianae disciplinae defensor, subtilis multum, et copiosus. Verum hic Brenguerius vel Berenguerius non debet confundi cum illo, qui post centum annos primum vixit, ut ex Registris Generalium patet: praesentem enim Simonem nostri Scriptores ad annum 1373 ponunt; de altero autem mentio fit anno 1486. Priori sequentia attribuuntur opera:

Comment. in Apocalypsim. Incipiunt: Scio tribulationem tuam etc.

Nicolaus Bertrandus in gestis Tolosanorum

Georgius Draudius in Bibliotheca classica.

Antonius Possevinus tomo II aparatus Sacri.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 788. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 61. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 163. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 19. Monachii 1623. [P. 104]

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 395, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 625. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 141, num. 4, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 314. Romae 1704.

Barile Ludovicus, natione Italus, Patria Bergomas, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 16. Fuit Theologus Ducis Mantuani, et in spiritualibus Director. S. Carolus Borromaeus eum summopere aestimavit, et 1565 Episcopo Brixinensi socium adjunxit, ut in locis suae jurisdictionis disponeret canones circa celebrationem Missae, et administrationem Sacramentorum, quod negotium cum magna prudentia, et doctrina tractavit. Egit etiam Theologum, et Consultorem Reverendissimi Caspari Visconti Archi-Episcopi Mediolanensis. Praefuit insuper ut Prior variis Conventibus nostris, et quia Cremonae inter nostrum Conventum, et alium in praefata civitate in materia literaria haud levis orta est contentio, decretum fuit, ut quaestio, super qua disceptabatur, in Ecclesia cathedrali publice a duobus Theologis discuteretur, pro Judice autem denominatus fuit Episcopus loci, qui e diversis Religiosorum ordinibus quatuor Doctores constituit, vincentique honorabile promisit proemium. E nostris in arenam descendit P. Ludovicus Perile, qui tam egregie se gessit, ut non tantum pro se sententiam, sed etiam proemium retulerit. Tandem die 18 Maji anno 1597. Creatori suo vitam reddidit, memoriam sui apud posteros aeternam faciens per: Ambrosianum Quadragesimale, in quo unicuique Evangelio praeter ipsius expositionem speciales Tractatus apponuntur, quibus veritates Catholicae comprobantur, et haereses contrariae confutantur. Bergami typis Comini Venturae 1594.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 362.

Donatus Calvi in scena litteraria Scriptorum Bergomensium, parte I, pag. 348, in Bergamo 1664.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 788. Lipsiae 1750.

Bariola Aloysius, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Mediolanensis, Saeculo 17, adhuc vivebat, S. Theologiae Magister. Fuit Poenitentiarius in Cathedrali Ecclesia Mediolani, Sacrae inquisitionis Consultor, Theologus Archi Episcopalis, et Provincialis Provinciae Lombardiae, vir insigni spectataque virtute praeditus, ac in Sacris canonibus summopere versatus, praelo tradidit: [P. 105]

Anno 1628, die 30 Aprilis mortalitatis vestem exuit.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 363.

Philippus Argelati in sua Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 122.

Philippus Picinelli in Atheneo Litteratorum Mediolanensium, pag. 402.

Hieronymus Guillini tomo I theatri hominum litteratorum, pag. 156.

Philippus Vice Comes in suo M. S. de Conventu S. Marci. Mediolani.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 25, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 437. Bruxellis 1654.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 47. Monachii 1623.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 789. Lipsiae 1750.

Barnaba Felix, natione Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Congregationis S. Joannis de Carbonaria, vir sua aetate egregius Rhetor, singulari eloquentia clarus, nec non in Sacris literis versatus, posteritati tradidit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 376.

Nicolaus Toppi in Bibliotheca Neapolitana, pag. 81, col. I.

De Barrera Joannes, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Ossunensis, ad initium Saeculi 17 rebus humanis nondum valedixit, primum enim anno 1627 fatis debitum persolvit.

S. Theologiae Doctor Orsunae in Universitate Moderator erat cathedrae theologicae, et Duci de Orsuna a Confessionibus, quia doctrinae praestantiam cum insigni pietate conjunxerat, exaravit:

Sermones elegantes, et eruditos.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 497, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 804. Lipsiae 1750.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 348. Bruxellis 1654.

Bartholomaeus de Aglio, vide Lit. A. de Aglio Bartholomaeus [P. 106]

Bartholomaeus de Alarcon, vide Lit. A Alarcon Bartholomaeus.

Bartholomaeus de Bononia, vide inferius de Bononia Bartholomaeus.

Bartholomaeus de Carusis, vide Lit. C. de Carusis Bartholomaeus.

Bartholomaeus a S. Claudia, vide Lit. P. Pancerus.

Bartholomaeus Faber, vide Lit. F. Faber Bartholomaeus.

Bartholomaeus de Palatiolo, vide Lit. P. de Palatiolo Bartholomaeus.

Bartholomaeus Patavinus, vide Lit. P. Patavinus. Bartholomaeus.

Bartholomaeus Ravennas, vide Lit. R. Ravennas Bartholomaeus.

Bartholomaeus de los Rios, vide Lit. R. de los Rios Bartholomaeus.

Bartholomaeus Urbinas, vide Lit. U. Urbinas Bartholomaeus.

Bartholomaeus de Usingen, vide Lit. U. de Usingen Bartholomaeus.

Bartoli Gabriel, natione Italus, Patria Ferrariensis, excalceatus, Alumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17. Erat Concionator fervidus, et arti poeticae tam vulgari, quam latinae summopere deditus, habuitque particularem devotionem erga S. Teclam, in cujus honorem non tantum officium Ecclesiasticum privatim, sed etiam sequentia opera composuit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 442.

de Basilea Joannes, vide Lit. H Hitalinger Joannes de Basilea. [P. 107]

Basilius Cotta, vide Lit. C. Cotta Basilius.

Basilius Monaldus, vide Lit. M. Monaldus Basilius.

Basilius Pontius, vide Lit. P. Pontius Basilius.

de Bassano Joannes Augustinus, natione Italus, Patria Vicentinus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, quem Jofephus Pamphilus, Thomas de Herrera, Thomas Gratianus, et Philippus Elssius, Bassianinum, Aloysius Torelli vero Bassaninum appellant, teste Pamphilo adolescens Philosophiae Platonicae operam navavit. Qui deinceps cum se jam corroborasset, ac vir inter viros esset, in studiis quoque divinarum rerum se adeo exercuit, ut ab omnibus praestantissimus et Philosophus, et Theologus facile judicaretur, et propterea locis omnibus Romae maxime, ubi apud Paulum III Pontificem Maximum praecipue florebat, literis, probitate, integritate Ordinem nostrum plurimum decoravit, et auxit, fuit anno 1526 Prior Regii, anno 1531 Pontremuli, anno 1538 Bergomi, et anno 1549 Eremi. Tandem Bergomi die 10 Januarii anno 1557 prope septuagenarius piam animam exhalavit, in aede S. Augustini sepultus. Ab eo exstant:

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum sanctae Scripturae.

Antonius Possevinus tomo I apparatus Sacri.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 118. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 116. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 104. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 483, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 324. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 400, num. 12, in Bologna 1686.

Bassaretti Fulgentius, natione Italus, Alumnus Congregationis Carbonariae, Filius Coenobii S. Joannis e Carbonaria Neapoli, vir incomparabilis ingenii, et eruditionis, qui magnam vitae suae partem eruendis, recensendisque gestis dictae Congregationis dedit, scripsitque:

Antonius Teissier in catalogo Authorum et Bibliothecarum, pag. 96.

[P. 108] Bassus Aurelius, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Conventus Mediolanensis, adhuc inter vivos degebat Saeculo 17. Fuit Lector Philosophiae, et Theologiae, nec non Historiographus celebris, ac demum Provincialis, in quo munere magnum sibi honorem conciliavit, usque dum Romae anno 1616 e vivis exemptus est. Multa scripsit, sed de omnibus Romae typis tantum in publicum prodiit:

Philippus Argelati in sua Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 129.

Bastelli Innocentius Maria, natione Italus, Patria Genosanus, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Baccalaureus, vir gravis, et ornatus moribus, omnes bonas artes, praecipue Rhetoricam perfecte caluit, edidit enim in lingua vernacula:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 538.

Battalea Franciscus Maria, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Marcum Mediolani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, qui ob pietatem, doctrinam, humanitatem, modestiam, charitatem in proximum, et doctrinam ad supremum in Provincia Lombardiae assumptus fuit gradum. Ingenii, et laboris sui monumenta in lingua patria videntur:

Mediolani ad S. Marcum in Bibliotheca nostra. [P. 109]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 341.

Philippus Argelati in sua Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi II, col. 1731.

Philippus Picinelli in Athenaeo literatorum. Mediolani pag. 212.

Baudini Julius, natione Italus, vixit adhuc Seculo 18. S. Theologiae Magister, in variis Monasteriis nostris functus est officio Regentis studiorum, et ad initium hujus Saeculi in Helvetia erat Theologus Nuncii Apostolici, vir tam humanis, quam sacris literis ornatissimus, de re literaria bene promeruit, nam luci exposuit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 559.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 859. Lipsiae 1750.

Burius Andreas, natione Italus, Patria Ferrariensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Ferrariensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, vir tum eloquentia, utpote nulli Concionatorum secundus, tum mirabili ingenii felicitate praestantissimus, Athleta pro auctoritate Ecclesiastica nobilissimus, nam Pontificiam potestatem calamo suo acerrime defendit, prostat enim, ab eo in publicum emissum:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 562.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 35, col. II. Tiguri 1574.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 57, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 50. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 61, num. 17, in Bologna 1686.

Baxius Nicasius, natione Germanus, Patria Belga Antuerpiensis, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Bruxellensis, vixit Saeculo 17. Literas politiores, Rhetoricam, Poesim, et linguam graecam, apud suos Bruxellis, et Antuerpiae multis annis publice docuit, erat vir accuratae diligentiae, constantis laboris, studii indefessi. [P. 110] Antuerpiae die 22 Octobris anno 1640 ad coelum abiit, de cujus scriptis subjecta feruntur:

Hennungus Witte in Diario Biographico ad annum 1642.

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 898, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 870. Lipsiae 1750.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 138. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 197, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 500. Bruxellis 1654.

Beccaria Athanasius a S. Carolo, excalceatus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Italicae, Filius Coenobii ad S. S. Cosmam, et Damianum Turbici ad ripas Ticini Novariam versus, vixit Saeculo 17. Vir omni scientiarum genere exercitatissimus, felicissimi ingenii, Orator perfectissimus, qui eruditione, et doctrina coetaneos facile superavit, functus est officio Lectoris Philosophiae, ac Theologiae, nec non Consultoris S. Inquisitionis Cremonae. Mediolani die 6 Octobris anno 1706 ad aeternae salutis tramitem properavit, aeternitati eruditionis suae vestigia in sequentibus M. S. S. relinquens:

De annulis litteratis partes duae. [P. 111]

Philippus Argelati in sua Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 133.

Becchet Joannes de Fabriano, natione Italus, Patria Fabrianensis, Alumnus Congregationis Perusinae, Filius Coenobii Fabrianensis, ex clarissima familia Beccheta, quae post Martyrium S. Thomae Cantuariensis ejusdem stirpis primum Romam se contulit, postea Fabriani sedem fixit, Saeculo 15, adhuc in humanis agebat, ut mox audiemus, quod est contra Josephum Pamphilum, qui eum Bononiae Saeculo 14, nempe 1348, decessisse scribit. Erat S. Theologiae Magister, et teste Reverendissimo nostro Ambrosio Corano, non modo Aristotelicus, sed et Platonicus, imo maximus Theologus, et acerrimus disputator, qui eum sub anno 1350 floruisse asserunt, et pro sepultura alium assignant locum, quam Fabrianum, facile erroris convincuntur ex Registris Ordinis nostri, [P. 112] in his enim habetur, quod anno 1392 fuerit Regens studii Perusini, et anno 1420, die 8 Martii, adhuc vixerit, atque in Conventu Fabriani extiterit; postea nulla ejus mentio in Registris fit, ex quo non sine ratione Thomas de Herrera infert, Joannem vitae suae terminum imposuisse anno 1420 vel 1421. Ejus corpus una cum ossibus B. Petri de Fabriano, juxta traditionem cujusdam relationis manuscriptae, in Conventu S. Augustini Fabriani tumulatum quiescit, ac magna populi veneratione coluntur, non sine obtentis beneficiis. Hujus calamo prodierunt:

Extat etiam Codex M. S. cujus titulus: Testimonia de Adventu Domini nostri Jesu Christi in carne, hinc inde collecta per Mag. Joannem de Fabriano. Incipit: In Aegypto. Tum exorditur: Hermes Trismegistus libro de Verbo perfecto etc.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 364, col. II. Tiguri 1574.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro IX, pag. 210. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo IV, pag. 74, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 887. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 56. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 114. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 112. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 379, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 352. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 594, num. 46, in Bologna 1678; tomo VI, pag. 502, a num. 6 usque ad num. 10, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 214. Romae 1704.

Becchius Guilielmus, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister, Patricius Florentinus anno 1454 Capitulo Provinciali Pisano praesedit, et Conventus Florentini Vicarius Generalis exstitit, et quia Reverendissimus P. Mag. Generalis Alexander Oliva Cardinalis fuit creatus, Guilielmus eidem ut Vicarius Apostolicus universi Ordinis Eremitarum S. Augustini anno 1460 substituitur, [P. 113] et eodem anno die 27 Septembris Senis totius Augustianae Religionis Antistes eligitur, et quia erat in Divinis, ac humanis scientiis mirifice instructus, ac profundus Theologus, nec non Concionator adeo facundus, ut suo tempore, et saeculo nulli cederet, postquam decem annis Ordinem nostrum eminenti doctrina, verbo, ac exemplo moderatus esset. Anno 1470, die 18 Maji, a Paulo II Summo Pontifice ad Episcopatum Fesulanum, et Abbatiam S. Benedicti in Alpibus Florentinis promovetur, in qua dignitate decrepitus spiritum Deo reddidit. Circa annum obitus Scriptores non conveniunt. Michael Pocciantus et Ferdinandus Ughelli proferunt inscriptionem lapidis sepulchralis, quae ita sonat: Hic jacet Venerabilis Magister Guilielmus Becchius, Generalis Ordinis. Deinde Episcopus Fesulanum 1480 Jacobus Philippus Forestus Bergomensis in editione tertia supplementi Chronici terminata 1503 et eodem anno impressa scribit pag. 408. Obiit denique Florentiae senex, et plenus dierum anno 1491. Verior tamen videtur opinio illorum, qui asserunt, quod anno 1496 ad aeternam felicitatem abierit. Prostant ab eo in publicum emissa:

Opus de Cometa ad Petrum Cosmi de Medicis civem clarissimum. Opusculum hoc incipit: De multiplici aeris impressione. Aer iste, quem vidimus etc. In fine: Haec nos itaque, ut nostra egens officina tulit, brevi sermone dictavimus, quibus si quid est, quod emendare oporteat, quod profecto ita existimo, tuo, aliorumque probatissimo, atque aequissimo judicio relinquo. Vale semper 1436, Junii 15, Guilielmi Becchii Augustinianensis de cometa feliciter explicit.

Comment. in X libros Ethicorum Aristotelis. Incipiunt: Moralem Philosophiam tripartitam etc.

Comment. in lib. oeconomicorum Aristotelis ad Regem Neapolitanum, cujus initium est: Post Aristotelis Ethicorum libros etc.

Comment. in libros Politicorum. Incipiunt: Quemadmodum in prioribus etc.

Interpretatio super Primum sententiarum. Incipit: Dubitatur, an Deus?

Abbreviatio sententiarum Augustini de Roma. Cujus initium: Cum Doctoris clarissimi de Roma etc.

De potestate Ecclesiastica per modum dubitationis. Incipit: Dubitator primo etc.

Quaestiones Itinerariae habitae, dum Generalis esset, ac Religionem visitaret, quarum. Initium: Quoniam plures Fhilosophi ac Platonici etc.

Sermones ad Clerum. [P. 114]

Exstat etiam in nostra Bibliotheca Montis Ilcinii, teste oculari Dominico Antonio Gandolfo, Codex M. S. cui titulus: Passio Iesu Christi. In fine: Explicit Passio compilata per Fr. Guilidinum (lege Guilielmum) Antonii de Becchis de Florentia, Artium Doctorem, et S. paginae Professorem 1443, die 18 Julii.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte I, vol. II, pag. 596.

Guilio Negri nell’Istoria de gli Scrittori Fiorentini, pag. 316, col. II.

Michael Bocciantus in Catalogo illustrium Scriptorum Florentinorum.

Raphael Badius in Catalogo Theologorum Florentinorum.

Paulus Minius in Nobilitate Florentinorum, pag. 89.

Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo III, col. 336, editionis primae.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 252. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 300, col. I. Tiguri 1583.

Scipio Ammiratus in Ecclesia Fesulana, pag. 48.

Ludovicus Iacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 329.

Iacobus Gaddi, de Scriptoribus non Ecclesiasticis, tomo I, pag. 47.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri, pag. 608.

Claudius Robert in Gallia Christiana.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 887. Lipsiae 1750.

Hieronymus Seripandus in Chronica.

Ambrosius Coranus in chronico Ordinis.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 84. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 83. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 28. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 299, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 255. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 92, num. 3, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 147. Romae 1704.

Bechosen Joannes, natione Germanus, non Gallus, ut Josephus Pamphilus, Thomas de Eerrera, Philippus Elssius, Aloysius Torelli, Thomas Gratianus, et Antonius Dominicus Gandolfus volunt, Patria enim illius fuit oppidulum Bechoven in Margraviatu Onolzbacensi, prope Königshoven civitate territorii Herbipolensis, cujus autem Provinciae Alumnus, vel Conventus Filius fuerit, ignotum est. Vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, vir omni literatura doctissimus, et Sacrarum literarum Expositor subtilissimus, luci publicae dedit: [P. 115] Expositionem quadruplicem Missalis literalem, allegoricam, tropologicam, annagogicam. Prima hujus operis editio, quae in Bibliotheca Heilsbronensi existit, est sine anno, editionis vero quae habetur in nostra Viennae in Austria, titulus ita sonat in fine: Impressum Basileae, per Michaelem Furter, anno Salutifere Incarnationis Millesimo quingentesimo nono Kalendas Januarii, in 4. In lectione hujus tituli bene observandum est, ne to nono sumatur ad Kalendas, alias deberet poni Kalendis, ex quo patet, quod haec editio facta sit anno 1500 et non 1509 prout nostri ob malum legendi modum volunt, qui omnes opus hoc Basileae per Michaelem Furter 1509 impressum fuisse scribunt.

Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam, fol. 59. Tiguri 1555.

In Gesneri Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 344, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 409. Tiguri 1583.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 892. Lipsiae 1750.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri, pag. 824.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 101. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 106. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 475, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 332. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 557, num. 9, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 205. Romae 1704.

Bedericus, Budericus, communiter Henricus de Buri, natione Anglus, Patria Sudovolcas, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Clarensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis Sorbonicus, tanto erga studia ferebatur amore, ut ei propria Patria, quae tamen tunc temporis doctissimis gloriabatur viris, ad intentum, et desiderium suum evadendi in virum perfecte doctum non sufficeret, propterea exteras etiam frequentavit academias, et universitates cum tam optato fructu, ut Philosophus insignis, Theologus celeberrimus, Concionator facundissimus, ac in omni literatura doctissimus proclamaretur, tandem in Patriam reversus ob morum honestatem, vitae integritatem, in agendis dexteritatem, ac multiplicem scientiam a suis in Provincialem electus fuerit. Praeclarissima sui ingenii dedit monumenta:

Thomas Tannerus in Bibliotheca Britannico Hibernica, pag. 92. [P. 116]

Ioannes Baleus in catalogo Scriptorum illustrium majoris Brytanniae, cent. VI, pag. 481. Basileae 1559.

Ioannes Pitseus de illustribus Angliae Scriptoribus aetate 14.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium Veritatis, fol. 150. Dilingae 1565.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 276, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 409, col. I. Tiguri 1583.

Hippolytus Marraccius in Bibliotheca Mariana, parte I, pag. 551.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 908. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 101. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 88. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 350, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 271. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 276, num. 42, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 160. Romae 1704.

de Beia, sive de Berestrello Ludovicus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Conimbricensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, erat 1578 Eminentissimi Cardinalis Paleotti Theologus, et 1582 in Academia Bononiensis primarius Professor publicus, ac in Ecclesia Metropolitana Bononiae casuum Lector, Sanctae Inquisitionis in Lusitania Deputatus, vir propter doctrinam non tantum in Lusitania, sed etiam in tota Italia in magno habitus pretio. Bono commisit publico:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e cronologica, tomo III, pag. 61, col. II. Lisboa 1747.

Joannes Soarius de Brito in theatro Lusitaniae Litteratae, Lit. L. num. 24. [P. 117]

Antonius a purificatione de viris illustribus Ordinis nostri, libro II, cap. 2.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 18, col. I.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 812, col. II, a Paris 1718.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 920. Lipsiae 1750.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 130. Antuerpiae 1613.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 438. Bruxellis 1654.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 23, col. II. Madriti 1644.

Belcardus, de egregio hoc viro plus invenire non valui, quam quod vixerit Saeculo 14 fuerit Poenitentiarius, et continuaverit mare historiarum Joannis de Columna Ordinis S. Dominici, qui Saeculo 13 vixit, et scripsit, mare historiarum ab orbe condito ad S. Ludovici IX Regis Galliae tempora. Praeclarum hoc opus Belcardus noster, cujus Patria, Provincia, et Coenobium mihi ignota sunt, continuavit. M. S. hoc reperitur in Bibliotheca regia Parisiis sub num. 4916 et hac inscriptione: Continuatio maris historiarum Joannis de Columna ab anno 1250 usque ad annum 1378 a Fr. Belcardo Poenitentiario Ordinis Heremitarum S. Augustini.

Bellabuccus Joannes Angelus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Marcum Mediolani, vixit Saeculo 16. Vir, qui ab ingenio, a pietate, a doctrina, et mirifica Sacrarum literarum notitia magnam adeptus est laudem, a cujus felicissimo ingenio haec profecta sunt:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 633.

Fhilippus Picinelli in Atheneo Litteratorum Mediolanensium, pag. 7.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 134.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I, pag. 260. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 100, col. I. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 928. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 108. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 31. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 36. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 58, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 62. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 81, num. 8, in Bologna 1686.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 62. Romae 1704.

[P. 118] Bellelli Fulgentius, natione Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Provinciae terrae laboris, Filius Coenobii Bucinensis, alias Pulcinensis S. Antonii, vixit Saeculo 18 adhuc S. Theologiae Doctor Neapolitanus. Erat Theologus Reverendissimi Jacobi Caracciolli Archi Episcopi Ephesini tempore, quo Nuncium Apostolicum in Helvetia egit. Functus etiam est munere Procuratoris Generalis, ac anno 1727 Perusiae, ubi Patres Vocales pro electione Reverendissimi P. Generalis coadunati erant, major suffragantium numerus secretis suffragiis elegit canonice Clarissimum P. Mag. Fulgentium Bellelli, virum omnibus virtutibus ornatum, clementem, et benignum, nec non in doctrina, et operibus S. Augustini versatissimum, hujus testimonium perhibent, opera, quae typis mandavit, quorum primi titulus est:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 665.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 935. Lipsiae 1750.

[P. 119] Bellinus, natione Italus, Patria Patavinus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii S. S. Philippi et Jacobi Paduae, vixit Saeculo 15, nam in Registris Ordinis nostri fuit anno 1473 Prior Conventus Patavini, et anno 1489 Provincialis Marchiae Tarvisinae. Teste Josepho Pamphilo erat Theologus, et pius et doctus, qui cum in lectionibus Authorum probatorum, qui de Sanctorum vita, ac Martyrio conscripserunt, versaretur, multa diligentia, opera, et cura usus est, ut Martyrologium, quod in Ecclesiis communiter legi solet, fidelissime imprimeretur. Bernardinus vero Scardeonius libro de antiquitatibus Patavii in laudem nostri Bellini haec inseruit: Paulo Zabarellae ferme par floruit Bellinus insignis Theologus, cujus non modicae laudis fuit editio, et correctio Martyrologii, quod olim cum pro sua raritate in choris tantum, et in Conventibus publice legeretur, nunc hujus opera factum, ut ab omnibus legatur: et propterea merito ejus nomen non tantum in illa prima editione mille, et amplius voluminum inscriptum est, sed postea quoque quoties hujusmodi opus imprimitur, non nisi sub Bellini Eremitani Theologi Patavini correctoris nomine publicatur. Itaque hujusmodi pia Martyrum memoria cum nominis hujus immortalitate a posteris ubique celebrabitur. Bellinus noster, qui in perscrutandis Sanctorum vitis, eorumque Martyriis omnem diligentiam, et laborem impendebat, ad immarcescibilem Sanctorum coronam circa annum 1513 properavit, nobis relinquens:

Bernardinus Scardeonius libro de antiquitatibus Patavii.

Ioannes Baptista Sollerius in comment. ad Martyrologium Usuardi.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 937. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 111. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 50. Antuerpiae 1613. [P. 120]

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 36. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 113, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 120. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 5, num. 8, in Bologna 1686.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 96. Romae 1704.

Bellinzona Gerardus, natione Italus, Patria oppidum Bellinzoni, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bellinzoni, vixit Saeculo 16. Vir varia scientiarum suppellectili instructus totum se poesi dedit, et multa opuscula tam versibus Italicis, quam latinis composuit, et inter alia: Cantilenam Reverendissimo P. Mag. Generali Gregorio Cleparensi dicatam. Venetiis 1590 typis Nicolai Moretti, in 4.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 692.

Bello Augustinus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister, in Universitate Conimbricensi Philosophiae, et Theologiae Professor cum universali applausu omnium Academicorum extitit, erat Rector Universitatis, quo officio summa cum prudentia functus est, et teste Antonio de Purificatione composuit: Volumina IV diversorum argumentorum. M. S.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica, e cronologica, tomo I, pag. 60, col. I. Olyssiponae 1741.

Antonius a Purificatione de viris illustribus Provinciae Lusitaniae Ord. Erem. S. Augustini libro III, cap. 10.

Franciscus Barret in Bibliotheca Lusitana M. S.

Franciscus Ferreira in notis Cronologiae Universitatis Conimbricensis, pag. 7, num. 155 et pag. 395, num. 858.

Belloni Paulus, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Vercellensis, vixit Saeculo 16. Qui cum ingenium vividum, et ad discendum promptum sortitus fuisset facili, et tam felici cursu minora studia pertransiit, ut artis Oratoriae peritissimus evaserit, in cujus testimonium Parmae in lucem dedit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 701.

Belluomo Angelus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Rocca contrata vixit Saeculo 17. In liberalibus artibus praesertim in jure canonico, et civili ita profecit, [P. 121] ut in publicum produxerit, et prelo dederit opus, cujus titulus:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 715.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 367. Romae 1704.

Beltramus vel Beltramini Ambrosius, natione Italus, Patria Venetus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii ad S. Stephanum Venetiis, Saeculo 17, nondum mortali vitae terminum imposuerat, nam primum anno 1602. Venetiis ex hac vita decessit. Fuit vir integerrimus moribus, praestantia ingenii paucis aequandus, qui in theologicis disciplinis ita excelluit, ut ei cathedra publica demandata fuerit. Prelo typographico evulgavit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 718.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 23. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 64, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 23. Bruxellis 1654.

Benassai Joannes Maria, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Fulginatensis, ad initium Saeculi 17 satis debitum persolvit, nempe anno 1602 S. Theologiae Magister, qui in variis monasteriis Ordinis nostri ut Regens studiis praefuit, et officio Vicarii Generalis Congregationis Perusinae munus peregit, vir, in quo pietas cum doctrina contendebat. In Italico idiomate evulgavit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 782.

Bencivenius Alexander, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo 17. Vir non minus virtute, quam scientiis praestans in lucem protulit Italice:

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 367. Romae 1704.

[P. 122] Benedictus, natione Lusitanus, Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, ad initium Saeculi 16, videlicet 1516, animam egit. Erat profunde doctus, et in studiis brevi tempore tantum valuit, ut publicum Philosophiae, ac Theologiae Professorem agere jussus fuerit, scripsit aliquos libros, qui una cum lectionibus, et tractatibus Roderici a S. Cruce, et Joannis Magdalenae Olyssippone asservantur.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 165, col. I.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 103. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 51. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 114, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 222. Bruxellis 1654.

Benedictus d’Asti, vide Lit. A. d’Asti Benedictus.

Benedictus de Florentia, vide Lit. F. de Florentia Benedictus.

Benedictus a S. Jacobo, vide Lit. J. a S. Jacobo Benedictus.

Benedictus Icenus, vide Lit. I. Icenus Benedictus.

Benedictus Vogrin, vide Lit. V. Vogrin Benedictus.

Benjaminus Zachi, vide Lit. Z. Zachi Benjaminus.

Benignus Ablaticus, vide Lit. A. Ablaticus Benignus.

Benignus de Janua, vide Lit J. de Janua Benignus.

Benignus Peri, vide Lit. P. Peri Benignus.

Benignus Sichrowsky, vide Liti S. Sichrowsky Benignus.

Bergomensis Gerardus, vide Lit. C. Carrara Gerardus Bergomensis

Bergomensis Jacobus Philippus, vide Lit. F. Forestus Jacobus Philippus.

Bergomensis Paulinus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 16. Vir in historia Ordinis nostri jugi studio exercitatus typis mandavit:

Ioannes Rivius in Zodiaco myst. cap. 15, § 5 antequam etc.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 548. Bruxellis 1654.

Bergomensis Paulus Lulmius, vide Lit. L. Lulmius Paulus.

[P. 123] Berlendus Ioannes Paulus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 16. Fuit celebris Professor Theologiae, qui docendo, disputando, atque concionando magna Religionem nostram gloria cumulavit. Ferdinandus Dux Mantuanus suum Theologum elegit. Rexit etiam ut Prior Conventum Casalensem ad sanctam crucem. Tandem anno 1623 ab hominibus emigravit, postquam sequentia cudit opuscula:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 955.

Georgius Maria Konig in Bibliotheca veteri, et nova.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1000. Lipsiae 1750.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 392. Bruxellis 1654.

Donato Calvi nella Scena letteraria de gli Scrittori Bergamaschi, parte I, pag. 257, in Bergamo 1664.

a S. Bernardo Seraphim, excalceatus, natione Italus, Patria Messanensis, Alumnus Congregationis Italicae, Saeculo 18 nempe die 15 Octobris, anno 1707 e vita decessit Messanae. Extitit Prior Conventus Messanensis, et Catanensis, ac Romae per triennium Visitator Generalis, atque Provincialis Provinciae Messanensis, Concionator dissertissimus Quadragesimales Sermones Romae, Venetiis, et in civitatibus Siculis, cum magno concursu Auditorum, et applausu habuit, per quod Ordini nostro magnam famam conciliavit, quam per sua opera, quae publici juris fecit, egiegie auxit, quorum index est subsequens:

[P. 124] Le nozze estemporanee. Oratione funebre in occasione dell’esequie della molto illustre, e Rev. Signora D. Maria Dainotto de Baroni di Bruzzano Abbadessa, e Provincialessa delle due Sicilie delle Canoniche Regolari di S. Agostino, celebrate nel tempio di S. Caterina di Val verde di Messina. Ibidem apud Antonium Maffei 1720, in 4.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 976.

Antonius Mongitor in Bibliotheca Sicula, tomo II, pag. 219.

Bernardus Andreas, natione Gallus, Patria Tolosanus, Alumnus Provinciae Aquitaniae, Filius Coenobii Tolosani, vixit Saeculo 16 utriusque juris Doctor. Egregium hunc virum Josephus Pamphilus in suis Chronicis, fol. 105 his describit verbis: Homo eruditus, et Poeta, ut in illa aetate excellens, artes fere omnes, quas liberales vocant, tanquam ex reduntantibus fontibus ad saturitatem hausit. A Tolosa nobilissima Narbonensis Galliae civitate decedens videndarum rerum gratia in Angliam Londinum usque pervenit. Hinc est ab Henrico VIII Anglorum Rege, tunc catholico in aulam accitus, ac Regii Poetae nomine statim insignitus. Qui ut pleniori obsequio tunc tanti Regis demereretur animum, diversi generis carmina edidit, eique dedicavit. Propterea ab Henrico suus Orator, atque regiae typographiae, et Bibliothecae Praefectus constitutus fuit. Ejus scripta sunt:

Ioannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. II, pag. 139. Basileae 1559.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 116, col. I. Tiguri 1583. [P. 125]

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 396. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 105. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 51. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 35. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 114, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 124. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 43, num. 40, in Bologna 1686.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 98. Romae 1704.

Bernardus de Angelis, vide Lit. A. de Angelis Bernardus.

Bernardus Fabri, vide Lit. F. Fabri Bernardus.

Bernardus Granellus, vide Lit. G. Granellus Bernardus.

Bernardus Martellini, vide Lit. M. Martellini Bernardus.

Bernardus Monaldi, vide Lit. M. Monaldi Bernardus.

Bernardus Novarrus, vide Lit. N. Novarrus Bernardus.

Bernardus Oliverius, vide Lit. O. Oliverius Bernardus.

Bernardus Pugalis, vide Lit. P. Pugalis Bernardus.

Bernardus Desirant, vide Lit. D. Desirant Bernardus.

Bernardus Savonensis, vide Lit. S. Savonensis Bernardus.

Bernardus Schlechtleutner, vide Lit. S. Schlechtleutner Bernardus.

Bernardus a S. Theresia, vide Lit. T. a S. Theresia Bernardus.

Bernardus de Torres, vide Lit T. de Torres Bernardus.

Bernardus Vindingus, vide Lit. V. Vindingus Bernardus.

Bernart Antonius, natione Hispanus, vixit Saeculo 16, scripsit Hispanice: Compendio de los Confessores, y penitentes ex manuali Martini Navarri. Compluti 1580 per Joannem Inninguez de Lequerica, in 8.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 82, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1019. Lipsiae 1750.

Berson Jacobus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 16. Vir divina, humanaque literatura instructus, suae aetatis eloquentissimus, Rhetor insignis, atque Theologus profunde doctus, officio Regii Concionatoris functus est, ac in publicum commodum evulgari curavit: [P. 126]

Josephus Launoy in historia Gymnasii Navarrei Parisiensis.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1032. Lipsiae 1750.

Bertholdus de Ratisbona, vide Lit. P. Puechauser Bertholdus.

Berti Laurentius, natione Italus, Patria Seravezzanus, adhuc vita fruitur, S. Theologiae Doctor, vir Angelici ingenii, Theologus profundissimus, Historicus eruditissimus, et in lingua Hebraica, et Graeca versatissimus, nec non Concionator egregius, tempore Quadragesimae in sua patria, Liburni, Patavii, Veronae, Arimini, Fani, Neapoli, Florentiae, Bononiae, et bina vice Romae, summa cum laude, applausu, et animarum fructu Ecclesiastem egit; Philosophiam vero Patavii, Florentiae, ac Perusiae, Theologiam autem Sienae, Florentiae, Bononiae, et Romae magno cum honore tradidit; exstitit etiam Secretarius Ordinis, et Bibliothecae Angelicae Praefectus, ac Florentiae; item Qualificator supremae inquisitionis, dein ei commissa est Cathedra historiae Ecclesiasticae in Universitate Pisana, estque S. C. M. Francisci I Theologus. Elucubrationum ejus de facto hic est Catalogus:

Secundus erat Illustrissimus et Reverendissimus D. D. de Saleon Archi Episcopus Viennensis in Delphinatu, de quo jam supra apud P. Bellelli mentionem feci. Huic adversario P. Berti per magnum opus, quod post multas difficultates, et oppositiones Romae factas, in publicum typis prodeundi facultatem obtinuit, respondit, et hujus operis titulus est: Augustinianum systema de gratia ab iniqua Bajani, et Janseniani erroris insimulatione vindicatum, sive refutatio librorum, quorum tit. Bajanismus, et Jansenismus redivivi in scriptis P. P. F. F. Bellelli, et Berti, Ord. Eremit. S. Augustini eodem qui secundo loco citatur, Authore Romae apud Joannem Mariam Salvionum typographum Vaticanum, in 4. Et postea de novo Venetiis in disciplinis theologicis 1760 reimpressa. [P. 127] Haec Responsio divisa est in duo volumina, seu partes, in prima P. Berti se, suumque Socium P. Bellelli purgat ab haeresi Michaelis Baji, per tres dissertationes, in secunda se, et P. Bellelli defendit tribus dissertationibus a macula Jansenistica.

Berti Paulinus, natione Italus, Patria Luccensis, Alumnus Provinciae Pisanae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, vir in Sacra Scriptura, et Sanctis Patribus impense doctus, munus Prioris monasterii ad S. Jacobum Florentiae cum magna aestimatione peregit, publicae communitati communem fecit: [P. 128]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 1050.

Georgius Draudius in Bibliotheca classica.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1036, sed male eum Ord. S. Dominici fuisse asserit.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte II, cap. 48. Monachii 1623.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 548. Bruxellis 1654.

Bertrandus Parayte, vide Lit P. Parayte Bertrandus.

Bertrandus Pastoris, vide Lit. P. Pastoris Bertrandus.

Besalanque Didacus, natione Hispanus, Patria Salmanticensis, Alumnus Provinciae Peruntinae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae, ac juris utriusque Doctor, vir immortali laude dignus, quia in eo praeter singularem utriusque juris cognitionem fuit multarum linguarum peritia, et quod palmarium est, maximus vitae, et morum candor, propterea a suis summo loco dignus est habitus, eumque in Provincialem Provinciae Peruntinae elegerunt. Ejus praeclara merita recenset Mag. Petrus Salguero, ejusdem Provinciae Diffinitor, in libro Hispanico: vida del Ven. Padre, y exemplarissimo Varon, el Maestro Frey Diego Belasanque Provincial etc. Mexici per viduam Bernardi Calderonis 1664, in 4. Ad aeternae vitae tramitem properavit die 12 Decembris anno 1651, aetatis 74. Post annum corpus repertum fuit tam pulchrum, quasi tunc primum ab eo anima discessisset, [P. 129] ea propter illud in presbyterio nostrae Ecclesiae del Caro depositum est cum duobus sequentibus Epitaphiis latino, et Castellano: Ille Besalanque hic jacet / Qui variis linguis locutus, / Scriptis loquitur mutus / Et docens est, quamvis tacens. In lingua Castellana: Basalanque a qui s’entierra / Probe, Vergen, obediente, / Sabio, humilde, penitente / Y admiracion de la tierra. Plura sui laboris monumenta elucubravit, de quibus in lucem in lingua hispanica edita fuit: Historia de la Provincia de San Nicolas de Tolentino de Michoacan del Orden de N. P. S. Augustin etc. Mexici per viduam Calderonis 1674, in 4.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 376. Romae 1704.

Bezera Ferdinandus, Patria Vallisoletanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Hispalensis, vixit Saeculo 17. Vir doctus, sapiens et clarus ingenio, qui in Insulis Philippinis ob raram prudentiam, ac in negotiis tractandis dexteritatem ad officium Prioris promotus, subditos suos verbo, et exemplo pavit, et per prelum in publicum prodire fecit in lingua vernacula:

Nicolaus Antonius Hispalensis, in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 282, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1070. Lipsiae 1750.

de Biardo vel Byart Nicolaus, vide adnotationes in fine additas Num. 40.

de Bibera Pelagius, natione Hispanus, vixit Saeculo 17. Patrem habuit Ferdinandum Ducem de Alcala Neapolitanum Pro Regem. A pueritia in omnibus literis, et nobilissimis, ac optimis moribus instructus, quia maximo ingenio, acri judicio, et indefesso labore ornatus erat. In Religione nostra brevi tam doctus evasit, ut primo ad Episcopatum Guatemalensem, dein Mechoacanensem, [P. 130] et demum ad Archi Episcopatum Mexicanum in Indiis evectus fuerit. Ingenii sui partum in idiomate patrio dedit: Aclamation por el principio Santo, y concepcion immaculada de Maria. Pinciae 1653, apud Bartholomaeum de Portoles, in fol.

Nicolaus Antonius Hispalensis, in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 130, col. I.

de Biella vel Bugella Augustinus, natione Italus, Patria Pedemontanus, Alumnus Congregationis Lombardiae, vixit Saeculo 15. Vir incomparabilis ingenii, et Theologus magni nominis, ex familia de Meschiati. Memoriam ejus vivaciorem reddunt, quae composuit, nempe:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 1209.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 57. Antuerpiae 1613.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 94. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 31. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 55, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 91. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 396, num. 15, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 76. Romae 1704.

de Biliis vel Bilius Andreas, natione Italus, Patria Patricius Mediolanensis, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Mediolanensis, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Magister. Anno 1425 in Comitiis Generalibus Bononiae celebratis orationem habuit de disciplina Ordinis. [P. 131] Anno 1432 erat Regens studiorum Bononiae, et anno 1435 Senis Vicarius Provincialis, eodemque anno diem ultimum vitae suae clausisse fertur. Philippus Argelati in sua Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium insignem hunc virum his verbis laudat: De Andrea nostro, nempe Bilio, paucis verbis me expediam. Postquam clarissimus Muratorius tomo XIX rerum Italicarum Scriptor ex professo, et abundanter disseruit in praefatione historiae auctoris nostri praefixa, libenter lectorem meum ad ipsam remitto, et tantum addo, quod Philippus Vice-Comes Conversani Episcopus, atque ejusdem Religionis Eremitanae S. Augustini Alumnus in accuratissimo suo M. S. cui titulus: De Conventu S. Marci, notatum reliquit. Andream Bilium, vocatum fuisse alterum Augustinum, atque literis ita praeditum, ut triginta tria opuscula confecisse scribat, quod pene miraculo adscribitur. Nam adhuc juvenis obiisse fertur Senis 1435 dum Vicarii Generalis suae Religionis munus gerebat. Huic adjungo amplum elogium, quod ei texuit Joannes Schippoverus Westphalus, confrater in suo Chronico de Archicomitibus Oldenburgicis anno 1504 scripto, atque inter rerum Germanicarum Scriptores a Meibonio editos tomo II relato his verbis: Hic tam universalis homo fuit, ut Graecam, Hebraicam, latinamque linguam haberet optime cognitam. Hic e duabus primis multa in nostram transtulit, et in arte oratoria alter Cicero, in Philosophia secundus Aristoteles, in Theologia S. Augustini perfectus pedisequus erat. Opera illius hic exhibeo, ordine a Philippo Argelati servato:

[P. 132] Ad Reginaldum, Rhemensem Archi Episcopum de concordia, et meritis Ordinum super Generali Indulto Alexandri Papae V. Exstat in nostra Bibliotheca ad S. Ambrosium Mediolani.

Annotationes in Evangelia Quadragesimae M. S. in folio maximo pergameno. Continet pag. 752 cum miniaturis deauratis. In prima litera, quae est O. viditur Author super eminentem Cathedram in actu legens, librum cum Auditoribus Regularibus variorum Ordinum, atque ad calcem primae paginae adsunt insignia familiae Bibliorum. In fine sic legitur literis rubro nigris: Hic finis libri Annotationum in Evangelia Quadragesimae P. B. Andreae Mediolanensis Ord. Eremit. S. Augustini. Deo semper gratias. Amen. Coepta Bononiae, producta Pisis, completa Senis. Nam multa intervenere ad annum millesimum quadringentesimum, ac trigesimum primum in die festo S. Augustini, quod optaveram. Date laudes, et preces Deo. Amen. Fr. Andreas Mediolanensis. Exstat ad S. Marcum Mediolani.

Comment. In Metaphisicam Aristotelis, in folio pergameno, cum literis rubro nigris, et stemate Bibliorum. Ibidem. [P. 133]

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 159.

Philippus Picinelli nell’Ateneo Letterati Milanesi, pag. 28.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. II, pag. 1239. [P. 134]

Georgius Draudius in Bibliotheca classica, pag. 254.

Gerardus Vossius de Scriptoribus latinis.

Ludovicus Iacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 250.

Hippolytus Marraccius in Bibliotheca Mariana, tome I, pag. 80.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 893, col. I, a Paris 1718.

Bernardus de Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo I, pag. 507, col. I.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 35, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 41, col. II. Tiguri 1583.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I, pag. 238 et libro II, pag. 673. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 91, col. II. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1089. Lipsiae 1750.

Jacobus Philippus Bergomensis in supplemento Chronicorum, libro XV.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 74 et 78. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 27. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 25. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 54, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 51. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 558, num. 2 et carte 670, num. 30 et 31, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 60. Romae 1704.

Bilkin Leonardus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Bulloniensis, Dioecesis Leodiensis, vixit adhuc ad initium Saeculi 17. S. Theologiae Baccalaureus, vir scientiis, et probitate insignis, Bullonii, et alibi Prior extitit, ac prelo subjecit:

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 174. Lovanii 1727.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 428. Bruxellis 1654.

Bilswardiensis Petrus, natione Germanus, Patria Hollandus Thaboraeus in Frisia, unde a Gerardo Vossio, et aliis Scriptoribus Thaborita vel Thaboraeus nominatur, vixit Saeculo 16. Suo tempore in Mathesi, et Historia celeberrimus eluxit. Ab oblivione memoriam ejus vendicat opus, quod formavit, nempe:

Chronicon Brabantiae, et Frisiae ab anno 1281 usque ad annum 1550. [P. 135]

Gerardus Vossius in Epitomae historiae universalis, pag. 716.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis.

Valerius Andreas in imaginibus doctorum Virorum e variis gentibus elogiis brevibus illustratis

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XV, pag. 827. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo V, pag. 282, col. I. Patavii 1754.

Bindus Guerri, natione Italus, Patria Senensis, Alumnus Congregationis Ilicetanae, Filius Coenobii S. Antonii de Sylva sive de nemore, et Bosco, vixit Saeculo 14. Vir divina, humanaque doctrina clarus, et ob Sacrarum literarum peritiam notissimus, Sacrae Theologiae Professor, ac Provinciae Senarum, Vicarius Generalis, anno 1390 ad aliam vitam properavit, nobis relinquens quaedam opuscula, quae in Bibliotheca Angelica Romae asservantur. Inter haec agmen ducit opus intitulatum:

Distinctiones Bibliae. M. S. extat in Bibliotheca Ilicetana, cujus initium est: Incipit quoddam opus compositum per Fratrem Bindum Guerri de Senis, Ordinis Eremitarum, discurrendo per omnes literas Alphabeti, assignando figuras novi et veteris testamenti. In fine operis legitur: Explicit tabula super librum Fr. Bindi Guerri de Senis, Ordinis Eremitarum, expleta 1385, die 7 Junii. Laus sit tibi Christe, quia explicit liber iste. Reperitur etiam M. S. hoc Mediolani in Bibliotheca nostra ad S. Marcum, et Neapoli in Bibliotheca nostra Carbonaria. In Bibliotheca regia Dresdensi hujus M. S. titulus est: Distinctiones Bibliae, editae a Fratre Bindo de Senis. Opus hoc continet capita 141.

Ambrosius Landucci in Sylva latina Ilicetana, pag. 148.

Isidorus Urgurgieri ne’ Pompe Senesi, pag. 368.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 111, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 129. Bruxellis 1654.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 103. Romae 1704.

[P. 136] Birette Samson, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, vir doctrina celebris, in agendis circumspectus, in disputando acutus, fuit Vicarius Generalis, et magna cum laude Provinciae Franciae praefuit. Concinnavit:

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 617. Bruxellis 1654.

Bituricensis Henricus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Bituricensis, vixit Saeculo 15. Concionator dissertissimus, et Theologus in disputando acutus Lugduni edi curavit:

Conciones Quadragesimales.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 72. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 88. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 350, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 272. Bruxellis 1654.

Blasius Suarez, vide Lit. S. Suarez Blasius.

Bloch Joannes, natione Germanus, Patria Bohemus, Alumnus Provinciae Bohemicae, vixit Saeculo 15. Vir pro fide catholica zelosissimus, qui se Hussio totis viribus opposuit, ejusque errores sua eloquentia, et doctrinae gravitate condemnavit, per quod Hussitae in rabiem acti, monasterium nostrum flammis dederunt. Scripsit: In Magistrum Sententiarum.

Antonius Possevinus tomo I aparatus Sacri.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 72. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 23. Monachii 1623.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 333. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 465, num. 24, in Bologna 1680.

de Blois Joannes, natione Gallus, Patria Blesensis, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, vir omnibus artibus liberalibus instructus, singularique magnitudine ingenii, ac morum integritate praeditus, typis submisit:

Christianus Iocher in universali Lexico Eruditorum, tomo II, col. 191. Lipsiae 1750.

[P. 137] Bochius Ambrosius, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Gandavensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor. Erat Prior Iprensis, Antuerpiensis, ac Coloniensis, Lovanii Sacras literas exposuit, vir qui praeter linguas Gallicam, Hispanicam, Italicam, Graecam etiam Hebraicam optime caluit. Coloniae anno 1635 mortem obiit. Aeternitati partus scientiae suae consecravit:

Josephus Hartzheim in Bibliotheca Coloniensi, pag. 15, col. II.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 143. Lovanii 1727.

a Boischot Carolus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Lovaniensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, Prior Angiae, nominatus Abbas Quercensis Brugis in Flandria Canonicorum Regularium, tum eruditionis, tum pietatis fama Praesul insignis, Bruxellis die 18 Maji anno 1641 mortem oppetiit. Lovanii prelo dedit: Ordinationes, seu caeremonias Ordinis nostri.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 105. Lovanii 1727.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 135. Bruxellis 1654.

Bollinus Jacobus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii ad S. Marcum, vixit Saeculo 17 S. Theo1ogiae Magister, fuit Regens studiorum, et Prior Conventus ad S. Marcum, vir non solum in Philosophicis, sed etiam Theologicis clarissimus, eximiae venerationis, ingentis animi, et maximae auctoritatis. De ejus scriptis exstant:

Anno 1610 excessit e vita.

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 133.

Bolognini Seraphinus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Doctor, omnibus non solum moralibus virtutibus, sed etiam scientiis majoribus, praecipue arte Oratoria ita effulsit, [P. 138] ut ei gubernium non tantum Monasterii Bononiensis, et Romani; sed etiam totius Provinciae Romandiolae concreditum fuerit, sub qua obedientia scilicet ut Prior Romae mortuus est circa annum 1560 in quo Conventu asservatur: Oratio elegantissima facta in laudem S. Theologiae, quam dixit in festo S. Hieronymi in Ecclesia Metropolitana Bononiae.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, pag. 702, num. 35, in Bologna 1675.

Bonafides, natione Italus, Patria Pedemontanus, Alumnus Provinciae S. Augustini, sive Lombardiae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, ob praeclaras dotes intellectuales, moralesque a suis summopere aestimatus, luce publica donavit in idiomate Italico:

Andreas Rossotti in Syllabo Scriptorum Pedemontanorum.

Hippolytus Marraccius in in appendice ad Bibliothecam Marianam, Coloniae 1683.

Bonaventura Attardi, vide Lit. A. Attardi Bonaventura.

Bonaventura Baduarius, vide supra Baduarius Bonaventura.

Bonaventura Fuster, vide Lit. F. Fuster Bonaventura.

Bonaventura de Perago, vide Lit. P. de Perago Bonaventura.

Bonaventura a S. Rosalia, vide Lit. R. a S. Rosalia Bonaventura.

Bonaventura Moors, vide Lit. M. Moors Bonaventura.

Bonaventura Wunder, vide Lit. W. Wunder Bonaventura.

a S. Bonaventura Anterus Maria, excalceatus, natione Italus, Patria Genuensis, Alumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17. Vir in Sacrae Scripturae mysteriis exponendis admirabilis, in lucem exire fecit:

Ponderationes in Psalmos. Opus hoc existit in Bibliotheca regia Dresdensi sub hoc titulo: Ponderationes in Psalmos juxta multiplicem Divinarum Scripturarum sensum. In quibus praecipue ad mores informandos plurimi conceptus efformantur, eximiorum Authorum sententiis a propriis fontibus haustis roborati, divinis insuper, humanisque historiis, atque copiosissima Sanctorum Patrum eruditione ditatae. Nec non nobilium Poetarum carminibus exornatae, studiosis omnibus: potissimum autem divini Verbi Praeconibus revolvendae proponuntur, per R. P. Anterum Mariam a S. Bonaventura, Ord. Discalceatorum S. Augustini. In tres divisae tomos. Lugduni apud Laurentium Arnaud, et Petrum Porte 1673. [P. 139]

Li Lazaretti della citta, e riviere de Genova 1657.

Michael Giustiniani ne’ Scrittori Liguri.

Augustinus Oldoin in Athenaeo Ligustico, Perusiae 1680.

Christianus Iocher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1221. Lipsiae 1750.

Bonavoglia Hippolytus, natione Gallus, Patria Parisiensis, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 17. Vir clarus ingenio, qui omnes bonas artes perfecte caluit, evulgavit:

Nicolaus Tappi in Bibliotheca Napoletana, pag. 319, col. I.

Antonuis Teisserius in catalogo Authorum, et Bibliothecarum.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1567.

Bonerus Esaias vel Isaias, natione Polonus, Patria Cracoviensis, Alumnus Provinciae Poloniae, Filius Coenobii Cazimirae, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor. Habitu nostro indutus fuit Cracoviae in monasterio nostro ad S. Catharinam, et Margaritam Virgines, et Martyres, hunc enim Conventum ideo elegit, quia in eo tunc observantia Religiosae disciplinae magnopere florere suspiciebatur. Anno 1452 Capitulo nostro Provinciali in Bavaria praesidebat, fungebaturque munere Vicarii Generalis, postea in Patriam suam rediit, ac vitam visitando xenodochia infirmorum, atque domos pauperum, quos ad frequentem Sacramentorum usum animabat, transegit; in suum autem corpus jejuniis, flagellis, et ciliciis saeviebat, donec die 8 Februarii anno 1471, miraculis in vita, et morte patratis, e corporis vinculis ad coelum evolavit. Ejus memoria singulis annis ab Academicis Cracoviensibus renovatur, nam die 8 Februarii in nostra Ecclesia ad S. S. Catharinam, et Margaritam conveniunt, et ab aliquo membro Academico sermo in laudem ipsius habetur. Ejus ingenii, et doctrinae luculentissimum testimonium perhibent:

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1226. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 72. Romae 1581.

Abraham Bzovius in Annalibus Ecclesiasticis, tomo 18.

Antonius Possevinus tomo I aparatus Sacri.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 75. Pragae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 209, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 415. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 193, num. 4, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 116. Romae 1704.

[P. 140] Bonherba Raphael, natione Italus, Patria Argirensis, vel ut modo vocant, e civitate S. Philippi, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, doctrina Philosophica, et Theologica ornatissimus, diu Lector praedictarum scientiarum extitit, per suas conciones autem eloquentissimi, et in Sanctis Patribus versatissimi Verbi Dei Declamatoris nomen adeptus est. Erat Illustrissimi et Reverendissimi Joannis Lozani, Archiepiscopi Panormitani Theologus, et Praeses Provinciae Siculae, demum in Patriam suam secessit, ubi senex die 5 Aprilis anno 1681 e vita migravit. Ab eo typis publicata habentur:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1595.

Antonius Mongitor in Bibliotheca Sicula, tomo II, pag. 195.

Bonifacius Sadler, vide Lit. S. Sadler Bonifacius.

Bonjour Guilielmus, natione Gallus, Patria Tolosanus, Alumnus Provinciae Franciae. Saeculo 18 adhuc vivebat vir eruditissimus, qui peritiam plurium linguarum praecipue Orientalium perfecte possidebat. A Clemente XI Pontifice maximo, qui Congregationem super correctione Calendarii 18 Cal. Octobris anno 1701, Romae ex tribus Cardinalibus, et duodecim Assessoribus institut, huic Congregationi adjunctus fuit. Deinde anno 1703, 8. Idus Februarii, haec Congregatio ad quinque contracta fuit, [P. 141] quibus praeter Cardinalem Praesidentem idem Guilielmus annumeratus fuit. Ex optimo ingenii sui thesauro deprompsit:

Acta Eruditorum in quarta editione ad annum 1699, pag. 232. Lipsiae.

de Bononia Bartholomaeus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 14. Anno 1389 erat Socius Reverendissimi P. Mag. Generalis Bartholomaei Veneti. Postea anno 1398 Provincialis Provinciae Romandiolae, denique Prior Rethimiensis in Provincia terrae Sanctae. Posteris reliquit: Sermones super Epistolas totius anni. M. S. hoc custoditur Cremonae in nostra Bibliotheca ad S. Augustinum.

Franciscus Arisius in Cremona literata tomo II, pag. 378.

Possevinus tomo II apparatus Sacri.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 112, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 113. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 304, num. 35.

de Bononia Christophorus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor, vir omni scientiarum genere pollens, Orator, et Theologus praestantissimus, munere Prioris Conventus Bononiensis ornatus erat. Notitiae posterorum transmisit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1471.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1899. Lipsiae 1750.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 24. Monachii 1623.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 73. Romae 1581.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 142. Bruxellis 1654. [P. 142]

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, carte 701, num. 35, in Bologna 1675.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 107. Romae 1704.

de Bononia Simon, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister vir scriptis, et virtutibus excellens publicavit librum, cujus titulus:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1477.

Iacobus Philippus Thomasinus in Bibliothecis Patavinis M. S. S., pag. 76, col. II.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XVIII, pag. 525. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo VI, pag. 186, col. II. Patavii 1754.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 63. Romae 1581.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 395, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 626. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 181, num. 9, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 315. Romae 1704.

de Bononia Thaddaeus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, adhuc vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, vir moribus, disciplinis theologicis, et perorandi arte conspicuus, duas elegantes orationes edidit:

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, carte 702, num. 36.

de Bononia Valerius, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, Ecclesiastes sua aetate nobilissimus, et Theologus profunde doctus, Reverendissimo P. Mag. Generali Gabrieli Veneto a Secretis erat. Opera ab eo in lucem edita sunt:

Mysterium humanae Redemptionis. Venetiis 1529, per Nicolaum de Aristotile dictum Zoppino, in 8.

Epistola, quam Eminentissimo Cardinali Capedio scripsit, quae saepius fuit impressa. [P. 143]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1476.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 111. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 177. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 36. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 506, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 667. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 136, num. 20, in Bologna 1686.

Bosemblans Baduarius de Peraga, natione Italus, Patria Patavinus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 14 ex Comitibus de Peraga, Frater uterinus Eminentissimi Cardinalis Bonaventurae Paduarii. Dotes illius omnes recensere difficile foret, doctissimum igitur Franciscum Petrarcham pro encomiaste substituo, qui in Epistola ad Fratrem Bonaventuram lugubri penicillo virtutes ejus stylo graphico adumbrat, quae ita sonat: Qualem proh dolor! virum, quod fidus amisimus? Loquor improprie, et torrente rapior vulgaris eloquii; nihil amisimus, nisi gratum, delectabilemque convictum, et illius melliflui oris affatus; quo loquente audientium animis, virtutum acres infligebantur aculei; quo docente nemo non proficere poterat: eoque magis, quo majori esset ingenio. Haec, et his similia aliquanto citius, quam vellemus, nobis praerepta non nego: quae tamen in hoc brevissimae vitae cursu, ubi longum nihil, nisi dolor, et gemitus, longaeva nobis esse non poterant; sed necesse erat, ut confestim nos illum, aut ille nos praecedet. Caeterum hoc utcunque: neque enim rei tam labilis, tam caducae gravis prorsus, ac flebilis est jactura; ipsum certe, quem amavimus, et quem semper amabimus, ipsum, inquam, non amisimus, sed praemisimus; qui nobis ad coelum suis precibus viam pandat, nobis ibi alacer, ac jucundus exspectet. Quo enim nisi ad coelum abiisse illum suspicer, qui etiam dum hic esset in terris, et sub mole corporea angelicis moribus, et coelesti viguit intellectu. Nolim tibi nunc, quod praesenti sibi nunquam feci, de tanto, tamque unico Fratre blandiri, sed humana laus cujuscunque in auribus melius sonat, quam ipsius, qui laudatur. Ita vero me ille amet, cujus in amore felicitas vera est, ut ego viventium fama forte aliquos, neminem sibi vel ingenio, vel eloquio, vel morum suavitate praeferendum novi; quae tanta illi inerat animae, et ab ipsius verbis, et congressu nunquam nisi laetior, tranquilliorque discesserim, neque mihi unquam tam longa confabulatio secum fuit, quin cupidis auribus meis, [P. 144] atque animo sitienti, brevissima videretur. Erant enim verba illius hominis, faces quaedam blandae, et lucidae, praeter communem morem, eorum quoque, quos Magistros dicunt, erant in sermone hami inescati dulcibus sententiis, qui audientium corda, vaga quamvis, arriperent, ac tenerent. Quae mihi colloquii facultas, etsi rarior foret, distrahentibus nos studiis nostris, humanarumque varietatum, his, qui sunt innumerabiles, uncis, ac laqueis, qui saepe animo junctissimos terris, et corpore distrahunt, vel absens tamen illo ingenio delectabar, hinc amici memor absentis, hic illius praesentiam et cogitans, et exspectans. Qua in re quantum vitae hujus in agone perdiderim, moestus sentio, moestusque mecum computo. Quotiensque Hieronymianum illud, in silentio tuo simul, et meo nomine repetam; non meruimus talem vitae habere consortem. Nam etsi jacturam rei transitoriae, non nimis flendam viro dixerim, fere tamen mortales mortalium sunt jacturae, quarum ex numero, ea profecto gravissima est. Sed incommodum nostrum quantumcunque est, fraternae felicitatis contemplatione consolor. Nam et hic maluissemus bene illi esse sine nobis; quam nobiscum male. De fratre igitur nostro, quem tibi mater, mihi charitas fecit, gratulandum nobis potius, quam dolendum, quamquam enim ad tempus nos reliquerit, illuc ivit, ubi finis est omnium recte viventium, pieque Philosophantium, quorum hic noster in acie, dicere ausim, vel signifer, vel Dux fuit. Neque vero ad injuriam naturae, sed ad cumulum gratiae coelestis adscripserim, quod paulo ante tempus, ut dici solet, durum hoc, et scrupulosum iter implevit. Tale est enim, quale si viator hyberno pluviali die ad hospitium sospes, integer, indefessus, alto adhuc sole perveniat, quo alii fessi, et madidi, et viarum erroribus elusi, vix tandem sub crepusculum sint venturi. Nobis fortasse compatiendum, qui relicti sumus, non quod illum amiserimus, ut dixi, qui nunc maxime noster est, sed quod inter mundi mala, et pericula nostra senescimus, et ab illo exoptato, ac felici hospitio retardamur. Proinde serenandus animus, siccandae lachrymae, comprimenda suspiria, non autem abjicienda memoria, sed ad illam Frater ut vivus, non ut mortuus, revocandus. Vivit enim vere cum illo, apud quem fons vitae est, qui sibi, cum multa olim, et magna scripturarum suarum secreta revelaverat, nunc seipsum, et illam, quam stupentes Angeli, venerantesque suspiciunt, faciem ostendit. Magna ille dudum gloria patriae, magnum Ordinis sui decus, et eximium fuit. Et quamvis tu supersis, non omittam tamen. [P. 145] Quis non hominum vos spectabat oculis, atque animo suspensos, praesertim ubi casus aliquis forte vos jungeret, in concessu publico, aut in via? quis non vos amabat, et laudabat, et mirabatur? Fraternitas ipsa miraculum addebat, ac raritas: par statura, eadem quasi corporis habitudo, una prope duobus fratribus aetas erat, una certe professio, una conversatio, unus habitus, una Religio, unus Ordo, unus splendor Magisterii. Pluris aestimabantur tales duo fratres, quam quatuor alii pares licet. Felices parentes dicebantur, qui tale par hominum genuissent. Felix Patavium, ubi geniti essetis, et nutriti. Nihil est enim, quod unamquamque patriam tam felicem facit, quam suorum civium virtus, et gloria. Unde apud Virgilium, Roma quamvis opibus pollens, et imperio, non alia tamen re, quam prole virum felix dicitur. Felix denique Eremitarum Ordo, in quo edocti, et instructi ad hoc scientiae culmen, ad hanc gloriam venissetis. Nunc de parentibus quidem nil pronuntio, quos pridem ab hac luce subtractos, reor, patriae quantum decreverint, atque Ordini, sentire; illos jam nunc arbitror, et in dies magis, magisque sensuros; sibi vero, qui hinc abiit, nisi quod dolorem nostrum aegre illum ferre non dubito, nihil penitus decrevit, sed accrevit immensum, ut qui pro corruptione terrestri coelestem incorruptionem, proque temporali hac morte vitam sit adeptus aeternam. Qui ad me (juvat enim meminisse) longa, et gravi jactatum aegritudine, tum cum sero illo ultimo vertisset heu! nunquam amplius reversurus, mane autem fatalem sibi petiturus locum, ita me invitus, tandem nocte jam sermonem dirimente destituit, quum animo provideret, inter nos hic fore colloquium illud extremum, utque ego tum primum me aegrotum intelligerem, quod eo praesente non senseram, paucis diebus interjectis, mane quodam, qui sibi solennis, et perpetuus mos erat, cum Missam devotissime celebrasset, non multo post seria inter verba cum amicis, repente se deficere cognoscens, suam in cellulam properavit, lectuloque acclivis, Davidicum psalmum illum famosissimum: Miserere mei Deus incipiens, antequam explesset, religiosam illam, atque, ut sic dixerim, exceptae actionis animam exhalavit. Ita Deo redditus, nobis autem, quod ait Hieronymus de Blessila, subita morte subtractus est; quo de genere mortis, ut perproprie ad rem nostram ait Cicero, dictu difficile est, quid homines suspicentur; mihi de hoc nec loqui nec suspicari aliud, sed illud potius opinari libitum, ac licitum, Salvatorem nostrum Jesum Christum, qui mane [P. 146] eum mensa dignatus est, sero illum et aeternae coenae deliciis, et thalami coelestis habitaculo fuisse dignatum. Hoc ille meruit. Hoc ego spero, hoc precor, hoc cupio. Quantum sane me torserit illa commemoratio, non facile dictu est, quod eo ipso die, quo Venetiis ille bene natus obierat, dum nos Patavii essemus, et tu de more ad me visendum venisses ad vesperam, interque libellos nostros, quod libenter, et humiliter soles, consedisses, atque ego, et quos de fratre rumores haberes, quaesivissem, prosperos respondisti, cum ille sub meridiem exspirasset, at rei nuntium, et diei brevitas, et fluminis impetus distulerat. Itaque die proximo cum et illum obiisse, et te abiisse didicissem, quotiens putas Virgilianum illud moestus exclamaverim: Nescia mens hominum fati, fortisque futurae. Imo quidem fati, fortisque praesentis nescia mens hominum. Multa ecce dixi, vereorque ne nimia. Et o! si mihi calor ille ad scribendum esset, qui juveni fuit, quantum adhuc tecum de praemissi fratris ingenio, de doctrina, de eloquentia, de virtute, de moribus agerem? Uberrima nempe materia est; qui etiam hoc ipso senilis animi non dicam frigore, sed tempore plura dicerem, nisi quod excire tibi, et mihi lachrymas nolim, quas sopire potius, et consilium, et mens est. Haec me ratio multis jam diebus a scribendo continuit usque adeo, ut vel tardus, quod fatendum ultro est, vel tui oblitus, quod fidenter negem, videri potuerim. Vera autem causa fuit, ne te minus forsan idoneo tempore interpellans, et hinc taedii aliquid afferrem, et inde dolorem non minuerem, sed augerem. Consulto tibi spatium dedi, quo, cum pietati non indebitas lachrymas reddidisses, reliquas et rationis imperio, et amici consilio, ac prece detergeres. Vale, et qui alios solari nostri, optime te solare, consolatorque spiritus consoletur. Tua in domo rustica collis Euganei Calend. Novembris. Ex his literis qualis Bonsemblans fuerit, quibusque naturae dotibus, ac virtutibus claruerit, abunde patet, adeoque nihil aliud addendum superest, quam quod Venetiis die 28 Octobris anno 1369 ex hac vita decesserit. Nomina Scriptorum ejus sunt:

Sermones multi ad Clerum. [P. 147]

Franciscus Petrarcha libro XI senilium rerum, Epistola 14.

Andreas Verderius in supplemento Epitomes Bibliothecae Gesnerianae, pag. 11, col. II.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome I, pag. 942, col. I, a Paris 1718.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 719. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 263, col. II. Patavii 1754.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 63. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 55. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 20. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 52. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 94, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 132. Bruxellis 1654.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 107. Romae 1704.

Bonsius Aegidius, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii ad S. Spiritum Florentiae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, vir Divina, humanaque scientia celebris, in perorando facundus, Religionem nostram tam doctrina, quam pietate exornavit, primas cathedras Theologiae et pulpita eloquentiae in Italia obtinuit, et anno 1553 insertus fuit Catalogo Doctorum in Universitate Florentina. De eo in Registris Ordinis nostri, sub anno 1550 legitur, quod aliqua opera typis mandaverit, de qua materia autem nihil exprimitur.

Guilio Negri nell’Istoria de gli Scrittori Fiorentini, pag. 158, col. I.

Raphael Badius in Catalogo Theologorum Universitatis Florentinae.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 63, col. I. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 324, num. 10, in Bologna 1686.

Bonsteten Albertus, vide Adnotationes in fine additas, num. I.

Bonus Aegidius, natione Italus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii Cortonensis, vixit Saeculo 14. Vir fuit admirabilis ingenii, doctrinae singularis, et exquisitae eruditionis, eapropter anno 1348 a Clemente VI Pontifice Maximo Episcopus Vicentinus, et ab Innocentio VI, ad instantiam Caroli IV Imperatoris, a quo ad Pisanos Legatus missus fuit, S. R. E. Cardinalis creatus est. Nec nostro Aegidio ad Cardinalitiam dignitatem obstat, quod Cardinales in Secreto Consistorio electi, donec insignia Cardinalium habeant, non debeant Cardinales nuncupari, quia hanc legem Eugenius IV, qui anno 1431 Summus Pontifex fuit electus, primum tulit; noster Aegidius autem ab Innocentio VI, [P. 148] qui anno 1352 regnare incepit, ad Cardinalitiam purpuram fuit promotus. Ab eo publicam lucem viderunt: Tria volumina de Theologia, quae olim in Bibliotheca Ducis Urbini asservabantur, nunc M. S. S. exstant in Bibliotheca Vaticana.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1672.

Thomas Bracciolus in suo tractatu familiarum Cortonensium.

Franciscus de Paulo Baldelli in suo M. S. virorum illustrium Cortonensium.

Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo V, col. 1138, primae editionis.

Joannes Cinelli in Scriptoribus Hetruscis.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1244. Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 38, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 13. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 848, num. 32, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 15. Romae 1704.

Borsa Petrus Jacobus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis, Saeculo 18 adhuc vivebat. S. Theologiae Magister, ob celebrem scientiarum praestantiam, erat enim Philosophus, Theologus, et Concionator famosissimus, Lector publicus Philosophiae, ac Theologiae constitutus fuit, et in celebrioribus Italiae civitatibus tempore Quadragesimae Ecclesiastem egit; erat insuper in sua patria saepius Prior, et amicissimus D. Francisco Arisi, prout ipse in sua Cremona litterata fatetur. Die 15 Aprilis anno 1724 nobis per mortem ereptus fuit. Reliquit sequentia sui ingenii monumenta:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1806.

Franciscus Arisi in Cremona litterata, tomo III, pag. 288.

Borsati Lucretius, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Professor, ingenio praestans, et in disputando acutus, typis evulgavit: Felices progressus S. Ursulae M. et V. ac Sociarum. Vercellis 1613, per Fratres Martae, in 4.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1808.

[P. 149] Borstallus Thomas, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Nordovicensis, vixit Saeculo 13. Doctor Sorbonicus. Vir teste nostro Thoma Gratiano immortali laude, famaque dignus, quia postquam in florentissimis Insulae Academiis copiosam eruditionem sibi peperisset, Parisios iter intendit, ibique ad rerum naturalium cognitionem tam absolutam rerum Divinarum scientiam adjunxit, ut inter Principes Theologos istius Academiae recensitus sit, publicamque Professoris cathedram obtinuerit. Rebus humanis valedixit anno 1290. Multos scripsit libros, de quibus isti feruntur:

Ioannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. IV, pag. 345. Basileae 1559.

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 660, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 793, col. I. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIX, pag. 691. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo VI, pag. 246, col. I. Patavii 1754.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1264. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 34. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 170. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 19. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 454, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 654. Bruxellis 1654.

Thomas Tannerus in Bibliotheca Britannico Hibernica, pag. 113. Londini 1748.

Borzonus Franciscus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 17. Vir integerrimae vitae, et magnae pietatis, composuit ad excitandam devotionem legentium, et typis edidit Italice: Vitam S. Defendentis Martyris ex legione Tebaea. Genuae 1666, per Cellum, in 4.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1817.

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Ligustico, pag. 188. Perusiae 1680.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1265. Lipsiae 1750.

Bosius Evangelista, natione Italus, Alumnus Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii Patavini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Fuit Paduae anno 1569 Regens studiorum, et Bononiae 1572. [P. 150] Cathedraticus anno 1580. Vice Procurator Generalis, anno 1581. Regens Romanus, et Socius Reverendissimi P. Mag. Generalis. Anno 1586 publicus in Romana sapientia Professor. Teste Angelo Portenario ad Superos abiit anno 1593 et ejus simulacrum exstat extra Sacristiam monasterii Patavini cum hoc elogio, quod reperitur apud Angelum Portenarium pag. 456: Evangelista Bosius Pat. Augustinianus, non minus vitae sanctitate, quam doctrinae praestantia celebris, multas Religionis suae Academias sua scientia illustravit, Philosophiam in Gymnasio Romano multis annis publice professus est, ac tandem annos quinquaginta sex natus non sine rei litterariae jactura Romae diem extremum obiit anno Domini 1593. Se posteris memorabilem fecit per: Theoremata Theologica, naturalia, et logica, edita Romae 1592, in fol.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte III, vol. II, pag. 1850.

In Bibliotheca Alberti Fabricii per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo II, pag. 31, col, II. Patavii 1754.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 66. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 215, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 184. Bruxellis 1654.

van Bossuit Jacobus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Angiensis, Saeculo 18 adhuc vivebat, ut patet ex licentia, quam Angiae die 25 Aprilis anno 1727 dedit, ut liber, cui titulus: Provincia Belgica P. Mag. Nicolai de Tombeur, typis mandetur. Erat S. Facultatis Doctor Lovaniensis, Regens, et Professor, Prior Provincialis Provinciae Belgicae, Praefectus Apostolicus Missionis Hollandicae, vir tum Divinis, tum humanis disciplinis perpolitus. Felicis ingenii dedit argumentum per:

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 134. Lovanii 1727.

Bouges Thomas, natione Italus, quem eruditio historica et polemica hoc Saeculo venerabilem reddidit, nam Venetiis anno 1721 in lingua Italica publici juris fecit: Dissertatione Istorica e Polemica sopra le settanta settimane di Daniello, in 8. Invenitur in nostra Bibliotheca Monachii.

Bouhon Augustinus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Leodiensis, vixit Saeculo 16. [P. 151] Erat plurimis annis in Abbatia S. Jacobi Professor, Prior Conventus Leodiensis, et Capituli Praesidens. Typis evugavit:

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 166. Lovanii 1727.

Boulenger Andreas, natione Gallus, vulgo le petit Pere Andre, Patria Parisiensis, Alumnus Congregationis Bituricensis, vixit Saeculo 17. Verbi Dei excellens disseminator in celeberrimis Galliae civitatibus per quadraginta quatuor annos per conciones suas praeclaram consecutus est laudem. Die 21 Septembris anno 1657 e vita migravit anno aetatis 79, et sui memoriam aeternam fecit per:

Dans le grand dictionaire historique, litteraire, et critique, tome I, pag. 569, col. II.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1297. Lipsiae 1750.

Bourdon Rollandus, natione Gallus, Patria Ambianensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, magna cum laude moderatus est Provinciam Franciae, erat enim et moribus, et literis clarissimus, ob has dotes a suis summopere amabatur. Ab eo lucem publicam vidit:

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 612. Bruxellis 1654.

de Bozonis Zacharias, natione Italus, Patria Ligur ex oppido Milesimi, Alumnus Congregationis Insubricae, Filius Coenobii ad S. Augustinum Savonae, vixit adhuc ad initium Saeculi 16. S. Theologiae Magister. Cum Monasterium Savonense ad S. Augustinum anno 1462 Congregationi Insubricae incorporatum fuisset, ipse quoque Alumnus hujus Congregationis factus; anno 1493 Prior electus, in hoc officio usque ad annum 1496 mansit. Per aliquot annos in primaria Basilica D. Petri Poenitentiarius extitit. Postea a Julio II Savonensi Pontifice Maximo, quia ei charissimus erat, die 20 Augusti anno 1504 Custos Sacrarii Pontificii denominatus fuit, teste Burchardo Magistro caeremoniarum, qui in Diariis haec habet: Anno 1504 die Dominica 20 Octobris, Fr. Zacharias de Savona Professus, Ord. Eremit. S. Augustini, Sacrista Capellae S. D. N. ante duos Menses vel circa per Papam deputatus, in Camera suae Sacristiae dictae Capellae [P. 152] diem clausit extremum. Male igitur Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano parte III, cap. 31, scribit, quod Zacharias a Julio II Praefectus Sacrarii Pontificii anno 1494 constitutus fuerit; nec minorem commisit errorem Josephus Pamphilus, in Chronicis, fol. 97, ubi haec leguntur: Anno 1498 Augustino Custode Sacrarii Pontificii defuncto in ejus locum sufficitur Zacharias Savonensis Ligur. Noster Zacharias memoriam sui apud posteros aeternam fecit per: Tractatum de Sacris Ritibus, qui M. S. asservatur in Bibliotheca Vaticana.

Augustinus Oldoinus in Scriptoribus Liguriae, pag. 542, sive in Athenaeo Ligustico, Perusiae 1680.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XXI, pag. 920. Hamburgi 1746.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo VI, pag. 332, col. I. Patavii 1754.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1321. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 97. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 31. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 569, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 679. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, pag. 550, num. 13, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 346. Romae 1704.

Brandam Franciscus, natione Lusitanus, natus Barcelli, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Conobii Dominae nostrae de gratia Olyssippone, Saeculo 18, nempe anno 1703, die 4 Octobris, Professionem emisit. Anno 1719 die 14 Octobris in Universitate Conimbricensi S. Theologiae Doctor creatus est. Erat tenacissimae memoriae, acuti ingenii, linguae latinae peritissimus, et in Sanctis Patribus versatissimus, qui teneros suos annos in frequenti Missione cum magno fructu animarum trivit. In lucem edidit in lingua Lusitana: Devoçaon de santissimo Coraçaon de Jesus instuida, e propagada em varios Reynos da Christandade excitada nova mente com huma Novena, e mais algumas devoçoens para mayor culto do mesmo Coraçaon santissimo. Coimbra por Antonio Simoens Ferreira 1734, in 8.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e cronologica, tomo II, pag. 124, col. I. Lisboa 1747.

Emmanuel de Figueredo in flore Sanctorum Augustinianorum, tomo IV, pag. 148, § 47.

Brandolinus Burelius, cognomento Lippus, quia ferme caecus natus fuit, natione Italus, Patria Florentinus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii S. Galli Forentiae, vixit Saeculo 15. [P. 153] Erat e nobilissima familia, et e celeberrimis Oratoribus, ac Poetis, qui tunc temporis florebant, simulque magnus Theologus, Philosophus atque Musicus, in Historia autem nulli secundus. Adhuc Saecularis in Hungariam profectus est, eo a Mathia Corvino, Panoniae Rege, qui magnus literatorum Maecenas erat, vocatus, ibidem Strigoniae, ac Budae per multos annos artem Oratoriam publice professus est, Regi, ac Beatrici Reginae in adversis consolator, et propterea ab eis saepius in intima consilia adscitus. Post obitum hujus sui gratiosissimi fautoris, qui anno 1490 contigit, in Patriam suam reversus, Florentiam se contulit, ibique spreto omni terreno honore sub vexillum S. P. Augustini se conferebat, et brevi post emissam Sacram Frofessionem egregius evasit Ecclesiastes, quod Aldus Manutius ad nostrum Angelum Roccam his verbis confirmat: Magnus sane vir, fuit Lippus, magnisque viris acceptus, Summis, mediis, ac infimis apprime charus, praecipueque Pontificibus, Imperatoribus, Regibus. At quibus Regiibus? iis nempe, quorum memoria inter Reges omnes regia erit semper, literatis hominibus, iisque inter Summos Summis Hermolao Barbaro, Pogio, et universis sui aevi. Sebastianus Corradus vero his verbis eum laudat: Quamvis pene cacus, certe lippus, ex Rhetorica praecepta collegit, et a ratione dicendi ad rationem scribendi tam docte transtulit, et tam diligenter accomodavit, ut nihil neque majorum suorum memoria, neque sua doctius, aut elegantius in ea scripturn videatur. Matthaeus Bossus, Canonicus Regularis Lateranensis ejus contemporaneus, vir literis, et pietate venerabilis, in quadam sua Epistola, quae est 75, ipsius operis, ad Hieronymum Compagnolam, civem Patavinum, ad longum describit applausum, quem Veronae e pulpito acquisivit, varietatem suae doctrinae ed eruditionem, vastitatem suae memoriae, et numerosum concursum eruditissimorum in Verona, quibus videbatur se audire Platonem, Aristotelem, et Theophrastum; praecipue extollit promptitudinem ejus poeticae venae, ad quamlibet enim sibi propositam materiam ex tempore latinis versibus ad stuporem audientium respondebat, imo historiam Plinii naturalem ex improviso versibus exposuit. Romae teste Mariano Genazano 1497 in nostro Monasterio ad S. Augustinum pestis, ut Bergomensis scribit, ex hac vita eum rapuit; non anno 1498 ut idem Jacobus Philippus Bergomensis, et Josephus Pamphilus asserunt, Marianus enim de Genazano, die 19 Octobris anno 1497 in suo Registro haec annotavit: [P. 154] Dedimus literas ad Magistrum Gratianum Procuratorem Ordinis, dolentes mortem Fr. Lippi Aurelii Florentini, qui per adversam valetudinem praefati Procuratoris, ejus loco perorare debebat in Capella D. N. Papae. Ex libris, quos elucubravit, agmen ducit:

[P. 155] Liber X qui Regum Secundus inscribitur, continet capita 24. Incipit: Reverso ab Amelichitarum caede David etc. In fine: In sacro Parelipomenon volumine late perscripta sunt.

Liber XI qui et tertius Regum est, complectitur capita 22. Incipit: Cum ita consenuisset David, ut calefieri vestibus jam non posset, suadentibus Medicis, ut scribit Josef, Abisaca Sunamitis puella formosissima quaesita est, quae noctu Regem foveret. Cum ea tamen Rex per aetatem non coibat. In fine: Quorum Ioram natu maximum successorem instituit.

Libri tres de ratione scribendi, in quibus Rhetoricae praecepta a dicendi ratione ad rationem scribendi transferuntur. Basileae apud Jacobum Oporinum 1543. Item ibidem 1549 et 1565. Francofurti ad Moenum per Petrum Fabricium 1568. Haec editio reperitur in nostra Bibliotheca Viennae in Austria, in 8. Coloniae 1573, in 8. Basileae 1585, in 4. [P. 156] Et quia opus hoc sextum jam fuerat impressum, ac unicum tantum exemplar, nempe Coloniense in Bibliotheca Angelica extabat, cura Reverendissimi P. Mag. Nicolai Antonii Schiaffinati, Generalis nostri, opus hoc Romae 1735 in lucem prodiit, in 8 cum addita in fine Lippi oratione de passione Domini.

Libellus de laudibus Musicae M. S. asservatur in Bibliotheca Canonicorum Cathedralium Luccae. [P. 157]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte IV, vol. II, pag. 2013.

Henricus Warthon in appendice ad historiam literariam Guilielmi Cave, pag. 210, col. II.

Bernardus de Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo I, pag. 56, col. I.

Conradus Gesnerus in Bibliotheca, et Catalogo universali Scriptorum, fol. 483. Tiguri 1545.

In eadem Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 454, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 546, col. II. Tiguri 1583.

Andreas Verderius in supplemento Epitomes Bibliothecae Gesnerianae, pag. 47, col. II.

Pierre Bayle dans le dictionaire historique, et critique, tomo I, pag. 655.

Dans le Dictionaire historique, litteraire, et critique, tomo I, pag. 597, col. II.

Ioannes Godefridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo I, pag. 96.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1335. Lipsiae 1750.

Jacobus Philippus Bergomensis in supplemento Chronicorum, libro XVI.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 95. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 44. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 31. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 21, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 434. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 501, num. 94, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 244. Romae 1704.

Bressl Anselmus, natione Germanus, Patria Bavarus Monacensis, Alumnus Provinciae Bavaricae, vixit Saeculo 18. Vir insigni virtute, morum gravitate, ac doctrina ornatus, Patrum lectione dives, ingenio felix, atque orator perfectissimus, munus Concionatoris Monachii per novem annos magno cum applausu peregit, dein Prior Schönthallensis, Seemanshusanus, et Ratisbonenensis electus, [P. 158] ibidem huic oneri die 23 Aprilis anno 1743 succubuit. In lingua vernacula prelo tres sermones panegyricos subjecit:

Exstant in nostra Bibliotheca Monacensi.

de Bretagne Petrus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Doctor Sorbonicus, Maximiliano II, Electori Bavariae, fuit a Sacris Confessionibus. Virum hunc longe doctissimum, et omni laude dignissimum Gallia praestantissimorum ingeniorum foecundissima mater in lucem procreavit, cujus qualitates, et actiones si quis digne describere deberet, difficile foret; hoc notissimum est, quod e pulpito, et cathedra patriae suae acceptissimus exstiterit. Praefatus Serenissimus Elector Maximilianus ejus sapientiam, et doctrinae copiam saepius admirabatur. Post cujus mortem iterum in patriam suam reversus est, postquam quindecim annis Conventui nostro Monacensi sua doctrina, pietate, Religione, humanitate, modestia, humilitate, ac charitate summum praebuit optimi Religiosi exemplum. Parisiis circa annum 1733 vivere desiit, nobis Bavaris, ut ab oblivione memoriam sui vindicaret, in lingua Gallica, et latina relinquens, et quidem in prima:

Haec opuscula exstant, in nostra Bibliotheca Monacensis.

Brigantinus Julianus, natione Italus, Patria Hetruscus Collensis, Alumnus Provinciae Pisarum, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Cursum vitae hujus egregii viri Dominicus Antonius Gandolfus his describit verbis: Julianus Brigantinus, Collensis Etruscus, Antonii Filius, suo tempore subtilitate ingenii, et scientiarum peritia fere absque aequali suspiciebatur. [P. 159] In sua patria habitum Religionis induit, annum probationis peregit, inibique professionem emisit. Cum ante ordinis ingressum bonas literas possideret, in ea professus, statim ad speculativas scientias acquirendas promotus fuit, in quibus altissimos statim progressus fecit. Propterea juvenis Sacrae Theologiae cathedram rexit Pisis primum, deinde Arimini, Perusiae, Bononiae, et ultimo Paduae. Tam ardens, et acutus in publicis disputationibus eluxit, ut adversarii cum ipso concertare timerent, quia illius sublimi ingenio obsistere non poterant. In Pergamis quoque ob eloquentiae, gratiae, et suadellae copiam, ac doctrinae profunditatem, magnum sibi honorem, et gloriam acquisivit, ideoque primariis in urbibus summe exoptatus erat. Inter alias praeclaras civitates Venetiis ejus valor, et eloquentia tam lucide eminuerunt, ut post egregie peractum quadragesimalem cursum ultra plurima alia munera, a nobilissimis Senatoribus 60 argentea toreumata imagine ipsius ex una, et ex alia parte gentilitio stemmate insculpta donatus fuerit; quorum unum utriusque juris Doctor Albertus Magdallus, civis Collensis 1650 adhuc possidebat. Composuit tractatum unicum de certitudine gratiae Dei, et salutis nostrae, in quo quia nimis profunde philosophari ausit, jure merito a Tridentino Concilio damnatus fuit. Patavio Romam accersitus, ut corrigeret, emendaret, vel detestaretur supra nominatum librum jam prohibitum, cum illum defendere voluisset, ut fama detulit, mandantibus supremis Inquisitoribus in carcere detentus, dolore tactus, brevi intervallo interiit, videlicet circa finem anni 1551. Cum esset Regens Patavinus, luci exposuit sub hoc titulo: Hexameron Domini Aegidii Columnae Romani Archi Episcopi Bituricensis, nuper a R. P. Fr. Juliano Collensi Patavini Gymnasii apud Eremitanos Regente recognitum, et in lucem editum, quod antea temporis injuria ferme perierat. Patavii apud Jacobum Fabrianum 1549, in 4. Hoc opus dicavit Eminentissimo Cardinali Joanni Grimani, Patriarchae Aquileiensi.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte IV, vol. II, pag. 2095.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1308. Lipsiae 1750.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 418. Bruxellis 1654.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 244. Romae 1704.

Brisenus Dionysius, natione Italus, Patria Hetruscus, Alumnus Congregationis Ilicetanae, Filius Conventus Collensis, vixit Saeculo 15. [P. 160] S. Theologiae Magister, vir magnae pietatis, Theologus praestans, ac Concionator disertus, in Conventu Collensi anno 1471 animam coelo reddidit, et posteris felicis ingenii sui partus reliquit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte IV, vol. II, pag. 2014.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1384. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 88. Romae 1581.

Leonardus Lessius in Annalibus Monasterii Collensis Provinciae Senarum.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 29. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 200, col. II. Madriti 1644.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 63. Antuerpiae 1613.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 169. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 190, num. 31, in Bologna 1682.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 111. Romae 1704.

de S. Britio Maurilius, vide Lit. M. Maurilius de S. Britio.

de Brito Franciscus, natione Lusitanus, Patria Eboracensis, Alumnus Provinciae Lusitanae, Filius Coenobii Dominae nostrae de gratia, Saeculo 18, nempe die 6 Maji anno 1726 Olyssippone lethum oppetiit. Fuit Visitator Provinciae, Praedicator Generalis, et Prior Conventus Lisbonensis, qui officium Concionatoris aliis studiis praetulit, et huic magno cum applausu incubuit. Nomina operum ejus impressorum sunt in idiomate vernaculo:

Sermaon de acçaon de Graças a Virgem Senhora Nossa do Loreto pelo bom successo da Jornada, que com o seu favor conseguio o Eminentissimo Senhor Cardial Conti, hindo desta Corte de Portugal, para a Curia de Roma. Lisboa per Miguel Manescal 1711, in 4. [P. 161]

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e cronologica, tomo II, pag. 125, col. II. Lisboa 1747.

de Brito Hyacinthus, natione Lusitanus, de villa de Palmella, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, vixit Saeculo 17. Erat Lector jubilaeus, et Rector Collegii Lisbonensis Augustiniani. Ab eo exstant M. S. S.:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e cronologica, tomo II, pag. 461, col. I. Lisboa 1747.

Broilus Sebastianus Ammiani, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Fanensis, vixit Saeculo 16. In Concilio Tridentino, cui anno 1563 interfuit, die 13 Julii a Reverendissimo Episcopo Aversano S. Theologiae insignia Doctoratus suscepit. Dein anno 1565 die I julii incoepit esse a Secretis Reverendissimi P. Mag. Generalis. Erat famosus Theologus, et magnus Ecclesiastes. Anno 1568, 3 Cal. Augusti, ex lachrymarum valle ad meliorem vitam evolavit. Quae edidit, potiora sunt, quae hic subiiciuntur:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte II, vol. I, pag. 634. [P. 162]

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 124. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 38. Monachii 1623.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 162. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 401, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 619. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 506, num. 32, in Bologna 1686.

Brome vel Bromius Joannes, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Gorleduni vel Gorlestoni, in oppido Sudovolgiae, vixit Saeculo 15. Theologus teste Joanne Lelando primae classis, qui addiscendis bonis artibus addictissimus erat, et ut suo, atque aliorum, prout Josephus Pamphilus scribit, similia disquirentium appetitui famelico ea in re satius, et abundantius inserviret, in amoeniori loco sui Coenobii Gorlestoni, cujus Prior erat, insignem Bibliothecam condidit, rarissimam illam offerciens libris. Tandem anno 1449 extremum vitae diem morte confecit. Ab eo reperiuntur:

Directoria, seu tabulae aliorum scriptis per totam fere Bibliothecam, quam erexit, et raris libris instruxit, laboriose addidit.

Ioannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. VIII, pag. 591. Basileae 1559.

Thomas Tannerus, pag. 130.

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae, pag. 640.

Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam, fol. 100. Tiguri 1555.

In eadem Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 348, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 413. Tiguri 1583.

In Bibliotheca latina Alberti Fabricii per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 284, col, II. Patavii 1754.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1397. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 76. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 107. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 470, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 335. Bruxellis 1654.

Brufferi Petrus, natione Germanus, Alumnus Provinciae Coloniensis, Filius Conventus Trevirensis, vixit Saeculo 17. Vir in lectione S. P. Augustini plurimus, typis evulgavit:

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 220. Lovanii 1727.

[P. 163] Bruinus Thomas, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo mihi ignoto. Teste nostro Thoma Talamello ab eo prostant:

Thomas Talamellus in suo commentario in Magnificat, pag. 108.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 655. Bruxellis 1654.

Brulius Joachimus, natione Germanus, Patria Belga Vorstensis, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Diestensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor Bituricensis. Erat Prior Conventus Coloniensis, et anno 1640 ac 1649 dictam Provinciam moderatus est, vir eximiae venerationis, ingentis animi, atque in omnibus scientiis, praecipue historica egregie versatus, publico communicavit:

Joannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 555. col. II.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1416. Lipsiae 1750.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 183. Lovanii 1727.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 318. Bruxellis 1654.

Bruniquellus Petrus. Cujus nationis fuerit, Scriptores non conveniunt. Joannes Trithemius, Guilielmus Eysengrein, Josephus Pamphilus, Thomas Gratianus cum aliis Italum; Thomas de Herrera, Philippus Elssius, Dominicus Antonius Gandolfus, Christianus Iöcher cum aliis Gallum fuisse asserunt, et patronos primae opinionis erroris arguunt inferentes, quod Petrum de Rupe Maura, hoc erat ipsius cognomen, ideo Italum faciant, quia Clemens V Pontifex Maximus Petrum anno 1311. Episcopum civitatis novae in Italia creavit, quam sequellam ut absurdam, et erroneam explodunt. Thomas de Herrera ait: Ego potius suspicor, Petrum fuisse natione Gallum, quia tam oppidum, quam cognomen Bruniquelli ad Galliam spectare comperio. In Gandolfi dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis pag. 298 haec leguntur: Revera ille fuit, qui, ut refert Lucas Castellini Dominicanus de canonizatione Sanctorum, in quodam diplomate indulgentiarum, [P. 164] quod Avenione concesserunt plures Episcopi anno 1317, inter alios se subscripsit sic: Petrus civitatis novae Episcopus. Incertum igitur est, cujus nationis fuerit? quia tam pro Italis, quam Gallis stant Historici valde graves; stante tamen hoc dissensu, certum est, et omnes conveniunt, quod Saeculo 14 vixerit, et vir fuerit in omni scientiarum genere excellens, in Sacris Scripturis eruditissimus, Philosophus acutissimus, ac Theologorum suae aetatis celeberrimus, qui propter doctrinae eminentiam, et morum probitatem Episcopus civitatis novae in Istria anno 1311 creatus fuit. Juxta Ferdinandum Ughelli in hac dignitate, et officio usque ad annum 1328 stetit, hoc enim anno ejus successorem Fridianum constitutum fuisse, tomo V, col. 223 in Italia Sacra scribit. Ex ingenii sui monumentis videntur:

Ioannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 288. Coloniae 1546.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium, fol. 155. Dilingae 1565.

Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo V, col. 223, editionis primae.

Sixtus Senensis libro IV Bibliothecae Sanctae, pag. 295.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome IV, pag. 748, col. II, a Paris 1718.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo III, col. 1457. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 72. Romae 1581.

Angelus Rocca, tomo II, pag. 112. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 152. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 259, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 562. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 361, num. 11, in Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 298. Romae 1704. [P. 165]

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 783.

Bruno Kniez, vide Lit. K. Kniez Bruno.

Bruno Sauvé, natione Gallus, Patria Bituricensis, Alumnus Provinciae Franciae, Filius Coenobii Bituricensis, vixit Saeculo 17. Vir, quem exemplaris vita, ac scientia populo, et suis Confratribus venerabilem reddidit. In lingua Gallica bono commisit publico: L’Etablissement du tiers Ordre de S. Augustin, et la conduite affuré des fideles, qui y on associees, imprimé à Paris.

Philippus Bonanni in Syllabo Authorum, qui de Sacris, et militaribus Ordinibus scripsere.

Brunus Coelestinus, natione Italus, Patria Neapolitanus, Alumnus Provinciae terrae laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor Neapolitanus, sua profunda scientia Theologica, et singulari peritia artis Rhetoricae, ac Philosophandi acumine Ordini magnum attulit splendorem. Erat Regens studiorum Panormi, ac Bononiae, Provincialis Provinciae Romanae, et Romandiolae, nec non Assistens Italiae. Ut Regens Siennae Fabio Chigi Philosophiam tradidit, qui postquam a Nunciatura Coloniensi Romam reversus est, apud Innocentium X. Pontificem Maximum effecit, ut Coelestinus noster Professor in sapientia constitutus fuerit, qui Fabius Chigi obtenta purpura Cardinalitia promotor nostri Bruni ad Episcopatum Boianensem fuit, ad quam Ecclesiam die 7 Septembris anno 1653 consecratus est. Ex hac vita in coelum migravit, die 31 Maji anno 1664. Elucubravit:

Opuscula contra quinque Jansenii propositiones: erat enim unus ex illis Theologis, qui quinque damnatas propositiones Cornelii Jansenii examinare debuerunt. Et haec ultima opuscula M. S. S. fuerunt in manibus Alexandri VII Summi Pontificis, teste Nicolao Toppi. [P. 166]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte IV, vol. II, pag. 2185.

Nicolaus Toppi in Bibliotheca Neapolitana, pag. 61, col. I.

Leo Allatius in Apibus Urbanis.

Bucci Gabriel, natione Italus, Patria Pedemontanus, Alumnus Congregationis Lombardiae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister. Post emissam professionem adipiscendae arti Oratoriae summa diligentia incubuit, et non sine optato fructu: nam tam eloquens, et facundus evasit, ut in Sacris concionibus mire enituerit, et insigni cum plausu ab omnibus auditus fuerit. Multas igitur formavit orationes, de quibus hic produci merentur:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte IV, vol. II, pag. 2262.

Andreas Rosotti in Syllabo Scriptorum Pedemontanorum, pag. 235.

Nel catalogo de gli Scrittori Piemontesi, pag. 82.

Buratellus, vel Duratellus aut Verratellus Gabriel, Italus natione, Alumnus Provinciae Anconitanae, Filius Coenobii Anconitani, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, propter suam doctrinam magnopere insignis, primis Literatorum illius Saeculi annumerari meruit, ea propter Patribus Concilii Tridentini adscitus, ei interfuit. Proclamabatur Theologus profundissimus, et Philosophus tam Academicus, quam Paripateticus tam excellens, ut Platonem, et Aristotelem conciliare studuerit. Demum laboribus exhaustus, die 15 Novembris anno 1571 vitam efflavit. Ejus opera sunt:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, parte IV, vol. II, pag. 2424.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 212, col. II. Tiguri 1574.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1486. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 123 et 125. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39. Monachii 1623.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 73. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 312, col. I. Madriti 1644. [P. 167]

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 221. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 552, num. 16, in Bologna 1686.

de Burgo S. Sepulchri Dionysius, natione Italus, Patria Hetruscus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii S. Sepulchri Burgi, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis, vir in omni doctrinarum genere excellens, nam teste Joanne Villano Dionysii amico fuit Poeta, Orator, Philosophus, Astrologus, Theologus, et Sacri Evangelii Disseminator egregius. Franciscus Petrarcha eum summopere diligebat, sicut et Regi Neapolitano acceptissimus fuit. Benedictus XII eum Episcopum Monopolitanum 16 Kal. Aprilis anno 1339 creavit; verum oves sibi commissas tribus tantum annis verbo, et exemplo pavit: Neapoli enim die 14 Januarii anno 1342 fatali absumptus est morte. Franciscus Petrarcha, amicus ejus intimus, ejus obitum in Epistola ad Regem Neapolitanum Robertum amare deflevit sic incipiendo: flere libet sed flere vetor etc. Epistolam hanc hoc Epitaphio finit: Qui fuit Esperiae decus, et nova gloria gentis, / Cultor amicitiae fidus, charisque benignus. / Convictu placidus, vultuque animoque serenus, / Religione pius, factisque, habituque modestus. / Altus et ingenio, facundo splendidus ore, / Flos vatum, caeli scrutator, cognitus Astris, / Rarus apud veteres, nostro rarissimus aevo, / Unicus ex mille jacet hic Dionysius ille. Ejus calamo ad utilitatem legentium in publicum prodierunt:

Bernardus de Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo I, pag. 27, col. II; pag. 86, col. II; pag. 105, col. I; pag. 340, col. II; pag. 427, col. I; pag. 430, col. II; pag. 660, col. II; tomo II, pag. 1360, col. I; pag. 1370, col. II.

Ioannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, fol. 291. Coloniae 1546.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 169, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 201, col. II. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 832.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Dominicum Mansi correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 303, col, II. Patavii 1754.

Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte II, tomi I, pag. 751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 49. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 169. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 199, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 169. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 449, num. 28; carte 517, num. 16,17 et 20; carte 534, num. 3 et 4, in Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 113. Romae 1704.

Burgius vel Burgus Joannes Baptista, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, vir in Philosophicis et Theologicis disciplinis optime instructus, atque Orator perfectissimus extitit Congregationis Lombardiae, Vicarius Generalis. Ab hoc celebri viro asservatur in nostra Bibliotheca Cremonae ad S. Augustinum:

Opus M. S. tribus tomis distictum, in fol. de Missae Sacrificio. In I parte dignitas, virtus, et efficacia, ac simul quae ad Sacerdotium, caeterorumque fidelium obligationes pertinent, explicantur, ut sublatis, quae inter Doctores esse videntur, controversiis in communi, certaque doctrina pateant decretorum S. Congregationis, Concilii de celebratione Missarum veritas, sanctitas, et necessitas excitantes fideles, suasuque compellentes ad Sacrificium per eleemosynam etiam devotius, ac frequentius offerendum, ut ejus percipiant fructus, quamvis Sacerdotes pro alio celebrare tenerentur, et ab ipsis Sacerdotibus longe absit infidelitatis, injustitiae, et avaritiae culpa, atque adeo S. C. decretis a Sacerdotibus satisficat. Pars II continet commentaria aphorismorum, a quibus, quae in eis posita sunt, dilucide explicantur, atque S. Scripturae, Conciliorum, Sacrorum Canonum, Sanctorum Patrum, Theologorum, ac Juris Canonici, et simul Theologica ratione, cujusque propria exigit materia, probantur. Pars III continet 37 scholasticas quaestiones, in quibus, quae inter se pugnare videntur, Theologorum sententiae sic explicantur, atque ad concordiam reducuntur, [P. 169] ut pateat in Sacra Romana Ecclesia unica Domini nostri Jesu Christi sponsa, unam esse de hoc Mysterio doctrinam, ex variis Doctorum opinionibus constitutam, quemadmodum et ex variis conciventium vocibus vera, perfectaque consurgit harmonia. Quibus accessere de effectu Sacrificii ex opere operato tantum, qui per Sacerdotem, ut offert in persona Christi praecise applicatur actualiter offerentibus, et aliis, pro quibus illi ipsum offerre intendunt. Et analysis compendiaria ad operis peritiam.

Franciscus Arisius in Cremona litterata, tomo III, pag. 127.

de Burgos Joannes Baptista, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii Valentini, vixit Saeculo 16. Juris, et Theologiae Doctor, publicus Juris et Theologiae Professor in Universitate Valentina. Teste Josepho Pamphilo perfunctus est in sua Provincia maxima cum dexteritate Provincialatus munere, et per aliquot annos sui rnonasterii regimen tenuit, illudque prudenter gubernavit, et rexit, bis in Italiam ad Comitia Generalia nempe Recincti, et Bononiae celebrata profectus est, in quibus varias conclusiones, diversaque theoremata in publicis disputationibus sustinuit. Interfuit quoque Concilio Tridentino sub Pio IV Pontifice Maximo anno 1563 in quo orationem habuit, peroravitque: De quatuor extirpandarum omnium haeresum remediis. Haec oratio Lovanii, aliisque in locis typis mandata fuit.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 488. col. II.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1497. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 124 et 126. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 104. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 39. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 485, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 326. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 337, num. 15; carte 447, num. 22; carte 580, num. 14, in Bologna 1686.

a Burgundia Antonius, natione Germanus, vixit Saeculo 17. In literis, quae ameniores dicuntur, jugi studio versatus, praelo tradidit librum, cujus titulus:

[P. 170] Lapis lydius mundi, sive emblemata. Antuerpiae 1666, in 8. Exstat in nostra Bibliotheca Monacensi.

de Buri Henricus, vide superius Bedericus Henricus.

Bury Joannes, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Clarensis, vixit Saeculo 15. Theologiae Doctor Cantabrigiensis, divina, humanaque literatura instructus, Theologus profundus contra Reginaldum Pecoch, Episcopum Asaphensem, postea Cicestriensem, suis pestiferis scriptis de libertate Evangelii, de Saecularium potestate, de aequalitate Ministrorum de legibus, et doctrinis hominum, de utriusque speciei communione, de non dotandis Clericis totam Angliam inficere allaborantem, calamum acerrime strinxit, suumque laborem Eminentissimo S. R. E. Cardinali, et Archi Episcopo Cantuariensi dicavit. Tertium Provincialis typis mandavit:

Ioannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. VIII, pag. 595. Basileae 1559.

Ioannes Pitseus de Scriptoribus Angliae aetate 15.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Iosiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 349, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Ioannem Iacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 414, col. II. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis, sive latinitatis, libro II, pag. 841.

Christianus Iöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1499. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 85. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 40. Monachii 1623.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 107. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 471, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 335. Bruxellis 1654.

Dominicus Antonius Gandolfus in Dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 207. Romae 1704.

de Buschere Martinus, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Antuerpiensis, vixit Saeculo 17. Literarum cultor insignis, quare in variis Collegiis officium Rectoris scholarum peregit, inter omnes liberales artes in Poesi eminuit, typis enim commisit: [P. 171]

Joannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 851. col. II.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 178. Lovanii 1727.

de Busto Christophorus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Cordubensis, vixit Saeculo 17. Vir integerrimae vitae, magnae auctoritatis, nec minoris animi, et maximae devotionis erga S. Nicolaum de Tolentino. Magno cum honore rexit Cordubae ut Prior Conventum nostrum, et in lingua vernacula ad promovendam devotionem ad S. Nicolaum de Tolentino emisit:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 184, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1518. Lipsiae 1750.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 142. Bruxellis 1654.

Butbach Joannes, natione Germanus, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Mechliniensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Baccalaureus. In addiscendis literis humanioribus, et in omni morum probitate percipienda tam promptum se exhibuit, ut brevi insignis Concionator, et Acatholicorum acerrimus oppugnator evaserit. Exstat ab eo sine nominis expressione in publicum datum opusculum, cujus titulus:

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 116. Lovanii 1727.

Büttner Sigismundus, natione Germanus, Patria Mellrichstadiensis, Alumnus Provinciae Rheno Suevicae, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Magister Philosophiam Friburgi, Oberndorfii et Herbipoli; Theologiam vero Wirceburgi tradidit. Erat Prior Coenobii Herbipolensis. Anno 1731 Praesens Capituli Provincialis; et 1733 Diffinitor Generalis; demum anno 1734 Provincialis Provinciae Rheno Suevicae. Quantum ingenio valuerit, monumenta scriptorum testantur, in lucem enim dedit:

Tractatum de veritate propositionum. [P. 172]

Antonius Höhn in Chronologia Provinciae Rheno Svevicae, pag. 395.

de Buxaria Joannes, de hujus Patria, Provinciae et Saeculo, quo vixit, nullam faciunt mentionem Thomas de Herrera, et Philippus Elssius; sed solum scribunt, eum commentatum fuisse in Job: ex quo facile, sed plus non inferri potest, quam quod vir doctus, et diligens Sacrarum Scripturarum scrutator fuerit, quia ab eo habemus: Comment. in librum Job.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 468, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 349. Bruxellis 1654.

Hieronymus Roman in Codicibus M. S. S.

de Byart Nicolaus, natione Germanus, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Baccalaureus, vir eloquentia, et Sacrarum literarum peritia praestans, luci publicae dedit librurn sub titulo:

Antonius Possevinus tomo II apparatus Sacri. [P. 173]

Hieronymus Roman in historia de codicibus M. S. S.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 113, col. I. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 345, num. 11, ubi eum male Bernardum appellat.

de Bye Cernelius, natione Germanus, Patria Belga Hagae Comitum natus, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Bruxellensis, vixit adhuc Saeculo 17. Nam non sine sanctitatis opinione Bruxellis die 26 Julii anno 1614, aetatis 74, ex hac vita in coelum migravit. Granatae in Hispania anno 1559 Ordini nostro adscribi voluit. Inde anno 1563 profectus ad Indos Occidentales, per annos viginti et ultra pro Dei gloria, fidei Catholicae propagatione, et animarum salute conversatus est. Saepius in die ipse solus homines amplius 2000 baptizavit. Saepe in ejus concione supra 6000 auditores numerati sunt, ut vere inter Indorum Apostolos numerari queat. Conversio in Italiam itinere Romae anno 1600 S. Theologiae Doctor creatus, a nostro Reverendissimo P. Mag. Generali ut Vicarius Generalis per Belgium, Angliam, Scotiam, et Hiberniam dimissus, proximos vitae dies egit Bruxellis, ubi et Alberto, ac Isabellae Principibus gratus, omnibusque ob morum suavitatem, ac vitae sanctimoniam charus 8 kal. Augusti, anno 1614 ad aliam vitam properavit, et posteritati scriptis consignavit: Sermones Dominicales, et de Sanctis.

Hennungus Witte in Diario Biographico ad annum 1614.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 1526. Lipsiae 1750.

Joannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 195. col. I.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 45. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium ex Ordine nostro, pag. 207. Antuerpiae 1636.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 156. Bruxellis 1654.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 171. Lovanii 1727.

[P. 173] Cabral Emmanuel, natione Lusitanus, Patria Ulyssiponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Lisbonensis, vixit Saeculo 17. Inter Theologos sui aevi fere primus, et ideo in hac facultate Jubilaeus declaratus fuit; propter sua merita vero Provincialatum adeptus est, anno 1612. Demum annis et meritis plenus die 12 Julii anno 1641 obiit, aetatis 86. Elaboravitque: