[P. 1] S. Augustinus Tagastae in Africa die 13 Novembris anno Christi 354 natus, a Manichaeorum errore lachrymis S. Monicae, et praedicationibus S. Ambrosii ad fidem catholicam conversus, mox a baptismo monasticam vitam amplexus, Eremitarum Pater, et fundator exstitit, Hipponensis dein Episcopus Ecclesiam innumeris scriptis illustravit, Africam a Manichaeorum, Pelagianorum, Donatistarum foece purgavit, vere lux Doctorum, et firmamentum Ecclesiae die 28 Augusti anno 430 in civitate Hipponensi ex hac vita migravit, nobis relinquens sequentia opera, quae cura et studio Monachorum Ordinis S. Benedicti e Congregatione S. Mauri post Lovaniensium theologorum recensionem denuo ad manuscriptos codices Gallicanos, Vaticanos, Anglicanos, Belgicos etc. nec non ad antiquiores castigata in lucem prodierunt Tom. X. una cum vita S. Augustini, et copiosissimis indicibus.

liber de immortalitate animae. [P. 2]

Epistolae secundum ordinem temporum dispositae, et quatuor in classes digestae.

I. Classis continet Epistolas, quas scripsit nondum Episcopus ab anno Christi 386 usque ad 395.

II. Classis continet Epistolas, quas Episcopus ante collationem Cartaginensem cum Donatistis habitam, et ante detectam in Africa Pelagii haeresim scripsit ab anno 396 usque ad annum 410.

III. Classis continet Epistolas, quas scripsit reliquo vitae tempore ab anno 411 usque

ad annum 430.

IV. Classis continet Epistolas nonnullas ab ipso etiam qua Episcopo scriptas, quarum tempus minus compertum.

Complectens aliquot Epistolas ipsius nomine olim falso praenotatas.

Libri IV de consensu Evangelistarum. [P. 3]

I. Classis exhibet sermones de scripturis veteris et novi testamenti.

liber contra mendacium. [P. 4]

de rectitudine catholicae conversationis. [P. 5]

Epistola seu liber ad Eutropium, et Paulum de perfectione justitiae humanae. [P. 7]

II pars continet varia scripta, et monumenta ad Pelagianam historiam pertinentia. [P. 8]

Venetiis Valgrisius dicta opera in decem tomos digesta edidit 1571 in 4. [P. 9]

Romae 1482 in fol. Maittaire parte II, tomi I, pag. 435. Basileae 1479 cum commentariis Thomae Valois, et Nicolai Triveth. Titulus hujus editionis est: Aurelii Augustini, civitatis orthodoxae fideris praefulgidi, de civitate Dei opus praeclarissimum, binis Sacrae Scripturae Professoribus eximiis id commentantibus, rubricis, tabulaque discretum praecelsa in urbe Basiliensi partium Alemanniae, quam non solum aeris, et fertilitas agri, verum etiam imprimentium subtilitas reddit famatissimam, ad laudem Trinitatis individuae civitatis Dei Praesidis, ingenio, et industria Michaelis Wenzler anno salutis nostrae post 1479 operose est consumatum. Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte I, tomi I, pag. 396. Lovanii 1484 cum iisdem commentariis, in fol. Maittaire in Annal. typograph. parte I, tomi V, pag. 94. [P. 10]

Lovanii 1488 cum iisdem commentariis impres. in alma universitate Lovaniensi, quae Brabantiam haud parum prae caeteris ornatam reddit, ingenio, ac industria Joannis Westfalensis 1488, 14 Kal. Octobris, in fol. Michael Maittaire in Annal. typograph. parte II, tomi I, pag. 493. Abbeville 1486 per Jean du Pré, et Pierre Gerard, fol. en Francois. Maittaire in Annal. typograph. parte II, tomi I, pag. 472. Basileae 1489 cum commento per Joannem Amerbach. Haec editio exstat in nostra Bibliotheca Monachii, incipit: Sacrae paginae Professor Ord. Praedicatorum Thomae Valois, et Nicolai Triveth in libros B. Augustini de civitate Dei commentaria feliciter inchoant. Luminis impetus letificat civitatem Dei. Psal. 45 et ita finit: Hoc opus exactum divina arte Joannis Amerbacensis Lector ubique legas. Invenis in textu glossis seu margine mirum, quo merito gaudet, urbs Basilea decus. Anno salutiferi virginalis partus octogesimo nono supra millesimum, quaterque centesimum. Idibus Februarii. Eadem editio una cum libris de Trinitate de 1489 asservatur in Bibliotheca nostra Monachii. Sicut et editio Basileensis Amerbacensis de Trinitate, et civitate Dei, de 1490. Friburgi 1494 una cum libris de Trinitate in fol. in nostra Bibliotheca Monachii

Ejusdem enarrationes in psalmos Basileae 1489 per Joannem de Amerbach in nostra Bibliotheca Monachii. Basileae per eundem Joannem de Amerbach 1493 in fol. Michael Maittaire in Annal. typograph. parte I, tomi I, pag. 563. Basileae 1497 per dictum Amerbach, in fol. Michael Maittaire in Annal. typograph. parte II, tomi I, pag. 563. [P. 11]

Ejusdem de natura et gratia, fide, et operibus. Coloniae 1528, in 8. Theophilus Georgi in universali Europaeo Lexico librorum in supplemento II, pag. 22. [P. 12]

[P. 12] Abiati vel Ablaticus Benignus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 16, vir perspicacis ingenii acumine clarus, et in omnibus disciplinis excellens, ter fuit Vicarius Generalis nempe annis 1582, 1587 et 1594. Eminentissimo Cardinali Sfondrati, postea Summo Pontifici sub nomine Gregorii XIV charissimus, instituit sua patria Academiam, quam saepius praefatus eminentissimus Cardinalis sua praesentia ornavit. Erexit etiam, et fundavit in suo Conventu pulcherrimam Bibliothecam superbam codicibus Expositorum S. Scripturae, ac Theologorum. Supra portam interiorem hujus Bibliothecae legitur haec inscriptio: [P. 13] Bibliotheca haec catholicae Majestati dicata, patriae ornamento constructa, et studiorum commodo oblata per Fr. Benignum Ablaticum Cremonensem, expensis Conventus, et amicorum, anno 1592. E corporis ergastulo solutus est die 30 mensis Septembris anno 1603 in praedicta Bibliotheca reliquens:

Franciscus Arisius in Cremona literata tomo II, pag. 376.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, volume I, parte I, carte 24.

Donatus Calvus in memor. histor. Congregationis August. Insubriae.

Josephus Bressianus in corona virorum illustrium.

Abraham a S. Clara, vid. Lit. C. a S. Clara Abraham.

[P. 13] Abreu Philippus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, vixit ad finem Saeculi 16. S. Theologiae Doctor ex nobili familia Torres Vedras, Philosophus insignis, excellens Theologus, et historicus accuratus, jussu Joannis IV Regis Lusitaniae Evorae Theologiam docuit. Conimbricae die II Maji anno 1659 de vita exiit, in nostro collegio tumulatus cum hoc Epitaphio: Fr. Philippum de Abreu, Doctorem Theologum in hac Academia Sacrae Bibliae primarium, imo Oraculum, speculativae vesperarium, sed Principem, Concionatoriae columen, Historiae Archivum, Oratoriae exemplar, Religionis exemplum invida forte praereptum (tanto enim indulgeret fatum) excepit II Maji ann. 1659, aetatis prope 59.

In nostra Bibliotheca S. Mariae de gratia conservantur sequentia manuscripta:

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo II, pag. 67, col. I. Olyssippone 1741.

Antonius a Purificatione de viris illustribus Augustinianis libro II, cap. 21.

Dans les Memoires de Portugal.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 39. Lipsiae 1750.

[P. 13] De Acosta Franciscus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae vixit Saeculo 17, vir rarae, et exquisitae eruditionis, typis in lingua patria in lucem edidit:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca hispanica tomo II, pag. 303, col. II. [P. 14]

[P. 14] Acciajuoli Nicolaus, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo 17, pares certe non multos aetas illa vidit, nam ingenio, animi robore aequales suos facile superavit, suis naturae dotibus scilicet pietate, prudentia, doctrina, et in tractandis negotiis tantum profecit, ut ei Conventus Florentinus ut Priori regendus commissus fuerit, dein Provincialis Provinciae Romanae constitutus est, literato orbi innotuit per:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte I, pag. 48.

[P. 14] Adamantius vel Adamas, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Conventus Florentini, vixit Saeculo 17, teste Josepho Pamphilo fuit vir humanissimus, graecis, hebraicis, et latinis literis exornatus, insignis Geographus, ac Mathematicus, a catholicis Helvetiis ad Concilium Tridentinum Orator missus, a Gregorio XIII Pontifice Maximo Romam vocatus, Thalmud Hebraeorum, ejusque glossas, adnotationes, atque interpretationes ad limam revocare, et emendare jubetur, extitit etiam Moderator Provinciae Pisarum. Romae labori succumbens die 17 Januarii anno 1581 corpore exutus est. Ab eo prostat:

Giulio Negri nell’Istoria de gli Scrittori Fiorentini, pag. 2, col. II.

L’Abbate Michele Giustiniani nel catalogo de Teologi del Concilio di Trento.

Louis Moreri dans le grand dictionnaire historique tome I, pag. 75, col. I, a Paris 1718.

Raphael Badius in catalogo de claris viris universitatis Theolog. Florentinae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 79. Lipsiae 1750.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 124 et 131. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana pag. 8, Antverpiae 1613.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 173. Antverpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano tomo I, pag. 63, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano pag. 10. Bruxellis 1654.

Adamus Montaltus, vide Lit M. Montaltus Adamus.

Adamus Puczen, vide Lit. P. Puczen Adamus.

Adeodatus Senensis, vide Lit. S. Senensis Adeodatus.

Adeodatus Solera, vide Lit. S. Solera Adeodatus.

Adeodatus Zovet, vide I it. Z. Zovet Adeodatus.

[P. 15] De Aderno Peregrinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Siciliae, Filius Coenobii Palermitani, Vixit Saeculo 17. S. Theologiae Magister, multis animi dotibus, ac praeclaris virtutibus exornatus, praecipue cultu, et devotione erga B. V. Mariam, evulgavit in lingua Italica librum, cujus titulus:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte I, pag. 138.

Antoninus Mongitor in Bibliotheca Sicula tomo II, pag. 126.

Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam pag. 86, col. II. Coloniae 1683.

Adrianus Hueber, vide Lit. H. Hueber Adrianus.

[P. 15] Adrichomia Cornelia, ex illustri familia, Religiosa Ordinis nostri, vixit Saeculo 16 in Hollandia, typis commisit:

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique tome I, pag. 87. col. I, a Paris 1718.

Petrus Bayle dans dictionaire Historique et Critique tome I, pag. 85.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis.

Aegidius Bonsius, vide Lit. B. Bonsius Aegidius.

Aegidius Bonus, vide Lit. B. Bonus Aegidius.

Aegidius Canisius, vide Lit. C. Canisius Aegidius.

Aegidius Columnius, vide Lit. C. Columnius Aegidius.

Aegidius de Como, vide Lit. C. de Como Aegidius.

Aegidius Consonius, vide Lit. C. Consonius Aegidius.

Aegidius Crapols, vide Lit. C. Crapols Aegidius.

Aegidius Domer, vide Lit. D. Domer Aegidius.

Aegidius Gravatius, vide Lit. G. Gravatius Aegidius.

Aegidius Joannes, vide Lit. J. Joannes Aegidius.

Aegidius Knorr, vide Lit. K. Knorr Aegidius.

Aegidius Ott, vide Lit. O. Ott Aegidius.

Aegidius de Praesentatione, vide Lit. P. de Praesentatione Aegidius.

Aegidius Viterbiensis, vide Lit. V. Viterbiensis Aegidius. [P. 16]

Aegidius Volaterranus, vide Lit. V. Volaterranus Aegidius.

[P. 16] Aelnothe, Monialis Ordinis nostri vixit Saeculo 12. Haec regno Daniae partem suae vitae insumpsit, ibi enim viginti quatuor annis morabatur, et durante hoc tempore circa annum 1120 exaravit:

Lovis Moreri, dans le grand dictionarie historique tome I, pag. 91, col. I, a Paris 1718.

Ludovicus Elias du Pin, dans Bibliotheque des auters Ecclesiastiques 12 Siecle.

Aemilius Rasponinus, vide Lit. R. Rasponinus Aemilius.

Aesinas Camillus Thomas, vide Lit. C. Camillus Thomas Aesinas.

[P. 16] Aetinus Augustinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Umbriae, Filius Coenobii Perusini, Saeculo 18, adhuc in humanis degebat. Vir in omni literatura praesertim divinarum scripturarum studio instructus, typis excudi fecit:

Extant in nostra Bibliotheca Monacensi.

[P. 16] Agazzari Philippus, natione Italus, Patria Senensis, vixit Saeculo 14, erat Prior Conventus Aletii, dein a nobis transiit ad Canonicos Regulares novissime institutos, sed denuo rediit ad Ordinem nostrum, et in hoc cum fama sanctitatis obiit. E libris, quos scripsit, agmen ducit:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte I.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano tomo II, pag. 245, col. I. Madriti 1644.

[P. 16] de Aganturu Rodericus Moriz, excalceatus, natione Hispanus, Alumnus Congregrationis Hispanicae, vixit Saeculo 17, vir singularis scientiae, et eruditionis, in studium historicum tantis animi viribus incubuit, ut inter primos haberetur, ab eo enim existunt:

Antonius de Leon Pinelo, in Biblioteca Orientali, et Occidentali pag. 81.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano tomo II, pag. 350, col. II.

[P. 17] de Aglio Bartholomaeus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 18. S. Theologiae Magister, multis animi et corporis dotibus insignis, et mirabili eloquentia praeditus, luce publica donavit Sermonem, cujus titulus: Le ignominie di Christo glorificato da suoi trionfi, habitum Venetiis anno 1731 ad S. Marcum, in praesentia Serenissimi Ducis, in Dominica palmarum. Venetiis Bartholomaeus ex his tenebris in aeternam lucem die 19 Martii anno 1743 excessit.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’ Italia. vol. I, parte I, pag. 190.

Agnellus Cändler, vide Lit C. Cändler Agnellus.

Agnellus Merz, vide Lit. M. Merz Agnellus.

[P. 17] de S. Agnete Athanasius, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Seculo 17, praeclarus Historicus, Orator, ac Theologus in lingua gallica evulgavit:

Le chandelier d’or du temple de Salomon, ou la Chronologie des Praelats, et de Religion, qui suivent la regle de S. Augustin. Lion 1643. in 4.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum tomo I, col. 144. Lipsiae 1750. Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 86. Bruxellis 1654.

Agnosciolus Spiritus, vide Lit. S. Spiritus Agnosciolus.

[P. 17] Agolla Mathias, natione Germanus, Patria Belga, Alumnus Provinciae Belgicae, Filius Coenobii Diesthensis, vixit Saeculo 17, vivum omnis virtutis exemplar, et propagator fidei catholicae zelosissimus, in Brabantia per viginti quatuor annos Missionarium egit. Ab eo prostant:

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 183. Lovanii 1727.

[P. 17] de Aquilar Franciscus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Bethicae, Filius Coenobii Hispalensis, vir summae auctoritatis et doctrinae, qui in sua Provincia magna sapientiae laude floruit. In Conventu Hispalensi munere lectoris, et Concionatoris functus, postea in urbe Herdensi Sacram Scripturam exposuit, Prioremque dicti Coenobii egit, ibique die 13 Martii anno 1613 extremum vitae diem morte confecit. Publico communicavit: [P. 18]

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 30, col. I.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 252, col I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Enconomastico Augustiniano, pag. 201. Bruxellis 1654.

[P. 18] de Aguire Michael, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Peruntinae, Filius Coenobii Limensis, bonitate, praestantiaque ingenii excellens, ac Theologus magni nominis, Limae dictae facultatis Lector primarius exstitit, ac in lingua emisit vernacula: Poblacion de Valdivia.

Nicolaus Antonius Hispalensisis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 102, vol. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 162. Lipsiae 1750.

[P. 18] De Agurto Petrus, natione Hispanus, Patria Mexicanus, Alumnus Provinciae Mexicanae, Filius Coenobii ad S. Augustinum Mexici, Saeculo 17 adhuc in vita fuit. Deposita professione artium, et Theologiae cathedram moderatus est. Die 6 Novembris Magisterium a Reverendissimo P. Mag. Generali Thaddaeo Perusino obtinet. Anno 1575 in novo ab Alphonso de vera oruce Mexici erecto collegio S. Pauli primus Lector, et Rector instituitur. Anno 1584 absoluto suo Prioratu Conventus Mexicani in Comitiis Provincialibus a Patribus capitulariter congregatis in Provincialem eligitur. Anno 1595 Philippus II, Hispaniarum Rex, Petrum Episcopum Insulae de Zugbu denominavit, huic officio cum summa cura animarum, pietate, vigilantia, commiseratione, et pulcherrimo vitae exemplo praefuit: ipsemet enim suis ovibus verbum Dei praedicabat, rudes in doctrina catechetica instruebat, eisque Sacramenta ministrabat. Tandem die 14 Octobris anno 1608 non sine fama sanctitatis communem omnium hominum viam ingressus est. In idiomate hispanico luci exposuit tractatum, cujus titulus:

Sobre dar a los Indios los Sacramentos de la Communion, y extrema uncion.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 131, col. II. Christianus Föcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 162. Lipsiae 1750. Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano tomo II, pag. 253, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano pag. 563. Bruxellis 1654.

[P. 18] Aiazza Ludovicus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Vercellensis, vixit Saeculo 16, vir in disciplinis Theologicis nulli secundus, et in faciendo verba ad populum facundia praeditus singulari, elucrubavit: [P. 19]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol I, parte I, pag. 224.

Andreas Rossotti in Syllab. Scriptorum Pedemontensium, pag. 399.

[P. 19] De Alarcon Bartholomaeus, natione Hispanus Alumnus Provinciae Castellae, Filius Conventus Madritensis, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor in universitate Duacena. Serenissimae Hispaniarum Infantis Isabellae Clarae Eugeniae Archiducissae Brabantiae Bruxellis Concionator, ad quod munus ab Eminentissimo S. R. E. Cardinale Ferdinando Austriaco assunptus, et ex Hispania vocatus fuit. Erat Theologus fundatissimus, Concionator praeclarissimus, et promotor cultus erga B.V. Mariam indefessus. Madriti die 4 Maji anno 1652 ex hac mortali ad immortalem transit vitam. Ab eo exstant:

Ioannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo II, pag. 128, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 182. Lipsiae 1750.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 113. Bruxellis 1654.

[P. 19] De Alarcon Ludovicus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Complutensis, vixit Saeculo 16; vir, qui vitae probitati bonarum artium studium conjunxit. Ex ingenii sui monumentis videtur liber lingua hispanica scriptus, cui titulus:

Nicolaus Antonius Hispalensis, tomo II, pag. 14, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 183. Lipsiae 1750.

[P. 19] Alberici Jacobus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bergomensis, vixit Saeculo 16; vir in historicis, et aliis literis suo tempore egregius, variorum [P. 20] Monasteriorum exstitit Prior, postea Procurator Generalis, ac Vicarius constitutus fuit. Die 26 Aprilis anno 1610 obdormivit in Domino. De re literaria clare promeruit, formavit enim:

Historiam sanctissmae, ac gloriosae Virginis Mariae de populo in alma urbe Romae. Ex typographia Nicolai Mutii 1559, in 4. Historia haec translata fuit in linguam patriam, ad instantiam Flaminiae Aldobrandinae, Nepotis Summi Pontificis Clementis VIII, et evulgata additis quibusdam miraculis. In Roma nella stamperia camerale 1600, in 4.

David Clement dans la Bibliotheque curieuse, historique, et critique, tome I, pag. 115.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte I, pag. 287.

Donatus Calvi nella Scena letteraria degli Scrittori Bergamnsi, parte I, pag. 192, in Bergamo 1664.

Hippolytus Marraccius in Bibliotheca Mariana, parte I, pag. 618.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 100. Antuerpiae 1613.

Henningus Witte in Diario biographico.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 193. Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 507, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 306. Bruxellis 1654.

Albertinus de Cremona, vide Lit. C. de Cremona Albertinus.

Albertinus de Mantua, vide Lit. M. de Mantua Albertinus.

Albertus de Bonstetten, vide adnotationes in fine additas, num. I.

Albertus de Crispis, vide Lit. C. de Crispis Albertus.

Albertus Eckard, vide Lit. E. Eckard Albertus.

[P. 20] Albertus Ludovicus, natione Italus, Alumnus Provinciae Tarvisinae, Filius Conventus Patavini, vixit Saeculo 17, S. Theologiae Magister. In Academia Patavina anno 1623, Sacros libros publice [P. 21] interpretatus est, vir literas politiores ita edoctus, ut nemo ejus in disceptando acumen, in abstrusis facilitatem, in evolvendis difficultatibus diligentiam, in resolvendis controversiis solertiam non sit admiratus. Prostant ab eo in publicum emissa:

Angelus Portenarius in felicitate Patavina.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 25, col. I. Madriti 1644.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 365. Romae 1704.

Albertus Patavinus Novellus, vide Lit. P. Patavinus Novellus Albertus.

Albertus Patavinus, vide Lit. P. Patavinus Albertus

Albertus le Rond, vide Lit. R. Le Rond Albertus.

Albertus Le Roy, vide Lit. R. Le Roy Albertus.

Albertus Ruffi, vide Lit R. Ruffi Albertus.

Albertus de Saxonia, vide Lit. S. de Saxonia Albertus.

[P. 21] De Aldovera et Monsalve Hieronymus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Coenobii Epilae, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, in universitate Caesar Augustana Professor Theologiae pomeridianus, Sacri Senatus sanctae Inquisitionis Caesar Augustanae Qualificator, et hujus Conventus Prior, nec non Provincialis Aragoniae, in declamandis sermonibus ad populum excellentis facundiae, et non minus vita, quam eruditione, scripturaque conspicuus, Caesar Augustae mense Augusto anno 1630 lethum oppetiit. Prostant ab eo in publicum emissi:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 433, col. II.

Didacus Murillo in Excellentiis Caesar Augustae tractatu II, cap. 15, pag. 126.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 239. Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 358, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 287. Bruxellis 1654. [P. 22]

Alexander Bencivenius, vide Lit. B. Bencivenius Alexander.

Alexander de S. Elpidio, vide Lit. E. de S. Elpidio Alexander.

Alexander Essebiensis, vide Lit. E. Essebiensis Alexander.

Alexander Hauer, vide Lit. H. Hauer Alexander.

Alexander de Marchia, vide Lit. M. de Marchia Alexander.

Alexander Oliva, vide Lit. O. Oliva Alexander.

Alexander Samhaber, vide Lit. S. Samhaber Alexander.

Alexander de Verg. vide Lit. V. de Verg. Alexander.

[P. 22] Alexandrinus Gregorius, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Conventus Mediolanensis, vixit Saeculo 15; S. Theologiae Magister anno 1434 interfuit Concilio Florentino, in quo se Graecis, et Armeniis pro viribus opposuit. Erat Vice Comiti Philippo Mariae Mediolanensi a Sacris confessionibus. Per egregiam suam concionandi artem tantam sibi peperit famam, ut teste Josepho Pamphilo alter Paulus diceretur. Mediolani die 10 Decembris anno 1447 mortalem vestem exuit. Bono commisit publico:

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 245, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 290, col. II. Tiguri 1583.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 78. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana pag. 80. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 25, Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 307, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 287. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, pag. 773, num. 15, in Bologna 1680.

Alexius Menesius, vide Lit. M. Menesius Alexius.

Alexius Riederer, vide Lit. R. Riederer Alexius.

Alexius Sardela, vide Lit. S. Sardela Alexius.

Alexius Stessl, vide Lit. S. Stessl Alexius.

[P. 23] Alghisius Fulgentius, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Casalis S. Evasii, vixit Saeculo 17; magno perspicacis ingenii acumine Theologiam professus, non minori eloquentia ad populum dixit, erat Prior Conventus Casalis S. Evasii. Posteritati typis tradidit in idiomate Italico:

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo II, col. 270. Lipsiae 1750.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 358. Romae 1704.

Alipius de Carmaniola, vide Lit C. de Carmaniola Alipius.

Alipius Zurtwschenthal, vide Lit. Z. Zurtschenthal Alipius.

[P. 23] S. Alipius, natione Afer, Patria Tagastensis exstitit S. P Augustini individuus comes, et fidus Achates, ejusdem in conversione socius, ac eodem die cum S. Augustino baptizatus, in monasterio frater, nam Augustinus Hippone presbyter factus, Alipium in monasterium, quod in dicta civitate erexit, ad se traxit. Pluribus conciliis in Africa celebratis interfuit. Erat etiam de numero septem Episcoporum, qui causam Catholicorum contra Donatistas in colloquio Carthagine anno 403 defenderunt. Anno 404 legatus Ravennam ad Honorium Imperatorem contra Pelagianos missus fuit, nec non Romam ad Bonifacium Summum Pontificem, qui eum omni honore excepit. Die 15 Augusti Tagaste infulam cum vita deposuit, eum anno 419 adhuc vixisse Thomas de Herrera asserit. Luci publicae dedit:

Louis Moreri dans le grand dictionnaire historique tome I, pag. 75, col. I, a Paris 1718.

Andrianus Baillet dans la chronologie, et la topographie des Saints.

Dans le Dictionnaire historique, litteraire, et critique, tome I, pag. 113.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 2, col. II. Madriti 1644.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte I, cap. 6, Monachii 1623.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 32. Bruxellis 1654.

[P. 23] De Almada Antonius, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, vixit Saeculo 17, S. Theologiae Magister. In collegio S. Augustini tertium cum magno applausu Theologiam docuit, [P. 24] et praeter hanc doctrinam, in qua mire acutus, erat etiam Concionator dissertissimus. Die 24 Martii anno 1715 virtutibus, et meritis plenus excessit e vita. Ab eo custodiuntur in nostra Bibliotheca Olyssipponensi Conventus Dominae nostrae de gratia sequentia M. S. S. in lingua Lusitana:

Typis in lingua Lusitana mandavit:

Didacus Barbosa Machado Bibliotheca Lusitana historica, critica, et chronologica, tomo I, pag. 196, col. I. Olyssippone 1741.

[P. 24] Almeida Christophorus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Conventus Olyssipponensis, vixit Saeculo 17; vir omni literarum eruditione eximius, et inter sui aevi Concionatores praestantissimus, non minus pietate, morum probitate, quam doctrina ita eminuit, ut Archi Episcopus Olyssipponensis eum in coadjutorem assumpserit. Die 26 Octobris anno 1679 ex hac vita decessit. Hujus calamo prodierunt:

Dans les Memoires de Portugal.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 287. Lipsiae 1750.

[P. 24] Alovisianus Jacobus, vel de Alovixiis, aut de Aloisi, quem aliqui Joannem Baptistam appellant, natione Italus, Alumnus Provinciae Romandiolae, Filius Coenobii S. Nicolai Ravennae, vixit Saeculo 15; S. Theologiae Magister, officio Regentis studiorum Venetiis ad S. Stephanum fungens. Vir non solum in divinis literis, et Sacra Theologia peritissimus, sed etiam magnus amator, et cultor humanarum disciplinarum, praecipue historiae Ordinis nostri, prout patet ex operibus in publicum emissis, quae ab eo exstant, scripsit enim:

Expositionem super lib. de generatione, et corruptione Aristotelis, et de compositione mundi. Venetiis per Locatellum, 1498, in fol. [P. 25]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte I, pag. 515.

Marcus Antonius Coccius Sabellicus in Rhapsodiis historiarum Aeneade 7, libro IX, col. 411.

Pompenius Laetus ad Sabellicum libro IX, Epistolarum familiarum, col. 438.

Alphonsus Ciacconius in Bibliotheca Scriptorum.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 46. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 32, Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 474, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 375. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, pag. 509, num. 14, in Bologna 1682.

Alvisius de Bariola, vide Lit. B. de Bariola Alvisius.

Alvisius Marsilius, vide Lit. M. Marsilius Alvisius.

Alphonsi Martinus, vide Lit. C. de Corduba Martinus.

Alphonsus de Aragon, vide inferius in hac litera A. de Aragon Alphonsus.

[P. 25] Alphonsus, natione Hispanus, vixit Saeculo 15, erat magnum Augustinianae familiae decus, vir admirabilis ingenii, singularis doctrinae, et exquisitae eruditionis, virtutum summus amator, vitiorumque hostis acerrimus, propterea Archi Episcopus Toletanus creatus fuit. Typis mandavit:

Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte I, tomi I, pag. 332.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta pag. 28, col. I. Tiguri 1574.

Alphonsus a vera Cruce, vide Lit. C. a vera Cruce Alphonsus.

Alphonsus Daniel, vide Lit. D. Daniel Alphonsus.

Alphonsus Dominiquez, vide Lit. D. Dominiquez Alphonsus. [P. 26]

Alphonsus de Gudiel, vide Lit. G. de Gudiel Alphonsus.

Alphonsus Guidierez, vide Lit. G. Guidierez Alphonsus.

Alphonsus de Leone, vide Lit. L. de Leone Alphonsus.

Alphonsus Gonzalez de Mendoça, vide Lit. G. Gonzalez de Mendoça Alphonsus

Alphonsus Mitissini, vide Lit. M. Mitissini Alphonsus.

Alphonsus ab Orosco, vide Lit. O. ab Orosco Alphonsus.

Alphonsus Rhamos, vide Lit. R. Rhamos Alphonsus.

Alphonsus Regius, vide Lit. R. Regius Alphonsus.

Alphonsus de Soria, vide Lit. S. de Soria Alphonsus.

Alphonsus Steinmoss, vide Lit. S. Steinmoss Alphonsus.

Alphonsus de Vargas, vide Lit. V. de Vargas Alphonsus.

[P. 26] De Alto Ponte Raymundus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Franciae, Filius magni Coenobii Parisiensis, vixit Saeculo 15, S. Theologiae Magister. Anno 1419, die 30 Novembris a Reverendissimo P. Generali Augustino Romano Lector Biblicus pro secundo loco, et anno 1420 die 9 Junii lector sententiarum denominatur, eique imponitur officium Regentis studii Parisiensis. Erat praeclarus Theologus, et Divinarum Scripturarum indagator accuratissimus. Anno 1436 adhuc vivebat, nam die 29 januarii a Reverendissimo P. Generali Gerardo de Arimino illi quaedam gratiae confirmantur. Scripsit:

Albertus Fabricius, in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, seu latinitatis, libro XVII, pag. 106. Hamburgi 1746.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 72. Romae 1581.

Prosper Stellartius in Augustinomachia, libro II, dissertatione 7.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 348, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 599. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, pag. 678, num. 13, in Bologna 1680.

[P. 26] Alvarez Aloysius, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Conventus Toletani, vixit Saeculo 16, fuit e nobilissima familia Comitum de Oropesa. S. Theologiae Magister, Toleti munere Prioris cum tali laude functus est, ut Fhilippus II Hispaniarum Rex, qui virum sanctum, et perfectum Religiosum in regnum Peruanum mittere intendebat, [P. 27] ut Provinciam nostram visitaret, aptiorem non invenerit. Cum aliis igitur navi iter aggressus est, et in praedictum regnum transfretavit, amplissimamque illam Provinciam summa prudentia et charitate visitavit, postea conversioni infidelium ardentissime, et cum summo zelo incubuit. Anno 1573 autem cum P. Mag. Gabriele Saona in Praefectura Quiti novam erexit Provinciam, et in civitate S. Francisci primum aedificavit monasterium fundavitque. His feliciter peractis, a Superioribus suis Limam revocatus fiuit, ut in dicta civitate Verbum Dei disseminaret; durante vero tempore quo huic obedientiae pro viribus satisfacere satagebat, Limae Capitulum Provinciale celebratum fuit, in quo instinctu Spiritus Sancti Provincialis proclamatus est. Et quia S. Constitutiones nostrae praecipiunt, ut Provincialis singulis annis Provinciam suam visitet, itineri se accinxit. In via autem torrentem pertransire debuit quare mulum ascendit, qui eum usque ad ripam feliciter transportavit; hic vero in altum se extollens, Aloysium in fluvium praecipitem dedit: ab aquis igitur abreptus beatissimo mortis exitu anno 1576 vitae finem imposuit. Opera ab eo composita sunt, quae hic subiiciuntur:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 15, col. I.

Bonaventura de Salines.

Hippolytus Marraccius in Bibliotheca Mariana.

Antonius de Catanca, in Chronica Augustiniana Peruntina.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, pag. 623, numm. 5, 6, 7, 8 et 9, in Bologna 1686.

[P. 27] De Aluiz Martinus, natione Hispanus, Patria Numantinus, Vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, ex Jesuita plurium annorum ad Augustinianos Romae transiit. In ordine nostro Regens studiorum in collegio Complutensi, dein in academia publica primo vesperarius, postea primarius Scoti, et S. Thomae Professor, supremique sanctae inquisitionis Hispaniarum Senatus Qualificator constitutus fuit, omnium Theologorum, quos universitas Complutensis tunc coluit, nobilissimus, anno 1633 ex hac mortali ad immortalem transiit vitam. Praelo tradidit:

Tomum in primam Divi Thomae partem. [P. 28]

Tractatus III de altissima scientia, infcrutabili voluntate, invefUgabili pr~edef1i..

natione, ac ineffabili Trinitate. Compiuti 1632.

Prosper Stellartius in Augustinomachia, libro II, dissertatione 9.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 100, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 470. Bruxellis 1654.

Amadaeus Carl, vide Lit. C. Carl Amadaeus.

Amadaeus Placentinus, vide Lit. P. Placentinus Amadaeus.

[P. 28] Amandulensis Angelus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Amandulani vel Mandulani, vivebat adhuc ad initium Saeculi 17; variarum scientiarum notitia clarus, composuit: Vitam B. Antonii de Amandula.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 64, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 56. Bruxellis 1654.

[P. 28] Amaroni Christophorus, natione Italus, Alumnus Provinciae Senensis, Filius Coenobii Senensis, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, Theologus et Concionator celeberrimus, praelo typographico evulgavit orationem funebrem, cui titulus:

Orationzione funerale nel sacro tempio de S. S. Apostoli di Firenze nell’esequie dell’Illustrissimo e Reverendissimo Monsig. Antonio Altoviti Arcivescovo Fiorentino presente il defunto dal R. P. Maestro Fr. Cristoforo Amaroni Senese dell’Ordine Eremit. di S. Agostino Theologo, e Predicatore nella chiesa di Santo Spirito primo in lingua latina, e poi del medesimo in lingua Italiana tradotta a commune intelligenza in Fiorenza appresso Giorgio Marescotti 1574, in 4.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. II, parte I, pag. 576.

Ambrosius a S. Andrea, vide infra a S. Andrea Ambrosius.

Ambrosius Beltramus, vide Lit. B. Beltramus Ambrosius.

Ambrosius Bochius, vide Lit. B. Bochius Ambrosius.

Ambrosius Calepinus, vide Lit. C. Calepinus Ambrosius.

Ambrosius Cantalupus, vide Lit. C. Cantalupus Ambrosius.

Ambrosius Cantullus, vide Lit. C. Cantullus Ambrosius.

Ambrosius a S. Carolo, vide Lit. C. a S. Carolo Ambrosius.

Ambrosius Collodius, vide Lit. C. Collodius Ambrosius.

Ambrosius de Cora vel Coranus, vide Lit. C. de Cora Ambrosius.

Ambrosius Flandinus, vide Lit. F. Flandinus Ambrosius. [P. 29]

Ambrosius de Florentia, vide Lit. F. de Florentia, Ambrosius.

Ambrosius Floridus, vide Lit. F. Floridus Ambrosius.

Ambrosius Frigerius, vide Lit. F. Frigerius Ambrosius

Ambrosius Gentilis, vide Lit. G. Gentilis Ambrosius.

Ambrosius Guidetus, vide Lit. G. Guidetus Ambrosius.

Ambrosius Kalzer, vide Lit. K. Kalzer Ambrosius.

Ambrosius de Massaris, vide Lit. C. de Cora Ambrosius.

Ambrosius Neapolitanus, vide Lit. N. Neapolitanus Ambrosius.

Ambrosius Quistellius, vide Lit. Q. Quistellius Ambrosius.

Ambrosius Senensis, vide Lit. S. Senensis Ambrosius.

Ambrosius Spruyt, vide Lit. S. Spruyt Ambrosius.

Ambrosius Steibanus, vide Lit. S. Steibanus Ambrosius.

Ambrosius de Verona, vide Lit. V. de Verona Ambrosius.

[P. 29] Amelii Petrus, vel juxta Pamphilum Ammalius, natione Gallus, Patria Lemovix, Alumnus Provinciae Tolosanae, Filius Coenobii Limosensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor, teste sapientissimo Abbate, Joanne Mabillon, fuit ex Eremita Augustiniano factus Urbani V Pontificis Maximi Praefectus Sacrarii Pontificii, dein Gregorii XI Poenitentiarius, et Bibliothecarius, postea Senogalliensis Episcopus, tum Patriarcha Gradensis, et Alexandrinus, atque Ecclesiae Aquensis Administrator, quae omnia Mabillon, et Socius Germain ex libro Amelii, cujus titulus: Ordo Romanus, ostendunt. Philippus Labbaeus tenet, quod Petrus Amelii fuerit Ordinis Praedicatorum; verum ipse Jacobus Eckard, Dominicanus Petrum nobis adjudicat in opere, quod de scriptoribus Ordinis sui edidit. Bene autem advertendum est, ne cum Petro Amelio, Archi Episcopo Ebrodunensi, qui ex Ordine S. Benedicti fuit, confundatur, qui teste, Casimiro Oudin, eodem tempore vixit, et M. S. S. reliquit. De nostro Petro Abraham Bzovius in Annalibus sub anno 1387, pag. 130, num. I, narrrat, quod cum Urbano VI Pontifice Maximo, et aliis S. Petrum in aere aspexerit. Rem totam his verbis refert: Roma ad dexteram relicta, Tibur ferebatur Urbanus. Aliquis Eremita secundum visionem admonitus hortabatur Pontificem, ut Romam accederet. [P. 30] Qua exhortatione perculsus, cum dubius perpenderet, quid faceret, nondum satis ad profectionem animatus, vidit B. Petrum in sublimi ad eam partem, quae Romam ducit. Nec ipse tantum Urbanus, sed cum eo viderunt plurimi. Sed ille imperavit, ne cuiquam visionem vivente se dicerent. Post ejus obitum Episcopus Tarentinus (nempe noster Petrus Amelii) qui Urbano a confessionibus fuit, pro concione publica palam dixit ad populum, se cum Pontifice, et multis aliis tum in ea effigie vidisse B. Petrum in sublimi, qua sculptus adstat ad porticum Basilicae Vaticanae. Quoad annum, quo res humanas deseruit, Scriptores non conveniunt: juxta Pamphilum enim obiit anno 1378. Thomas de Herrera annum 1392 assignat; juxta calculum vero Dominici Antonii Gandolfi, et Aloysii Torelli, ad initium anni 1404 in Domino obdormivit. Lucem publicam decoravit cum opere, cui titulus:

Constat versiculis latinis, qui quamvis nulla pedum, aut syllabarum mensura sint ordinati, tamen versiculorum ultimae syllabae sunt similiter cadentes, uti Rhytmi vulgares. Opus hoc ediderunt Papirius Massonus in vita Gregorii XI Alphonsus Ciacconius; Abraham Bzovius in Annalibus in vita praedicti Gregorii; et Franciscus Duchesne tomo II de Cardinalibus Gallis pag. 437, qui omnes nostri Petri Amelii industriam in conscribendo dicto itinere depraedicant. Exstat M. S. in Bibliotheca Colbertina, Cod. 3890 et in regia Parisiis. Opus hoc aliqui arbitrantur interpolatum, idque probare conantur ex cap. 61, ubi quaedam producuntur de tempore Eugenii IV, et ex cap. 63, in quo exsequiae Eminentissimi Cardinalis Novariensis anno 1434 mortui referuntur. Insuper authorem additionum esse volunt Petrum Episcopum Oloycensem et hoc probare intendunt ex cap. 85.

Philippus Labbeus ex codice Naudeano nostrum Petrum Amelii scripsisse asserit:

S. Antoninus, parte III, tit. 22, cap. 2 et 13.

Theodoricus libro I, cap. ultimo.

Claudius Robertus in Gallia Christiana de Critana in Epitome hist., § I, cap. 9.

Albertus Kranzius libro X Metropol., cap. 20.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 416.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae, et infimae aetatis sive latinitatis libro XV, pag. 612. Hamburgi 1746.

Joannes Dominicus Mansi in editione latina Bibliothecae latinae Alberti Fabricii correctae, illustratae, et auctae tomo V, pag. 240, col. I. Patavii 1754.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 59 et 62. Romae 1581.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 21, Monachii 1623. [P. 31]

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 261, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 559. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, pag. 124, num. 19, carte 128; num. 10, carte 166; num. 4,

carte 207; num. 2, carte 210; num. 5, carte 253; num. 1, carte 394; num. 3, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 293.

Romae 1704.

[P. 31] De Amicis Joannes Georgius, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Cassiani ad S. Augustinum, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, vir in Theologicis disciplinis, et studio historico insignis, publici juris fecit: Vitam B. Ritae de Cassia, Viterbii 1600, in 4.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 833, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 377. Bruxellis 1654.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 369.

Romae 1704.

[P. 31] Amidanus Guilielmus, natione Italus, Patria Cremonensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Cremonensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor, teste nostro Ambrosio Corano, homo eloquentissimus, et in disputando acerrimus, fundatissimus Theologus, consumatissimus Canonista, Concionator praeclarissimus, et vitae sanctitate celeberrimus. Circa ejus familiam Scriptores discrepant. Aliqui enim volunt eum e nobili familia de Amidanis, alii de Tocchis fuisse scribunt. Primam opinionem tenent Franciscus Arisius, qui in sua Cremona literata docet, quod de Tocchorum familia haud quidquam apud Cremonenses compertum habeatur, imo nonnulli Scriptores rerum Cremonensium, qui de nostro Guilielmo ex professo tractant, vocant illum de Amidanis, nempe Peregrinus Merula in opere, cujus titulus: Nobilissima raccolta de Cremonesi in Santità. Josephus Bressianus in corona virorum illustrium. Alteram opinionem tuentur Thomas de Herrera, Philippus Elssius, et Aloysius Torrelli.

Fuit Galeatio Vicecomiti Mediolani Domino a Sacris confessionibus. Anno 1326, die 28 Februarii, Florentiae in Comitiis Generalibus universi Ordinis nostri Generalis proclamatur, in qua dignitate in quinque subsequentibus Capitulis generalibus, nempe Lutetiae Parisiorum die 8 Novembris anno 1329; Venetiis die I Junii 1332; Grinnici urbis Galliae Narbonensis die 4 Junii 1335; [P. 32] Senis 1338; Tolosae die 27 Maji 1341 licet invitus confirmatus fuit. Demum Ecclesiae Novariensi a Clemente VI, die 16 Julii anno 1342 praeficitur. Hujus veritatis testem coevum produco Jordanum de Saxonia, in cujus libro vitas Fratrum intitulato cap. 13, pag. 43, haec lego: Venerabilis P. F. Guilielmus de Cremona sacrae paginae Doctor, famosus olim Prior Generalis ejusdem Ordinis, qui cum per annos circiter sexdecim gubernaculum Ordinis laudabiliter tenuisset, et postmodum divina providentia, et D. Clementis Papae VI provisione Episcopus Novariensis Ecclesiae factus esset, nolens propter Episcopatum fratrum suorum communionem deserere duodecim fratres ejusdem Ordinis secum in domo Episcopali semper habebat: quibus de victu et vestitu copiose providebat: cum quibus ipse in capella Episcopali divinum officium diurnum pariter et nocturnum, sicut antea in ordine consueverat, omni nocte surgens ad matutinum cum nota persolvebat. Et licet Pontificali praefulgeret honore, non minus tamen humiliter et affectuose se ad omnes Fratres sui Ordinis tenuit, quam prius, nam praeter Fratres praedictos quotidianos suos commensales, singulos Fratres forenses adventantes in mensa sua esse volebat. Praeceperat enim Priori loci, ut nullum Fratrem hospitem in conventu comedere permitteret, sed ad eum omnes et singulos destinaret. Studentibus nihilominus pauperibus, et aliis egentibus fratribus multas pias subventiones ipse fecit. Ad locum quoque S. Augustini in Papia notabilia impendebat. Et ad Capitula generalia, ubi per se venire non potuit, praesentiam suam realem largiter exibebat ostendens per hoc, et alia multimodia pietatis opera sinceritatem sui zeli, quem semper ad Matrem suam sanctam Religionem habuerat, extra cujus communionem existens noluit manere, nam eo defuncto Papiae in Ecclesia B. P. nostri Augustini voluit sepeliri, quod et factum est. Hucusque Jordanus de Saxonia. Jam audiamus etiam exterum Scriptorem, nempe eruditissimum Ferdinandum Ughelli, quid noster Guilielmus in Episcopatu operatus sit, quidque praeclare gesserit? Hic in ejus laudem fequentibus effunditur verbis: Cum sui Ordinis generale ministerium cum laude gessisset, praeclare se gessit in administratione Ecclesiae Novariensis, substruxit in eminentiori loco Episcopatus munitissimam arcem, et collabentia vitio vetustatis plura aedificia refecit. Novariae atque Cremonae sui Ordinis monasteria ampliavit, auxitque fortunis. Suo ingenio digna plura monumenta reliquit. Adauxit, exornavitque Episcopale palatium alterumque in Insula S. Julii a fundamentis excitavit, ut Episcopo illuc divertenti pro domicilio esset. [P. 33] Prodit hanc Guilielmi munificentiam lapis, cui haec verba insculpta sunt: Anno 1346 R. in Christo P. Fr. Guilielmus de Cremona Ord. Eremit. S. Augustini, Episcopus Novariensis, et Comes fecit aedificari istud palatium ad honorem Dei, et Novariensis Ecclesiae.

In pago vero Vespalato alterum exstruxit palatium anno 1351 ubi in turri Episcopalis Castelli haec marmori inscripta leguntur: Istud palatium aedificari fecit R. P. D. Fr. G. Episcopus Novariensis de Ord. Fratrum Eremit. S. Augustini, sub anno Domini 1351. Ulterius Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra in laudem nostri Amidani haec scribit: Ecclesiasticos suae dioecesis compulit, ut bona, quae possidebant, scripto mandarent in Archivo Cathedralis, asservanda. Clericorum vitam, moresque optimis decretis instituit plurimis sublatis abusibus. Evulganda Cathedralis statuta curavit, Canonicosque Regulares prope Novariam ad puriores mores reduxit.

E vivis exemptus est anno 1356, die 29 Januarii, ejusque corpus delatum Papiam, ex testamento conditum fuit in Ecclesia S. P. Augustini ad dexteram sacelli ejusdem sine Epitaphio. Anno 1608 Fratres ejusdem Coenobii tanti Praesulis memoriam excitarunt hoc in marmore scripto Epitaphio: D. O. M. / Guilielmo viro nobili Cremonensi / Totius familiae Augustinianorum / Priori Generali. / Novariensi demum Episcopo / Hic sine memoria dormienti, / Qui memoratu dignissimus / Hoc S. Augustini Monasterium / a Joanne XXII Pontifice Maximo / Jam concessum anno 1331 primus / aedificabat. / Prior et Patres beneficentiae memores / Tanto Antistiti meritissimo P. P. / Anno 1608.

Ut sensus hujus Epitaphii magis elucescat, sciendum est, quod Reverendissimus P. Guilielmus Amidanus primo Generalatus sui anno, nempe anno 1326 a Summo Pontifice Joanne XXII corpus D. P. Augustini instanter petierit, obtinueritque facultatem Papiae Monasterium fundandi. Operae igitur pretium erit dictam Bullam hic producendi, [P. 34] cujus originale custoditur in Archivo Conventus nostri Papiensis, impressa etiam invenitur in nostro Bullario pag. 195. Sic autem sonat:

JOANNES EPISCOPUS, Servus Servorum Dei. Dilectis Filiis Priori Generali, et Fratribus Ordinis Eremitarum Sancti Augustini salutem, et Apostolicam benedictionem. Veneranda Sanctorum Patrum Doctorum Ecclesiae vita promeruit, ac ipsorum celebris, proficuaque doctrina persuadet, ut eis, qui jam Deum facie ad faciem tenebrarum fugata caligine intuentur in Patria, quique illius suavissima felicitatis dulcedine perfruuntur, a Nobis, et cunctis Christi fidelibus in hujus peregrinationis nostrae via, dum vivimus, ubi cum in aenigmate videmus per speculum, quantum ex alto conceditur, debita honoris, et laudis exhibitio tribuatur; honor enim illis exhibitus, exhibetur Christo, laudes eorum, Salvatoris nostri redundat in laudem, quem et laudare, et honorare, dum viverent, veluti ipsius mancipati obsequiis, indefessis praeconiis non cessarunt. Propterea Psalmista hortabatur, cum diceret: Laudate Dominum in Sanctis ejus; laudatur enim Dominus, qui Sanctos fecit, eosque ut laudarentur; immo ut ipsum in saeculum saeculi colaudarent, instituit, cum iidem in eum, et propter eum dignis praeconiis attoluntur. Vere utique illi Sancti sunt veri Doctores Ecclesiae Gregorius scilicet, Ambrosius, Augustinus, atque Hieronymus, quorum doctrina informatur Ecclesia, quorum vita mores salubriter informantur, ut de ipsis scriptum esse intelligatur, et merito, qui fecerit, et docuerit, hic magnus vocabitur in regno coelorum; et illud, qui elucidant me vitam aeternam habebunt. Per hos enim quatuor Doctores egregios, quasi per quosdam coelestis eruditionis limpidissimos rivulos divini eloquii, novi scilicet, et veteris testamenti, totiusque Catholicae fidei firmitatis a fonte sapientiae, quod est Verbum Dei in excelsis, post gloriosissimorum tamen Apostolorum, et Evangelistarum instructiones vivificas, et ipsorum sacrata volumina ad nos copiosa, immo uberrima fluenta decurrunt, cum per eorundem Doctorum verba melliflua, Scripturae Sacrae, fideique catholicae referentur mysteria, enodentur apices, parabolae pateant, similitudines innotescant, hoc eorum testantur Epistolae, sermones hoc edocent, libri efficacius hoc demonstrant. [P. 35] Hos inter celeberrimus idem Pontifex Augustinus, magnae quidem auctoritatis, et Sanctitatis Praesul, circumspectionis, et provisionis Pater, magnae subventionis et miserationis Antistes, dilectus itaque Deo, et hominibus, cujus memoria in benedictione est, velut gemmula carbunculi ignitae charitatis, et flammae, in eloquentiae, et sapientiae auri ornamento locata resplenduit, et velut aquila grandis venit ad libanum, et tulit medullam cedri, dum agressus est quaestiones altissimas, et easdem profundissimas non expavit, quinimmo in eis vitiorum spinis abscissis, profligatis haeresibus, earumque radicibus extirpatis, catholicae fidei veritatem in lucem produxit, eduxit in publicum, firmis ac invictis rationibus solidavit, ut illius suavitatem dulcedinis, ac si medullam cedri in holocaustum Divinae Majestatis absumens, ad refectionem totius militantis Ecclesiae propinaret. Grata itaque Deo ejus oblatio, acceptum ipsius sacrificium nobis utilissimum, quod impendit, quatenus de ipso non dubitative, sed admirative, et commendative dicamus: nunquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi ambulasti? Nunquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti? Habet ergo exinde unde commendetur Augustinus ex scientia commendetur ex labore, laudetur ex intentione, extollatur ex vita; nam cum vivendi normam Sacrae Religionis praescriberet, Praesul idem tanquam forma gregis factus ex animo, ne dum aliis praedicaret, ipse reprobus efficeretur, eandem in se non minus servare, quam aliis imperare, quinimmo et illi supererogare sategit, ut diceret charitati vestrae de nobis ipsis sermo reddendus est. Haec dum nos, qui (licet immeriti) vices Dei, et Domini nostri Jesu Christi tenemus in terris, quibusque totius gregis Dominici cura ab ipso Domino in persona B. Petri Principis Apostolorum, cujus successor existimus, commissa est, pia devotione recolimus, et profunda meditatione pensamus, dignum arbitramur, et congruum, ut ubi tanti Doctoris Corpus, et Praesulis tumulatum quiescere dicitur, ibi ultra id, quod sibi honoris, et laudis ab universali exhibetur Ecclesia, singulari quadam reverentia a vobis, et Fratribus Ordinis vestri, qui sub ejusdem Patris regula degidis, et sancta observatione militatis, quique divinis insistitis laudibus, vacatis orationi, intenditis exhortationi, insudatis studio, et animarum saluti propensius invigilatis, specialiter honoretur, quatenus inibi tanquam membra suo capiti, filii Patri, Magistro discipuli, Duci milites cohaerentes [P. 36] Deo, et ipsi Sancto, auctoritati fulti Apostolica praecordialius jubiletis, ubi et Praeceptoris vestri, Patris, Ducis, et Capitis Augustini noveritis reliquias fore sepultas. Eapropter ad honorem Sanctae, ac individuae Trinitatis, Beatae, et gloriosae, semperque Virginis Genitricis Dei Mariae, Beatorum Petri, et Pauli Apostolorum ejus, ac ejusdem Beati Augustini Doctoris egregii, omniumque Sanctorum, nec non Divini cultus augmentum de Fratrum nostrorum consilio auctoritate Apostolica statuimus, ac etiam ordinamus, quod Fratres vestri Ordinis, quibus praesit Prior secundum observantiam ipsius Ordinis Eremitarum juxta Ecclesiam Monasterii S. Petri in coelo aureo Papiensis, cui praeest Abbas, et Conventus Canonicorum Regularium Ord. B. Augustini praedicti degunt inibi sub eodem, etiamsi ad Romanam Ecclesiam nullo pertineat mediante, ubi Sacrum corpus ejusdem B. Augustini esse dicitur solemniter tumulatum mediate, vel immediate prout ejusdem Priori, et Fratribus videbitur expedire, et commode fieri poterit usque ad vigesimum quintum, vel tricenum numerum ad minus juxta subscriptam formam debeant insimul perpetuis futuris temporibus habitare; quodque vos dictos Fratres ibidem usque ad hujusmodi numerum teneamini deputare, quos (actore Deo) studeatis habere aetate maturos, literali scientia praeditos, et honesta conversatione decoros, remanentibus tamen dictis Abbate, et Conventu Canonicorum prout ipsi nunc sunt in monasterio praelibato, sicut infra plenius est expressum. Sane Fratrum habitatio praedictorum constituatur in loco decenti juxta Ecclesiam monasterii antedicti, prout superius est expressum, et ab eorundem Abbatis, et Canonicorum habitationibus sit discreta, et taliter disponatur, quod ipsi Fratres eandem Ecclesiam dicti monasterii per aliam portam de novo inibi faciendam libere ingredi, et egredi valeant, ac in eadem Ecclesia cum dictis Abbate, et Canonicis iuxta modum designatum inferius in divinis officiis interesse, etiamsi dicta Ecclesia existat, et hujusmodi habitatio ipsorum Fratrum fuerit infra spatium cannarum, infra quod Ecclesiam, vel oratorium, seu locum Religiosorum non debere construi, nonnullis Religiosis Mendicantium, et aliquorum aliorum Ordinum per speciale Apostolicae sedis privilegium est indultum; talisque super hoc provisio habeatur, quod dicti Abbas, et Canonici propter hujusmodi portam faciendam, et habitationem ipsorum Fratrum (ut praemittitur) disponendam, nequeant in suis habitationibus impediri: [P. 37] sed habitationes dictorum Fratrum ab ipsorum Abbatis, et Canonicorum sint discretae, ac diversis refectoriis comedant, et dormitoriis dormiant, hi, et illi, in suis Refectoriis, et dormitoriis separatis. Dictam autem habitationem, et domos, Refectorium scilicet, dormitorium, claustrum, hortum cum aliis officinis debitis, et consuetis juxta morem dicti Ordinis Eremitarum, iidem Fratres construi facient suis sumptibus, vel de eleemosynis fidelium absque onere ipsorum Abbatis, et Canonicorum, prout dictis Fratribus Dominus ministrabit; et provideatur attentius in hac parte, quod si fundus, vel solum, ubi dicti Fratres aedificare voluerint, sit aliquarum privatarum personarum, vel dilectorum filiorum communis, seu venerabilis Fratris nostri Episcopi Papiensis, aut alterius Ecclesiae, dummodo aliquod aliud monasterium vel Ecclesia inibi non existat, illum, vel illud praefati Fratres ement, vel aliis justis modis acquirent, et ibidem aedificabunt suis sumptibus, vel de hujusmodi eleemosynis, prout superius est expressum. Si vero idem fundus, seu solum Abbatis, et Canonicorum existeret praedictorum, illum vel illud nihilominus dicti Fratres ement justo pretio ab eisdem: quod si forte Abbas, et Canonici antedicti praedictum fundum, seu solum pro justo ( ut praefertur) pretio nollent vendere Fratribus memoratis, eos ad id monitione praemissa per censuram Ecclesiasticam, sublato appellationis obstaculo, auctoritate nostra decernimus compellendos. In divinis autem Officiis modum servari volumus subsequentem scilicet quod cum tam Canonici, quam Frates praedicti conforme divinum officium habere dicantur, ipsi Canonici, et Fratres insimul eisdem temporibus, locis, et horis pensum debitae servitutis Domino soluturi conveniant in Ecclesia memorata, ita quod ab eis non diversis, sed eisdem temporibus, locis, et horis, horae Canonicae, et Missae solemnes in dicta Ecclesia celebrentur. Secretas autem Missas dicti Canonici, et Fratres legere poterunt, prout volent, honestate, decentia, et aptitudine loci, et temporis observatis. Volumus tamen, ut si altaria in dicto monasterio jam erecta sint aequalia numero, eorum medietas dictis Canonicis, et reliqua medietas eorundem eisdem Fratribus pro legendis Missis hujusmodi assignetur. Si vero existant inaequalia numero, major pars eorum ad id deputetur Fratribus mernoratis. Et quia idem Abbas antiquior in loco, et dignitate major existit, Abbas qui est, et qui pro tempore fuerit, in celebrationibus Missarum, et praedicationibus [P. 38] in nativitate Domini, et Epiphaniae Dominicae, in Ramis palmarum, Resurrectionis, et Ascensionis Dominicae, Pentecostes, Nativitatis B. Joannis Baptistae, in omnibus, et singulis Sanctorum Petri, et Pauli Apostolorum, Assumptionis, et omnibus aliis B. Virginis, S. Augustini, omnium Sanctorum, consecrationis, seu dedicationis Ecclesiae dicti Monasterii et in omnibus Sanctorum solemnioribus ejusdem monasterii festivitatibus, quibus specialiter consuevit multitudo fidelium convenire in Ecclesia dicti monasterii, praeferatur, ut Missam solemniorem celebrandam diebus hujusmodi, celebret, et in solemniori praedicatione ipsis etiam diebus praedicet, si hoc voluerit idem Abbas: si autem celebrare aut praedicare nequiverit, vel noluerit ipse Abbas, loco ejus (si tamen monasterium ipsum Priorem claustralem habeat) ipse Prior claustralis in hujusmodi celebratione, et praedicatione succedat. Quo siquidem Priore claustrali, si eum monasterium ipsum habeat (ut praefertur) celebrare, seu praedicare similiter non valente, vel nolente, tunc Prior eorundem Fratrum dicti loci vel is, cui per Fratres ipsos juxta morem eorum, hoc celebrationis, et praedicationis officium committetur, de ipsis Missae celebratione ac praedicatione disponat, prout eis videbitur faciendum. Aliis vero diebus tam Dominicis, et festivis, quam etiam ferialibus, quotiescunque praedicari, nec non in antedictis festivitatibus, sive diebus solemnioribus, praeterquam in praedicatione solemniori, ut supra exprimitur, si in eisdem festivitatibus, seu solemnioribus diebus eadem forsan die pluries in eodem monasterio contigeret praedicari; praedicationes hujusmodi dicti Fratres, vel ille, cui hoc ipsi juxta morem hujusmodi committent, distribuent, et assignabunt etiam ipsi Abbati, prout eis videbitur expedire. In sedendo vero in eadem Ecclesia quibuscunque diebus, ipse Abbas solemniorem locum teneat, ipsique Canonici juxta eum. In Processionibus autem dictus Abbas sit ultimus, ipsumque proximo praecedant Prior claustralis, et Canonici praelibati, servatis tamen per eos quoad alios viros Ecclesiasticos, Religiosos, et saeculares in incedendo, loco, et ordine hactenus per ipsos in processionibus consuetis. Praefati autem Fratres in incedendo in Processionibtis hujusmodi antiquum locum et ordinem suum servent. De aliis insuper Missis Conventualibus in dicta Ecclesia celebrandis, taliter ordinamus, et volumus observari, quod Abbas, Canonici, et Fratres praedicti dividant, seu assignent inter sese juxta numerum personarum, sufficientiam, et expeditionem eorundem, [P. 39] qualiter aliquas Abbas (si ad hoc vacare voluerit) aliquas Canonici, et nonnullas Fratres praedicti Missas celebrent, et alia officia sive per hebdomadas, seu singulis diebus, vel alias prout expedientia exegerit, et decentia suaserit, partiantur. Volumus tamen, ut divisio, et partitio hujusmodi, et Missarum celebrandarum, ac totius Divini Officii diurni, et nocturni assignatio, incipiendo tamen primo in Abbate, si (ut praemittitur) ad id vacare voluerit, et in Canonicis praelibatis, deinde ad Fratres perveniendo praedictos, nec non pulsatio campanarum ad divina officia vivorum, et mortuorum, et horis Canonicis ad eundem Priorem praedictorum Fratrum vel ad illum, cujus hujusmodi Officium divisionis, partitionis, assignationis, et campanarum pulsationis juxta morem eorundem Fratrum commissum fuerit, debeat pertinere. Idem quoque voluimus observari, si plures eadem die Missae Conventuales in eadem Ecclesia celebrentur, utputa una de die et altera de Sancta Maria, et de Spiritu Sancto, vel in similibus, aut pro vivis, vel defunctis; ut inter eosdem Abbatem, Canonicos, et Fratres (sicut praetangitur) dividantur, et etiam assignentur. Reservata dictis Abbati, et Priori claustrali, si (ut supra dicitur) sit ibidem, praerogativa in celebratione solemnioris Missae in festivitatibus, sive diebus solemnioribus supra dictis, quemadmodum superius est expressum. Prohibemus autem, ne dicti Fratres de audiendis confessionibus parochianorum ejusdem Ecclesiae dicti monasterii, et de Sacramentis Ecclesiasticis ministrandis, eisdem aliquatenus intromittant, nisì juxta formam Constitutionis fel. rec. Bonifacii Papae VIII praedecessoris nostri, super hoc, certis aliis articulis editae, ac per piae memoriae Clementem Papam V praedecessorem nostrum innovatae; nec non secundum Constitutionem a Clemente praedicto editam, ne Religiosi certa Sacramenta Ecclesiastica Clericis, et Laicis ministrare praesumant, sine parochialis presbyteri licentia speciali, aut permissione jurium aliorum; fed ipsorum parochianorum confessiones audiant, et eis Sacramenta praedicta ministrent dicti Abbas, et Canonici, vel alii in dicto monasterio, vel alii, quibus haec antea competebant, prout juris existit, et consueverunt temporibus anteactis. De sepulturis vero defunctorum, qui sepelientur apud monasterium antedictum, et de funeralibus, quae ratione corporum ipsorum defunctorum obveniunt, ex certis causis inter eosdem Abbatem, Canonicos, et Fratres ad praesens non disponimus, nec etiam ordinamus; [P. 40] sed illorum dispositionem, et ordinationem, nobis, et sedi Apostolicae in posterum duximus reservandas, nisi duntaxat de parochianis antiquis Ecclesiae monasterii praelibati, qui sepelientur apud monasterium antedictum, de quorum funeralibus, et legatis, seu relictis, aliisque quibusvis oblationibus et obventionibus, quae ratione corporum ipsorum parochianorum provenerint, totum (ut est hactenus consuetum) cedat Abbati, et Canonicis memoratis. Praeterea ordinamus, et volumus, ut oblationes, quae offeruntur in altari, vel alibi in monasterio praelibato in pecunia, pannis, et similibus, nisi offerentes expresse distinguant quid, quantumve velint esse Abbatis, et Canonicorum, et quid, quantumve Fratrum; sint communes Abbati, et Canonicis, ac Fratribus antedictis, ut videlicet Abbas, et Canonici medietatem, et Fratres praefati reliquam medietatem oblationum habeant eorundem. Aliae vero oblationes, quae specialiter praedictis Abbati, et Canonicis a fidelibus datae fuerint, cedant eis. Illae autem hujusmodi oblationes, quae similiter eisdem Fratribus a dictis fidelibus exstiterint erogatae, remaneant Fratribus memoratis. Ea tamen, quae ad usum altaris vel Ecclesiae pro luminaribus, vel alias ad Divinum cultum donata fuerint a fidelibus praelibatis in usum hujusmodi, secundum juris exigentiam expendantur fideliter, et etiam convertantur. Si autem super praedictis vel aliquo, vel aliquibus eorundem, aut circa ea inter Abbatem, et Canonicos ex una parte, et Fratres praefatos ex altera contigerit aliquam ambiguitatem oriri, eisdem Abbati, Canonicis, et Fratribus licentiam elargimur, ut super iis inter sese, quod eis videbitur expedire, salubriter ordinare, ac petere ordinationem hujusmodi a fede praedicta, ubi opus fuerit, confirmari. Licet autem supra scripta, prout distinguuntur, duxerimus statuenda, ac etiam ordinanda, eaque velimus firmiter observari, nihilominus tamen nostrae intentionis existit, et volumus, quod praedictis Abbati, et Canonicis, eorumque successoribus in perpetuum inconcussa, et illibata permaneant omnia, et singula privilegia, indulgentiae, exemptiones, libertates, immunitates, decimae, prioratus, aliaque membra, grangiae, Ecclesiae, capellae, castra, villae, casalia, maneria, domus, terrae, vineae, possessiones, prata, pascua, nemora, silvae, stagna, lacus, molendina, decursus aquarum, aliaque bona mobilia, et immobilia, jus patronatus, caeteraque jura, actiones, jurisdictiones ipsorum, ac dicti monasterii, in quibuscunque, [P. 41] et ubicunque consistant, et quibuscunque nominibus censeantur, ut ea omnia, et singula plene, ac libere habeant, ipsisque gaudeant, et utantur, prout ad ipsos pertinent, quibusque justis modis, seu titulis, ac eis competit ex privilegio, consuetudine, vel de jure; ita quod nullum eis quoad praemissa privilegia, et alia praenominata jura, et bona ipsorum, seu aliqua, vel aliquod eorundem, praejudicium generetur, vel obstaculum valeat quomodolibet interponi. Postremo per hujusmodi statutum, ordinationes, decretum, et voluntates, nostra, et alia, quae in praesentibus inseruntur, non intendimus, ut dicti Fratres ipsi Abbati, Conventui, seu Canonicis sint subjecti, nec etiam e converso. Sed Canonici praefati (prout modo) Abbati subsint eidem, et corrigantur, ac puniantur, ubi necesse fuerit, ab eodem, nec non observent suam regulam, suasque honestas, et licitas consuetudines sicut prius. Praedicti vero Fratres secundum regulam eorundem, ac privilegia, et indulgentias dictae sedis ipsi Ordini Eremitarum indulta, suasque consuetudines, et constitutiones licitas, et honestas vivant, et a Praelatis corrigantur eorum, et puniantur, prout opus fuerit secundum sui Ordinis disciplinam. Non obstantibus supra dicto cannarum privilegio, et quibuslibet aliis, per quae statuti, ordinationis, decreti, et voluntatum nostrorum praedictorum executio impediri posset quomodolibet, vel differri, et de quibus plenam, et expressam oporteret in eisdem praesentibus fieri mentionem. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrorum statuti, ordinationis, constitutionis, prohibitionis, reservationis, concessionis, et voluntatum infringere, vel ei ausu temerario contraire: si quis autem hoc attentare praesumpserit, indignationem Omnipotentis Dei, et Beatorum Petri et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum. Datum Avenione decimo tertio Cal. Februarii, Pontificatus nostri anno II, id est 1326.

Ex libris, quibus lucem publicam decoravit, agmen ducit:

Additiones ad statuta Ecclesiae S. Julii in Insula, et Eumenia. [P. 42]

Franciscus Arisius in Cremona literata, tomo I, pag. 162 et tomo III, pag. 350.

Carolus a Basilica Petri Episcopus Novariae, libro II, suae historiae Novariae.

Petrus Maria Campi in historia Placentiae, libro XXI, parte III, pag. 73.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 33.

Ludovicus Cavitelli in Annalibus Cremonae, ad annum 1343.

Georgius Draudius in Bibliotheca classica.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis sive latinitatis libro VII, pag. 425.

Hamburgi 1746.

Joannes Dominicus Mansi in editione Patavina 1754. Bibliothecae latinae Alberti Fabricii correctae,

illustratae, et auctae, tomo III, pag. 144, col. II.

Ferdinandus Ugheli de Episcopis Novariensibus.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 46 et 50. Romae 1581.

B. Jordanus de Saxonia in libro: Vitas Fratrum libro I, cap. 18, pag. 67. Leodii 1625.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 84. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 13. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 280, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 257. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 412, num. 2; carte 418, num. 2; carte 419, num. 5; carte

479, num. 19, 20 et 21; carte 499, num. 3; carte 534, num. 5, in Bologna 1678; tomo VI, pag. 12 et 13,

num. 20 et 21, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 144.

Romae 1704.

[P. 42] Amman Casparus, vel Ammonius Gaspar, natione Germanus, Patria Hasselensis, Alumnus Provinciae Rheno Suevicae, Filius Coenobii Lavingani, ad initium Saeculi 16 adhuc vivebat, S. Theologiae Doctor. Anno 1485 Officium Prioris Lavingani peregit, et anno 1500 Provinciae Rheno Sueviae praefuit. Vir sapiens, et clarus ingenio, Theologus sui temporis nobilissimus, atque ob linguae Hebraicae peritiam in tota Germania summopere aestimatus, anno 1524 piissimo fine quievit. In Hebraicis praeceptorem habuit Joannem Böchsenstainum Eslingensem. Quantum in hac lingua profecerit, demonstrat:

Grammatica Hebraica in quinque libros distincta, in quorum I agit de literis, syllabis, et punctis omnibus. In II de nomine, et pronomine, prima parte orationis. [P. 43] In III tertia de verbo, et participio, secunda parte orationis. In IV de significativo quadruplici, tertia parte arationis, et omnium inter se trium partium constrctione, et regimine. In V de prosodia (id est) de triplici accentu, et carmine componendo. Grammaticam hanc manuscriptam habuit Conradus Pellicanus, teste Wolffio, qui existimat, quod haec Pellicani Grammatica diversa non sit ab Epitome artis grammaticae hebraeae, quam Matthaeus Fridericus Beckius authoris Ammani manu exaratam possiderat.

Joannes Franciscus Foppens in Bibliotheca Belgica, tomo I, pag. 362, col. II.

Franciscus Swertius in Athenis Belgicis, pag. 264.

Conradus Gesnerus in appendice ad suam Bibliothecam, fol. 38. Tiguri 1555.

In Bibliotheca Conradi Gesneri, per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 216, col. I.

Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata,

pag. 255, col. II. Tiguri 1583.

Valerius Andreae in Bibliotheca Belgica, pag. 255.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, pag. 105. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 75. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 311, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 229. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 44, num. 42, in Bologna 1686.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 132.

Romae 1704.

Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 97, anno 1727.

Antonius Hohn in Chronologia Provinciae Rheno Suevicae, pag. 132.

Ammiani Sebastianus, vide Lit. B. Broilus Sebastianus.

[P. 44] De Amorim Casparus, natione Lusitanus, Patria Olyssiponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de gratia Olyssipone, vixit Saeculo 17. Die 18 Decembris anno 1596 sacram Professionem emisit, dein, postquam in disciplinis Philosophicis, et Theologicis solida jecit fundamenta, in Indiam anno 1610 missus est, ubi tantum prudentia, doctrina, et pietate valuit, ut ad gubernium Conventus Goensis exaltatus fuerit. Fuit etiam Vicarius Generalis Congregationis Indiae Orientalis, et Deputatus Sacrae Inquisitionis. Tandem Goae die 7 Augusti anno 1646 extremum vitae diem morte confecit. In lingua Lusitana publicavit: Sermaon funeral em as exequias do illustrissimo, e Reverendissimo Senhor D. Fr. Aleixo de Menezes Arcebispo de Goa Primas, e Gobernador da India depois Arcebispo, e Senhor de Braga Primas da Espanha Vice Rey de Portugal etc. Mandadas celebrar em Cochim pelo illustrissimo Senhor D. Diogo Coutinho Capitaon, e Gobernador da dita cidade no anno de 1618. Lisboa por Pedro Craesbeeck 1620, in 4.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo II, pag. 332,

col. I. Lisboae 1747.

[P. 44] De Ancona Antonius, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii ad S. Augustinum Anconae, quo Saeculo vixerit, mihi ignotum. Vir moribus, doctrina, et pietate conspicuus, atque subtilis rerum Divinarum interpres elaboravit: Quaestiones in Epistolam S. Jacobi.

Albertus Fabricius, in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, seu latinitatis, libro I, pag. 322.

Hamburgi 1746.

[P. 44] De Ancona Augustinus, sive Augustinus Triumphus, natione Italus, Patria Anconitanus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Anconitani, vixit adhuc Saeculo 14, nam Neapoli die 2 Aprilis anno 1328 ad Paradisum translatus est. [P. 45] Erat e nobili Triumphorum prosapia. In Religione nostra brevi in studiis tantos fecit progressus, ut post non multum temporis non tantum Baccalaureus, sed etiam Magister creatus fuerit. Jubente Gregorio X Pontifice Maximo in locum Praeceptoris, et Professoris sui D. Thomae de Aquino, in itinere ad coelos rapti, Concilio Lugdunensi anno aetatis 31 interfuerit. Franciscus Carrara Princeps eum Patavium vocavit, ut Verbum Dei populo annuntiaret. Demum a Carolo II Neapolitanorum Rege, et ejus Filio Neapolim postulatus, et Consiliis intimis adhibitus, ad magnos Principes legatum agere debuit. Corpus ejus Neapoli in nostra Ecclesia ad S. Augustinum quiescit cum hac sepulchrali inscriptione: Anno Domini 1328, die 2 Aprilis, Indictione I, obiit B. Augustinus Triumphus de Ancona Mag. in Sacra pag., Ord. Erem. S. Augustini, qui vixit an. 85, ediditque suo Angelico ingenio 36 volumina librorum. Sanctus in vita, et clarus in scientia, unde omnes debent sequi talem virum, qui fuit Religionis speculum.Ejus fama non tantum in Italia, sed etiam in Gallia, ubi in schola Parisiensi, Magistrum sententiarum publice interpretatus, fama ejus ita effulsit, ut concives sui Anconae eidem statuam erexerint, et omnia opera ejus suis sumptibus descripta ad Bibliothecam Vaticanam miserint, sunt autem sequentia:

Tractatus super Missus est, impressus Lugduni per Sixtum Gloggengiesser, Alemannum de Nordlingen. Rethiae 1506. Madriti in regia typographia 1648, in fol. Romae 1590 et 1592 typis Dominici Basae cura, et industria nostri Angeli Roccae. [P. 46]

Tractatus in salutationem Angelicam et canticum Magnificat. Lugduni 1506. Madriti una cum tract. super Missus est 1648, in fol. Tractatus in salutationem Angelicam et in canticum Magnificat, ac super Missus est extant M. S. S. in nostra Bibliotheca Monachii. Primus incipit: Quatuor mihi etc. In fine: Explicit tractatus super Ave Maria F. Augustini Mag. de Ancona, Ord. Heremitarum S. Augustini, scriptus per Fr. Joannem de Bruntssow, ejusdem Ord. pro tunc existentem in Bononia, et pro forma studentem. Alter incipit: Expositio super Magnificat Augustini de Ancona Ord. Heremit. Initium tractatus est super illo verbo psalmi: Deus canticum novum. In fine: Explicit tractatus Mag. Augustini de Ancona Ord. Heremit. S. Augustini, super Magnificat. Idem tractatus a nostro Fr. Andrea Kimer descripti asservantur in nostra Bibliotheca Monacensi sub hoc titulo: Augustinus de Ancona super Evangelium Missus est. Incipit: tractatus editus a Rev. Mag. S. T. Augustino de Ankona, Ord. Heremit. S. Augustini, super Evangelium Missus est et Ave Maria. In fine: Explicit tractatus scriptus per me Fr. Andream Kirmer in Viebach. Anno Domini 1468, die I Mensis Maij. Super Salutationem Angelicam M. S. exstat etiam in Bibliotheca Principali ad S. Emmeramum Ratisbonae.

Tractatus in orationem Dominicam Romae 1587 typis Vincentii Accolti illustratus a nostro Angelo Rocca, in 4. M. S. reperitur in Bibliotheca Principali ad S. Emmeramum Ratisbonae, et etiam in nostra Monachii, qui incipit his verbis: Sequentis tractatus, et dubitationum super orationem Dominicam, et primo dubitationes super Prologum. In fine: Explicit tractatus super Dominicam Orationem editus a Rev. Mag. S. T. Augustini de Ankona, Ord. F. F. Heremit. S. Augustini, scriptas per me Fr. Andream Kirmer in Viebach, anno Domini 1468 completus 6 feria post cantate, in fol.

Tractatus de cognitione animae, excerptus ex lib. Metaphysicae Augustini Triumphi, a Mag. Augustino Placentino et Mag. Generali Gratiano Fulginati dicatus. Bononiae ex Officina Joannis Jacobi de Benedictis 1503, in 4. M. S exstat in nostra Bibliotheca Patavii.

Tractatum de praedicamento generis, et speciei edidit noster Mag. Gratianus Fulginas Bononiae 1503, in 4.

Destructio arboris Porphyrianae. Opus hoc absolvit anno 1280 quod typis edidit Augustinus Placentinus Lector, et dicavit Comiti Marco Antonio Landi, 1503. Bononiae per Joannem Jacobum de Benedictis. In fine legitur: Anconae actum est hoc opus anno gratiae 1280.

Expositio ejusdem Decretalis scilicet de duabus naturis in persona Christi figuratis in arca Noe, ad Joannem Rectorem Ecclesiae Varadinensis in Hungaria, cura Augustini Placentini. Bononiae typis Joannis Jacobi de Benedictis, 1508, in 4.

Comment. super Epistolas Canonicas, de quibus Jacobus Homey scribit in supplemento Patrum pag. 557 penes me habeo commentaria Augustini de Ancona in Epistolas Canonicas, quae fortassis propediem evulgabimus. M. S. exstat Viennae in Bibliotheca facultatis Artium una cum glossis in Apocalypsim. Item Londini in Bibliotheca Bodeliana.

Tractatus super Mattaeum fol. membr. exstat in Bibliotheca nostra Patavii, in Bibliotheca Caesarea Viennae, et Gothana in Saxonia, nec non Monachii in nostra. Incipit: Cum enim quietum silentium tenerent omnia etc. In fine post indicem: Est liber finitus, Omnipotens hinc Benedictus. [P. 47]

Tractatus de potentiis animae, pariter M. S. in nostra Monachii. In fine hujus tractatus haec leguntur: Ad laudem, et honorem S. S. Martyrum Tiburtii et Valeriani completum est hoc opus scriptum per me Fr. Joannem de Franconia, in 4, compilatum per eximium Doctorem P. Mag. Augustinum de Ancona.

Tractatus de resurrectione mortuorum per 40 Theoremata scriptus 1439 in membr. in fol. Habetur in Bibliotheca S. Antonii Patavii teste Jacobo Philippo Tomasino.

Liber de Sacerdotio, et regno, ac donatione Constantini Imperatoris. Ut scribit Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia.

De thesauro Ecclesiae. [P. 48]

Joannes Trithemius de Sriptoribus Ecclesiasticis, pag. 230. Coloniae 1546.

Bernardus de Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo I, pag. 115, col. I, pag. 236, col. I, pag. 272, col. I, pag. 599, col. II.

Jacobus Philippus Tomasinus in Bibliothecis Patavinis M. S. S., pag. 31, col. II, pag. 58, col. II, pag. 74, col. I, pag. 78, col. I.

Franciscus Arisius in Cremona literata, tomo II, pag. 377.

Guilielmus Cave in historia literaria Scriptorum Ecclesisticorum, tomo II, pag. 333,

Joannes Gottfridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo I, pag. 89.

Joannes Clessius in Elencho librorum, pag. 88.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 75, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 90, col. I. Tiguri 1583.

In Bibliotheca Alberti Fabricii per Joannem Dominicum Mansi correcta et aucta, tomo I, pag. 152, col. II. Patavii 1754.

Casimirus Oudin de Scriptoribus Eclesiasticis, tomo III, pag. 599.

Ludovicus Jacob a S. Carolo in Bibliotheca Pontificia, libro II, pag. 272.

Louis Moreri dans le grand dictionaire historique, tome V, pag. 181, col. II, a Paris 1718.

Alphonsus Ciacconius in vita Joannis XXII.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 1330. Lipsiae 1750.

Hieronymus Seripandus in compendio Chronicorum Ordinis nostri.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 46. Romae 1581.

Angelus Rocca, tomo II, pag. 113. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 48. Antuerpiae 1613.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 6. Pragae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 4 et 13. Monachii 1623.

Prosper Stellartius in Augustinomachia, libro II, dissertatione VII.

Cornelius Curtius in elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 129. Antverpiae 1636. [P. 49]

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 8, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 89. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 444, a num. 15 usque 77, in Bologna 1686.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 81. Romae 1704.

De Ancona Gabriel Masciolus, vide Lit. M. Masciolus Gabriel de Ancona.

[P. 49] De Ancona Guilielmus Triumphus, natione Italus, Patria Anconitanus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, vixit Saeculo 13. Erat Patruus B. Augustini Triumphi, qui adhortationibus, et consiliis ejus Sacram Religionem nostram ingressus est, Guilielmus ob suam sanctimoniam, et doctrinam Eminentissimo S. R. E. Cardinali Hugoni acceptus, et charus fuit. Teste Hieronymo Roman in codicibus M. S. S. ejus corpus in Ecclesia Conventus nostri Anconitani sub altari S. Catharinae quiescit. In lucem dedit:

Joannes Bunderius in compendio Lutheranae concertationis, ubi agit de contritione.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 31. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 83. Antverpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 228, col. II. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, carte 790, num. 9, in Bologna 1675.

[P. 49] De Ancona Nicolaus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Anconitani, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, teste Joanne Palz, fervidus Religionis nostrae defensor, haec enim in sua coelifodina in supplemento libri pag. 124 de Nicolao habet: legat defensorium Ordinis Fratrum Eremitarum S. Augustini insignissimi Doctoris Nicolai de Ancona, qui omnia dicta sua, et adversariorum argumenta copiose, veraciter, fundamentaliter, et magistraliter probat, et solvit. Posteris dedit:

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 195, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 505. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 516, num. 7, in Bologna 1682.

[P. 49] a S. Andrea Ambrosius excalceatus, natione Italus, Patria Ligur, Alumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17; vir multae pietatis, [P. 50] ac devotionis erga Jesum, et Mariam, erat Commissarius Generalis, et anno 1660 diem clausit extremum. In lingua Italica ab eo sunt editae:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 692.

Augustinus Oldoinus in Athenaeo Ligustico, pag. 15. Perusiae 1680.

Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 10, col. II. Coloniae 1683.

Andreas Baurius, vide Lit. B. Baurius Andreas.

Andreas Bernardus, vide Lit. B. Bernardus Andreas.

Andreas de Biliis, vide Lit. B. de Biliis Andreas.

Andreas Boulenger, vide Lit. B. Boulenger Andreas.

Andreas Capotius, vide Lit. C. Capotius Andreas.

Andreas de Cassia, vide Lit. C. de Cassia Andreas.

Andreas Charitheus, vide Lit. C. Charitheus Andreas.

Andreas Dalhamer, vide Lit. D. Dalhamer Andreas.

Andreas Gelsimini, vide Lit. G. Gelsimini Andreas.

Andreas Lavaretti, vide Lit. L. Lavaretti Andreas.

Andreas Mediolanensis, vide Lit. M. Mediolanensis Andreas.

Andreas de Morales, vide Lit. M. de Morales Andreas.

Andreas de S. Nicolao, vide Lit. N. de S. Nicolao Andreas.

Andreas Nunnez, vide Lit. N. Nunnez Andreas.

Andreas Ribera, vide Lit. R. Ribera Andreas.

Andreas a S. Thoma, vide Lit. T. a S. Thoma Andreas.

Andreas Volaterranus, vide Lit. V. Volaterranus Andreas.

Angelicus Aprosius, vide infra Aprosius Angelicus.

[P. 51] Ab Angelis Joannes, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, vixit Saeculo 16; S. Theologiae Lector, in Theologicis disciplinis excelluit, et edi curavit:

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 103. Antverpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 42. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 483, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 322. Bruxellis 1654.

[P. 51] De Angelis Ludovicus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenbii Portuensis, vixit Saeculo 17; S. Theologiae Doctor in Universitate Olyssipponensi, Alexii Menesii Archi Episcopi Bracarensis Confessarius, vir in divinis Scripturis eruditissimus, Historiographus, atque Theologus sui temporis nobilissimus, per praeclara sua opera nominis sui memoriam ad posteros transmisit; edidit enim:

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo III, pag. 56, col. II. Lisboa 1752.

Joannes Soarius de Brito in theatro Lusitanorum Litteratorum, Lit. L., num. 22.

Gerardus Ernestus de Franckenau in Bibliotheca Genealogica Heraldica Hispana, pag. 286.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 15, col. I.

Louis Moreri dans le grand dictionnaire historique tome I, pag. 327, col. II, a Paris 1718.

Antonius Teiffier in Catalogo Authorum et Bibliothecarum.

Antonius a Purificatione in Theatro triumphali Provinciae Lusitaniae.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 130. Antverpiae 1613.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, pag. 408. Lipsiae 1750. [P. 52]

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 24, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 439. Bruxellis 1654.

[P. 52] a S. Angelo Jacobus, natione Italus, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii S. Angeli, vixit Saeculo 14. Hic ob magnam pietatis pariter, ac doctrinae famam, a Bonifacio IX Pontifice Maximo 17 Cal. Septembris anno 1392 Episcopus Nicoterensis creatus est. Quot annis huic Ecclesiae praefuerit, vel quo anno lethum oppetierit, Ferdinando Ughelli ignotum; sed hoc est certum, quod posteritati reliquerit:

Ferdinandus Ughelli in Italia Sacra, tomo IX, col. 570, primae editionis.

Nicolaus Tappi in Bibliotheca Neapolitana.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 427, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 308. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 311, num. 6, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 190. Romae 1704.

Angelus Amandulensis, vide supra Amandulensis Angelus.

Angelus Bellabuccus, vide Lit. B. Bellabuccus Angelus.

Angelus Belluomo, vide Lit. B. Belluomo Angelus.

Angelus de Camerino, vide Lit. C. de Camerino Angelus.

Angelus de Cassia, vide Lit. C. de Cassia Angelus.

Angelus Clemens Chiotus, vide Lit. C. Clemens Chiotus Angelus.

Angelus de Cremona, vide Lit. C. de Cremona Angelus.

Angelus Ferus, vide Lit. F. Ferus Angelus.

Angelus Franciscus, vide Lit F. Franciscus Angelus.

Angelus de Furcio, vide Lit. F. de Furcio Angelus.

Angelus Höggmair, vide Lit. H. Höggmair Angelus.

Angelus Maria a S. Philippo, vide Lit. Q. Quadrius Angelus Maria.

Angelus Mediolanensis, vide Lit. B. Bellabuccus Angelus.

Angelus a Pice Leone, vide Lit. P. a Pice Leone Angelus.

Angelus Pontius, vide Lit. P. Pontius Angelus.

Angelus Portenarius, vide Lit. P. Portenarius Angelus.

Angelus de Ribera, vide Lit. R. de Ribera Angelus.

Angelus Rocca, vide Lit. R. Rocca Angelus.

Angelus de S. Rosalia, vide Lit. R. de S. Rosalia Angelus.

Angelus Secchi, vide Lit. S. Secchi Angelus.

Angelus Senensis, vide Lit. S. Senensis Angelus.

Angelus Sommariva, vide Lit. S. Sommariva Angelus.

Angelus Terrachinus, vide Lit. T. Terrachinus Angelus.

Angelus Vancius, vide Lit V. Vancius Angelus.

[P. 53] Angerer Guilielmus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, mortalitatis sarcinam necdum deposuit Praedicator Generalis, et iterato Prior Conventus Pruggensis, vir clarus ingenio, et Concionator eloquentissimus. Ab eo publicati sunt tres sermones panegyrici in lingua germanica:

[P. 53] De Angioleriis Bernardus, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo 14, S. Theologiae Magister. Fuit Prior Conventus Florentini, et Provincialis Provinciae Pisarum, nec non anno 1384 Procurator Generalis, [P. 54] ad quod officium anno 1386 iterum assumtus est, vir non tantum vitae integritate, sed etiam divinarum literarum eruditione clarissimus, quem omnes tanquam exemplar virtutum colebant, qui dies vitae suae publicis concionibus, et privatis sermonibus populum erudiendo insumpsit. Ab eo habetur utilissimus omnibus liber, qui M. S. asservatur Florentiae in Bibliotheca nostra ad S. Spiritum, cujus inscriptio, seu titulus est:

Speculum charitatis. Incipit: Nihil dignnius, quam ut Creator ametur a creatura.

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 734.

Michael Poccianti in Catalogo illustrium Scriptorum Florentinorum.

Guilio Negri nell’Istoria de gli Scrittori Fiorentini, pag. 101, col. I.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 54. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 51. Antverpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 112, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 125. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 216, num. 10, in Bologna 1680.

[P. 54] De Anglia Guilielmus, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, vixit Saeculo 14, vir moribus, doctrina, et pietate conspicuus, pietatis suae monumentum reliquit:

Librum, qui futura Anglorum mala complectitur.

Joannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. IV, fol. 176. Basileae 1559.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 252. Tiguri 1674.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 83. Antuerpiae 1613.

[P. 54] De Anglia Thomas, natione Anglus, Alumnus Provinciae Angliae, vixit Saeculo 15, erat Lector publicus S. Theologiae in Academia Patavina, et inter eos, qui in Italia divinam scientiam profitebantur, nulli secundus, doctrinae suae excellentiam manifestavit per: Comment. in Apocalypsim.

Sixtus Senensis in Catalogo Expositorum Sanctae Scripturae.

Angelus Rocca, tomo II, pag. 116. Romae 1719.

[P. 54] De Anios Dyonisius, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, vixit Saeculo 17; vir facundissimi ingenii, et rarae experientiae in rebus agendis, nec non Divinarum, humanarumque literarum indagator accuratissimus, Episcopus Algarbiae denominatus est, verum die 24 Novembris anno 1654 satis cessit: [P. 55]

Aliqua opera S. P. Augustini ex idiomate latino in patrium vertit.

Dans les Memoires de Portugal.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 422. Lipsiae 1750.

[P. 55] a S. Anna Chrisostomus, natione Italus, Patria Siculus, Excalceatus Alumnus Congregationis Italiae, vixit Saeculo 18, e familia Calafato oriundus, vir non minus vita, quam omni scientiarum genere insignis, bis Conventum ad S. Gregorium Panormi rexit, nec minori laude Provinciae Panormitanae Provincialem egit. In lucem per prelum exire fecit in lingua Italica librum, cujus titulus: Cento per uno, overo breve notitia de grandissimi lucri, e guadagni, che provengono della satisfatione di tutte le nostre opere bone, che li possono disponere per l’anime del purgatorio, in Panormi 1685 apud Romulum.

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 803, in Brescia 1753.

Antonius Mongitor in Bibliotheca Sicula, append. I, pag. 23.

[P. 55] a S. Anna Mathias Excalceatus, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Congregationis Lusitanae, Filius Coenbii Dominae nostrae de Monte Oliveto extra muros civitatis Ulyssipponensis, vixit Saeculo 18; vir moribus, doctrina, et pietate conspicuus, Novitiis praeficiebatur, postea in Capitulo Generali Secretarium egit. Ab eo praelo subjecta fuerunt:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo III, pag. 453, col. I. Ulyssippone 1752.

[P. 55] Annapacker Anselmus, natione Germanus, Patria Austriacus Viennensis, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, Filius Coenobii Viennensis, adhuc vitam agit, et Viennae Sacram Scripturam explanat, antea Pruggae Theologiam moralem, Fürstenfeldii vero Philosophiam docuit. Typis ab eo publicata habentur:

Sermo Panegyricus D. Joanni Evangelistae dictus, coram Universitate Viennensi anno 1754. Ex typographia Kaliwodiana, Viennae Austriae, in fol. [P. 56]

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae.

[P. 56] Anabacher Mauritius, natione Germanus, Alumnus Provinciae Austriae et Hungariae, adhuc inter homines morabatur Saeculo 18. Leucae enim die 9 Septembris anno 1708 mors vitam ademit. Pluribus annis Concionatoris, et Parochi Pillerstorffensis, et Leukensis, nec non Novitiorum Magistri officiis functus est, vir magna virtute praeditus, ac eloquentia pollens publicavit:

Catalogus Scriptorum Provinciae nostrae Austriae et Hungariae.

[P. 56] Ab Annuntiatione Antonius, natione Lusitanus, Patria Beiranus, Alumnus Congregationis Lusitanae Excalceatorum, vixit Saeculo 18. In variis conventibus Officium Prioris non absque laude peregit, dein Commissarii Generalis in Provincia Transtagana, postea Vicarii Generalis in sua Congregatione per novem annos, durante hoc tempore tanquam Praelatus vigilantissimus Congregationem sibi commissam tribus collegiis amplificavit, scilicet in Universitate Connimbricensi, in civitate Portuensi, et in Civitate Olyssipponensi, in gratiarum actionem S. Theologiae Doctor creatus fuit; erat insuper Qualificator Sacri Officii, Examinator trium Ordinum militarium, et Serenissimae Reginae Mariannae Victoriae a Sacris Confessionibus. Ingenii sui partus dedit:

Collegium abbreviatum de Ordinandis, Praedicatoribus, et Confessariis in tres classes divisum (hoc est) Theologia scholastica, moralis, dogmatica, Polemica, et Rhetorica. Ulyssippone per Michaelem Manescal a Costa 1748, in fol. Item Salamanticae, typis Eugenii Garcia 1752, in fol. [P. 57]

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo IV, pag. 23, col. II. Lisboa 1759.

[P. 57] Ab Annuntiatione Franciscus, natione Lusitanus, Patria Transtaganus, Alumnus Provinciae Lusitanae, Filius Coenobii Olyssipponensis, in hoc Saeculo 18, die 13 Augusti anno 1720, vivere desiit. Facta die 16 Octobris anno 1685. Professione in Philosophia, et Theologia tantam maturitatem ingenii ostendit, ut confratrum suorum Lector Philosophiae, et Theologiae deputatus fuerit, quod officium cum tanto discipulorum profectu peregit, ut a domestica cathedra ad publicam in universitate Conimbricensi, in qua anno 1698, die 8 Junii lauream Theologiae obtinuit, ascenderit. Fuit insignis Orator Academicus utpote linguae latinae peritissimus, et ob suas dotes omnis promotionis, et honoris dignissimus; verum spretis his omnibus, ob zelum Christo lucrandi animas, ut Missionarius in Indias abire desiderabat, sed per praematuram mortem, quae anno aetatis 52 accidit, ab optima hac intentione impeditus fuit. Eruditionis ejus vestigia in sequentibus habemus, composuit enim in lingua patria:

Questaon curiosa. Que tempo deva, e possa gastar hum Sacerdote em dizer Missa para a dizer sem peccado, e com decencia, M. S. in 4. [P. 58] Haec M. S. S. exstant in nostra Bibliotheca ad Dominam nostram de gratia.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo II, pag. 108, col. I. Olyssippone 1741.

[P. 58] Ab Annuntiatione Joannes, natione Hispanus, Patria Mexicanus, Alumnus Provinciae Mexicanae, Filius Coenobii Mexicani, vixit Saeculo 16. Vir teste nostro Joanne Grixalva maturi regiminis, et magni ad Religionem zeli, fuit Rector Collegii S. Pauli in regno Mexicano, dein Prior Conventus Mexicani, postea Provincialis in nova Hispania. Sermonem tagalum optime calluit, et ideo ejus opera, et aliorum ex Ordine nostro Provincia del Quito fidem Christianam amplexa est, et intra 6 annos quatuordecim monasteria Ordinis nostri fuere erecta, inter quae eminent Quitense, Conchense, Popayonense, Riobambense, et Tacongense. Tandem laboribus in vinea Domini consumptus, Mexici obiit 1593. Composuit ad utilitatem Missionariorum in lingua tagala:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca hispanica tomo I, pag. 480, col. II.

Joannes Grixalva in historia Provinciae Mexicanae

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 103. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 42 et 43. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 409, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 322. Bruxellis 1654.

Agnosciolus Spiritus, vide Lit. S. Spiritus Agnosciolus.

[P. 58] De Anselmi Guilielmus, natione Italus, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Montisfalconii, vixit Saeculo 17. Vir tam eloquentia, quam rerum Theologicarum peritia, et mirabili ingenii felicitate praestans in lingua Italica reliquit plura eloquentiae suae monumenta, nempe:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 825, in Brescia 1753.

Ludovicus Jacobilli in catalogo Provinciae Umbriae.

Hippolytus Marraccius in Bibliotheca Mariana.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 42 et 43. Monachii 1623.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 257. Bruxellis 1654.

[P. 59] Anselmini vel Eselmini, natione Italus, Patria Tarvisinus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, vixit Saeculo 16. Vir in amoenioribus studiis, praecipue in ligata dictione egregie versatus, nulli poetae cessit. In versibus Italicis ex optimo ingenii sui thesauro depromptis notitiae posterorum transmisit:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 826, in Brescia 1753.

Anselmus Annapacker, vide superius Annapacker Anselmus.

Anselmus Fatius, vide Lit F. Fatius Anselmus.

Anselmus Hetruscus, vide Lit. H. Hetruscus Anselmus.

Anselmus Hörmansoder, vide Lit. H. Hörmansoder Anselmus.

Anselmus de Monte Falcone, vide Lit. M. de Monte Falcone Anselmus.

Anselmus Vicentinus, vide Lit. V. Vicentinus Anselmus.

Anselmus de Virgine Maria, vide Lit. M. de Virgine Maria Anselmus.

Anterus a S. Bonaventura, vide Lit. B. a S. Bonaventura Anterus.

Anterus Maria Miconus, vide Lit. M. Miconus Anterus Maria.

[P. 59] De Antillon Thomas, natione Hispanus, Patria Albaracinus, Alumnus Provinciae Aragoniae, Filius Conventus Caesar Augustani, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, fuit Caesar Augustae Professor publicus, dein Provincialis Provinciae Aragoniae, qui praeter Theologiae scientiam, qua eminuit, concionandi munere insigniter functus est. Circa annum 1614 ex lingua Lusitana in Hispanicam traduxit:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca hispanica tomo II, pag. 241, col. I.

Vincentius Blascus tomo I historiarum Aragoniae, libro V, cap. 24, pag. 522.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 441. Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 462, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 652. Bruxellis 1654.

[P. 59] Antolinez Augustinus, natione Hispanus, Patria Vallisoletanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Vallisoletani, [P. 60] vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor, Salmanticae cathedram theologicam D. Thomae, dein Durandi postea S. Scripturae cum laude, et admiratione omnium gloriosissime rexit ita, ut tota Hispania profundissimam suam doctrinam, et eruditionem admirata sit. Anno 1621 officium regii Concionatoris, et Archi Episcopatum Tarraconensem recusavit, Episcopatum autem Civitatensem acceptavit. Dein anno 1624 Archi Episcopus Compostellanus creatus fuit. Erat in Religione nostra quartum Provincialis, quia vivum Musarum, et virtutum templum exstitit, inter quas primatum tenuit amor erga pauperes: reditus enim sui Archiepiscopatus amplissimos larga manu in egenos effudit, et his in pauperes dilapidatis non erubuit in Archi Episcopali dignitate constitutus, stipem pro mendicis ab opulentis Mercatoribus petere. Tandem non opibus, sed meritis abundans die 19 Junii anno 1626 ad coelum abiit. Multa scripsit, de quibus ista feruntur, videlicet:

Louis Moreri dans le grand dictionnaire historique tome I, pag. 393, col. II, a Paris 1718.

Henningus Witte in diario Biographico, ad annum 1626.

Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 18, col. I, Coloniae 1683.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 447. Lipsiae 1750.

Cornelius Curtius in Elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 235. Antverpiae 1636.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 40. Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 34, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 86. Bruxellis 1654.

[P. 60] Antonicius Joannes Baptista, natione Italus, Patria Umber, Alumnus Provinciae Spoletanae, Filius Coenobii Eugubini, vixit Saeculo 16. Vir in lingua Hebraica tam perfecte imbutus, ut in ea illa aetas vix parem tulerit. Anno 1574 fuit cum Theologi, et Confessarii munere in obsequio Eminentissimi Cardinalis Pauli Aretii de Itrio, quem Gregorius XIII Pontifex Maximus anno 1576 [P. 61] Archi Episcopum Neapolitanum creavit. Post hujus mortem Reverendissimus P. Mag. Generalis die 19 Junii 1578 ei facultatem dedit Archi Episcopo Hanibali de Capua ut Theologus inserviendi. Anno 1583 erat Reverendissimi P. Mag. Generalis Spiritus Vicentini in itinere Visitationis socius, et Consiliarius. Neapoli linguam Hebraicam publice docuit, multosque Hebraeos ad veram fidem convertit. De ejus scriptis extant:

Ludovicus Jacobilli in Bibliotheca Umbriae.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 452. Lipsiae 1750.

Josephus Panphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 132. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 104. Antverpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 41. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 485, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 325. Bruxellis 1654.

Antoninus Höhn, vide Lit. H Höhn Antoninus.

Antoninus Ottinger, vide Lit. O. Ottinger Antoninus.

De S. Antonio Bindus, vide Lit. B. Bindus de S.Antonio.

[P. 61] a S. Antonio Hilarius, Excalceatus, natione Italus, Alumnus Congregationis Italiae, vixit Saeculo 17. Vir spectate virtutis, et studio historico singulariter deditus, memoriam ejus ab oblivione vendicat:

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 357, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 298. Bruxellis 1654.

[P. 61] a S. Antonio Josephus, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Lisbonensis, vixit adhuc Saeculo 18, Ulyssippone die 21 Augusti anno 1688 in Conventu Dominae nostrae de gratia solemnem deposuit Professionem. Postea scientias severas cum magna felicitate addidicit ita, ut Lector denominatus fuerit. In Theologia doctrinam nostri Aegidii Columnii secutus est, illamque propugnavit. Anno 1721 fuit Vicarius Provincialis Portugalliae, quod munus cum tanta maturitate, et exemplari vita peregit, ut omnes eum majoris dignitatis, et honoris dignissimum judicaverint: erat enim primarii nostri Instituti observantissimus. [P. 62] Olyssippone anno 1727, die 29 Junii, mortuus est. Nominis ejus famam memoriae produnt sequentia in lingua Lusitana typis submissa opera:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo II, pag. 822, col. I. Olyssippone 1741.

[P. 62] a S. Antonio Ludovicus, natione Lusitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, vixit Saeculo 17. Vir integerrimae vitae, et singularis devotionis erga B. Virginem sine macula conceptam, typis evulgavit:

Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 77, col. II, Coloniae 1683.

Petrus de Alva in sua militia, col. 957.

Antonius de Ancona, vide superius de Ancona Antonius.

Antonius Astensis, vide inferius de Astensis Antonius.

Antonius de Azevedo, vide inferius de Azevedo Antonius.

Antonius Barahona, vide Lit. B. Barahona Antonius.

Antonius Bernart, vide Lit. B. Bernart Antonius. [P. 63]

Antonius a Burgundia, vide Lit. B. a Burgundia Antonius.

Antonius de la Calancha, vide Lit. C. de la Calancha Antonius.

Antonius Cäpler, vide Lit C. Cäpler Antonius.

Antonius de Castillo, vide Lit. C. de Castillo Antonius.

Antonius a Castronovo, vide Lit C. a Castronovo Antonius.

Antonius Cremonensis Melius, vide Lit M. Melius Antonius.

Antonius Dominicus, vide Lit. D. Dominicus Antonius.

Antonius Dulciatus, vide Lit. D. Dulciatus Antonius.

Antonius Feyre, vide Lit F. Feyre Antonius.

Antonius Gagliardi, vide Lit. G. Gagliardi Antonius.

Antonius Govea, vide Lit. G. Govea Antonius.

Antonius Hochkirchen, vide Lit. H. Hochkirchen Antonius.

Antonius Januensis, vide Lit. J. Januensis Antonius.

Antonius Marquez, vide Lit. M. Marquez Antonius.

Antonius Maselli, vide Lit. M. Maselli Antonius.

Antonius Melius, vide Lit M. Melius Antonius.

Antonius Mondulphensis, vide Lit M. Mondulphensis Antonius.

Antonius de Nativitate, vide Lit. N. de Nativitate Antonius.

Antonius de Nomis, vide Lit. N. de Nomis Antonius.

Antonius Osorius, vide Lit O. Osorius Antonius.

Antonius a Purificatione, vide Lit. P. a Purificatione Antonius.

Antonius de Rampegolis, vide Lit. R de Rampegolis Antonius.

Antonius Rolliers, vide Lit. R. Rolliers Antonius.

Antonius Sainer, vide Lit. S. Sainer Antonius.

Antonius Siculus, vide Lit. S. Siculus Antonius.

Antonius Toscanus, vide Lit. T. Toscanus Antonius.

Antonius de Witte, vide Lit. W. de Witte Antonius.

[P. 64] Aoreolus Nicolaus, natione Italus, Patria Venetus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, Filius Coenobii ad S. Stephanum Venetiis. Saeculum, in quo vixit, Philippus Elssius silentio praeterit. Erat vir eximiae integritatis, ac eruditionis, atque praeclarus Historicus. Ab eo habemus:

Primas August. libro V, cap. 4, pag. 332.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 502. Bruxellis 1654.

[P. 64] De Appamiis Jacobus, natione Gallus, Alumnus Provinciae Tolosanae, vixit Saeculo 15. Vir morum decore ornatus, ac omnium literarum eruditione eximius, excellens Philosophus, et Theologus famosus, reliquit felicis sui ingenii monumentum: Qaestiones Quodlibeticas, et ordinarias.

Alphonsus de Vargas in libro I Sententiarum.

Ambrosius Episcopus Lamocensis in sermone 63 de S. Augustino, pag. 481.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 463, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 307. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 536, num. 12, in Bologna 1678.

Appollonius a S. S. Trinitate, vide Lit. T. a S. S. Trinitate Appollonius.

[P. 64] Aprosius Angelicus, natione Italus, Patria Vintimiliensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 17, natus est Vintimiliae, et ideo il Padre Vintimiglia dictus. Erat excitatissimi ingenii, cujus brevi tempore tanta dedit specimina, ut clarissimorum virorum amicitiam nactus fit: ex optimo enim felicissimi sui ingenii thesauro deprompsit, et aeternitati in lingua Italica hosce partus scientiae suae consecravit, nempe:

Il Buratto Replica di Carlo Galistoni al Molino del Signor Stigliani. In Venezia 1642, in 12. Aprosius ideo sub ficto nomine opus hoc edidit, quia in tali materia ut Religiosus in publicum proprio nomine predire noluit. [P. 65]

Le vigilie di Capricorno. [P. 66]

Anno 1681, die 23 Februarii laboribus literariis consumptus ex hac vita migravit.

Joannes Petrus Niceron dans les Memoires des hommes illustres, tome 24, pag. 94.

Dictionaire historique, litteraire, et Critique, tome I, pag. 191, col. II.

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 887, in Brescia 1753.

Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam, pag. 12, col. II, Coloniae 1683.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 480. Lipsiae 1750.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 58. Bruxellis 1654.

[P. 67] Ab Aquapendente Nicolaus, natione Italus, Patria Florentinus, Alumnus Provinciae Romanae, Filius Coenobii Aquapendentani, vixit Saculo 15. Surani in die B. Mariae Magdalenae anno 1451 in Provincialem Provinciae Romanae, et die 6 Augusti a Reverendissimo P. Mag. Generali Juliano de Salem confirmatus fuit. Philippus Bergomensis in Supplemento supplementi libro XV, fol. 397, in ipsius laudes ita effunditur: Nicolaus Italus de Aquapendente nostri Ordinis maximus Theologus, et divinorum eloquiorum egregius Concionator, hoc tempore in pretio extitit. Extremum diem clausit die 8 Maji anno 1456. De cujus scriptis subiecta feruntur:

Giammaria Mazzucchelli ne’ Scrittori d’Italia vol. I, parte II, pag. 116, in Brescia 1753.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 515, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 620, col. I. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius, in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, seu latinitatis, libro XIII, pag. 315. Hamburgi 1746.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 480. Lipsiae 1750.

Ambrosius Coranus in Chronica Ordinis.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 138. Antverpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 194, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 501. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 20, num. 7, in Bologna 1682.

Aquilinus Sertorius, vide Lit S. Sertorius Aquilinus.

[P. 67] Aquisgranensis Guilielmus, natione Germanus, Patria Aquisgranensis, Alumnus Provinciae Coloniensis, Filius dicti Coenobii, vixit Saeculo 15. S. Theologiae Doctor, vir vita, et conversatione praeclarus, ac in omni fere literatura versatus, in divinis potissimum literis excelluit, qui eruditis suis lectionibus Academiam Erfordiensem, Coloniam vero, et Basileam sua eloquentia illustravit. Elucubrationum ejus hic est catalogus:

Comment. in Canonem Missae. [P. 68]

Joannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesisticis, pag. 369 Coloniae 1546. Nicolaus de Tombeur in Provincia Belgica Augustiniana, pag. 216. Lovanii 1727.

[P. 68] De Aragam Antonius, natione Lusitanus, Patria fuit civitas Pharus, Alumnus Provinciae Lusitanae, Filius Coenobii Eborensis, vixit Saeculo 17. Anno 1676, die 2 Januarii Eborae Augustinianae familiae nomen dedit. Fuit vir magnae pietatis, qui Regulam nostram, et statuta strictissime servavit, ita ut tam nostris, quam exteris summo esset exemplo. Tavilae in Conventu nostro die 30 Aprilis anno 1716, piissimam suam animam efflavit. In lingua Lusitana sequens cudit opusculum:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo I, pag. 206, col. II. Olyssippone 1741.

[P. 68] De Aragon Alphonsus, natione Hispanus, Patria Madritensis, ex Hispaniarum Magnatibus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Madritensis, vixit Saeculo 17. Vir in divinis scripturis eruditus, nec historiae ignarus, super omnes disertus, et facundus, in Collegio Madritensis officium Concionatoris cum magno auditorum fructu peregit: erat enim in declamandis homiliis ad populum excellentis ingenii, et non minus eloquentia, quam vita venerabilis. Publicae communitati per prelum communem fecit:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 8, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 492. Lipsiae 1750.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 367. Romae 1704.

[P. 68] De Aragon Petrus, natione Hispanus, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis, vixit Saecu1o 16. S. Theologiae Doctor Salmanticensis, hujus Universitatis Professor publicus, [P. 69] sicut et in Oscensi, vir ob Sacrarum literarum, notitiam et scientiam juridicam in tota Hispania notissimus, in lucem emisit:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 136, col. II.

Andreas Schottus in Bibliotheca Hispanica, tomo II.

Joannes Clessius in Elencho librorum, pag. 149.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 493. Lipsiae 1750.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 151. Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 40. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 287, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 560. Bruxellis 1654.

[P. 69] Arbinoti Stephanus, natione Italus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii Florentini, vixit Saeculo 17. Ob pietatem, prudentiam in rebus agendis, et doctrinam Prior Conventus ad S. Spiritum Florentiae electus fuit. Typis evulgavit panegyrim sub hoc titulo: Panegyricus Serenissimi Ferdinandi Medicis nuper magni Ducis Hetruriae tertii nunquam satis laudandi Principis. Ad Serenissimam Heroidem Christianam a Lotharingia Ferdinandi jam Conjugem. Serenissimi Cosmae II Medices magni Ducis Hetruriae IV Matrem. Florentiae 1609, apud Christophorum Marescottum, in 4.

Guilio Negri nell’Istoria de gli Scrittori Fiorentini, pag. 506, col. II.

Joannes Cinelli in sua Bibliotheca volante, parte I.

Archangelus a S. Nicolao Moltrasius, vide Lit M. Moltrasius Archangelus.

Archangelus Riccius, vide Lit. R. Riccius Archangelus.

[P. 69] Arconatus Luchinus, natione Italus, Patria Mediolanensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Mariae Incoronatae Mediolani, vixit Saeculo 15, e nobili familia Arconatorum. Emissa sacra professione totum se dedit lectioni S. Scripturae, et praecipue S. Pauli, ac Magni P. Augustini cum tam felici successu, ut anno 1469 unus ex quatuor praedicatoribus Generalibus suae Congregationis designatus fuerit. Anno 1486 et 1497 erat Vicarius Generalis. In Registris Generalibus anno 1501 de eo nulla amplius fit mentio, probibiliter igitur ad finem hujus anni supremum vitae diem egit. Doctrinae ejus vestigia in sequentibus M. S. S. habemus, scripsit enim: [P. 70]

Philippus Argelati in Bibliotheca Scriptorum Mediolanensium, parte II, tomi I, col. 24.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 7, col. I. Madriti 1644.

Paulus Morigia Jesuatus de Nobilitate urbis Mediolanensis, libro I, cap. 11.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VII, carte 523, num. 3, 4, 5, 6 et 7, in Bologna 1682.

[P. 70] De Aretio Leonardus, natione Italus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii Aretini, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, erat 1554 apud Eugubinos Sacrae Scripturae interpres, et Verbi Divini dispensator facundissimus, nec non Reverendissimi P. Mag. Generalis Secretarius, interfuit Concilio Tridentino, in quo anno 1554 orationem habuit. Erat vir magni, et excellentis ingenii, ac incomparabilis doctrinae, atque eloquentiae. De vita exiit Mense Aprili 1572. Ab eo exstat:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1010.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 22, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 428. Bruxellis 1654.

[P. 70] De Aretio Petrus Donatus, natione Italus, Alumnus Provinciae Senarum, Filius Coenobii Aretini, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Magister, Religiosus tam in officio Apostolico Praedicationis, quam in disciplinis altioribus valde celebris: erat enim Theologus, et Ecclesiastes egregius. Posteris memorabilem se effecit per:

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 48. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana pag. 8, Antuerpiae 1613. [P. 71]

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 13. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 277, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 574. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 502, num. 10, in Bologna 1678.

[P. 71] Aretusi Andreas, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 14. In disciplinis politioribus, praesertim poesi eminuit. Composuit metro ligato: Vitam S. Catharinae Virginis et Martyris.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo IV, carte 701, num. 35, in Bologna 1675.

[P. 71] De Argentina Thomas, natione Germanus, natus Hagenoae in Alsatia, Argentinensis communiter dictus a cathedra Argentinensi, quam gloriosisime moderatus est, Alumnus Provinciae Rheno Svevicae, Filius Coenobii Hagenoviensis, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Parisiensis, multis in Academiis etiam publicis nempe Parisiensi, et Argentinensi docendo ita eminuit, ut omnibus admirationi esset. Propter summam suam eruditionem, et insignem pietatem anno 1343 gubernium Provinciae Rheno Svevicae ei demandatum fuit; verum duobus tantum annis clavum hunc tenuit. Nam anno 1345 die 11 Julii primum ex germanis in generali Synodo Parisiensi Patres Thomam, ob excelsas qualitates concordibus suffragiis supremum totius Ordinis Antistitem proclamarunt, in qua dignitate Papiae anno 1348, Basileae 1351 et Perusiae 1354 ad decorem, et utilitatem universi Ordinis nostri confirmatus fuit, quia Summis Pontificibus propter singularem doctrinam et vitae sanctimoniam acceptissimus erat. Demum dum ordinem visitare intendebat, jamque Viennae in Austria hoc negotio occupatus erat, ibidem duodeno annorum circulo completo cum vita hisce moestissimis temporibus, grassabatur enim haeresis Fraticellorum, et Petrus Corbarius Pseudo Papa sub nomine Nicolai contra Clementem VI legitime electum a Guilielmo Okamo calamo, a Ludovico autem Imperatore gladio defendebatur, regimen suum anno 1357 deposuit, et in Ecclesia nostra prope Reverendissimum P. Mag. Generalem Gregorium Ariminensem sepultus jacet, ut ex his rudibus versibus marmori incisis patet: [P. 72] Tumba levata duos Doctores haec tenet altos, / Hic Alemanus erat, Italus ille fuit. / En Argentina Thomas, Gregorius atque / Arimini, celsi, praevalidique viri; / Scriptis praeclari, sed et Officio generali / Ordinis hujus sunt, quos tenet hic haec humus.

Super tumuli Reverendissimi P. Thomae Argentinensis lapidem haec leguntur verba: Anno Domini 1357 obiit Fr. Thomas Prior Generalis, ac Professor Sacrae paginae Ordinis Fratrum S. Augustini. / Quisquis ades, qui morte cares, sta, perlege, plora;/ Sum, quod eris, quod es, ipse sui, pro me, precor, ora.

Ex his inscriptionibus erroris convincuntur illi Scriptores, qui nostrum Thomam Theologis Viennensibus annumerant, quod ipsis sole clarius demonstratur: universitas enim Viennensis primum erecta fuit anno 1365. Thomas autem anno 1357 jam corpore exutus est. Hoc verum est, quod ad erectionem dictae universitatis consiliis suis plurimum contribuerit. Memoriam sui apud posteros aeternam fecit per sequentia opera, exaravit enim:

Sanctiones alias pro singulis Provinciis Alemaniae, cujusmodi aliquas se legisse testatar Felix Milensius, pag. 289. [P. 73]

Joannes Trithemius de Scriptoribus Ecclesiasticis, pag. 254. Coloniae 1546.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium Veritatis, fol. 138. Dilingae 1565.

In Bibl. Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 659, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisum ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 792, col. I. Tiguri 1583.

Albertus Fabricius in Bibliotheca latina, libro XIX, pag. 684. Hamburgi 1746.

Joannes Godefridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo II, pag. 205.

Guilielmus Cave in historia literaria Scriptorum Ecclesiasticorum, tomo II, in Saeculo Wicklevano, pag. 47, col. I.

Bernardinus Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo II, pag. 1375.

Louis Moreri dans le grand dictionnaire historique tome I, pag. 462, col. I, a Paris 1718.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo IV, col. 1145. Lipsiae 1751.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 54, 56 et 57. Ramae 1581.

Jordanus de Saxonia in opere intitulato: Vitas Fratrum, libro II, cap. 22, pag. 282. Leodii 1625.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana pag. 170. Antuerpiae 1613.

Felix Milensius in Alphabeto, pag. 288. Pragae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 14 et 15. Monachii 1623.

Prosper Stellartius in Augustinomachia, libro III, dissertatione 3.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 448, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 655. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 25, num. 2, in Bologna 1680; tomo V, carte 560, num. 10 - carte 580, num. 3 - carte 622, num. 4, in Bologna 1678.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 334. Romae 1704.

Antoninus Höln in Chronologia Provinciae Rheno Svevicae, pag. 55. 1744.

[P. 73] De Argenturu, vel Agenturus Rodericus Moriz, excalceatus, natione Hispanus, Alumnus Congregationis Hispaniae, vixit Saeculo 17. Historiographus sui temporis nobilissimus, praeclarissimi sui ingenii in lingua Hispanica dedit monumenta, concinnavit enim:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo II, pag. 217, col. I.

Antonius de Leon in sua Blbliotheca, pag. 81.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 350, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomistico Augustiniano, pag. 607. Bruxellis 1654.

[P. 74] Arenzo Fulgentius, natione Italus, Alumnus Provinciae terrae laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 17. Vir suae aetatis eloquentissimus, Rhetor insignis, ingenii sui, et artis Rhetoricae partum dedit: Orationem de Verbi Dei Incarnatione. Neapoli 1623, typis Lazari Scorigii, in 4.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1053.

Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana, pag. 101, col. I.

[P. 74] Arigonus Ludovicus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Tarvisinae, in arte dicendi ita excelluit, ut in ea scientia aetas illa vix parem tulerit. Scriptis consignavit in idiomate Italico:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1133.

Jacobus Philippus Tomasinus in Bibliothecis Patavinis M. S. S. pag. 71, col. I.

[P. 74] De Arimino Gregorius, communiter Ariminensis dictus, natione Italus, Patria Ariminensis, Alumnus Provinciae Romandiolae, vixit Saeculo 14. S. Theologiae Doctor Authenticus, erat Lector primarius, et Regens studiorum Arimini, nec non Cathedraticus publicus Parisiis, postea ob magnam scientiam, et vitae sanctitatem, nam teste nostro Jordano vir fuit magnae scientiae, et vitae sanctae, singulariter Parisiis honoratus, a tota Universitate propter opera sua notabilia audiebatur libenter, et omnibus erat speculum tam in moribus, quam in scientia, primo Vicarius Generalis, postea die 4 Maji anno 1375 in civitate Montis Pesulani in Provincia Narbonensi in Priorem Generalem omnium Patrum suffragiis electus fuit. Verum nondum completo anno Viennae in Austria decessit anno 1358, et in eodem sepulchro ad Antecessorem suum Thomam Argentinensem sepultus est. Egregias ejus dotes nobis exhibet Epitaphium eidem Arimini erectum, cujus tenor hic est: Magister Gregorius Ariminensis / Ord. Erem. S. Augustini Prior Generalis / Eximius Philosophus, Theologus / acutissimus / Optimorum morum splendore, magnae / Doctrinae copia, prudentia, sanctimonia, / Parisiensia egregie sublimavit / Gymnasia. / Multis editis libris. Viennae Austriae decessit / Anno 1358. [P. 75] Opera ab eo luci exposita, et M. S. S. sunt ista:

Lectura in librum I et II sententiarum. Parisiis per Guilielmum Milids 1482, in fol. Item 1437, in fol. Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte II, tomi I, pag. 439 et 491. Mediolani 1494, per Udalricum Sunzenzeller, in fol. teste Philippo Argelati in catalogo librorum Mediolanensium editorum, parte I, tomi I, pag. 595. Valentiae 1500, in fol. Michael Maittaire in Annalibus typographicis, parte II, tomi I, pag. 734. Venetiis 1518 per haeredes Octaviani Scoti, in fol. Cura Pauli de Genezano. In primum sententiarum exstat M. S. in Bibliotheca Anglicana. Parisiis in regia duobus tomis. In Caesarea Viennensi, et in nostra Patavii.

Joannes Trithenius de Scriptoribus Ecclesiasticis, fol. 252. Coloniae 1546.

Conradus Gesnerus in Bibliotheca universali, et catalogo Scriptorum fol. 279. Tiguri 1545.

In eadem Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 245, col. I. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 291, col. I. Tiguri 1583.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium Veritatis, fol. 141. Dilingae 1565.

Marcus Antonius Coccius Sabellicus, libro IX Aeneadae 7, fol. 136.

Alphonsus Ciaonius ad annum 1342.

Sixtus Senensis in catalogo Expositorum sanctae Scripturae.

Henricus Warthon in appendice ad historiam literariam Guilielmi Cave, pag. 59, col. II.

Joannes Gottfridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo I, pag. 274.

Jacobus Philippus Tomasini in Bibliotheca Patavina, pag. 73, col. I.

Bernardinus Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo I, pag. 515, col I; pag. 665, col. I.

Petrus Bayle dans le grand dictionaire historique et critique tome IV, pag. 56.

David Clement, dans la Bibliotheque curieuse, historique et critique, tome I, pag. 58.

Dans le Dictionaire historique, litteraire et critique, tome III, pag. 560, col. II. [P. 76]

Joannes Dominicus Mansi in Bibliotheca latina Alberti Fabricii correcta, illustrata, et aucta tomo III, pag. 97, col. II. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo II, col. 1162. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 57 et 58. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 115 et 116. Romae 1713.

Henricus Noris in vindiciis Augustinianis, pag. 247.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana pag. 80, Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 16. Monachii 1623.

Cornelius Curtius in elogiis virorum illustrium Ordinis nostri, pag. 121. Antuerpiae 1636.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 294, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 247. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 25, num. 3; carte 41, a num. 16 usque ad 21, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 138. Romae 1704.

Armenta Joannes, vide Lit. G. Galvaro.

[P. 76] Arminius Fulgentius, natione Italus, Alumnus Provinciae terrae laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 17. In arte oratoria suo aevo vix similem sui habuit, etenim suis concionibus tempore quadragesimae in praecipuis Italiae civitatibus habitis maximam sibi peperit famam. Egit Theologum Magni Ducis Hetruriae et Qualificatorem Sacri Officii in regno Siciliae, nec non Vice Cancellarium collegii theologici Neapolitani. Anno 1669 Episcopus Nuscensis creatus est. Operum suorum in lingua Italica editorum catalogus est subsequens:

Panegyris in festo S. Antonii de Padua: Il fetonte regolato. [P. 77]

Panegyris in festo S. Thomae a Villa nova Archi Episcopi Valentini: La disfida della morte, e della vita.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1167.

Nicolaus Toppi nella Biblioteca Napoletana, pag. 100, col. II.

Arnoldus Budericus, vide Lit. B. Budericus Arnoldus.

Arnoldus Geilhoven, vide Lit G. Geilhoven Arnoldus.

Arnoldus Nefelbeck, vide Lit. N. Nefelbeck Arnoldus.

Arnoldus Oliverius, vide Lit. O. Oliverius Arnoldus.

Arnoldus Rufus, vide Lit. R. Rufus Arnoldus.

Arnoldus Sanctius, vide Lit. S. Sanctius Arnoldus.

[P. 77] Arpe Augustinus, natione Italus, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Conventus Genuensis, vixit adhuc Saeculo 18. S. Theologiae Magister, et Consultor S. Officii Genuae, ac Historiographus, vir in theologicis disciplinis insigniter peritus, et in historicis literis nulli secundus, typis in lucem dedit:

Haec omnia exstant in nostra Bibliotheca Monacensi.

[P. 78] Arrighi Joannes Baptista, natione Italus, Patria Florentinus, Alumnus Provinciae Pisarum, Filius Coenobii ad S. Spiritum Florentiae, vixit Saeculo 16. S. Theologiae Magister, vir in theologicis, et lingua graeca versatissimus. Anno 1560 functus est officio Prioris Florentiae ad S. Spiritum. Post quinque annos sacro Theologorum collegio adscitus, anno 1581 dictae facultatis Decanus declaratus fuit. Anno 1605 autem animam coelo reddidit. In publicum commodum evulgari curavit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1127.

Lucas Josephus Cerrachini ne’ fasti teologici dell’Università Fiorentina, pag. 266.

Michael Poccianti in Catalogo Scriptorum Florentinorum, pag. 102.

Raphael Badius in Catalogo Theologorum Universitatis Florentinae.

Giulio Negri nell’Istoria degli Scrittori Fiorentini, pag. 240, col. I.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 487, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 325. Bruxellis 1654.

[P. 78] Artegiani Angelus Guilielmus, natione Italus, Alumnus Provinciae Marchiae Anconitanae, Filius Coenobii Roccae contradae vixit adhuc hoc Saeculo. S. Theologiae Magister, fuit Regens studiorum vir, qui se tam theologicis, quam amoenioribus studiis distinxit, et propterea meruit esse membrum Academiae Fulginii. Plura suae eruditionis monumenta elucubravit, nempe:

Il Quadriregio. Poema di Monsignor Federico Frazzi dell’ordine de’ Predicatori, cittadino, e Vescovo di Foligno con le annotazioni de P. M. Angelo Guilielmo Artegiani. In Foligno 1725 per Pompeo Campana, tomi III, in 4. [P. 79]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1144.

[P. 79] De Ascensione Arsenius, natione Italus, excalceatus, Alumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17. Studio historico, et Hispanico peritus eloquio Italice edidit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1149.

Leo Allatius in apibus Urbanis, pag. 52.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 374. Romae 1704.

[P. 79] Ab Ascensione Hieronymus, excalceatus, natione Italus, Patria Messanensis, Alumnus Congregationis Italicae, vixit Saeculo 17. Celebris Chirurgus in lingua Italica evulgavit librum, cujus titulus:

Antonius Mongitor in Bibliotheca Sicula, tomo I, pag. 294.

[P. 79] Aschoburne Thomas, natione Anglus, Patria Derbiensis, Alumnus Provinciae Angliae, Filius Coenobii Ashburnensis, vixit Saeculo 14. In Accademia Oxoniensi laurea theologica, et cathedra donatus fuit vir elegantis dictionis, et omni doctrinarum genere exercitatissimus, Athleta pro fide, et doctrina catholica nobilissimus acerrime in Wicleffum invectus est, nam multa contra eum et dixit, et scripsit, effecitque ut contra illum Londini Synodus convocaretur, cui cum decem Episcopis, quadraginta quatuor Theologis, et viginti Juris peritis interfuit, in qua anno 1382. Wicleffus damnatus fuit. Memoriam ejus immortalem reddunt opera tum scripta, tum edita, quae sunt:

Replicationes lecturae Bibliorum. [P. 80]

Joannes Pitseus de Scriptoribus Angliae, pag. 676.

Joannes Baleus de Scriptoribus majoris Britanniae, cent. IV, pag. 173. Basileae 1559.

Conradus Gesnerus in Bibliothecae universalis, et catalogi Scriptorum appendice, fol. 100. Tiguri 1555.

In eadem Bibliotheca per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 659, col. II. Tiguri 1574.

In eadem Bibliotheca per Joannem Jacobum Frisium ex Bibliotheca Caesarea Viennensi amplificata, pag. 792, col. II. Tiguri 1583.

Guilielmus Eysengrein in catalogo testium veritatis, fol. 149. Dilingae 1565.

Abraham Bzovius tomo XV Annalium Ecclesisticorum.

Thomas Tannerus in Bibliotheca Britannico Hibernica, pag. 52.

Albertus Fabricius, in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro XIX, pag. 686. Hamburgi 1746.

Joannes Dominicus Mansi in Bibliotheca latina Alberti Fabricii correcta, illustrata, et aucta, tomo VI, pag. 244, col. II. Patavii 1754.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 591. Lipsiae 1750.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 61. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 171, Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 19. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 454, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 652. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VI, carte 207, num. 5 et pag. 248, num. 33, in Bologna 1680.

[P. 80] Asculanus sive de Asculo Augustinus, natione Italus, Alumnus Provinciae Apuliae, Filius Coenobii Asculani, vixit Saeculo 13. S. Theologiae Magister, extitit Patavii Regens studiorum, erat enim Theologus, atque Concionator sui temporis nobilissimus, quem Bonifacius VIII Pontifex Maximus in toto terrarum orbe Apostolicum constituit Confessarium. Josephus Pamphilus eum Doctorem praestantissimum appellat, et in concionibus maxime charum. Hujus veritatis testimonium perhibent ejus opera M. S. S. et in lucem data, quae sunt:

Comment. super quatuor libros sententiarum. [P. 81]

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1150.

In Bibliotheca Conradi Gesneri per Josiam Simlerum recognita, et in duplum aucta, pag. 77, col. I. Tiguri 1574.

Jacobus Philippus Tomasinus in Bibliotheca Patavina M. S. S.

Albertus Fabricius, in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, sive latinitatis, libro I, pag. 396. Hamburgi 1746.

Joannes Dominicus Mansi in Bibliotheca latina Alberti Fabricii correcta, illustrata, et aucta, tomo I, pag. 150, col. I. Patavii 1754.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 65. Romae 1581.

Angelus Rocca tomo II, pag. 110 et 114. Romae 1719.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 40, Antuerpiae 1613.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 21. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 49, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 91. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo V, carte 192, num. 18 et tomo VI, carte 220, num. 10, in Bologna 1680.

Dominicus Antonius Gandolfus in dissertatione historica de 200 Scriptoribus Augustinianis, pag. 70. Romae 1704.

[P. 81] De Assumptione Joannes, natione Italus, Alumnus Provinciae terrae laboris, Filius Coenobii Neapolitani, vixit Saeculo 17. Vir non minus vita, quam pietate insignis, in lucem dedit opusculum Italicum, sub titulo: Alcune regole per instruzione de Giovani Novizi.

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1177.

Nicolaus Toppi nella Bibliotheca Napolitana, pag. 117, col. I.

[P. 81] De Assumptione Josephus, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de gratia Olyssippone, in quo Conventu Saeculo 17, nimirum die 15 Martii anno 1695, sacram Religionem nostram professus est, et humanis, ac divinis scientiis decoratus eluxit, subtilis ingenii, eruditionis, et doctrinae singularis, versificandi laude inprimis celebris, ac inter Oratores sui temporis non infimum locum obtinebat, vir in antiquitatibus, et privilegiis Ordinis nostri versatissimus, docendo Theologiam Lector jubilaeus evasit, [P. 82] fuit Prior Conventus turrium veterum. Index operum hujus viri tam impressorum, quam M. S. S. est subsequens:

Paradisus voluptatis consistens in principalibus excellentiis Ordinis Eremitici S. Augustini, M. S. [P. 83]

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo II, pag. 824, col. II. Lisboa 1747.

[P. 83] De Assumptione Manoel (latine Emmanuel), natione Lusitanus, Alumnus Congregationis Indiae Orientalis, vixit Saeculo 17. Erat Prior Conventus de Columbo in India Orientali, et anno 1630 scripsit in lingua Lusitana: Reopilaçaon breve das Guerras da Ilha de Ceilaon, e da rebeliaon dos Levandados; morte do General Constantino de Sà, e Noronha, e perda de todo o arrayal con outras couzas, que sucederaon. M. S. consistens in 18 capitulis. Exstat in Bibliotheca Conventus Dominae nostrae de gratia Ulyssippone.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo III, pag. 183, col. II. Lisboa 1747. Vide Fr. Manoel da Assumpçaon.

[P. 83] De Assumptione Manoel, (id est) Emmanuel, natione Lusitanus, Patria Ulyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de gratia Lisbonae. Vixit Saeculo 18. Fuit Lector Theologiae, et Prior Conventus Eboracensis, et Praesidens Capituli Provincialis anno 1728 celebrati, nec non Commissarius tertiariorum Conventus Ulyssipponensis. Hujus calamo typis prodivit in lingua Lusitana:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo III, pag. 184, col. I. Lisboa 1747. Vide Fr. Manoel da Assumpçaon.

[P. 84] De Assumptione Emmanuel, natione Lusitanus, vixit Saeculo 18. Erat Rector Missionis S. Nicolai de Tolentino in regno Bengalae, eapropter summo studio linguam incolarum hujus regni addidicit, eamque ita apprehendit, ut in ea typis evulgaverit: Cathechismum doctrinae Christianae per modum dialogi impressum Olyssippone 1743, per Franciscum de Silva, in 8.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo III, pag. 183, col. II. Vide Fr. Manoel da Assumpçaon. Lisboa 1752.

[P. 84] De Assumptione Petrus, natione Hispanus, vixit Saeculo 17. Vir eloquentiae studiis, et singulari devotione erga B. V. Mariam praeditus reliquit Marianae suae devotionis:

Hippolytus Marraccius in appendice ad Bibliothecam Marianam pag. 87, col. II. Coloniae 1683.

Petrus de Alva in sua militia, col. 1147.

Astensis Facinus, vide Lit. F. Facinus Astensis.

[P. 84] D’Asti Antonius, natione Italus, Patria Astensis, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Astensis, vixit Saeculo 14. Sacrarum literarum scientia, eruditione, et profunda doctrina theologica Ordinem nostrum egregie illustravit. Nominis ejus famam memoriae produnt:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1188.

Antonius Sanderus de claris Antoniis, pag. 119.

Antonius Possevinus, tomo I apparatus Sacri, pag. 101.

Josephus Pamphilus in Chronicis Ordinis nostri, fol. 67. Romae 1581.

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 49, Antuerpiae 1613.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 70. Bruxellis 1654.

[P. 84] D’Asti Benedictus, natione Hispanus, vixit Saeculo 17. Vir in scientia historica insigniter versatus, in lingua Hispanica typis excudi fecit: Vitam S. Thomae a Villa nova, 1670.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 601. Lipsiae 1750.

[P. 84] D’Asti Innocentius, natione Italus, Patria Astensis, Alumnus Provinciae Lombardiae, Filius Coenobii Astensis, vixit Saeculo 16. [P. 85] Fuit S. Theologiae Professor, et publicus Lector in Gymnasio Parisiensi anno 1505, cui Antonius Melius, qui tunc temporis ut Theologus Legati Venetiani Parisiis existebat, doctissimum librum nostri Mag. Gregorii Ariminensis de impraestantiis Venetorum nuncupavit. Ab hoc Innocentio teste Melio habemus: Librum disputatarum Quaestionum.

Antonius Melius in Epistola dedicatoria opusculi Gregorii Ariminensis de impraestantiis Venetorum.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 475, col. II. Madriti 1644.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 26, num. 14, in Bologna 1686.

[P. 85] D’Asti Joannes Baptista, natione Italus, Patria Genuensis de Albenga, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Salmanticensis, vixit adhuc Saeculo 17. Ob profundissimam rerum theologicarum peritiam in Italia Phoenix Theologorum appellabatur. Die 8 Septembris 1585 Salmanticae sub P. Antonio Monte Priore Coenobii Professionem emisit. Inde in Italiam reversus, anno 1603 Prior Genuensis in sua patria eligitur. Et anno 1607 cum esset Regens studiorum Romae, quia Paulus V nostrum P. Mag. Priorem Generalem Hippolytum Fabrianum Ravennatem ad Episcopatum Castellanensem, et Hortensem assumpsit, ab eodem Vicarius Generalis Apostolicus constitutus fuit, et anno 1608, die 24 Maji in Comitiis Generalibus Romae sub auspiciis Eminentissimi Cardinalis Saulii Ordinis Protectoris celebratis viva voce sine scrutinio Generalis proclamatus fuit. Anno 1620, post mortem Angeli Rocca Sacrarii Apostolici Praefecti, et Episcopi Tagastensis, Joannes Baptista in utroque munere a Summo Pontifice successor designatus fuit. Verum hoc ipso anno, mense Octobri Romae beatissimo mortis exitu vitae finem imposuit nondum sexagenarius, corpus ejus quiescit in Conventu nostro ad S. Augustinum. Posteritati scriptis consignavit:

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 310. Perusiae 1680.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 601. Lipsiae 1750.

Nicolaus Crusenius in Monastico Augustiniano, parte III, cap. 46. Monachii 1623.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 444, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 327. Bruxellis 1654.

Athanasius a S. Agnete, vide supra de S. Agnete Athanasius.

Athanasius a S. Carolo Beccaria, vide Lit. B. Beccaria Athanasius a S. Carolo.

Athanasius Ghigiotti, vide Lit. G. Ghigiotti Athanasius.

[P. 86] Attardi Bonaventura, natione Italus, Patria Siculus, Alumnus Provinciae Siciliae, vixit Saeculo 18. Historiographus mirabili ingenii flumine, et eruditione cathedram historicam in universitate Catanensi rexit, illustravitque, postea Provinciam Siculam magno cum fructu moderatus est. Ab eo in lingua vernacula lucem publicam viderunt:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1206.

[P. 86] D’Avanzi Nicolaus, natione Italus, Patria Bononiensis, Alumnus Congregationis Lombardiae, Filius Coenobii Bononiensis, vixit Saeculo 16. Vir divinarum rerum peritissimus, et inter Concionatores suo tempore praecipuus, teste Leonardo Orlandini de Scriptoribus Bononiensibus, composuit et edidit:

Giammaria Mazzuchelli ne’ Scrittori d’Italia, vol. I, parte II, pag. 1227.

[P. 86] Augerii Amalricus, natione Gallus, Patria Biterricensis, Alumnus Provinciae Franciae, vixit Saeculo 14. Erat Prior Monasterii S. Mariae de Aspriano Helenensis dioeceseos, et Doctor in universitate Montepesulana, ac Urbani V Pontificis maximi Capellanus, vir insigni eruditione ornatus, et in historia versatissimus, literato orbi innotuit per: [P. 87]

Chronicon Pontificum, seu potius vitas Pontificum non secundum temporum, sed Alphabeti seriem, nempe ab iis, quorum nomina a lit. A incipiunt, Alexander, Anacletus, Anicetus etc. Initium Praefationis est: Beatissimo Patri in Christo, et suo Vicario glorioso, ac Domino nostro praecipuo Domino Urbano, Divina Dei providentia Papae V, vester devotus Capellanus Almaricus Augerii de Benvis Prior vestri monasterii S. Mariae de Aspirano Ord. S. Augustini. Codex hic M. S. exstabat apud Petrum Scriverium Ingolstadii. Est etiam in Bibliotheca regia Parsiis. Integrum hoc opus evulgavit Eccardus, tomo II corporis Scriptorum medii aevi pag. 1641 usque ad pag. 1824. Lipsiae 1723, in fol. Et sub M. S. S. Reginae Sueciae in Bibliotheca Vaticana Romae existentibus. Codex, num. 123.

Casimirus Oudin in Comment. de Scriptoribus Ecclesiasticis, tomo III, col. 1078.

Robertus Gerius in appendice ad historiam literariam Guilielmi Cave, pag. 68, col. III.

Joannes Gottfridus Olearius in Bibliotheca Scriptorum Ecclesisticorum, tomo I, pag. 89.

Bernardus de Montfaucon in Bibliotheca Bibliothecarum M. S. S. tomo I, pag. 16, col. II.

Albertus Fabricius, in Bibliotheca latina mediae et infimae aetatis, seu latinitatis, libro II, pag. 212. Hamburgi 1746.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 324. Lipsiae 1750.

[P. 87] a S. Augustino Franciscus, natione Italus, vixit Saeculo 17. Vir Sacris literis egregie instructus, scientia theologica claruit, nam luce publica donavit:

Georgius Mathias König in Bibliotheca veteri, et nova.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 639. Lipsiae 1750.

[P. 87] a S. Augustino Nicolaus, Excalceatus, natione Italus, Patria Genuensis, Alumnus Congregationis Italiae, Filius Coenobii Genuensis, vixit Saeculo 17. Vir a pietate, prudentia, et doctrina laudandus, in lingua Italica typis prodire fecit:

Augustinus Oldoinus in Atheneo Ligustico, pag. 433. Perusiae 1680.

[P. 87] Augustinus, ignoti nominis, et Patriae ac Provinciae, vixit Saeculo 16. Suam profundam, et insignem scientiam in disciplinis theologicis egregie ostendit per opus, quod elucubravit circa inscrutabile Mysterium Divinae Praedestinationis, scripsit enim:

Tractatum de praedestinatione contra curiosos, qui Romae in Bibliotheca Angelica ad S. Augustinum reperitur M. S. cum hoc titulo: Tractatus de Praedestinatione contra curiosos Fr. Augustini Ord. Eremit. S. Augustini, cujus initium est: Deus hominem fecit rectum. [P. 88]

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 61, col. II. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 97. Bruxellis 1654.

Luigi Torelli ne’ Secoli Agostiniani, tomo VIII, carte 351, num. 8, in Bologna 1686.

Augustinus Aetinus, vide superius Aetinus Augustinus.

Augustinus de Ancona, vide superius de Ancona Augustinus.

Augustinus Antolinez, vide supra Antolinez Augustinus.

[P. 88] Augustinus Antonius, natione Hispanus, Patria Aragonensis, Alumnus Provinciae Aragoniae, vixit Saeculo 16. In doctrina Divinarum literarum magnum nomen adeptus, anno 1577 spiritum Deo reddidit posteris relinquens prelo digna:

Georgius Mathias König in Bibliotheca veteri, et nova.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 642. Lipsiae 1750.

Augustinus Arpe, vide supra Arpe Augustinus.

Augustinus de Asculo, vide superius de Asculo Augustinus.

Augustinus e Biella, vide Lit. B. e Biella Augustinus.

Augustinus Carillo, vide Lit. C. Carillo Augustinus.

Augustinus de Campellis, vide Lit. C. de Campellis Augustinus.

Augustinus Cavalluccius, vide Lit. C. Cavalluccius Augustinus.

Augustinus de Cavaciis, vide Lit. C. de Cavaciis Augustinus.

Augustinus Cheneau, vide Lit. C. Cheneau Augustinus.

Augustinus Claravallensis, vide Lit. C. Claravallensis Augustinus.

Augustinus Cobeluccius, vide Lit. C. Cobeluccius Augustinus.

Augustinus de Cremona, vide Lit. C. de Cremona Augustinus.

Augustinus de Cumis, vide Lit. C. de Cumis Augustinus.

Augustinus Curtius, vide Lit. C. Curtius Augustinus.

Augustinus Diruta, vide Lit. D. Diruta Augustinus. [P. 89]

Augustinus de Favaronibus, vide Lit. F. de Favaronibus Augustinus.

Augustinus a S. Felice, vide Lit F. a S. Felice Augustinus.

Augustinus Finazi, vide Lit. F. Finazi Augustinus.

Augustinus Fivizanus, vide Lit F. Fivizanus Augustinus.

Augustinus Fogiadenus, vide Lit. F. Fogiadenus Augustinus.

Augustinus Foliata, vide Lit. F. Foliata Augustinus.

Augustinus Fregosus, vide Lit F. Fregosus Augustinus.

Augustinus Gibbon, vide Lit. G. Gibbon Augustinus.

Augustinus Guerrerius, vide Lit. G. Guerrerius Augustinus.

Augustinus Hoefler, vide Lit H. Hoefler Augustinus.

Augustinus Hoffmann, vide Lit. H. Hoffmann Augustinus.

Augustinus Jeschke, vide Lit. J. Jeschke Augustinus.

Augustinus de S. Ildefonso, vide Lit. I. de S. Ildefonso Augustinus.

Augustinus Kneutgen, vide Lit. K. Kneutgen Augustinus.

Augustinus Lazara, vide Lit. L. Lazara Augustinus.

Augustinus Leo, vide Lit. L. Leo Augustinus.

Augustinus Lubin, vide Lit. L. Lubin Augustinus.

Augustinus Mari, vide Lit. M. Mari Augustinus.

Augustinus Maria Perachinus, vide Lit. P. Perachinus Augustinus Maria.

Augustinus de Mascheatis, vide Lit. M. de Mascheatis Augustinus.

Augustinus Merlius, vide Lit. M. Merlius Augustinus.

Augustinus de Molaria, vide Lit. M. de Molaria Augustinus.

Augustinus a Mondulpho, vide Lit. M. a Mondulpho Augustinus.

Augustinus Monsfalconius, vide Lit. M. Monsfalconius Augustinus.

Augustinus Moreschinus, vide Lit. M. Moreschinus Augustinus. [P. 90]

Augustinus Musaeus, vide Lit. M. Musaeus Augustinus.

Augustinus Novellus, vide Lit. N. Novellus Augustinus.

Augustinus Osorius, vide Lit. O. Osorius Augustinus.

Augustinus Panizzoni, vide Lit. P. Panizzoni Augustinus.

Augustinus Paoleti, vide Lit. P. Paoleti Augustinus.

Augustinus Placentinus, vide Lit. P. Placentinus Augustinus.

Augustinus Pouhon, vide Lit. P. Pouhon Augustinus.

Augustinus Riuvere, vide Lit. R. Riuvere Augustinus.

Augustinus Romanus, vide Lit. R. Romanus Augustinus.

Augustinus de Rubeis, vide Lit. F. de Favaronibus Augustinus.

Augustinus Sabbothius, vide Lit. S. Sabbothius Augustinus.

Augustinus Saturninus, vide Lit. S. Saturninus Augustinus.

Augustinus Seneca, vide Lit. S. Seneca Augustinus.

Augustinus Suppan, vide Lit. S. Suppan Augustinus.

Augustinus Theodori, vide Lit. T. Theodori Augustinus.

Augustinus de Tolosa, vide Lit. T. de Tolosa Augustinus.

Augustinus de S. S. Trinitate, vide Lit. T. de S. S. Trinitate Augustinus.

Augustinus Vicentinus, vide Lit. V. Vicentinus Augustinus.

Augustinus Vivus, vide Lit. V. Vivus Augustinus.

Augustinus Urbani, vide Lit. U. Urbani Augustinus.

Augustinus Urbinas, vide Lit. U. Urbinas Augustinus.

[P. 90] De Avila Ludovicus, natione Hispanus, Patria Abulensis, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Toletani, vixit adhuc ad initium Saeculi 17. S. Theologiae Doctor, vir certe eruditissimus, eloquentissimus, atque multarum scientiarum notitia clarus, Prioris Toletani munus egregie peregit. Typis in lucem edidit in idiomate Hispanico: Discursus morales del S. S. Sacramento del Altar 1610.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 652. Lipsiae 1750. [P. 91]

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 24, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 439. Bruxellis 1654.

Aurelius Bassus, vide Lit. B. Bassus Aurelius.

Aurelius Brandolinus, vide Lit. B. Brandolinus Aurelius.

Aurelius Corbellini, vide Lit. C. Corbellini Aurelius.

Aurelius Coronalten, vide Lit. C. Coronalten Aurelius.

Aurelius Filiucius, vide Lit. F. Filiucius Aurelius.

Aurelius Jaith, vide Lit. J. Jaith Aurelius.

Aurelius Limariensis, vide Lit. L. Limariensis Aurelius.

Aurelius Fhilippini, vide Lit. P. Philippini Aurelius.

Aurelius Piette, vide Lit. P. Piette Aurelius.

Aurelius Plumbinensis, vide Lit. P. Plumbinensis Aurelius.

Aurelius Reichenbach, vide Lit. R. Reichenbach Aurelius.

Aurelius Petrus Sanutus, vide Lit. S. Sanutus Aurelius Petrus.

Aurelius Westholen, vide Lit. W. Westholen Aurelius.

[P. 91] De Azevedo Augustinus, natione Lusitanus, Alumnus Congregationis Indiae Orientalis, inter Scriptores, et historicos, qui de India Orientali scripserunt, magnam adeptus est laudem, nam exaravit in lingua Lusitana librum, cujus titulus: Appontamentos sobre as couzas da India, e Reyno de Monomotapa. M. S. asservatur in Bibliotheca Regis Catholici.

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo I, pag. 54, col. II. Olyssippone 1741.

[P. 91] De Azevedo vel Azenedo Antonius, natione Hispanus, Patria Auriensis, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Coenobii Metimnae Duellii vulgo del Campo, vixit adhuc Saeculo 17. S. Theologiae Magister, Divinis, et humanis literis imbutus, in historia Ordinis nemini cessit. In patria lingua evulgavit per prelum:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, tomo I, pag. 816, col. I.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 678. Lipsiae 1750. [P. 92]

Thomas Gratianus in Anastasi Augustiniana, pag. 34, Antuerpiae 1613.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 64, col. I. Madriti 1644.

Philippus Elssius in Encomiastico Augustiniano, pag. 72. Bruxellis 1654.

[P. 92] De Azevedo Bartholomaeus, natione Lusitanus, Patria Eborensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Olyssipponensis, vixit Saeculo 17. A suis parentibus tam pie educatus fuit, ut spretis mundanis dignitatibus Ulyssippone die 4 Aprilis anno 1595 Religionem et habitum nostrum amplexus sit. Inter suos confratres tam piam et exemplarem duxit vitam, ut omnibus exemplo, doemonibus vero, quos e multorum corporibus ejecit, terrori fuerit. Rectorem Collegii Conimbricensis anno 1632 non sine magno honore egit. Die 6 Augusti anno 1640 in nostro Conventu Lisbonensi extremum vitae diem egit. Ab eo in Bibliotheca S. Dominici Olyssippone asservatur M. S. in fol. in lingua Lusitana, cujus titulus:

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana, tomo I, pag. 459, col. I. Olyssippone 1741.

[P. 92] De Azevedo Franciscus, natione Lusitanus, Patria Olyssipponensis, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de gratia Olyssippone, vixit Saeculo 17. S. Theologiae Doctor Conimbricensis. Anno 1649 die 25 Julii se Deo et Religioni nostrae per tria solemnia vota obstrinxit. Erat Poeta suae aetatis clarissimus, et in Sacrarum literarum studiis tam eruditus, ut in universitate Conimbricensi Sacrae Scripturae Professorem egerit. Anno 1680 die 4 Aprilis ad aeternitatem iter aggressus est, nobis in sui memoriam reliquens: Librum Epigrammatum, quem propria manu scripsit, et in nostra Bibliotheca ad Dominam nostram de gratia Olyssippone conservatur.

Didacus Barbosa Machado in Bibliotheca Lusitana historica, critica, chronologica, tomo II, pag. 114, col. I. Olyssippone 1741.

Emmanuel de Figueiredo in libro intitulato: Flos Sanctorum Augustinianorum, tomo IV, pag. 140.

[P. 92] De Azevedo Joannes, natione Lusitanus, Patria Irenopolitanus, Alumnus Provinciae Lusitaniae, Filius Coenobii Dominae nostrae de gratia Olyssippone, vixit Saeculo 18. [P. 93] Propter sua talenta, felicitatem memoriae, et inclinationem ad studia inter omnes sui temporis Theologos eminuit, praecipue in Theologia Morali, in qua nomen suum immortale reddidit, per spatium enim viginti annorum fratres suos in hac facultate instruxit. Erat Rector Collegii Bracarensis, Prior Conventus Olyssipponensis, et Examinator. Labore, et annis consumtus est die 16 Junii anno 1746 aetatis suae 81. Religionis 60. Praeclarissimi sui ingenii dedit monumenta:

Didacus Barbosa Machado na Bibliotheca Lusitana historica, critica, e chronologica, tomo II, pag. 592, col. II. Lisboa 1747.

[P. 93] De Azevedo Ludovicus, natione Hispanus, Patria Methymna Campensis, Alumnus Provinciae Castellae, Filius Conventus Salmanticensis, anno 1600 mense Octobri aetatis suae 38 in paradisum translatus est. In habendis sermonibus ad populum omnibus palmam praeripuit, erat enim in omnium scientiarum gloria insignis. Typis excudi fecit in idiomate Hispanico:

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, torno II, pag. 16, col. II.

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 678, Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo II, pag. 24, col. I. Madriti 1644. Philippus Essius in Encomiastico Augustiniano, pag. 446. Bruxellis 1654.

[P. 93] Aznar, et Embid Cardona, natione Hispanus, Patria Tarraconensis, Alumnus Ptovinciae Aragoniae, vixit adhuc Saeculo 17. Vir tam eruditionis, quam eloquentiae fama clarus, nec non studiis historicis egregie imbutus, lingua emisit vernacula:

De la Concepcion de nuestra Sennora. Oscae 1620, in 4. [P. 94]

Christianus Gryphius in dissertatione historica Hispana, et Lusitana.

Nicolaus Antonius Hispalensis in Bibliotheca Hispanica, torno i pag. 434. col. IL

Christianus Jöcher in universali Lexico Eruditorum, tomo I, col. 679, Lipsiae 1750.

Thomas de Herrera in Alphabeto Augustiniano, tomo I, pag. 357, col. II. Madriti 1644.